در این قسمت در ابتدا نحوهی باز کردن یک پایگاه داهی چند بعدی را در محیط BIMS بررسی کرده و سپس چگونگی ساخت یک MDB را از پایه بررسی میکنیم. برای ادامه دادن این قسمت نیاز میباشد که پایگاه دادهی AdventureWorkDW2008 را در SSAS نصب کرده باشید .
در ابتدا مطابق شکل زیر منوی File سپس زیر منوی Open و Analysis Service Database را انتخاب نمایید.
در ادامه میبایست نام Server را مشخص نمایید و دقت داشته باشید که در اینجا منظور از نام سرور، نام سرور SSAS میباشد (در صورتیکه بر روی خود سرور در حال کار میباشید از . به جای نام سرور استفاده کنید). سپس در قسمت Database، نام پایگاه دادهی چند بعدی را انتخاب نمایید. در صورتی که به جز Adventure Work DW 2008 ، پایگاه دادههای چند بعدی دیگری را در SSAS داشته باشید، یک لیست از آنها را مشاهده خواهید کرد و در صورتیکه لیست شما خالی میباشد، احتمال دارد نام سرور اشتباه باشد یا روی سرویس SSAS مربوط به آن سرور هیچ پایگاه دادهی چند بعدی نصب نباشد.
حال مسیری را برای ذخیره سازی پروژهی جدید در نظر بگیرید:
پس از کمی شکیبایی، واکشی اطلاعات از روی پایگاه دادهی چند بعدی انتخاب شده انجام میشود و یک پروژه در ارتباط با آن پایگاه داده ساخته میشود.
همان طور که مشخص میباشد، یک شیء درون شاخهی Data Source وجود دارد که مشخص کنندهی ارتباط این پروژه با پایگاه دادهی Data Warehouse است. برای مشاهدهی این ارتباط، بر روی Adventure Work DW کلیک راست کنید و سپس گزینهی Open را انتخاب نمایید. در ادامه گزینهی Edit را بزنید.
سپس در پنجرهی جدید، تنظیمات رشتهی ارتباطی با DW را مشاهده نمایید
با زدن کلید Test Connection باید پیام Test Connection Succeeded را مشاهده نمایید. اکنون پنجرهها را با زدن کلید OK ببندید.
در قسمت Data Source View سه شی تعریف شده است؛ براساس دسته بندی مورد نظر و جاری در Business موجود در Adventure Work .
با کلیک راست کردن بر روی Adventure Works DW و انتخاب گزینهی Open، اقدام به باز کردن DSV انتخاب شده کنید. در صفحهی باز شده میتوانید انواع دیاگرام تهیه شده را مشاهده نمایید و همچنین لیستی از جداول موجود در این DSV مشخص میباشد.
با کلیک راست کردن در فضای خالی دیاگرام ، امکان Add/Remove کردن جداول را به دیاگرام دارید.
در شکل بالا بعد از انتخاب یک جدول در سمت راست و انتقال آن به سمت چپ میتوانید با زدن دکمهی Add Related Table براساس کلیدهای خارجی، جداول مرتبط با جدول انتخاب شده را به صورت خودکار انتخاب نمایید و به قسمت چپ انتقال دهید.
شما در ساخت Cube مشخص مینمایید که Cube را از کدام DSV خواهید ساخت. بنابراین انتخاب جداول در DSV ها میبایست براساس نوع Business شما باشد تا در ساخت Cube به مشکلی برخورد نکنید.
در ساختار درختی موجود در پنجرهی Solution در شاخهی Cube، میتوانید Adventure Works را باز کنید (کلیک راست و انتخاب Open ) .
در شکل بالا در سمت چپ، میتوانید Measure ها و Dimension های موجود در این Cube را مشاهده کنید. همچنین در قسمت بالا چندین Tab وجود دارند که در هر کدام تنظیمات بیشتری را بر روی Cube اعمال میکنیم. با توجه به اینکه طراحی Cube ها کاری تخصصی میباشد و نیاز به اطلاعات زیادی دارد اجازه دهید مقاله ای در خصوص طراحی Cube در SSAS جداگانه انتشار داده شود و فعلا در همین حد بسنده کنیم. با این حال در صورت نیاز میتوانید برای اطلاعات بیشتر در این خصوص کتاب Microsoft SQL Server Analysis Services 2008 With MDX از انتشارات Wrox را مطالعه نمایید.
در Solution Explorer در شاخهی ،Dimensions میتوانید تمامی بعدهایی که در تمامی Cube های شما استفاده شدهاند را مشاهده نمایید.
با انتخاب یک بعد (ترجیحا بعد Date ) و با کلیک راست کردن و انتخاب گزینهی Open آن را باز نمایید.
در پنجرهی باز شده میتوانید 4 Tab در بالا را مشاهد نمایید و در Tab نخست، Attribute ها و همچنین ساختار Hierarchies و در آخر Data source View را مشاهده نمایید.
در Attribute relationships می توانید ارتباط صفتهای یک بعد را مشخص نمایید.
در Browsing Tab میتوانید محتوای Dimension را بررسی نمایید (البته اگر در پروژهی جدید قرار دارید حتما میبایست پروژه را Deploy کرده باشید. در حالتیکه یک پایگاه داهی چند بعدی را باز میکنید، نیازی به Deploy کردن نمیباشد؛ زیرا حتما قبلا این کار انجام شده است (زیرا شما پایگاه دادهی چند بعدی را بعد از Deploy کردن پروژهی SSAS خواهید داشت ))
در صورتیکه مانند روش بالا یک پایگاه دادهی چند بعدی را باز کنیم، دیگر نیازی به Deploy کردن نمیباشد و فقط برای اعمال تغییرات روی پایگاه دادهی چند بعدی باید پروژه را Process کنیم و برای این منظور روی نام پروژه کلیک راست کرده و گزینهی Process را انتخاب کنید. با این کار تغییرات اعمال شده در BIMS روی پایگاه دادهی SSAS اعمال میگردند و دادهها با توجه به ساختار Cube ها دوباره پردازش میشوند.
برای ساخت یک پروژهی جدید به شکل زیر عمل میکنیم :
در ابتدا BIMS را باز کرده و سپس به منوی File رفته و در قسمت New گزینهی Project را انتخاب میکنیم. سپس در صفحهی باز شده، مطابق شکل زیر عمل کرده و یک پروژه از نوع Analysis Service Multidimensional … میسازیم.
سپس برروی شاخهی Data Source کلیک راست کرده و گزینهی New Data Source را میزنیم و پنجرههای ویزارد را به جلو میرویم.
در ابتدا باید یک Connection به DW تولید کنیم. برای این منظور در پنجرهی فوق دکمهی New را زده و اطلاعات را مطابق شکل زیر پر میکنیم.
و سپس OK را میزنیم.
در صورتی که SSAS در یک سرور دیگر نصب شده است در پنجرهی بعدی نیاز میباشد نام کاربری را که به سرویس SSAS در آن سرور دسترسی دارد را وارد کنیم.
در صورتی که SSAS روی سیستم Local نصب شده است و کاربری که با آن Login هستیم دسترسی کافی به SSAS را دارد، گزینهی Use the credentials of the current user را انتخاب میکنیم.
در صفحهی آخر یک نام برای DS انتخاب میکنیم.
سپس نیاز میباشد یک DSV بسازیم. برای این منظور روی شاخهی Data Source View کلیک راست کرده و گزینهی New را انتخاب کرده و سپس در پنجرهی Wizard باید Data Source ساخته شده در مرحلهی قبل را انتخاب کرده و سپس Next را بزنیم. در اینجا بر اساس بیزینسهای مختلف، راه کارهای گوناگونی را داریم. به عبارت دیگر میتوان جداول Fact و Dimension های مرتبط با آنرا بر اساس زیر سیستمهای مختلف انتخاب کرده و برای هر کدام از آنها یک DSV بسازیم. به نظر من میتوانیم تمامی جداول را در این مرحله انتخاب کرده و سپس این تفکیک بندی را در سطح Cube ها انجام داد. به طور کلی دقت داشته باشید به هیچ عنوان DSV و Cube های سیستم را خیلی تفکیک نکنید. زیرا در نوشتن کوئریها و Join بین Cube ها با مشکل و سختی روبرو خواهید شد. (از لحاظ تجربی تفکیک بندی به شرطی صورت گیرد که نیازی به Join کردن Cube ها در MDX Query ها نباشد.)
سپس یک نام برای DSV خود انتخاب کرده و Finish را بزنید.
خوب؛ آخرین مرحله ساخت Cube میباشد (البته در طراحی Cube مطالب بسیاری وجود دارند که در یک مقالهی دیگر تلاش خواهم کرد تمامی آن موارد را توضیح دهم.)
برای ساخت Cube ، روی شاخهی Cube کلیک راست کرده و گزینهی New را بزنید.
سپس Use Existing Table را انتخاب کرده و Next را بزنید.
در پنجرهی بعدی باید DSV را انتخاب کرد و بعد جداول مورد نیاز در طراحی Cube را انتخاب کنید. فراموش نکنید در صورت انتخاب یک Fact تمامی Dimension های مرتبط با آن را انتخاب نماید. دکمه Next را بزنید.
در پنجرهی بعدی باید جداول Fact را انتخاب کرده و دکمهی Next را بزنید.
سپس در پنجرهی بعدی دایمنشن را انتخاب نمایید. (ترجیحا اجازه بدهید خود BIMS برای شما Dimension ها را بسازد، هرچند که خود شما میتوانید بعدا به صورت دستی Dimension ها را ایجاد کنید).
بعد از زدن دکمهی Next نامی برای Cube خود انتخاب نمایید و سپس دکمهی Finish را بزنید.
بعد از ساخت Cube ، چندین دایمنشن به صورت خودکار ساخته میشوند . البته گاهی نیاز میباشد که اقدام به ساخت ساختارهای سلسله مراتبی در Dimension ها کنیم (این مورد را در یک مقاله جداگانه آموزش خواهم داد.)
پروژه با کلیدهای ترکیبی Ctrl+Shift+B ساخته میشود و بعد از اطمینان از درست بودن ساخت پروژه، آن را باید Deploy کرد.
برای Deploy کردن یک پروژه کافی است بعد از تنظیم کردن رشتهی ارتباطی در DS (قبلا توضیح داده شده است) روی پروژه کلیک راست کرده و گزینهی Deploy را بزنیم.
این فرم دارای اطلاعاتی شامل : نام، جنسیت ، زمینههای کاری، کشور، تاریخ تولد و تصویر میباشد.
TextBlock
همان Label قدیمی خودمان است که برای نمایش متون کاربر دارد. متن داخل آن بین دو تگ قرار میگیرد و یا از خاصیت Text آن کمک گرفته خواهد شد. حتما از خاصیت Width و height آن برای مقداردهی کمک بگیرید، زیرا در غیر آن صورت کل Container خود را خواهد پوشاند. در صورتی که متنی در مکان خود جا نشود میتوان از دو ویژگی استفاده کرد. آن را برش داد یا به خطوط بعدی شکست. برای حذف یا برش باقی مانده متن میتوان از خصوصیت TextTrimming استفاده کرد که سه مقدار میگیرد:
None مقدار پیش فرض
CharacterEllipsis با نزدیک شدن به آخر پهنای کار از ... استفاده مینماید. در صورتی که لیستی یا مورد مشابهی دارید میتواند بسیار کاربردی باشد.
WordEllipsis این گزینه هم مانند مورد بالاست با این تفاوت که سعی دارد تا آنجا که ممکن است خود را به آخرین حرف کلمه برساند تا شکستگی در وسط کلمه اتفاق نیفتد و آخرین کلمه کامل دیده شود و بعد ... قرار بگیرد؛ هر چند در تستهای خودم تفاوتی مشاهده نکردم.
گزینه TextWrapping جهت شکستن یک خط به خطوط است؛ موقعی که متن شما به انتهای صفحه میرسد، این ویژگی باعث میشود متن به بیرون از پنجره نرفته و یک خط به سمت پایین حرکت کند. این گزینه سه مقدار را دارد:
تصویر زیر حالت اصلی نمایش بدون نیاز به Wrap شدن است:
None: مقدار پیش فرض که خصوصیت Wrap را به همراه ندارد.
Wrap: فعال سازی ویژگی TextWrapping
WrapWithOverflow: فرق این گزینه با گزینه بالا در این است که ، گزینه بالا در هر موقعیتی که پیش بیاید عمل خط شکن را روی عبارت یا حتی آن کلمه انجام میدهد. ولی در این گزینه فرصت خط شکنی مثل بالا فراهم نیست و اگر روی کلمهای خط شکنی رخ دهد، مابقی آن کلمه از ناحیهی خودش خارج شده و از کلمهی بعدی، خط شکنی صورت میگیرد.
خصوصیت LineStackingStrategy:
این خصوصیت فاصلهی بین خطوط را با استفاده از یک واحد منطقی dp مشخص میکند. هر چند دو گزینه دیگر هم دارد که دو تصویر زیر را در این صفحه به شما نمایش میدهد:
برای ساخت فرم از یک گرید با سه ستون و 6 سطر استفاده میکنم.
<Grid Margin="5"> <Grid.ColumnDefinitions> <ColumnDefinition Width="Auto"></ColumnDefinition> <ColumnDefinition Width="*"></ColumnDefinition> <ColumnDefinition Width="Auto"></ColumnDefinition> </Grid.ColumnDefinitions> <Grid.RowDefinitions> <RowDefinition Height="Auto"></RowDefinition> <RowDefinition Height="Auto"></RowDefinition> <RowDefinition Height="Auto"></RowDefinition> <RowDefinition Height="Auto"></RowDefinition> <RowDefinition Height="Auto"></RowDefinition> <RowDefinition Height="Auto"></RowDefinition> </Grid.RowDefinitions> </Grid>
در داخل گرید بعد از تعریف سطر و ستون، همانطور که قبلا توضیح دادیم کنترلهای TextBlock را اضافه میکنیم:
<TextBlock Grid.Column="0" Grid.Row="0" VerticalAlignment="Center" HorizontalAlignment="Left" >Name</TextBlock> <TextBlock Grid.Column="0" Grid.Row="1" VerticalAlignment="Center" HorizontalAlignment="Left" >Gender</TextBlock> <TextBlock Grid.Column="0" Grid.Row="2" VerticalAlignment="Center" HorizontalAlignment="Left" >Field Of Work</TextBlock> <TextBlock Grid.Column="0" Grid.Row="3" VerticalAlignment="Center" HorizontalAlignment="Left" >Country</TextBlock> <TextBlock Grid.Column="0" Grid.Row="4" VerticalAlignment="Center" HorizontalAlignment="Left" >Birth Date</TextBlock> <TextBox Grid.Row="0" Grid.Column="1" Name="Txtname" HorizontalAlignment="Left" Margin="5" Width="200" ></TextBox>
Buttons
برای فیلد جنسیت Gender هم از RadioButton کمک گرفتم که با استفاده از خاصیت GroupName میتوان دستهای از این کنترلها را با هم مرتبط ساخت تا با انتخاب یک آیتم جدید از همان گروه، آیتم قبلی که انتخاب شده بود از حالت انتخاب خارج شده و آیتم جدیدی انتخاب شود. از خاصیت IsChecked میتوان برای انتخاب یک آیتم بهره برد.
به صورت کلی دکمهها به چند دسته زیر تقسیم میشوند:
- Button
- ToggleButton
- CheckBox
- RadioButton
که همگی این عناصر از کلاسی به نام ButtonBase مشتق شده اند. کد زیر RadioButtonها را به صورت عمودی چینش کرده است:
<StackPanel Orientation="Vertical" Grid.Row="1" Grid.Column="1" Margin="10"> <RadioButton GroupName="Gender" Name="RdoMale" IsChecked="True" >Male</RadioButton> <RadioButton GroupName="Gender" Name="RdoFemale" Margin="0 5 0 0" >Female</RadioButton> </StackPanel>
<StackPanel Orientation="Horizontal" Grid.Row="2" Grid.Column="1" Margin="10"> <CheckBox Name="ChkActor" >Actor/Actress</CheckBox> <CheckBox Name="ChkDirector" >Director</CheckBox> <CheckBox Name="ChkProducer" >Producer</CheckBox> </StackPanel> <ListBox Grid.Row="3" Grid.Column="1" Margin="10" Height="80"> <ListBoxItem> <TextBlock>UnitedStates</TextBlock> </ListBoxItem> <ListBoxItem> <TextBlock >UK</TextBlock> </ListBoxItem> <ListBoxItem> <TextBlock >France</TextBlock> </ListBoxItem> <ListBoxItem> <TextBlock >Japan</TextBlock> </ListBoxItem> </ListBox> <Calendar Grid.Row="4" Grid.Column="1" HorizontalAlignment="Left" Margin="10"></Calendar>
<Grid Grid.Row="0" Grid.Column="2" Grid.RowSpan="4"> <Grid.RowDefinitions> <RowDefinition Height="*"></RowDefinition> </Grid.RowDefinitions> <Grid.ColumnDefinitions> <ColumnDefinition Width="*"></ColumnDefinition> </Grid.ColumnDefinitions> <Image HorizontalAlignment="Right" Source="man.jpg" Stretch="UniformToFill" VerticalAlignment="Top" Width="100" Height="150"></Image> <Button Width="25" Height="15" Padding="0" HorizontalAlignment="Left" VerticalAlignment="Bottom" Margin="0,0,0,83"> <TextBlock VerticalAlignment="Center" Margin="0 -7 0 0">...</TextBlock> </Button> </Grid>
None: تصویر، اندازهی اصلی خود را حفظ کرده و هر مقدار آن که در کنترل جا شود، نمایش مییابد و بسته به سایز تصویر ممکن است گوشه هایی از تصویر نمایش نیابد.
Fill: تصویر را داخل کنترل به زور جا داده تا پهنا و ارتفاع عکس، هم اندازه کنترل میشود.
Uniform: تصویر بزرگ را با در نظر گرفتن نسبت پهنا و ارتفاع تصویر، با یکدیگر در کنترل جا میدهد.
UniformToFill: تصویر، کل کنترل را میگیرد ولی نسبت پهنا و عرض را حفظ کرده ولی قسمت هایی از تصویر در کنترل دیده نمیشود.
همانطور که قبلا هم گفتیم، خود کنترل دکمه شامل زیر کنترلهایی میشود که یکی از آنها TextBlock است و از طریق خصوصیت *.TextBlock دیگر خصوصیات آن قابل تنظیم است و البته برای خصوصی سازی بیشتر هم میتوان یک TextBlock را به صورت Nested یعنی داخل تگ Button تعریف کنید که ما همین کار را کرده ایم.
فرم نهایی ما به صورت زیر است:
در صورتی که دوست دارید جهت ListBox را از عمودی به افقی تغییر دهید میتوانید از پنلهای Stack یا Wrap استفاده کنید که تعریف آن به شکل زیر است:
<ListBox> <ListBox.ItemsPanel> <ItemsPanelTemplate> <VirtualizingStackPanel Orientation="Horizontal" /> </ItemsPanelTemplate> </ListBox.ItemsPanel> </ListBox>
بدین صورت ListBox به شکل زیر تغییر مییابد:
و در صورتی که میخواهید Scroll حذف شود و از Wrap استفاده کنید، کد را به شکل زیر تعریف کنید. فراموش نکنید که اسکرول افقی را غیرفعال کنید؛ وگرنه نتیجه کار به شکل بالا خواهد بود.
<ListBox ScrollViewer.HorizontalScrollBarVisibility="Disabled"> <ListBox.ItemsPanel> <ItemsPanelTemplate> <WrapPanel /> </ItemsPanelTemplate> </ListBox.ItemsPanel> </ListBox>
Calendar
تقویم یکی دیگر از کنترلهای موجود است که شامل خصوصیات زیر است:
DisplayDate: تاریخ پیش فرض و اولیه تقویم را مشخص میکند؛ در صورتی که ذکر نشود تاریخ جاری درج میشود.
<Calendar DisplayDate="01.01.2010" />
<Calendar DisplayDateStart="01.01.2015" DisplayDateEnd="05.01.2015" />
SelectionMode: نحوهی انتخاب تاریخ را مشخص میکند:
SingleDate: فقط یک تاریخ قابل انتخاب است.
SingleRange: میتوانید از یک تاریخ تا تاریخ دیگر را انتخاب کنید. ولی نمیتوانید مجددا چند انتخاب دیگر را در جای جای تقویم داشته باشید. مثلا از تاریخ 5 آپریل تا 10 آپریل را انتخاب کردهاید؛ ولی دیگر نمیتوانید تاریخ 15 آپریل یا محدودهی 15 آپریل تا 20 آپریل را انتخاب کنید. چون تنها قادر به انتخاب یک رنج یا محدوده تاریخی هستید.
MultipleRanges: بر خلاف گزینهی بالایی هر محدوده تاریخی قابل انتخاب است.
<Calendar SelectionMode="MultipleRange" />
نکته بعدی در مورد غیرفعال کردن بعضی از تاریخ هاست که شما قصد ندارید به کاربر اجازه دهید آنها را انتخاب کند. برای مثال تاریخهای 1 آپریل تا 10 آپریل را از دسترس خارج کنید. برای همین از خصوصیت BlackoutDates استفاده میکنیم که نحوهی تعریف آن به شرح زیر است که در این کد دو محدودهی تاریخی غیر فعال شده اند:
<Calendar> <Calendar.BlackoutDates> <CalendarDateRange Start="01/01/2010" End="01/06/2010" /> <CalendarDateRange Start="05/01/2010" End="05/03/2010" /> </Calendar.BlackoutDates> </Calendar>
DisplayMode : به طور پیش فرض، تقویم ماهها را نشان میدهد ولی میتوانید آن را توسط این خصوصیت روی سال یا دهه و ماه هم تنظیم کنید.
با انتخاب سال Year، تقویم ماههای یک سال را نمایش میدهد.
با انتخاب دهه Decades سالهای یک دههی تعیین شده را نشان میدهد و با انتخاب ماه Month روزهای هر ماه در آن نمایش داده میشود.
در هنگام انتخاب این گزینه، به داخل تقویم نگاه نکنید، بلکه به سر تیتر آن نگاه کنید.
<Calendar DisplayMode="Year" />
قسمتی از یک پروژه به همراه کلاس SqlHelper آن در کامنتهای مطلب «اهمیت Code review» توسط یکی از خوانندگان بلاگ جهت Code review مطرح شده که بهتر است در یک مطلب جدید و مجزا به آن پرداخته شود. قسمت مهم آن کلاس SqlHelper است و مابقی در اینجا ندید گرفته میشوند:
//It's only for code review purpose!
using System.Data;
using System.Data.SqlClient;
using System.Web.Configuration;
public sealed class SqlHelper
{
private SqlHelper() { }
// Send Connection String
//---------------------------------------------------------------------------------------
public static string GetCntString()
{
return WebConfigurationManager.ConnectionStrings["db_ConnectionString"].ConnectionString;
}
// Connect to Data Base SqlServer
//---------------------------------------------------------------------------------------
public static SqlConnection Connect2Db(ref SqlConnection sqlCnt, string cntString)
{
try
{
if (sqlCnt == null) sqlCnt = new SqlConnection();
sqlCnt.ConnectionString = cntString;
if (sqlCnt.State != ConnectionState.Open) sqlCnt.Open();
return sqlCnt;
}
catch (SqlException)
{
return null;
}
}
// Run ExecuteScalar Command
//---------------------------------------------------------------------------------------
public static string RunExecuteScalarCmd(ref SqlConnection sqlCnt, string strCmd, bool blnClose)
{
Connect2Db(ref sqlCnt, GetCntString());
using (sqlCnt)
{
using(SqlCommand sqlCmd = sqlCnt.CreateCommand())
{
sqlCmd.CommandText = strCmd;
object objResult = sqlCmd.ExecuteScalar();
if (blnClose) CloseCnt(ref sqlCnt, true);
return (objResult == null) ? string.Empty : objResult.ToString();
}
}
}
// Close SqlServer Connection
//---------------------------------------------------------------------------------------
public static bool CloseCnt(ref SqlConnection sqlCnt, bool nullSqlCnt)
{
try
{
if (sqlCnt == null) return true;
if (sqlCnt.State == ConnectionState.Open)
{
sqlCnt.Close();
sqlCnt.Dispose();
}
if (nullSqlCnt) sqlCnt = null;
return true;
}
catch (SqlException)
{
return false;
}
}
}
مثالی از نحوه استفاده ارائه شده:
protected void BtnTest_Click(object sender, EventArgs e)
{
SqlConnection sqlCnt = new SqlConnection();
string strQuery = "SELECT COUNT(UnitPrice) AS PriceCount FROM [Order Details]";
// در این مرحله پارامتر سوم یعنی کانکشن باز نگه داشته شود
string strResult = SqlHelper.RunExecuteScalarCmd(ref sqlCnt, strQuery, false);
strQuery = "SELECT LastName + N'-' + FirstName AS FullName FROM Employees WHERE (EmployeeID = 9)";
// در این مرحله پارامتر سوم یعنی کانکشن بسته شود
strResult = SqlHelper.RunExecuteScalarCmd(ref sqlCnt, strQuery, true);
}
مروری بر این کد:
1) نحوه کامنت نوشتن
بین سی شارپ و زبان سی++ تفاوت وجود دارد. این نحوه کامنت نویسی بیشتر در سی++ متداول است. اگر از ویژوال استودیو استفاده میکنید، مکان نما را به سطر قبل از یک متد منتقل کرده و سه بار پشت سر هم forward slash را تایپ کنید. به صورت خودکار ساختار خالی زیر تشکیل خواهد شد:
/// <summary>
///
/// </summary>
/// <param name="sqlCnt"></param>
/// <param name="cntString"></param>
/// <returns></returns>
public static SqlConnection Connect2Db(ref SqlConnection sqlCnt, string cntString)
این روش مرسوم کامنت نویسی کدهای سی شارپ است. خصوصا اینکه ابزارهایی وجود دارند که به صورت خودکار از این نوع کامنتها، فایل CHM درست میکنند.
2) وجود سازنده private
احتمالا هدف این بوده که نه شخصی و نه حتی کامپایلر، وهلهای از این کلاس را ایجاد نکند. بنابراین بهتر است کلاسی را که تمام متدهای آن static است (که به این هم خواهیم رسید!) ، راسا static معرفی کنید. به این ترتیب نیازی به سازنده private نخواهد بود.
3) وجود try/catch
یک اصل کلی وجود دارد: اگر در حال طراحی یک کتابخانه پایهای هستید، try/catch را در هیچ متدی از آن لحاظ نکنید. بله؛ درست خوندید! لطفا try/catch ننویسید! کرش کردن برنامه خوب است! لایههای بالاتر برنامه که در حال استفاده از کدهای شما هستند متوجه خواهند شد که مشکلی رخ داده و این مشکل توسط کتابخانه مورد استفاده «خفه» نشده. برای مثال اگر هم اکنون SQL Server در دسترس نیست، لایههای بالاتر برنامه باید این مشکل را متوجه شوند. Exception اصلا چیز بدی نیست! کرش برنامه اصلا بد نیست!
فرض کنید که دچار بیماری شدهاید. اگر مثلا تبی رخ ندهد، از کجا باید متوجه شد که نیاز به مراقبت پزشکی وجود دارد؟ اگر هیچ علامتی بروز داده نشود که تا الان نسل بشر منقرض شده بود!
4) وجود ref و out
دوستان گرامی! این ref و out فقط جهت سازگاری با زبان C در سی شارپ وجود دارد. لطفا تا حد ممکن از آن استفاده نکنید! مثلا استفاده از توابع API ویندوز که با C نوشته شدهاند.
یکی از مهمترین کاربردهای pointers در زبان سی، دریافت بیش از یک خروجی از یک تابع است. برای مثال یک متد API ویندوز را فراخوانی میکنید؛ خروجی آن یک ساختار است که به کمک pointers به عنوان یکی از پارامترهای همان متد معرفی شده. این روش به وفور در طراحی ویندوز بکار رفته. ولی خوب در سی شارپ که از این نوع مشکلات وجود ندارد. یک کلاس ساده را طراحی کنید که چندین خاصیت دارد. هر کدام از این خاصیتها میتوانند نمایانگر یک خروجی باشند. خروجی متد را از نوع این کلاس تعریف کنید. یا برای مثال در دات نت 4، امکان دیگری به نام Tuples معرفی شده برای کسانی که سریع میخواهند چند خروجی از یک تابع دریافت کنند و نمیخواهند برای اینکار یک کلاس بنویسند.
ضمن اینکه برای مثال در متد Connect2Db، هم کانکشن یکبار به صورت ref معرفی شده و یکبار به صورت خروجی متد. اصلا نیازی به استفاده از ref در اینجا نبوده. حتی نیازی به خروجی کانکشن هم در این متد وجود نداشته. کلیه تغییرات شما در شیء کانکشنی که به عنوان پارامتر ارسال شده، در خارج از آن متد هم منعکس میشود (شبیه به همان بحث pointers در زبان سی). بنابراین وجود ref غیرضروری است؛ وجود خروجی متد هم به همین صورت.
5) استفاده از using در متد RunExecuteScalarCmd
استفاده از using خیلی خوب است؛ همیشه اینکار را انجام دهید!
اما اگر اینکار را انجام دادید، بدانید که شیء sqlCnt در پایان بدنه using ، توسط GC نابوده شده است. بنابراین اینجا bool blnClose دیگر چه کاربردی دارد؟! تصمیم شما دیگر اهمیتی نخواهد داشت؛ چون کار تخریبی پیشتر انجام شده.
6) متد CloseCnt
این متد زاید است؛ به دلیلی که در قسمت (5) عنوان شد. using های استفاده شده، کار را تمام کردهاند. بنابراین بستن اشیاء dispose شده معنا نخواهد داشت.
7) در مورد نحوه استفاده
اگر SqlHelper را در اینجا مثلا یک DAL ساده فرض کنیم (data access layer)، جای قسمت BLL (business logic layer) در اینجا خالی است. عموما هم چون توضیحات این موارد را خیلی بد ارائه دادهاند، افراد از شنیدن اسم آنها هم وحشت میکنند. BLL یعنی کمی دست به Refactoring بزنید و این پیاده سازی منطق تجاری ارائه شده در متد BtnTest_Click را به یک کلاس مجزا خارج از code behind پروژه منتقل کنید. Code behind فقط محل استفاده نهایی از آن باشد. همین! فعلا با همین مختصر شروع کنید.
مورد دیگری که در اینجا باز هم مشهود است، عدم استفاده از پارامتر در کوئریها است. چون از پارامتر استفاده نکردهاید، SQL Server مجبور است برای حالت EmployeeID = 9 یکبار execution plan را محاسبه کند، برای کوئری بعدی مثلا EmployeeID = 19، اینکار را تکرار کند و الی آخر. این یعنی مصرف حافظه بالا و همچنین سرعت پایین انجام کوئریها. بنابراین اینقدر در قید و بند باز نگه داشتن یک کانکشن نباشید؛ مشکل اصلی جای دیگری است!
8) برنامه وب و اطلاعات استاتیک!
این پروژه، یک پروژه ASP.NET است. دیدن تعاریف استاتیک در این نوع پروژهها یک علامت خطر است! در این مورد قبلا مطلب نوشتم:
متغیرهای استاتیک و برنامههای ASP.NET
یک درخواست عمومی!
لطف کنید در پروژهای «جدید» خودتون این نوع کلاسهای SqlHelper رو «دور بریزید». یاد گرفتن کار با یک ORM جدید اصلا سخت نیست. مثلا طراحی Entity framework مایکروسافت به حدی ساده است که هر شخصی با داشتن بهره هوشی در حد یک عنکبوت آبی یا حتی جلبک دریایی هم میتونه با اون کار کنه! فقط NHibernate هست که کمی مرد افکن است و گرنه مابقی به عمد ساده طراحی شدهاند.
مزایای کار کردن با ORM ها این است:
- کوئریهای حاصل از آنها «پارامتری» است؛ که این دو مزیت عمده را به همراه دارد:
امنیت: مقاومت در برابر SQL Injection
سرعت و همچنین مصرف حافظه کمتر: با کوئریهای پارامتری در SQL Server همانند رویههای ذخیره شده رفتار میشود.
- عدم نیاز به نوشتن DAL شخصی پر از باگ. چون ORM یعنی همان DAL که توسط یک سری حرفهای طراحی شده.
- یک دست شدن کدها در یک تیم. چون همه بر اساس یک اینترفیس مشخص کار خواهند کرد.
- امکان استفاده از امکانات جدید زبانهای دات نتی مانند LINQ و نوشتن کوئریهای strongly typed تحت کنترل کامپایلر.
- پایین آوردن هزینههای آموزشی افراد در یک تیم. مثلا EF را میشود به عنوان یک پیشنیاز در نظر گرفت؛ عمومی است و همه گیر. کسی هم از شنیدن نام آن تعجب نخواهد کرد. کتاب(های) آموزشی هم در مورد آن زیاد هست.
و ...
Hello, you should definitely check this thing out http://www.newsl5.net/biz/?page=xyz
این ایمیلها هم جعلی نبودند. یعنی واقعا از اکانت یاهوی من ارسال شده بودند و در قسمت sent وجود خارجی داشتند! فقط IP ارسال کننده آن (115.78.224.246) متعلق به کشور ویتنام بود (IP ارسال کننده را در هدر ایمیل ارسالی میتوان مشاهده کرد).
این مساله باعث شد که من سیستم را چندین بار چک کنم؛ از لحاظ بحث ویروس تا اسپایور و غیره. «هیچ» مشکلی مشاهده نشد.
مرحله بعد کمی در مورد یاهو جستجو کردم و مشخص شد که یاهو با session hijacking به شدت مشکل دارد. همچنین ابزار دیگری که میتواند به این session hijacking کمک کند خود «فایرفاکس» است. فایرفاکس حاوی گزینهای است که سشنهای قبلی شما را ذخیره میکند. زمانیکه مرورگر را بسته و پس از مدتی آنرا باز میکنیم، یک راست و قشنگ همان سشن قبلی مثلا یاهو را بازیابی کرده و کار ادامه پیدا میکند.
کمی گشتم و این قابلیت رو به کل غیرفعال کردم. برای غیرفعال کردن آن «Disable Session Restore in Firefox» را در گوگل جستجو کنید.
و خلاصه آن به صورت زیر است:
در نوار آدرس فایرفاکس تایپ کنید about:config
در ادامه موارد زیر را یافته و غیرفعال کنید:
browser.sessionstore.resume_from_crash;false browser.sessionstore.resume_session_once;false browser.sessionstore.restore_pinned_tabs_on_demand;false browser.sessionstore.restore_hidden_tabs;false services.sync.prefs.sync.browser.sessionstore.restore_on_demand;false
راه سادهتر:
افزونه session manager را نصب کنید
در قسمت session manager options در برگه startup & shutdown آن کلا بحث ذخیره سازی سشن در حین بسته شدن مرورگر را غیرفعال کنید.
و به صورت خلاصه: تنظیمات پیش فرض فایرفاکس از لحاظ امنیتی مناسب نیستند.
ضمن اینکه ایمیل فوق رو من هفتهای یکی دو بار از تمام افرادی که میشناسم دریافت میکنم! به عبارتی خیلیها گرفتار این مساله شدهاند.
ذخیره سازی سشنها به نظر کارها رو ساده میکنه. مرورگر رو باز میکنی همه چیز مثل قبل از بسته شدن آن است و ... همین یعنی مشکل امنیتی. خصوصا مراجعه به سایتها و لینکهایی که از باگهای XSS سوء استفاده میکنند.
وبلاگهای ایرانی
- گزارشی از PDC 2008 microsoftpdc.com و یک سری ویدیوی مرتبط با دات نت
Visual Studio
- ویژوال استودیو 2010 و دات نت فریم ورک 4، نگارش CTP برای دریافت!
- و تازههای آن (توسط یکی از اعضای اصلی تیم NHibernate)
- دمویی از ایجاد نمودارهای UML با VS.Net 2010 . (خوشبختانه حجم این مورد در مقایسه با دموهای PDC2008 بسیار کمتر است!)
امنیت اطلاعات
ASP. Net
- نگارش CTP2 پروژهVelocity . (این پروژه قرار است راه حل جامع caching مایکروسافت برای ASP.Net باشد)
طراحی وب
اسکیوال سرور
به روز رسانیها
- سرویس پک 3 بتا اس کیوال سرور 2005 هم ارائه شد (نگارش نهایی آن تا پایان سال جاری میلادی ارائه میشود.)
ابزارها
- مجموعه CodeRush یک نگارش express رایگان نیز ارائه داد. (به نظر من نگارش کامل آن بهترین ابزار refactoring برای VS.Net است)
سیشارپ
- ویژگیهای جدید C# 4.0 ، قسمت اول، واژه کلیدی جدیدی به نام dynamic
- ویژگیهای جدید C# 4.0 ، قسمت دوم، پارامترهای پیش فرض (یا آرگومانهای اختیاری). (چیزی شبیه به VB !! بدون نیاز به overloading برای پیاده سازی آن)
دلفی
- محصور کننده جدید SQLite برای دلفی 2009 (رفع مشکلات عدم سازگاری نگارش قبلی با سیستم یونیکد دلفی 2009)
- ویدیویی از Delphi Prism . (نگارشی از دلفی که به شکل افزونهای کاملا یکپارچه در VS.Net قابل دسترسی است)
SharePoint
- سطوح دسترسی کدها در SharePoint . (به شکل زیبایی این مساله را که مشکل اولیه اکثر وب پارت نویسها است توضیح داده است)
ویندوز
متفرقه
متدهای کمکی مفید در پروژه های asp.net mvc
در اینجا تبدیل تاریخ مدنظر را باید همان طرف کدهای کنترلر انجام داد. یا این طرف از توابع جاوا اسکریپتی تبدیل تاریخ میلادی به شمسی باید استفاده کرد. دو context مختلف را نمیشود در آن واحد با هم ترکیب کرد.
البته میشود داخل کدهای جاوا اسکریپتی یک View از کدهای مثلا Razor استفاده کرد اما این کدها در زمان اجرا به صورت جاوا اسکریپتی پردازش و رندر میشوند و نه به فرمت مثلا سی شارپ. برای نمونه میشود در یک View داخل کدهای JavaScript موجود از Url.Action استفاده کرد. این مورد در زمان اجرا فقط تبدیل به یک رشته JavaScript میشود. البته این نکته برای بکارگیری Html.FarsiDateAndTime نیز صدق میکند و فراخوانی آن باید داخل کدهای Ajax جاوا اسکریپتی یک View باشد (و نه خارج از آن چون context دیگر JavaScript نخواهد بود). همچنین باید درنظر داشت که Html.FarsiDateAndTime در زمان رندر شدن جاوا اسکریپت موجود در یک View، تبدیل به معادل رشتهای آن شده و جایگزین میشود. یعنی در قسمت نتیجه یک عملیات Ajax قابل استفاده نخواهد بود.
معرفی افزونه CAT.NET
اخیرا مایکروسافت افزونه رایگانی را برای آنالیز امنیتی کدهای برنامههای نوشته شده با VS.Net ارائه داده است به نام CAT.Net.
دریافت افزونه 32 بیتی، 64 بیتی
این افزونه قابلیت بررسی کدهای شما را جهت یافتن خطرات جدی SQL Injection ، XSS و XPath Injection دارد.
نحوه استفاده:
VS.Net خود را ببندید. در ادامه، پس از نصب، به منوی Tools و گزینهی جدید CAT.NET Code Analysis مراجعه نمائید.
صفحهای ظاهر خواهد شد که پس از کلیک بر روی دکمه آغاز آنالیز آن، کار بررسی امنیتی پروژه را آغاز میکند (شکل زیر)
این افزونه همانند FxCop ، اسمبلی برنامه را آنالیز میکند. پس از پایان آنالیز، با کلیک بر روی هر سطری که گزارش داده، آن سطر را میتوان در پروژه یافت و تغییرات لازم را اعمال نمود.
همچنین پس از پایان کار بررسی، یک فایل xml هم در مسیر فایلهای پروژه ایجاد میکند که در آینده در صورت نیاز، توسط همین افزونه قابل گشودن است.
بعلاوه پس از نصب، یک فایل chm هم در دایرکتوری آن جهت آشنایی بیشتر با اجزای مختلف این افزونه قرار خواهد گرفت.
البته، برنامه هنوز در مراحل آزمایشی به سر میبرد. برای مثال پس از نصب در مسیر دیگری غیر از مسیر پیش فرض نصب، پیغام میداد که فایلها را نمیتواند پیدا کند. اگر این مورد برای شما هم رخ داد، مسیری را که گزارش میدهد به صورت دستی درست کنید و فایلهای کانفیگ آنرا از جایی که نصب کردهاید به آنجایی که برنامه به شما گزارش میدهد کپی کنید تا کار کند!
یا میتوان این افزونه را از طریق خط فرمان هم اجرا کرد (مسیر پروژه، اسمبلی آن و مسیر نصب cat.net را لازم دارد). به صورت زیر:
CATNETCmd /file:"I:\prog\bin\prog.dll" /search:"I:\prog" /report:"I:\prog\report.xsl" /rule:"J:\microsoft\cat.net\Rules"
اگر علاقمند به مطالعه تاریخچهی این برنامه هستید به وبلاگ زیر مراجعه نمائید:
مشاهده وبلاگ