Roslyn analyzers inspect your code for style, quality, maintainability, design and other issues. Because they are powered by the .NET Compiler Platform, they can produce warnings in your code as you type even before you’ve finished the line. In other words, you don’t have to build your code to find out that you made a mistake. Analyzers can also surface an automatic code fix through the Visual Studio light bulb prompt that allows you to clean up your code immediately.
هر برنامه نویسی در طول عمر کاری خود حداقل یکبار با این مساله مواجه خواهد شد: "چگونه یک سری رکورد تکراری موجود را باید حذف کرد؟"
ابتدا جدول موقتی زیر را که در آن یک سری رکورد تکراری ثبت شده است در نظر بگیرید:
CREATE TABLE #Employee
(
ID INT,
FIRST_NAME NVARCHAR(100),
LAST_NAME NVARCHAR(300)
)
INSERT INTO #Employee VALUES ( 1, 'Vahid', 'Nasiri' );
INSERT INTO #Employee VALUES ( 2, 'name1', 'lname1' );
INSERT INTO #Employee VALUES ( 3, 'name2', 'lname2' );
INSERT INTO #Employee VALUES ( 2, 'name1', 'lname1' );
INSERT INTO #Employee VALUES ( 3, 'name2', 'lname2' );
INSERT INTO #Employee VALUES ( 4, 'name3', 'lname3' );
روشهای حذف رکوردهای تکراری جدول موقتی Employee
الف) استفاده از یک جدول موقتی دیگر بر اساس تمامی فیلدهای موجود
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee
SELECT * INTO #DuplicateEmployee
FROM #Employee
INSERT #DuplicateEmployee
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee
BEGIN TRAN
DELETE #Employee
INSERT #Employee
SELECT *
FROM #DuplicateEmployee
COMMIT TRAN
DROP TABLE #DuplicateEmployee
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee
ب) استفاده از یک جدول موقتی دیگر بر اساس یک مجموعه از فیلدهای موجود
SELECT DISTINCT * FROM #Employee
SELECT * INTO #DuplicateEmployee FROM #Employee
INSERT #DuplicateEmployee
SELECT ID,
FIRST_NAME,
LAST_NAME
FROM #Employee
GROUP BY
ID,
FIRST_NAME,
LAST_NAME
HAVING COUNT(*) > 1
BEGIN TRAN
DELETE #Employee
FROM #DuplicateEmployee
WHERE #Employee.ID = #DuplicateEmployee.ID
AND #Employee.FIRST_NAME = #DuplicateEmployee.FIRST_NAME
AND #Employee.LAST_NAME = #DuplicateEmployee.LAST_NAME
INSERT #Employee
SELECT *
FROM #DuplicateEmployee
COMMIT TRAN
DROP TABLE #DuplicateEmployee
SELECT DISTINCT * FROM #Employee
ج) استفاده از rowcount بر اساس یک مجموعه از فیلدهای موجود
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee
SET ROWCOUNT 1
SELECT 1
WHILE @@rowcount > 0
DELETE #Employee
WHERE 1 < (
SELECT COUNT(*)
FROM #Employee a2
WHERE #Employee.ID = a2.ID
AND #Employee.FIRST_NAME = a2.FIRST_NAME
AND #Employee.LAST_NAME = a2.LAST_NAME
)
SET ROWCOUNT 0
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee
د) استفاده از Analytical Functions بر اساس یک مجموعه از فیلدهای موجود
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee;
WITH #DeleteEmployee AS (
SELECT ROW_NUMBER()
OVER(PARTITION BY ID, First_Name, Last_Name ORDER BY ID) AS
RNUM
FROM #Employee
)
DELETE
FROM #DeleteEmployee
WHERE RNUM > 1
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee
ه) استفاده از یک فیلد identity جدید بر اساس یک مجموعه از فیلدهای موجود
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee;
ALTER TABLE #Employee ADD UNIQ_ID INT IDENTITY(1, 1)
DELETE
FROM #Employee
WHERE UNIQ_ID < (
SELECT MAX(UNIQ_ID)
FROM #Employee a2
WHERE #Employee.ID = a2.ID
AND #Employee.FIRST_NAME = a2.FIRST_NAME
AND #Employee.LAST_NAME = a2.LAST_NAME
)
ALTER TABLE #Employee DROP COLUMN UNIQ_ID
SELECT DISTINCT *
FROM #Employee
و در آخر
DROP TABLE #Employee
خروجی PDF زیر را در نظر بگیرید:
مشکلی را در آن مشاهده میکنید؟ اصل آن یا صحیح آن باید به شکل زیر باشد:
و این وارونه نمایش دادنها، دقیقا مشکلی است که حین کار با iTextSharp برای نمایش متنی مثلا به همراه یک تاریخ شمسی وجود دارد. البته این مشکل هم اساسا به خود استاندارد یونیکد برمیگرد که یک سری کاراکتر را «کاراکتر ضعیف» معرفی کرده؛ برای مثال کاراکتر اسلش بکار رفته در یک تاریخ هم از این دست است. بنابراین PDF تولیدی توسط iTextSharp از دید استاندارد یونیکد مشکلی ندارد، زیرا یک «نویسه ضعیف» مثل اسلش نمیتواند جهت را تغییر دهد؛ مگر اینکه از یک «نویسه قوی» برای دستکاری آن استفاده شود. برای مثال این نویسهها قوی هستند:
U+202A: LEFT-TO-RIGHT EMBEDDING (LRE)
U+202B: RIGHT-TO-LEFT EMBEDDING (RLE)
U+202D: LEFT-TO-RIGHT OVERRIDE (LRO)
U+202E: RIGHT-TO-LEFT OVERRIDE (RLO)
U+202C: POP DIRECTIONAL FORMATTING (PDF)
برای رسیدن به تصویر صحیح نمایش داده شده در بالا، متد FixWeakCharacters زیر را تهیه کردهام که حداقل با iTextSharp جواب میده:
using System;
using System.Diagnostics;
using System.IO;
using iTextSharp.text;
using iTextSharp.text.pdf;
namespace RleTests
{
class Program
{
const char RightToLeftEmbedding = (char)0x202B;
const char PopDirectionalFormatting = (char)0x202C;
static string FixWeakCharacters(string data)
{
if (string.IsNullOrWhiteSpace(data)) return string.Empty;
var weakCharacters = new[] { @"\", "/", "+", "-", "=", ";", "$" };
foreach (var weakCharacter in weakCharacters)
{
data = data.Replace(weakCharacter, RightToLeftEmbedding + weakCharacter + PopDirectionalFormatting);
}
return data;
}
static void Main(string[] args)
{
using (var pdfDoc = new Document(PageSize.A4))
{
PdfWriter.GetInstance(pdfDoc, new FileStream("Test.pdf", FileMode.Create));
pdfDoc.Open();
FontFactory.Register("c:\\windows\\fonts\\Arial.ttf");
Font tahoma = FontFactory.GetFont("Arial", BaseFont.IDENTITY_H);
var table1 = new PdfPTable(1);
table1.WidthPercentage = 100;
var pdfCell = new PdfPCell
{
RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL,
Border = 0,
Phrase = new Phrase(FixWeakCharacters(
"تاریخ: " + "1390/11/18" + Environment.NewLine +
"شماره پروژه: " + "1/2/3/4/56" + Environment.NewLine +
"اسلش: " + " 12/A/13 " + Environment.NewLine +
"بک اسلش: " + " 12\\13\\14 " + Environment.NewLine +
"مساوی و جمع: " + " 2+3=5 " + Environment.NewLine +
"سمی کولون: " + " 2=1+1; " + Environment.NewLine +
"دلار: " + "12$" + Environment.NewLine +
"کاما: " + "12,34,67" + Environment.NewLine +
"نقطه: " + "12.34" + Environment.NewLine +
"پرانتز: " + "متن (ساده)"
),
tahoma)
};
table1.AddCell(pdfCell);
pdfDoc.Add(table1);
}
Process.Start("Test.pdf");
}
}
}
از این نوع مشکلات حین کار با HTML هم هست؛ وارونه نمایش داده شدن تاریخ فارسی در بین یک متن راست به چپ. البته در آنجا راه حل زیر هم توصیه شده (بدون نیاز به دستکاری نویسهها):
<span dir="ltr" style="display:inline">1390/11/19</span>
خروجی PDF زیر را در نظر بگیرید:
مشکلی را در آن مشاهده میکنید؟ اصل آن یا صحیح آن باید به شکل زیر باشد:
و این وارونه نمایش دادنها، دقیقا مشکلی است که حین کار با iTextSharp برای نمایش متنی مثلا به همراه یک تاریخ شمسی وجود دارد. البته این مشکل هم اساسا به خود استاندارد یونیکد برمیگردد که یک سری کاراکتر را «کاراکتر ضعیف» معرفی کرده؛ برای مثال کاراکتر اسلش بکار رفته در یک تاریخ هم از این دست است. بنابراین PDF تولیدی توسط iTextSharp از دید استاندارد یونیکد مشکلی ندارد، زیرا یک «نویسه ضعیف» مثل اسلش نمیتواند جهت را تغییر دهد؛ مگر اینکه از یک «نویسه قوی» برای دستکاری آن استفاده شود. برای مثال این نویسهها قوی هستند:
U+202A: LEFT-TO-RIGHT EMBEDDING (LRE)
U+202B: RIGHT-TO-LEFT EMBEDDING (RLE)
U+202D: LEFT-TO-RIGHT OVERRIDE (LRO)
U+202E: RIGHT-TO-LEFT OVERRIDE (RLO)
U+202C: POP DIRECTIONAL FORMATTING (PDF)
برای رسیدن به تصویر صحیح نمایش داده شده در بالا، متد FixWeakCharacters زیر را تهیه کردهام که حداقل با iTextSharp جواب میده:
using System;
using System.Diagnostics;
using System.IO;
using iTextSharp.text;
using iTextSharp.text.pdf;
namespace RleTests
{
class Program
{
const char RightToLeftEmbedding = (char)0x202B;
const char PopDirectionalFormatting = (char)0x202C;
static string FixWeakCharacters(string data)
{
if (string.IsNullOrWhiteSpace(data)) return string.Empty;
var weakCharacters = new[] { @"\", "/", "+", "-", "=", ";", "$" };
foreach (var weakCharacter in weakCharacters)
{
data = data.Replace(weakCharacter, RightToLeftEmbedding + weakCharacter + PopDirectionalFormatting);
}
return data;
}
static void Main(string[] args)
{
using (var pdfDoc = new Document(PageSize.A4))
{
PdfWriter.GetInstance(pdfDoc, new FileStream("Test.pdf", FileMode.Create));
pdfDoc.Open();
FontFactory.Register("c:\\windows\\fonts\\Arial.ttf");
Font tahoma = FontFactory.GetFont("Arial", BaseFont.IDENTITY_H);
var table1 = new PdfPTable(1);
table1.WidthPercentage = 100;
var pdfCell = new PdfPCell
{
RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL,
Border = 0,
Phrase = new Phrase(FixWeakCharacters(
"تاریخ: " + "1390/11/18" + Environment.NewLine +
"شماره پروژه: " + "1/2/3/4/56" + Environment.NewLine +
"اسلش: " + " 12/A/13 " + Environment.NewLine +
"بک اسلش: " + " 12\\13\\14 " + Environment.NewLine +
"مساوی و جمع: " + " 2+3=5 " + Environment.NewLine +
"سمی کولون: " + " 2=1+1; " + Environment.NewLine +
"دلار: " + "12$" + Environment.NewLine +
"کاما: " + "12,34,67" + Environment.NewLine +
"نقطه: " + "12.34" + Environment.NewLine +
"پرانتز: " + "متن (ساده)"
),
tahoma)
};
table1.AddCell(pdfCell);
pdfDoc.Add(table1);
}
Process.Start("Test.pdf");
}
}
}
از این نوع مشکلات حین کار با HTML هم هست؛ وارونه نمایش داده شدن تاریخ فارسی در بین یک متن راست به چپ. البته در آنجا راه حل زیر هم توصیه شده (بدون نیاز به دستکاری نویسهها):
<span dir="ltr" style="display:inline">1390/11/19</span>
تهیه میان افزار افزودن هدرهای Content Security Policy
کدهای کامل این میان افزار را در ادامه مشاهده میکنید:
using System.Threading.Tasks; using Microsoft.AspNetCore.Builder; using Microsoft.AspNetCore.Http; namespace AngularTemplateDrivenFormsLab.Utils { public class ContentSecurityPolicyMiddleware { private readonly RequestDelegate _next; public ContentSecurityPolicyMiddleware(RequestDelegate next) { _next = next; } public Task Invoke(HttpContext context) { context.Response.Headers.Add("X-Frame-Options", "SAMEORIGIN"); context.Response.Headers.Add("X-Xss-Protection", "1; mode=block"); context.Response.Headers.Add("X-Content-Type-Options", "nosniff"); string[] csp = { "default-src 'self'", "style-src 'self' 'unsafe-inline'", "script-src 'self' 'unsafe-inline' 'unsafe-eval'", "font-src 'self'", "img-src 'self' data:", "connect-src 'self'", "media-src 'self'", "object-src 'self'", "report-uri /api/CspReport/Log" //TODO: Add api/CspReport/Log }; context.Response.Headers.Add("Content-Security-Policy", string.Join("; ", csp)); return _next(context); } } public static class ContentSecurityPolicyMiddlewareExtensions { /// <summary> /// Make sure you add this code BEFORE app.UseStaticFiles();, /// otherwise the headers will not be applied to your static files. /// </summary> public static IApplicationBuilder UseContentSecurityPolicy(this IApplicationBuilder builder) { return builder.UseMiddleware<ContentSecurityPolicyMiddleware>(); } } }
public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseContentSecurityPolicy();
توضیحات تکمیلی
افزودن X-Frame-Options
context.Response.Headers.Add("X-Frame-Options", "SAMEORIGIN");
افزودن X-Xss-Protection
context.Response.Headers.Add("X-Xss-Protection", "1; mode=block");
افزودن X-Content-Type-Options
context.Response.Headers.Add("X-Content-Type-Options", "nosniff");
افزودن Content-Security-Policy
string[] csp = { "default-src 'self'", "style-src 'self' 'unsafe-inline'", "script-src 'self' 'unsafe-inline' 'unsafe-eval'", "font-src 'self'", "img-src 'self' data:", "connect-src 'self'", "media-src 'self'", "object-src 'self'", "report-uri /api/CspReport/Log" //TODO: Add api/CspReport/Log }; context.Response.Headers.Add("Content-Security-Policy", string.Join("; ", csp));
در اینجا ذکر unsafe-inline و unsafe-eval را مشاهده میکنید. برنامههای Angular به همراه شیوهنامههای inline و یا بکارگیری متد eval در مواردی خاص هستند. اگر این دو گزینه ذکر و فعال نشوند، در کنسول developer مرورگر، خطای بلاک شدن آنها را مشاهده کرده و همچنین برنامه از کار خواهد افتاد.
یک نکته: با فعالسازی گزینهی aot-- در حین ساخت برنامه، میتوان unsafe-eval را نیز حذف کرد.
استفاده از فایل web.config برای تعریف SameSite Cookies
یکی از پیشنهادهای اخیر ارائه شدهی جهت مقابلهی با حملات CSRF و XSRF، قابلیتی است به نام Same-Site Cookies. به این ترتیب مرورگر، کوکی سایت جاری را به همراه یک درخواست ارسال آن به سایت دیگر، پیوست نمیکند (کاری که هم اکنون با درخواستهای Cross-Site صورت میگیرد). برای رفع این مشکل، با این پیشنهاد امنیتی جدید، تنها کافی است SameSite، به انتهای کوکی اضافه شود:
Set-Cookie: sess=abc123; path=/; SameSite
نگارشهای بعدی ASP.NET Core، ویژگی SameSite را نیز به عنوان CookieOptions لحاظ کردهاند. همچنین یک سری از کوکیهای خودکار تولیدی توسط آن مانند کوکیهای anti-forgery به صورت خودکار با این ویژگی تولید میشوند.
اما مدیریت این مورد برای اعمال سراسری آن، با کدنویسی میسر نیست (مگر اینکه مانند نگارشهای بعدی ASP.NET Core پشتیبانی توکاری از آن صورت گیرد). به همین جهت میتوان از ماژول URL rewrite مربوط به IIS برای افزودن ویژگی SameSite به تمام کوکیهای تولید شدهی توسط سایت، کمک گرفت. برای این منظور تنها کافی است فایل web.config را ویرایش کرده و موارد ذیل را به آن اضافه کنید:
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?> <configuration> <system.webServer> <rewrite> <outboundRules> <clear /> <!-- https://scotthelme.co.uk/csrf-is-dead/ --> <rule name="Add SameSite" preCondition="No SameSite"> <match serverVariable="RESPONSE_Set_Cookie" pattern=".*" negate="false" /> <action type="Rewrite" value="{R:0}; SameSite=lax" /> <conditions></conditions> </rule> <preConditions> <preCondition name="No SameSite"> <add input="{RESPONSE_Set_Cookie}" pattern="." /> <add input="{RESPONSE_Set_Cookie}" pattern="; SameSite=lax" negate="true" /> </preCondition> </preConditions> </outboundRules> </rewrite> </system.webServer> </configuration>
لاگ کردن منابع بلاک شدهی توسط مرورگر در سمت سرور
اگر به هدر Content-Security-Policy دقت کنید، گزینهی آخر آن، ذکر اکشن متدی در سمت سرور است:
"report-uri /api/CspReport/Log" //TODO: Add api/CspReport/Log
{ "csp-report": { "document-uri": "http://localhost:5000/untypedSha", "referrer": "", "violated-directive": "script-src", "effective-directive": "script-src", "original-policy": "default-src 'self'; style-src 'self'; script-src 'self'; font-src 'self'; img-src 'self' data:; connect-src 'self'; media-src 'self'; object-src 'self'; report-uri /api/Home/CspReport", "disposition": "enforce", "blocked-uri": "eval", "line-number": 21, "column-number": 8, "source-file": "http://localhost:5000/scripts.bundle.js", "status-code": 200, "script-sample": "" } }
class CspPost { [JsonProperty("csp-report")] public CspReport CspReport { get; set; } } class CspReport { [JsonProperty("document-uri")] public string DocumentUri { get; set; } [JsonProperty("referrer")] public string Referrer { get; set; } [JsonProperty("violated-directive")] public string ViolatedDirective { get; set; } [JsonProperty("effective-directive")] public string EffectiveDirective { get; set; } [JsonProperty("original-policy")] public string OriginalPolicy { get; set; } [JsonProperty("disposition")] public string Disposition { get; set; } [JsonProperty("blocked-uri")] public string BlockedUri { get; set; } [JsonProperty("line-number")] public int LineNumber { get; set; } [JsonProperty("column-number")] public int ColumnNumber { get; set; } [JsonProperty("source-file")] public string SourceFile { get; set; } [JsonProperty("status-code")] public string StatusCode { get; set; } [JsonProperty("script-sample")] public string ScriptSample { get; set; } }
namespace AngularTemplateDrivenFormsLab.Controllers { [Route("api/[controller]")] public class CspReportController : Controller { [HttpPost("[action]")] [IgnoreAntiforgeryToken] public async Task<IActionResult> Log() { CspPost cspPost; using (var bodyReader = new StreamReader(this.HttpContext.Request.Body)) { var body = await bodyReader.ReadToEndAsync().ConfigureAwait(false); this.HttpContext.Request.Body = new MemoryStream(Encoding.UTF8.GetBytes(body)); cspPost = JsonConvert.DeserializeObject<CspPost>(body); } //TODO: log cspPost return Ok(); } } }
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید.
1. Easily acquire all your Android platform needs
2. Jump start your Android development with C++ cross-platform templates and samples
3. One C++ IDE to target all mobile platforms (iOS, Android, Windows and more)
4. Leverage powerful cross-platform coding tools
5. Share your cross-platform C++ code easily
6. Fastest C++ builds with Incredibuild support
7. The fastest and most robust debugging experience for your Android application
8. Leverage the best in Breed, free Android Emulator
9. Gather your application insights easily using HockeyApp
10. Visual Studio is the cross-platform mobile solution (Xamarin, Apache Cordova) and just not limited to cross-platform C++
فایل ARCHITECTURE.md
If you maintain an open-source project in the range of 10k-200k lines of code, I strongly encourage you to add an ARCHITECTURE document next to README and CONTRIBUTING. Before going into the details of why and how, I want to emphasize that this is not another “docs are good, write more docs” advice. I am pretty sloppy about documentation, and, eg, I often use just “simplify” as a commit message. Nonetheless, I feel strongly about the issue, even to the point of pestering you:-)
عصر Portable .Net
The new .NET framework is modern, lean, modular and open source. No longer is .NET a system-wide installation – it is merely a folder. Instead of a huge underlying framework, you only pick and choose the pieces of the .NET framework that you need in your apps. And more importantly, you can package the required components of the .NET framework right alongside your app. We’re entering an age of app-runtime silos and ultimate portability.
WinRT چیست؟
مایکروسافت جهت سهولت تولید برنامههای جدید Metro-style ، لمسی (touch-centric) و tablets ویندوز 8 ، اقدام به بازنویسی مجدد Windows-API کرده و نام آنرا WinRT گذاشته است. بنابراین همانند آنچه که در مورد API ویندوز از روز اول پیدایش آن مرسوم بوده، این API جدید، از نوع native (نوشته شده با CPP) میباشد و با کمک دات نت فریم ورک تهیه نشده است. این API جدید مبتنی بر فناوری قدیمی COM است، بنابراین مطابق معمول توسط هر نوع برنامه و سیستمی در ویندوز قابل دسترسی است. تفاوتی نمیکند که CPP یا دلفی باشد یا دات نت. به صورت خلاصه ویندوز 8 دو طراحی جدید (WinRT) و قدیم (Win32 API) را با هم پشتیبانی میکند. اگر آنرا صحیحتر بخواهیم معرفی کنیم، WinRT درحقیقت محصور کنندهی (Wrapper) همان Win32 API سابق است (در پشت صحنه همان dll های سابق ویندوز را بارگذاری و استفاده میکند) جهت تطابق با نیازهای دهه اخیر و سالهای پیش رو.
سازگاری دات نت فریم ورک با WinRT چگونه است؟
اینبار WinRT برخلاف Win32 API (که در زمان ارائه آن اصلا دات نتی در کار نبود)، جهت سازگاری با دات نت طراحی شده است. این طراحی جدید ILDasm metadata را در اختیار برنامه نویسهای دات نت قرار میدهد و به این ترتیب IntelliSense و قابلیتهای Debugging ویژوال استودیو همانند کدهای مدیریت شدهی دات نت جهت برنامه نویسی مبتنی بر WinRT در اختیار برنامه نویسها خواهد بود (فرمت ارائه شده، ECMA 335 metadata format میباشد). همچنین اشیاء COM متعلق به WinRT به خوبی توسط GC (آشغال جمع کن) دات نت جهت مدیریت بهتر حافظه، تحت نظر میباشند.
بنابراین از دیدگاه یک برنامه نویس دات نت، کل WinRT به صورت managed assemblies مشاهده میشود، اینترفیسهای آن همان اینترفیسهای دات نتی خواهند بود و کلاسهای آن نیز به همین ترتیب. این مشکلی بود/هست که با Win32 API در دات نت وجود دارد و دسترسی به آن به این سادگی و یکپارچگی میسر نیست (هر چند تا الان کل اینترفیس آن جهت استفاده در دات نت نیز ترجمه شده است). در اینجا شما ارجاعاتی را به فایلهایی با پسوند winmd یا windows metadata، به پروژهی دات نتی خود اضافه میکنید و سپس CLR قادر خواهد بود تا کلیه اطلاعات لازم جهت کار با WinRT را از آنها استخراج کند (این فایلها در پوشه C:\Program Files (x86)\Windows Kits\8.0\Windows Metadata و C:\Windows\system32\winmetadat ویندوز 8 قابل مشاهده و دسترسی هستند).
تفاوتهای مهم امکانات نمایشی WinRT با Win32 API کدامند؟
تفاوت مهم WinRT با Win32 API از دیدگاه برنامه نویسها، امکان دسترسی بیشتر به آن از طریق زبانهای مختلف میباشد. WinRT همانند Win32 API توسط CPP ، دات نت و سایر روشهای مرسوم دیگر قابل دسترسی و توسعه است. اما اینبار WinRT برخلاف Win32 API ، از طریق HTML و جاوا اسکریپت هم قابل توسعه است. در این حالت کدهای شما توسط Chakra JavaScript engine که از اینترنت اکسپلورر 9 به بعد ارائه شده، اجرا خواهد شد. بنابراین «برفراز» WinRT دو لایه نمایشی (presentation layer) قابل طراحی و دسترسی است. XAML و زبانهای متداول برنامه نویسی موجود مانند سی شارپ و وی بی دات نت و غیره. همچنین HTML/CSS هم مجال ابراز وجود یافته است. البته XAML تنها لایه نمایشی کلیه زبانهای قدیمی موجود مانند سی شارپ، وی بی دات نت، CPP و غیره خواهد بود. به همین جهت Expression Blend جدید نیز از HTML 5 پشتیبانی میکند.
همچنین در WinRT ، قسمتهای GDI و Message loop متداول Win32 API حذف شده است و از DirectX استفاده میکند. برای نمونه کدهای XAML شما توسط DirectX رندر میشود. البته این مطلب جدیدی نیست و از زمان ارائه WPF شاهد این مساله بودهایم.
وضعیت توسعه پذیری WinRT چگونه است؟
علاوه بر اینها، برخلاف Win32 API ، اینبار WinRT قابل توسعه است و Extensions SDK برای آن ارائه شده است.
آیا WinRT شاهد تغییرات امنیتی خاصی هم بوده است؟
نکتهی مهمی که در طراحی WinRT به آن توجه شده است، امنیت میباشد. برنامههای WinRT شبیه به برنامههای سیلورلایت در یک Sandbox اجرا میشوند. به این معنا که جهت ذخیره سازی اطلاعات خود از یک isolated storage استفاده میکنند. برای کار با file system نیاز به تائید کاربر دارند و خلاصه دیگر به سادگی نمیتوان از مرزهای این نوع برنامهها رد شد و سیستم عاملی را root کرد. برای نمونه برنامه نویسهای دات نت دسترسی به فضای نام System.IO.FileStream را دیگر نخواهند داشت و تنها قسمتی از دات نت «برفراز» WinRT و مدل امنیتی جدید آن معنا پیدا میکند. همچنین برفراز این API جدید، تولید مثلا Device drivers هم دیگر معنا پیدا نمیکند. این محدودیتهای امنیتی برای برنامه نویسهای native هم وجود دارد و تفاوتی نمیکند. کلا برنامههای جدید Metro-style در یک قرنطینهی کامل امنیتی اجرا میشوند. برای مثال اگر برنامهای نیاز به دسترسی به یک WebCam را داشته باشد، همانند برنامههای سیلورلایت ابتدا باید کاربر تائید کرده و سپس برنامه مجوز امنیتی کار با مثلا یک WebCam را خواهد یافت. همچنین تمام برنامههای جدید Metro-style باید جهت ارائه در فروشگاه جدید ویندوز 8، دارای امضای دیجیتال معتبر نیز باشند.
آیا جهت توسعهی برنامههای چندریسمانی و غیرهمزمان تمهیدات خاصی در WinRT پیشبینی شده است؟
در طراحی جدید WinRT به اعمال asynchronous به شدت توجه شده است. هر عملی که بیش از 50 میلی ثانیه طول بکشد به صورت خودکار تبدیل به یک عمل asynchronous خواهد شد تا برنامهها مرتبا در حین اجرای اعمال زمانبر هنگ نکرده و ترد اصلی برنامه را بلاک نکنند. علاوه بر اینها WinRT از طریق IAsyncOperation interface خود، امکان استفاده از واژههای جدید کلیدی async/await سی شارپ 5 را نیز مهیا میسازد.
آیا WinRT آمده است تا جایگزینی برای دات نت و سیلورلایت و امثال آن باشد؟
خیر. WinRT نگارش دوم Win32 API است با هدف توسعه پذیری، استفاده از دایرکت ایکس و فناوریهای جدید که عموما از شتاب دهندههای سخت افزاری هم بهرهمند هستند بجای GDI سابق، استفاده سادهتر در زبانهای دیگر به کمک فایلهای استاندارد Windows Meta data آن میباشد. همچنین این API جدید دسترسی به امکانات ویندوز را هم توسط HTML و جاوا اسکریپت، علاوه بر امکانات مهیای سابق میسر ساخته است. هم اکنون نگارش 4 و نیم دات نت در ویندوز 8 ارائه شده است و توسط هر دو سیستم سابق و جدید قابل استفاده میباشد. البته باید در نظر داشت که جهت استفاده از WinRT به دلایل محدودیتهای امنیتی اعمال شده به آن و همچنین استفاده از XAML به تنها عنوان لایه نمایشی سیستمهای متداول غیر HTML ایی، دات نت فریم ورک به امکانات و کلاسهای کمتری نسبت به حالت متداول کار با آن، دسترسی دارد (جهت درک بهتر این محدودیتها میتوان به طراحی سیلورلایت مراجعه کرد). این را هم باید اضافه کرد که ویندوز 8 توانایی اجرای هر دو نوع برنامههای سبک جدید مترو و متداول دسکتاپ قدیمی را دارا است.
جهت آشنایی بیشتر با WinRT میتوان به مجموعهای از ویدیوهای مرتبط آن مراجعه کرد:
http://channel9.msdn.com/Events/BUILD/BUILD2011?t=windows%2Bruntime
ایجاد برنامههای جدید توسط Angular CLI
دستور خط فرمان ابتدایی ایجاد یک برنامهی جدید توسط Angular CLI به صورت ذیل است
> ng new my-app
پس از اجرای این دستور، برنامهی جدید ایجاد شده، در پوشهی جدید my-app قرار میگیرد.
گزینهی دیگر این دستور، استفاده از پرچم dry-run است:
> ng new my-app --dry-run
>ng new my-app --dry-run installing ng You specified the dry-run flag, so no changes will be written. create .editorconfig create README.md create src\app\app.component.css create src\app\app.component.html . . . Project 'my-app' successfully created.
گزینهی دیگر دستور ng new را که در قسمت قبل ملاحظه کردید:
> ng new my-app --skip-install
برای مشاهدهی سایر پرچمهای مرتبط با دستور ng new میتوان از پرچم help استفاده کرد:
> ng new --help
بررسی فایل angular-cli.json.
فایل angular-cli.json. حاوی تنظیمات Angular CLI است.
در ابتدای این فایل، نام برنامهی جدید را مشاهده میکنید. این نام، همانی است که توسط دستور ng new my-app تعیین گردید.
"project": { "name": "my-app" },
"apps": [ { "root": "src", "outDir": "dist",
یکی از تنظیمات مهم این فایل، مقدار prefix است:
"prefix": "app",
@Component({ selector: 'app-root',
تغییر این مقدار صرفا بر روی کامپوننتهای جدید تولید شدهی توسط Angular CLI تاثیرگذار خواهند بود. اگر میخواهید در ابتدای کار تولید یک برنامه، این مقدار را مشخص کنید، میتوان از پرچم prefix استفاده کرد و در صورت عدم ذکر آن، مقدار پیش فرض app برای آن درنظر گرفته میشود:
> ng new my-project --skip-install --prefix myCompany
عدم ایجاد مخزن Git به همراه ng new
با صدور فرمان ng new، کار ایجاد یک مخزن Git نیز به صورت خودکار انجام خواهد شد. برای نمونه اگر خواستید برنامهای را بدون نصب وابستگیها، بدون ایجاد تستها و بدون ایجاد مخزن git آن تولید کنید، میتوان از دستور ذیل استفاده کرد:
> ng new my-project --skip-install --skip-git --skip-tests --skip-commit
استفادهی از sass بجای css توسط Angular CLI
سیستم Build همراه با Angular CLI مبتنی بر webpack است و به خوبی قابلیت پردازش فایلهای sass را نیز دارا است. اگر خواستید حالت پیش فرض تولید فایلهای css این ابزار را که در فایل angular-cli.json. نمونهای از آن ذکر شدهاست، به همراه فایلهایی مانند app.component.css، به sass تغییر دهید:
"styles": [ "styles.css" ], "defaults": { "styleExt": "css", "component": {} }
> ng new my-project --skip-install --style sass
"styles": [ "styles.sass" ], "defaults": { "styleExt": "sass", "component": {} }
@Component({ selector: 'app-root', templateUrl: './app.component.html', styleUrls: ['./app.component.sass'] })
انجام تنظیمات مسیریابی پیش فرض پروژه جدید توسط Angular CLI
حالت پیش فرض تولید برنامههای جدید Angular CLI به همراه تنظیمات مسیریابی آن نیست. اگر علاقمند هستید تا مبحث مسیریابی را خلاصه کرده و به سرعت تنظیمات ابتدایی مسیریابی را توسط این ابزار تولید کنید، میتوان پرچم routing را نیز در اینجا ذکر کرد:
> ng new my-project --skip-install --routing
const routes: Routes = [ { path: '', children: [] } ];
imports: [ BrowserModule, FormsModule, HttpModule, AppRoutingModule ],
اجرای ابتدایی یک برنامهی مبتنی بر Angular CLI
پس از انتخاب پرچمهای مناسب جهت ایجاد یک پروژهی جدید مبتنی بر Angular CLI و همچنین نصب وابستگیهای آنها و یا عدم ذکر پرچم skip-install، اکنون نوبت به اجرای این پروژهاست. به همین جهت از طریق خط فرمان به ریشهی پوشهی برنامهی جدید ایجاد شده، وارد شوید. سپس دستور ذیل را صادر کنید:
>ng serve -o
http://localhost:4200/
نکتهی جالب این وب سرور در این است که تغییرات شما را به صورت خودکار دنبال کرده و بلافاصله ارائه میدهد. برای مثال فایل src\app\app.component.html را گشوده و به صورت ذیل تغییر دهید:
<h1> Test {{title}} </h1>
تغییر پیش فرضهای عمومی Angular CLI
تا اینجا مشاهده کردیم که اگر بخواهیم مقدار prefix پیش فرض را که به app تنظیم شدهاست به myCompany تغییر دهیم، یا میتوان از پرچم prefix در ابتدای کار فراخوانی دستور ng new استفاده کرد و یا میتوان فایل angular-cli.json. را نیز دستی ویرایش نمود. برای تغییر عمومی و سراسری مقدار پیش فرض app میتوان از دستور ng set استفاده کرد:
>ng set apps.prefix myCompany >ng set apps.prefix myCompany -g
و یا اگر بخواهید نوع شیوهنامهی مورد استفاده را ویرایش کنید، میتوان از یکی از دو دستور ذیل استفاده کرد (اولی محلی است و دومی عمومی):
>ng set defaults.styleExt sass >ng set defaults.styleExt sass -g
اجرای امکانات Linting پروژههای مبتنی بر Angular CLI
برای بررسی کیفیت کدهای نوشته شده، میتوان از امکانات Linting استفاده کرد. برای این منظور تنها کافی است دستور ذیل را در ریشهی پروژه اجرا نمود:
> ng lint
> ng lint --help
> ng lint --format stylish
>ng lint --fix
یک مثال: فایل src\app\app.component.ts را باز کنید و به عمد تعدادی مشکل را در آن ایجاد نمائید. برای نمونه دو سطر ابتدایی آنرا به صورت ذیل تغییر دهید:
import { Component } from '@angular/core' let number = 10;
>ng lint --format stylish /src/app/app.component.ts[3, 5]: Identifier 'number' is never reassigned; use 'const' instead of 'let'. /src/app/app.component.ts[1, 42]: Missing semicolon Lint errors found in the listed files.
اکنون اگر دستور ng lint --fix را فراخوانی کنیم، تغییرات ذیل به فایل src\app\app.component.ts اعمال خواهند شد:
import { Component } from '@angular/core'; const number = 10;