Safari, Firefox, Edge and Chrome are removing support for TLS 1.0 and 1.1 in March of 2020. If you manage websites, this means there’s less than a year to enable TLS 1.2 (and, ideally, 1.3) on your servers, otherwise all major browsers will display error pages, rather than the content your users were expecting to find.
سایت مثالهای پروژه های اندرویدی
خود آموز entityframework
Welcome to EntityFrameworkTutorial.net. Here you will learn everything about Entity Framework in easy steps. It covers basic to expert level tutorials for all the features of Entity Framework with code snippets. Readers can also download sample project and the School database used in various tutorials.
Some months ago a feature landed in Xamarin.Forms that seemed to truly polarize the Xamarin.Forms community: support for styling applications using CSS. Some argued that it was an unnecessary introduction to "Web" technology to the native development experience, and others that it simply isn't the right solution to the problem. While I sympathize with the latter opinion and think there's plenty of room for some good debate on the right path forward, I count myself as part of a third camp: I think that CSS is a powerful (and frequently maligned) solution to the problem of styling native mobile applications.
حدود 8 سال از ارائه اولین نگارش دات نت فریم ورک میگذرد و در ادامه مرور سریعی خواهیم داشت بر عناوین کتابخانههای اضافه شده به این مجموعه:
دات نت فریم ورک 1.0
اولین ارائه عمومی آزمایشی آن در PDC 2000 صورت گرفت و در اوایل 2002 به عموم عرضه شد (2/13/2002).
عبارت کد مدیریت شده را به دنیا معرفی کرد (managed code) و شامل اجزای زیر بود:
• GC, JIT
• C#
• Coherent Framework
• XSP….ASP+…ASP.NET!
• WinForms
در اوایل 2003 به همراه ویندوز سرور 2003 و VS 2003 ارائه شد.
• Mobile ASP.NET controls
• Built-in support for ODBC and Oracle databases.
• IPv6 support.
در اواخر 2005 ارائه شد (11/07/2005) و شامل تازههای زیر بود:
• ASP.NET for the Masses
○ Application Building Blocks
§ Parts, Authentication, Role Management, etc
○ Visual Web Developer
• Client Development
• ClickOnce!
در اواخر 2006 ارائه شد (11/06/2006) و موارد زیر را به این فریم ورک افزود:
• Windows CardSpace - Digital identity interface.
• Windows Presentation Foundation : WPF
○ Vector Graphics, Media and UI
○ Enters the age of UX
• Windows Communication Foundation : WCF
○ Unified messaging model
• Windows Workflow Foundation : WF
○ Coordinating work with durable applications
در پایان 2007 ارائه شد (11/19/2007) و تازههای زیر را به همراه داشت:
• Linq
• Expression Trees and Lamda Methods
• Extension Methods
• Paging Support for ADO.NET
• Managed Wrappers for WMI and AD
• Enhancements to WCF and WF
• System.CodeDom namespace
• ASP.NET AJAX
• WCF/WF
○ REST Services
○ Workflow Services
• Client
○ Sync
○ Client app services
سرویس پک یک دات نت فریم ورک 3.5
در اواسط 2008 ارائه شد (8/11/2008) و به همراه تغییرات زیر بود:
• ASP.NET Dynamic Data
• ADO.NET
○ Entity Framework
○ Data Services (Astoria)
• WCF
○ AtomPub ServiceDocuments
• Client
○ Client Profile
○ Performance
§ Working set and startup time
• Silverlight 2
○ RTM end of 2008
○ Brings power of .NET to the web client
○ Media and RIA .NET platform
دات نت فریم ورک 4.0
نگارش بتای آن در دسترس است و احتمالا نگارش نهایی آن در سال آیندهی میلادی به همراه VS2010 ارائه میشود. این مجموعه تازههای زیر را به همراه خواهد داشت:
• Base Class Library Improvements
○ Managed Extensibility Framework
○ More Core Data Structures
○ I/O Improvements
• Parallel Computing
○ Task Parallel Library
○ Parallel Linq (PLINQ)
○ Coordination Data Structures (CDS)
• Client
○ WPF
§ Client Profile
§ Business Focused Controls
§ Win7 Advances (Multi-touch, etc)
○ ADO.NET
§ Entity Framework v2
□ Code-First Development
□ TDD Support
□ Foreign-Key Support
○ ASP.NET
§ ASP.NET Dynamic Data Improvements
§ ASP.NET MVC
§ ASP.NET Dynamic Data for MVC
§ Extensible Caching Framework
○ WF & WCF
§ Fully Declarative Services
§ Workflow Enhancements
□ New flowchart modeling
□ Workflow Rules Integration
□ … much more…
§ WCF Enhancements
□ Durable Duplex
□ WS-Discovery & UDP Channel
□ In-Process Channel
§ RIA (Silverlight)
□ Simplified N-tier development
□ Business-focused framework
Next-gen database for powerful React and React Native apps that scales to 10,000s of records and remains fast
Build powerful React and React Native apps that scale from hundreds to tens of thousands of records and remain fast
Blazor از حالت آزمایشی خارج شد
مقدمهای بر RxJS
اگر به پیشنیازهای نصب AngularJS 2.0 در قسمت اول این سری دقت کرده باشید، یکی از موارد آن، RxJS است:
"dependencies": { "rxjs": "5.0.0-beta.2" },
قرار است Observableها به ES 2016 یا نگارش پس از ES 6 اضافه شوند و یکی از پیشنهادات آن هستند. اما هم اکنون AngularJS 2.0 از این امکان، توسط یک کتابخانهی ثالث، به نام reactive extensions یا Rx، استفاده میکند. از RxJS در سرویس HTTP و همچنین مدیریت سیستم رخدادهای AngularJS 2.0 استفاده میشود. Observableها امکانی را فراهم میکنند تا به ازای دریافت هر اطلاعات async از سرور، بتوان توسط رخدادهایی از وقوع آنها مطلع شد.
در نگارش قبلی AngularJS از Promises برای مدیریت اعمال غیرهمزمان استفاده میشد. Observableها تفاوتهای قابل ملاحظهای با Promises دارند:
- یک Promise تنها یک مقدار، یا خطا را بر میگرداند؛ اما یک Observable چندین مقدار را در طول یک بازهی زمانی باز میگرداند.
- برخلاف Promises، میتوان عملیات یک Observable را لغو کرد.
- Observableها از عملگرهایی مانند map، reduce، filter و غیره نیز پشتیبانی میکنند.
البته باید عنوان کرد که هنوز هم میتوان از Promises در صورت تمایل در AngularJS 2.0 نیز استفاده کرد.
تنظیمات اولیهی کار با RxJS در AngularJS 2.0
برای استفاده از RxJS در AngularJS 2.0، مراحلی مانند افزودن مدخل اسکریپت http.dev.js، ثبت پروایدر HTTP و importهای لازم، باید طی شوند که در ادامه آنها را بررسی خواهیم کرد:
الف) سرویس HTTP جزئی از angular2/core نیست. به همین جهت مدخل اسکریپت متناظر با آن، باید به صفحهی اصلی سایت اضافه شود که این مورد، در قسمت اول بررسی پیشنیازهای نصب AngularJS 2.0 صورت گرفتهاست:
<!-- Required for http --> <script src="~/node_modules/angular2/bundles/http.dev.js"></script>
ب) اکنون فایل app.component.ts را گشوده و سرویس HTTP را به آن اضافه میکنیم. با نحوهی ثبت سرویسها در قسمت قبل آشنا شدیم:
import { Component } from 'angular2/core'; import { HTTP_PROVIDERS } from 'angular2/http'; import 'rxjs/Rx'; // Load all features import { ProductListComponent } from './products/product-list.component'; import { ProductService } from './products/product.service'; @Component({ selector: 'pm-app', template:` <div><h1>{{pageTitle}}</h1> <pm-products></pm-products> </div> `, directives: [ProductListComponent], providers: [ ProductService, HTTP_PROVIDERS ] }) export class AppComponent { pageTitle: string = "DNT AngularJS 2.0 APP"; }
ج) پس از آن نیاز است importهای متناظر نیز به ابتدای ماژول فعلی، جهت شناسایی این سرویس و همچنین امکانات rx.js اضافه شوند.
تعریف 'import 'rxjs/Rx به این شکل، به module loader اعلام میکند که این کتابخانه را بارگذاری کن، اما چیزی را import نکن. هنگامیکه این کتابخانه بارگذاری میشود، کدهای جاوا اسکریپتی آن اجرا شده و سبب میشوند که عملگرهای ویژهی Observable آن مانند map و filter نیز در دسترس برنامه قرار گیرند.
ساخت یک سرویس سمت سرور بازگشت لیست محصولات به صورت JSON
چون در ادامه میخواهیم لیست محصولات را از سرور دریافت کنیم، برنامهی ASP.NET MVC فعلی را اندکی تغییر میدهیم تا این لیست را به صورت JSON بازگشت دهد.
بنابراین ابتدا کلاس مدل محصولات را به نحو ذیل به پوشهی Models اضافه کرده:
namespace MVC5Angular2.Models { public class Product { public int ProductId { set; get; } public string ProductName { set; get; } public string ProductCode { set; get; } public string ReleaseDate { set; get; } public decimal Price { set; get; } public string Description { set; get; } public double StarRating { set; get; } public string ImageUrl { set; get; } } }
using System.Collections.Generic; using System.Text; using System.Web.Mvc; using MVC5Angular2.Models; using Newtonsoft.Json; using Newtonsoft.Json.Serialization; namespace MVC5Angular2.Controllers { public class HomeController : Controller { // GET: Home public ActionResult Index() { return View(); } public ActionResult Products() { var products = new List<Product> { new Product { ProductId= 2, ProductName= "Garden Cart", ProductCode= "GDN-0023", ReleaseDate= "March 18, 2016", Description= "15 gallon capacity rolling garden cart", Price= (decimal) 32.99, StarRating= 4.2, ImageUrl= "app/assets/images/garden_cart.png" }, new Product { ProductId= 5, ProductName= "Hammer", ProductCode= "TBX-0048", ReleaseDate= "May 21, 2016", Description= "Curved claw steel hammer", Price= (decimal) 8.9, StarRating= 4.8, ImageUrl= "app/assets/images/rejon_Hammer.png" } }; return new ContentResult { Content = JsonConvert.SerializeObject(products, new JsonSerializerSettings { ContractResolver = new CamelCasePropertyNamesContractResolver() }), ContentType = "application/json", ContentEncoding = Encoding.UTF8 }; } } }
برای مطالعهی بیشتر:
«استفاده از JSON.NET در ASP.NET MVC»
«تنظیمات و نکات کاربردی کتابخانهی JSON.NET»
به این ترتیب، آدرس http://localhost:2222/home/products، خروجی JSON سرویس لیست محصولات را در مثال جاری، ارائه میدهد.
ارسال یک درخواست HTTP به سرور توسط AngularJS 2.0
اکنون پس از تنظیمات ثبت و معرفی سرویس HTTP و همچنین برپایی یک سرویس سمت سرور ارائهی لیست محصولات، میخواهیم سرویس ProductService را که در قسمت قبل ایجاد کردیم (فایل product.service.ts)، جهت دریافت لیست محصولات از سمت سرور، تغییر دهیم:
import { Injectable } from 'angular2/core'; import { IProduct } from './product'; import { Http, Response } from 'angular2/http'; import { Observable } from 'rxjs/Observable'; @Injectable() export class ProductService { private _productUrl = '/home/products'; constructor(private _http: Http) { } getProducts(): Observable<IProduct[]> { return this._http.get(this._productUrl) .map((response: Response) => <IProduct[]>response.json()) .do(data => console.log("All: " + JSON.stringify(data))) .catch(this.handleError); } private handleError(error: Response) { console.error(error); return Observable.throw(error.json().error || 'Server error'); } }
در سازندهی کلاس ProductService، کار تزریق وابستگی سرویس Http انجام شدهاست. به این ترتیب با استفاده از متغیر خصوصی http_، میتوان در کلاس جاری به امکانات این سرویس دسترسی یافت (همان «تزریق سرویسها به کامپوننتها» در قسمت قبل).
سپس متد get آن، یک درخواست HTTP از نوع GET را به آدرس مشخص شدهی در متغیر productUrl_ ارسال میکند (یا همان سرویس سمت سرور برنامه).
سرویس Http و همچنین شیء Response آن در ماژولهای Http و Response قرار دارند که در ابتدای صفحه import شدهاند.
متد http get یک Observable را بازگشت میدهد که در نهایت خروجی این متد نیز به همان <[]Observable<IProduct، تنظیم شدهاست. Observable یک شیء جنریک است و در اینجا نوع آن، آرایهای از محصولات درنظر گرفته شدهاست.
اکنون که امضای این متد تغییر یافته است (پیش از این صرفا یک آرایهی ساده از محصولات بود)، استفاده کننده (در کلاس ProductListComponent) باید به تغییرات آن از طریق متد subscribe گوش فرا دهد.
فعلا در کلاس جاری، پس از پایان کار دریافت اطلاعات از سرور، اطلاعات نهایی در متد map در دسترس قرار میگیرد (که یکی از عملگرهای RxJs است). کار متد map، اصطلاحا projection است. این متد، هر عضو دریافتی از خروجی سرور را به فرمتی جدید نگاشت میکند.
هر درخواست HTTP، در اصل یک عملیات async است. یعنی در اینجا توالی که در اختیار Observable ما قرار میگیرد، تنها یک المان دارد که همان شیء HTTP Response است.
بنابراین کار متد map فوق، تبدیل شیء خروجی از سرور، به آرایهای از محصولات است.
در اینجا یک سری کدهای مدیریت استثناءها را نیز در صورت بروز مشکلی میتوان تعریف کرد. برای مثال در اینجا متد catch، کار پردازش خطاهای رخ داده را انجام میدهد.
از متد do جهت لاگ کردن عملیات رخ داده و دادههای دریافتی در کنسول developer tools مرورگرها استفاده شدهاست.
یک نکته:
اگر خروجی JSON از سرور، برای مثال داخل خاصیتی به نام data محصور شده بود، بجای ()response.json میبایستی از response.json().data استفاده میشد.
گوش فرا دادن به Observable دریافتی از سرور
تا اینجا یک درخواست HTTP GET را به سمت سرور ارسال کردیم و خروجی آن به صورت Observable در اختیار ما است. اکنون نیاز است کدهای ProductListComponent را جهت گوش فرا دادن به این Observable تغییر دهیم. برای این منظور فایل product-list.component.ts را گشوده و تغییرات ذیل را به آن اعمال کنید:
errorMessage: string; ngOnInit(): void { //console.log('In OnInit'); this._productService.getProducts() .subscribe( products => this.products = products, error => this.errorMessage = <any>error); }
اولین پارامتر متد subscribe، کار دریافت نتایج حاصل را به عهده دارد. برای مثال اگر حاصل عملیات در طی سه مرحله صورت گیرد، سه بار نتیجهی دریافتی را میتوان در اینجا پردازش کرد. البته همانطور که عنوان شد، یک عملیات غیرهمزمان HTTP، تنها در طی یک مرحله، HTTP Response را دریافت میکند؛ بنابراین، پارامتر اول متد subscribe نیز تنها یکبار اجرا میشود. در اینجا فرصت خواهیم داشت تا آرایهی دریافتی حاصل از متد map قسمت قبل را به خاصیت عمومی products کلاس جاری نسبت دهیم.
پارامتر دوم متد subscribe در صورت شکست عملیات فراخوانی میشود. در اینجا حاصل آن به خاصیت جدید errorMessage نسبت داده شدهاست.
اکنون برنامه را مجددا اجرا کنید، هنوز باید لیست محصولات، مانند قبل نمایش داده شود.
یک نکته
اگر برنامه را اجرا کردید و خروجی مشاهده نشد، به کنسول developer tools مرورگر مراجعه کنید؛ احتمالا خطای ذیل در آن درج شدهاست:
EXCEPTION: No provider for Http!
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: MVC5Angular2.part8.zip
خلاصهی بحث
برای کار با سرور و ارسال درخواستهای HTTP، ابتدا نیاز است مدخل تعریف http.dev.js به index.html اضافه شود و سپس HTTP_PROVIDERS را در بالاترین سطح کامپوننتهای تعریف شده، ثبت و معرفی کرد. پس از آن نیاز است RxJs را نیز import کرد. در ادامه، سرویس دریافت لیست محصولات، وابستگی سرویس HTTP را توسط سازندهی خود دریافت کرده و از آن برای صدور یک فرمان HTTP GET استفاده میکند. سپس با استفاده از متد map، کار نگاشت شیء Response دریافتی، به فرمت مناسب مدنظر، صورت میگیرد.
در ادامه هر کلاسی که نیاز دارد با این کلاس سرویس دریافت اطلاعات کار کند، متد subscribe را فراخوانی کرده و نتیجهی عملیات را پردازش میکند.
MySQL مدتی است که جزو یکی از محصولات شرکت اوراکل محسوب شده و توسعه دهندگان تجاری باید برای استفاده از آن هزینه کنند. این هزینه نیز اخیرا افزایش یافته و به حداقل 2000 دلار به ازای هر سرور رسیده است (+). این عدد واقعا رقم بالایی برای محصولی محسوب میشود که بسیاری از توسعه دهندهها تصور میکنند رایگان است. استفاده از این محصول با توجه به مدل تجاری جدید آن فقط در پروژههای سورس باز رایگان است (بله فقط در پروژههایی که با مجوز GPL منتشر شوند) و اگر شما یک سیستم تجاری کلاینت سرور را بر این اساس طراحی کنید حتما باید هزینههای مرتبط را نیز پرداخت نمائید (+).
توضیحی در مورد GPL و MySQL
The change from the LGPL to the GPL for the client libraries was made in 2001 during the development of MySQL 4.0 to help MySQL AB more easily differentiate between a proprietary user who should buy a commercial license and a free software user who should use the GPL license.
MySQL با توجه به مجوز GPL آن در شرایط زیر رایگان خواهد بود:
- قصد توزیع مجدد آنرا نداشته باشید.
- همچنین برنامهی شما نیز به صورت سورس باز تحت مجوز GPL ارائه گردد.
و تنها زمانی در مورد MySQL باید هزینه کنید که:
-قصد توزیع مجدد آنرا داشته باشید.
-برنامهی شما سورس باز نبوده و قصد ندارید آنرا تحت مجوز GPL ارائه دهید. (که عموما در مورد برنامههای تجاری به همین صورت است)
نکتهی دیگری را که باید به آن دقت داشت این است که برای واگذاری MySQL به شرکت اوراکل، اتحادیه اروپا نیز با توجه به وجود بیش از 50 هزار توسعه دهندهی اروپایی که از MySQL استفاده میکنند، شرکت اوراکل را موظف کرده است تا این dual licensing (تجاری و سورس باز) را تا سال 2015 حفظ کرده و ادامه دهد (+). به این معنا که شرکت اوراکل پس از سال 2015 هیچگونه تعهدی به ارائهی نگارش سورس باز این محصول به هیچ نهاد و یا سازمانی ندارد.
البته اینها به معنای پایان دنیا نیست. هم اکنون چهار fork سورس باز از این محصول وجود دارند (Drizzle ، MariaDB ، OurDelta و Percona Server) ولی تنها آینده است که میزان موفقیت، پایداری و تداوم آنها را مشخص خواهد کرد.