نظرات مطالب
بررسی ساختارهای جدید DateOnly و TimeOnly در دات نت 6
چند نکته‌ی تکمیلی
- در این لحظه فقط پروایدر SQLite مایکروسافت از نوع‌های DateOnly و TimeOnly توسط EF-Core پشتیبانی می‌کند.
- هنوز پشتیبانی از این نوع‌های جدید به زیرساخت Microsoft.Data.SqlClient اضافه نشده. به همین جهت EF-Core هم تا نگارش 6 آن چنین پشتیبانی را از این نوع‌ها برای SQL Server ارائه نمی‌دهد و حتی Migration آن هم از این نوع‌ها برای SQL Server پشتیبانی نمی‌کند.
- البته سایر پروایدرهای ثالث EF-Core مانند MySQL و PostgreSQL این پشتیبانی را اضافه کرده‌اند.
نظرات مطالب
سفارشی سازی ASP.NET Core Identity - قسمت اول - موجودیت‌های پایه و DbContext برنامه
رشته‌ی اتصالی پیش‌فرض این برنامه LocalDB است که نیازی به تعیین نام کاربری و غیره ندارد. مطلب «LocalDB FAQ» را در مورد نصب و به روز رسانی آن پیگیری کنید. اگر این رشته را تغییر دادید و قصد استفاده‌ی از SQL Server کامل را دارید، احتمالا رشته‌ی اتصالی شما از نوع windows authentication است (Integrated Security=true) که نام کاربری یوزر فعلی را که ویژوال استودیوی شما تحت آن اجرا می‌شود، عنوان کرده‌است. این کاربر باید در قسمت accounts/login مربوط به SQL Server دسترسی لازم را به بانک اطلاعاتی که مشخص کرده‌اید، پیدا کند یا ویژوال استودیو را با دسترسی ادمین اجرا کنید.
نظرات مطالب
EF Code First #1
من هم با مشکل شما مواجه شدم و پس از بررسی‌های زیاد مشکل رو در کانکشن پیدا کردم. کد زیر کانکشنی هست که من بصورت لوکال استفاده می‌کنم (حالت SQL Server Authentication). البته به یک Instance از SQL Server بر روی کامپیوتر خودم متصل می‌شم.
<connectionStrings>
<add name="X"
  connectionString="Data Source=Y;Initial Catalog=DataBaseName;User ID=sa; Password=1234;"
  providerName="System.Data.SqlClient" />
  </connectionStrings>
X نامی هست که از طریق سازنده کلاس Context در لایه  DataAccess مشخص کردم.
  public Context():base("X")
        {
            
        }
Y هم نام Instance ای هست که بصورت لوکال وصل می‌شوم .
نظرات مطالب
EF Code First #2
- در SQL Server اگر تنها یک کانکشن باز به دیتابیس مفروضی وجود داشته باشد، امکان drop آن‌را نمی‌دهد. برای مثال اگر همزمان management studio هم باز است، این مورد یعنی یک کانکشن باز. آن‌را ببندید تا SQL Server به این نتیجه برسد که کسی از بانک اطلاعاتی درخواستی در حال استفاده نیست.
- در کل رویه ذخیره شده‌ی سیستمی به نام SP_WHO وجود دارد که مصرف کنندگان را لیست می‌کند. شماره آن‌ها را یافته و سپس توسط رویه ذخیره شده دیگری به نام Kill، حذفشان کنید.
- روش دیگر drop آنی یک بانک اطلاعاتی، تک کاربره کردن و سپس حذف آن است:
 alter database [MyDatbase] set single_user with rollback immediate
 drop database [MyDatabase]
نظرات مطالب
EF Code First #1
- این ویژگی‌ها رو می‌تونید فراموش کنید. چون مثلا SP در SQL Server CE وجود خارجی ندارد. اما برنامه‌ی نوشته شده با EF به راحتی می‌تونه با انواع و اقسام بانک‌های اطلاعاتی که پروایدر EF برای آن‌ها مهیا باشد، کار کند. برنامه شما به دیتابیس خاصی گره نمی‌خوره. اگر لازم بود راحت می‌تونید با تغییر پروایدر و تغییر کانکشن استرینگ، بدون نیازی به تغییر در کدهای خود، از یک بانک اطلاعاتی دیگر استفاده کنید.
- در EF Code first امکان استفاده از SP و امثال آن هم وجود دارد (در جای خودش توضیح خواهم داده به چه نحوی). البته در این حالت برنامه فقط مختص به SQL Server خواهد شد.
نظرات نظرسنجی‌ها
از چه روشی برای مدیریت ارتباطات و هماهنگی بین Application هایتان استفاده می کنید؟
فکر می‌کنم اگر گزینه‌ی استفاده از «وب سرویس‌ها» را هم اضافه کنید بهتر باشد (این روش در دنیای دات نت حداقل مرسوم‌تر است). برای مثال اگر نیاز به اطلاعات برنامه‌ی دیگری باشد، با ایجاد یک وب سرویس (asmx، wcf یا web api و امثال آن)، سطح مناسبی را در اختیار مصرف کننده قرار می‌دهیم. همچنین این وب سرویس‌ها حالت اجرایی هم می‌توانند داشته باشند؛ مثلا فراخوانی یک متد در یک برنامه‌ی دیگر.
علاوه بر روش وب سرویس‌ها که خیلی مرسوم هست، روش دیگر اینکار در شبکه‌های داخلی سازمانی، استفاده از Linked serverهای SQL Server هستند (برای به اشتراک گذاری اطلاعات در بین برنامه‌ها). پیاده سازی Linked serverهای SQL Server هم یکی دیگر از روش‌های نوشتن برنامه‌های توزیع شده‌ی داخل سازمانی هستند.
مطالب
به روز رسانی فیلدهای XML در SQL Server

از SQL server 2005 به بعد، پشتیبانی کاملی از XML توسط این محصول صورت می‌گیرد. در ادامه مروری خواهیم داشت بر نحوه‌ی به روز رسانی مقادیر فیلدهایی از نوع XML در SQL Server .
در ابتدا جدول موقتی زیر را که شامل یک رکورد از نوع XML است، در نظر بگیرید:

DECLARE @tblTest AS TABLE (xmlField XML)

INSERT INTO @tblTest
(
xmlField
)
VALUES
(
'<Sample>
<Node1>Value1</Node1>
<Node2>Value2</Node2>
<Node3>OldValue</Node3>
</Sample>'
)
می‌خواهیم OldValue را به مقداری دیگر تغییر دهیم.

سعی اول:

DECLARE @newValue VARCHAR(50)
SELECT @newValue = 'NewValue'
UPDATE @tblTest
SET xmlField.modify('replace value of (/Sample/Node3)[1] with ' + @newValue)
این سعی با خطای زیر متوقف می‌شود:

The argument 1 of the XML data type method "modify" must be a string literal.
بنابراین از روش String concatenation برای معرفی مقدار متغیر مورد نظر در اینجا نمی‌شود استفاده کرد.

سعی دوم:

DECLARE @newValue VARCHAR(50)
SELECT @newValue = 'NewValue'

UPDATE @tblTest
SET xmlField.modify(
'replace value of (/Sample/Node3)[1] with sql:variable("@newValue")'
)
روش معرفی صحیح یک متغیر را در اینجا می‌توان مشاهده کرد. اما این سعی نیز با خطای زیر متوقف می‌شود:

XQuery [@tblTest.xmlField.modify()]: The target of 'replace value of' must be a non-metadata attribute or an element with simple typed content, found 'element(NodeThree,xdt:untyped) ?'

سعی سوم:

DECLARE @newValue VARCHAR(50)
SELECT @newValue = 'NewValue'

UPDATE @tblTest
SET xmlField.modify(
'replace value of (/Sample/Node3/text())[1]
with sql:variable("@newValue")'
)

SELECT xmlField.value('(/Sample/Node3)[1]','varchar(50)') FROM @tblTest

و بله. کار می‌کنه!
XML ایی را که در ابتدا استفاده کردیم از نوع un-typed XML محسوب شده و هیچ schema ایی را برای آن در نظر نگرفته‌ایم، به همین جهت باید دقیقا مشخص کنیم که قصد داریم text این node را ویرایش نمائیم.

مشکل بعدی!
در ابتدا مثال زیر را در نظر بگیرید:

DECLARE @tblTest AS TABLE (xmlField XML)

INSERT INTO @tblTest
(
xmlField
)
VALUES
(
'<Sample>
<Node1>Value1</Node1>
<Node2>Value2</Node2>
<Node3></Node3>
</Sample>'
)

DECLARE @newValue VARCHAR(50)
SELECT @newValue = 'NewValue'

UPDATE @tblTest
SET xmlField.modify(
'replace value of (/Sample/Node3/text())[1]
with sql:variable("@newValue")'
)

SELECT xmlField.value('(/Sample/Node3)[1]','varchar(50)') FROM @tblTest

این عبارات T-SQL ، خلاصه بحث ما تا به اینجا هستند اما با یک تفاوت. نود 3 در اینجا خالی است.
اگر اسکریپت را اجرا کنید، هیچ تغییری را مشاهده نخواهید کرد. به عبارت دیگر به روز رسانی صورت نمی‌گیرد. در اینجا چون text این نود خالی است ، فرض SQL Server بر این خواهد بود که وجود ندارد، بنابراین این نود را به روز رسانی نخواهد کرد. به همین منظور باید برای به روز رسانی این نود، عبارت جدید را در جایی که text ندارد insert‌ کرد (و نه replace).

DECLARE @newValue VARCHAR(50)
SELECT @newValue = 'NewValue'

UPDATE @tblTest
SET xmlField.modify(
'replace value of (/Sample/Node3/text())[1]
with sql:variable("@newValue")'
)

UPDATE @tblTest
SET xmlField.modify(
'insert text{sql:variable("@newValue")} into
(/Sample/Node3)[1] [not(text())]'
)

SELECT xmlField.value('(/Sample/Node3)[1]','varchar(50)') FROM @tblTest

مطالب
معماری لایه بندی نرم افزار #3

Service Layer

نقش لایه‌ی سرویس این است که به عنوان یک مدخل ورودی به برنامه کاربردی عمل کند. در برخی مواقع این لایه را به عنوان لایه‌ی Facade نیز می‌شناسند. این لایه، داده‌ها را در قالب یک نوع داده ای قوی (Strongly Typed) به نام View Model، برای لایه‌ی Presentation فراهم می‌کند. کلاس View Model یک Strongly Typed محسوب می‌شود که نماهای خاصی از داده‌ها را که متفاوت از دید یا نمای تجاری آن است، بصورت بهینه ارائه می‌نماید. در مورد الگوی View Model در مباحث بعدی بیشتر صحبت خواهم کرد.

الگوی Facade یک Interface ساده را به منظور کنترل دسترسی به مجموعه ای از Interface‌ها و زیر سیستم‌های پیچیده ارائه می‌کند. در مباحث بعدی در مورد آن بیشتر صحبت خواهم کرد.

کلاسی با نام ProductViewModel را با کد زیر به پروژه SoCPatterns.Layered.Service اضافه کنید:

public class ProductViewModel
{
    Public int ProductId {get; set;}
    public string Name { get; set; }
    public string Rrp { get; set; }
    public string SellingPrice { get; set; }
    public string Discount { get; set; }
    public string Savings { get; set; }
}

برای اینکه کلاینت با لایه‌ی سرویس در تعامل باشد باید از الگوی Request/Response Message استفاده کنیم. بخش Request توسط کلاینت تغذیه می‌شود و پارامترهای مورد نیاز را فراهم می‌کند. کلاسی با نام ProductListRequest را با کد زیر به پروژه SoCPatterns.Layered.Service اضافه کنید:

using SoCPatterns.Layered.Model;

namespace SoCPatterns.Layered.Service
{
    public class ProductListRequest
    {
        public CustomerType CustomerType { get; set; }
    }
}

در شی Response نیز بررسی می‌کنیم که درخواست به درستی انجام شده باشد، داده‌های مورد نیاز را برای کلاینت فراهم می‌کنیم و همچنین در صورت عدم اجرای صحیح درخواست، پیام مناسب را به کلاینت ارسال می‌نماییم. کلاسی با نام ProductListResponse را با کد زیر به پروژه SoCPatterns.Layered.Service اضافه کنید:

public class ProductListResponse
{
    public bool Success { get; set; }
    public string Message { get; set; }
    public IList<ProductViewModel> Products { get; set; }
}

به منظور تبدیل موجودیت Product به ProductViewModel، به دو متد نیاز داریم، یکی برای تبدیل یک Product و دیگری برای تبدیل لیستی از Product. شما می‌توانید این دو متد را به کلاس Product موجود در Domain Model اضافه نمایید، اما این متدها نیاز واقعی منطق تجاری نمی‌باشند. بنابراین بهترین انتخاب، استفاده از Extension Method‌ها می‌باشد که باید برای کلاس Product و در لایه‌ی سرویس ایجاد نمایید. کلاسی با نام ProductMapperExtensionMethods را با کد زیر به پروژه SoCPatterns.Layered.Service اضافه کنید:

public static class ProductMapperExtensionMethods
{
    public static ProductViewModel ConvertToProductViewModel(this Model.Product product)
    {
        ProductViewModel productViewModel = new ProductViewModel();
        productViewModel.ProductId = product.Id;
        productViewModel.Name = product.Name;
        productViewModel.RRP = String.Format(“{0:C}”, product.Price.RRP);
        productViewModel.SellingPrice = String.Format(“{0:C}”, product.Price.SellingPrice);
        if (product.Price.Discount > 0)
            productViewModel.Discount = String.Format(“{0:C}”, product.Price.Discount);
        if (product.Price.Savings < 1 && product.Price.Savings > 0)
            productViewModel.Savings = product.Price.Savings.ToString(“#%”);
        return productViewModel;
    }
    public static IList<ProductViewModel> ConvertToProductListViewModel(
        this IList<Model.Product> products)
    {
        IList<ProductViewModel> productViewModels = new List<ProductViewModel>();
        foreach(Model.Product p in products)
        {
            productViewModels.Add(p.ConvertToProductViewModel());
        }
        return productViewModels;
    }
}

حال کلاس ProductService را جهت تعامل با کلاس سرویس موجود در Domain Model و به منظور برگرداندن لیستی از محصولات و تبدیل آن به لیستی از ProductViewModel، ایجاد می‌نماییم. کلاسی با نام ProductService را با کد زیر به پروژه SoCPatterns.Layered.Service اضافه کنید:

public class ProductService
{
    private Model.ProductService _productService;
    public ProductService(Model.ProductService ProductService)
    {
        _productService = ProductService;
    }
    public ProductListResponse GetAllProductsFor(
        ProductListRequest productListRequest)
    {
        ProductListResponse productListResponse = new ProductListResponse();
        try
        {
            IList<Model.Product> productEntities =
                _productService.GetAllProductsFor(productListRequest.CustomerType);
            productListResponse.Products = productEntities.ConvertToProductListViewModel();
            productListResponse.Success = true;
        }
        catch (Exception ex)
        {
            // Log the exception…
            productListResponse.Success = false;
            // Return a friendly error message
            productListResponse.Message = ex.Message;
        }
        return productListResponse;
    }
}

کلاس Service تمامی خطاها را دریافت نموده و پس از مدیریت خطا، پیغامی مناسب را به کلاینت ارسال می‌کند. همچنین این لایه محل مناسبی برای Log کردن خطاها می‌باشد. در اینجا کد نویسی لایه سرویس به پایان رسید و در ادامه به کدنویسی Data Layer می‌پردازیم.

Data Layer

برای ذخیره سازی محصولات، یک بانک اطلاعاتی با نام Shop01 ایجاد کنید که شامل جدولی به نام Product با ساختار زیر باشد:

برای اینکه کدهای بانک اطلاعاتی را سریعتر تولید کنیم از روش Linq to SQL در Data Layer استفاده می‌کنم. برای این منظور یک Data Context برای Linq to SQL به این لایه اضافه می‌کنیم. بر روی پروژه SoCPatterns.Layered.Repository کلیک راست نمایید و گزینه Add > New Item را انتخاب کنید. در پنجره ظاهر شده و از سمت چپ گزینه Data و سپس از سمت راست گزینه Linq to SQL Classes را انتخاب نموده و نام آن را Shop.dbml تعیین نمایید.

از طریق پنجره Server Explorer به پایگاه داده مورد نظر متصل شوید و با عمل Drag & Drop جدول Product را به بخش Design کشیده و رها نمایید.

اگر به یاد داشته باشید، در لایه Model برای برقراری ارتباط با پایگاه داده از یک Interface به نام IProductRepository استفاده نمودیم. حال باید این Interface را پیاده سازی نماییم. کلاسی با نام ProductRepository را با کد زیر به پروژه SoCPatterns.Layered.Repository اضافه کنید:

using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Text;
using SoCPatterns.Layered.Model;

namespace SoCPatterns.Layered.Repository
{
    public class ProductRepository : IProductRepository
    {
        public IList<Model.Product> FindAll()
        {
            var products = from p in new ShopDataContext().Products
                                select new Model.Product
                                {
                                    Id = p.ProductId,
                                    Name = p.ProductName,
                                    Price = new Model.Price(p.Rrp, p.SellingPrice)
                                };
            return products.ToList();
        }
    }
}

در متد FindAll، با استفاده از دستورات Linq to SQL، لیست تمامی محصولات را برگرداندیم. کدنویسی لایه‌ی Data هم به پایان رسید و در ادامه به کدنویسی لایه‌ی Presentation و UI می‌پردازیم.

Presentation Layer

به منظور جداسازی منطق نمایش (Presentation) از رابط کاربری (User Interface)، از الگوی Model View Presenter یا همان MVP استفاده می‌کنیم که در مباحث بعدی با جزئیات بیشتری در مورد آن صحبت خواهم کرد. یک Interface با نام IProductListView را با کد زیر به پروژه SoCPatterns.Layered.Presentation اضافه کنید:

using SoCPatterns.Layered.Service;

public interface IProductListView
{
    void Display(IList<ProductViewModel> Products);
    Model.CustomerType CustomerType { get; }
    string ErrorMessage { set; }
}

این Interface توسط Web Form‌های ASP.NET و یا Win Form‌ها باید پیاده سازی شوند. کار با Interface‌ها موجب می‌شود تا تست View‌ها به راحتی انجام شوند. کلاسی با نام ProductListPresenter را با کد زیر به پروژه SoCPatterns.Layered.Presentation اضافه کنید:

using SoCPatterns.Layered.Service;

namespace SoCPatterns.Layered.Presentation
{
    public class ProductListPresenter
    {
        private IProductListView _productListView;
        private Service.ProductService _productService;
        public ProductListPresenter(IProductListView ProductListView,
            Service.ProductService ProductService)
        {
            _productService = ProductService;
            _productListView = ProductListView;
        }
        public void Display()
        {
            ProductListRequest productListRequest = new ProductListRequest();
            productListRequest.CustomerType = _productListView.CustomerType;
            ProductListResponse productResponse =
                _productService.GetAllProductsFor(productListRequest);
            if (productResponse.Success)
            {
                _productListView.Display(productResponse.Products);
            }
            else
            {
                _productListView.ErrorMessage = productResponse.Message;
            }
        }
    }
}

کلاس Presenter وظیفه‌ی واکشی داده ها، مدیریت رویدادها و بروزرسانی UI را دارد. در اینجا کدنویسی لایه‌ی Presentation به پایان رسیده است. از مزایای وجود لایه‌ی Presentation این است که تست نویسی مربوط به نمایش داده‌ها و تعامل بین کاربر و سیستم به سهولت انجام می‌شود بدون آنکه نگران دشواری Unit Test نویسی Web Form‌ها باشید. حال می‌توانید کد نویسی مربوط به UI را انجام دهید که در ادامه به کد نویسی در Win Forms و Web Forms خواهیم پرداخت.