بررسی روش ارتقاء به NET Core 1.1.
ASP.NET MVC #19
استفاده از ویژگی OutputCache به صورت زیر، کش مرورگر و کش سرورهای واسط را غیرفعال میکند:
[OutputCache(NoStore = true, Duration = 0, VaryByParam = "*")]
پردازشهای Async در EF 6
- Async in Entity Framework 6.0
- Task-based Asynchronous Pattern support in EF
- Async Query & Save with Entity Framework 6
- Async Query & Save
- Entity Framework asynch – behind the magic
- Performing Asynchronous Operations Using Entity Framework
- EF 6: Async
- Async Processing in EF6 and the Microsoft .NET Framework 4.5
- Build Async Services with ASP.NET Web API and Entity Framework 6
- Making TransactionScope Work with async/await in .NET 4.5
- Async Actions in ASP.NET MVC 4
EF Code First #1
WAS یا Windows Process Activation Service
پیکربندی مدیریتی در WAS
- Global configuration information
- Protocol configuration information for both HTTP and non-HTTP protocols
- Application pool configuration, such as the process account information
- Site configuration, such as bindings and applications
- Application configuration, such as the enabled protocols and the application pools to which the applications belong
مدیریت پروسهها Process Managment
نکته: از آنجایی که WAS هم پروسههای http و هم non-http را مدیریت میکند، پس میتوانید از یک applicatio pool برای چندین protocol استفاده کنید. به عنوان مثال شما یکی سرویس XML دارید که میتوانید از آن برای سرویس دهی به پروتوکلهای Http و net.tcp بهره بگیرید.
ماژولها در IIS
ماژولهای کد ماشین یا native
جدول ماژولهای HTTP
نام ماژول | توضیحات | نام فایل منبع |
CustomErrorModule | موقعی که هنگام response، کد خطایی تولید میگردد، پیام خطا را پیکربندی و سپس ارسال میکند. | Inetsrv\Custerr.dll |
HttpRedirectionModule | تنظمیات redirection برای درخواستهای http را در دسترس قرار میدهد. | Inetsrv\Redirect.dll |
ProtocolSupportModule | انجام عملیات مربوط به پروتوکلها بر عهده این ماژول است؛ مثل تنظیم کردن قسمت هدر برای response. | Inetsrv\Protsup.dll |
RequestFilteringModule | این ماژول از IIS 7.5 به بعد اضافه شد. درخواستها را فیلتر میکند تا پروتوکل و رفتار محتوا را کنترل کند. | Inetsrv\modrqflt.dll |
WebDAVModule | این ماژول از IIS 7.5 به بعد اضافه شد. امنیت بیشتر در هنگام انتشار محتوا روی HTTP SSL | Inetsrv\WebDAV.dll |
ماژولهای امنیتی
نام ماژول | توضیحات | نام فایل منبع |
AnonymousAuthenticationModule | موقعی که هیچ کدام از عملیات authentication با موفقیت روبرو نشود، عملیات Anonymous authentication انجام میشود. | Inetsrv\Authanon.dll |
BasicAuthenticationModule | عمل ساده و اساسی authentication را انجام میدهد. | Inetsrv\Authbas.dll |
CertificateMappingAuthenticationModule | انجام عمل Certificate Mapping authentication در Active Directory | Inetsrv\Authcert.dll |
DigestAuthenticationModule | Digest authentication | Inetsrv\Authmd5.dll |
IISCertificateMappingAuthenticationModule | همان Certificate Mapping authentication ولی اینبار با IIS Certificate . | Inetsrv\Authmap.dll |
RequestFilteringModule | عملیات اسکن URL از قبیل نام صفحات و دایرکتوریها ، توع verb و یا کاراکترهای مشکوک و خطرآفرین | Inetsrv\Modrqflt.dll |
UrlAuthorizationModule | عمل URL authorization | Inetsrv\Urlauthz.dll |
WindowsAuthenticationModule | عمل NTLM integrated authentication | Inetsrv\Authsspi.dll |
IpRestrictionModule | محدود کردن IPهای نسخه 4 لیست شده در IP Security در قسمت پیکربندی | Inetsrv\iprestr.dll |
ماژولهای محتوا
نام ماژول | توضیحات | نام فایل منبع |
CgiModule | ایجاد پردازشهای (Common Gateway Interface (CGI به منظور ایجاد خروجی response | Inetsrv\Cgi.dll |
DefaultDocumentModule | تلاش برای ساخت یک سند پیش فرض برای درخواست هایی که دایرکتوری والد ارسال میشود | Inetsrv\Defdoc.dll |
DirectoryListingModule | لیست کردن محتوای یک دایرکتوری | Inetsrv\dirlist.dll |
IsapiModule | میزبانی فایل های ISAPI | Inetsrv\Isapi.dll |
IsapiFilterModule | پشتیبانی از فیلتر های ISAPI | Inetsrv\Filter.dll |
ServerSideIncludeModule | پردازش کدهای include شده سمت سرور | Inetsrv\Iis_ssi.dll |
StaticFileModule | ارائه فایلهای ایستا | Inetsrv\Static.dll |
FastCgiModule | پشتبانی از CGI | Inetsrv\iisfcgi.dll |
ماژولهای فشرده سازی
DynamicCompressionModule | فشرده سازی پاسخ response با gzip | Inetsrv\Compdyn.dll |
StaticCompressionModule | فشرده سازی محتوای ایستا | Inetsrv\Compstat.dll |
ماژولهای کش کردن
FileCacheModule | تهیه کش در مد کاربری برای فایلها. | Inetsrv\Cachfile.dll |
HTTPCacheModule | تهیه کش مد کاربری و مد کرنل برای http.sys | Inetsrv\Cachhttp.dll |
TokenCacheModule | تهیه کش مد کاربری بر اساس جفت نام کاربری و یک token که توسط Windows user principals تولید شده است. | Inetsrv\Cachtokn.dll |
UriCacheModule | تهیه یک کش مد کاربری از اطلاعات URL | Inetsrv\Cachuri.dll |
ماژولهای عیب یابی و لاگ کردن
CustomLoggingModule | بارگزاری ماژولهای خصوصی سازی شده جهت لاگ کردن | Inetsrv\Logcust.dll |
FailedRequestsTracingModule | برای ردیابی درخواستهای ناموفق | Inetsrv\Iisfreb.dll |
HttpLoggingModule | دریافت اطلاعات و پردازش وضعیت http.sys برای لاگ کردن | Inetsrv\Loghttp.dll |
RequestMonitorModule | ردیابی درخواست هایی که در حال حاضر در پروسههای کارگر در حال اجرا هستند و گزارش اطلاعاتی در مورد وضعیت اجرا و کنترل رابط برنامه نویسی کاربردی. | Inetsrv\Iisreqs.dll |
TracingModule | گزارش رخدادهای Microsoft Event Tracing for Windows یا به اختصار ETW | Inetsrv\Iisetw.dll |
ماژولهای مدیریتی و نظارتی بر کل ماژولها
ManagedEngine | مدیرتی بر ماژولهای غیر native که در پایین قرار دارند. | Microsoft.NET\Framework\v2.0.50727\webengine.dll |
ConfigurationValidationModule | اعتبارسنجی خطاها، مثل موقعی که برنامه در حالت integrated اجرا شده و ماژولها یا هندلرها در system.web تعریف شدهاند. | Inetsrv\validcfg.dll |
ماژول | توضیحات | منبع |
AnonymousIdentification | مدیریت منابع تعیین هویت برای کاربران ناشناس مانند asp.net profile | System.Web.Security.AnonymousIdentificationModule |
DefaultAuthentication | اطمینان از وجود شی Authentication در context مربوطه | System.Web.Security.DefaultAuthenticationModule |
FileAuthorization | تایید هویت کاربر برای دسترسی به فایل درخواست | System.Web.Security.FileAuthorizationModule |
FormsAuthentication | با این قسمت که باید کاملا آشنا باشید؛ برای تایید هویت کاربر | System.Web.Security.FormsAuthenticationModule |
OutputCache | مدیریت کش | System.Web.Caching.OutputCacheModule |
Profile | مدیریت پروفایل کاربران که تنظیماتش را در یک منبع دادهای چون دیتابیس ذخیره و بازیابی میکند. | System.Web.Profile.ProfileModule |
RoleManager | مدیریت نقش و سمت کاربران | System.Web.Security.RoleManagerModule |
Session | مدیریت session ها | System.Web.SessionState.SessionStateModule |
UrlAuthorization | آیا کاربر جاری حق دسترسی به URL درخواست را دارد؟ | System.Web.Security.UrlAuthorizationModule |
UrlMappingsModule | تبدیل یک Url واقعی به یک Url کاربرپسند | System.Web.UrlMappingsModule |
WindowsAuthentication | شناسایی و تایید و هویت یک کاربر بر اساس لاگین او به ویندوز | System.Web.Security.WindowsAuthenticationModule |
در قسمت بعد، قالب را هم از نوع empty انتخاب مینماییم.
در ادامه فایل project.json را باز کرده و در قسمت dependencies، تغییرات زیر را اعمال نمایید.
قبل از اینکه شما را از این همه وابستگی نگران کنم، باید عرض کنم فقط Microsoft.Owin , Microsoft.AspNetCore.Owin، پکیجهای اجباری هستند؛ باقی آنها برای نشان دادن انعطاف پذیری بالای این روش میباشند:
"dependencies": { "Microsoft.AspNet.OData": "5.9.1", "Microsoft.AspNet.SignalR": "2.2.1", "Microsoft.AspNet.WebApi.Client": "5.2.3", "Microsoft.AspNet.WebApi.Core": "5.2.3", "Microsoft.AspNet.WebApi.Owin": "5.2.3", "Microsoft.AspNetCore.Diagnostics": "1.0.0", "Microsoft.AspNetCore.Hosting": "1.0.0", "Microsoft.AspNetCore.Mvc": "1.0.0", "Microsoft.AspNetCore.Owin": "1.0.0", "Microsoft.AspNetCore.Server.IISIntegration": "1.0.0", "Microsoft.AspNetCore.Server.Kestrel": "1.0.0", "Microsoft.Extensions.Logging.Console": "1.0.0", "Microsoft.Net.Http": "2.2.29", "Microsoft.Owin": "3.0.1", "Microsoft.Owin.Diagnostics": "3.0.1", "Microsoft.Owin.FileSystems": "3.0.1", "Microsoft.Owin.StaticFiles": "3.0.1", "Newtonsoft.Json": "9.0.1" }, //etc...
بعد از ذخیره کردن این فایل، در پنجرهی Output خود شاهد دانلود شدن این پکیجها خواهید بود. در اینجا پکیجهای مربوط به Owin, Odata, SignalR را مشاهد میکنید. ضمن اینکه در کنار آن، AspNetCore.Mvc را نیز مشاهده میفرمایید. دلیل این کار این است که این دو نوع متفاوت قرار است در کنار هم کار کنند و هیچ مشکلی با دیگری ندارند.
در مسیر اصلی پروژهی خود کلاسی به نام OwinExtensions را با محتوای زیر بسازید:
namespace OwinCore { public static class OwinExtensions { public static IApplicationBuilder UseOwinApp( this IApplicationBuilder aspNetCoreApp, Action<IAppBuilder> configuration) { return aspNetCoreApp.UseOwin(setup => setup(next => { AppBuilder owinAppBuilder = new AppBuilder(); IApplicationLifetime aspNetCoreLifetime = (IApplicationLifetime)aspNetCoreApp.ApplicationServices.GetService(typeof(IApplicationLifetime)); AppProperties owinAppProperties = new AppProperties(owinAppBuilder.Properties); owinAppProperties.OnAppDisposing = aspNetCoreLifetime?.ApplicationStopping ?? CancellationToken.None; owinAppProperties.DefaultApp = next; configuration(owinAppBuilder); return owinAppBuilder.Build<Func<IDictionary<string, object>, Task>>(); })); } } }
یک Extension Method به نام UseOwinApp اضافه شده به IApplicationBuilder که مربوط به ASP.NET Core میباشد و درون آن نیز AppBuilder را که مربوط به Owin pipeline میباشد، نمونه سازی کردهایم که باعث میشود Owin pipeline بر روی ASP.NET Core pipeline سوار شود.
حال میخواهیم یک Middleware سفارشی را با استفاده از Owin نوشته و در Startup پروژه، آن را فراخوانی نماییم. کلاسی به نام AddSampleHeaderToResponseHeadersOwinMiddleware را با محتوای زیر تولید مینماییم:
namespace OwinCore { public class AddSampleHeaderToResponseHeadersOwinMiddleware : OwinMiddleware { public AddSampleHeaderToResponseHeadersOwinMiddleware(OwinMiddleware next) : base(next) { } public async override Task Invoke(IOwinContext context) { //throw new InvalidOperationException("ErrorTest"); context.Response.Headers.Add("Test", new[] { context.Request.Uri.ToString() }); await Next.Invoke(context); } } }
کلاسی است که از owinMiddleware ارث بری کرده و در متد override شدهی Invoke نیز با استفاده از IOwinContext، به پیاده سازی Middleware خود میپردازیم. Exception مربوطه را comment کرده (بعدا در مرحلهی تست از آن نیز استفاده مینماییم) و در خط بعدی در هدر response هر request، یک شیء را به نام Test و با مقدار Uri آن request، میسازیم.
خط بعدی هم اعلام میدارد که به Middleware بعدی برود.
در ادامه فایل Startup.cs را باز کرده و اینگونه متد Configure را تغییر دهید:
public void Configure(IApplicationBuilder aspNetCoreApp, IHostingEnvironment env) { aspNetCoreApp.UseOwinApp(owinApp => { if (env.IsDevelopment()) { owinApp.UseErrorPage(new ErrorPageOptions() { ShowCookies = true, ShowEnvironment = true, ShowExceptionDetails = true, ShowHeaders = true, ShowQuery = true, ShowSourceCode = true }); } owinApp.Use<AddSampleHeaderToResponseHeadersOwinMiddleware>(); }); }
مشاهده میفرمایید با استفاده از UserOwinApp میتوانیم Middlewareهای Owinی خود را register نماییم و نکتهی قابل توجه این است که در کنار آن نیز میتوانیم از IHostingEnviroment مربوط به ASP.NET core استفاده نماییم. owinApp.UseErrorPage از Microsoft.Owin.Diagnostics گرفته شده است و در خط بعدی نیز Middleware شخصی خود را register کردهایم. پروژه را run کرده و در response این را مشاهد مینمایید.
اکنون اگر در Middleware سفارشی خود، آن Exception را از حالت comment در بیاوریم، در صورتیکه در حالت development باشیم، با این صفحه مواجه خواهیم شد:
Exception مربوطه را به حالت comment گذاشته و ادامه میدهیم.
برای اینکه نشان دهیم Owin و ASP.NET Core pipeline در کنار هم میتوانند کار کنند، یک Middleware را از نوع ASP.NET Core نوشته و آن را register مینماییم. کلاسی جدیدی را به نام AddSampleHeaderToResponseHeadersAspNetCoreMiddlware با محتوای زیر میسازیم:
namespace OwinCore { public class AddSampleHeaderToResponseHeadersAspNetCoreMiddlware { private readonly RequestDelegate Next; public AddSampleHeaderToResponseHeadersAspNetCoreMiddlware(RequestDelegate next) { Next = next; } public async Task Invoke(HttpContext context) { //throw new InvalidOperationException("ErrorTest"); context.Response.Headers.Add("Test2", new[] { "some text" }); await Next.Invoke(context); } } }
متد Configure در Startup.cs را نیز اینگونه تغییر میدهیم
public void Configure(IApplicationBuilder aspNetCoreApp, IHostingEnvironment env) { aspNetCoreApp.UseOwinApp(owinApp => { if (env.IsDevelopment()) { owinApp.UseErrorPage(new ErrorPageOptions() { ShowCookies = true, ShowEnvironment = true, ShowExceptionDetails = true, ShowHeaders = true, ShowQuery = true, ShowSourceCode = true }); } owinApp.Use<AddSampleHeaderToResponseHeadersOwinMiddleware>(); }); aspNetCoreApp.UseMiddleware<AddSampleHeaderToResponseHeadersAspNetCoreMiddlware>(); }
اکنون AddSampleHeaderToResponseHeadersAspNetCoreMiddlware رجیستر شده است و بعد از run کردن پروژه و بررسی header response باید این را ببینیم
میبینید که به ترتیب اجرای Middlewareها، ابتدا Test مربوط به Owin و بعد آن Test2 مربوط به ASP.NET Core تولید شده است.
حال اجازه دهید Odata را با استفاده از Owin پیاده سازی نماییم. ابتدا کلاسی را به نام Product با محتوای زیر تولید نمایید:
namespace OwinCore { public class Product { public int Id { get; set; } public string Name { get; set; } public decimal Price { get; set; } } }
حال کلاسی را به نام ProductsController با محتوای زیر میسازیم:
namespace OwinCore { public class ProductsController : ODataController { [EnableQuery] public IQueryable<Product> Get() { return new List<Product> { new Product { Id = 1, Name = "Test" , Price = 10 } } .AsQueryable(); } } }
اگر مقالهی پیاده سازی Crud با استفاده از OData را مطالعه کرده باشید، قاعدتا با این کدها آشنا خواهید بود. ضمن اینکه پرواضح است که OData هیچ وابستگی به entity framework ندارد.
برای config آن نیز در Startup.cs پروژه و متد Configure، تغییرات زیر را اعمال مینماییم.
public void Configure(IApplicationBuilder aspNetCoreApp, IHostingEnvironment env) { //aspNetCoreApp.UseMvc(); aspNetCoreApp.UseOwinApp(owinApp => { if (env.IsDevelopment()) { owinApp.UseErrorPage(new ErrorPageOptions() { ShowCookies = true, ShowEnvironment = true, ShowExceptionDetails = true, ShowHeaders = true, ShowQuery = true, ShowSourceCode = true }); } // owinApp.UseFileServer(); as like as asp.net core static files middleware // owinApp.UseStaticFiles(); as like as asp.net core static files middleware // owinApp.UseWebApi(); asp.net web api / odata / web hooks HttpConfiguration webApiConfig = new HttpConfiguration(); ODataModelBuilder odataMetadataBuilder = new ODataConventionModelBuilder(); odataMetadataBuilder.EntitySet<Product>("Products"); webApiConfig.MapODataServiceRoute( routeName: "ODataRoute", routePrefix: "odata", model: odataMetadataBuilder.GetEdmModel()); owinApp.UseWebApi(webApiConfig); owinApp.MapSignalR(); //owinApp.Use<AddSampleHeaderToResponseHeadersOwinMiddleware>(); }); //aspNetCoreApp.UseMiddleware<AddSampleHeaderToResponseHeadersAspNetCoreMiddlware>(); }
برای config مخصوص Odata، به HttpConfiguration نیاز داریم. بنابراین instanceی از آن گرفته و برای مسیریابی Odata از آن استفاده مینماییم.
با استفاده از پیاده سازی که از استاندارد Owin انجام دادیم، مشاهده کردید که Odata را همانند یک پروژهی معمولی asp.netی، config نمودیم. در خط بعدی هم SignalR را مشاهده مینمایید.
اکنون اگر آدرس زیر را در مرورگر خود وارد نمایید، پاسخ زیر را از Odata دریافت خواهید کرد:
http://localhost:YourPort/odata/Products
بعد از فرستادن request فوق، باید response زیر را دریافت نمایید:
{ "@odata.context":"http://localhost:4675/odata/$metadata#Products","value":[ { "Id":1,"Name":"Test","Price":10 } ] }
تعداد زیادی Owin Middleware موجود همانند Thinktecture IdentityServer, NWebSec, Nancy, Facebook OAuth , ... هم با همان آموزش راه اندازی بر روی Owin که دارند میتوانند در ASP.NET Core نیز استفاده شوند و زمانی که نسخهی ASP.NET Core اینها به آمادگی کامل رسید، با کمترین تغییری میتوان از آنها استفاده نمود.
public interface IMyService { void foo(); void bar(); } public class MyService : IMyService { public void foo() { Console.Write("foo"); bar(); } public void bar() { Console.Write("bar"); } }
//using Castle.DynamicProxy; public class Interceptor : IInterceptor { public void Intercept(IInvocation invocation) { Console.WriteLine("Intercepted: " + invocation.Method.Name); invocation.Proceed(); } }
//using System; //using Castle.DynamicProxy; //using StructureMap; class Program { static void Main(string[] args) { ObjectFactory.Initialize(x => { var dynamicProxy = new ProxyGenerator(); x.For<IMyService>() .EnrichAllWith(myTypeInterface => dynamicProxy.CreateInterfaceProxyWithTarget(myTypeInterface, new Intercept())) .Use<MyService>(); }); var myService = ObjectFactory.GetInstance<IMyService>(); myService.foo(); } }
Intercepted foo foo Intercepted bar bar
Intercepted foo foo bar
public class MyService : IMyService { public virtual void foo() { Console.Write("foo"); bar(); } public virtual void bar() { Console.Write("foo"); bar(); } }
// جایگزین روش پیشین در متد Main x.For<IMyService>() .EnrichAllWith(myTypeInterface => dynamicProxy.CreateClassProxy<MyService>(new Intercept())) .Use<MyService>();