وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
C# 8.0 - Default implementations in interfaces
اگر مطلب «تفاوت بین Interface و کلاس Abstract در چیست؟» را مطالعه کرده باشید، به این نتیجه می‌رسید که طراحی یک کتابخانه‌ی عمومی با اینترفیس‌ها، بسیار شکننده‌است. اگر عضو جدیدی را به یک اینترفیس عمومی اضافه کنیم، تمام پیاده سازی کننده‌های آن‌را از درجه‌ی اعتبار ساقط می‌کند و آن‌ها نیز باید این عضو را حتما پیاده سازی کنند تا برنامه‌ای که پیش از این به خوبی کار می‌کرده، باز هم بدون مشکل کامپایل شده و کار کند. هدف از ویژگی جدید «پیاده سازی‌های پیش‌فرض در اینترفیس‌ها» در C# 8.0، پایان دادن به این مشکل مهم است. با استفاده از این ویژگی جدید، می‌توان یک عضو جدید را با پیاده سازی پیش‌فرضی داخل خود اینترفیس قرار داد. به این ترتیب تمام برنامه‌هایی که از کتابخانه‌های عمومی شما استفاده می‌کنند، با به روز رسانی آن، به یکباره از کار نخواهند افتاد.
همچنین مزیت دیگر آن، انتقال ساده‌تر کدهای جاوا به سی‌شارپ است؛ از این لحاظ که ویژگی مشابهی در زبان جاوا تحت عنوان «Default Methods» سال‌ها است که وجود دارد.


یک مثال از ویژگی «پیاده سازی‌های پیش‌فرض در اینترفیس‌ها» 

interface ILogger
{
    void Log(string message);
}

class ConsoleLogger : ILogger
{
    public void Log(string message)
    {
        Console.WriteLine(message);
    }
}
فرض کنید کتابخانه‌ی شما، اینترفیس ILogger را ارائه داده‌است و در برنامه‌ای دیگر، استفاده کننده، کلاس ConsoleLogger را بر مبنای آن پیاده سازی و استفاده کرده‌است.
مدتی بعد بر اساس نیازمندی‌های مشخصی به این نتیجه خواهید رسید که بهتر است overload دیگری را برای متد Log در اینترفیس ILogger، درنظر بگیریم. مشکلی که این تغییر به همراه دارد، کامپایل نشدن کلاس ConsoleLogger در یک برنامه‌ی ثالث است و این کلاس باید الزاما این overload جدید را پیاده سازی کند؛ در غیراینصورت قادر به کامپایل برنامه‌ی خود نخواهد شد. اکنون در C# 8.0 می‌توان برای این نوع تغییرات، در همان اینترفیس اصلی، یک پیاده سازی پیش‌فرض را نیز قرار داد:
interface ILogger
{
    void Log(string message);
    void Log(Exception exception) => Console.WriteLine(exception);
}
به این ترتیب استفاده کنندگان از این اینترفیس، برای کامپایل برنامه‌ی خود به مشکلی برنخواهند خورد و اگر از این overload جدید استفاده کنند، از همان پیاده سازی پیش‌فرض آن بهره خواهند برد. بدیهی است هنوز هم پیاده سازی کننده‌های اینترفیس ILogger می‌توانند پیاده سازی‌های سفارشی خودشان را در مورد این overload جدید ارائه دهند. در این حالت از پیاده سازی پیش‌فرض صرفنظر خواهد شد.


ویژگی «پیاده سازی‌های پیش‌فرض در اینترفیس‌ها» چگونه پیاده سازی شده‌است؟

واقعیت این است که امکان پیاده سازی این ویژگی، سال‌ها است که در سطح کدهای IL دات نت وجود داشته (از زمان دات نت 2) و اکنون از طریق کدهای برنامه با بهبود کامپایلر آن، قابل دسترسی شده‌است.


تاثیر زمینه‌ی کاری بر روی دسترسی به پیاده سازی‌های پیش‌فرض

مثال زیر را درنظر بگیرید:
    interface IDeveloper
    {
        void LearnNewLanguage(string language, DateTime dueDate);

        void LearnNewLanguage(string language)
        {
            // default implementation
            LearnNewLanguage(language, DateTime.Now.AddMonths(6));
        }
    }

    class BackendDev : IDeveloper // compiles OK
    {
        public void LearnNewLanguage(string language, DateTime dueDate)
        {
            // Learning new language...
        }
    }
در اینجا اینترفیس IDeveloper، به همراه یک پیاده سازی پیش‌فرض است و بر این اساس، کلاس BackendDev پیاده سازی کننده‌ی آن، دیگر نیازی به پیاده سازی اجباری متد LearnNewLanguage ای که تنها یک رشته را می‌پذیرد، ندارد.
سؤال: به نظر شما اکنون کدامیک از کاربردهای زیر از کلاس BackendDev، کامپایل می‌شود و کدامیک خیر؟
IDeveloper dev1 = new BackendDev();
dev1.LearnNewLanguage("Rust");

var dev2 = new BackendDev();
dev2.LearnNewLanguage("Rust");
پاسخ: فقط مورد اول. مورد دوم با خطای کامپایلر زیر مواجه خواهد شد:
 There is no argument given that corresponds to the required formal parameter 'dueDate' of 'BackendDev.LearnNewLanguage(string, DateTime)' (CS7036) [ConsoleApp]
به این معنا که اگر کلاس BackendDev را به خودی خود (دقیقا از نوع BackendDev) و بدون معرفی آن از نوع اینترفیس IDeveloper، بکار بگیریم، فقط همان متدهایی که داخل این کلاس تعریف شده‌اند، قابل دسترسی می‌باشند و نه متدهای پیش‌فرض تعریف شده‌ی در اینترفیس مشتق شده‌ی از آن.


ارث‌بری چندگانه چطور؟

احتمالا حدس زده‌اید که این قابلیت ممکن است ارث‌بری چندگانه را که در سی‌شارپ ممنوع است، میسر کند. تا C# 8.0، یک کلاس تنها از یک کلاس دیگر می‌تواند مشتق شود؛ اما این محدودیت در مورد اینترفیس‌ها وجود ندارد. به علاوه تاکنون اینترفیس‌ها مانند کلاس‌ها، امکان تعریف پیاده سازی خاصی را نداشتند و صرفا یک قرارداد بیشتر نبودند. بنابراین اکنون این سؤال مطرح می‌شود که آیا می‌توان با ارائه‌ی پیاده سازی پیش‌فرض متدها در اینترفیس‌ها، ارث‌بری چندگانه را در سی‌شارپ پیاده سازی کرد؛ مانند مثال زیر؟!
using System;

namespace ConsoleApp
{
    public interface IDev
    {
        void LearnNewLanguage(string language) => Console.Write($"Learning {language} in a default way.");
    }

    public interface IBackendDev : IDev
    {
        void LearnNewLanguage(string language) => Console.Write($"Learning {language} in a backend way.");
    }

    public interface IFrontendDev : IDev
    {
        void LearnNewLanguage(string language) => Console.Write($"Learning {language} in a frontend way.");
    }

    public interface IFullStackDev : IBackendDev, IFrontendDev { }

    public class Dev : IFullStackDev { }
}
سؤال: کد فوق بدون مشکل کامپایل می‌شود. اما در فراخوانی زیر، دقیقا از کدام متد LearnNewLanguage استفاده خواهد شد؟ آیا پیاده سازی آن از IBackendDev فراهم می‌شود و یا از IFrontendDev؟
IFullStackDev dev = new Dev();
dev.LearnNewLanguage("TypeScript");
پاسخ: هیچکدام! برنامه با خطای زیر کامپایل نخواهد شد:
The call is ambiguous between the following methods or properties: 'IBackendDev.LearnNewLanguage(string)' and 'IFrontendDev.LearnNewLanguage(string)' (CS0121)
کامپایلر سی‌شارپ در این مورد خاص از قانونی به نام «the most specific override rule» استفاده می‌کند. یعنی اگر برای مثال در IFullStackDev متد LearnNewLanguage به صورت صریحی بازنویسی و تامین شد، آنگاه امکان استفاده‌ی از آن وجود خواهد داشت. یا حتی می‌توان این پیاده سازی را در کلاس Dev نیز ارائه داد و از نوع آن (بجای نوع اینترفیس) استفاده کرد.


تفاوت امکانات کلاس‌های Abstract با متدهای پیش‌فرض اینترفیس‌ها چیست؟

اینترفیس‌ها هنوز نمی‌توانند مانند کلاس‌ها، سازنده‌ای را تعریف کنند. نمی‌توانند متغیرها/فیلدهایی را در سطح اینترفیس داشته باشند. همچنین در اینترفیس‌ها همه‌چیز public است و امکان تعریف سطح دسترسی دیگری وجود ندارد.
بنابراین باید بخاطر داشت که هدف از تعریف اینترفیس‌ها، ارائه‌ی «یک رفتار» است و هدف از تعریف کلاس‌ها، ارائه «یک حالت».


یک نکته: در نگارش‌های پیش از C# 8.0 هم می‌توان ویژگی «متدهای پیش‌فرض» را شبیه سازی کرد

واقعیت این است که توسط ویژگی «متدهای الحاقی»، سال‌ها است که امکان افزودن «متدهای پیش‌فرضی» به اینترفیس‌ها در زبان سی‌شارپ وجود دارد:
namespace MyNamespace
{
    public interface IMyInterface
    {
        IList<int> Values { get; set; }
    }

    public static class MyInterfaceExtensions
    {
        public static int CountGreaterThan(this IMyInterface myInterface, int threshold)
        {
            return myInterface.Values?.Where(p => p > threshold).Count() ?? 0;
        }
    }
}
و در این حالت هرچند به نظر اینترفیس IMyInterface دارای متدی نیست، اما فراخوانی زیر مجاز است:
var myImplementation = new MyInterfaceImplementation();
// Note that there's no typecast to IMyInterface required
var countGreaterThanFive = myImplementation.CountGreaterThan(5);
‫۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۷:۲۰
وحید محمدطاهری وحید محمدطاهری
اشتراک‌ها
Visual Studio 2019 version 16.1.2 منتشر شد
Visual Studio 2019 version 16.1.2 منتشر شد
‫۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۳:۰۹
وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
آیا برای کلید اصلی یک جدول بانک اطلاعاتی GUID بهتر است یا INT؟

Criteria

GUIDs

Seq. GUIDs

BIGINT

INT

Storage

16 bytes

16 bytes

8 bytes

4 bytes

Insert/Update performance

Slowest

Comparable but the index keys are larger in size. For wider tables, this would be slower than Integer values.

Faster than sequential GUIDs

Fastest

Hotspot contention

Very rare

Yes

Yes

Highest, due to smaller size of RIDs

Fragmentation/Page Splits

High

Minimal

Minimal

Minimal

JOIN Performance/SORT operations

Least performance

(Rank 4 = Least performance)

Better than random GUIDs due lesser fragmentation (Rank: 3)

High performance (Rank: 2)

High

Performance

(Rank: 1)

Logical reads

Rank 4=Highest

Rank 3

Rank 2

Rank 1=Least

Merging data across servers

Beneficial

Beneficial

Difficult

Difficult

Uniqueness

Rare chance of duplicates

Globally unique. Virtually no chance of collisions

Limited by range of BIGINT

Limited by range of INT
آیا برای کلید اصلی یک جدول بانک اطلاعاتی GUID بهتر است یا INT؟
‫۸ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۲۷
یاسر مرادی یاسر مرادی
نظرات مطالب
خلاص شدن از شر deep null check
متاسفانه روش فوق کد نویسی را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار می‌دهد، مگر این که روش استفاده از متد الحاقی شما را به خوبی متوجه نشده باشم
به مثال زیر دقت کنید:
public class Customer
    {
        public CustomerInfo Info { get; set; }
        public Int32 GetNameLength()
        {
            return this.IfNotDefault(city => city.Info)
                .IfNotDefault(info => info.CityInfo)
                .IfNotDefault(cityInfo => cityInfo.Name)
                .IfNotDefault(name => name.Length);
        }
    }
    public class CustomerInfo
    {
        public CustomerCityInfo CityInfo { get; set; }
    }
    public class CustomerCityInfo
    {
        public String Name { get; set; }
    }
و برای استفاده داریم:
            Customer customer = new Customer();
            String cityName = customer
                .IfNotDefault(cust => cust.Info)
                .IfNotDefault(info => info.CityInfo)
                .IfNotDefault(city => city.Name);
            Int32 length = customer.GetNameLength();
در حالی که با متد الحاقی زیر داریم
public static TValue GetValue<TObj, TValue>(this TObj obj, Func<TObj, TValue> member, TValue defaultValueOnNull = default(TValue))
        {
            if (member == null)
                throw new ArgumentNullException("member");

            if (obj == null)
                throw new ArgumentNullException("obj");

            try
            {
                return member(obj);
            }
            catch (NullReferenceException)
            {
                return defaultValueOnNull;
            }
        } 
            تعریف ساده‌تر کلاس
   public class Customer
    {
        public CustomerInfo Info { get; set; }

        public Int32 GetNameLength()
        {
            return this.Info.CityInfo.Name.Length;
        }
    }

    public class CustomerInfo
    {
        public CustomerCityInfo CityInfo { get; set; }
    }

    public class CustomerCityInfo
    {
        public String Name { get; set; }
    } 
و سادگی در استفاده
             Customer customer = new Customer();

            String cityName = customer.GetValue(cust => cust.Info.CityInfo.Name, "Not Selected");

            Int32 i = customer.GetValue(cust => cust.GetNameLength());   
شاید بگویید استفاده از Try-Catch سیستم را کند می‌کند، البته نه در آن حدی که فکر می‌کنید، و اگر قسمتی از کد شما به تعداد زیادی در بازه‌ی زمانی کوتاه فراخوانی می‌شود، می‌توانید آنرا به صورت کاملا عادی بنویسید، چون واقعا تعداد این شرایط زیاد نیست و این مورد سناریوی فراگیری نیست، در عوض خوانایی کد بسیار بسیار بالاتر از حالات عادی است.
در ضمن دقت کنید که تا زمانی که خطای NullReference رخ ندهد، سرعت سیستم در حد همان حداقل نیز کاهش نمی‌یابد، بدین جهت که بسیاری از افراد فکر می‌کنند Try-Catch نوشتن به خودی خود برنامه را کند می‌کند، ولی این رخ دادن خطا و جمع آوری StackTrace و ... است که برنامه را کند می‌کند، که شاید در خیلی از موارد اصلا رخ ندهد.
البته کدهای نوشته صرفا نمونه کد است، به هیچ وجه اصول طراحی در آن رعایت نشده است، بلکه سعی کرده ام مثال واضح‌تری بزنم
موفق و پایدار باشید
‫۱۰ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۳، ساعت ۲۲:۵۶
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
تمیزکردن زواید HTML نهایی سایت

آیا می‌دانید CSS سایت شما تا چه اندازه مفید و مورد مصرف بوده و کدامیک از selector های آن بدون مصرف باقیمانده‌اند؟
خوشبختانه افزونه مفیدی برای فایرفاکس به نام Dust-Me Selectors موجود است که خروجی سایت را بررسی کرده و اضافات را گوشزد خواهد کرد. این افزونه را از آدرس زیر می‌توانید دریافت کنید:
https://addons.mozilla.org/en-US/firefox/addon/5392
پس از نصب، یک آیکون جارو به status bar فایرفاکس اضافه خواهد شد که با کلیک بر روی آن، صفحه جاری آنالیز شده و css selectors بدون استفاده در آن گوشزد خواهند شد.



همچنین مورد دیگری که عموما ردیابی آن مشکل است، تشخیص تصاویر مفقود یک صفحه است. کدامیک از عناصری که در فایل HTML نهایی به آنها ارجاعی وجود دارد واقعا در سایت ما موجود است و از قلم نیفتاده است؟
برای این منظور ابتدا Firebug را نصب کنید. سپس افزونه Yslow آنرا نیز باید نصب نمود.
زمانیکه یک صفحه درحال بارگذاری است، بر روی آیکون Yslow در status bar فایرفاکس کلیک کرده و پس از نمایان شدن آن، بر روی Performance کلیک کنید تا کار آنالیز عناصر صفحه آغاز شود. پس از پایان کار، بر روی دکمه components کلیک نمائید تا علاوه بر مشاهده تاثیر عناصر مختلف صفحه بر نحوه بارگذاری و سرعت سایت شما، عناصر مفقود را با رنگ قرمز نمایان سازد.



‫۱۵ سال و ۱۲ ماه قبل، چهارشنبه ۶ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۲۳:۴۳
امیر ح امیر ح
اشتراک‌ها
بهینه سازی عملکرد دانت پیچیده نیست

In this post, we introduced the idea that not all performance optimisations need to be complex to implement. In this example, we optimised the ToUrl method of the NEST library by conditionally avoiding executing code we know would cause allocations.  

بهینه سازی عملکرد دانت پیچیده نیست
‫۴ سال قبل، چهارشنبه ۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۳۶
سالار ربال سالار ربال
اشتراک‌ها
راهنمای کامل عملکرد Angular Runtime

In this guide, we will describe how to meet the expectations of performance-sensitive applications, explain the relevant parts of Angular change detection, and highlight potential pitfalls along the way. 

راهنمای کامل عملکرد Angular Runtime
‫۵ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۲:۳۹
وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
اضافه شدن JIT به PostgreSQL 11

Just-in-time (JIT in PostgreSQL) compilation of SQL statements is one of the highlighted features in PostgreSQL 11. There is great excitement in the community because of the many claims of up to a 30% jump in performance.  

اضافه شدن JIT به PostgreSQL 11
‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۰۷