Today we’re making a new extension available that enables C++ development in Visual Studio for Linux. With this extension you can author C++ code for Linux servers, desktops and devices. You can manage your connections to these machines from within VS. VS wil
that’s not a typo—today we’re shipping Bootstrap 3.4.0, a long overdue update to address some quality of life issues, XSS fixes , and build tooling updates to make it easier for us, and you, to develop.
.NET Core 3.0 is supported with Visual Studio 2019 16.3 Preview 3 and Visual Studio for Mac 8.3, which were also released today.
مخلص کلام اینکه : اگه با Fody یا PostSharp و همچنین Code Analyzerها آشنایی دارین. این قابلیت یه چیزی تو مایه‌های ترکیب ایناس و بهتون اجازه میده موقع Compile شدن کد پروژه رو Analyze کنین و یه کد جدیدی بهش اضافه کنین. (مثلا پیاده سازی اینترفیس INotifyPropertyChanged به صورت خودکار به هنگام کامپایل)
We’re pleased to introduce the first preview of Source Generators, a new C# compiler feature that lets C# developers inspect user code and generate new C# source files that can be added to a compilation. This is done via a new kind of component that we’re calling a Source Generator.
To get started with Source Generators, you’ll need to install the latest .NET 5 preview and the latest Visual Studio preview.
نمونه ای از پیاده سازی INotifyPropertyChanged with C# 9.0 Source Generators
معرفی برخی عملگرها
در مقالات قبلی مقدماتی را جهت ورود به برنامه نویسی شیء گرا در جاوا اسکریپت مطرح کردیم و در اینجا نیز به معرفی برخی عملگرها می‌پردازیم که در برنامه نویسی شیء گرا نقشی اساسی را ایفا می‌کنند.
عملگر typeof
از آنجائیکه جاوا اسکریپت دارای نوع داده‌ای ضعیف یا Loosely Typed می‌باشد، باید در بکارگیری متغیرها و یا آرگومانهای ورودی توابع، دقت لازم را داشته باشیم تا خطایی در اجرای کد یا محاسبات به وجود نیاید. بنابراین به راهکارهایی نیاز داریم تا بتوانیم نوع داده‌ای یک متغیر را تشخیص دهیم و قبل از بکارگیری آنها صحت و اعتبار داده‌های ورودی را بررسی کنیم. با استفاده از عملگر typeof میتوانیم نوع داده‌ای یک متغیر را تشخیص دهیم که برای هر نوع داده‌ای مقادیر زیر را بر میگرداند:
· برای متغیرهایی که شامل مقدار undefined می‌باشند مقدار "undefined"
· برای متغیرهای منطقی یا Boolean مقدار "boolean"
· برای متغیرهای رشته‌ای یا String مقدار "string"
· برای متغیرهای عددی و مقادیر NaN و Infinity مقدار "number"
· برای تابع مقدار "function"
· برای اشیا و مقادیر null مقدار "object"
var x;
var n = 12;
var obj = {};
var fn = function () { };
var a = new Array();
alert(typeof x); // "undefined"
alert(typeof n); // "number"
alert(typeof obj); // "object"
alert(typeof fn); // "function"
alert(typeof a); // "object" عملگر instanceof
عملگر typeof بهترین روش جهت تشخیص نوع داده‌ای متغیرهایی است که دارای نوع داده‌ای پایه یا Primitive Type هستند. اما جهت تشخیص نوع داده‌ای اشیاء و به صورت کلی انواع ارجاعی، این عملگر فقط مقدار "object" را برمیگرداند و اشاره‌ای به ماهیت واقعی آن Object ندارد. برای این منظور میتوانیم از عملگر instanceof استفاده نماییم تا بررسی کنیم یک نوع ارجاعی از جنس چه نوع Object ی می‌باشد. شکل کلی استفاده از این عملگر به صورت زیر است:
result = variable instanceof constructor
اگر variable ، از جنس نوع ارجاعی تعیین شده در بخش سازنده یا constructor باشد، عملگر instanceof مقدار true را بر میگرداند. به مثال زیر توجه کنید:
var a = new Array(); alert(a instanceof Array); // true alert(a instanceof Object); // true alert(a instanceof Date); // false
عملگر in
همانطور که قبلا اشاره شد، جهت دسترسی به اعضای یک شیء، میتوان با آن شیء همانند یک آرایه رفتار نمود. به عبارتی دیگر میتوان نام یک ویژگی یا تابع را در [] قرار داد تا به مقدار آن دسترسی داشت. بنابراین میتوان همانند یک آرایه و با استفاده از یک حلقه‌ی for-in تمامی اعضای یک شیء را پیمایش نمود. در واقع عملگر in در این حلقه بررسی میکند چه ویژگی‌ها و توابعی در یک شیء وجود دارند و تمامی آنها را بر میگرداند. به مثال زیر توجه کنید:
var person = {
name: "Meysam",
age: 33,
sayInfo: function () {
alert(name + ":" + age);
}
};
for (var i in person)
alert(i + " => " + person[i]); خروجی :
name => Meysam
age => 33
sayInfo => function() {
alert(name + ":" + age);
} کاربرد دیگر عملگر in بررسی وجود یک ویژگی یا تابع در یک شیء می‌باشد. اگر ویژگی یا تابع مورد نظر در شیء وجود داشته باشد، مقدار true را بر میگرداند. به مثال زیر توجه کنید:
alert("name" in person); // true
alert("sayInfo" in person); // true
alert("birth" in person); // false
عملگر delete
از عملگر delete جهت حذف یک ویژگی و یا یک تابع از یک شیء استفاده می‌شود. به مثال زیر توجه کنید:
var person = {
name: "Meysam",
age: 33,
sayInfo: function () {
alert(name + ":" + age);
}
};
alert("sayInfo" in person); // true
delete person.sayInfo;
alert("sayInfo" in person); // false
ویژگی constructor
پس از عملگرهای فوق، یکی از پرکاربردترین ویژگی‌هایی که برای اشیاء وجود دارد، ویژگی constructor می‌باشد. در واقع این ویژگی نیز یکی از راهکارهای بررسی صحت و اعتبار متغیرها، آرگومانها و اشیا می‌باشد. ویژگی constructor ، به تابع سازنده‌ی یک شیء اشاره میکند و آن سازنده را به عنوان خروجی بر میگرداند. دقت داشته باشید که خروجی این ویژگی، خود تابع سازنده می‌باشد و یک مقدار رشته‌ای نیست. به مثال زیر توجه کنید:
var obj = {};
var a = new Array();
var x = 10;
alert(obj.constructor);
alert(obj.constructor === Object);
alert(typeof obj.constructor);
alert(a.constructor);
alert(x.constructor); خروجی :
function Object() { [native code] }
true
function
function Array() { [native code] }
function Number() { [native code] } در اینجا دیگر آماده‌ی ورود به برنامه نویسی شیء گرا در جاوا اسکریپت می‌باشیم که در مقالات بعدی به آن خواهیم پرداخت و همچنین با جزئیات بیشتری اشیاء را تشریح می‌نماییم.
Objectها علاوه بر داده و رفتار به عنوان توصیفات ثابت، در زمان اجرا دارای یک Local State (a snapshot) از مقادیر داینامیک مربوط به اعضای داده‌ای خود، می‌باشند. مجموعه تمام حالاتی که وهله‌های یک کلاس میتوانند بین آنها گذر (transition) داشته باشد، dynamic semantics مربوط به کلاس نامیده می‌شود و به وهله‌های کلاس این امکان را میدهند تا به یک پیغام مشابه رسیده و در زمان‌های مختلف از چرخه زندگی خود، به اشکال مختلف پاسخ دهند.
Method junk for the class X if (local state #1) then do something else if (local state #2) then do something different End Method
بخش اصلی هر طراحی شیء گرا، dynamic semantics وهله‌ها می‌باشد. dynamic semantics هر کلاسی باید در قالب یک دیاگرام state-transition مستند شود. شکل زیر dynamic semantics پروسه‌های موجود در یک سیستم عامل را در قابل یک دیاگرام حالت نمایش میدهد. این پروسه‌ها توانایی این را دارند که در هر کدام از حالات: runnable، current process، blocked، sleeping و یا در حالت exited، قرار داشته باشند. همچنین به عنوان مثال، یک پروسه زمانی میتواند در حالت current process قرار گیرد که حتما قبلا در حالت runnable قرار داشته باشد. این اطلاعات برای ایجاد تست برای کلاس‌ها و وهله‌های آنها میتواند مفید واقع شود.
شکل 2.8 State-transition diagram notation
برخی از طراحان به طور تصادفی، dynamic semantics یک کلاس را به عنوان static semantics آن کلاس مدل می‌کنند. به عنوان مثال اگر color یکی از اعضای داده ای (data member) کلاس توپ باشد و بعد از وهله سازی از کلاس توپ، color آن بازهم قابل تغییر باشد، منظور اینکه توپ آبی به عنوان یک وهله از کلاس توپ در زمان حیات خود تغییر رنگ دهد، اصطلاحا می‌گویند: color جزء dynamic semantics کلاس توپ می‌باشد. با توجه به توضحیاتی که داده شد، حال اگر طراحی برای هر رنگ توپ یک کلاس جدا در نظر گرفته باشد، dynamic semantics را به عنوان static semantics مدل کرده و به احتمال زیاد ما را به سمت ایجاد مشکل Class Proliferation (ازدیاد کلاس ها) سوق خواهد داد.
به سوالات زیر توجه کنید:
شبیه به این مسئله برای زمانی است که گارسون رستوران از شما سوال میکند: «برای شام چه چیزی میل دارید» و شما جواب می‌دهید: «یک پیش غذا، یک غذای اصلی و یک دسر». در این حالت چون شما دقیقا مشخص نکرده‌اید چه نوعی می‌خواهید، گارسون، مات و مبهوت خواهد ماند. همه می‌دانیم که چیزی تحت عنوان میوه، پیش غذا و یا وهله دسر در واقعیت وجود ندارد؛ بله این عبارات اطلاعات مفیدی را تسخیر می‌کنند. اگر من در دستم یک ساعت زنگی گرفته و از شما می‌پرسیدم: «نظرتان در مورد میوه من چیست؟»؛ بدون شک فکر می‌کردید من دیوانه شده‌ام. حال اگر در دستم سیبی گرفته و سوال قبلی را می‌پرسیدم، این بار از نظر شما من یک شخص عاقل بودم.
با وجود اینکه نمی‌توان از میوه وهله سازی کرد، اما اطلاعات مفیدی را تسخیر میکند. در واقع میوه، یک کلاسی (concept) است که دانشی از نحوه وهله سازی وهله هایش به وسیله Type پیاده ساز خود، ندارد.
کلاسی که دانشی از نحوه وهله سازی وهله‌های خود ندارد، abstract class (کلاس مجرد یا انتزاعی) نامیده می‌شود.
کلاسی که دانش نحوه وهله سازی وهله‌های خود دارد، concrete class نامیده می‌شود.
در پارادایم شیء گرا، مهم‌ترین استفاده از کلاس‌های انتزاعی در مباحث ارث بری مطرح می‌شود.
مطمئن باشید انتزاع هایی را که مدل می‌کنید کلاس بوده و نه نقش‌هایی که وهله‌های آنها بازی می‌کنند. (Be sure the abstractions that you model are classes and not simply the roles objects play)آیا مادر و پدر به عنوان یک کلاس هستند یا نقش‌هایی هستند که وهله‌های کلاس شخص، بازی میکند؟ پاسخ این سوال وابسته به دامینی (domain) است که طراح در حال مدل سازی آن می‌باشد. اگر در دامین مورد نظر، مادر و پدر رفتارهای مختلفی دارند، احتمالا باید به عنوان کلاس‌های جدا مدل شوند. اگر رفتارهای یکسانی دارند، در نتیجه نقش‌های مختلفی هستند که وهله‌های کلاس شخص بازی می‌کنند. به عنوان مثال، میتوان کلاس خانواده را متشکل از وهله‌ای از کلاس پدر، وهله‌ای از کلاس مادر و مجموعه‌ای از وهله‌های کلاس فرزند در نظر گرفت. در مقابل ممکن است کلاس خانواده را متشکل از وهله‌ای از کلاس شخص به عنوان پدر، وهله‌ای از کلاس شخص به عنوان مادر و آرایه‌ای از وهله‌های شخص به عنوان فرزندان، مدل کنید. قرار گرفتن در وضیعتی که هر نقش، بخشی از رفتاری‌های شخص را مورد استفاده قرار میدهد، کافی نیست و باید مطمئن شوید که رفتار‌ها واقعا متفاوت می‌باشند. همچنین باید به یاد داشته باشید که زمانیکه وهله‌ای از بخشی از رفتارهای کلاس خود استفاده میکند، نیز مشکلی وجود ندارد و لازم نیست کلاس‌های دیگری را به خاطر این موضوع در طراحی خود در نظر بگیرید.
شکل 2.9 Two views of a family
همه داده‌ها باید در داخل کلاس خود پنهان شده باشند. (All data should be hidden within its class)
استفاده کنندگان از کلاس باید به واسط عمومی آن وابسته باشند، اما یک کلاس نباید به استفاده کنندگان خود، وابسته باشد. (Users of a class must be dependent on its public interface, but a class should not be dependent on its users)
تعداد پیغام‌های موجود در قرارداد یک کلاس را کمینه سازید. (Minimize the number of messages in the protocol of a class)
پیاده سازی یک واسط عمومی یکسان کمینه برای همه کلاس‌ها (Implement a minimal public interface that all classes understand [e.g., operations such as copy (deep versus shallow), equality testing, pretty printing, parsing from an ASCII description, etc.].)
جزئیات پیاده سازی، مانند توابع خصوصی common-code ( توابعی که کد مشترک سایر متدهای کلاس را در بدنه خود دارند) را در واسط عمومی یک کلاس قرار ندهید. (Do not put implementation details such as common-code private functions into the public interface of a class)
واسط عمومی کلاس را با اقلامی که یا استفاده کنندگان از کلاس توانایی استفاده از آن را نداشته و یا تمایلی به استفاده از آنها ندارند، آمیخته نکنید. (Do not clutter the public interface of a class with items that users of that class are not able to use or are not interested in using )
اتصال و پیوستگی مابین کلاس‌ها باید از نوع Nil یا Export باشد؛ به این معنی که یک کلاس فقط از واسط عمومی کلاس دیگر استفاده کند یا کاری با آن نداشته باشد. (Classes should only exhibit nil or export coupling with other classes, that is, a class should only use operations in the public interface of another class or have nothing to do with that class.)
یک کلاس باید یک و تنها یک Key Abstraction را تسخیر نماید. (A class should capture one and only one key abstraction)
داده و رفتار مرتبط را در یک جا (کلاس) نگه دارید. (Keep related data and behavior in one place)
اطلاعات نامرتبط به هم را در کلاس‌های جدا از هم قرار دهید. ((Spin off nonrelated information into another class (i.e., noncommunicating behavior)
مطمئن باشید انتزاع هایی را که مدل می‌کنید کلاس بوده و نه نقش‌هایی که وهله‌های آنها بازی می‌کنند. (Be sure the abstractions that you model are classes and not simply the roles objects play)
Install-Package FluentValidation.AspNetCore
services.AddMvc()
.AddFluentValidation(cfg => cfg.RegisterValidatorsFromAssemblyContaining<Startup>()); public class CreateCustomerCommandValidator : AbstractValidator<CreateCustomerCommand>
{
public CreateCustomerCommandValidator()
{
RuleFor(customer => customer.FirstName).NotEmpty();
RuleFor(customer => customer.LastName).NotEmpty();
}
} Error: Bad Request
{
"LastName": [
"'Last Name' must not be empty."
],
"FirstName": [
"'First Name' must not be empty."
]
} 
public class CustomerCreatedEvent : INotification
{
public CustomerCreatedEvent(string firstName, string lastName, DateTime registrationDate)
{
FirstName = firstName;
LastName = lastName;
RegistrationDate = registrationDate;
}
public string FirstName { get; }
public string LastName { get; }
public DateTime RegistrationDate { get; }
} public class CustomerCreatedEmailSenderHandler : INotificationHandler<CustomerCreatedEvent>
{
public Task Handle(CustomerCreatedEvent notification, CancellationToken cancellationToken)
{
// IMessageSender.Send($"Welcome {notification.FirstName} {notification.LastName} !");
return Task.CompletedTask;
}
} public class CustomerCreatedLoggerHandler : INotificationHandler<CustomerCreatedEvent>
{
readonly ILogger<CustomerCreatedLoggerHandler> _logger;
public CustomerCreatedLoggerHandler(ILogger<CustomerCreatedLoggerHandler> logger)
{
_logger = logger;
}
public Task Handle(CustomerCreatedEvent notification, CancellationToken cancellationToken)
{
_logger.LogInformation($"New customer has been created at {notification.RegistrationDate}: {notification.FirstName} {notification.LastName}");
return Task.CompletedTask;
}
} public class CreateCustomerCommandHandler : IRequestHandler<CreateCustomerCommand, CustomerDto>
{
readonly ApplicationDbContext _context;
readonly IMapper _mapper;
readonly IMediator _mediator;
public CreateCustomerCommandHandler(ApplicationDbContext context,
IMapper mapper,
IMediator mediator)
{
_context = context;
_mapper = mapper;
_mediator = mediator;
}
public async Task<CustomerDto> Handle(CreateCustomerCommand createCustomerCommand, CancellationToken cancellationToken)
{
Customer customer = _mapper.Map<Customer>(createCustomerCommand);
await _context.Customers.AddAsync(customer, cancellationToken);
await _context.SaveChangesAsync(cancellationToken);
// Raising Event ...
await _mediator.Publish(new CustomerCreatedEvent(customer.FirstName, customer.LastName, customer.RegistrationDate), cancellationToken);
return _mapper.Map<CustomerDto>(customer);
}
} info: MediatrTutorial.Features.Customer.Events.CustomerCreated.CustomerCreatedLoggerHandler[0]
New customer has been created at 2/1/2019 11:40:48 PM: Moien Tajik Two years in the making, we finally have our first beta release of Bootstrap 4. In that time, we’ve broken all the things at least twenty-seven times over with nearly 5,000 commits, 650+ files changed, 67,000 lines added, and 82,000 lines deleted. We also shipped six major alpha releases, a trio of official Themes, and even a job board for good measure.
