Please see the SQL Server Management Studio release notes for a comprehensive list of bug fixes.
Blazor 5x - قسمت سوم - مبانی Razor
{ "dotnetAcquisitionExtension.installTimeoutValue": 200000 }
- A Scala Tutorial for C# Programmers - Scala Documentation | docs.scala-lang.org
- C++ code analysis in Visual Studio 2012 | BlogMFC | www.blogmfc.com
- Elements of Modern C++ Style | herbsutter.com
- iTextSharp 5.1.3 منتشر شد | sourceforge.net
- System.Data.SQLite 1.0.77.0 منتشر شد | system.data.sqlite.org
- کدام JSON serializer سریعتر است؟ | theburningmonk.com
- یکی سازی و فشرده سازی CSS و JS در ASP.NET 4.5 | weblogs.asp.net
طراحی یک معماری خوب و مناسب یکی از عوامل مهم تولید یک برنامه
کاربردی موفق میباشد. بنابراین انتخاب یک ساختار مناسب به منظور تولید برنامه
کاربردی بسیار مهم و تا حدودی نیز سخت است. در اینجا یاد خواهیم گرفت که چگونه یک
طراحی مناسب را انتخاب نماییم. همچنین روشهای مختلف تولید برنامههای کاربردی را
که مطمئنا شما هم از برخی از این روشها استفاده نمودید را بررسی مینماییم و مزایا
و معایب آن را نیز به چالش میکشیم.
ضد الگو (Antipattern) – رابط کاربری هوشمند (Smart UI)
با استفاده از Visual Studio یا به اختصار VS، میتوانید برنامههای کاربردی را به راحتی تولید نمایید. طراحی رابط کاربری به آسانی عمل کشیدن و رها کردن (Drag & Drop) کنترلها بر روی رابط کاربری قابل انجام است. همچنین در پشت رابط کاربری (Code Behind) تمامی عملیات مربوط به مدیریت رویدادها، دسترسی به داده ها، منطق تجاری و سایر نیازهای برنامه کاربردی، کد نویسی خواهند شد. مشکل این نوع کدنویسی بدین شرح است که تمامی نیازهای برنامه در پشت رابط کاربری قرار میگیرند و موجب تولید کدهای تکراری، غیر قابل تست، پیچیدگی کدنویسی و کاهش قابلیت استفاده مجدد از کد میگردد.
به این روش کد نویسی Smart UI میگویند که موجب تسهیل تولید برنامههای کاربردی میگردد. اما یکی از مشکلات عمدهی این روش، کاهش قابلیت نگهداری و پشتیبانی و عمر کوتاه برنامههای کاربردی میباشد که در برنامههای بزرگ به خوبی این مشکلات را حس خواهید کرد.
از آنجایی که تمامی برنامه نویسان مبتدی و تازه کار، از جمله من و شما در روزهای اول برنامه نویسی، به همین روش کدنویسی میکردیم، لزومی به ارائه مثال در رابطه با این نوع کدنویسی نمیبینم.
تفکیک و جدا سازی اجزای برنامه کاربردی (Separating Your Concern)
راه حل رفع مشکل Smart UI، لایه بندی یا تفکیک اجزای برنامه از یکدیگر میباشد. لایه بندی برنامه میتواند به شکلهای مختلفی صورت بگیرد. این کار میتواند توسط تفکیک کدها از طریق فضای نام (Namespace)، پوشه بندی فایلهای حاوی کد و یا جداسازی کدها در پروژههای متفاوت انجام شود. در شکل زیر نمونه ای از معماری لایه بندی را برای یک برنامه کاربردی بزرگ میبینید.
به منظور پیاده سازی یک برنامه کاربردی لایه بندی شده و تفکیک اجزای برنامه از یکدیگر، مثالی را پیاده سازی خواهیم کرد. ممکن است در این مثال با مسائل جدید و شیوههای پیاده سازی جدیدی مواجه شوید که این نوع پیاده سازی برای شما قابل درک نباشد. اگر کمی صبر پیشه نمایید و این مجموعهی آموزشی را پیگیری کنید، تمامی مسائل نامانوس با جزئیات بیان خواهند شد و درک آن برای شما ساده خواهد گشت. قبل از شروع این موضوع را هم به عرض برسانم که علت اصلی این نوع پیاده سازی، انعطاف پذیری بالای برنامه کاربردی، پشتیبانی و نگهداری آسان، قابلیت تست پذیری با استفاده از ابزارهای تست، پیاده سازی پروژه بصورت تیمی و تقسیم بخشهای مختلف برنامه بین اعضای تیم و سایر مزایای فوق العاده آن میباشد.
1- Visual Studio را باز کنید و یک Solution خالی با نام SoCPatterns.Layered ایجاد نمایید.
· جهت ایجاد Solution خالی، پس از انتخاب New Project، از سمت چپ گزینه Other Project Types و سپس Visual Studio Solutions را انتخاب نمایید. از سمت راست گزینه Blank Solution را انتخاب کنید.
2- بر روی Solution کلیک راست نموده و از گزینه Add > New Project یک پروژه Class Library با نام SoCPatterns.Layered.Repository ایجاد کنید.
3- با استفاده از روش فوق سه پروژه Class Library دیگر با نامهای زیر را به Solution اضافه کنید:
- SoCPatterns.Layered.Model
- SoCPatterns.Layered.Service
- SoCPatterns.Layered.Presentation
4- با توجه به نیاز خود یک پروژه دیگر را باید به Solution اضافه نمایید. نوع و نام پروژه در زیر لیست شده است که شما باید با توجه به نیاز خود یکی از پروژههای موجود در لیست را به Solution اضافه کنید.
- Windows Forms Application (SoCPatterns.Layered.WinUI)
- WPF Application (SoCPatterns.Layered.WpfUI)
- ASP.NET Empty Web
Application (SoCPatterns.Layered.WebUI)
- ASP.NET MVC 4 Web
Application (SoCPatterns.Layered.MvcUI)
5- بر روی پروژه SoCPatterns.Layered.Repository کلیک راست نمایید و با انتخاب گزینه Add Reference به پروژهی SoCPatterns.Layered.Model ارجاع دهید.
6- بر روی پروژه SoCPatterns.Layered.Service کلیک راست نمایید و با انتخاب گزینه Add Reference به پروژههای SoCPatterns.Layered.Model و SoCPatterns.Layered.Repository ارجاع دهید.
7- بر روی پروژه SoCPatterns.Layered.Presentation کلیک راست نمایید و با انتخاب گزینه Add Reference به پروژههای SoCPatterns.Layered.Model و SoCPatterns.Layered.Service ارجاع دهید.
8- بر روی پروژهی UI خود به عنوان مثال SoCPatterns.Layered.WebUI کلیک راست نمایید و با انتخاب گزینه Add Reference به پروژههای SoCPatterns.Layered.Model، SoCPatterns.Layered.Repository، SoCPatterns.Layered.Service و SoCPatterns.Layered.Presentation ارجاع دهید.
9- بر روی پروژهی UI خود به عنوان مثال SoCPatterns.Layered.WebUI کلیک راست نمایید و با انتخاب گزینه Set as StartUp Project پروژهی اجرایی را مشخص کنید.
10- بر روی Solution کلیک راست نمایید و با انتخاب گزینه Add > New Solution Folder پوشههای زیر را اضافه نموده و پروژههای مرتبط را با عمل Drag & Drop در داخل پوشهی مورد نظر قرار دهید.
- 1. UI
- § SoCPatterns.Layered.WebUI
- 2. Presentation Layer
- § SoCPatterns.Layered.Presentation
- 3. Service Layer
- § SoCPatterns.Layered.Service
- 4. Domain Layer
- § SoCPatterns.Layered.Model
- 5. Data Layer
- § SoCPatterns.Layered.Repository
- توجه
داشته باشید که پوشه بندی برای مرتب سازی لایهها و دسترسی راحتتر به آنها میباشد.
پیاده سازی ساختار لایه بندی برنامه به صورت کامل انجام شد. حال به پیاده سازی کدهای مربوط به هر یک از لایهها و بخشها میپردازیم و از لایه Domain شروع خواهیم کرد.
public class CustomerBAL { public void Insert(Customer c) { try { //Insert logic } catch (Exception e) { FileLogger f = new FileLogger(); f.LogError(e); } } } public class FileLogger { public void LogError(Exception e) { //Log Error in a physical file } }
public interface ILogger { void LogError(Exception e); } public class FileLogger:ILogger { public void LogError(Exception e) { //Log Error in a physical file } } public class EventViewerLogger : ILogger { public void LogError(Exception e) { //Log Error in a Event Viewer } } public class CustomerBAL { private ILogger _objLogger; public CustomerBAL(ILogger objLogger) { _objLogger = objLogger; } public void Insert(Customer c) { try { //Insert logic } catch (Exception e) { _objLogger.LogError(e); } } }
var customerBAL = new CustomerBAL (new EventViewerLogger()); customerBAL.LogError();
معرفی رسمی C# 7.1
public class Mailer { public static bool SendEmail() { Console.WriteLine("Sending Mail ..."); // simulate error Random rnd = new Random(); var rndNumber = rnd.Next(1, 10); if (rndNumber != 3) // * throw new SmtpFailedRecipientException(); Console.WriteLine("Mail Sent successfully"); return true; } }
public static class Retry { public static void Do(Action action,TimeSpan retryInterval,int maxAttemptCount = 3) { Do<object>(() => { action(); return null; }, retryInterval, maxAttemptCount); } public static T Do<T>(Func<T> action,TimeSpan retryInterval,int maxAttemptCount = 3) { var exceptions = new List<Exception>(); for (int attempted = 0; attempted < maxAttemptCount; attempted++) { try { if (attempted > 0) { Thread.Sleep(retryInterval); } return action(); } catch (Exception ex) { exceptions.Add(ex); } } throw new AggregateException(exceptions); } }
retryInterval= retryInterval.Add(TimeSpan.FromSeconds(10));
در سادهترین حالت، استفاده از Polly همانند زیر است:
var policy = Policy.Handle<SmtpFailedRecipientException>().Retry(); policy.Execute(Mailer.SendEmail);
متد Retry، دارای Overloadهای مختلفی است که یکی از آنها مقدار تعداد دفعات تلاش را دریافت میکند؛ همانند:
var policy = Policy.Handle<SmtpFailedRecipientException>().Retry(5);
لازم به ذکر است که باید دقیقا Exception مورد نظر را در بخش Config به کار ببرید. برای نمونه اگر کد فوق را همانند زیر به کار ببرید، در صورتیکه متد ارسال ایمیل با خطایی مواجه شود، هیچ تلاشی برای اجرای مجدد نخواهد کرد:
var policy = Policy.Handle<SqlException>().Retry(5);
برای نمونه میتوان از متد ForEver آن استفاده کرد تا زمانیکه متد مورد نظر Success نشده باشد، سعی در اجرای آن کند:
Policy .Handle<DivideByZeroException>() .RetryForever()
الگوی طراحی Factory Method به همراه مثال
عناوین :
· تعریف Factory Method
· دیاگرام UML
· شرکت کنندگان در UML
· مثالی از Factory Pattern در #C
تعریف الگوی Factory Method :
این الگو پیچیدگی ایجاد اشیاء برای استفاده کننده را پنهان میکند. ما با این الگو میتوانیم بدون اینکه کلاس دقیق یک شیئ را مشخص کنیم آن را ایجاد و از آن استفاده کنیم. کلاینت ( استفاده کننده ) معمولا شیئ واقعی را ایجاد نمیکند بلکه با یک واسط و یا کلاس انتزاعی (Abstract) در ارتباط است و کل مسئولیت ایجاد کلاس واقعی را به Factory Method میسپارد. کلاس Factory Method میتواند استاتیک باشد . کلاینت معمولا اطلاعاتی را به متدی استاتیک از این کلاس میفرستد و این متد بر اساس آن اطلاعات تصمیم میگیرید که کدام یک از پیاده سازیها را برای کلاینت برگرداند.
از مزایای این الگو این است که اگر در نحوه ایجاد اشیاء تغییری رخ دهد هیچ نیازی به تغییر در کد کلاینتها نخواهد بود. در این الگو اصل DIP از اصول پنجگانه SOLID به خوبی رعایت میشود چون که مسئولیت ایجاد زیرکلاسها از دوش کلاینت برداشته میشود.
دیاگرام UML :
در شکل زیر دیاگرام UML الگوی Factory Method را مشاهده میکنید.
شرکت کنندگان در این الگو به شرح زیل هستند :
- Iproduct یک واسط است که هر کلاینت از آن استفاده میکند. در اینجا کلاینت استفاده کننده نهایی است مثلا میتواند متد main یا هر متدی در کلاسی خارج از این الگو باشد. ما میتوانیم پیاده سازیهای مختلفی بر حسب نیاز از واسط Iproduct ایجاد کنیم.
- ConcreteProduct یک پیاده سازی از واسط Iproduct است ، برای این کار بایستی کلاس پیاده سازی (ConcreteProduct) از این واسط (IProduct) مشتق شود.
- Icreator واسطیست که Factory Method را تعریف میکند. پیاده ساز این واسط بر اساس اطلاعاتی دریافتی کلاس صحیح را ایجاد میکند. این اطلاعات از طریق پارامتر برایش ارسال میشوند.همانطور که گفتیم این عملیات بر عهده پیاده ساز این واسط است و ما در این نمودار این وظیفه را فقط بر عهده ConcreteCreator گذاشته ایم که از واسط Icreator مشتق شده است.
پیاده سازی UMLفوق به صورت زیر است:
در ابتدا کلاس واسط IProduct تعریف شده است.
interface IProduct { // در اینجا برحسب نیاز فیلدها و یا امضای متدها قرار میگیرند }
در این مرحله ما پند پیاده سازی از IProduct انجام میدهیم.
class ConcreteProductA : IProduct { // A پیاده سازی } class ConcreteProductB : IProduct { // B پیاده سازی }
abstract class Creator { // این متد بر اساس نوع ورودی انتخاب مناسب را انجام و باز میگرداند public abstract IProduct FactoryMethod(string type); }
class ConcreteCreator : Creator { public override IProduct FactoryMethod(string type) { switch (type) { case "A": return new ConcreteProductA(); case "B": return new ConcreteProductB(); default: throw new ArgumentException("Invalid type", "type"); } } }
برای روشنتر شدن موضوع ، یک مثال کاملتر ارائه داده میشود. در شکل زیر طراحی این برنامه نشان داده شده است.
کد برنامه به شرح زیل است :
خروجی اجرای برنامه فوق به شکل زیر است :using System; namespace FactoryMethodPatternRealWordConsolApp { internal class Program { private static void Main(string[] args) { VehicleFactory factory = new ConcreteVehicleFactory(); IFactory scooter = factory.GetVehicle("Scooter"); scooter.Drive(10); IFactory bike = factory.GetVehicle("Bike"); bike.Drive(20); Console.ReadKey(); } } public interface IFactory { void Drive(int miles); } public class Scooter : IFactory { public void Drive(int miles) { Console.WriteLine("Drive the Scooter : " + miles.ToString() + "km"); } } public class Bike : IFactory { public void Drive(int miles) { Console.WriteLine("Drive the Bike : " + miles.ToString() + "km"); } } public abstract class VehicleFactory { public abstract IFactory GetVehicle(string Vehicle); } public class ConcreteVehicleFactory : VehicleFactory { public override IFactory GetVehicle(string Vehicle) { switch (Vehicle) { case "Scooter": return new Scooter(); case "Bike": return new Bike(); default: throw new ApplicationException(string.Format("Vehicle '{0}' cannot be created", Vehicle)); } } } }
فایل این برنامه ضمیمه شده است، از لینک مقابل دانلود کنید FactoryMethodPatternRealWordConsolApp.zip
در مقالات بعدی مثالهای کاربردیتر و جامعتری از این الگو و الگوهای مرتبط ارائه خواهم کرد...