Experiments with the new WASI workload in .NET 8 Preview 4
.NET 8 adds a new "wasi-experimental" workload, replacing the earlier Wasi.Sdk. This is a step towards giving .NET native, built-in support for server-side WebAssembly scenarios.
This video shows how to get started, then demonstrates how .NET+WASI creates possibilities for new kinds of apps and new ways to use .NET.
[Route("[controller]")] public class WeatherForecastController : ControllerBase { private static readonly string[] Summaries = { "Freezing", "Bracing", "Chilly", "Cool", "Mild", "Warm", "Balmy", "Hot", "Sweltering", "Scorching", }; // /WeatherForecast/GetForecast2?from=1&to=3 [HttpGet("[action]")] public IEnumerable<WeatherForecast> GetForecast2(Duration days) { return Enumerable.Range(days.From, days.To) .Select(index => new WeatherForecast { Date = DateOnly.FromDateTime(DateTime.Now.AddDays(index)), TemperatureC = Random.Shared.Next(-20, 55), Summary = Summaries[Random.Shared.Next(Summaries.Length)], }) .ToArray(); } }
public class Duration { public int From { get; set; } public int To { get; set; } } public class WeatherForecast { public DateOnly Date { get; set; } public int TemperatureC { get; set; } public int TemperatureF => 32 + (int)(TemperatureC / 0.5556); public string? Summary { get; set; } }
روش دیگر پردازش اطلاعات رشتهای رسیده و تشکیل یک Model Binder سفارشی در ASP.NET Core 7x
اکنون فرض کنید بجای آدرس WeatherForecast/GetForecast2?from=1&to=3 که اطلاعات را از طریق کوئری استرینگ مشخص و استانداردی دریافت میکند، میخواهیم اطلاعات آنرا از طریق یک قالب سفارشی و غیراستاندارد مانند WeatherForecast/GetForecast3/1-3 دریافت کنیم:
// /WeatherForecast/GetForecast3/1-3 [HttpGet("[action]/{days}")] public IEnumerable<WeatherForecast> GetForecast3(Days days) { return Enumerable.Range(days.From, days.To) .Select(index => new WeatherForecast { Date = DateOnly.FromDateTime(DateTime.Now.AddDays(index)), TemperatureC = Random.Shared.Next(-20, 55), Summary = Summaries[Random.Shared.Next(Summaries.Length)], }) .ToArray(); }
using System.Diagnostics.CodeAnalysis; using System.Globalization; namespace NET7Mvc.Models; public class Days : IParsable<Days> { public Days(int from, int to) { From = from; To = to; } public int From { get; } public int To { get; } public static bool TryParse([NotNullWhen(true)] string? value, IFormatProvider? provider, [MaybeNullWhen(false)] out Days result) { var items = value?.Split('-', StringSplitOptions.RemoveEmptyEntries); if (items is { Length: 2 }) { if (int.TryParse(items[0], NumberStyles.None, provider, out var from) && int.TryParse(items[1], NumberStyles.None, provider, out var to)) { result = new Days(from, to); return true; } } result = default; return false; } public static Days Parse(string value, IFormatProvider? provider) { if (!TryParse(value, provider, out var result)) { throw new ArgumentException("Could not parse the given value.", nameof(value)); } return result; } }
- همینقدر که مدلی IParsable را پیاده سازی کرده باشد، از امکانات آن به صورت خودکار استفاده خواهد شد و نیازی به معرفی و یا تنظیمات خاص دیگری ندارد.
- البته این قابلیت جدید نیست و پشتیبانی از IParsable، پیشتر در Minimal API دات نت 6 ارائه شده بود؛ اما در دات نت 7 توسط ASP.NET Core MVC نیز قابل استفاده شدهاست.
در این بین به راحتی میتوان چندین نمونه از این ORMها را نام برد مثل IBatis , Hibernate ,Nhibernate و EF که از معروفترین آنها هستند.
من در حال حاضر قصد شروع یک پروژه اندرویدی را دارم و دوست دارم بجای استفادهی از Sqlitehelper، از یک ORM مناسب بهره ببرم که چند سوال برای من پیش میآید. آیا ORM ای برای آن تهیه شده است؟ اگر آری چندتا و کدامیک از آنها بهتر هستند؟ شاید در اولین مورد کتابخانهی Hibernate جاوا را نام ببرید؛ ولی توجه به این نکته ضروری است که ما در مورد پلتفرم موبایل و محدودیتهای آن صحبت میکنیم. یک کتابخانه همانند Hibernate مطمئنا برای یک برنامه اندروید چه از نظر حجم نهایی برنامه و چه از نظر حجم بزرگش در اجرا، مشکل زا خواهد بود و وجود وابستگیهای متعدد و دارا بودن بسیاری از قابلیتهایی که اصلا در بانکهای اطلاعاتی موبایل قابل اجرا نیست، باعث میشود این فریمورک انتخاب خوبی برای یک برنامه اندروید نباشد.
معیارهای انتخاب یک فریم ورک مناسب برای موبایل:
- سبک بودن: مهمترین مورد سبک بودن آن است؛ چه از لحاظ اجرای برنامه و چه از لحاظ حجم نهایی برنامه
- سریع بودن: مطمئنا ORMهای طراحی شدهی موجود، از سرعت خیلی بدی برخوردار نخواهند بود؛ اگر سر زبان هم افتاده باشند. ولی باز هم انتخاب سریع بودن یک ORM، مورد علاقهی بسیاری از ماهاست.
- یادگیری آسان و کانفیگ راحت تر.
OrmLight
این فریمورک مختص اندروید طراحی نشده ولی سبک بودن آن موجب شدهاست که بسیاری از برنامه نویسان از آن در برنامههای اندرویدی استفاده کنند. این فریم ورک جهت اتصالات JDBC و Spring و اندروید طراحی شده است.
نحوه معرفی جداول در این فریمورک به صورت زیر است:
@DatabaseTable(tableName = "users") public class User { @DatabaseField(id = true) private String username; @DatabaseField private String password; public User() { // ORMLite needs a no-arg constructor } public User(String username, String password) { this.username = username; this.password = password; } // Implementing getter and setter methods public String getUserame() { return this.username; } public void setName(String username) { this.username = username; } public String getPassword() { return this.password; } public void setPassword(String password) { this.password = password; } }
SugarORM
این فریمورک مختص اندروید طراحی شده است. یادگیری آن بسیار آسان است و به راحتی به یاد میماند. همچنین جداول مورد نیاز را به طور خودکار خواهد ساخت. روابط یک به یک و یک به چند را پشتیبانی میکند و عملیات CURD را با سه متد Save,Delete و Find که البته FindById هم جزء آن است، پیاده سازی میکند.
برای استفاده از این فریمورک نیاز است ابتدا متادیتاهای زیر را به فایل manifest اضافه کنید:
<meta-data android:name="DATABASE" android:value="my_database.db" /> <meta-data android:name="VERSION" android:value="1" /> <meta-data android:name="QUERY_LOG" android:value="true" /> <meta-data android:name="DOMAIN_PACKAGE_NAME" android:value="com.my-domain" />
public class User extends SugarRecord<User> { String username; String password; int age; @Ignore String bio; //this will be ignored by SugarORM public User() { } public User(String username, String password,int age){ this.username = username; this.password = password; this.age = age; } }
باقی عملیات آن از قبیل اضافه کردن یک رکورد جدید یا حذف رکورد(ها) به صورت زیر است:
User johndoe = new User(getContext(),"john.doe","secret",19); johndoe.save(); //ذخیره کاربر جدید در دیتابیس //حذف تمامی کاربرانی که سنشان 19 سال است List<User> nineteens = User.find(User.class,"age = ?",new int[]{19}); foreach(user in nineteens) { user.delete(); }
موقعیکه بحث کارآیی و سرعت پیش میآید نام GreenDAO هست که میدرخشد. طبق گفتهی سایت رسمی آن این فریمورک میتواند در ثانیه چند هزار موجودیت را اضافه و به روزرسانی و بارگیری نماید. این لیست حاوی برنامههایی است که از این فریمورک استفاده میکنند. جدول زیر مقایسهای است بین این کتابخانه و OrmLight که نشان میدهد 4.5 برابر سریعتر از OrmLight عمل میکند.
آموزش راه اندازی آن در اندروید استادیو، سورس آن در گیت هاب و مستندات رسمی آن.
Active Android
این کتابخانه از دو طریق فایل JAR و به شیوه maven قابل استفاده است که میتوانید روش استفادهی از آن را در این لینک ببینید و سورس اصلی آن هم در این آدرس قرار دارد. بعد از اینکه کتابخانه را به پروژه اضافه کردید، دو متادیتای زیر را که به ترتیب نام دیتابیس و ورژن آن هستند، به manifest اضافه کنید:
<meta-data android:name="AA_DB_NAME" android:value="my_database.db" /> <meta-data android:name="AA_DB_VERSION" android:value="1" />
public class MyActivity extends Activity { @Override public void onCreate(Bundle savedInstanceState) { super.onCreate(savedInstanceState); ActiveAndroid.initialize(this); //ادامه برنامه } }
@Table(name = "User") public class User extends Model { @Column(name = "username") public String username; @Column(name = "password") public String password; public User() { super(); } public User(String username,String password) { super(); this.username = username; this.password = password; } }
ORMDroid
از آن دست کتابخانههایی است که سادگی و کم حجم بودن شعار آنان است و سعی دارند تا حد ممکن همه چیز را خودکار کرده و کمترین کانفیگ را نیاز داشته باشد. حجم فعلی آن حدود 20 کیلوبایت بوده و نمیخواهند از 30 کیلوبایت تجاوز کند.
برای استفادهی از آن ابتدا دو خط زیر را جهت معرفی تنظیمات به manifest اضافه کنید:
<meta-data android:name="ormdroid.database.name" android:value="your_database_name" /> <meta-data android:name="ormdroid.database.visibility" android:value="PRIVATE||WORLD_READABLE||WORLD_WRITEABLE" />
ORMDroidApplication.initialize(someContext);
public class Person extends Entity { public int id; public String name; public String telephone; } //==================== Person p = Entity.query(Person.class).where("id=1").execute(); p.telephone = "555-1234"; p.save(); // یا Person person = Entity.query(Person.class).where(eql("id", id)).execute(); p.telephone = "555-1234"; p.save();
سورس آن در گیت هاب
در اینجا سعی کردیم تعدادی از کتابخانههای محبوب را معرفی کنیم ولی تعداد آن به همین جا ختم نمیشود. ORMهای دیگری نظیر AndRom و سایر ORM هایی که در این لیست معرفی شده اند وجود دارند.
نکته نهایی اینکه خوب میشود دوستانی که از این ORMهای مختص اندروید استفاده کرده اند؛ نظراتشان را در مورد آنها بیان کنند و مزایا و معایب آنها را بیان کنند.
public interface IAppVersionService { string GetAppVersion(); }
public class AndroidAppVersionService : IAppVersionService { public Android.Content.Context Context { get; set; } public string GetAppVersion() { return Context.PackageManager.GetPackageInfo(Context.PackageName, 0).VersionName; } }
containerBuilder.RegisterType<AndroidAppVersionService>() .As<IAppVersionService>() .PropertiesAutowired(PropertyWiringOptions.PreserveSetValues);
public class iOSAppVersionService : IAppVersionService { public string GetAppVersion() { var infoDictionary = NSBundle.MainBundle.InfoDictionary; return infoDictionary?["CFBundleShortVersionString"] as NSString; } }
public string GetAppVersion() { return $"{Package.Current.Id.Version.Major}.{Package.Current.Id.Version.Minor}"; }
async Task ShowSomeAlertToAndroidPhoneUsersOnly() { if (DeviceService.RuntimePlatform == RuntimePlatform.Android && DeviceService.Idiom == TargetIdiom.Phone) { await UserDialogs.AlertAsync("Some alert to android phone users only!", "Test"); } }
public class XamAppEntryRenderer : EntryRenderer { protected override void OnElementChanged(ElementChangedEventArgs<Entry> e) { base.OnElementChanged(e); if (e.NewElement != null) /* e.NewElement is a Xamarin Forms' Entry */ { Control.ClearButtonMode = UITextFieldViewMode.WhileEditing; // Control is UITextField } } }
[assembly: ExportRenderer(typeof(Entry), typeof(XamAppEntryRenderer))]
ثبت و نگهداری تاریخ خورشیدی در SQL Server از دیرباز یکی از نگرانیهای برنامهنویسان و
طراحان پایگاه دادهها بوده است. در این نوشتار، راهکار تعریف یک DataType در SQL Server 2012 به روش CLR آموزش داده
خواهد شد.
در ویژوال استودیو یک پروژهی جدید از نوع SQL Server Database Project
به شکل زیر ایجاد کنید:
متن موجود در صفحهی بازشده را کاملاً حذف کرده و با کد زیر جایگزین کنید.
(در کد زیر همهی توابع لازم برای مقداردهی به سال، ماه، روز، ساعت، دقیقه و ثانیه و البته گرفتن مقدار از آنها، تبدیل تاریخ خورشیدی به میلادی، گرفتن تاریخ به تنهایی، گرفتن زمان به تنهایی، افزایش یا کاهش زمان برپایهی یکی از متغیرهای زمان و بررسی و اعتبارسنجی انواع بخشهای زمان گنجانده شده است. در صورت پرسش یا پیشنهاد روی هر کدام در قسمت نظرات، پیام خود را بنویسید.)
using System; using System.Data.SqlTypes; using Microsoft.SqlServer.Server; [Serializable()] [SqlUserDefinedType(Format.Native)] public struct JalaliDate : INullable { private Int16 m_Year; private byte m_Month; private byte m_Day; private byte m_Hour; private byte m_Minute; private byte m_Second; private bool is_Null; public Int16 Year { get { return (this.m_Year); } set { m_Year = value; } } public byte Month { get { return (this.m_Month); } set { m_Month = value; } } public byte Day { get { return (this.m_Day); } set { m_Day = value; } } public byte Hour { get { return (this.m_Hour); } set { m_Hour = value; } } public byte Minute { get { return (this.m_Minute); } set { m_Minute = value; } } public byte Second { get { return (this.m_Second); } set { m_Second = value; } } public bool IsNull { get { return is_Null; } } public static JalaliDate Null { get { JalaliDate jl = new JalaliDate(); jl.is_Null = true; return (jl); } } public override string ToString() { if (this.IsNull) { return "NULL"; } else { return this.m_Year.ToString("D4") + "/" + this.m_Month.ToString("D2") + "/" + this.m_Day.ToString("D2") + " " + this.Hour.ToString("D2") + ":" + this.Minute.ToString("D2") + ":" + this.Second.ToString("D2"); } } public static JalaliDate Parse(SqlString s) { if (s.IsNull) { return Null; } System.Globalization.PersianCalendar pers = new System.Globalization.PersianCalendar(); string str = Convert.ToString(s); string[] JDate = str.Split(' ')[0].Split('/'); JalaliDate jl = new JalaliDate(); jl.Year = Convert.ToInt16(JDate[0]); byte MonthsInYear = (byte)pers.GetMonthsInYear(jl.Year); jl.Month = (byte.Parse(JDate[1]) <= MonthsInYear ? (byte.Parse(JDate[1]) > 0 ? byte.Parse(JDate[1]) : (byte)1) : MonthsInYear); byte DaysInMonth = (byte)pers.GetDaysInMonth(jl.Year, jl.Month); ; jl.Day = (byte.Parse(JDate[2]) <= DaysInMonth ? (byte.Parse(JDate[2]) > 0 ? byte.Parse(JDate[2]) : (byte)1) : DaysInMonth); if (str.Split(' ').Length > 1) { string[] JTime = str.Split(' ')[1].Split(':'); jl.Hour = (JTime.Length >= 1 ? (byte.Parse(JTime[0]) < 23 && byte.Parse(JTime[0]) >= (byte)0 ? byte.Parse(JTime[0]) : (byte)0) : (byte)0); jl.Minute = (JTime.Length >= 2 ? (byte.Parse(JTime[1]) < 59 && byte.Parse(JTime[1]) >= (byte)0 ? byte.Parse(JTime[1]) : (byte)0) : (byte)0); jl.Second = (JTime.Length >= 3 ? (byte.Parse(JTime[2]) < 59 && byte.Parse(JTime[2]) >= (byte)0 ? byte.Parse(JTime[2]) : (byte)0) : (byte)0); } else { jl.Hour = 0; jl.Minute = 0; jl.Second = 0; } return (jl); } public SqlString GetDate() { return this.m_Year.ToString("D4") + "/" + this.m_Month.ToString("D2") + "/" + this.m_Day.ToString("D2"); } public SqlString GetTime() { return this.Hour.ToString("D2") + ":" + this.Minute.ToString("D2") + ":" + this.Second.ToString("D2"); } public SqlDateTime ToGregorianTime() { System.Globalization.PersianCalendar pers = new System.Globalization.PersianCalendar(); return SqlDateTime.Parse(pers.ToDateTime(this.Year, this.Month, this.Day, this.Hour, this.Minute, this.Second, 0).ToString()); } public SqlString JalaliDateAdd(SqlString interval, int increment) { System.Globalization.PersianCalendar pers = new System.Globalization.PersianCalendar(); DateTime dt = pers.ToDateTime(this.Year, this.Month, this.Day, this.Hour, this.Minute, this.Second, 0); string CInterval = interval.ToString(); bool isConvert = true; switch (CInterval) { case "Year": dt = pers.AddYears(dt, increment); break; case "Month": dt = pers.AddMonths(dt, increment); break; case "Day": dt = pers.AddDays(dt, increment); break; case "Hour": dt = pers.AddHours(dt, increment); break; case "Minute": dt = pers.AddMinutes(dt, increment); break; case "Second": dt = pers.AddSeconds(dt, increment); break; default: isConvert = false; break; } if (isConvert == true) { this.Year = (Int16)pers.GetYear(dt); this.Month = (byte)pers.GetMonth(dt); this.Day = (byte)pers.GetDayOfMonth(dt); this.Hour = (byte)pers.GetHour(dt); this.Minute = (byte)pers.GetMinute(dt); this.Second = (byte)pers.GetSecond(dt); } return this.m_Year.ToString("D4") + "/" + this.m_Month.ToString("D2") + "/" + this.m_Day.ToString("D2") + " " + this.Hour.ToString("D2") + ":" + this.Minute.ToString("D2") + ":" + this.Second.ToString("D2"); } }
از منوهای بالا روی منوی Bulild و سپس گزینهی Publish prgJalaliDate کلیک کتید:
در پنجرهی بازشده روی دکمهی Edit کلیک کنید سپس تنظیمات مربوط به اتصال به پایگاه داده را انجام دهید.
روی دکمهی OK کلیک کنید و سپس در پنجرهی اولیه، روی دکمهی Publish کلیک کتید:
به همین سادگی، DataType مربوطه در SQL Server 2012 ساخته میشود. خبر خوش اینکه شما میتوانید با راستکلیک روی نام پروژه و انتخاب گزینهی Properties در قسمت Project Setting تنظیمات مربوط به نگارش SQL Server را انجام دهید. (از نگارش 2005 به بعد در VS 2012 پشتیبانی میشود.)
اکنون زمان آن رسیده است که DataType ایجادشده را در SQL Server 2012 بیازماییم. SQL Server را باز کنید و دستور زیر را در آن اجرا کتید.
USE Northwind GO CREATE TABLE dbo.TestTable ( Id int NOT NULL IDENTITY (1, 1), TestDate dbo.JalaliDate NULL ) ON [PRIMARY] GO
اکنون چند رکورد درون این جدول درج میکنیم:
Insert into TestTable (TestDate) Values ('1392/02/09'),('1392/02/09 22:40'),('1392/12/30 22:40')
این خطا به این خاطر است که CLR را در SQL Server فعال نکرده ایم. جهت فعالکردن CLR دستور زیر را اجرا کنید:
sp_configure 'clr enabled', 1 Reconfigure
Insert into TestTable (TestDate) Values ('1392/02/09'),('1392/02/09 22:40'),('1392/12/30 22:40')
اکنون زمان آن رسیده است که توسط یک پرسوجو، همهی توابعی که در سیشارپ برای این نوع داده نوشتیم، بیازماییم. پرسوجوی زیر را اجرا کنید:
Select TestDate.ToString() as JalaliDateTime, TestDate.GetDate() as JalaliDate, TestDate.GetTime() as JalaliTime, TestDate.ToGregorianTime() as GregorianTime, TestDate.JalaliDateAdd('Day',1) JalaliTomorrow, TestDate.Month as JalaliMonth from TestTable
نیازی به گفتن نیست که میتوانید به سادگی از توابع مربوط به DateTime در SQL Server بهره ببرید. برای مثال برای به دست آوردن فاصلهی میان دو روز از پرسوجوی زیر استفاده کنید:
Declare @a JalaliDate = '1392/02/07 00:00:00' Declare @b JalaliDate = '1392/02/05 00:00:00' SELECT DATEDIFF("DAY",@b.ToGregorianTime(),@a.ToGregorianTime()) AS DiffDate
شاد و پیروز باشید.
سفارشی کردن ASP.NET Identity در MVC 5
public class ApplicationDbContext : IdentityDbContext<ApplicationUser> { public ApplicationDbContext() : base("DefaultConnection") { } }
این کلاس رو کلا حذف کنید، چون قراره از یک DbContext برای تمام موجودیتها استفاده کنید.
کلاس ApplicationUser که معرف موجودیت کاربران هست رو در لایه دامنهها تعریف کنید و دقت کنید که باید از IdentityUser ارث بری کنه، حال با نام پیش فرض یا با نام دلخواه. سپس باید کلاسی بسازید که از <UserManager<T مشتق میشه. با استفاده از این کلاس میتونید به موجودیتهای کاربران دسترسی داشته باشید. بعنوان مثال:
public class AppUserManager : UserManager<AppUser>{ public AppUserManager() : base(new UserStore<AppUser>(new ShirazBilitDbContext())) { } }
همونطور که میبینید کلاس موجودیت کاربر در اینجا AppUser نام داره، پس هنگام استفاده از UserManager نوع داده رو بهش نگاشت میکنیم. کد کلاس AppUser هم مطابق لیست زیر خواهد بود.
public class AppUser : IdentityUser { public string Email { get; set; } public string ConfirmationToken { get; set; } public bool IsConfirmed { get; set; } }
همونطور که مشخصه کلاس کاربران سفارشی سازی شده و سه فیلد به جدول کاربران اضافه کردیم. فیلدهای بیشتر یا موجودیت پروفایل کاربران هم باید به همین کلاس افزوده بشن. اگر پستها رو بیاد بیارید گفته شد که ASP.NET Identity با مدل EF Code-First کار میکنه.
namespace SimpleFormGenerator.DomainClasses { public class Form { public int Id { get; set; } public string Title { get; set; } public virtual ICollection<Field> Fields { get; set; } } public class Field { public int Id { get; set; } public string TitleEn { get; set; } public string TitleFa { get; set; } public FieldType FieldType { get; set; } public virtual Form Form { get; set; } public int FormId { get; set; } } public enum FieldType { Button, Checkbox, File, Hidden, Image, Password, Radio, Reset, Submit, Text } }
namespace SimpleFormGenerator.DataLayer.Context { public class SimpleFormGeneratorContext : DbContext, IUnitOfWork { public SimpleFormGeneratorContext() : base("SimpleFormGenerator") {} public DbSet<Form> Forms { get; set; } public DbSet<Field> Fields { get; set; } public DbSet<Value> Values { get; set; } protected override void OnModelCreating(DbModelBuilder modelBuilder) { base.OnModelCreating(modelBuilder); modelBuilder.Entity<Value>() .HasRequired(d => d.Form) .WithMany() .HasForeignKey(d => d.FormId) .WillCascadeOnDelete(false); } } }
@model SimpleFormGenerator.DomainClasses.Form @{ ViewBag.Title = "صفحه ایجاد یک فرم"; } @using (Html.BeginForm()) { @Html.AntiForgeryToken() <div> <hr /> @Html.ValidationSummary(true, "", new { @class = "text-danger" }) <div> <span>عنوان</span> <div> @Html.EditorFor(model => model.Title, new { htmlAttributes = new { @class = "form-control" } }) @Html.ValidationMessageFor(model => model.Title, "", new { @class = "text-danger" }) </div> </div> <div> <div> <input type="submit" value="ذخیره" /> </div> </div> </div> } <div> @Html.ActionLink("بازگشت", "Index") </div>
@model SimpleFormGenerator.DomainClasses.Field @{ ViewBag.Title = "CreateField"; } @using (Html.BeginForm()) { @Html.AntiForgeryToken() <div> <hr /> @Html.ValidationSummary(true, "", new { @class = "text-danger" }) <div> <span>عنوان انگلیسی</span> <div> @Html.EditorFor(model => model.TitleEn, new { htmlAttributes = new { @class = "form-control" } }) @Html.ValidationMessageFor(model => model.TitleEn, "", new { @class = "text-danger" }) </div> </div> <div> <span>عنوان فارسی</span> <div> @Html.EditorFor(model => model.TitleFa, new { htmlAttributes = new { @class = "form-control" } }) @Html.ValidationMessageFor(model => model.TitleFa, "", new { @class = "text-danger" }) </div> </div> <div> <span>نوع فیلد</span> <div> @Html.EnumDropDownListFor(model => model.FieldType, htmlAttributes: new { @class = "form-control" }) @Html.ValidationMessageFor(model => model.FieldType, "", new { @class = "text-danger" }) </div> </div> <div> <span>فرم</span> <div> @Html.DropDownList("FormId", (SelectList)ViewBag.FormList) @Html.ValidationMessageFor(model => model.FormId, "", new { @class = "text-danger" }) </div> </div> <div> <div> <input type="submit" value="ذخیره" /> </div> </div> </div> } <div> @Html.ActionLink("بازگشت ", "Index") </div>
@using SimpleFormGenerator.DomainClasses @model IEnumerable<SimpleFormGenerator.DomainClasses.Field> @{ ViewBag.Title = "نمایش فرم"; } <div> <div> <div> @using (Html.BeginForm()) { @Html.AntiForgeryToken() for (int i = 0; i < Model.Count(); i++) { if (Model.ElementAt(i).FieldType == FieldType.Text) { <text> <input type="hidden" name="[@i].FieldType" value="@Model.ElementAt(i).FieldType" /> <input type="hidden" name="[@i].Id" value="@Model.ElementAt(i).Id" /> <input type="hidden" name="[@i].FormId" value="@Model.ElementAt(i).FormId" /> <div> <label>@Model.ElementAt(i).TitleFa</label> <div> <input type="text" name="[@i].TitleEn" /> </div> </div> </text> } } <div data-formId ="@ViewBag.FormId"> <div> <input type="submit" value="ارسال فرم" /> </div> </div> } </div> <div> @Html.ActionLink("بازگشت", "Index") </div> </div> </div>
for (int i = 0; i < Model.Count(); i++) { // code }
if (Model.ElementAt(i).FieldType == FieldType.Text) { // code }
<input type="text" name="[@i].TitleEn" />
[@i].FieldTyp
public class Value { public int Id { get; set; } public string Val { get; set; } public virtual Field Field { get; set; } [ForeignKey("Field")] public int FieldId { get; set; } public virtual Form Form { get; set; } [ForeignKey("Form")] public int FormId { get; set; } }
[HttpPost] public ActionResult ShowForm(IEnumerable<Field> values) { if (ModelState.IsValid) { foreach (var value in values) { _valueService.AddValue(new Value { Val = value.TitleEn, FormId = value.FormId, FieldId = value.Id}); _uow.SaveAllChanges(); } } return View(values); }
namespace Project.Models { public class EmployeeCreateModel { [Required] [Display(Name = "آدرس ایمیل")] [EmailAddress(ErrorMessage = "لطفاً {0} معتبر وارد کنید.")] [Remote("UserExistByEmailValidation", HttpMethod = "POST", ErrorMessage = "ایمیل وارد شده هم اکنون توسط یکی از کاربران مورد استفاده است.")] public string Email { get; set; } ... } }
namespace Project.Models { public class EmployeeEditModel { public int Id { get; set; } [Required] [Display(Name = "آدرس ایمیل")] [EmailAddress(ErrorMessage = "لطفاً {0} معتبر وارد کنید.")] [Remote("EmailExistForOtherUserValidation", AdditionalFields = "Id", HttpMethod = "POST", ErrorMessage = "ایمیل وارد شده هم اکنون توسط یکی از کاربران مورد استفاده است.")] public string Email { get; set; } .... } }
namespace Project.Web.Controllers { [RoutePrefix("UserValidation")] [Route("{Action}")] [OutputCache(Location = OutputCacheLocation.None, NoStore = true)] public partial class UserValidationController : Controller { readonly IUserService<User> _userService; readonly IUnitOfWork _uow; public UserValidationController(IUnitOfWork uow, IUserService<User> userService) { _userService = userService; _uow = uow; } [HttpPost] [Route("~/CheckEmail", Name = "UserExistByEmailValidation")] public virtual JsonResult CheckEmail(string email) { return Json(!_userService.UserExistsByEmail(email)); } [HttpPost] [Route("~/CheckEmailForOtherUser", Name = "EmailExistForOtherUserValidation")] public virtual JsonResult CheckEmailForOtherUser(string email, int id) { return Json(!_userService.EmailExistForOtherUser(email, id)); } } }
@section Scripts { @Scripts.Render("~/bundles/jqueryval") }
Details/{projectId}/{issueId}
سپس اگر نمیخواهید یکی از پارامترها را ذکر کنید؛ پارامترهای این متد را nullable تعریف کنید. به این ترتیب با مقدار دهی null به issueId در ActionLink، خودبخود در لینک تولیدی نهایی ظاهر نخواهد شد.