نظرات مطالب
BulkInsert در EF CodeFirst
- کار ما رفع باگ‌های پروژه‌های ثالث نیست. باید این مساله را در issue tracker آن‌ها پیگیری کنید. این مشکل باید در پروژه‌ی اصلی برطرف شود و نه اینجا.
- در کل اگر به فایل providerBase آن مراجعه کنید، چنین تعریفی را دارد:
        protected virtual string ConnectionString
        {
            get
            {
                return (string)DbConnection.GetPrivateFieldValue("_connectionString");
            }
        }
سورس را دریافت کنید و مورد فوق را به نحو ذیل تغییر دهید:
protected virtual string ConnectionString {
  get {
    return (string)DbConnection.ConnectionString;
  }
}
نظرات مطالب
EF Code First #2
- EF 5 نسخه نهایی دارد. نیازی به نسخه بتا نیست.
- بهترین روش استفاده از NuGet است چون دفعه‌ی بعد که به روز رسانی شد به شما اطلاع خواهد داد. مانند به روز رسانی افزونه‌های فایرفاکس. به علاوه سورس آن هم در CodePlex موجود است.
- زمانیکه یکبار دریافت شد در پوشه packages شما قرار می‌گیرد. به این صورت در پروژه‌های دیگر هم قابل ارجاع است.
- توزیع فایل dll آن به همراه برنامه. نیازی به نصب ندارد.
نظرات مطالب
ساخت دیتابیس sqlite با EF6 Code First
سلام؛ مثال را دانلود کردم و نتایج به شرح زیر است:
1- مثال شما کاملا صحیح و درست کار می‌کند ( احتمالا با VS2013 نوشته اید)
2-با VS2015 سعی کردم پروژه ای مطابق مثال شما بسازم ولی با خطایی که در سایت مشخص کردید برخوردم و برای رفع خطا مطابق دستورات شما رفتار کردم با این حال همچنان با خطا مواجه شدم. خطای Raised شده حاوی عبارت زیر است:
the underlying provider failed to open
تلاش‌های بنده تا در این لحظه حل نشده است.
از شما خواهشمندم یک مثال با VS2015 ایجاد کنید. و در سایت قرار دهید. چرا که وقتی با Nuget  نسخه جدید SQLite.Codefirst و وابسته‌های آن را نصب می‌کنم با نسخه ای که شما از آن در پروژه استفاده کرده اید متفاوت است ( جدید‌تر است)
نظرات مطالب
تاثیر فرهنگ جاری سیستم بر روی اعداد در دات نت
ممنون بابت این مقاله .
در یکی از پروژه هایی که چندین سال پیش نوشته شده بود برای قفل نرم افزار  از کدی شبیه به زیر استفاده شده بود :
Math.Sinh(123456.12).ToString();
قطعه کد فوق در ویندوز‌های قبل از 10 مقدار برگشتی Infinity  را داشت ولی در ویندوز 10 خروجی ∞  را بر میگرداند که باعث خطا در نرم افزار میشد.
برای رفع آن همانطور که در مطلب فوق نیز عنوان شده، با استفاده از کد زیر قابل اصلاح می‌باشد :
Math.Sinh(123456.12).ToString(CultureInfo.InvariantCulture);
مطالب
ساخت گزارش با استفاده از FastReport & Linq
یک روش ساده جهت ساخت گزارش به کمک FastReport استفاده از منبع داده ایجاد شده توسط Linq است. بعنوان نمونه در اینجا اطلاعات داخل یک فایل متنی (List.txt) ذخیره شده است. با استفاده از دستورات زبان Linq اطلاعات فایل متنی استخراج و داخل Query قرار گرفته است. یک نمونه از Report ایجاد و با استفاده از report.RegisterData منبع داده را به FastReport معرفی می‌کنیم. ابتدا از report.Design جهت طراحی گزارش استفاده و سپس با report.Load گزارش ساخته شده (در اینجا با نام List.frx ذخیره شده) را بارگذاری و توسط report.Show نمایش میدهیم 
محتوای فایل نمونه List.txt 


افزودن اسمبلی‌های مورد نیاز به مجموع Referencesها 

کد استفاده شده جهت طراحی گزارش 

using System;
using System.Collections.Generic;
using System.ComponentModel;
using System.Data;
using System.Drawing;
using System.Linq;
using System.Text;
using FastReport;
using System.Windows.Forms;

namespace WindowsFormsApplication1
{
    public partial class Form1 : Form
    {
        public Form1()
        {
            InitializeComponent();
        }

        private void button1_Click(object sender, EventArgs e)
        {
            string[] List = System.IO.File.ReadAllLines("List.TXT");
            var Query = from list in List
                        let items = list.Split(',')
                        select new
                        {
                            Id = Convert.ToInt32(items[0]),
                            FName = items[1],
                            LName = items[2]
                        };

            using (Report report = new Report())
            {
                report.RegisterData(Query.ToList(), "myQuery");
                report.Design();
            }
        }
    }
}

نحوه شناسایی منبع و فیلدها در FastReport 

نمایش گزارش ذخیره شده در List.frx با استفاده از کد زیر

 report.Load("List.frx");

 report.Show();

خروجی گزارش ساخته شده

سورس برنامه نمونه

Linq_FastReport-sample.rar

نظرات مطالب
کامپایلر C# 9.0، خطاها و اخطارهای بیشتری را نمایش می‌دهد
یک نکته‌ی تکمیلی
در مورد «روش اعمال سراسری تنظیمات کامپایلر به تمام پروژه‌های یک Solution»، فایل Directory.Packages.props فقط مختص به بسته‌های نیوگت هست. تنظیمات سراسری کامپایلر باید در فایل دیگری به نام Directory.Build.props ثبت شوند. اگر اینکار صورت نگیرد، هرچند کامپایلر #C این تنظیمات را خواهد خواند، اما در VSCode به عنوان خطا و یا اخطار ظاهر نمی‌شوند.
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #23
با سلام از زمانی که سرورمو عوض کردم پروژه‌های mvc برام بالا نمیاد یعنی دستی که آدرسو میزنم run میشه
ولی دیفالت روت خودش عمل نمیکنه و از  webconfig خطا میگیره
www.test.com>>>>>>>>webconfig Erorr
www.test.com/home.index<<<<<is True
رو سرورم iis7 ,dotnet 4 نصب ولی هنوز دیفالت روت مشکل داره.
مطالب
تولید فایل Word بدون نصب MS Word بر روی سرور

یکی از مواردی که ممکن است در محیط کاری با آن برخورد داشت، تقاضای تولید فایل word یک گزارش با فرمتی مشخص از یک برنامه ASP.Net است. برای مثال یک قالب درست کرده‌اند که header‌ و footer و کلا یک فرمت رسمی دارد. الان برنامه شما باید این فایل word رسمی را با گزارشی که تولید می‌کند پر کند. حالا اینجاست که گرفتاری برنامه نویس شروع می‌شود! روی سرور باید word نصب باشد تا توسط اشیاء COM آن بتوان یک چنین کارهایی را آن‌هم با ASP.Net که به صورت پیش فرض کمترین سطح دسترسی را روی سیستم دارد انجام داد. یا اینکه باید به سراغ کامپوننت‌های تجاری رفت و حالا اینجا با این وضع تحریم و غیره چگونه بتوان آنها را خریداری کرد یا شاید احتمالا در سایت‌های وارز بتوان نسخه تکه پاره شده آنها را یافت. مشکلی هم که این نوع کامپوننت‌ها دارند این است که ممکن است سال دیگر اصلا ساپورت نشوند. محصولات مایکروسافت هم که مرتبا در حال به روز رسانی هستند. در این حالت برنامه متکی به این نوع کامپوننت‌های تجاری سورس بسته در همان نگارش قبلی خود مجبور است باقی بماند.
خوشبختانه با ارائه آفیس 2007 و فرمت OpenXML فایلهای آن، این مشکل تقریبا مرتفع شده است. مایکروسافت نیز برای سهولت تولید این نوع اسناد، OpenXML SDK را ارائه داده است که از آدرس زیر قابل دریافت است:
Open XML Format SDK 1.0

البته پیش نمایش نگارش دو SDK آن نیز موجود است که در مطلب جاری به آن پرداخته نخواهد شد.

فایل‌های office 2007 از یک فایلzip تشکیل شده از چند فایل xml داخل آن، ایجاد شده‌اند. برای مثال یک فایل docx را با winrar یا امثال آن باز کنید (تصویر زیر):



برای کار با اینگونه اسناد باید با اصطلاحات زیر آشنا شد:
Package : فایل zip شما (همان فایل برای مثال docx) اینجا یک بسته نام دارد.
Parts : اجزای این بسته که همان فایل‌های آن هستند، parts نامیده شده اند.
Relations : اگر به فایل‌های موجود در یک بسته دقت کنید، فایلهایی با پسوند rels را خواهید دید که بیانگر نحوه ارتباط Parts با یکدیگر هستند.
Relations Ids: هر ارتباط با یک ID منحصربفرد تعریف می‌گردد.

اگر علاقمند باشید که پوستری را در این رابطه مشاهده نمائید می‌توان به آدرس زیر مراجعه نمود.
Open XML Developer Map

نحوه استفاده از OpenXML SDK در دات نت:
ابتدا باید ارجاعی را به فایل DocumentFormat.OpenXml.dll که پس از نصب در مسیر OpenXMLSDK\1.0.1825\lib قرار گرفته است به پروژه افزود. سپس نیاز است تا ارجاعی به کتابخانه WindowsBase نیز به برنامه افزوده شود (تصویر زیر). افزودن ارجاعی به این کتابخانه جهت کامپایل برنامه ضروری است (شکل زیر).


تا اینجا ارجاعات برنامه به صورت زیر خواهند بود:



یک مثال ساده:
قصد داریم یک فایل docx ساده را با استفاده از OpenXML SDK ایجاد کنیم. در مثال زیر فرمت متغیر docXml را می‌توان با ایجاد یک فایل docx ساده در word و سپس باز کردن بسته فشرده شده آن و مشاهده محتوای فایل word\document.xml بدست آورد.
using System.IO;
using System.Text;
using DocumentFormat.OpenXml;
using DocumentFormat.OpenXml.Packaging;

namespace OpenXMLTestApp
{
class CWord
{

public static void CreateDocument(string documentFileName, string text)
{
using (WordprocessingDocument wordDoc =
WordprocessingDocument.Create(documentFileName, WordprocessingDocumentType.Document))
{
MainDocumentPart mainPart = wordDoc.AddMainDocumentPart();

string docXml =
@"<?xml version=""1.0"" encoding=""UTF-8"" standalone=""yes""?>
<w:document xmlns:w=""http://schemas.openxmlformats.org/wordprocessingml/2006/main"">
<w:body><w:p><w:r><w:t>#REPLACE#</w:t></w:r></w:p></w:body>
</w:document>";

docXml = docXml.Replace("#REPLACE#", text);

using (Stream stream = mainPart.GetStream())
{
byte[] buf = (new UTF8Encoding()).GetBytes(docXml);
stream.Write(buf, 0, buf.Length);
}
}
}
}
}

و نحوه استفاده از آن می‌تواند به صورت زیر باشد:

CWord.CreateDocument("test.docx", "سلام دنیا");

این کتابخانه کار ایجاد فایل‌های xml ، تولید روابط بین‌ آنها و همچنین بسته بندی و zip کردن نهایی را به صورت خودکار انجام می‌دهد.

برای مطالعه بیشتر می‌توان به منابع زیر مراجعه نمود:

یک ویدیوی آموزشی رایگان از مایکروسافت
دریافت

سؤالات متداول در MSDN
http://msdn.microsoft.com/en-us/library/bb491088.aspx
البته اگر پس از نصب SDK به پوشه doc آن مراجعه نمائید، این سؤال و جواب‌ها را در فایل راهنمای chm آن نیز می‌توان پیدا کرد.

مثال دیگری در مورد ایجاد یک گزارش از بانک اطلاعاتی و گرفتن خروجی docx از آن
http://openxmldeveloper.org/articles/GenerateWordTable.aspx
البته این مثال خیلی قدیمی است و قسمت‌های کار با پکیج را با SDK‌ ارائه شده می‌توان به صورت خودکار انجام داد. اما حداقل نحوه تولید جداول استاندارد OpenXML را می‌توان از آن ایده گرفت.

مثالی در مورد نحوه قرار دادن عکس در فایل docx تولیدی

همچنین مثال‌های بیشتری را در وبلاگ‌های مربوطه می‌توان یافت:
http://blogs.msdn.com/brian_jones/
http://blogs.msdn.com/ericwhite/default.aspx


مطالب
مستند سازی ASP.NET Core 2x API توسط OpenAPI Swagger - قسمت سوم - تکمیل مستندات یک API با کامنت‌ها
در قسمت قبل موفق شدیم بر اساس OpenAPI specification endpoint تنظیم شده، رابط کاربری خودکاری را توسط ابزار Swagger-UI تولید کنیم. در ادامه می‌خواهیم این مستندات تولید شده را غنی‌تر کرده و کیفیت آن‌را بهبود دهیم.


استفاده از XML Comments برای بهبود کیفیت مستندات API

نوشتن توضیحات XML ای برای متدها و پارامترها در پروژه‌های دات‌نتی، روشی استاندارد و شناخته شده‌است. برای نمونه در AuthorsController، می‌خواهیم توضیحاتی را به اکشن متد GetAuthor آن اضافه کنیم:
/// <summary>
/// Get an author by his/her id
/// </summary>
/// <param name="authorId">The id of the author you want to get</param>
/// <returns>An ActionResult of type Author</returns>
[HttpGet("{authorId}")]
public async Task<ActionResult<Author>> GetAuthor(Guid authorId)
در این حالت اگر برنامه را اجرا کنیم، این توضیحات XMLای هیچ تاثیری را بر روی OpenAPI specification تولیدی و در نهایت Swagger-UI تولید شده‌ی بر اساس آن، نخواهد داشت. برای رفع این مشکل، باید به فایل OpenAPISwaggerDoc.Web.csproj مراجعه نمود و تولید فایل XML متناظر با این توضیحات را فعال کرد:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.Web">
  <PropertyGroup>
    <TargetFramework>netcoreapp2.2</TargetFramework>
    <AspNetCoreHostingModel>InProcess</AspNetCoreHostingModel>
    <GenerateDocumentationFile>true</GenerateDocumentationFile>
  </PropertyGroup>
پس از تنظیم خاصیت GenerateDocumentationFile به true، با هر بار Build برنامه، فایل xml ای مطابق نام اسمبلی برنامه، در پوشه‌ی bin آن تشکیل خواهد شد؛ مانند فایل bin\Debug\netcoreapp2.2\OpenAPISwaggerDoc.Web.xml در این مثال.
اکنون نیاز است وجود این فایل را به تنظیمات SwaggerDoc در کلاس Startup برنامه، اعلام کنیم:
namespace OpenAPISwaggerDoc.Web
{
    public class Startup
    {
        public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
        {
            services.AddSwaggerGen(setupAction =>
            {
                setupAction.SwaggerDoc(
                    // ... 
                   );

                var xmlCommentsFile = $"{Assembly.GetExecutingAssembly().GetName().Name}.xml";
                var xmlCommentsFullPath = Path.Combine(AppContext.BaseDirectory, xmlCommentsFile);
                setupAction.IncludeXmlComments(xmlCommentsFullPath);
            });
        }
در متد IncludeXmlComments، بجای ذکر صریح نام و مسیر فایل OpenAPISwaggerDoc.Web.xml، بر اساس نام اسمبلی جاری، نام فایل XML مستندات تعیین و مقدار دهی شده‌است.
پس از این تنظیمات اگر برنامه را اجرا کنیم، در Swagger-UI حاصل، این تغییرات قابل مشاهده هستند:




افزودن توضیحات به Response

تا اینجا توضیحات پارامترها و متدها را افزودیم؛ اما response از نوع 200 آن هنوز فاقد توضیحات است:


علت را نیز در تصویر فوق مشاهده می‌کنید. قسمت responses در OpenAPI specification، اطلاعات خودش را از اسکیمای مدل‌های مرتبط دریافت می‌کند. بنابراین نیاز است کلاس DTO متناظر با Author را به نحو ذیل تکمیل کنیم:
using System;

namespace OpenAPISwaggerDoc.Models
{
    /// <summary>
    /// An author with Id, FirstName and LastName fields
    /// </summary>
    public class Author
    {
        /// <summary>
        /// The id of the author
        /// </summary>
        public Guid Id { get; set; }

        /// <summary>
        /// The first name of the author
        /// </summary>
        public string FirstName { get; set; }

        /// <summary>
        /// The last name of the author
        /// </summary>
        public string LastName { get; set; }
    }
}
مشکل! در این حالت اگر برنامه را اجرا کنیم، خروجی این توضیحات را در قسمت schemas مشاهده نخواهیم کرد. علت اینجا است که چون اسمبلی OpenAPISwaggerDoc.Models با اسمبلی OpenAPISwaggerDoc.Web یکی نیست و آن‌را از پروژه‌ی اصلی خارج کرده‌ایم، به همین جهت نیاز است ابتدا به فایل OpenAPISwaggerDoc.Models.csproj مراجعه و GenerateDocumentationFile آن‌را فعال کرد:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk">
  <PropertyGroup>
    <TargetFramework>netstandard2.0</TargetFramework>
    <GenerateDocumentationFile>true</GenerateDocumentationFile>
  </PropertyGroup>
</Project>
سپس باید فایل xml مستندات آن‌را به صورت مجزایی به تنظیمات ابتدایی برنامه معرفی نمود:
namespace OpenAPISwaggerDoc.Web
{
    public class Startup
    {
        public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
        {
            services.AddSwaggerGen(setupAction =>
            {
                setupAction.SwaggerDoc(
  // ...
                   );
                var xmlFiles = Directory.GetFiles(AppContext.BaseDirectory, "*.xml", SearchOption.TopDirectoryOnly).ToList();
                xmlFiles.ForEach(xmlFile => setupAction.IncludeXmlComments(xmlFile));
            });
        }
با توجه به اینکه تمام فایل‌های xml تولید شده در آخر به پوشه‌ی bin\Debug\netcoreapp2.2 کپی می‌شوند، فقط کافی است حلقه‌ای را تشکیل داده و تمام آن‌ها را یکی یکی توسط متد IncludeXmlComments به تنظیمات AddSwaggerGen اضافه کرد.

در این حالت اگر مجددا برنامه را اجرا کنیم، خروجی ذیل را در قسمت schemas مشاهده خواهیم کرد:



بهبود مستندات به کمک Data Annotations

اگر به اکشن متد UpdateAuthor در کنترلر نویسندگان دقت کنیم، چنین امضایی را دارد:
[HttpPut("{authorId}")]
public async Task<ActionResult<Author>> UpdateAuthor(Guid authorId, AuthorForUpdate authorForUpdate)
جائیکه موجودیت Author را در پروژه‌ی OpenAPISwaggerDoc.Entities تعریف کرده‌ایم، نام و نام خانوادگی اجباری بوده و دارای حداکثر طول 150 حرف، هستند. قصد داریم همین ویژگی‌ها را به DTO دریافتی این متد، یعنی AuthorForUpdate نیز اعمال کنیم:
using System.ComponentModel.DataAnnotations;

namespace OpenAPISwaggerDoc.Models
{
    /// <summary>
    /// An author for update with FirstName and LastName fields
    /// </summary>
    public class AuthorForUpdate
    {
        /// <summary>
        /// The first name of the author
        /// </summary>
        [Required]
        [MaxLength(150)]
        public string FirstName { get; set; }

        /// <summary>
        /// The last name of the author
        /// </summary>
        [Required]
        [MaxLength(150)]
        public string LastName { get; set; }
    }
}
پس از افزودن ویژگی‌های Required و MaxLength به این DTO، خروجی Sawgger-UI به صورت زیر بهبود پیدا می‌کند:



بهبود مستندات متد HttpPatch با ارائه‌ی یک مثال

دو نگارش از اکشن متد UpdateAuthor در این مثال موجود هستند:
یکی HttpPut است
[HttpPut("{authorId}")]
public async Task<ActionResult<Author>> UpdateAuthor(Guid authorId, AuthorForUpdate authorForUpdate)
و دیگری HttpPatch:
[HttpPatch("{authorId}")]
public async Task<ActionResult<Author>> UpdateAuthor(
            Guid authorId,
            JsonPatchDocument<AuthorForUpdate> patchDocument)
این مورد آرام آرام در حال تبدیل شدن به یک استاندارد است؛ چون امکان Partial updates را فراهم می‌کند. به همین جهت نسبت به HttpPut، کارآیی بهتری را ارائه می‌دهد. اما چون پارامتر دریافتی آن از نوع ویژه‌ی JsonPatchDocument است و مثال پیش‌فرض مستندات آن، آنچنان مفهوم نیست:


بهتر است در این حالت مثالی را به استفاده کنندگان از آن ارائه دهیم تا در حین کار با آن، به مشکل برنخورند:
/// <summary>
/// Partially update an author
/// </summary>
/// <param name="authorId">The id of the author you want to get</param>
/// <param name="patchDocument">The set of operations to apply to the author</param>
/// <returns>An ActionResult of type Author</returns>
/// <remarks>
/// Sample request (this request updates the author's first name) \
/// PATCH /authors/id \
/// [ \
///     { \
///       "op": "replace", \
///       "path": "/firstname", \
///       "value": "new first name" \
///       } \
/// ] \
/// </remarks>
[HttpPatch("{authorId}")]
public async Task<ActionResult<Author>> UpdateAuthor(
    Guid authorId,
    JsonPatchDocument<AuthorForUpdate> patchDocument)
در اینجا در حین کامنت نویسی، می‌توان از المان remarks، برای نوشتن توضیحات اضافی مانند ارائه‌ی یک مثال، استفاده کرد که در آن op و path معادل‌های بهتری را نسبت به مستندات پیش‌فرض آن پیدا کرده‌‌اند. در اینجا برای ذکر خطوط جدید باید از \ استفاده کرد؛ وگرنه خروجی نهایی، در یک سطر نمایش داده می‌شود:



روش کنترل warningهای کامنت‌های تکمیل نشده

با فعالسازی GenerateDocumentationFile در فایل csproj برنامه، کامپایلر، بلافاصله برای تمام متدها و خواص عمومی که دارای کامنت نیستند، یک warning را صادر می‌کند. یک روش برطرف کردن این مشکل، افزودن کامنت به تمام قسمت‌های برنامه است. روش دیگر آن، تکمیل خواص کامپایلر، جهت مواجه شدن با عدم وجود کامنت‌ها در فایل csproj برنامه است:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.Web">
  <PropertyGroup>
    <TargetFramework>netcoreapp2.2</TargetFramework>
    <AspNetCoreHostingModel>InProcess</AspNetCoreHostingModel>

    <GenerateDocumentationFile>true</GenerateDocumentationFile>
    <TreatWarningsAsErrors>false</TreatWarningsAsErrors>
    <WarningsAsErrors>NU1605;</WarningsAsErrors>
    <NoWarn>1701;1702;1591</NoWarn>
  </PropertyGroup>
توضیحات:
- اگر می‌خواهید خودتان را مجبور به کامنت نویسی کنید، می‌توانید نبود کامنت‌ها را تبدیل به error کنید. برای این منظور خاصیت TreatWarningsAsErrors را به true تنظیم کنید. در این حالت هر کامنت نوشته نشده، به صورت یک error توسط کامپایلر گوشزد شده و برنامه کامپایل نخواهد شد.
- اگر TreatWarningsAsErrors را خاموش کردید، هنوز هم می‌توانید یکسری از warningهای انتخابی را تبدیل به error کنید. برای مثال NU1605 ذکر شده‌ی در خاصیت WarningsAsErrors، مربوط به package downgrade detection warning است.
- اگر به warning نبود کامنت‌ها دقت کنیم به صورت عبارات warning CS1591: Missing XML comment for publicly visible type or member شروع می‌شود. یعنی  CS1591 مربوط به کامنت‌های نوشته نشده‌است. می‌توان برای صرفنظر کردن از آن، شماره‌ی این خطا را بدون CS، توسط خاصیت NoWarn ذکر کرد.


کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: OpenAPISwaggerDoc-03.zip

در قسمت بعد، مشکل خروجی تولید response از نوع 200 را که در قسمت دوم به آن اشاره کردیم، بررسی خواهیم کرد.