a habit tracker app that is free to use on 6 platforms: Web browser, Windows, Linux, Android, iOS and macOS. Approximately 98% of the programming code is the same for all 6 platforms. There are 3 different projects that use the shared code: - a Blazor WASM project for the PWA - a MAUI Blazor project for Windows, Android, iOS and macOS - a Photino Blazor project for Linux
تا اینجا در قسمت سوم، نحوهی قراردادن یک کامپوننت را در کامپوننتی دیگر، توسط مقدار دهی خاصیت directives مزین کنندهی Component بررسی کردیم. همینقدر که یک کامپوننت دارای selector باشد، قابلیت قرارگرفتن در یک کامپوننت دیگر را دارد. اما چگونه باید بین این کامپوننتها ارتباط برقرار کرد؟
تهیه کامپوننت نمایش ستارهای امتیازهای محصولات
مثال نمایش لیست محصولات سری جاری، دارای ستون «5Star Rating» است. در این قسمت میخواهیم بجای نمایش عددی این امتیازها، کامپوننتی را طراحی کنیم که نماش ستارهای آنها را سبب شود. این کامپوننت باید بتواند یک مقدار ورودی، یا همان عدد امتیاز محصول را از کامپوننت دربرگیرندهی آن دریافت کند. همچنین میخواهیم اگر کاربر بر روی این ستارهها کلیک کرد، کامپوننت در برگیرنده را نیز مطلع سازیم.
در این مثال در فایل product-list.component.html چنین سطری تعریف شدهاست:
<td>{{ product.starRating }}</td>
با توجه به اینکه کامپوننت نمایش ستارهای امتیازها، قابلیت استفادهی مجدد را دارد و الزامی ندارد که حتما در لیست محصولات، بکار گرفته شود، بهتر است محل تعریف آنرا به خارج از پوشهی products فعلی منتقل کنیم. برای مثال میتوان پوشهی app\shared را برای آن و تمامی کامپوننتهای با قابلیت استفادهی مجدد ایجاد کرد.
برای شروع، فایل جدید App\shared\star.component.ts را اضافه کنید؛ با کدهای کامل ذیل:
import { Component, OnChanges, Input, Output, EventEmitter } from 'angular2/core'; @Component({ selector: 'ai-star', templateUrl: 'app/shared/star.component.html', styleUrls: ['app/shared/star.component.css'] }) export class StarComponent implements OnChanges { @Input() rating: number; starWidth: number; @Output() ratingClicked: EventEmitter<string> = new EventEmitter<string>(); ngOnChanges(): void { this.starWidth = this.rating * 86 / 5; } onClick() { this.ratingClicked.emit(`The rating ${this.rating} was clicked!`); } }
سپس مسیر template و مسیر فایل css ویژهی آن، در تزئین کنندهی Component مشخص شدهاند. محتوای کامل این دو فایل را در ذیل مشاهده میکنید:
الف) محتوای فایل App\shared\star.component.html
<div class="crop" [style.width.px]="starWidth" [title]="rating" (click)='onClick()'> <div style="width: 86px"> <span class="glyphicon glyphicon-star"></span> <span class="glyphicon glyphicon-star"></span> <span class="glyphicon glyphicon-star"></span> <span class="glyphicon glyphicon-star"></span> <span class="glyphicon glyphicon-star"></span> </div> </div>
.crop { overflow: hidden; } div { cursor: pointer; }
معرفی مقدماتی life cycle hooks در قسمت قبل صورت گرفت. در اینجا چون نیاز است به ازای هر بار رندر شدن این کامپوننت، عرض آن متفاوت باشد، بنابراین نیاز است راهی را پیدا کنیم تا بتوان مقدار خاصیت starWidth را متغیر کرد. به همین منظور از hook مخصوص این تغییرات یا همان OnChanges استفاده میشود. بنابراین باید کلاس این کامپوننت، اینترفیس OnChanges را پیاده سازی کند. پس از آن، importهای لازم جهت تعریف OnChanges به ابتدای فایل اضافه شده و همچنین متد ngOnChanges نیز جهت تکمیل کار پیاده سازی اینترفیس OnChanges، به کلاس جاری اضافه میشود.
کار متد ngOnChanges، تبدیل عدد امتیاز یک محصول، به عرض div نمایش ستارهها است.
مکانیزم کار رخداد ngOnChanges و دریافت اطلاعات از والد
متد ngOnChanges، تنها به خواص ویژهای به نام «input properties» واکنش نشان میدهد. اگر یک کامپوننت تو در توی قرار گرفتهی در یک کامپوننت دیگر، بخواهد اطلاعاتی را از والد خود دریافت کند، باید خاصیتی را در معرض دید آن دربرگیرنده قرار دهد. این کار توسط decorator ویژهای به نام ()Input@ انجام میشود.
به همین جهت است که پیش از خاصیت rating در کلاس StarComponent، شاهد درج مزین کنندهی ویژهی ()Input@ هستیم:
export class StarComponent implements OnChanges { @Input() rating: number;
پس از آن، کامپوننت دربرگیرنده یا والد، این خاصیت ورودی ویژه را از طریق روش property binding متداول، مقدار دهی میکند:
[rating]='product.starRating'
بدیهی است در اینجا چون خاصیت starWidth از نوع ورودی تعریف نشدهاست، قابلیت property binging فوق را در کامپوننت والد، ندارد.
اکنون به ازای هر بار نمایش این کامپوننت فرزند، خاصیت rating ورودی آن مقدار دهی شده و مقدار آن در رخداد ngOnChanges قابل دسترسی و استفاده خواهد بود. اینجا است که میتوان از این مقدار تغییر یافته، جهت ترجمهی آن به عرض div نمایش ستارهها، استفاده کرد.
ارسال دادهها از کامپوننت فرزند به کامپوننت والد
تا اینجا با استفاده از «خواص ورودی» امکان دسترسی به مقادیر ارسالی از طرف والد را در کامپوننت فرزند، پیدا کردیم. عکس آن نیز امکان پذیر است؛ اما توسط رخدادها.
کامپوننت فرزند، با استفاده از decorator ویژهی دیگری به نام ()Output@ امکان ارسال رخدادها را به کامپوننت والد پیدا میکند:
export class StarComponent implements OnChanges { @Input() rating: number; starWidth: number; @Output() ratingClicked: EventEmitter<string> = new EventEmitter<string>();
در مثال جاری اگر کاربر بر روی div ستارههای نمایش داده شده کلیک کند، اتصال به آن از طریق event binging متداول انجام میشود (متد جدید onClick به رخداد click متصل شدهاست):
<div class="crop" [style.width.px]="starWidth" [title]="rating" (click)='onClick()'>
onClick() { this.ratingClicked.emit(`The rating ${this.rating} was clicked!`); }
تا اینجا مرحلهی تنظیمات رخدادها در کامپوننت فرزند صورت گرفت. ابتدا خاصیتی از نوع Output تعریف شد. سپس در کدهای قالب این کامپوننت جدید، متد onClick به رخداد click متصل گردید و سپس در کدهای مدیریت کنندهی این متد، متد ratingClicked.emit جهت ارسال اطلاعات نهایی به والد، فراخوانی گردید.
اکنون در کامپوننت والد، باید این مراحل برای دریافت اطلاعات از کامپوننت فرزند خود، طی شوند:
الف) ابتدا نام خاصیت مزین شدهی با Output، به عنوان مقصد event binding مشخص میشود و سپس متدی در کلاس کامپوننت والد، به آن متصل میگردد:
(ratingClicked)='onRatingClicked($event)'
ب) در ادامه، تعریف این متد جدید متصل شده را به کلاس ProductListComponent اضافه میکنیم:
onRatingClicked(message: string): void { this.pageTitle = 'Product List: ' + message; }
به این ترتیب با کلیک بر روی div هر کامپوننت نمایش ستارهای امتیازها، خاصیت pageTitle درج شدهی در صفحه تغییر میکند.
استفاده از کامپوننت نمایش ستارهای امتیازها
نکات کلی افزودن این کامپوننت جدید، تفاوتی با مطالب عنوان شدهی در قسمت سوم، در حین بررسی مراحل افزودن دایرکتیو نمایش لیست محصولات، به کامپوننت ریشهی سایت ندارد و یکی هستند.
برای افزودن و استفاده از این کامپوننت جدید، ابتدا قالب product-list.component.html را گشوده و سپس سطر نمایش عددی امتیاز یک محصول را به نحو ذیل تغییر میدهیم:
<td> <ai-star [rating]='product.starRating' (ratingClicked)='onRatingClicked($event)'> </ai-star> </td>
سپس باید به کلاس کامپوننت لیست محصولات (کامپوننت در برگیرنده) اعلام کرد که این کامپوننت جدید را باید از کجا پیدا کند. برای این منظور فایل product-list.component.ts را گشوده و خاصیت directives این کامپوننت را مقدار دهی میکنیم:
import { Component, OnInit } from 'angular2/core'; import { IProduct } from './product'; import { ProductFilterPipe } from './product-filter.pipe'; import { StarComponent } from '../shared/star.component'; @Component({ selector: 'pm-products', templateUrl: 'app/products/product-list.component.html', styleUrls: ['app/products/product-list.component.css'], pipes: [ProductFilterPipe], directives: [StarComponent] })
نمونهای از اجرای برنامه را در تصویر ذیل مشاهده میکنید:
در اینجا ستون امتیازهای محصولات با کامپوننت نمایش ستارهای این امتیازها جایگزین شدهاست و همچنین با کلیک بر روی یکی از آنها، عنوان panel جاری تغییر کردهاست.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: MVC5Angular2.part6.zip
خلاصهی بحث
در اینجا نحوهی طراحی API عمومی یک کامپوننت را بررسی کردیم. تا زمانیکه خواص کلاس یک کامپوننت به نحو متداولی تعریف میشوند، میدان دید آنها محدود است به قالب تعریف شدهی متناظر با آنها. اگر نیاز است خاصیتی خارج از این قالب و به صورت عمومی در کامپوننت دربرگیرندهی دیگری در دسترس قرار گیرد، آنرا با مزین کنندهی ()Input@ مشخص میکنیم و اگر قرار است این کامپوننت فرزند، اطلاعاتی را به کامپوننت والد ارسال کند، اینکار را توسط رخدادها و با تعریف ویژگی ()Output@ و EventEmitter انجام میدهد. نوع آرگومان جنریک EventEmitter، تعیین کنندهی نوع اطلاعاتی است که قرار است به کامپوننت دربرگیرنده ارسال شوند.
پس از تعریف کامپوننت فرزند، برای تعریف آن در کامپوننت والد، از نام selector آن به عنوان یک المان جدید HTML استفاده میشود و سپس با استفاده از property binding، اطلاعات لازم، به خاصیت از نوع ()Input@ کامپوننت فرزند ارسال میگردد. از event binding برای دریافت رخدادها از کامپوننت فرزند استفاده میشود. در اینجا هر رخدادی که توسط مزین کنندهی ()Output@ تعریف شده باشد، میتواند به عنوان مقصد event binding تعریف شود و اگر نیاز است به رخدادهای property binding از والد به فرزند، گوش فرا داد، میتوان اینترفیس OnChanges را در کلاس کامپوننت فرزند پیاده سازی کرد.
کار با فرمهای مبتنی بر قالبها سادهتر است؛ اما کنترل کمتری را بر روی مباحث اعتبارسنجی دادههای ورودی توسط کاربر، در اختیار ما قرار میدهند. اما فرمهای مبتنی بر مدلها هر چند به همراه اندکی کدنویسی بیشتر هستند، اما کنترل کاملی را جهت اعتبارسنجی ورودیهای کاربران، ارائه میدهند. در این قسمت فرمهای مبتنی بر قالبها (Template-driven forms) را بررسی میکنیم.
ساخت فرم مبتنی بر قالبهای ثبت یک محصول جدید
در ادامهی مثال این سری، میخواهیم به کاربران، امکان ثبت اطلاعات یک محصول جدید را نیز بدهیم. به همین جهت فایلهای جدید product-form.component.ts و product-form.component.html را به پوشهی App\products برنامه اضافه میکنیم (جهت تعریف کامپوننت فرم جدید به همراه قالب HTML آن).
الف) محتوای کامل product-form.component.html
<form #f="ngForm" (ngSubmit)="onSubmit(f.form)"> <div class="panel panel-default"> <div class="panel-heading"> <h3 class="panel-title"> Add Product </h3> </div> <div class="panel-body form-horizontal"> <div class="form-group"> <label for="productName" class="col col-md-2 control-label">Name</label> <div class="controls col col-md-10"> <input ngControl="productName" id="productName" required #productName="ngForm" (change)="log(productName)" minlength="3" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.productName"/> <div *ngIf="productName.touched && productName.errors"> <label class="text-danger" *ngIf="productName.errors.required"> Name is required. </label> <label class="text-danger" *ngIf="productName.errors.minlength"> Name should be minimum {{ productName.errors.minlength.requiredLength }} characters. </label> </div> </div> </div> <div class="form-group"> <label for="productCode" class="col col-md-2 control-label">Code</label> <div class="controls col col-md-10"> <input ngControl="productCode" id="productCode" required #productCode="ngForm" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.productCode"/> <label class="text-danger" *ngIf="productCode.touched && !productCode.valid"> Code is required. </label> </div> </div> <div class="form-group"> <label for="releaseDate" class="col col-md-2 control-label">Release Date</label> <div class="controls col col-md-10"> <input ngControl="releaseDate" id="releaseDate" required #releaseDate="ngForm" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.releaseDate"/> <label class="text-danger" *ngIf="releaseDate.touched && !releaseDate.valid"> Release Date is required. </label> </div> </div> <div class="form-group"> <label for="price" class="col col-md-2 control-label">Price</label> <div class="controls col col-md-10"> <input ngControl="price" id="price" required #price="ngForm" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.price"/> <label class="text-danger" *ngIf="price.touched && !price.valid"> Price is required. </label> </div> </div> <div class="form-group"> <label for="description" class="col col-md-2 control-label">Description</label> <div class="controls col col-md-10"> <textarea ngControl="description" id="description" required #description="ngForm" rows="10" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.description"></textarea> <label class="text-danger" *ngIf="description.touched && !description.valid"> Description is required. </label> </div> </div> <div class="form-group"> <label for="imageUrl" class="col col-md-2 control-label">Image</label> <div class="controls col col-md-10"> <input ngControl="imageUrl" id="imageUrl" required #imageUrl="ngForm" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.imageUrl"/> <label class="text-danger" *ngIf="imageUrl.touched && !imageUrl.valid"> Image is required. </label> </div> </div> </div> <footer class="panel-footer"> <button [disabled]="!f.valid" type="submit" class="btn btn-primary"> Submit </button> </footer> </div> </form>
ب) محتوای کامل product-form.component.ts
import { Component } from 'angular2/core'; import { Router } from 'angular2/router'; import { IProduct } from './product'; import { ProductService } from './product.service'; @Component({ //selector: 'product-form', templateUrl: 'app/products/product-form.component.html' }) export class ProductFormComponent { productModel = <IProduct>{}; // creates an empty object of an interface constructor(private _productService: ProductService, private _router: Router) { } log(productName): void { console.log(productName); } onSubmit(form): void { console.log(form); console.log(this.productModel); this._productService.addProduct(this.productModel) .subscribe((product: IProduct) => { console.log(`ID: ${product.productId}`); this._router.navigate(['Products']); }); } }
اکنون ریز جزئیات و تغییرات این دو فایل را قدم به قدم بررسی خواهیم کرد.
تا اینجا در فایل product-form.component.html یک فرم سادهی HTML ایی مبتنی بر بوت استرپ 3 را تهیه کردهایم. نکات ابتدایی آن، دقیقا مطابق است با مستندات بوت استرپ 3؛ از لحاظ تعریف form-horizontal و سپس ایجاد یک div با کلاس form-group و قرار دادن المانهایی با کلاسهای form-control در آن. همچنین برچسبهای تعریف شدهی با ویژگی for، در این المانها، جهت بالارفتن دسترسی پذیری به عناصر فرم، اضافه شدهاند. این مراحل در مورد تمام فرمهای استاندارد وب صادق هستند و نکتهی جدیدی ندارند.
در ادامه تعاریف AngularJS 2.0 را به این فرم اضافه کردهایم. در اینجا هر کدام از المانهای ورودی، تبدیل به Controlهای AngularJS 2.0 شدهاند. کلاس Control، خواص ویژهای را در اختیار ما قرار میدهد. برای مثال value یا مقدار این المان چیست؟ وضعیت touched و untouched آن چیست؟ (آیا کاربر فوکوس را به آن منتقل کردهاست یا خیر؟) آیا dirty است؟ (مقدار آن تغییر کردهاست؟) و یا شاید هم pristine است؟ (مقدار آن تغییری نکردهاست). علاوه بر اینها دارای خاصیت valid نیز میباشد (آیا اعتبارسنجی آن موفقیت آمیز است؟)؛ به همراه خاصیت errors که مشکلات اعتبارسنجی موجود را باز میگرداند.
<div class="form-group"> <label for="description" class="col col-md-2 control-label">Description</label> <div class="controls col col-md-10"> <textarea ngControl="description" id="description" required #description="ngForm" rows="10" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.description"></textarea> <label class="text-danger" *ngIf="description.touched && !description.valid"> Description is required. </label> </div> </div>
هر دو کلاس Control و ControlGroup از کلاس پایهای به نام AbstractControl مشتق شدهاند و این کلاس پایه است که خواص مشترک یاد شده را به همراه دارد.
بنابراین برای کار سادهتر با یک فرم AngularJS 2.0، کل فرم را تبدیل به یک ControlGroup کرده و سپس هر کدام از المانهای ورودی را تبدیل به یک Control مجزا میکنیم. کار برقراری این ارتباط، با استفاده از دایرکتیو ویژهای به نام ngControl انجام میشود. بنابراین دایرکتیو ngControl، با نامی دلخواه و معین، به تمام المانهای ورودی، انتساب داده شدهاست.
هرچند در این مثال نام ngControlها با مقدار id هر کنترل یکسان درنظر گرفته شدهاست، اما ارتباطی بین این دو نیست. مقدار id جهت استفادهی در DOM کاربرد دارد و مقدار ngControl توسط AngularJS 2.0 استفاده میشود. جهت رسیدن به کدهایی یکدست، بهتر است این نامها را یکسان درنظر گرفت؛ اما هیچ الزامی هم ندارد.
برای بررسی جزئیات این اشیاء کنترل، در المان productName، یک متغیر محلی را به نام productName# تعریف کردهایم و آنرا به دایرکتیو ngControl انتساب دادهایم. این انتساب توسط ngForm انجام شدهاست. زمانیکه AngularJS 2.0 یک متغیر محلی تنظیم شدهی به ngForm را مشاهده میکند، آنرا به صورت خودکار به ngControl همان المان ورودی متصل میکند. سپس این متغیر محلی را به متد log ارسال کردهایم. این متد در کلاس کامپوننت جاری تعریف شدهاست و کار آن نمایش شیء Control جاری در کنسول developer tools مرورگر است.
<input ngControl="productName" id="productName" required #productName="ngForm" (change)="log(productName)" minlength="3" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.productName"/>
همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، عناصر یک شیء Control، در کنسول نمایش داده شدهاند و در اینجا بهتر میتوان خواصی مانند valid و امثال آنرا که به همراه این کنترل وجود دارند، مشاهده کرد. برای مثال خاصیت dirty آن true است چون مقدار آن المان ورودی، تغییر کردهاست.
بنابراین تا اینجا با استفاده از دایرکتیو ngControl، یک المان ورودی را به یک شیء Control متصل کردیم. همچنین نحوهی تعریف یک متغیر محلی را در المانی و سپس ارسال آن را به کلاس متناظر با کامپوننت فرم، نیز بررسی کردیم.
افزودن اعتبارسنجی به فرم ثبت محصولات
به کنترلهایی که به صورت فوق توسط ngControl ایجاد میشوند، اصطلاحا implicitly created controls میگویند؛ یا به عبارتی ایجاد آنها به صورت «ضمنی» توسط AngularJS 2.0 انجام میشود که نمونهای از آنرا در تصویر فوق نیز مشاهده کردید. این نوع کنترلهای ضمنی، امکانات اعتبارسنجی محدودی را در اختیار دارند؛ که تنها سه مورد هستند:
الف) required
ب) minlength
ج) maxlength
اینها ویژگیهای استاندارد اعتبارسنجی HTML 5 نیز هستند. نمونهای از اعمال این موارد را با افزودن ویژگی required، به المانهای فرم ثبت محصولات فوق، مشاهده میکنید.
سپس نیاز داریم تا خطاهای اعتبارسنجی را در مقابل هر المان ورودی نمایش دهیم.
<textarea ngControl="description" id="description" required #description="ngForm" rows="10" type="text" class="form-control"></textarea> <div class="alert alert-danger" *ngIf="description.touched && !description.valid"> Description is required. </div>
الف) ایجاد یک div ساده جهت نمایش پیام خطای اعتبار سنجی
ب) افزودن یک متغیر محلی با # و تنظیم شدهی به ngForm، جهت دسترسی به شیء کنترل ایجاد شده
ج) استفاده از این متغیر محلی در دایرکتیو ساختاری ngIf* جهت دسترسی به خاصیت valid آن کنترل. بر مبنای مقدار این خاصیت است که تصمیم گرفته میشود، پیام اجباری بودن پر کردن فیلد نمایش داده شود یا خیر.
در اینجا یک سری کلاس بوت استرپ 3 هم جهت نمایش بهتر این پیام خطای اعتبارسنجی، اضافه شدهاند.
علت استفاده از خاصیت touched این است که اگر آنرا حذف کنیم، در اولین بار نمایش فرم، ذیل تمام المانهای ورودی، پیام اجباری بودن تکمیل آنها نمایش داده میشود. با استفاده از خاصیت touched، اگر کاربر به المانی مراجعه کرد و سپس آنرا تکمیل نکرد، آنگاه پیام خطای اعتبارسنجی را دریافت میکند.
بهبود شیوه نامهی پیش فرض المانهای ورودی اطلاعات در AngularJS 2.0
میخواهیم اگر اعتبارسنجی یک المان ورودی با شکست مواجه شد، یک حاشیهی قرمز، در اطراف آن نمایش داده شود. این مورد را با توجه به اینکه AngularJS 2.0، شیوه نامههای ویژهای را به صورت خودکار به المانها اضافه میکند، میتوان به صورت سراسری به تمام فرمها اضافه کرد. برای این منظور فایل app.component.css واقع در ریشهی پوشهی app را گشوده و تنظیمات ذیل را به آن اضافه کنید:
.ng-touched.ng-invalid{ border: 1px solid red; }
ویژگیهای اضافه شدهی در حالت شکست اعتبارسنجی؛ مانند ng-invalid
ویژگیهای اضافه شدهی در حالت موفقیت اعتبارسنجی؛ مانند ng-valid
مدیریت چندین ویژگی اعتبارسنجی یک المان با هم
گاهی از اوقات نیاز است برای یک المان ورودی، چندین نوع اعتبارسنجی مختلف را تعریف کرد. برای مثال فرض کنید که ویژگیهای required و همچنین minlength، برای نام محصول تنظیم شدهاند. در این حالت ذکر productName.valid خیلی عمومی است و هر دو حالت اجباری بودن فیلد و حداقل طول آنرا با هم به همراه دارد:
<div class="alert alert-danger" *ngIf="productName.touched && !productName.valid"> Name is required. </div>
<div *ngIf="productName.touched && productName.errors"> <div class="alert alert-danger" *ngIf="productName.errors.required"> Name is required. </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="productName.errors.minlength"> Name should be minimum 3 characters. </div> </div>
همچنین چون در این حالت productName.touched نیاز است چندین بار تکرار شود، میتوان آنرا در یک div محصور کنندهی دو div مورد نیاز جهت نمایش خطاهای اعتبارسنجی قرار داد. به علاوه بررسی نال نبودن productName.errors نیز در div محصور کننده صورت گرفتهاست و دیگر نیازی نیست این بررسی را به ngIfهای داخلی اضافه کرد.
نکته 1
اگر علاقمند بودید تا جزئیات خاصیت errors را مشاهده کنید، آنرا میتوان توسط pipe توکاری به نام json به صورت موقت نمایش داد و بعد آنرا حذف کرد:
<div *ngIf="productName.touched && productName.errors"> {{ productName.errors | json }}
نکته 2
بجای ذکر مستقیم عدد سه در «minimum 3 characters»، میتوان این عدد را مستقیما از تعریف ویژگی minlength نیز استخراج کرد:
Name should be minimum {{ productName.errors.minlength.requiredLength }} characters.
بررسی ngForm
شبیه به ngControl که یک المان ورودی را به یک کنترل AngularJS 2.0 متصل میکند، دایرکتیو دیگری نیز به نام ngForm وجود دارد که کل فرم را به شیء ControlGroup بایند میکند و برخلاف ngControl، نیازی به ذکر صریح آن وجود ندارد. هر زمانیکه AngularJS 2.0، المان استاندارد فرمی را در صفحه مشاهده میکند، این اتصالات را به صورت خودکار برقرار خواهد کرد.
ngForm دارای خاصیتی است به نام ngSumbit که از نوع EventEmitter است (نمونهای از آن را در مبحث کامپوننتهای تو در تو پیشتر ملاحظه کردهاید). بنابراین از آن میتوان جهت اتصال رخداد submit فرم، به متدی در کلاس کامپوننت خود، استفاده کرد. متد متصل به این رخداد، زمانی فراخوانی میشود که کاربر بر روی دکمهی submit کلیک کند:
<form #f="ngForm" (ngSubmit)="onSubmit(f.form)">
پس از تعریف این رخداد و اتصال آن در قالب کامپوننت، اکنون میتوان متد onSubmit را در کلاس آن نیز اضافه کرد.
onSubmit(form): void { console.log(form); }
غیرفعال کردن دکمهی submit در صورت وجود خطاهای اعتبارسنجی
در قسمت بررسی ngForm، یک متغیر محلی را به نام f ایجاد کردیم که به شیء ControlGroup فرم جاری اشاره میکند. از این متغیر و خاصیت valid آن میتوان با کمک property binding به خاصیت disabled یک دکمه، آنرا به صورت خودکار فعال یا غیرفعال کرد:
<button [disabled]="!f.valid" type="submit" class="btn btn-primary"> Submit </button>
نمایش فرم افزودن محصولات توسط سیستم Routing
با نحوهی تعریف مسیریابیها در قسمت قبل آشنا شدیم. برای نمایش فرم افزودن محصولات، میتوان تغییرات ذیل را به فایل app.component.ts اعمال کرد:
//same as before... import { ProductFormComponent } from './products/product-form.component'; @Component({ //same as before… template: ` //same as before… <li><a [routerLink]="['AddProduct']">Add Product</a></li> //same as before… `, //same as before… }) @RouteConfig([ //same as before… { path: '/addproduct', name: 'AddProduct', component: ProductFormComponent } ]) //same as before...
اتصال المانهای فرم به مدلی جهت ارسال به سرور
برای اتصال المانهای فرم به یک مدل، این مدل را به صورت یک خاصیت عمومی، در سطح کلاس کامپوننت فرم، تعریف میکنیم:
productModel = <IProduct>{}; // creates an empty object of an interface
پس از تعریف خاصیت productModel، اکنون کافی است با استفاده از two-way data binding، آنرا به المانهای فرم نسبت دهیم. برای مثال:
<textarea ngControl="description" id="description" required #description="ngForm" rows="10" type="text" class="form-control" [(ngModel)]="productModel.description"></textarea>
پس از تعریف یک چنین اتصالی، دیگر نیازی به مقدار دهی پارامتر onSubmit(f.form) نیست. زیرا شیء productModel، در متد onSumbit در دسترس است و این شیء همواره حاوی آخرین تغییرات اعمالی به المانهای فرم است.
پس از اینکه فرم را به مدل آن متصل کردیم، فایل product.service.ts را گشوده و متد جدید addProduct را به آن اضافه کنید:
addProduct(product: IProduct): Observable<IProduct> { let headers = new Headers({ 'Content-Type': 'application/json' }); // for ASP.NET MVC let options = new RequestOptions({ headers: headers }); return this._http.post(this._addProductUrl, JSON.stringify(product), options) .map((response: Response) => <IProduct>response.json()) .do(data => console.log("Product: " + JSON.stringify(data))) .catch(this.handleError); }
نکتهی مهم اینجا است که content type پیش فرض ارسالی متد post آن، plain text است و در این حالت ASP.NET MVC شیء JSON دریافتی از کلاینت را پردازش نخواهد کرد. بنابراین نیاز است تا هدر content type را به صورت صریحی در اینجا ذکر نمود؛ در غیراینصورت در سمت سرور، شاهد نال بودن مقادیر دریافتی از کاربران خواهیم بود.
امضای سمت سرور متد دریافت اطلاعات از کاربر، چنین شکلی را دارد (تعریف شده در فایل Controllers\HomeController.cs):
[HttpPost] public ActionResult AddProduct(Product product) {
اشیاء هدرها و تنظیمات درخواست، در متد addProduct سرویس ProductService، در ماژولهای ذیل تعریف شدهاند که باید به ابتدای فایل product.service.ts اضافه شوند:
import { Headers, RequestOptions } from 'angular2/http';
پس از تعریف متد addProduct در سرویس ProductService، اکنون با استفاده از ترزیق این سرویس به سازندهی کلاس فرم ثبت یک محصول جدید، میتوان متد this._productService.addProduct را جهت ارسال productModel به سمت سرور، در متد onSubmit فراخوانی کرد:
//Same as before… import { IProduct } from './product'; import { ProductService } from './product.service'; @Component({ //Same as before… }) export class ProductFormComponent { productModel = <IProduct>{}; // creates an empty object of an interface constructor(private _productService: ProductService, private _router: Router) { } //Same as before… onSubmit(form): void { console.log(form); console.log(this.productModel); this._productService.addProduct(this.productModel) .subscribe((product: IProduct) => { console.log(`ID: ${product.productId}`); this._router.navigate(['Products']); }); } }
در اینجا پس از فراخوانی متد addProduct، متد subscribe، در انتهای زنجیره، فراخوانی شدهاست. کار آن هدایت کاربر به صفحهی نمایش لیست محصولات است. در اینجا this._router از طریق تزریق وابستگیهای سرویس مسیریاب به سازندهی کلاس، تامین شدهاست. نمونهی آنرا در قسمت «افزودن دکمهی back با کدنویسی» مربوطه به مطلب آشنایی با مسیریابی، پیشتر مطالعه کردهاید.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: MVC5Angular2.part10.zip
خلاصهی بحث
فرمهای template driven در AngularJS 2.0 به این نحو طراحی میشوند:
1) ابتدا فرم HTML را به حالت معمولی آن طراحی میکنیم؛ با تمام المانهای آن.
2) به تمام المانهای فرم، دیراکتیو ngControl را متصل میکنیم، تا AngularJS 2.0 آنرا تبدیل به یک کنترل خاص خودش کند. کنترلی که دارای خواصی مانند valid و touched است.
3) سپس برای دسترسی به این کنترل ایجاد شدهی به صورت ضمنی، یک متغیر محلی آغاز شدهی با # را به تمام المانها اضافه میکنیم.
4) اعتبارسنجیهایی را مانند required به المانهای فرم اضافه میکنیم.
5) از متغیر محلی تعریف شده و ngIf* برای بررسی خواصی مانند valid و touched برای نمایش خطاهای اعتبارسنجی کمک گرفته میشود.
6) پس از تعریف فرم، تعریف ngControlها، تعریف متغیر محلی شروع شدهی با # و افزودن خطاهای اعتبارسنجی، اکنون نوبت به ارسال این اطلاعات به سرور است. بنابراین رخداد ngSubmit را باید به متدی در کلاس کامپوننت جاری متصل کرد.
7) اکنون که با کلیک بر روی دکمهی submit فرم، متد onSubmit متصل به ngSubmit فراخوانی میشود، نیاز است بین المانهای فرم HTML و کلاس کامپوننت، ارتباط برقرار کرد. اینکار را توسط two-way data binding و تعریف ngModel بر روی تمام المانهای فرم، انجام میدهیم. این ngModelها، به یک خاصیت عمومی که متناظر است با وهلهای از شیء مدل فرم، متصل هستند. بنابراین این مدل، در هر لحظه، بیانگر آخرین تغییرات کاربر است و از آن میتوان برای ارسال اطلاعات به سرور استفاده کرد.
8) پس از اتصال فرم به کلاس متناظر با آن، اکنون سرویس محصولات را تکمیل کرده و به آن متد HTTP Post را جهت ارسال اطلاعات سمت کاربر، به سرور، اضافه میکنیم. در اینجا نکتهی مهم، تنظیم content type ارسالی به سمت سرور است. در غیراینصورت فریم ورک سمت سرور قادر به تشخیص JSON بودن این اطلاعات نخواهد شد.
سری آموزشی MCSA 2022
Last week Microsoft CEO Satya Nadella announced a $75 million commitment to increase their YouthSpark program to increase access to computer science for all youth worldwide.
- Fixed: Error running the selected code generator :" value -1 is outside the acceptable [0,2147483647] range. Parameter name :value"
- Fixed: VS2019 will randomly hang while unloading projects
- Fixed: vcpkgsrv freezes VS on opening new cpp files
- Fixed an issue that caused Visual Studio 2019 to stop responding on shut down.
- Added error handling to prevent a crash when displaying tool windows with Per-Monitor awareness enabled.
public abstract class BaseEntity { #region Properties /// <summary> /// gets or sets Identifier of this Entity /// </summary> public virtual long Id { get; set; } /// <summary> /// gets or sets date that this entity was created /// </summary> public virtual DateTime CreatedOn { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Date that this entity was updated /// </summary> public virtual DateTime ModifiedOn { get; set; } /// <summary> /// indicate this entity is Locked for Modify /// </summary> public virtual bool ModifyLocked { get; set; } /// <summary> /// gets or sets date that this entity repoted last time /// </summary> public virtual DateTime? ReportedOn { get; set; } /// <summary> /// gets or sets counter for Content's report /// </summary> public virtual int ReportsCount { get; set; } /// <summary> /// gets or sets TimeStamp for prevent concurrency Problems /// </summary> public virtual byte[] RowVersion { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// gets ro sets User that Modify this entity /// </summary> public virtual User ModifiedBy { get; set; } /// <summary> /// gets ro sets Id of User that modify this entity /// </summary> public virtual long? ModifiedById { get; set; } /// <summary> /// gets ro sets User that Create this entity /// </summary> public virtual User CreatedBy { get; set; } /// <summary> /// gets ro sets User that Create this entity /// </summary> public virtual long CreatedById { get; set; } #endregion }
- ReportedOn : نگهداری آخرین تاریخ اخطار
- ModifyLocked : به منظور ممانعت از ویرایش
- CreatedBy,CreatedById : به منظور ایجاد ارتباط یک به چند بین کاربر و سایر موجودیتها (به عنوان ایجاد کننده)
- ModifiedBy , ModifiedById : به منظور ایجاد ارتباط یک به چند بین کاربر و سایر موجودیتها (به عنوان آخرین تغییر دهنده)
مدل کلکسیون (کالکشن ،Collection)
/// <summary> /// Represents the Collection for group posts by topic /// </summary> public class Collection : GuidBaseEntity { #region Properties /// <summary> /// gets or sets name of collection /// </summary> public virtual string Name { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Alternative SlugUrl /// </summary> public virtual string SlugUrl { get; set; } /// <summary> /// gets or sets some description of group /// </summary> public virtual string Description { get; set; } /// <summary> /// gets or sets description that indicate how to pay /// </summary> public virtual string HowToPay { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Visibility Type /// </summary> public virtual CollectionVisibility Visibility { get; set; } /// <summary> /// gets or sets color of Collection's Cover /// </summary> public virtual string Color { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Name of Image that used as Cover /// </summary> public virtual string Photo { get; set; } /// <summary> /// gets or sets name of tags seperated by comma that assosiated with this content fo increase performance /// </summary> public virtual string TagNames { get; set; } /// <summary> /// indicate this collection is active or not /// </summary> public virtual bool IsActive { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// get or set collection of attachments that attached in this group /// </summary> public virtual ICollection<CollectionAttachment> Attachments { get; set; } /// <summary> /// get or set tags of collection /// </summary> public virtual ICollection<Tag> Tags { get; set; } /// <summary> /// get or set List Of Posts that Associated with this Collection /// </summary> public virtual ICollection<CollectionPost> Posts { get; set; } /// <summary> /// get or set Users that they are Member of this collection if visibility is Custom /// </summary> public virtual ICollection<User> Memebers { get; set; } #endregion } public enum CollectionVisibility { Friends, OnlyMe, Public, NotFree, Custom }
- Visibility : برای اعمال محدودیت دسترسی به یک کلکسیون در نظر گرفته شده است. از نوع، نوع دادهی شمارشی CollectionVisibility پیاده سازی شدهی دربالا، میباشد. حالت Custom برای زمانی است که نیاز است صرفا یک سری از کاربران بدون هزینه، دسترسی برای مطالعهی این کلکسیون داشته باشند. حالت NotFree هم برای زمانی است که کاربرانی که هزینهی مورد نظر را پرداخت کرده باشند، به عنوان عضو به این کلکسیون میتوانند دسترسی داشته باشند.
- Members : به منظور اعمال ارتباط چند به چند بین مدل کاربر و مدل کلکسیون، در نظر گرفته شده است و زمانی این لیست اعضا خالی نیست که حالت Visibility با NotFree یا Custom مقدار دهی شده باشد.
- Tags : برای یافتن راحتتر کلکسیونهای مورد نظر کاربران، یک ارتباط چند به چند بین کلکسیونها و مخزن برچسب مطرح شدهی در مقاله اول، در نظر گرفته شده است.
- TagNames : برای افزایش کارآیی سیستم در نظر گرفته شده است و نام برچسبهای در ارتباط با کلکسیون را در خود به صورت جدا شده با (,) نگهداری میکند.
- Posts : لیست پستهایی است که توسط مدیر کلکسیون در آن ارسال میشود. لذا یک ارتباط یک به چند بین کلکسیونها و CollectionPost در نظر گرفته شده است.
- Attachments : لیست فایلهایی است که در کلکسیون بارگذاری شدهاند (در ادامه پیاده سازی خواهد شد).
- Owner , OwnerId : هر کلکسیون نیز یک صاحب خواهد داشت. بدین منظور یک ارتباط یک به چند بین کاربر و کلکسیون برقرار شده است.
- HowToPay : توضیحاتی در مورد نحوهی پرداخت هزینه (در صورتی که Visibility این کلکسیون NotFree باشد).
مدل پستهای کلکسیون ها
public class CollectionPost : GuidBaseEntity { #region Properties /// <summary> /// indicate this post should be pin /// </summary> public virtual bool IsPin { get; set; } /// <summary> /// gets or sets the blog pot body /// </summary> public virtual string Body { get; set; } /// <summary> /// gets or sets the content title /// </summary> public virtual string Title { get; set; } /// <summary> /// gets or sets value indicating Custom Slug /// </summary> public virtual string SlugAltUrl { get; set; } /// <summary> /// gets or sets a value indicating whether the content comments are allowed /// </summary> public virtual bool AllowComments { get; set; } /// <summary> /// indicate comments should be approved before display /// </summary> public virtual bool ModerateComments { get; set; } /// <summary> /// gets or sets viewed count /// </summary> public virtual long ViewCount { get; set; } /// <summary> /// Gets or sets the total number of approved comments /// <remarks>The same as if we run Item.Comments.Count() /// We use this property for performance optimization (no SQL command executed) /// </remarks> /// </summary> public virtual int ApprovedCommentsCount { get; set; } /// <summary> /// Gets or sets the total number of unapproved comments /// <remarks>The same as if we run Item.Comments.Count() /// We use this property for performance optimization (no SQL command executed) /// </remarks> /// </summary> public virtual int UnApprovedCommentsCount { get; set; } /// <summary> /// gets or sets rating complex instance /// </summary> public virtual Rating Rating { get; set; } /// <summary> /// gets or sets information of User-Agent /// </summary> public virtual string Agent { get; set; } /// <summary> /// indicate users can share this post /// </summary> public virtual bool IsEnableForShare { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// get or set comments of this post /// </summary> public virtual ICollection<CollectionComment> Comments { get; set; } /// <summary> /// gets or sets collection that associated with this post /// </summary> public virtual Collection Collection { get; set; } /// <summary> /// gets or sets id of collection that associated with this post /// </summary> public virtual Guid CollectionId { get; set; } #endregion }
- IsEnableForShare : اگر با مقدار True مقدار دهی شده باشد ، امکان به اشتراک گذاری آن درشبکههای اجتماعی وجود خواهد داشت.
- Comments : اگر مقدار AllowComments مربوط به پست ارسالی true باشد، در آن صورت امکان نظر دهی به پست هم امکان پذیر خواهد بود. برای برقراری ارتباط یک به چند بین مدل پست کلکسیون و نظرات کلکسیون، این لیست در مدل بالا گنجانده شده است.
- ModerateComments : اگر برای پست خاصی، با مقدار true مقدار دهی شده باشد، نظرات آن پست قبل از نمایش باید توسط مدیر آن کلکسیون تأیید شوند.
- Author , AuthorId : در واقع ارسال کنندهی تمام پستها، همان صاحب کلکسیون میباشد. ولی برای راحتی واکشی لیست پستهای ارسالی کاربر مورد نظر یک ارتباط یک به چند بین کاربر و پستهای ارسالی را در کلکسیون اعمال کردهایم.
- Collection , CollectionId : کلید خارجی ما در دیتابیس ایجاد شده خواهد بود که نشان دهندهی ارتباط یک به چند بین کلکسیون و پستها میباشد.
- IsPin : اگر لازم است پستی به عنوان اولین پست در کلکسیون نمایش داده شود، این خصوصیت برای آن true خواهد بود.
- ApprovedCommentsCount , UnApprovedCommentsCount: برای افزایش کارآیی سیستم در نظر گرفته شده است و هنگام درج نظر جدید یا حذف نظر، ویرایش خواهند شد.
مدل نظرات ارسالی در کلکسیون ها
public class CollectionComment { #region Ctor public CollectionComment() { Id = SequentialGuidGenerator.NewSequentialGuid(); CreatedOn = DateTime.Now; } #endregion #region Properties /// <summary> /// get or set identifier of record /// </summary> public virtual Guid Id { get; set; } /// <summary> /// gets or sets date of creation /// </summary> public virtual DateTime CreatedOn { get; set; } /// <summary> /// gets or sets body of blog post's comment /// </summary> public virtual string Body { get; set; } /// <summary> /// gets or sets body of blog post's comment /// </summary> public virtual Rating Rating { get; set; } /// <summary> /// gets or sets informations of agent /// </summary> public virtual string UserAgent { get; set; } /// <summary> /// indicate this comment is Approved /// </summary> public virtual bool IsApproved { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Ip Address of Creator /// </summary> public virtual string CreatorIp { get; set; } /// <summary> /// gets or sets datetime that is modified /// </summary> public virtual DateTime? ModifiedOn { get; set; } /// <summary> /// gets or sets counter for report this comment /// </summary> public virtual int ReportsCount { get; set; } /// <summary> /// indicate this entity is Locked for Modify /// </summary> public virtual bool ModifyLocked { get; set; } /// <summary> /// gets or sets date that this entity repoted last time /// </summary> public virtual DateTime? ReportedOn { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// gets or sets post that this comment added it /// </summary> public virtual CollectionPost Post { get; set; } /// <summary> /// gets or sets id of post that this comment added it /// </summary> public virtual Guid PostId { get; set; } /// <summary> /// get or set user that create this record /// </summary> public virtual User Creator { get; set; } /// <summary> /// get or set Id of user that create this record /// </summary> public virtual long CreatorId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets CollectionComment's identifier for Replying and impelemention self referencing /// </summary> public virtual Guid? ReplyId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Collection's comment for Replying and impelemention self referencing /// </summary> public virtual CollectionComment Reply { get; set; } /// <summary> /// get or set collection of Collection's comment for Replying and impelemention self referencing /// </summary> public virtual ICollection<CollectionComment> Children { get; set; } #endregion }
مدل بالا نشان دهندهی نظرات ارسالی برای پستهای کلکسیونها میباشد. صرفا کاربران عضو سیستم این اجازه را در صورتی خواهند داشت که برای پست مورد نظر خصوصیت AllowComments با مقدار true مقدار دهی شده باشد
حالت درختی آن مشخص است. برای اعمال ارتباط یک به چند بین پستها و نظرات، از CollectionPost و CollectionPostId استفاده خواهد شد.
- IsApproved : برای زمانی استفاده خواهد شد که خصوصیت ModerateComments پست مورد نظر با مقدار true مقدار دهی شده باشد.
- ReportsCount : به مانند بخشهای قبل، تعداد اخطارهای داده شدهی برای یک نظر را نشان خواهد داد.
- Creator,CreatorId : ارسال کنندهی نظر میباشد و برای ایجاد ارتباط یک به چند بین کاربر و نظرات کلکسیونها در نظر گرفته شدهاند.
- ReportedOn : نگه داری آخرین تاریخ اخطار
- ModifyLocked : به منظور ممانعت از ویرایش
مدل فایلهای ضمیمه کلکسیون ها
public class CollectionAttachment : BaseAttachment { #region NavigationProperties /// <summary> /// gets or sets Collection that this file attached /// </summary> public virtual Collection Collection { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Id of Collection that this file attached /// </summary> public virtual Guid? CollectionId { get; set; } #endregion }
مدل آگهی ها
/// <summary> /// Represents Announcement For Announcement Section /// </summary> public class Announcement : BaseContent { #region Properties /// <summary> /// gets or sets Date that this Announcement will Expire /// </summary> public virtual DateTime? ExpireOn { get; set; } /// <summary> /// indicate this accouncement is approved by admin if announcementSetting.Moderate==true /// </summary> public virtual bool IsApproved { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// get or set Collection of Comments for this Announcement /// </summary> public virtual ICollection<AnnouncementComment> Comments { get; set; } #endregion }
- ExpireOn : زمان انقضای آگهی
- IsApproved : به منظور اعمال مدیریتی در نظر گرفته شده است
- Comments : اگر امکان ارسال نظرات برای آگهی از بخش تنظیمات فعال باشد، این لیست نظرات ما را نگه داری خواهد کرد. لذا یک رابطهی یک به چند بین نظرات و آگهیها خواهد بود.
مدل نظرات آگهی ها
/// <summary> /// Repersents Comment For Announcement /// </summary> public class AnnouncementComment : BaseComment { #region NavigationProperties /// <summary> /// gets or sets body of announcement's comment /// </summary> public virtual long? ReplyId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets body of announcement's comment /// </summary> public virtual AnnouncementComment Reply { get; set; } /// <summary> /// gets or sets body of announcement's comment /// </summary> public virtual ICollection<AnnouncementComment> Children { get; set; } /// <summary> /// gets or sets announcement that this comment sent to it /// </summary> public virtual Announcement Announcement { get; set; } /// <summary> /// gets or sets announcement'Id that this comment sent to it /// </summary> public virtual long AnnouncementId { get; set; } #endregion }
مدل سیستم لاگ عملیات کاربران
/// <summary> /// Represent The Operation's log /// </summary> public class AuditLog { #region Ctor /// <summary> /// /// </summary> public AuditLog() { Id = SequentialGuidGenerator.NewSequentialGuid(); OperatedOn = DateTime.Now; } #endregion #region Properties /// <summary> /// sets or gets identifier of AuditLog /// </summary> public virtual Guid Id { get; set; } /// <summary> /// sets or gets description of Log /// </summary> public virtual string Description { get; set; } /// <summary> /// sets or gets when log is operated /// </summary> public virtual DateTime OperatedOn { get; set; } /// <summary> /// sets or gets log's section /// </summary> public virtual AuditSection Section { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// sets or gets log's creator /// </summary> public virtual User OperatedBy { get; set; } /// <summary> /// sets or gets identifier of log's creator /// </summary> public virtual long OperatedById { get; set; } #endregion } public enum AuditSection { Blog, News, Forum, ... }
مدل دامینهای ممنوع
/// <summary> /// Represents Domain that is banned /// </summary> public class BannedDomain { #region Propertie /// <summary> /// gets or sets identifier of Domain /// </summary> public virtual Guid Id { get; set; } /// <summary> /// gets or sets DomainName /// </summary> public virtual string Name { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Date that this record added /// </summary> public virtual DateTime BannedOn { get; set; } #endregion }
مدل کلمات ممنوع
/// <summary> /// Represents the banned words /// </summary> public class BannedWord { #region Ctor /// <summary> /// Create one instance of <see cref="BannedWord"/> /// </summary> public BannedWord() { Id = SequentialGuidGenerator.NewSequentialGuid(); } #endregion #region Properties /// <summary> /// gets or sets identifier of BannedWord /// </summary> public Guid Id { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Bad word /// </summary> public string BadWord { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Good replaceword /// </summary> public string GoodWord { get; set; } /// <summary> /// indicating that this Word is spam /// </summary> public bool IsStopWord { get; set; } #endregion }
- BadWord : کلمه مورد نظر که قرار است Ban شود.
- IsStopWord : اگر لازم نیست جایگزینی برای کلمه استفاده شود و فقط لازم است حذف گردد، مقدار این خصوصیت true خواهد بود.
- GoodWord : کلمه جایگزین
مدل تنظیمات سیستم
/// <summary> /// Represent The CMS setting /// </summary> public class Setting { #region Properties /// <summary> /// sets or gets name of setting /// </summary> public virtual string Name { get; set; } /// <summary> /// sets or gets value of setting /// </summary> public virtual string Value { get; set; } /// <summary> /// sets or gets Type of setting /// </summary> public virtual string Type { get; set; } #endregion }
نتیجهی این قسمت
My last post investigated ways to build a .NET Core desktop/console app with a web-rendered UI without bringing in the full weight of Electron. This seems to have interested a lot of people, so I decided to upgrade it to newer technologies and add cross-platform support.
The result is a little NuGet package called WebWindow that you can add to any .NET Core console app. It can open a native OS window (Windows/Mac/Linux) containing web-based UI, without your app having to bundle either Node or Chromium.