Write a program that accepts input for a number from the user then prints a message that number of times WITHOUT using a loop construct, i.e do/do-while/for/foreach explicitly.
در قسمت قبل تشخیص تغییرات توسط Web API را بررسی کردیم. در این قسمت نگاهی به پیاده سازی Change-tracking در سمت کلاینت خواهیم داشت.
حال اپلیکیشن کلاینت (برنامه کنسول) را می‌سازیم که از این سرویس استفاده میکند.
ردیابی تغییرات در سمت کلاینت توسط Web API
فرض کنید می‌خواهیم از سرویس‌های REST-based برای انجام عملیات CRUD روی یک Object graph استفاده کنیم. همچنین می‌خواهیم رویکردی در سمت کلاینت برای بروز رسانی کلاس موجودیت‌ها پیاده سازی کنیم که قابل استفاده مجدد (reusable) باشد. علاوه بر این دسترسی داده‌ها توسط مدل Code-First انجام میشود.
در مثال جاری یک اپلیکیشن کلاینت (برنامه کنسول) خواهیم داشت که سرویس‌های ارائه شده توسط پروژه Web API را فراخوانی میکند. هر پروژه در یک Solution مجزا قرار دارد، با این کار یک محیط n-Tier را شبیه سازی میکنیم.
مدل زیر را در نظر بگیرید.
همانطور که می‌بینید مدل مثال جاری مشتریان و شماره تماس آنها را ارائه میکند. می‌خواهیم مدل‌ها و کد دسترسی به داده‌ها را در یک سرویس Web API پیاده سازی کنیم تا هر کلاینتی که به HTTP دسترسی دارد بتواند از آن استفاده کند. برای ساخت سرویس مذکور مراحل زیر را دنبال کنید.
- در ویژوال استودیو پروژه جدیدی از نوع ASP.NET Web Application بسازید و قالب پروژه را Web API انتخاب کنید. نام پروژه را به Recipe4.Service تغییر دهید.
- کنترلر جدیدی با نام CustomerController به پروژه اضافه کنید.
- کلاسی با نام BaseEntity ایجاد کنید و کد آن را مطابق لیست زیر تغییر دهید. تمام موجودیت‌ها از این کلاس پایه مشتق خواهند شد که خاصیتی بنام TrackingState را به آنها اضافه میکند. کلاینت‌ها هنگام ویرایش آبجکت موجودیت‌ها باید این فیلد را مقدار دهی کنند. همانطور که می‌بینید این خاصیت از نوع TrackingState enum مشتق میشود. توجه داشته باشید که این خاصیت در دیتابیس ذخیره نخواهد شد. با پیاده سازی enum وضعیت ردیابی موجودیت‌ها بدین روش، وابستگی‌های EF را برای کلاینت از بین می‌بریم. اگر قرار بود وضعیت ردیابی را مستقیما از EF به کلاینت پاس دهیم وابستگی‌های بخصوصی معرفی می‌شدند. کلاس DbContext اپلیکیشن در متد OnModelCreating به EF دستور میدهد که خاصیت TrackingState را به جدول موجودیت نگاشت نکند.
public abstract class BaseEntity
{
protected BaseEntity()
{
TrackingState = TrackingState.Nochange;
}
public TrackingState TrackingState { get; set; }
}
public enum TrackingState
{
Nochange,
Add,
Update,
Remove,
} - کلاس‌های موجودیت Customer و PhoneNumber را ایجاد کنید و کد آنها را مطابق لیست زیر تغییر دهید.
public class Customer : BaseEntity
{
public int CustomerId { get; set; }
public string Name { get; set; }
public string Company { get; set; }
public virtual ICollection<Phone> Phones { get; set; }
}
public class Phone : BaseEntity
{
public int PhoneId { get; set; }
public string Number { get; set; }
public string PhoneType { get; set; }
public int CustomerId { get; set; }
public virtual Customer Customer { get; set; }
} - با استفاده از NuGet Package Manager کتابخانه Entity Framework 6 را به پروژه اضافه کنید.
- کلاسی با نام Recipe4Context ایجاد کنید و کد آن را مطابق لیست زیر تغییر دهید. در این کلاس از یکی از قابلیت‌های جدید EF 6 بنام "Configuring Unmapped Base Types" استفاده کرده ایم. با استفاده از این قابلیت جدید هر موجودیت را طوری پیکربندی میکنیم که خاصیت TrackingState را نادیده بگیرند. برای اطلاعات بیشتر درباره این قابلیت EF 6 به این لینک مراجعه کنید.
public class Recipe4Context : DbContext
{
public Recipe4Context() : base("Recipe4ConnectionString") { }
public DbSet<Customer> Customers { get; set; }
public DbSet<Phone> Phones { get; set; }
protected override void OnModelCreating(DbModelBuilder modelBuilder)
{
// Do not persist TrackingState property to data store
// This property is used internally to track state of
// disconnected entities across service boundaries.
// Leverage the Custom Code First Conventions features from Entity Framework 6.
// Define a convention that performs a configuration for every entity
// that derives from a base entity class.
modelBuilder.Types<BaseEntity>().Configure(x => x.Ignore(y => y.TrackingState));
modelBuilder.Entity<Customer>().ToTable("Customers");
modelBuilder.Entity<Phone>().ToTable("Phones");
}
} - فایل Web.config پروژه را باز کنید و رشته اتصال زیر را به قسمت ConnectionStrings اضافه نمایید.
<connectionStrings>
<add name="Recipe4ConnectionString"
connectionString="Data Source=.;
Initial Catalog=EFRecipes;
Integrated Security=True;
MultipleActiveResultSets=True"
providerName="System.Data.SqlClient" />
</connectionStrings> - فایل Global.asax را باز کنید و کد زیر را به متد Application_Start اضافه نمایید. این کد بررسی Entity Framework Model Compatibility را غیرفعال میکند و به JSON serializer دستور میدهد که self-referencing loop خواص پیمایشی را نادیده بگیرد. این حلقه بدلیل رابطه bidirectional بین موجودیت‌های Customer و PhoneNumber بوجود می‌آید.
protected void Application_Start()
{
// Disable Entity Framework Model Compatibilty
Database.SetInitializer<Recipe1Context>(null);
// The bidirectional navigation properties between related entities
// create a self-referencing loop that breaks Web API's effort to
// serialize the objects as JSON. By default, Json.NET is configured
// to error when a reference loop is detected. To resolve problem,
// simply configure JSON serializer to ignore self-referencing loops.
GlobalConfiguration.Configuration.Formatters.JsonFormatter
.SerializerSettings.ReferenceLoopHandling =
Newtonsoft.Json.ReferenceLoopHandling.Ignore;
...
} - کلاسی با نام EntityStateFactory بسازید و کد آن را مطابق لیست زیر تغییر دهید. این کلاس مقدار خاصیت TrackingState که به کلاینت‌ها ارائه میشود را به مقادیر متناظر کامپوننت‌های ردیابی EF تبدیل میکند.
public static EntityState Set(TrackingState trackingState)
{
switch (trackingState)
{
case TrackingState.Add:
return EntityState.Added;
case TrackingState.Update:
return EntityState.Modified;
case TrackingState.Remove:
return EntityState.Deleted;
default:
return EntityState.Unchanged;
}
} - در آخر کد کنترلر CustomerController را مطابق لیست زیر بروز رسانی کنید.
public class CustomerController : ApiController
{
// GET api/customer
public IEnumerable<Customer> Get()
{
using (var context = new Recipe4Context())
{
return context.Customers.Include(x => x.Phones).ToList();
}
}
// GET api/customer/5
public Customer Get(int id)
{
using (var context = new Recipe4Context())
{
return context.Customers.Include(x => x.Phones).FirstOrDefault(x => x.CustomerId == id);
}
}
[ActionName("Update")]
public HttpResponseMessage UpdateCustomer(Customer customer)
{
using (var context = new Recipe4Context())
{
// Add object graph to context setting default state of 'Added'.
// Adding parent to context automatically attaches entire graph
// (parent and child entities) to context and sets state to 'Added'
// for all entities.
context.Customers.Add(customer);
foreach (var entry in context.ChangeTracker.Entries<BaseEntity>())
{
entry.State = EntityStateFactory.Set(entry.Entity.TrackingState);
if (entry.State == EntityState.Modified)
{
// For entity updates, we fetch a current copy of the entity
// from the database and assign the values to the orginal values
// property from the Entry object. OriginalValues wrap a dictionary
// that represents the values of the entity before applying changes.
// The Entity Framework change tracker will detect
// differences between the current and original values and mark
// each property and the entity as modified. Start by setting
// the state for the entity as 'Unchanged'.
entry.State = EntityState.Unchanged;
var databaseValues = entry.GetDatabaseValues();
entry.OriginalValues.SetValues(databaseValues);
}
}
context.SaveChanges();
}
return Request.CreateResponse(HttpStatusCode.OK, customer);
}
[HttpDelete]
[ActionName("Cleanup")]
public HttpResponseMessage Cleanup()
{
using (var context = new Recipe4Context())
{
context.Database.ExecuteSqlCommand("delete from phones");
context.Database.ExecuteSqlCommand("delete from customers");
return Request.CreateResponse(HttpStatusCode.OK);
}
}
} - در ویژوال استودیو پروژه جدیدی از نوع Console Application بسازید و نام آن را به Recipe4.Client تغییر دهید.
- فایل program.cs را باز کنید و کد آن را مطابق لیست زیر تغییر دهید.
internal class Program
{
private HttpClient _client;
private Customer _bush, _obama;
private Phone _whiteHousePhone, _bushMobilePhone, _obamaMobilePhone;
private HttpResponseMessage _response;
private static void Main()
{
Task t = Run();
t.Wait();
Console.WriteLine("\nPress <enter> to continue...");
Console.ReadLine();
}
private static async Task Run()
{
var program = new Program();
program.ServiceSetup();
// do not proceed until clean-up completes
await program.CleanupAsync();
program.CreateFirstCustomer();
// do not proceed until customer is added
await program.AddCustomerAsync();
program.CreateSecondCustomer();
// do not proceed until customer is added
await program.AddSecondCustomerAsync();
// do not proceed until customer is removed
await program.RemoveFirstCustomerAsync();
// do not proceed until customers are fetched
await program.FetchCustomersAsync();
}
private void ServiceSetup()
{
// set up infrastructure for Web API call
_client = new HttpClient { BaseAddress = new Uri("http://localhost:62799/") };
// add Accept Header to request Web API content negotiation to return resource in JSON format
_client.DefaultRequestHeaders.Accept.Add(new MediaTypeWithQualityHeaderValue
("application/json"));
}
private async Task CleanupAsync()
{
// call the cleanup method from the service
_response = await _client.DeleteAsync("api/customer/cleanup/");
}
private void CreateFirstCustomer()
{
// create customer #1 and two phone numbers
_bush = new Customer
{
Name = "George Bush",
Company = "Ex President",
// set tracking state to 'Add' to generate a SQL Insert statement
TrackingState = TrackingState.Add,
};
_whiteHousePhone = new Phone
{
Number = "212 222-2222",
PhoneType = "White House Red Phone",
// set tracking state to 'Add' to generate a SQL Insert statement
TrackingState = TrackingState.Add,
};
_bushMobilePhone = new Phone
{
Number = "212 333-3333",
PhoneType = "Bush Mobile Phone",
// set tracking state to 'Add' to generate a SQL Insert statement
TrackingState = TrackingState.Add,
};
_bush.Phones.Add(_whiteHousePhone);
_bush.Phones.Add(_bushMobilePhone);
}
private async Task AddCustomerAsync()
{
// construct call to invoke UpdateCustomer action method in Web API service
_response = await _client.PostAsync("api/customer/updatecustomer/", _bush, new JsonMediaTypeFormatter());
if (_response.IsSuccessStatusCode)
{
// capture newly created customer entity from service, which will include
// database-generated Ids for all entities
_bush = await _response.Content.ReadAsAsync<Customer>();
_whiteHousePhone = _bush.Phones.FirstOrDefault(x => x.CustomerId == _bush.CustomerId);
_bushMobilePhone = _bush.Phones.FirstOrDefault(x => x.CustomerId == _bush.CustomerId);
Console.WriteLine("Successfully created Customer {0} and {1} Phone Numbers(s)",
_bush.Name, _bush.Phones.Count);
foreach (var phoneType in _bush.Phones)
{
Console.WriteLine("Added Phone Type: {0}", phoneType.PhoneType);
}
}
else
Console.WriteLine("{0} ({1})", (int)_response.StatusCode, _response.ReasonPhrase);
}
private void CreateSecondCustomer()
{
// create customer #2 and phone numbers
_obama = new Customer
{
Name = "Barack Obama",
Company = "President",
// set tracking state to 'Add' to generate a SQL Insert statement
TrackingState = TrackingState.Add,
};
_obamaMobilePhone = new Phone
{
Number = "212 444-4444",
PhoneType = "Obama Mobile Phone",
// set tracking state to 'Add' to generate a SQL Insert statement
TrackingState = TrackingState.Add,
};
// set tracking state to 'Modifed' to generate a SQL Update statement
_whiteHousePhone.TrackingState = TrackingState.Update;
_obama.Phones.Add(_obamaMobilePhone);
_obama.Phones.Add(_whiteHousePhone);
}
private async Task AddSecondCustomerAsync()
{
// construct call to invoke UpdateCustomer action method in Web API service
_response = await _client.PostAsync("api/customer/updatecustomer/", _obama, new JsonMediaTypeFormatter());
if (_response.IsSuccessStatusCode)
{
// capture newly created customer entity from service, which will include
// database-generated Ids for all entities
_obama = await _response.Content.ReadAsAsync<Customer>();
_whiteHousePhone = _bush.Phones.FirstOrDefault(x => x.CustomerId == _obama.CustomerId);
_bushMobilePhone = _bush.Phones.FirstOrDefault(x => x.CustomerId == _obama.CustomerId);
Console.WriteLine("Successfully created Customer {0} and {1} Phone Numbers(s)",
_obama.Name, _obama.Phones.Count);
foreach (var phoneType in _obama.Phones)
{
Console.WriteLine("Added Phone Type: {0}", phoneType.PhoneType);
}
}
else
Console.WriteLine("{0} ({1})", (int)_response.StatusCode, _response.ReasonPhrase);
}
private async Task RemoveFirstCustomerAsync()
{
// remove George Bush from underlying data store.
// first, fetch George Bush entity, demonstrating a call to the
// get action method on the service while passing a parameter
var query = "api/customer/" + _bush.CustomerId;
_response = _client.GetAsync(query).Result;
if (_response.IsSuccessStatusCode)
{
_bush = await _response.Content.ReadAsAsync<Customer>();
// set tracking state to 'Remove' to generate a SQL Delete statement
_bush.TrackingState = TrackingState.Remove;
// must also remove bush's mobile number -- must delete child before removing parent
foreach (var phoneType in _bush.Phones)
{
// set tracking state to 'Remove' to generate a SQL Delete statement
phoneType.TrackingState = TrackingState.Remove;
}
// construct call to remove Bush from underlying database table
_response = await _client.PostAsync("api/customer/updatecustomer/", _bush, new JsonMediaTypeFormatter());
if (_response.IsSuccessStatusCode)
{
Console.WriteLine("Removed {0} from database", _bush.Name);
foreach (var phoneType in _bush.Phones)
{
Console.WriteLine("Remove {0} from data store", phoneType.PhoneType);
}
}
else
Console.WriteLine("{0} ({1})", (int)_response.StatusCode, _response.ReasonPhrase);
}
else
{
Console.WriteLine("{0} ({1})", (int)_response.StatusCode, _response.ReasonPhrase);
}
}
private async Task FetchCustomersAsync()
{
// finally, return remaining customers from underlying data store
_response = await _client.GetAsync("api/customer/");
if (_response.IsSuccessStatusCode)
{
var customers = await _response.Content.ReadAsAsync<IEnumerable<Customer>>();
foreach (var customer in customers)
{
Console.WriteLine("Customer {0} has {1} Phone Numbers(s)",
customer.Name, customer.Phones.Count());
foreach (var phoneType in customer.Phones)
{
Console.WriteLine("Phone Type: {0}", phoneType.PhoneType);
}
}
}
else
{
Console.WriteLine("{0} ({1})", (int)_response.StatusCode, _response.ReasonPhrase);
}
}
} - در آخر کلاس‌های Customer, Phone و BaseEntity را به پروژه کلاینت اضافه کنید. چنین کدهایی بهتر است در لایه مجزایی قرار گیرند و بین لایه‌های مختلف اپلیکیشن به اشتراک گذاشته شوند.
اگر اپلیکیشن کلاینت را اجرا کنید با خروجی زیر مواجه خواهید شد.
شرح مثال جاری
با اجرای اپلیکیشن Web API شروع کنید. این اپلیکیشن یک MVC Web Controller دارد که پس از اجرا شما را به صفحه خانه هدایت میکند. در این مرحله سایت در حال اجرا است و سرویس‌ها قابل دسترسی هستند.
سپس اپلیکیشن کنسول را باز کنید و روی خط اول کد فایل program.cs یک breakpoint قرار داده و آن را اجرا کنید. ابتدا آدرس سرویس را نگاشت میکنیم و از سرویس درخواست میکنیم که اطلاعات را با فرمت JSON بازگرداند.
سپس توسط متد DeleteAsync که روی آبجکت HttpClient تعریف شده است اکشن متد Cleanup را روی سرویس فراخوانی میکنیم. این فراخوانی تمام داده‌های پیشین را حذف میکند.
در قدم بعدی یک مشتری بهمراه دو شماره تماس می‌سازیم. توجه کنید که برای هر موجودیت مشخصا خاصیت TrackingState را مقدار دهی میکنیم تا کامپوننت‌های Change-tracking در EF عملیات لازم SQL برای هر موجودیت را تولید کنند.
سپس توسط متد PostAsync که روی آبجکت HttpClient تعریف شده اکشن متد UpdateCustomer را روی سرویس فراخوانی میکنیم. اگر به این اکشن متد یک breakpoint اضافه کنید خواهید دید که موجودیت مشتری را بعنوان یک پارامتر دریافت میکند و آن را به context جاری اضافه می‌نماید. با اضافه کردن موجودیت به کانتکست جاری کل object graph اضافه میشود و EF شروع به ردیابی تغییرات آن میکند. دقت کنید که آبجکت موجودیت باید Add شود و نه Attach.
قدم بعدی جالب است، هنگامی که از خاصیت DbChangeTracker استفاده میکنیم. این خاصیت روی آبجکت context تعریف شده و یک <IEnumerable<DbEntityEntry را با نام Entries ارائه میکند. در اینجا بسادگی نوع پایه EntityType را تنظیم میکنیم. این کار به ما اجازه میدهد که در تمام موجودیت هایی که از نوع BaseEntity هستند پیمایش کنیم. اگر بیاد داشته باشید این کلاس، کلاس پایه تمام موجودیت‌ها است. در هر مرحله از پیمایش (iteration) با استفاده از کلاس EntityStateFactory مقدار خاصیت TrackingState را به مقدار متناظر در سیستم ردیابی EF تبدیل میکنیم. اگر کلاینت مقدار این فیلد را به Modified تنظیم کرده باشد پردازش بیشتری انجام میشود. ابتدا وضعیت موجودیت را از Modified به Unchanged تغییر می‌دهیم. سپس مقادیر اصلی را با فراخوانی متد GetDatabaseValues روی آبجکت Entry از دیتابیس دریافت میکنیم. فراخوانی این متد مقادیر موجود در دیتابیس را برای موجودیت جاری دریافت میکند. سپس مقادیر بدست آمده را به کلکسیون OriginalValues اختصاص می‌دهیم. پشت پرده، کامپوننت‌های EF Change-tracking بصورت خودکار تفاوت‌های مقادیر اصلی و مقادیر ارسالی را تشخیص می‌دهند و فیلدهای مربوطه را با وضعیت Modified علامت گذاری می‌کنند. فراخوانی‌های بعدی متد SaveChanges تنها فیلدهایی که در سمت کلاینت تغییر کرده اند را بروز رسانی خواهد کرد و نه تمام خواص موجودیت را.
در اپلیکیشن کلاینت عملیات افزودن، بروز رسانی و حذف موجودیت‌ها توسط مقداردهی خاصیت TrackingState را نمایش داده ایم.
متد UpdateCustomer در سرویس ما مقادیر TrackingState را به مقادیر متناظر EF تبدیل میکند و آبجکت‌ها را به موتور change-tracking ارسال میکند که نهایتا منجر به تولید دستورات لازم SQL میشود.
نکته: در اپلیکیشن‌های واقعی بهتر است کد دسترسی داده‌ها و مدل‌های دامنه را به لایه مجزایی منتقل کنید. همچنین پیاده سازی فعلی change-tracking در سمت کلاینت میتواند توسعه داده شود تا با انواع جنریک کار کند. در این صورت از نوشتن مقادیر زیادی کد تکراری جلوگیری خواهید کرد و از یک پیاده سازی میتوانید برای تمام موجودیت‌ها استفاده کنید.
در #F سه نوع حلقه تکرار وجود دارد. مفهوم حلقه‌های تکرار در #F مانند سایر زبان‌های برنامه نویسی است. در این جا فقط به syntax و نوع کد نویسی اشاره خواهیم داشت.
انواع حلقه‌های تکرار
خروجی:
#2حلقه for با تعداد پرش دو( 1 تا 10 با تعداد پرش 2 )
خروجی
#3 حلقه for با استفاده از محدوده کاراکتر ها
خروجی
#4 حلقه for به صورت شمارش معکوس
خروجی :
#5حلقه for که شروع و اتمام محدوده آن به صورت عبارت است.
خروجی مثال بالا با ورودی‌های 10 و 4 به صورت زیر خواهد بود
#6 حلقه for to
خروجی
#7 حلقه for to به صورت شمارش معکوس
خروجی
#8 حلقه for to با استفاده از محدوده شروع و اتمام به صورت عبارت
خروجی مثال بالا برای ورودی‌های 10 و 4 به صورت زیر است
#9 حلقه while do
ساختار کلی آن به صورت زیر است.
#10مثال کامل از حلقه while do
تنها نکته قابل ذکر در مثال بالا استفاده از mutable keyword برای تعریف شناسه attempts است. (طبق توضیحات فصل قبل) به دلیل اینکه تعداد دفعات تکرار برای ما مهم است و نمی‌خواهیم در هر محدوده این مقدار به حالت قبلی خود بازگردد از mutable استفاده کردیم.
انواع حلقه‌های تکرار
- حلقه تکرار for in
- حلقه تکرار for to
- حلقه تکرار while do
در ادامه به بررسی و پیاده سازی مثال برای هر سه حلقه می‌پردازیم
#1 حلقه for سادهlet list1 = [ 1; 5; 100; 450; 788 ] for i in list1 do printfn "%d" i
1 5 100 450 788
for i in 1 .. 2 .. 10 do
printf "%d " i1 3 5 7 9
for c in 'a' .. 'z' do
printf "%c " ca b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
for i in 10 .. -1 .. 1 do
printf "%d " i10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
let beginning x y = x - 2*y
let ending x y = x + 2*y
for i in (beginning x y) .. (ending x y) do
printf "%d " i2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
for i = 1 to 10 do
printf "%d " i1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
for i = 10 downto 1 do
printf "%d " i10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
for i = (beginning x y) to (ending x y) do
printf "%d " i2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
#9 حلقه while do
ساختار کلی آن به صورت زیر است.
while test-expression do body-expression
open System
let main() =
let password = "monkey"//شناسه برای مقدار رمز عبور
let mutable guess = String.Empty// شناسه برای حدس رمز عبور
let mutable attempts = 0//تعداد دفعات تست
while password <> guess && attempts < 3 do// تا زمانی که رمز عبور با حدس آن برابر نیست و تعداد دفعات تکرار کمتر از سه است
Console.Write("What's the password? ")//چاپ پیغام در خروجی
attempts <- attempts + 1//مقدار دفعات یکی افزایش می‌یابد
guess <- Console.ReadLine()// حدس رمز عبور از ورودی دریافت میشود
if password = guess then// اگر رمز عبور با حدس آن یکی بود
Console.WriteLine("You got the password right!")// پیغام موفقیت
else
Console.WriteLine("You didn't guess the password")//پیغام عدم موفقیت
Console.ReadKey(true) |> ignore//منتظر ورودی برای خروج از برنامه
در زمان CRUD مشکل Update وجود دارد یعنی در زمان فراخوانی
در کنترلر MVC خطایی با این عنوان اتفاق می‌افتد
_unitofwork.MarkAsChanged(entity);
An unhandled exception has occurred while executing the request System.InvalidOperationException: The instance of entity type 'Country' cannot be tracked because another instance of this type with the same key is already being tracked. When adding new entities, for most key types a unique temporary key value will be created if no key is set (i.e. if the key property is assigned the default value for its type). If you are explicitly setting key values for new entities, ensure they do not collide with existing entities or temporary values generated for other new entities. When attaching existing entities, ensure that only one entity instance with a given key value is attached to the context.
در این فصل با ذکر مثال،به مقایسه نحوه کدنویسی در #F با استفاده از دو نوع سبک Lightweight و Verbose می‌پردازیم.
استفاده از expression ها
استفاده از letهای تودرتو
محدوده کد
حلقه تکرار for do
حلقه تکرار while do
حلقه تکرار for in
دستور do
تعریف record
تعریف class
تعریف structure
تعریف Interface
پیاده سازی Interface
تعریف module
استفاده از expression ها
//Lightweight
<expression1> <expression2> //Verbose <expression1>; <expression2>
//Lightweight
let f x =
let a = 1
let b = 2
x + a + b
//Verbose
let f x =
let a = 1 in
let b = 2 in
x + a + b//Lightweight
<expression1> <expression2> ... //Verbose begin <expression1>; <expression2>; end
//Lightweight
for counter = start to finish do
...
//Verbose
for counter = start .. finish do
...
done//Lightweight
while <condition> do ...
//Verbose
while <condition> do ... done
//Lightweight
for var in start .. finish do ...
//Verbose
for var in start .. finish do ... done
//Lightweight do ...
//Verbose do ... in
//Lightweight
type <record-name> = { <field-declarations> } <value-or-member-definitions> //Verbose type <record-name> = { <field-declarations> } with <value-or-member-definitions> end
//Lightweight
type <class-name>(<params>) = ... //Verbose
type <class-name>(<params>) = class ... end
//Lightweight
[<StructAttribute>] type <structure-name> = ...
//Verbose type <structure-name> = struct ... end
//Lightweight
type <interface-name> =
...
//Verbose
type <interface-name> =
interface
...
end//Lightweight
interface <interface-name>
with
<value-or-member-definitions>
//Verbose
interface <interface-name>
with
<value-or-member-definitions>
end//Lightweight
module <module-name> =
...
//Verbose
module <module-name> =
begin
...
end
مقدمه
با اجرای این مثال نتیجه زیر حاصل میشود:
همانطور که می‌بنید عملیات replace برای سایر توکن‌ها انجام نمیشود.
در این روش عملیات replace تا زمانی‌که تغییری در رشته جاری ایجاد نشود ادامه می‌یابد. با استفاده از این متد، خروجی مثال قبل درست و به صورت زیر خواهد بود:
استفاده از این متد هم نتیجه درستی برای مثال آخر ارائه میدهد.
این متد نیز نتیجه مشابهی ارائه میکند. حال به مثال زیر توجه کنید:
خروجی صحیح مثال فوق باید به صورت زیر باشد:
درصورتی‌که رشته‌ای که دو متد از سه متد آخر (3 و 4) به عنوان خروجی ارائه می‌دهند به‌صورت زیر است:
برای آخرین متد که ازحلقه while (درواقع با اندیس معکوس) استفاده میکند (5) مثالی که خطای مورد بحث را نشان میدهد به صورت زیر است:
که خروجی اشتباه زیر را برمی‌گرداند:
درصورتی‌که باید مقدار زیر را برگشت دهد:
دلیل رخدادن این خطا اجرای عملیات replace به صورت جداگانه و کامل برای هر توکن، از اول تا آخر برای رشته‌های replace شده جاری است که کار را خراب میکند.
خروجی این مثال به‌صورت زیر است:
پیاده‌سازی زیر برای حل این مشکل استفاده میشود.
با استفاده از این متد جدید خروجی مثال‌های قبل درست خواهد بود.
که خروجی زیر را ارائه میدهد:
.
در اینجا با استفاده از یک عبارت RegExp پیچیده‌تر و کنترل تکرار کاراکترهای { و } در متد سفارشی جایگزینی در دستور replace، پیاده‌سازی اولیه این ویژگی ارائه شده است..
.
برای حالت prototype نیز داریم:
دقت کنید قسمت ابتدایی این متد که برای بررسی اعتبار آرگومان‌های ورودی است، برای سادگی عملیات کامنت شده است. همانطور که می‌بینید این متد پیاده‌سازی نسبتا مفصلی دارد و امکانات بیشتری نیز در اختیار برنامه نویسان قرار میدهد. البته سایر متدهای مربوطه بدلیل طولانی بودن در اینجا آورده نشده است. برای مثال امکانات پیشرفته‌تری مثل زیر با استفاده از این کتابخانه در دسترس هستند:
همانطور که می‌بینید این کتابخانه امکانات کامل‌تری نیز دارد. مثال‌های مربوط به این کتابخانه به صورت زیر هستند که توانایی‌های نسبتا کامل آنرا نشان میدهد:.
با اینکه زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت زبانی بسیار قدرتمند و با امکانات زیاد است، اما فقدان برخی متدهای کمکی پرمصرف در آن در برخی موارد باعث دردسرهایی میشود. امکانی برای فرمت‌بندی رشته‌ها یکی از این نیازهای نسبتا پرکاربرد است.
متدی که در این مطلب قصد توضیح پیاده‌سازی آنرا داریم، String.format نام دارد که فرایندی مشابه متد متناظر در دات نت را انجام میدهد. همچنین سعی شده است تا نحوه پیاده‌سازی این متد کمکی از ابتدایی‌ترین نمونه‌ها تا نسخه‌های پیشرفته‌تر برای درک بهتر مطلب نشان داده شود.
.
پیاده‌سازی متد String.format
1. در این پیاده‌سازی از اولین فرایندی که ممکن است به ذهن یک برنامه‌نویس خطور کند استفاده شده است. این پیاده‌سازی بسیار ساده به صورت زیر است:
String.format = function () {
var s = arguments[0];
for (var i = 0; i < arguments.length - 1; i++) {
s = s.replace("{" + i + "}", arguments[i + 1]);
}
return s;
};.
2. پیاده‌سازی مشابهی هم با استفاده از نوع دیگری از حلقه for که تقریبا! مشابه با حلقه foreach در #C است به صورت زیر میتوان درنظر گرفت:
String.format = function () {
var s = arguments[0];
for (var arg in arguments) {
var i = parseInt(arg);
s = s.replace("{" + i + "}", arguments[i + 1]);
}
return s;
};در این متدها ابتدا فرمت واردشده توسط کاربر از لیست آرگومان‌های متد خوانده شده و در متغیر s ذخیره میشود. سپس درون یک حلقه به ازای هر توکن موجود در رشته فرمت، یک عملیات replace با مقدار متناظر در لیست آرگومان‌های متد انجام میشود. نحوه استفاده از این متد نیز به صورت زیر است:
console.log(String.format("{0} is nice!", "donettips.info"));هر دو متد خروجی یکسانی دارند، به صورت زیر:
donettips.info is nice!
تا اینجا به نظر می‌رسد که عملیات به‌درستی پیش می‌رود. اما اولین و بزرگ‌ترین مشکل در این دو متد نحوه کارکردن متد replace در جاوا اسکریپت است. این متد با این نحوه فراخوانی تنها اولین توکن موجود را یافته و عملیات جایگزینی را برای آن انجام میدهد. برای روشن‌تر شدن موضوع به مثال زیر توجه کنید:
console.log(String.format("{0} is {1} nice! {0} is {1} nice!", "donettips.info", "very"));donettips.info is very nice! {0} is {1} nice!.
3. برای حل مشکل فوق میتوان از روش ساده زیر استفاده کرد:
String.format = function () {
var original = arguments[0],
replaced;
for (var i = 0; i < arguments.length - 1; i++) {
replaced = '';
while (replaced != original) {
original = replaced || original;
replaced = original.replace("{" + i + "}", arguments[i + 1]);
}
}
return replaced;
};donettips.info is very nice! donettips.info is very nice!
.
4. راه حل دیگر استفاده از امکانات شی RegExp در دستور replace است. نکته مهم استفاده از modifier کلی یا global (که با حرف g مشخص میشود) در شی تولیدی از RegExp است (^ و ^ و ^، برای جلوگیری از دورشدن از بحث اصلی، جستجو برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به خوانندگان واگذار میشود). برای استفاده از این شی متد ما به صورت زیر تغییر میکند:
String.format = function () {
var s = arguments[0];
for (var i = 0; i < arguments.length - 1; i++) {
s = s.replace(new RegExp("\\{" + i + "\\}", "g"), arguments[i + 1]);
}
return s;
};.
5. روش دیگری که کمی از دو متد قبلی سریع‌تر اجرا میشود (به دلیل استفاده از حلقه while) به صورت زیر است:
String.format = function () {
var s = arguments[0],
i = arguments.length - 1;
while (i--) {
s = s.replace(new RegExp('\\{' + i + '\\}', 'g'), arguments[i + 1]);
}
return s;
};console.log(String.format("{0}:0 {1}:1 {2}:2", "zero", "{2}", "two"));zero:0 {2}:1 two:2zero:0 two:1 two:2
console.log(String.format("{0}:0 {1}:1 {2}:2", "zero", "one", "{1}"));zero:0 one:1 one:2
zero:0 one:1 {1}:2.
6. برای حل مشکل بالا نیز میتوان از یکی دیگر از امکانات دستور replace استفاده کرد که به صورت زیر است:
String.format = function () {
var args = arguments;
return args[0].replace(/{(\d+)}/g, function (match, number) { return args[parseInt(number) + 1]; });
};در اینجا از قابلیت سفارشی‌سازی عملیات جایگزینی در دستور replace استفاده شده است. با استفاده از این ویژگی عملیات replace برای هر توکن جداگانه انجام میشود و بنابراین تغییرات اعمالی در حین عملیات تاثیر مستقیمی برای ادامه روند نخواهد گذاشت.
دقت کنید که برای بکاربردن RegExp درون دستور replace به جای تولید یک نمونه از شی RegExp میتوان عبارت مربوطه را نیز مستقیما بکار برد. در اینجا از عبارتی کلی برای دریافت تمامی توکن‌های با فرمتی به صورت {عدد} استفاده شده است.
متد سفارشی مربوطه نیز شماره ردیف توکن یافته‌شده به همراه خود عبارت یافته‌شده را به عنوان آرگومان ورودی دریافت کرده و مقدار متناظر را از لیست آرگومان‌های متد اصلی پس از تبدیل شماره ردیف توکن به یک عدد، برگشت میدهد (در اینجا نیز برای جلوگیری از دورشدن از بحث اصلی، جستجو برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به خوانندگان واگذار میشود).
برای جلوگیری از تداخل بین آرگومان‌های متد اصلی و متد تهیه‌شده برای سفارشی‌سازی عملیات جایگزینی، در ایتدای متد اصلی، لیست آرگومان‌های آن درون متغیر جداگانه‌ای (args) ذخیره شده است.
با استفاده از این متد خروجی درست نشان داده میشود. حال مثال زیر را درنظر بگیرید:
console.log(String.format("{0} is {1} nice!", "donettips.info"));donettips.info is undefined nice!
.
7. برای کنترل بیشتر و رفع خطاهای احتمالی در متد بالا، میتوان ابتدا از وجود آرگومان مربوطه در متغیر args اطمینان حاصل کرد تا از جایگزینی مقدار undefined در رشته نهایی جلوگیری کرد. مانند نمونه زیر:
String.format = function () {
var s = arguments[0],
args = arguments;
return s.replace(/{(\d+)}/g, function (match, number) {
var i = parseInt(number);
return typeof args[i + 1] != 'undefined' ? args[i + 1] : match;
});
};در فرمت بندی رشته‌ها برای نمایش خود کاراکتر { یا } از تکرار آنها (یعنی {{ یا }}) استفاده میشود. اما متد ما تا این لحظه این امکان را ندارد. برای مثال:
console.log(String.format("{0}:0 {1}:1 {2}:2, {{0}} {{{1}}} {{{{2}}}} {2}", "zero", "{2}", "two"));zero:0 {2}:1 two:2, {zero} {{{2}}} {{{two}}} two8. برای پیاده‌سازی امکان اشاره‌شده در بالا میتوان از کد زیر استفاده کرد:
String.format = function () {
var s = arguments[0],
args = arguments;
return s.replace(/\{\{|\}\}|\{(\d+)\}/g, function (match, number) {
if (match == "{{") { return "{"; }
if (match == "}}") { return "}"; }
var i = parseInt(number);
return typeof args[i + 1] != 'undefined'
? args[i + 1]
: match;
});
};این متد خروجی صحیح زیر را برای مثال آخر ارائه میدهد:
zero:0 {2}:1 two:2, {0} {{2}} {{2}} twoپیاده‌سازی به‌صورت یک خاصیت prototype
تمامی متدهای نشان داده‌شده تا اینجا به‌صورت مستقیم از طریق String.format در دسترس خواهند بود (تعریفی شبیه به متدهای استاتیک در دات نت). درصورتی‌که بخواهیم از این متدها به صورت یک خاصیت prototype شی string استفاده کنیم (چیزی شبیه به متدهای instance در اشیای دات نت) میتوانیم از تعریف زیر استفاده کنیم:
String.prototype.format = function () {
...
}تنها فرق مهم این پیاده‌سازی این است که رشته مربوط به فرمت وارده در این متد از طریق شی this در دسترس است و بنابراین شماره اندیس آرگومان‌های متد یکی کمتر از متدهای قبلی است که باید مدنظر قرار گیرد. مثلا برای متد آخر خواهیم داشت:
String.prototype.format = function () {
var s = this.toString(),
args = arguments;
return s.replace(/\{\{|\}\}|\{(\d+)\}/g, function (match, number) {
if (match == "{{") { return "{"; }
if (match == "}}") { return "}"; }
return typeof args[number] != 'undefined'
? args[number]
: match;
});
};نکته: در تمامی خواص prototype هر شی در جاوا اسکریپت، متغیر this از نوع object است. بنابراین برای جلوگیری از وقوع هر خطا بهتر است ابتدا آنرا به نوع مناسب تبدیل کرد. مثل استفاده از متد toString در متد فوق که موجب تبدیل آن به رشته میشود.
.
ازآنجاکه نیاز به تغییر اندیس در متد سفارشی عملیات replace وجود ندارد، بنابراین خط مربوط به تبدیل آرگومان number به یک مقدار عددی (با دستور parseInt) حذف شده است و از این متغیر به صورت مستقیم استفاده شده است. در این حالت عملیات تبدیل توسط خود جاوا اسکریپت مدیریت میشود که کار را راحت‌تر می‌سازد.
بنابراین متد ما به صورت زیر قابل استفاده است:console.log("{0}:0 {1}:1 {2}:2, {{0}} {{{1}}} {{{{2}}}} {2}".format("zero", "{2}", "two"));.
پیاده‌سازی با استفاده از توکن‌های غیرعددی
برای استفاده از توکن‌های غیرعددی میتوانیم به صورت زیر عمل کنیم:
String.format = function () {
var s = arguments[0],
args = arguments[1];
for (var arg in args) {
s = s.replace(new RegExp("{" + arg + "}", "g"), args[arg]);
}
return s;
};String.prototype.format = function () {
var s = this.toString(),
args = arguments[0];
for (var arg in args) {
s = s.replace(new RegExp("{" + arg + "}", "g"), args[arg]);
}
return s;
};با استفاده از این دو متد داریم:
console.log(String.format("{site} is {adj}! {site} is {adj}!", { site: "donettips.info", adj: "nice" }));
console.log("{site} is {adj}! {site} is {adj}!".format({ site: "donettips.info", adj: "nice" }));.
تا اینجا متدهایی نسبتا کامل برای نیازهای عادی برنامه‌نویسی تهیه شده است. البته کار توسعه این متد برای پشتیبانی از امکانات پیشرفته‌تر فرمت‌بندی رشته‌ها میتواند ادامه پیدا کند.
.
کتابخانه‌های موجود
یکی از کامل‌ترین کتابخانه‌های کار با رشته‌ها همان کتابخانه معروف Microsoft Ajax Client Libray است که بیشتر امکانات موجود کار با رشته‌ها در دات نت را در خود دارد. صرفا جهت آشنایی، پیاده‌سازی متد String.format در این کتابخانه در زیر آورده شده است:
String.format = function String$format(format, args) {
/// <summary locid="M:J#String.format" />
/// <param name="format" type="String"></param>
/// <param name="args" parameterArray="true" mayBeNull="true"></param>
/// <returns type="String"></returns>
// var e = Function._validateParams(arguments, [
// { name: "format", type: String },
// { name: "args", mayBeNull: true, parameterArray: true }
// ]);
// if (e) throw e;
return String._toFormattedString(false, arguments);
};
String._toFormattedString = function String$_toFormattedString(useLocale, args) {
var result = '';
var format = args[0];
for (var i = 0; ; ) {
var open = format.indexOf('{', i);
var close = format.indexOf('}', i);
if ((open < 0) && (close < 0)) {
result += format.slice(i);
break;
}
if ((close > 0) && ((close < open) || (open < 0))) {
if (format.charAt(close + 1) !== '}') {
throw Error.argument('format', Sys.Res.stringFormatBraceMismatch);
}
result += format.slice(i, close + 1);
i = close + 2;
continue;
}
result += format.slice(i, open);
i = open + 1;
if (format.charAt(i) === '{') {
result += '{';
i++;
continue;
}
if (close < 0) throw Error.argument('format', Sys.Res.stringFormatBraceMismatch);
var brace = format.substring(i, close);
var colonIndex = brace.indexOf(':');
var argNumber = parseInt((colonIndex < 0) ? brace : brace.substring(0, colonIndex), 10) + 1;
if (isNaN(argNumber)) throw Error.argument('format', Sys.Res.stringFormatInvalid);
var argFormat = (colonIndex < 0) ? '' : brace.substring(colonIndex + 1);
var arg = args[argNumber];
if (typeof (arg) === "undefined" || arg === null) {
arg = '';
}
if (arg.toFormattedString) {
result += arg.toFormattedString(argFormat);
}
else if (useLocale && arg.localeFormat) {
result += arg.localeFormat(argFormat);
}
else if (arg.format) {
result += arg.format(argFormat);
}
else
result += arg.toString();
i = close + 1;
}
return result;
}console.log(String.format("{0:n}, {0:c}, {0:p}, {0:d}", 100.0001));
// result: 100.00, ¤100.00, 10,000.01 %, 100.0001
console.log(String.format("{0:d}, {0:t}", new Date(2015, 1, 1, 10, 45)));
// result: 02/01/2015, 10:45آخرین نسخه این کتابخانه از اینجا قابل دریافت است (این متدها درون فایل MicrosoftAjax.debug.js قرار دارند). این کتابخانه دیگر به این صورت و با این نام توسعه داده نمیشود و چند سالی است که تصمیم به توسعه ویژگی‌های جدید آن به صورت پلاگین‌های jQuery گرفته شده است.
.
کتابخانه دیگری که میتوان برای عملیات فرمت‌بندی رشته‌ها در جاوا اسکریپت از آن استفاده کرد، کتابخانه معروف jQuery Validation است. این کتابخانه یک متد نسبتا خوب با نام format برای فرمت کردن رشته‌ها دارد. نحوه استفاده از این متد به صورت زیر است:
var template = jQuery.validator.format("{0} is not a valid value");
console.log(template("abc"));
// result: 'abc is not a valid value'.
کتابخانه نسبتا کامل دیگری که وجود دارد، با عنوان Stringformat از اینجا قابل دریافت است. برای استفاده از این کتابخانه باید به صورت زیر عمل کرد:
String.format([full format string], [arguments...]); // or: [date|number].format([partial format string]);
// Object path
String.format("Welcome back, {username}!",
{ id: 3, username: "JohnDoe" });
// Result: "Welcome back, JohnDoe!"
// Date/time formatting
String.format("The time is now {0:t}.",
new Date(2009, 5, 1, 13, 22));
// Result: "The time is now 01:22 PM."
// Date/time formatting (without using a full format string)
var d = new Date();
d.format("hh:mm:ss tt");
// Result: "02:28:06 PM"
// Custom number format string
String.format("Please call me at {0:+##0 (0) 000-00 00}.", 4601111111);
// Result: "Please call me at +46 (0) 111-11 11."
// Another custom number format string
String.format("The last year result was {0:+$#,0.00;-$#,0.00;0}.", -5543.346);
// Result: "The last year result was -$5,543.35."
// Alignment
String.format("|{0,10:PI=0.00}|", Math.PI);
// Result: "| PI=3.14|"
// Rounding
String.format("1/3 ~ {0:0.00}", 1/3);
// Result: "1/3 ~ 0.33"
// Boolean values
String.format("{0:true;;false}", 0);
// Result: "false"
// Explicitly specified localization
// (note that you have to include the .js file for used cultures)
msf.setCulture("en-US");
String.format("{0:#,0.0}", 3641.667);
// Result: "3,641.7"
msf.setCulture("sv-SE");
String.format("{0:#,0.0}", 3641.667);
// Result: "3 641,7".
یک کتابخانه دیگر نیز از این آدرس قابل دریافت است. این کتابخانه با عنوان String.format نامگذاری شده است. نحوه استفاده از این کتابخانه نیز به صورت زیر است:
//inline arguments
String.format("some string with {0} and {1} injected using argument {{number}}", 'first value', 'second value');
//returns: 'some string with first value and second value injected argument {number}'
//single array
String.format("some string with {0} and {1} injected using array {{number}}", [ 'first value', 'second value' ]);
//returns: 'some string with first value and second value injected using array {number}'
//single object
String.format("some string with {first} and {second} value injected using {{propertyName}}",{first:'first value',second:'second value'});
//returns: 'some string with first value and second value injected using {propertyName}'کتابخانه نسبتا معروف و کامل sprintf نیز در اینجا وجود دارد. این کتابخانه امکانات بسیاری همچون متدهای متناظر در زبان C دارد.
.
منابع
From LGPL to Polyform Noncommercial
From version 5, we have changed the license from LGPL to Polyform Noncommercial 1.0.0 - a license that permits noncommercial use only. In combination with the Polyform Noncommercial license we sell licenses for customers who use EPPlus in a commercial business. Since EPPlus has been around for a while, you might wonder why we have decided to do this change.
C# 7 is a major update with a lot of interesting new capabilities. And while there are plenty of articles on what you can do with it, there aren't quite as many on what you should do with it. Using the principles found in the .NET Framework Design Guidelines, we're going to take a first pass at laying down strategies for getting the most from these new features.
JavaScript Object Notation (JSON) is a subset of the JavaScript language used for the definition and exchange of data. While I’m not proposing that we create a similar standard using C#, I do want to illustrate some of the rich object initialization syntax of the language.
دستوراتی که درون کنسول مینویسیم، تک خطی یا one-linear هستند؛ هر چند میتوان با زدن کلیدهای Shift + Enter دستورات چندخطی هم نوشت یا حتی با گذاشتن semicolon بعد از هر دستور میتوانیم دریک خط چندین دستور را پشت‌سر هم بنویسیم. اما برای نوشتن دستورات طولانی‌تر بهتر است دستورات را درون فایل‌های جدایی قرار دهیم و از VSCode یا PowerShell ISE (فقط در ویندوز) نیز برای نوشتن اسکریپت‌ها استفاده کرد. اسکریپت‌های PowerShell با پسوند ps1 و psm1 (برای نوشتن ماژول) هستند؛ هر چند چندین پسوند دیگر نیز برای فایل‌های PowerShell وجود دارند که در اینجا میتوانید لیست آنها را مشاهده کنید. درون یک فایل ps1 امکان نوشتن و ترکیب دستورات مختلف را داریم. همچنین میتوانیم از امکانات زبان سی‌شارپ هم استفاده کنیم؛ زیرا PowerShell در واقع اپلیکیشنی است که توسط NET Core. و با زبان #C نوشته شده‌است. در نتیجه میتوانیم بگوئیم زبان اسکریپتی که در PowerShell استفاده میشود، یک DSL برای زبان #C است. در PowerShell همه چیز یک آبجکت محسوب میشود. برای تست این مورد میتوانید درون کنسول PowerShell دستور زیر را وارد کنید:
PS> "" | Get-Member
دستور فوق یک لیست از تمامی توابع و پراپرتی‌های نوع System.String را نمایش خواهد داد:
TypeName: System.String
Name MemberType Definition
---- ---------- ----------
Clone Method System.Object Clone(), System.Object ICloneable.Clone()
CompareTo Method int CompareTo(System.Object value), int CompareTo(strin…
Contains Method bool Contains(string value), bool Contains(string value…
CopyTo Method void CopyTo(int sourceIndex, char[] destination, int de…
EndsWith Method bool EndsWith(string value), bool EndsWith(string value…
EnumerateRunes Method System.Text.StringRuneEnumerator EnumerateRunes()
Equals Method bool Equals(System.Object obj), bool Equals(string valu…
GetEnumerator Method System.CharEnumerator GetEnumerator(), System.Collectio…
GetHashCode Method int GetHashCode(), int GetHashCode(System.StringCompari…
GetPinnableReference Method System.Char&, System.Private.CoreLib, Version=6.0.0.0, …
GetType Method type GetType()
GetTypeCode Method System.TypeCode GetTypeCode(), System.TypeCode IConvert…
IndexOf Method int IndexOf(char value), int IndexOf(char value, int st…
IndexOfAny Method int IndexOfAny(char[] anyOf), int IndexOfAny(char[] any…
Insert Method string Insert(int startIndex, string value)
IsNormalized Method bool IsNormalized(), bool IsNormalized(System.Text.Norm…
LastIndexOf Method int LastIndexOf(string value, int startIndex), int Last…
LastIndexOfAny Method int LastIndexOfAny(char[] anyOf), int LastIndexOfAny(ch…
Normalize Method string Normalize(), string Normalize(System.Text.Normal…
PadLeft Method string PadLeft(int totalWidth), string PadLeft(int tota…
PadRight Method string PadRight(int totalWidth), string PadRight(int to…
Remove Method string Remove(int startIndex, int count), string Remove…
Replace Method string Replace(string oldValue, string newValue, bool i…
ReplaceLineEndings Method string ReplaceLineEndings(), string ReplaceLineEndings(…
Split Method string[] Split(char separator, System.StringSplitOption…
StartsWith Method bool StartsWith(string value), bool StartsWith(string v…
Substring Method string Substring(int startIndex), string Substring(int …
ToBoolean Method bool IConvertible.ToBoolean(System.IFormatProvider prov…
ToByte Method byte IConvertible.ToByte(System.IFormatProvider provide…
ToChar Method char IConvertible.ToChar(System.IFormatProvider provide…
ToCharArray Method char[] ToCharArray(), char[] ToCharArray(int startIndex…
ToDateTime Method datetime IConvertible.ToDateTime(System.IFormatProvider…
ToDecimal Method decimal IConvertible.ToDecimal(System.IFormatProvider p…
ToDouble Method double IConvertible.ToDouble(System.IFormatProvider pro…
ToInt16 Method short IConvertible.ToInt16(System.IFormatProvider provi…
ToInt32 Method int IConvertible.ToInt32(System.IFormatProvider provide…
ToInt64 Method long IConvertible.ToInt64(System.IFormatProvider provid…
ToLower Method string ToLower(), string ToLower(cultureinfo culture)
ToLowerInvariant Method string ToLowerInvariant()
ToSByte Method sbyte IConvertible.ToSByte(System.IFormatProvider provi…
ToSingle Method float IConvertible.ToSingle(System.IFormatProvider prov…
ToString Method string ToString(), string ToString(System.IFormatProvid…
ToType Method System.Object IConvertible.ToType(type conversionType, …
ToUInt16 Method ushort IConvertible.ToUInt16(System.IFormatProvider pro…
ToUInt32 Method uint IConvertible.ToUInt32(System.IFormatProvider provi…
ToUInt64 Method ulong IConvertible.ToUInt64(System.IFormatProvider prov…
ToUpper Method string ToUpper(), string ToUpper(cultureinfo culture)
ToUpperInvariant Method string ToUpperInvariant()
Trim Method string Trim(), string Trim(char trimChar), string Trim(…
TrimEnd Method string TrimEnd(), string TrimEnd(char trimChar), string…
TrimStart Method string TrimStart(), string TrimStart(char trimChar), st…
TryCopyTo Method bool TryCopyTo(System.Span[char] destination)
Chars ParameterizedProperty char Chars(int index) {get;}
Length Property int Length {get;} در واقع میتوانیم بگوئیم هرچیزی در PowerShell یک آبجکت NET. است. در ادامه لیستی را از قابلیت‌های PowerShell به عنوان یک زبان اسکریپتی، بررسی خواهیم کرد.
تعریف متغیر
برای تعریف یک متغیر از علامت $ قبل از نام متغیر استفاده میکنیم. نوع متغیر نیز براساس مقداری که به آن انتساب داده میشود، تعیین خواهد شد:
$stringVariable = "Hello World"
$letter = 'A'
$isEnabled = $false
$age = 33
$height = 76
$doubleVar = 54321.21
$singleVar = 76549.11
$longVar = 2382.22
$dateVar = "July 24, 1986"
$arrayVar = "A", "B", "C"
$hashtableVar = @{ Name = "Sirwan"; Age = 33; } [string]$stringVariable = "Hello World"
[char]$letter = 'A'
[bool]$isEnabled = $false
[int]$age = 33
[decimal]$height = 76
[double]$doubleVar = 54321.21
[single]$singleVar = 76549.11
[long]$longVar = 2382.22
[DateTime]$dateVar = "July 24, 1986"
[array]$arrayVar = "A", "B", "C"
[hashtable]$hashtableVar = @{ Name = "Sirwan"; Age = 33; } $global:stringVariable = "Hello World" // Or [string]$global:stringVariable = "Hello World"
عبارات شرطی
همانند دیگر زبان‌های اسکریپتی، در PowerShell نیز قابلیت تعریف ساختارهای شرطی وجود دارد:
$guess = 20
switch ($guess) {
{$_ -eq 20} { Write-Host "You guessed right!" }
{$_ -gt 20} { Write-Host "You guessed too high!" }
{$_ -lt 20} { Write-Host "You guessed too low!" }
default { Write-Host "You didn't guess a number!" }
}
$guess = 20
if ($guess -eq 20) {
Write-Host "You guessed right!"
}
elseif ($guess -gt 20) {
Write-Host "You guessed too high!"
}
elseif ($guess -lt 20) {
Write-Host "You guessed too low!"
}
else {
Write-Host "You didn't guess a number!"
} $message = (Test-Path $path) ? "Path exists" : "Path not found"
حلقه‌ها
همچنین از حالت‌های مختلف loop نیز پشتیبانی میشود:
[int]$num = 10
for ($i = 1; $i -le $num; $i++) {
Write-Host "`n"
for ($j = 1; $j -le $num; $j++) {
Write-Host -NoNewline -ForegroundColor Green ($i * $j).ToString().PadLeft(6)
}
}
Write-Host "`n`n"
[int]$counter = 1
while ($counter -le 10) {
Write-Host "Hello World"
$counter++
}
do {
Write-Host "Hello World"
$counter++
} while ($counter -le 10)
foreach ($i in 1..10) {
Write-Host "Hello World"
}
$items = "Hello", "World"
$items | ForEach-Object {
Write-Host $_
} 
آرایه‌ها
در PowerShell به صورت پیش‌فرض آرایه‌ها از نوع []System.Object در نظر گرفته میشوند. در اینجا نیز آرایه‌ها immutable هستند. چندین روش برای ایجاد آرایه وجود دارد. در ادامه یک آرایه خالی را تعریف کرده‌ایم:
$array = @()
$myArray = [Object[]]::new(10) $byteArray = [Byte[]]::new(100) $ipAddresses = [IPAddress[]]::new(5) $mylist = [System.Collections.Generic.List[int]]::new()
using namespace System.Collections.Generic $mylist = [List[int]]::new()
از range operator هم میتوانیم برای مقداردهی یک آرایه استفاده کرد:
$numbers = 1..10
$alphabet = "a".."z"
foreach ($item in 1..10) {
Write-Host "Hello World"
} $numbers = 1..10 $numbers Write-Output "".PadRight(10, "-") $numbers[1..2 + 2..4]
$colours = [System.Collections.ArrayList]@("Red", "Green", "Blue")
$colours.Add("Yellow")
$colours.Remove("Red") از دیگر کالکشن‌های NET. نیز میتوانید استفاده کنید؛ به عنوان مثال در مثال زیر از List برای اضافه کردن ده هزار آیتم استفاده کرده‌ایم:
using namespace System.Collections.Generic
$mylist = [List[int]]::new()
Measure-Command { 1..100000 | ForEach-Object { $mylist.Add($_) } }
Measure-Command { $mylist.Where({ $_ -gt 10000 }) }
Measure-Command { $mylist.Contains(10000) } Hashtable
ساختار دیگری که میتوانید استفاده کنید Hash Tableها هستند؛ از این ساختار برای ایجاد custom objects و همچنین پاس دادن پارامترها به یک command استفاده میشود: $sensors = @{
tempreture = "Temperature"
humidity = "Humidity"
pressure = "Pressure"
light = "Light"
noise = "Noise"
co2 = "CO2"
battery = "Battery"
min_temp = "Min Temp"
max_temp = "Max Temp"
} با دستور زیر میتوانید لیستی از Commandهایی که ورودی‌شان از نوع Hash table است را مشاهده کنید:
PS> Get-Command -ParameterType Hashtable CommandType Name Version Source ----------- ---- ------- ------ Function TabExpansion2 Cmdlet Add-Member 7.0.0.0 Microsoft.Powe… Cmdlet ConvertTo-Html 7.0.0.0 Microsoft.Powe… Cmdlet Get-Job 7.2.7.500 Microsoft.Powe… Cmdlet Invoke-Command 7.2.7.500 Microsoft.Powe… Cmdlet Invoke-RestMethod 7.0.0.0 Microsoft.Powe… Cmdlet Invoke-WebRequest 7.0.0.0 Microsoft.Powe… Cmdlet New-Object 7.0.0.0 Microsoft.Powe… Cmdlet New-PSRoleCapabilityFile 7.2.7.500 Microsoft.Powe… Cmdlet New-PSSession 7.2.7.500 Microsoft.Powe… Cmdlet Remove-Job 7.2.7.500 Microsoft.Powe… Cmdlet Select-Xml 7.0.0.0 Microsoft.Powe… Cmdlet Set-PSReadLineOption 2.1.0 PSReadLine Cmdlet Stop-Job 7.2.7.500 Microsoft.Powe… Cmdlet Wait-Job 7.2.7.500 Microsoft.Powe…
توابع
برای ایجاد توابع در PowerShell میتوانید از سینتکس زیر استفاده کنید:
function Write-HelloWorld {
Write-Host "Hello World"
} 
تفاوت بین Function و Cmdlet چیست؟
توابع و cmdletها عملاً از لحاظ کاربرد باهم تفاوتی ندارند. تنها تفاوت آنها در نحوه ساخت‌شان است. cmdletها با #C ساخته میشوند. به این معنا که یکسری DLL کامپایل شده هستند که در نهایت از آنها استفاده خواهیم کرد. اما توابع در PowerShell با کمک سینتکسی که اشاره شد ایجاد میشوند. توسط دستور زیر میتوانیم لیستی از توابعی را که درون سشن PowerShellمان بارگذاری شده‌اند، ببینیم:
PS> Get-Command -CommandType Function
در PowerShell نیز توابع قابلیت دریافت ورودی را نیز دارند. در ساده‌ترین حالت میتوانیم از آرایه args$ استفاده کنیم؛ دقیقاً چیزی مشابه arguments در JavaScript است:
function Write-HelloWorld {
Write-Host "First Argument: $($args[0])"
Write-Host "Second Argument: $($args[1])"
Write-Host "Third Argument: $($args[2])"
Write-Host "Fourth Argument: $($args[3])"
} function Write-HelloWorld(
[string]$first,
[string]$second,
[string]$third,
[string]$fourth
) {
Write-Host "First Argument: $($first)"
Write-Host "Second Argument: $($second)"
Write-Host "Third Argument: $($third)"
Write-Host "Fourth Argument: $($fourth)"
} در قسمت بعد در مورد Advanced Functionها صحبت خواهیم کرد و اجزای دیگر توابع را بیشتر توضیح خواهیم داد.
در ویندوز میتوانیم خروجی کنسول را به Out-GridView پایپ کنیم که در واقع یک GUI برای نمایش دادن خروجی کنسول است. این کامند فقط در ویندوز قابل استفاده است:
یک نسخه cross-platform آن نیز که مناسب کنسول است تهیه شده که میتوانید از آن استفاده کنید:
Get-Command -ParameterType Hashtable | Out-ConsoleGridview
البته به صورت پیش‌فرض نصب نیست و باید از طریق PowerShell Gallery آن را نصب کنید:
Install-Module -Name Microsoft.PowerShell.ConsoleGuiTools