بررسی اجمالی Redis
Redis | RDBMS |
Redis همه چیز را در حافظه اصلی ذخیره میکند. | RDBMS همه چیز را در حافظه ثانویه ذخیره میکند. |
در Redis بخاطر ذخیره سازی دادهها در حافظه اصلی، خواندن و نوشتن عملیات به شدت سریع میباشد. | در RDBMS بخاطر ذخیره سازی دادهها در حافظه ثانویه، خواندن و نوشتن عملیات کند است. |
حافظه اصلی از نظر size کوچکتر و از لحاظ قیمت نسبت به حافظه ثانویه گرانتر میباشد. Redis نمیتواند دادههای بزرگ یا binary data را ذخیره کند. | حافظه ثانویه از نظر size بزرگتر و از لحاظ قیمت نسبت به حافظه اصلی ارزانتر میباشد. RDBMS به آسانی میتواند با انواع فایلها کار کند. |
- Redis : Exceptionally fast خیلی سریع است و میتواند حدود 110000 ، SET و 81000 ، GET را به ازای هر ثانیه انجام دهد.
- Redis : Supports rich data type بیشتر دیتا تایپها را که توسعه دهندگان قبلا آنها را شناختهاند، پشتیبانی میکند؛ از قبیل string ، list ، set ، sorted set یا hash .
- Operations are atomic : تمام عملیات Redis اتمیک میباشند که این اطمینان خاطر را میدهد اگر دو کلاینت به صورت همزمان به آن دسترسی داشته باشند، Redis server مقدار update شده را دریافت خواهد کرد.
- Redis : Multi-utility tool یک ابزار چند منظوره است که میتواند در برخی از سناریوها استفاده شود از قبیل: Redis ) messaging-queues , caching به صورت بومی از Publish/Subscribe پشتیبانی میکند ) , هر داده ای با طول عمر کوتاه در Application مانند web application sessions , ... .
.NET 7 minimal API from scratch | FULL COURSE | clean architecture, repository pattern, CQRS MediatR
In this course I want to provide you a project structure and code organization to get you started with real .NET 7 minimal API projects. It's a full course on this topic where I start from creating and explaining the project structure, setting up different layers using EF Core, repository pattern, CQRS and MediatR. The biggest part of the video is however around the .NET 7 minimal API, taking you from the initial setup, explaining route handlers, implementing all CRUD operations and so on. Last but not least, this course walks you through the process of refactoring the .NET 7 minimal API so that it becomes readable, maintainable and scalable. At the end, you'll have a full project structure organized according to modern architectural patterns that you can take as a template for your own projects.
Contents
1. Intro: 00:00
2. Structuring the solution: 01:00
3. Coding the domain layer: 05:25
4. Coding the data access layer: 08:22
5. Creating repositories: 11:17
6. Adding migrations and database update: 22:30
7. CQRS with MediatR: 29:07
8. Route and rout handlers: 52:06
9. Dependency injection: 55:52
10. Implementing GET by ID : 57:40
11. Implementing POST route: 01:00:26
12. Implementing GET all route: 01:03:41
13. Implement PUT and DELETE: 01:04:57
14. Testing with Postman: 01:09:01
15. Is there a problem? 01:12:41
16. Refactoring service registrations: 01:15:49
17. Refactoring route registrations: 01:20:01
18. Automatic registration of endpoints: 01:26:28
19. Introducing route groups: 01:31:43
20. Extract lambdas into instance methods: 01:34:31
21: Model validation with endpoint filters: 01:45:58
22. Global exception handling: 01:55:10
23. Conclusions: 01:59:49
در پروژههای ویندوزی یکی از بیشترین ابزار کاربردی گریدویو تلریک Telerik
GridView میباشد و اینکه تمامی امکانات گرید مانند گروه بندی ، فیلترینگ و
... همه فارسی باشند خیلی برای پروژه خوب است.
منم در یکی از پروژهها نیاز به فارسی کردن این ابزار پرکاربرد ویندوزی داشتم و توانستم این مورد
را حل کنم . نحوه فارسی کردن این ابزار به شرح ذیل میباشد:
1- یک پروژه جدید ویندوزی در visual studio ایجاد میکنیم
2- اضافه کردن یک radGridView به فرم و خاصیت Dock آن را به حالت Fill و خاصیت RightToLeft را Yes قرار میدهیم :
3- حال برای اینکه یک سری اطلاعاتی داخل این گرید نمایش بدهیم یک کلاس در همان فرم درست میکنیم مشابه کد ذیل :
public List<MyCustomData> GetData() { List<MyCustomData> myList = new List<MyCustomData>(); for (int i = 1; i < 11; i++) { myList.Add(new MyCustomData() { ID = i, Name = "Name Family " + i.ToString(), Age = 29 }); } return myList; } public class MyCustomData { public int ID { get; set; } public string Name { get; set; } public int Age { get; set; } public bool Sex { get; set; } }
4 - حال برای اینکه این اطلاعات را در گرید نمایش دهیم کد زیر را در بخش Load_Form1 مینویسیم :
private void Form1_Load(object sender, EventArgs e) { radGridView1.DataSource = GetData(); }
6 - برای اینکه این موارد فارسی شوند نیاز به یک کلاس یا Provider داریم که این عمل ترجمه را انجام دهد که حتی در سایت خود تلریک در بخش مربوطه نیز ارائه شده است. بنده این کلاس را کپی کرده و تمامی ترجمههای آنها را نیز نوشتم ( اگر در ترجمه ایرادی بود به بزرگی خودتان بخشیده و تصحیح نمائید . ) که کد آن را در زیر میتوانید در اختیار داشته باشید:
class PersianRadGridLocalizationProvider : RadGridLocalizationProvider { public override string GetLocalizedString(string id) { switch (id) { case RadGridStringId.FilterFunctionBetween: return "بین"; //Between case RadGridStringId.FilterOperatorBetween: return "بین"; case RadGridStringId.FilterFunctionContains: return "حاوی"; case RadGridStringId.FilterOperatorContains: return "حاوی"; case RadGridStringId.FilterFunctionDoesNotContain: return "شامل نشود"; //Does not contain case RadGridStringId.FilterOperatorDoesNotContain: return "شامل نشود"; case RadGridStringId.FilterFunctionEndsWith: return "پایان پذیرد با"; //Ends with case RadGridStringId.FilterOperatorEndsWith: return "پایان پذیرد با"; case RadGridStringId.FilterFunctionEqualTo: return "برابر با"; //Equals case RadGridStringId.FilterOperatorEqualTo: return "برابر با"; case RadGridStringId.FilterFunctionGreaterThan: return "بزرگتر از"; //Greater than case RadGridStringId.FilterOperatorGreaterThan: return "بزرگتر از"; case RadGridStringId.FilterFunctionGreaterThanOrEqualTo: return "بزرگتر یا مساوی با"; //Greater than or equal to case RadGridStringId.FilterOperatorGreaterThanOrEqualTo: return "بزرگتر یا مساوی با"; case RadGridStringId.FilterFunctionIsEmpty: return "خالی باشد"; //Is empty case RadGridStringId.FilterOperatorIsEmpty: return "خالی باشد"; case RadGridStringId.FilterFunctionIsNull: return "تهی باشد"; //Is null case RadGridStringId.FilterOperatorIsNull: return "تهی باشد"; case RadGridStringId.FilterFunctionLessThan: return "کمتر از"; //Less than case RadGridStringId.FilterOperatorLessThan: return "کمتر از"; case RadGridStringId.FilterFunctionLessThanOrEqualTo: return "کمتر یا مساوی با"; //Less than or equal to case RadGridStringId.FilterOperatorLessThanOrEqualTo: return "کمتر یا مساوی با"; case RadGridStringId.FilterFunctionNoFilter: return "بدون شرط"; //No filter case RadGridStringId.FilterOperatorNoFilter: return "بدون شرط"; case RadGridStringId.FilterFunctionNotBetween: return "نباشد بین"; //Not between case RadGridStringId.FilterOperatorNotBetween: return "نباشد بین"; //Operator case RadGridStringId.FilterFunctionNotEqualTo: return "برابر نباشد با"; //Not equal to case RadGridStringId.FilterOperatorNotEqualTo: return "برابر نباشد با"; case RadGridStringId.FilterFunctionNotIsEmpty: return "خالی نباشد"; //Is not empty case RadGridStringId.FilterFunctionNotIsNull: return "خالی نباشد"; //Is not null case RadGridStringId.FilterFunctionStartsWith: return "شروع شود با"; //Starts with case RadGridStringId.FilterFunctionCustom: return "شرط دلخواه"; //Custom case RadGridStringId.CustomFilterMenuItem: return "شرط دلخواه منو"; //Custom case RadGridStringId.CustomFilterDialogCaption: return "انتخاب شرط دلخواه"; //RadGridView Custom Filter Dialog case RadGridStringId.CustomFilterDialogLabel: return ":نشان دادن سطرهایی که"; //Show rows where: case RadGridStringId.CustomFilterDialogRbAnd: return "و"; //And case RadGridStringId.CustomFilterDialogRbOr: return "یا"; //Or case RadGridStringId.CustomFilterDialogBtnOk: return "تایید"; //OK case RadGridStringId.CustomFilterDialogBtnCancel: return "انصراف"; //Cancel case RadGridStringId.AddNewRowString: return "برای افزودن سطر جدید اینجا کلیک کنید"; case RadGridStringId.ClearValueMenuItem: return "پاک کردن مقدار سلول"; case RadGridStringId.DeleteRowMenuItem: return "حذف سطر"; //Delete Row case RadGridStringId.SortAscendingMenuItem: return "مرتب سازی صعودی"; //Sort Ascending case RadGridStringId.SortDescendingMenuItem: return "مرتب سازی نزولی"; //Sort Descending case RadGridStringId.ClearSortingMenuItem: return "حذف مرتب سازی"; //Clear Sorting case RadGridStringId.ConditionalFormattingMenuItem: return "قالب بندی مشروط"; //Conditional Formatting case RadGridStringId.GroupByThisColumnMenuItem: return "گروهبندی بر حسب این ستون"; //Group by this column case RadGridStringId.UngroupThisColumn: return "حذف این ستون از گروهبندی "; //Ungroup this column case RadGridStringId.ColumnChooserMenuItem: return "انتخابگر ستون"; //Column Chooser case RadGridStringId.HideMenuItem: return "مخفی کردن ستون"; //Hide case RadGridStringId.UnpinMenuItem: return "حالت پیش فرض"; //Unpin case RadGridStringId.PinMenuItem: return "حالت ستون"; //Pin case RadGridStringId.PinAtLeftMenuItem: return "چسپیدن به سمت چپ"; case RadGridStringId.PinAtRightMenuItem: return "چسپیدن به سمت راست"; case RadGridStringId.PinAtTopMenuItem: return "چسپیدن به بالا"; case RadGridStringId.PinAtBottomMenuItem: return "چسپیدن به پایین"; case RadGridStringId.BestFitMenuItem: return "اندازه بهینه ستون"; //Best Fit case RadGridStringId.PasteMenuItem: return "چسپاندن"; //Paste case RadGridStringId.EditMenuItem: return "ویرایش"; //Edit case RadGridStringId.CopyMenuItem: return "کپی"; //Copy case RadGridStringId.ConditionalFormattingCaption: return "قالب بندی مشروط"; //Custom Formatting Condition Editor case RadGridStringId.ConditionalFormattingLblColumn: return "قالب بندی سلولهایی با شرط:"; //Column: case RadGridStringId.ConditionalFormattingLblName: return "نام شرط:"; //Name: case RadGridStringId.ConditionalFormattingLblType: return "مقدار سلول:"; //Type: case RadGridStringId.ConditionalFormattingLblValue1: return "مقدار اول:"; //Value 1: case RadGridStringId.ConditionalFormattingLblValue2: return "مقدار دوم:"; //Value 2: case RadGridStringId.ConditionalFormattingGrpConditions: return "شرایط"; //Conditions case RadGridStringId.ConditionalFormattingGrpProperties: return "مشخصات"; //Properties case RadGridStringId.ConditionalFormattingChkApplyToRow: return "اعمال این شرط به کل سطر"; //Apply to row case RadGridStringId.ConditionalFormattingBtnAdd: return "افزودن شرایط"; //Add case RadGridStringId.ConditionalFormattingBtnRemove: return "حذف شرایط انتخابی"; //Remove case RadGridStringId.ConditionalFormattingBtnOK: return "تایید"; //OK case RadGridStringId.ConditionalFormattingBtnCancel: return "انصراف"; //Cancel case RadGridStringId.ConditionalFormattingBtnApply: return "اعمال قالب بندی"; //Apply case RadGridStringId.ColumnChooserFormCaption: return "انتخاب ستون ها"; //Column Chooser case RadGridStringId.ColumnChooserFormMessage: return "برای حذف یکی از ستونها، آن ستون را به اینجا بکشید";//"Drag a column header from the grid here to remove it from the current view."; case RadGridStringId.CompositeFilterFormErrorCaption: return "خطا"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingChooseOne: return "[یکی را انتخاب کنید]"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingContains: return "[حاوی [مقدار اول"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingDoesNotContain: return "حاوی [مقدار اول] نباشد"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingEndsWith: return "با [مقدار اول] پایان یابد"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingEqualsTo: return "[برابر با [مقدار اول"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingIsBetween: return "بین [مقدار اول] و [مقدار دوم] باشد"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingIsGreaterThan: return "[بزرگتر از [مقدار اول"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingIsGreaterThanOrEqual: return "[بزرگتر یا مساوی با [مقدار اول"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingIsLessThan: return "کوچکتر از [مقدار اول]"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingIsLessThanOrEqual: return "کوچکتر یا مساوی با [مقدار اول]"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingIsNotBetween: return "بین [مقدار اول] و [مقدار دوم] نباشد"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingIsNotEqualTo: return "برابر با [مقدار اول] نباشد"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingRuleAppliesOn: return "اعمال شرایط روی:"; case RadGridStringId.ConditionalFormattingStartsWith: return "با [مقدار اول] شروع میشود"; case RadGridStringId.CustomFilterDialogCheckBoxNot: return "با این شرایط نباشد"; case RadGridStringId.CustomFilterDialogFalse: return "False"; case RadGridStringId.CustomFilterDialogTrue: return "True"; case RadGridStringId.FilterCompositeNotOperator: return "نباشد"; case RadGridStringId.FilterLogicalOperatorAnd: return "و"; case RadGridStringId.FilterLogicalOperatorOr: return "یا"; case RadGridStringId.FilterMenuAvailableFilters: return "فیلتر شده"; case RadGridStringId.FilterMenuButtonCancel: return "انصراف"; case RadGridStringId.FilterMenuButtonOK: return "تایید"; case RadGridStringId.FilterMenuClearFilters: return "پاک کردن فیلتر"; case RadGridStringId.FilterMenuSearchBoxText: return "جستجو..."; case RadGridStringId.FilterMenuSelectionAll: return "همه"; //case RadGridStringId.FilterMenuSelectionAllSearched: return "نتیجه همه جستجو"; case RadGridStringId.FilterMenuSelectionNotNull: return "خالی نباشد"; case RadGridStringId.FilterMenuSelectionNull: return "خالی باشد"; case RadGridStringId.FilterOperatorCustom: return "دلخواه"; case RadGridStringId.FilterOperatorIsLike: return "مانند"; case RadGridStringId.FilterOperatorNotIsContainedIn: return "نباشد در"; case RadGridStringId.FilterOperatorNotIsEmpty: return "خالی نباشد"; case RadGridStringId.FilterOperatorNotIsLike: return "نباشد شبیه"; case RadGridStringId.FilterOperatorNotIsNull: return "خالی نباشد"; case RadGridStringId.FilterOperatorStartsWith: return "شروع شود با"; case RadGridStringId.GroupingPanelDefaultMessage: return "برای گروهبندی ستونها، ستونی را به اینجا بکشید"; case RadGridStringId.GroupingPanelHeader: return ":گروهبندی بر حسب"; case RadGridStringId.NoDataText: return "داده ای برای نمایش وجود ندارد"; case RadGridStringId.UnpinRowMenuItem: return "حالت پیش فرض"; default: return base.GetLocalizedString(id); } } }
7 - حال اگر برنامه را اجرا کنید باز موارد انگلیسی گرید تلریک فارسی نمیشوند و باید در کلاس Program.cs پروژه این یک خط کد را هم اضافه نمائید.
//using Telerik.WinControls.UI.Localization; RadGridLocalizationProvider.CurrentProvider = new PersianRadGridLocalizationProvider();
8 - حال اگر برنامه را اجرا نمایید تمامی موارد را فارسی مشاهده خواهید نمود ( شکل ذیل )
لطفا ما را از نظرات سازنده خود بی نصیب نفرمائید. با تشکر
namespace EFCorePgExercises.Entities { public class Member { // ... public virtual ICollection<Member> Children { get; set; } public virtual Member Recommender { set; get; } public int? RecommendedBy { set; get; } // ... } }
- تولید لیست کاربرانی که کاربر دیگری را توصیه کردهاند.
- تولید لیست کاربران، به همراه توصیه کنندهی آنها.
- تولید لیست کاربران به همراه توصیه کنندهی آنها، بدون استفاده از جوین.
- هر کاربر چه تعداد کاربر دیگری را توصیه کردهاست؟
در این قسمت تعدادی مثال بازگشتی را میخواهیم بررسی کنیم.
مثال 1: رنجیرهی توصیه کنندگان کاربر با ID مساوی 27 را محاسبه کنید.
میخواهیم بدانیم چه کسی کاربر 27 را توصیه کرده و همچنین این کاربر نیز توسط چه شخص دیگری توصیه شده و به همین ترتیب تا بالاترین سطح ممکن.
روش معمول انجام این نوع کوئریها استفاده از «WITH Hierachy» است. اما اگر بخواهیم بدون SQL نویسی مستقیم اینکار را انجام دهیم، میتوان به صورت زیر عمل کرد:
var id = 27; var entity27WithAllOfItsParents = context.Members .Where(member => member.MemId == id || member.Children.Any(m => member.MemId == m.RecommendedBy)) .ToList() //It's a MUST - get all children from the database .FirstOrDefault(x => x.MemId == id);// then get the root of the tree
این کوئری ابتدا تمام رکوردهای جدول کاربران را لیست میکند. سپس خاصیت Recommender هر کدام را تا n سطح مقدار دهی میکند (خود EF-Core اینکار را انجام میدهد). تمام این اتفاقات تا قسمت ToList آن رخ میدهند. پس از آن یک FirstOrDefault سمت کاربر را هم داریم (LINQ to Objects). هدف از آن، بازگشت تنها ریشهی مرتبط با ID=27 است و تمام Recommenderهای متصل به آن. این موارد را در تصویر ذیل بهتر میتوانید مشاهده کنید:
لیست تمام کاربران وجود دارند. سپس سیزدهمین مورد آن، همان کاربر 27 است که توسط کاربر 20 توصیه شده. کاربر 20 توسط کاربر 5 توصیه شده و کاربر 5 توسط کاربر 1 و پس از آن خاصیت Recommender نال است که به معنای پایان پیمودن این زنجیرهاست.
بنابراین مرحلهی بعدی پس از یافتن ریشهی کاربر 27، پیمودن خاصیتهای Recommender به صورت بازگشتی است؛ کاری شبیه به متد FindParents زیر:
namespace EFCorePgExercises.Exercises.RecursiveQueries { public static class RecursiveUtils { public static void FindParents(Member member, List<dynamic> actualResult) { if (member == null || member.Recommender == null) { return; } var item = member.Recommender; actualResult.Add(new { Recommender = item.MemId, item.FirstName, item.Surname }); if (item.Recommender != null) { FindParents(item, actualResult); } } } }
var actualResult = new List<dynamic>(); RecursiveUtils.FindParents(entity27WithAllOfItsParents, actualResult);
مثال 2: زنجیرهی توصیه شدههای توسط کاربر با ID مساوی 1 را محاسبه کنید.
میخواهیم بدانیم کاربر 1، چه کسی را توصیه کرده و این کاربر نیز چه کاربر دیگری را توصیه کرده و به همین ترتیب تا پایینترین سطح ممکن.
var id = 1; var entity1WithAllOfItsDescendants = context.Members .Include(member => member.Children) .Where(member => member.MemId == id || member.Children.Any(m => member.MemId == m.RecommendedBy)) .ToList() //It's a MUST - get all children from the database .FirstOrDefault(x => x.MemId == id);// then get the root of the tree
وجود Include، سبب تولید یک چنین کوئری میشود که در آن جدول کاربران با خودش جوین شدهاست:
SELECT [m].[MemId], [m].[Address], [m].[FirstName], [m].[JoinDate], [m].[RecommendedBy], [m].[Surname], [m].[Telephone], [m].[ZipCode], [m0].[MemId], [m0].[Address], [m0].[FirstName], [m0].[JoinDate], [m0].[RecommendedBy], [m0].[Surname], [m0].[Telephone], [m0].[ZipCode] FROM [Members] AS [m] LEFT OUTER JOIN [Members] AS [m0] ON [m].[MemId] = [m0].[RecommendedBy] WHERE ([m].[MemId] = 1) OR EXISTS (SELECT 1 FROM [Members] AS [m1] WHERE ([m].[MemId] = [m1].[RecommendedBy]) AND ([m].[MemId] = [m1].[RecommendedBy])) ORDER BY [m].[MemId], [m0].[MemId];
namespace EFCorePgExercises.Exercises.RecursiveQueries { public static class RecursiveUtils { public static void FindChildren(Member member, List<dynamic> actualResult) { if (member == null) { return; } foreach (var item in member.Children) { actualResult.Add(new { item.MemId, item.FirstName, item.Surname }); if (item.Children != null) { FindChildren(item, actualResult); } } } } }
var actualResult = new List<dynamic>(); RecursiveUtils.FindChildren(entity1WithAllOfItsDescendants, actualResult);
کدهای کامل این قسمت را در اینجا میتوانید مشاهده کنید.
import React, { useState, useEffect } from "react"; import "./styles.css"; export default function App() { const initData = { name: "", class: "" }; const condition = true; const exampleData = { name: "Alex", class: "4" }; const [currentStudent, setCurrentStudent] = useState({}); const [formData, setFormData] = useState({}); useEffect(() => { setCurrentStudent(exampleData); // My example code to setState //The result of currentStudent is {name: "Alex", class: "4"} setFormData(condition ? exampleData : initData); console.log("useEffect =", formData); }, []); return <>{console.log("ui = ", formData)}</>; }
اگر کتابخانهی Google.Apis.Analytics.v3 را بر روی یک سیستم دات نت 4 اجرا کنید، احتمالا خطای ذیل را دریافت خواهید کرد:
Could not load type 'System.Net.HttpStatusCode' from assembly System.Net
- Performance testing is a testing method used to determine the speed of a computer, network or devices.
- Load testing simulates real-world load on any application or website.
- Stress testing determines the stability and robustness of the system
- Performance testing helps to check the performance of website servers, databases, networks.
- Load testing is used for the Client/Server, Web-based applications.
- Stress testing is done unexpected test traffic of your website.
EF Code First #10
حین کار با ORMهای پیشرفته، ویژگیهای جالب توجهی در اختیار برنامه نویسها قرار میگیرد که در زمان استفاده از کلاسهای متداول SQLHelper از آنها خبری نیست؛ مانند:
الف) Deferred execution
ب) Lazy loading
ج) Eager loading
نحوه بررسی SQL نهایی تولیدی توسط EF
برای توضیح موارد فوق، نیاز به مشاهده خروجی SQL نهایی حاصل از ORM است و همچنین شمارش تعداد بار رفت و برگشت به بانک اطلاعاتی. بهترین ابزاری را که برای این منظور میتوان پیشنهاد داد، برنامه EF Profiler است. برای دریافت آن میتوانید به این آدرس مراجعه کنید: (^) و (^)
پس از وارد کردن نام و آدرس ایمیل، یک مجوز یک ماهه آزمایشی، به آدرس ایمیل شما ارسال خواهد شد.
زمانیکه این فایل را در ابتدای اجرای برنامه به آن معرفی میکنید، محل ذخیره سازی نهایی آن جهت بازبینی بعدی، مسیر MyUserName\Local Settings\Application Data\EntityFramework Profiler خواهد بود.
استفاده از این برنامه هم بسیار ساده است:
الف) در برنامه خود، ارجاعی را به اسمبلی HibernatingRhinos.Profiler.Appender.dll که در پوشه برنامه EFProf موجود است، اضافه کنید.
ب) در نقطه آغاز برنامه، متد زیر را فراخوانی نمائید:
HibernatingRhinos.Profiler.Appender.EntityFramework.EntityFrameworkProfiler.Initialize();
نقطه آغاز برنامه میتواند متد Application_Start برنامههای وب، در متد Program.Main برنامههای ویندوزی کنسول و WinForms و در سازنده کلاس App برنامههای WPF باشد.
ج) برنامه EFProf را اجرا کنید.
مزایای استفاده از این برنامه
1) وابسته به بانک اطلاعاتی مورد استفاده نیست. (برخلاف برای مثال برنامه معروف SQL Server Profiler که فقط به همراه SQL Server ارائه میشود)
2) خروجی SQL نمایش داده شده را فرمت کرده و به همراه Syntax highlighting نیز هست.
3) کار این برنامه صرفا به لاگ کردن SQL تولیدی خلاصه نمیشود. یک سری از Best practices را نیز به شما گوشزد میکند. بنابراین اگر نیاز دارید سیستم خود را بر اساس دیدگاه یک متخصص بررسی کنید (یک Code review ارزشمند)، این ابزار میتواند بسیار مفید باشد.
4) میتواند کوئریهای سنگین و سبک را به خوبی تشخیص داده و گزارشات آماری جالبی را به شما ارائه دهد.
5) میتواند دقیقا مشخص کند، کوئری را که مشاهده میکنید از طریق کدام متد در کدام کلاس صادر شده است و دقیقا از چه سطری.
6) امکان گروه بندی خودکار کوئریهای صادر شده را بر اساس DbContext مورد استفاده به همراه دارد.
و ...
استفاده از این برنامه حین کار با EF «الزامی» است! (البته نسخههای NH و سایر ORMهای دیگر آن نیز موجود است و این مباحث در مورد تمام ORMهای پیشرفته صادق است)
مدام باید بررسی کرد که صفحه جاری چه تعداد کوئری را به بانک اطلاعاتی ارسال کرده و به چه نحوی. همچنین آیا میتوان با اعمال اصلاحاتی، این وضع را بهبود بخشید. بنابراین عدم استفاده از این برنامه حین کار با ORMs، همانند راه رفتن در خواب است! ممکن است تصور کنید برنامه دارد به خوبی کار میکند اما ... در پشت صحنه فقط صفحه جاری برنامه، 100 کوئری را به بانک اطلاعاتی ارسال کرده، در حالیکه شما تنها نیاز به یک کوئری داشتهاید.
کلاسهای مدل مثال جاری
کلاسهای مدل مثال جاری از یک دپارتمان که دارای تعدادی کارمند میباشد، تشکیل شده است. ضمنا هر کارمند تنها در یک دپارتمان میتواند مشغول به کار باشد و رابطه many-to-many نیست :
using System.Collections.Generic;
namespace EF_Sample06.Models
{
public class Department
{
public int DepartmentId { get; set; }
public string Name { get; set; }
//Creates Employee navigation property for Lazy Loading (1:many)
public virtual ICollection<Employee> Employees { get; set; }
}
}
namespace EF_Sample06.Models
{
public class Employee
{
public int EmployeeId { get; set; }
public string FirstName { get; set; }
public string LastName { get; set; }
//Creates Department navigation property for Lazy Loading
public virtual Department Department { get; set; }
}
}
نگاشت دستی این کلاسها هم ضرورتی ندارد، زیرا قراردادهای توکار EF Code first را رعایت کرده و EF در اینجا به سادگی میتواند primary key و روابط one-to-many را بر اساس navigation properties تعریف شده، تشخیص دهد.
در اینجا کلاس Context برنامه به شرح زیر است:
using System.Data.Entity;
using EF_Sample06.Models;
namespace EF_Sample06.DataLayer
{
public class Sample06Context : DbContext
{
public DbSet<Department> Departments { set; get; }
public DbSet<Employee> Employees { set; get; }
}
}
و تنظیمات ابتدایی نحوه به روز رسانی و آغاز بانک اطلاعاتی نیز مطابق کدهای زیر میباشد:
using System.Collections.Generic;
using System.Data.Entity.Migrations;
using EF_Sample06.Models;
namespace EF_Sample06.DataLayer
{
public class Configuration : DbMigrationsConfiguration<Sample06Context>
{
public Configuration()
{
AutomaticMigrationsEnabled = true;
AutomaticMigrationDataLossAllowed = true;
}
protected override void Seed(Sample06Context context)
{
var employee1 = new Employee { FirstName = "f name1", LastName = "l name1" };
var employee2 = new Employee { FirstName = "f name2", LastName = "l name2" };
var employee3 = new Employee { FirstName = "f name3", LastName = "l name3" };
var employee4 = new Employee { FirstName = "f name4", LastName = "l name4" };
var dept1 = new Department { Name = "dept 1", Employees = new List<Employee> { employee1, employee2 } };
var dept2 = new Department { Name = "dept 2", Employees = new List<Employee> { employee3 } };
var dept3 = new Department { Name = "dept 3", Employees = new List<Employee> { employee4 } };
context.Departments.Add(dept1);
context.Departments.Add(dept2);
context.Departments.Add(dept3);
base.Seed(context);
}
}
}
نکته: تهیه خروجی XML از نگاشتهای خودکار تهیه شده
اگر علاقمند باشید که پشت صحنه نگاشتهای خودکار EF Code first را در یک فایل XML جهت بررسی بیشتر ذخیره کنید، میتوان از متد کمکی زیر استفاده کرد:
void ExportMappings(DbContext context, string edmxFile)
{
var settings = new XmlWriterSettings { Indent = true };
using (XmlWriter writer = XmlWriter.Create(edmxFile, settings))
{
System.Data.Entity.Infrastructure.EdmxWriter.WriteEdmx(context, writer);
}
}
بهتر است پسوند فایل XML تولیدی را edmx قید کنید تا بتوان آنرا با دوبار کلیک بر روی فایل، در ویژوال استودیو نیز مشاهده کرد:
using (var db = new Sample06Context())
{
ExportMappings(db, "mappings.edmx");
}
الف) بررسی Deferred execution یا بارگذاری به تاخیر افتاده
برای توضیح مفهوم Deferred loading/execution بهترین مثالی را که میتوان ارائه داد، صفحات جستجوی ترکیبی در برنامهها است. برای مثال یک صفحه جستجو را طراحی کردهاید که حاوی دو تکست باکس دریافت FirstName و LastName کاربر است. کنار هر کدام از این تکست باکسها نیز یک چکباکس قرار دارد. به عبارتی کاربر میتواند جستجویی ترکیبی را در اینجا انجام دهد. نحوه پیاده سازی صحیح این نوع مثالها در EF Code first به چه نحوی است؟
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Data.Entity;
using System.Linq;
using EF_Sample06.DataLayer;
using EF_Sample06.Models;
namespace EF_Sample06
{
class Program
{
static IList<Employee> FindEmployees(string fName, string lName, bool byName, bool byLName)
{
using (var db = new Sample06Context())
{
IQueryable<Employee> query = db.Employees.AsQueryable();
if (byLName)
{
query = query.Where(x => x.LastName == lName);
}
if (byName)
{
query = query.Where(x => x.FirstName == fName);
}
return query.ToList();
}
}
static void Main(string[] args)
{
// note: remove this line if you received : create database is not supported by this provider.
HibernatingRhinos.Profiler.Appender.EntityFramework.EntityFrameworkProfiler.Initialize();
Database.SetInitializer(new MigrateDatabaseToLatestVersion<Sample06Context, Configuration>());
var list = FindEmployees("f name1", "l name1", true, true);
foreach (var item in list)
{
Console.WriteLine(item.FirstName);
}
}
}
}
نحوه صحیح این نوع پیاده سازی ترکیبی را در متد FindEmployees مشاهده میکنید. نکته مهم آن، استفاده از نوع IQueryable و متد AsQueryable است و امکان ترکیب کوئریها با هم.
به نظر شما با فراخوانی متد FindEmployees به نحو زیر که هر دو شرط آن توسط کاربر انتخاب شده است، چه تعداد کوئری به بانک اطلاعاتی ارسال میشود؟
var list = FindEmployees("f name1", "l name1", true, true);
شاید پاسخ دهید که سه بار : یکبار در متد db.Employees.AsQueryable و دوبار هم در حین ورود به بدنه شرطهای یاد شده و اینجا است که کسانی که قبلا با رویههای ذخیره شده کار کرده باشند، شروع به فریاد و فغان میکنند که ما قبلا این مسایل رو با یک SP در یک رفت و برگشت مدیریت میکردیم!
پاسخ صحیح: «فقط یکبار»! آنهم تنها در زمان فراخوانی متد ToList و نه قبل از آن.
برای اثبات این مدعا نیاز است به خروجی SQL لاگ شده توسط EF Profiler مراجعه کرد:
SELECT [Extent1].[EmployeeId] AS [EmployeeId],
[Extent1].[FirstName] AS [FirstName],
[Extent1].[LastName] AS [LastName],
[Extent1].[Department_DepartmentId] AS [Department_DepartmentId]
FROM [dbo].[Employees] AS [Extent1]
WHERE ([Extent1].[LastName] = 'l name1' /* @p__linq__0 */)
AND ([Extent1].[FirstName] = 'f name1' /* @p__linq__1 */)
IQueryable قلب LINQ است و تنها بیانگر یک عبارت (expression) از رکوردهایی میباشد که مد نظر شما است و نه بیشتر. برای مثال زمانیکه یک IQueryable را همانند مثال فوق فیلتر میکنید، هنوز چیزی از بانک اطلاعاتی یا منبع دادهای دریافت نشده است. هنوز هیچ اتفاقی رخ نداده است و هنوز رفت و برگشتی به منبع دادهای صورت نگرفته است. به آن باید به شکل یک expression builder نگاه کرد و نه لیستی از اشیاء فیلتر شدهی ما. به این مفهوم، deferred execution (اجرای به تاخیر افتاده) نیز گفته میشود.
کوئری LINQ شما تنها زمانی بر روی بانک اطلاعاتی اجرا میشود که کاری بر روی آن صورت گیرد مانند فراخوانی متد ToList، فراخوانی متد First یا FirstOrDefault و امثال آن. تا پیش از این فقط به شکل یک عبارت در برنامه وجود دارد و نه بیشتر.
اطلاعات بیشتر: «تفاوت بین IQueryable و IEnumerable در حین کار با ORMs»
ب) بررسی Lazy Loading یا واکشی در صورت نیاز
در مطلب جاری اگر به کلاسهای مدل برنامه دقت کنید، تعدادی از خواص به صورت virtual تعریف شدهاند. چرا؟
تعریف یک خاصیت به صورت virtual، پایه و اساس lazy loading است و به کمک آن، تا به اطلاعات شیءایی نیاز نباشد، وهله سازی نخواهد شد. به این ترتیب میتوان به کارآیی بیشتری در حین کار با ORMs رسید. برای مثال در کلاسهای فوق، اگر تنها نیاز به دریافت نام یک دپارتمان هست، نباید حین وهله سازی از شیء دپارتمان، شیء لیست کارمندان مرتبط با آن نیز وهله سازی شده و از بانک اطلاعاتی دریافت شوند. به این وهله سازی با تاخیر، lazy loading گفته میشود.
Lazy loading پیاده سازی سادهای نداشته و مبتنی است بر بکارگیری AOP frameworks یا کتابخانههایی که امکان تشکیل اشیاء Proxy پویا را در پشت صحنه فراهم میکنند. علت virtual تعریف کردن خواص رابط نیز به همین مساله بر میگردد، تا این نوع کتابخانهها بتوانند در نحوه تعریف اینگونه خواص virtual در زمان اجرا، در پشت صحنه دخل و تصرف کنند. البته حین استفاده از EF یا انواع و اقسام ORMs دیگر با این نوع پیچیدگیها روبرو نخواهیم شد و تشکیل اشیاء Proxy در پشت صحنه انجام میشوند.
یک مثال: قصد داریم اولین دپارتمان ثبت شده در حین آغاز برنامه را یافته و سپس لیست کارمندان آنرا نمایش دهیم:
using (var db = new Sample06Context())
{
var dept1 = db.Departments.Find(1);
if (dept1 != null)
{
Console.WriteLine(dept1.Name);
foreach (var item in dept1.Employees)
{
Console.WriteLine(item.FirstName);
}
}
}
رفتار یک ORM جهت تعیین اینکه آیا نیاز است برای دریافت اطلاعات بین جداول Join صورت گیرد یا خیر، واکشی حریصانه و غیرحریصانه را مشخص میسازد.
در حالت واکشی حریصانه به ORM خواهیم گفت که لطفا جهت دریافت اطلاعات فیلدهای جداول مختلف، از همان ابتدای کار در پشت صحنه، Join های لازم را تدارک ببین. در حالت واکشی غیرحریصانه به ORM خواهیم گفت به هیچ عنوان حق نداری Join ایی را تشکیل دهی. هر زمانی که نیاز به اطلاعات فیلدی از جدولی دیگر بود باید به صورت مستقیم به آن مراجعه کرده و آن مقدار را دریافت کنی.
به صورت خلاصه برنامه نویس در حین کار با ORM های پیشرفته نیازی نیست Join بنویسد. تنها باید ORM را طوری تنظیم کند که آیا اینکار را حتما خودش در پشت صحنه انجام دهد (واکشی حریصانه)، یا اینکه خیر، به هیچ عنوان SQL های تولیدی در پشت صحنه نباید حاوی Join باشند (lazy loading).
در مثال فوق به صورت خودکار دو کوئری به بانک اطلاعاتی ارسال میگردد:
SELECT [Limit1].[DepartmentId] AS [DepartmentId],
[Limit1].[Name] AS [Name]
FROM (SELECT TOP (2) [Extent1].[DepartmentId] AS [DepartmentId],
[Extent1].[Name] AS [Name]
FROM [dbo].[Departments] AS [Extent1]
WHERE [Extent1].[DepartmentId] = 1 /* @p0 */) AS [Limit1]
SELECT [Extent1].[EmployeeId] AS [EmployeeId],
[Extent1].[FirstName] AS [FirstName],
[Extent1].[LastName] AS [LastName],
[Extent1].[Department_DepartmentId] AS [Department_DepartmentId]
FROM [dbo].[Employees] AS [Extent1]
WHERE ([Extent1].[Department_DepartmentId] IS NOT NULL)
AND ([Extent1].[Department_DepartmentId] = 1 /* @EntityKeyValue1 */)
یکبار زمانیکه قرار است اطلاعات دپارتمان یک (db.Departments.Find) دریافت شود. تا این لحظه خبری از جدول Employees نیست. چون lazy loading فعال است و فقط اطلاعاتی را که نیاز داشتهایم فراهم کرده است.
زمانیکه برنامه به حلقه میرسد، نیاز است اطلاعات dept1.Employees را دریافت کند. در اینجا است که کوئری دوم، به بانک اطلاعاتی صادر خواهد شد (بارگذاری در صورت نیاز).
ج) بررسی Eager Loading یا واکشی حریصانه
حالت lazy loading بسیار جذاب به نظر میرسد؛ برای مثال میتوان خواص حجیم یک جدول را به جدول مرتبط دیگری منتقل کرد. مثلا فیلدهای متنی طولانی یا اطلاعات باینری فایلهای ذخیره شده، تصاویر و امثال آن. به این ترتیب تا زمانیکه نیازی به اینگونه اطلاعات نباشد، lazy loading از بارگذاری آنها جلوگیری کرده و سبب افزایش کارآیی برنامه میشود.
اما ... همین lazy loading در صورت استفاده نا آگاهانه میتواند سرور بانک اطلاعاتی را در یک برنامه چندکاربره از پا درآورد! نیازی هم نیست تا شخصی به سایت شما حمله کند. مهاجم اصلی همان برنامه نویس کم اطلاع است!
اینبار مثال زیر را درنظر بگیرید که بجای دریافت اطلاعات یک شخص، مثلا قصد داریم، اطلاعات کلیه دپارتمانها را توسط یک Grid نمایش دهیم (فرقی نمیکند برنامه وب یا ویندوز باشد؛ اصول یکی است):
using (var db = new Sample06Context())
{
foreach (var dept in db.Departments)
{
Console.WriteLine(dept.Name);
foreach (var item in dept.Employees)
{
Console.WriteLine(item.FirstName);
}
}
}
There is already an open DataReader associated with this Command which must be closed first
برای رفع این مشکل نیاز است گزینه MultipleActiveResultSets=True را به کانکشن استرینگ اضافه کرد:
<connectionStrings>
<clear/>
<add
name="Sample06Context"
connectionString="Data Source=(local);Initial Catalog=testdb2012;Integrated Security = true;MultipleActiveResultSets=True;"
providerName="System.Data.SqlClient"
/>
</connectionStrings>
سؤال: به نظر شما در دو حلقه تو در توی فوق چندبار رفت و برگشت به بانک اطلاعاتی صورت میگیرد؟ با توجه به اینکه در متد Seed ذکر شده در ابتدای مطلب، تعداد رکوردها مشخص است.
پاسخ: 7 بار!
و اینجا است که عنوان شد استفاده از EF Profiler در حین توسعه برنامههای مبتنی بر ORM «الزامی» است! اگر از این نکته اطلاعی نداشتید، بهتر است یکبار تمام صفحات گزارشگیری برنامههای خود را که حاوی یک Grid هستند، توسط EF Profiler بررسی کنید. اگر در این برنامه پیغام خطای n+1 select را دریافت کردید، یعنی در حال استفاده ناصحیح از امکانات lazy loading میباشید.
آیا میتوان این وضعیت را بهبود بخشید؟ زمانیکه کار ما گزارشگیری از اطلاعات با تعداد رکوردهای بالا است، استفاده ناصحیح از ویژگی Lazy loading میتواند به شدت کارآیی بانک اطلاعاتی را پایین بیاورد. برای حل این مساله در زمانهای قدیم (!) بین جداول join مینوشتند؛ الان چطور؟
در EF متدی به نام Include جهت Eager loading اطلاعات موجودیتهای مرتبط به هم درنظر گرفته شده است که در پشت صحنه همینکار را انجام میدهد:
using (var db = new Sample06Context())
{
foreach (var dept in db.Departments.Include(x => x.Employees))
{
Console.WriteLine(dept.Name);
foreach (var item in dept.Employees)
{
Console.WriteLine(item.FirstName);
}
}
}
همانطور که ملاحظه میکنید اینبار به کمک متد Include، نسبت به واکشی حریصانه Employees اقدام کردهایم. اکنون اگر برنامه را اجرا کنیم، فقط یک رفت و برگشت به بانک اطلاعاتی انجام خواهد شد و کار Join نویسی به صورت خودکار توسط EF مدیریت میگردد:
SELECT [Project1].[DepartmentId] AS [DepartmentId],
[Project1].[Name] AS [Name],
[Project1].[C1] AS [C1],
[Project1].[EmployeeId] AS [EmployeeId],
[Project1].[FirstName] AS [FirstName],
[Project1].[LastName] AS [LastName],
[Project1].[Department_DepartmentId] AS [Department_DepartmentId]
FROM (SELECT [Extent1].[DepartmentId] AS [DepartmentId],
[Extent1].[Name] AS [Name],
[Extent2].[EmployeeId] AS [EmployeeId],
[Extent2].[FirstName] AS [FirstName],
[Extent2].[LastName] AS [LastName],
[Extent2].[Department_DepartmentId] AS [Department_DepartmentId],
CASE
WHEN ([Extent2].[EmployeeId] IS NULL) THEN CAST(NULL AS int)
ELSE 1
END AS [C1]
FROM [dbo].[Departments] AS [Extent1]
LEFT OUTER JOIN [dbo].[Employees] AS [Extent2]
ON [Extent1].[DepartmentId] = [Extent2].[Department_DepartmentId]) AS [Project1]
ORDER BY [Project1].[DepartmentId] ASC,
[Project1].[C1] ASC
متد Include در نگارشهای اخیر EF پیشرفت کرده است و همانند مثال فوق، امکان کار با lambda expressions را جهت تعریف خواص مورد نظر به صورت strongly typed ارائه میدهد. در نگارشهای قبلی این متد، تنها امکان استفاده از رشتهها برای معرفی خواص وجود داشت.
همچنین توسط متد Include امکان eager loading چندین سطح با هم نیز وجود دارد؛ مثلا x.Employees.Kids و همانند آن.
چند نکته در مورد نحوه خاموش کردن Lazy loading
امکان خاموش کردن Lazy loading در تمام کلاسهای برنامه با تنظیم خاصیت Configuration.LazyLoadingEnabled کلاس Context برنامه به نحو زیر میسر است:
public class Sample06Context : DbContext
{
public Sample06Context()
{
this.Configuration.LazyLoadingEnabled = false;
}
یا اگر تنها در مورد یک کلاس نیاز است این خاموش سازی صورت گیرد، کلمه کلیدی virtual را حذف کنید. برای مثال با نوشتن public ICollection<Employee> Employees بجای public virtual ICollection<Employee> Employees در اولین بار وهله سازی کلاس دپارتمان، لیست کارمندان آن به نال تنظیم میشود. البته در این حالت null object pattern را نیز فراموش نکنید (وهله سازی پیش فرض Employees در سازنده کلاس):
public class Department
{
public int DepartmentId { get; set; }
public string Name { get; set; }
public ICollection<Employee> Employees { get; set; }
public Department()
{
Employees = new HashSet<Employee>();
}
}
به این ترتیب به خطای null reference object بر نخواهیم خورد. همچنین وهله سازی، با مقدار دهی لیست دریافتی از بانک اطلاعاتی متفاوت است. در اینجا نیز باید از متد Include استفاده کرد.
بنابراین در صورت خاموش کردن lazy loading، حتما نیاز است از متد Include استفاده شود. اگرlazy loading فعال است، جهت تبدیل آن به eager loading از متد Include استفاده کنید (اما اجباری نیست).
بازنویسی سطح دوم کش برای Entity framework 6
public IList<string> GetUserPermissions(int[] roleIds, int userId) { var permissionsOfRoles = (from p in _permissions from r in p.ApplicationRoles where roleIds.Contains(r.Id) select p.Name).Cacheable().Future(); var permissionsOfUser = (from p in _permissions from r in p.AssignedUsers where userId == r.Id select p.Name).Cacheable().Future().ToList(); return permissionsOfUser.Union(permissionsOfRoles).ToList(); }
The source query must be of type ObjectQuery or DbQuery. Parameter name: source
[ArgumentException: The source query must be of type ObjectQuery or DbQuery. Parameter name: source] EntityFramework.Extensions.FutureExtensions.Future(IQueryable`1 source) +249