نام این جدول را با درنظر گرفتن شرایط موجود میتوان Resources گذاشت.
ستون Name برای ذخیره نام منبع درنظر گرفته شده است. این نام برابر نام منابع درخواستی در سیستم مدیریت منابع ASP.NET است که درواقع برابر همان نام فایل منبع اما بدون پسوند resx. است.
ستون Key برای نگهداری کلید ورودی منبع استفاده میشود که دقیقا برابر همان مقداری است که درون فایلهای resx. ذخیره میشود.
ستون Culture برای ذخیره کالچر ورودی منبع به کار میرود. این مقدار میتواند برای کالچر پیشفرض برنامه برابر رشته خالی باشد.
ستون Value نیز برای نگهداری مقدار ورودی منبع استفاده میشود.
برای ستون Id میتوان از GUID نیز استفاده کرد. در اینجا برای راحتی کار از نوع داده bigint و خاصیت Identity برای تولید خودکار آن در Sql Server استفاده شده است.
نکته: برای امنیت بیشتر میتوان یک Unique Constraint بر روی سه فیلد Name و Key و Culture اعمال کرد.
برای نمونه به تصویر زیر که ذخیره تعدای ورودی منبع را درون جدول Resources نمایش میدهد دقت کنید:
اصلاح کلاس DbResourceProviderFactory
برای ذخیره منابع محلی، جهت اطمینان از یکسان بودن نام منبع، متد مربوطه در کلاس DbResourceProviderFactory باید بهصورت زیر تغییر کند:
public override IResourceProvider CreateLocalResourceProvider(string virtualPath) { if (!string.IsNullOrEmpty(virtualPath)) { virtualPath = virtualPath.Remove(0, virtualPath.IndexOf('/') + 1); // removes everything from start to the first '/' } return new LocalDbResourceProvider(virtualPath); }
ارتباط با دیتابیس
خوشبختانه برای تبادل اطلاعات با جدول بالا امروزه راههای زیادی وجود دارد. برای پیادهسازی آن مثلا میتوان از یک اینترفیس استفاده کرد. سپس با استفاده از سازوکارهای موجود مثلا بهکارگیری IoC، نمونه مناسبی از پیادهسازی اینترفیس مذبور را در اختیار برنامه قرار داد.
اما برای جلوگیری از پیچیدگی بیش از حد و دور شدن از مبحث اصلی، برای پیادهسازی فعلی از EF Code First به صورت مستقیم در پروژه استفاده شده است که سری آموزشی کاملی از آن در همین سایت وجود دارد.
پس از پیادهسازی کلاسهای مرتبط برای استفاده از EF Code First، از کلاس ResourceData که در بخش اول نیز نشان داده شده بود، برای کپسوله کردن ارتباط با دادهها استفاده میشود که نمونهای ابتدایی از آن در زیر آورده شده است:
using System.Collections.Generic; using System.Linq; using DbResourceProvider.Models; namespace DbResourceProvider.Data { public class ResourceData { private readonly string _resourceName; public ResourceData(string resourceName) { _resourceName = resourceName; } public Resource GetResource(string resourceKey, string culture) { using (var data = new TestContext()) { return data.Resources.SingleOrDefault(r => r.Name == _resourceName && r.Key == resourceKey && r.Culture == culture); } } public List<Resource> GetResources(string culture) { using (var data = new TestContext()) { return data.Resources.Where(r => r.Name == _resourceName && r.Culture == culture).ToList(); } } } }
using System.Collections.Generic; using System.Globalization; using DbResourceProvider.Data; namespace DbResourceProvider { public class DbResourceManager { private readonly string _resourceName; private readonly Dictionary<string, Dictionary<string, object>> _resourceCacheByCulture; public DbResourceManager(string resourceName) { _resourceName = resourceName; _resourceCacheByCulture = new Dictionary<string, Dictionary<string, object>>(); } public object GetObject(string resourceKey, CultureInfo culture) { return GetCachedObject(resourceKey, culture.Name); } private object GetCachedObject(string resourceKey, string cultureName) { if (!_resourceCacheByCulture.ContainsKey(cultureName)) _resourceCacheByCulture.Add(cultureName, new Dictionary<string, object>()); var cachedResource = _resourceCacheByCulture[cultureName]; lock (this) { if (!cachedResource.ContainsKey(resourceKey)) { var data = new ResourceData(_resourceName); var dbResource = data.GetResource(resourceKey, cultureName); if (dbResource == null) return null; var cachedResources = _resourceCacheByCulture[cultureName]; cachedResources.Add(dbResource.Key, dbResource.Value); } } return cachedResource[resourceKey]; } } }
private object GetCachedObject(string resourceKey, string cultureName) { lock (this) { if (!_resourceCacheByCulture.ContainsKey(cultureName)) { _resourceCacheByCulture.Add(cultureName, new Dictionary<string, object>()); var cachedResources = _resourceCacheByCulture[cultureName]; var data = new ResourceData(_resourceName); var dbResources = data.GetResources(cultureName); foreach (var dbResource in dbResources) { cachedResources.Add(dbResource.Key, dbResource.Value); } } } var cachedResource = _resourceCacheByCulture[cultureName]; return !cachedResource.ContainsKey(resourceKey) ? null : cachedResource[resourceKey]; }
using System.Collections; using System.Collections.Generic; using System.Globalization; namespace DbResourceProvider { public class CultureFallbackProvider : IEnumerable<CultureInfo> { private readonly CultureInfo _startingCulture; private readonly CultureInfo _neutralCulture; private readonly bool _tryParentCulture; public CultureFallbackProvider(CultureInfo startingCulture = null, CultureInfo neutralCulture = null, bool tryParentCulture = true) { _startingCulture = startingCulture ?? CultureInfo.CurrentUICulture; _neutralCulture = neutralCulture; _tryParentCulture = tryParentCulture; } #region Implementation of IEnumerable<CultureInfo> public IEnumerator<CultureInfo> GetEnumerator() { var reachedNeutralCulture = false; var currentCulture = _startingCulture; do { if (_neutralCulture != null && currentCulture.Name == _neutralCulture.Name) { yield return CultureInfo.InvariantCulture; reachedNeutralCulture = true; break; } yield return currentCulture; currentCulture = currentCulture.Parent; } while (_tryParentCulture && !HasInvariantCultureName(currentCulture)); if (!_tryParentCulture || HasInvariantCultureName(_startingCulture) || reachedNeutralCulture) yield break; yield return CultureInfo.InvariantCulture; } #endregion #region Implementation of IEnumerable IEnumerator IEnumerable.GetEnumerator() { return GetEnumerator(); } #endregion private bool HasInvariantCultureName(CultureInfo culture) { return culture.Name == CultureInfo.InvariantCulture.Name; } } }
public object GetObject(string resourceKey, CultureInfo culture) { foreach (var currentCulture in new CultureFallbackProvider(culture)) { var value = GetCachedObject(resourceKey, currentCulture.Name); if (value != null) return value; } throw new KeyNotFoundException("The specified 'resourceKey' not found."); }
ابتدا تنظیمات موردنیاز فایل کانفیگ را که در قسمت قبل نشان داده شد، در برنامه خود اعمال کنید.
دادههای نمونه نشان داده شده در ابتدای این مطلب را درنظر بگیرید. حال اگر در یک برنامه وب اپلیکیشن، صفحه Default.aspx در ریشه سایت حاوی دو کنترل زیر باشد:
<asp:Label ID="Label1" runat="server" meta:resourcekey="Label1" /> <asp:Label ID="Label2" runat="server" meta:resourcekey="Label2" />
سپس تغییر زیر را در فایل web.config اعمال کنید تا کالچر UI سایت به fa تغییر یابد (به بخش "uiCulture="fa دقت کنید):
<globalization uiCulture="fa" resourceProviderFactoryType = "DbResourceProvider.DbResourceProviderFactory, DbResourceProvider" />
میبینید که با توجه به عدم وجود مقداری برای Label2.Text برای کالچر fa، عملیات fallback اتفاق افتاده است.
کار تولید یک پرووایدر منابع سفارشی دیتابیسی به اتمام رسید. تا اینجا اصول کلی تولید یک پرووایدر سفارشی شرح داده شد. بدین ترتیب میتوان برای هر حالت خاص دیگری نیز پرووایدرهای سفارشی مخصوص ساخت تا مدیریت منابع به آسانی تحت کنترل برنامه نویس قرار گیرد.
اما نکتهای را که باید به آن توجه کنید این است که در پیادهسازیهای نشان داده شده با توجه به نحوه کششدن مقادیر ورودیها، اگر این مقادیر در دیتابیس تغییر کنند، تا زمانیکه سایت ریست نشود این تغییرات در برنامه اعمال نخواهد شد. زیرا همانطور که اشاره شد، مدیریت نمونههای تولیدشده از پرووایدرهای منابع برای هر منبع درخواستی درنهایت برعهده ASP.NET است. بنابراین باید مکانیزمی پیاده شود تا کلاس DbResourceManager از بهروزرسانی ورودیهای کششده اطلاع یابد تا آنها را ریفرش کند.
در ادامه درباره روشهای مختلف نحوه پیادهسازی قابلیت بهروزرسانی ورودیهای منابع در زمان اجرا با استفاده از پرووایدرهای منابع سفارشی بحث خواهد شد. همچنین راهحلهای مختلف استفاده از این پرووایدرهای سفارشی در جاهای مختلف پروژههای MVC شرح داده میشود.
البته مباحث پیشرفتهتری چون تزریق وابستگی برای پیادهسازی لایه ارتباط با دیتابیس در بیرون و یا تولید یک Factory برای تزریق کامل پرووایدر منابع از بیرون نیز جای بحث و بررسی دارد.
منابع
http://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa905797.aspx
http://msdn.microsoft.com/en-us/library/system.web.compilation.resourceproviderfactory.aspx
http://www.dotnetframework.org/default.aspx/.../ResourceFallbackManager@cs
http://www.codeproject.com/Articles/14190/ASP-NET-2-0-Custom-SQL-Server-ResourceProvider
استفاده از StructureMap به عنوان یک IoC Container
public class EntityConfigurations { internal static void LoadEntityConfigurations(Assembly[] asm, DbModelBuilder modelBuilder) { if (asm == null) throw new ArgumentNullException(nameof(asm)); foreach (var configurations in asm.Select(assembly => assembly.GetTypes() .Where( type => type.BaseType != null && type.BaseType.IsGenericType && type.BaseType.GetGenericTypeDefinition() == typeof(EntityTypeConfiguration<>)) .ToList())) { configurations.ForEach(type => { dynamic instance = Activator.CreateInstance(type); modelBuilder.Configurations.Add(instance); }); } } }
نحوه فراخوانی:
/// <summary> /// /// </summary> /// <param name="modelBuilder"></param> protected override void OnModelCreating(DbModelBuilder modelBuilder) { EntityConfigurations.LoadEntityConfigurations(AppDomain.CurrentDomain.GetAssemblies(), modelBuilder); }
مثالی جهت توضیح علت نیاز به اعضای static abstract در اینترفیسها
فرض کنید قصد داریم حاصل جمع اعضای یک آرایهی int را محاسبه کنیم:
namespace CS11Tests; public class StaticAbstractMembers { public static void Test() { var sum = AddAll(new[] { 1, 2, 3, 4 }); Console.WriteLine(sum); } private static int AddAll(int[] values) { int result = 0; foreach (var value in values) { result += value; } return result; } }
var sum = AddAll(new[] { 1, 2, 3, 4, 0.68 });
Argument 1: cannot convert from 'double[]' to 'int[]' [CS11Tests]csharp(CS1503)
private static T AddAll<T>(T[] values) { T result = 0; foreach (var value in values) { result += value; } return result; }
T result = T.Zero;
در C# 11 و دات نت 7، با معرفی اینترفیس جدید INumber، میتوان قید <where T : INumber<T را به T اعمال کرد (مانند نمونهی زیر) و همچنین با استفاده از اعضای static abstract این اینترفیس، به مقدار T.Zero هم دسترسی یافت و اینبار قطعه کد زیر، بدون مشکل در C# 11 کامپایل میشود:
using System.Numerics; namespace CS11Tests; public class StaticAbstractMembers { public static void Test() { //var sum = AddAll(new[] { 1, 2, 3, 4 }); var sum = AddAll(new[] { 1, 2, 3, 4, 0.68 }); Console.WriteLine(sum); } private static T AddAll<T>(T[] values) where T : INumber<T> { T result = T.Zero; foreach (var value in values) { result += value; } return result; } }
abstract static TSelf One { get; } abstract static TSelf Zero { get; }
abstract static TResult operator +(TSelf left, TOther right);
مثال دیگری از کاربرد اعضای abstract static در اینترفیسها
فرض کنید اینترفیس ISport را به همراه دو پیاده سازی از آن، به صورت زیر تعریف کردهایم:
public interface ISport { bool IsTeamSport(); } public class Swimming : ISport { public bool IsTeamSport() => false; } public class Football : ISport { public bool IsTeamSport() => true; }
public class StaticAbstractMembers { public static void Display<T>(T sport) where T : ISport { Console.WriteLine("Is Team Sport:" + sport.IsTeamSport()); } }
Display(new Football());
پاسخ: تا پیشاز C# 11 یکی از روشهای انجام اینکار، استفاده از reflection بود. اما در C# 11 با کمک static abstractها میتوان تعاریف این اینترفیس و پیاده سازیهای آنرا به صورت زیر تغییر داد:
public interface ISport { static abstract bool IsTeamSport(); } public class Swimming : ISport { public static bool IsTeamSport() => false; } public class Football : ISport { public static bool IsTeamSport() => true; }
public class StaticAbstractMembers { public static void Display<T>() where T : ISport { Console.WriteLine("Is Team Sport:" + T.IsTeamSport()); } }
«تبدیل HTML به PDF با استفاده از کتابخانهی iTextSharp»
هرچند کلاس HTMLWorker دیگر توسعه نخواهد یافت (با کتابخانه XML Worker جایگزین شدهاست)، اما برای تبدیل یک سری از کارهای ابتدایی بسیار مناسب است. در این بین اگر تگ خاصی توسط کلاس HTMLWorker پشتیبانی نشود یا پیاده سازی آن ناقص باشد، امکان جایگزین کردن کامل آن با پیاده سازی اینترفیس IHTMLTagProcessor وجود دارد. در کدهای ذیل نحوه جایگزین کردن پردازش کننده تصاویر آنرا ملاحظه میکنید. در اینجا پشتیبانی از تصاویر base64 مدفون شده در صفحات html به آن اضافه شده است:
using System; using System.Collections.Generic; using System.Diagnostics; using System.IO; using iTextSharp.text; using iTextSharp.text.html; using iTextSharp.text.html.simpleparser; using iTextSharp.text.pdf; namespace CustomHtmlWorkerTag { /// <summary> /// Our custom HTML Tag to add an IElement. /// </summary> public class CustomImageHTMLTagProcessor : IHTMLTagProcessor { /// <summary> /// Tells the HTMLWorker what to do when a close tag is encountered. /// </summary> public void EndElement(HTMLWorker worker, string tag) { } /// <summary> /// Tells the HTMLWorker what to do when an open tag is encountered. /// </summary> public void StartElement(HTMLWorker worker, string tag, IDictionary<string, string> attrs) { Image image; var src = attrs["src"]; if (src.StartsWith("data:image/")) { // data:[<MIME-type>][;charset=<encoding>][;base64],<data> var base64Data = src.Substring(src.IndexOf(",") + 1); var imagedata = Convert.FromBase64String(base64Data); image = Image.GetInstance(imagedata); } else { image = Image.GetInstance(src); } worker.UpdateChain(tag, attrs); worker.ProcessImage(image, attrs); worker.UpdateChain(tag); } } class Program { static void Main(string[] args) { using (var pdfDoc = new Document(PageSize.A4)) { PdfWriter.GetInstance(pdfDoc, new FileStream("Test.pdf", FileMode.Create)); pdfDoc.Open(); FontFactory.Register("c:\\windows\\fonts\\tahoma.ttf"); var tags = new HTMLTagProcessors(); // Replace the built-in image processor tags[HtmlTags.IMG] = new CustomImageHTMLTagProcessor(); var html = "<img alt='' src='' />"; var styles = new StyleSheet(); styles.LoadTagStyle(HtmlTags.BODY, HtmlTags.FONTFAMILY, "tahoma"); styles.LoadTagStyle(HtmlTags.BODY, HtmlTags.ENCODING, "Identity-H"); PdfPCell pdfCell = new PdfPCell { Border = 0 }; pdfCell.RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_LTR; using (var reader = new StringReader(html)) { var parsedHtmlElements = HTMLWorker.ParseToList(reader, styles, tags, null); foreach (var htmlElement in parsedHtmlElements) { pdfCell.AddElement(htmlElement); } } var table1 = new PdfPTable(1); table1.AddCell(pdfCell); pdfDoc.Add(table1); } Process.Start("Test.pdf"); } } }
var tags = new HTMLTagProcessors(); // Replace the built-in image processor tags[HtmlTags.IMG] = new CustomImageHTMLTagProcessor();
HTMLWorker.ParseToList(reader, styles, tags, null)
{ "manifest_version": 2, "name": "Dotnettips Updater", "description": "This extension keeps you updated on current activities on dotnettips.info", "version": "1.0", "icons": { "16": "icon.png", "48": "icon.png", "128": "icon.png" }, "browser_action": { "default_icon": "icon.png", "default_popup": "popup.html" }, "permissions": [ "activeTab", "https://www.dntips.ir" ] }
"default_icon": { // optional "19": "images/icon19.png", // optional "38": "images/icon38.png" // optional }
صفحات پسزمینه
- صفحات مصر یا Persistent Page
- صفحات رویدادگرا یا Events Pages
"background": { "scripts": ["background.js"], "persistent": false }
Content Script یا اسکریپت محتوا
"content_scripts": [ { "matches": ["http://*/*", "https://*/*"], "js": ["content.js"] } ]
آغاز کدنویسی (رابطهای کاربری)
اجازه دهید بقیه موارد را در حین کدنویسی تجربه کنیم و هر آنچه ماند را بعدا توضیح خواهیم داد. در اینجا من از یک صفحه با کد HTML زیر بهره برده ام که یک فرم دارد به همراه چهار چک باکس و در نهایت یک دکمه جهت ذخیره مقادیر. نام صفحه را popup.htm گذاشته ام و یک فایل popup.js هم دارم که در آن کد jquery نوشتم. قصد من این است که بتوان یک action browser به شکل زیر درست کنم:
کد html آن به شرح زیر است:
<html> <head> <meta charset="utf-8"/> <script src="jquery.min.js"></script> <!-- Including jQuery --> <script type="text/javascript" src="popup.js"></script> </head> <body style="direction:rtl;width:250px;"> <form > <input type="checkbox" id="chkarticles" value="" checked="true">آخرین مطالب سایت</input><br/> <input type="checkbox" id="chkarticlescomments" value="" >آخرین نظرات مطالب سایت</input><br/> <input type="checkbox" id="chkshares" value="" >آخرین اشتراکهای سایت</input><br/> <input type="checkbox" id="chksharescomments" value="" >آخرین نظرات اشتراکهای سایت</input><br/> <input id="btnsave" type="button" value="ذخیره تغییرات" /> <div id="messageboard" style="color:green;"></div> </form> </body> </html>
$(document).ready(function () { $("#btnsave").click(function() { var articles = $("#chkarticles").is(':checked'); var articlesComments = $("#chkarticlescomments").is(':checked'); var shares = $("#chkshares").is(':checked'); var sharesComments = $("#chksharescomments").is(':checked'); chrome.storage.local.set({ 'articles': articles, 'articlesComments': articlesComments, 'shares': shares, 'sharesComments': sharesComments }, function() { $("#messageboard").text( 'تنظیمات جدید اعمال شد'); }); }); });
"permissions": [ "storage" ]
chrome.storage.sync.set
{ "manifest_version": 2, "name": "Dotnettips Updater", "description": "This extension keeps you updated on current activities on dotnettips.info", "version": "1.0", "browser_action": { "default_icon": "icon.png", "default_popup": "popup.html" }, "permissions": [ "storage" ] }
chrome://extensions
chrome.storage.local.get(['articles', 'articlesComments', 'shares', 'sharesComments'], function ( items) { console.log(items[0]); $("#chkarticles").attr("checked", items["articles"]); $("#chkarticlescomments").attr("checked", items["articlesComments"]); $("#chkshares").attr("checked", items["shares"]); $("#chksharescomments").attr("checked", items["sharesComments"]); });
"page_action": { "default_icon": { "19": "images/icon19.png", "38": "images/icon38.png" }, "default_popup": "popup.html"
"background": { "scripts": ["page_action_validator.js"] }
function UrlValidation(tabId, changeInfo, tab) { if (tab.url.indexOf('dotnettips.info') >-1) { chrome.pageAction.show(tabId); } }; chrome.tabs.onUpdated.addListener(UrlValidation);
"omnibox": { "keyword" : ".net" }
"background": { "scripts": ["omnibox.js"]
chrome.omnibox.onInputChanged.addListener(function(text, suggest) { suggest([ {content: ".net tips Home Page", description: "صفحه اصلی"}, {content: ".net tips Posts", description: "آخرین مطالب"}, {content: ".net tips News", description: "آخرین نظرات مطالب"}, {content: ".net tips Post Comments", description: "آخرین اشتراک ها"}, {content: ".net tips News Comments", description: "آخرین نظرات اشتراک ها"} ]); });
onInputStarted | بعد از اینکه کاربر کلمه کلیدی را وارد کرد اجرا میشود |
onInputChanged | بعد از وارد کردن کلمه کلیدی هربار که کاربر تغییری در ورودی نوارد آدرس میدهد اجرا میشود. |
onInputEntered | کاربر ورودی خود را تایید میکند. مثلا بعد از وارد کردن، کلید enter را میفشارد |
onInputCancelled | کاربر از وارد کردن ورودی منصرف شده است؛ مثلا کلید ESC را فشرده است. |
chrome.omnibox.onInputEntered.addListener(function (text) { var location=""; switch(text) { case ".net tips Posts": location="https://www.dntips.ir/postsarchive"; break; case ".net tips News": location="https://www.dntips.ir/newsarchive"; break; case ".net tips Post Comments": location="https://www.dntips.ir/commentsarchive"; break; case".net tips News Comments": location="https://www.dntips.ir/newsarchive/comments"; break; default: location="https://www.dntips.ir/"; } chrome.tabs.getSelected(null, function (tab) { chrome.tabs.update(tab.id, { url: location }); }); });
var root = chrome.contextMenus.create({ title: 'Open .net tips', contexts: ['page'] }, function () { var Home= chrome.contextMenus.create({ title: 'Home', contexts: ['page'], parentId: root, onclick: function (evt) { chrome.tabs.create({ url: 'https://www.dntips.ir' }) } }); var Posts = chrome.contextMenus.create({ title: 'Posts', contexts: ['page'], parentId: root, onclick: function (evt) { chrome.tabs.create({ url: 'https://www.dntips.ir/postsarchive/' }) } }); });
آشنایی با مدل برنامه نویسی TAP
دات نت فریم ورک، از زمان ارائه نگارش یک آن، از اعمال غیرهمزمان و API خاص آن پشتیبانی میکردهاست. همچنین این مورد یکی از ویژگیهای Win32 نیز میباشد. نوشتن کدهای همزمان متداول بسیار ساده است. در این نوع کدها هر عملیات خاص، پس از پایان عملیات قبلی انجام میشود.
public string TestNoneAsync() { var webClient = new WebClient(); return webClient.DownloadString("http://www.google.com"); }
این مورد همچنین در برنامههای سمت سرور نیز حائز اهمیت است. با قفل شدن تعداد زیادی ترد در حال اجرا، عملا قدرت پاسخدهی سرور نیز کاهش مییابد. بنابراین در این نوع موارد، برنامههای چند ریسمانی هرچند در سمت کلاینت ممکن است مفید واقع شوند و برای مثال ترد UI را آزاد کنند، اما اثر آنچنانی بر روی برنامههای سمت سرور ندارند. زیرا در آنها میتوان هزاران ترد را ایجاد کرد که همگی دارای کدهای اصطلاحا blocking باشند. برای حل این مساله استفاده از API غیرهمزمان توصیه میشود.
برای نمونه کلاس WebClient توکار دات نت، دارای متدی به نام DownloadStringAsync نیز میباشد. این متد به محض فراخوانی، ترد جاری را آزاد میکند. به این معنا که فراخوانی آن سبب توقف ترد جاری برای دریافت نتیجهی دریافت اطلاعات از وب نمیشود. به این نوع API، یک Asynchronous API گفته میشود؛ زیرا با سایر کدهای نوشته شده، هماهنگ و همزمان اجرا نمیشود.
هر چند این کد جدید مشکل عدم پاسخ دهی برنامه را برطرف میکند، اما مشکل دیگری را به همراه دارد؛ چگونه باید حاصل عملیات آنرا پس از پایان کار دریافت کرد؟ چگونه باید خطاها و مشکلات احتمالی را مدیریت کرد؟
برای مدیریت این مساله، رخدادی به نام DownloadStringCompleted تعریف شدهاست. روال رویدادگردان آن پس از پایان کار دریافت اطلاعات از وب، فراخوانی میگردد.
public void TestAsync() { var webClient = new WebClient(); webClient.DownloadStringAsync(new Uri("http://www.google.com")); webClient.DownloadStringCompleted += webClientDownloadStringCompleted; } void webClientDownloadStringCompleted(object sender, DownloadStringCompletedEventArgs e) { // use e.Result }
مشکل! ما سادگی یک عملیات همزمان را از دست دادیم. متد TestNoneAsync از لحاظ پیاده سازی و همچنین خواندن و نگهداری آن در طول زمان، بسیار سادهتر است از نمونهی TestAsync نوشته شده. در کدهای غیرهمزمان فوق، یک متد ساده، به دو متد مجزا خرد شدهاست و نتیجهی نهایی، درون یک روال رخدادگردان بدست میآید.
به این مدل، EAP یا Event based asynchronous pattern نیز گفته میشود. EAP در دات نت 2 معرفی شد. روالهای رخدادگردان در این حالت، در ترد اصلی برنامه اجرا میشوند. اما اگر به حالت اصلی اعمال غیرهمزمان موجود از دات نت یک کوچ کنیم، اینطور نیست. در WinForms و WPF برای به روز رسانی رابط کاربری نیاز است اطلاعات دریافت شده در همان تردی که رابط کاربری ایجاد شده است، تحویل گرفته شده و استفاده شوند. در غیراینصورت استثنایی صادر شده و برنامه خاتمه مییابد.
آشنایی با Synchronization Context
ابتدا یک برنامهی WinForms ساده را آغاز کرده و یک دکمهی جدید را به نام btnGetInfo و یک تکست باکس را به نام txtResults، به آن اضافه کنید. سپس کدهای فرم اصلی آنرا به نحو ذیل تغییر دهید:
using System; using System.Linq; using System.Net; using System.Windows.Forms; namespace Async02 { public partial class Form1 : Form { public Form1() { InitializeComponent(); } private void btnGetInfo_Click(object sender, EventArgs e) { var req = (HttpWebRequest)WebRequest.Create("http://www.google.com"); req.Method = "HEAD"; req.BeginGetResponse( asyncResult => { var resp = (HttpWebResponse)req.EndGetResponse(asyncResult); var headersText = formatHeaders(resp.Headers); txtResults.Text = headersText; }, null); } private string formatHeaders(WebHeaderCollection headers) { var headerString = headers.Keys.Cast<string>() .Select(header => string.Format("{0}:{1}", header, headers[header])); return string.Join(Environment.NewLine, headerString.ToArray()); } } }
همچنین در این مثال از متد غیرهمزمان BeginGetResponse نیز استفاده شدهاست. در این نوع API خاص، کار با BeginGetResponse آغاز شده و سپس در callback نهایی توسط EndGetResponse، نتیجهی عملیات به دست میآید.
اگر برنامه را اجرا کنید، با استثنای زیر مواجه خواهید شد:
An exception of type 'System.InvalidOperationException' occurred in System.Windows.Forms.dll but was not handled in user code Additional information: Cross-thread operation not valid: Control 'txtResults' accessed from a thread other than the thread it was created on.
private void btnGetInfo_Click(object sender, EventArgs e) { var sync = SynchronizationContext.Current; var req = (HttpWebRequest)WebRequest.Create("http://www.google.com"); req.Method = "HEAD"; req.BeginGetResponse( asyncResult => { var resp = (HttpWebResponse)req.EndGetResponse(asyncResult); var headersText = formatHeaders(resp.Headers); sync.Post(delegate { txtResults.Text = headersText; }, null); }, null); }
برای درک بهتر آن، سه break point را پیش از متد BeginGetResponse، داخل Async calback و داخل delegate متد Post قرار دهید. پس از اجرای برنامه، از منوی دیباگ در VS.NET گزینهی Windows و سپس Threads را انتخاب کنید.
در اینجا همانطور که مشخص است، کد داخل delegate تعریف شده، در ترد اصلی برنامه اجرا میشود و نه یکی از Worker threadهای ثانویه.
هر چند استفاده از متدهای تو در تو و lambda syntax، نیاز به تعریف چندین متد جداگانه را برطرف کردهاست، اما باز هم کد سادهای به نظر نمیرسد. در سی شارپ 5، برای مدیریت بهتر تمام مشکلات یاد شده، پشتیبانی توکاری از اعمال غیرهمزمان، به هستهی زبان اضافه شدهاست.
Syntax ابتدایی یک متد Async
در ابتدا کلاس و متد Async زیر را در نظر بگیرید:
using System; using System.Threading.Tasks; namespace Async01 { public class AsyncExample { public async Task DoWorkAsync(int parameter) { await Task.Delay(parameter); Console.WriteLine(parameter); } } }
- در مدل برنامه نویسی TAP، متدهای غیرهمزمان باید یک Task را بازگشت دهند؛ یا نمونهی جنریک آنرا. البته کامپایلر، async void را نیز پشتیبانی میکند ولی در قسمتهای بعدی بررسی خواهیم کرد که چرا استفاده از آن مشکلزا است و باید از آن پرهیز شود.
- همچنین مطابق TAP، اینگونه متدها باید به پسوند Async ختم شوند تا استفاده کننده در حین کار با Intellisense، بتواند آنها را از متدهای معمولی سریعتر تشخیص دهد.
- از واژهی کلیدی async نیز استفاده میگردد تا کامپایلر از وجود اعمال غیر همزمان مطلع گردد.
- await به کامپایلر میگوید، عبارت پس از من، یک وظیفهی غیرهمزمان است و ادامهی کدهای نوشته شده، تنها زمانی باید اجرا شوند که عملیات غیرهمزمان معرفی شده، تکمیل گردد.
در متد DoWorkAsync، ابتدا به اندازهای مشخص توقف حاصل شده و سپس سطر بعدی یعنی Console.WriteLine اجرا میشود.
یک اشتباه عمومی! استفاده از واژههای کلیدی async و await متد شما را async نمیکنند.
برخلاف تصور ابتدایی از بکارگیری واژههای کلیدی async و await، این کلمات نحوهی اجرای متد شما را async نمیکنند. این کلمات صرفا برای تشکیل متدهایی که هم اکنون غیرهمزمان هستند، مفید میباشند. برای توضیح بیشتر آن به مثال ذیل دقت کنید:
public async Task<double> GetNumberAsync() { var generator = new Random(); await Task.Delay(generator.Next(1000)); return generator.NextDouble(); }
در ادامه برای استفاده از آن خواهیم داشت:
public async Task<double> GetSumAsync() { var leftOperand = await GetNumberAsync(); var rightOperand = await GetNumberAsync(); return leftOperand + rightOperand; }
در کدهای همزمان متداول، سطر اول ابتدا انجام میشود و بعد سطر دوم و الی آخر. با استفاده از واژهی کلیدی await یک چنین عملکردی را با اعمال غیرهمزمان خواهیم داشت. پیش از این برای مدیریت اینگونه اعمال از یک سری callback و یا رخداد استفاده میشد. برای مثال ابتدا عملیات همزمانی شروع شده و سپس نتیجهی آن در یک روال رخداد گردان جایی در کدهای برنامه دریافت میشد (مانند مثال ابتدای بحث). اکنون تصور کنید که قصد داشتید جمع نهایی حاصل دو عملیات غیرهمزمان را از دو روال رخدادگردان جدا از هم، جمع آوری کرده و بازگشت دهید. هرچند اینکار غیرممکن نیست، اما حاصل کار به طور قطع آنچنان زیبا نبوده و قابلیت نگهداری پایینی دارد. واژهی کلیدی await، انجام اینگونه امور غیرهمزمان را طبیعی و همزمان جلوه میدهد. به این ترتیب بهتر میتوان بر روی منطق و الگوریتمهای مورد استفاده تمرکز داشت، تا اینکه مدام درگیر مکانیک اعمال غیرهمزمان بود.
امکان استفاده از واژهی کلیدی await در هر جایی از کدها وجود دارد. برای نمونه در مثال زیر، برای ترکیب دو عملیات غیرهمزمان، از await در حین تشکیل عملیات ضرب نهایی، دقیقا در جایی که مقدار متد باید بازگشت داده شود، استفاده شدهاست:
public async Task<double> GetProductOfSumAsync() { var leftOperand = GetSumAsync(); var rightOperand = GetSumAsync(); return await leftOperand * await rightOperand; }
Operator '*' cannot be applied to operands of type 'System.Threading.Tasks.Task<double>' and 'System.Threading.Tasks.Task<double>'
اگر متد DownloadString همزمان ابتدای بحث را نیز بخواهیم تبدیل به نمونهی async سیشارپ 5 کنیم، میتوان از متد الحاقی جدید آن به نام DownloadStringTaskAsync کمک گرفت:
public async Task<string> DownloadAsync() { var webClient = new WebClient(); return await webClient.DownloadStringTaskAsync("http://www.google.com"); }
سؤال: آیا استفاده از await نیز ترد جاری را قفل میکند؟
اگر به کدها دقت کنید، استفاده از await به معنای صبر کردن تا پایان عملیات async است. پس اینطور به نظر میرسد که در اینجا نیز ترد اصلی، همانند قبل قفل شدهاست.
public void TestDownloadAsync() { Debug.WriteLine("Before DownloadAsync"); DownloadAsync(); Debug.WriteLine("After DownloadAsync"); }
Before DownloadAsync After DownloadAsync
برنامههای Async و نگارشهای مختلف دات نت
شاید در ابتدا به نظر برسد که قابلیتهای جدید async و await صرفا متعلق هستند به دات نت 4.5 به بعد؛ اما خیر. اگر کامپایلری را داشته باشید که از این واژههای کلیدی را پشتیبانی کند، امکان استفاده از آنها را با دات نت 4 نیز خواهید داشت. برای این منظور تنها کافی است از VS 2012 به بعد استفاده نمائید. سپس در کنسول پاورشل نیوگت دستور ذیل را اجرا نمائید (فقط برای برنامههای دات نت 4 البته):
PM> Install-Package Microsoft.Bcl.Async
خطا و راهنمایی
Error1The type or namespace name 'PdfReportSamples' could not be found (are you missing a using directive or an assembly reference?)...\pdfreport6797\Samples\WebAppTests\Default.aspx.cs37WebAppTests Error2The type or namespace name 'PdfReportSamples' could not be found (are you missing a using directive or an assembly reference?)...\pdfreport26797\Samples\WpfAppTests\MainWindow.xaml.cs27WpfAppTests Error3The type or namespace name 'PdfReportSamples' could not be found (are you missing a using directive or an assembly reference?)...\pdfreport26797\Samples\WindowsFormsAppTests\Form1.cs27WindowsFormsAppTests
Warning4The primary reference "...\pdfreport26797\Samples\PdfReportSamples\bin\Debug\PdfReportSamples.dll" could not be resolved because it has an indirect dependency on the framework assembly "System.Windows.Forms.DataVisualization, Version=3.5.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=31bf3856ad364e35" which could not be resolved in the currently targeted framework. ".NETFramework,Version=v3.5". To resolve this problem, either remove the reference "...\pdfreport-26797\Samples\PdfReportSamples\bin\Debug\PdfReportSamples.dll" or retarget your application to a framework version which contains "System.Windows.Forms.DataVisualization, Version=3.5.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=31bf3856ad364e35".WindowsFormsAppTests
قالب سیلورلایتی را ایجاد کرده بودم و IE در حالت نمایش عادی این قالب 30 درصد CPU Usage ثابت داشت. علت را هم متوجه نمیشدم؛ چون در این حالت اصلا کدی وجود نداشت که بخواهد CPU Usage ایی را ایجاد کند. یک سری کد XAML جهت نمایش قالب در کنار هم قرار گرفته بودند و همین.
تا اینکه دیروز در وبلاگ رسمی مرتبط با کارآیی برنامههای Silverlight مطلبی منتشر شد که دقیقا مشکل طراحی قالب من هم همان بود:
خلاصه آن:
اگر در حالت نمایش برنامه Silverlight شما (بدون اینکه کدی در حال اجرا باشد) به صورت ثابت CPU Usage بالایی را مشاهده میکنید، پارامتر enableRedrawRegions تگ بارگذاری افزونهی Silverlight را به true مقدار دهی کنید.
<object data="data:application/x-silverlight-2," type="application/x-silverlight-2">
...
<param name="enableRedrawRegions" value="true"/>
...
</object>
پس از فعال سازی این گزینه، برنامه را اجرا کنید. نواحی را که مرتبا در حال ترسیم مجدد هستند، با رنگهای آبی، زرد و صورتی مشاهده خواهید کرد.
در این حالت اگر ناحیهای مرتبا در حال به روز رسانی مشاهده گردید، دقیقا همین ناحیه است که سبب CPU Usage بالا و ثابت برنامه شما شده است و باید فکری به حال آن کرد.
چه زمانی ممکن است این حالت (ترسیمهای مجدد بدون پایان) رخ دهد؟
عموما این مشکل در حین استفاده ناصحیح از افکتهای پیش فرض Silverlight مانند DropShadowEffect رخ میدهد. برای مثال میخواهید قسمتی از قالب شما سایه دار باشد اما نحوهی اعمال این سایه بسیار مهم است.
<Border CornerRadius="3">
<!--High cpu usage-->
<Border.Effect>
<DropShadowEffect BlurRadius="7" Color="#FF1E2224" Opacity="3" ShadowDepth="6" Direction="200" />
</Border.Effect>
<StackPanel>
...
...
در این مثال ابتدا یک border تعریف شده و سپس سایهای به آن اعمال گردیده است. سپس داخل این Border یک StackPanel قرار گرفته است به همراه یک سری از اشیاء زیر مجموعه آن. این کار غلط است! همین مورد به ظاهر ساده 30 درصد CPU Usage ثابت را در برنامه ایجاد کرده بود.
علت چیست؟
با این نحوهی تعریف اشتباه DropShadowEffect ، هر نوع تغییر بصری در مجموعهی Border و StackPanel داخل آن، سبب ترسیم مجدد کل ناحیه میگردد. این تغییر بصری حتی میتواند شامل چشمک زدن یک cursor درون یک TextBox در قسمتی از این ناحیه نیز باشد که با استفاده از ویژگی enableRedrawRegions ، این مورد را به خوبی میتوان مشاهده نمود.
راه حل این مساله کدام است؟
از دو Border استفاده کنید. یک Border با ضخامت کم تنها برای نمایش سایه (که دارای هیچ نوع شیء فرزندی نیست) و Border و StackPanel قبلی هم به همان صورت ابتدایی (البته با حذف DropShadowEffect از آن) باقی بماند.