نظرات مطالب
آموزش (jQuery) جی کوئری 5#
سلام؛ من یه اسلاید شو ساده را از اموزشهای یه سایت انگلیسی زبان ساختم که مدتهاست دنبالش بودم
اما هنوز یه ایراد کوچولو داره و اونهم اینه که بعد از رسیدن به اخرین عکس برمیگرده به اول یعنی بصورت بک اسلاید میشه و اگر عکسها از سمت راست به چپ اسلاید میشوند وقتی به اخرین عکس میرسه تمام عکسها در کسری از ثانیه از چپ به راست برمیگردند. نمونه کد کوئری رو میزارم و ممنون میشم منو در این زمینه راهنمایی کنید که چطور کاری کنم با رسیدن به اخرین عکس به همون روش از سمت راست به چپ دوباره برگرده به عکس اول نه تمام عکسها رو از چپ به راست برگردونه ؟
اسکریپت فراخوانده شده :
  < script src = "http://code.jquery.com/jquery-latest.js" ></ script >
 کوئری نوشته شده : 
<script type = "text/javascript" >
$(document).ready(function () { 
   slideShow();
});
 
var n = 0;
function slideShow() {
   id = n % 5 + 1;
   leftpost = (1 - parseInt(id)) * 500 + "px";
   $("div.slider-item").animate({ left: leftpost }, 1500);
   n = n + 1;
   s = setTimeout("slideShow()", 3000);
}
 </ script >
فایل css :
 

<style type = "text/css" >
div#slider {
  width: 500px;
  height: 300px;
  margin: auto;
  overflow: hidden;
  border: 10px solid gray;
}
div#slider-mask {
  width: 500%;
  height: 100%;
}
div.slider-item {
  width: 20%;
  height: 100%;
  position: relative;
  float: left;
}
 </ style >
فایل html :
  < div id = "slider" > < div id = "slider-mask" > 
< div class = "slider-item" >< img src = "img1.jpg" alt = "1" /></ div > 
< div class = "slider-item" >< img src = "img2.jpg" alt = "2" /></ div > 
< div class = "slider-item" >< img src = "img3.jpg" alt = "3" /></ div >
 < div class = "slider-item" >< img src = "img4.jpg" alt = "4" /></ div > 
< div class = "slider-item" >< img src = "img5.jpg" alt = "5" /></ div >
</ div > </ div >
نظرات مطالب
Angular CLI - قسمت پنجم - ساخت و توزیع برنامه
با سلام
لطفا درباره روش کار با System JS و systemjs.config.js بیشتر توضیح بدید.یا رفرنسی برای مطالعه.ممنون
من تمام مراحل Angular CLI انجام دادم فقط مقادیر  داخل تگ app-root  نمایش نمیدهد برنامه بیلد شده  و خطا ندارد.حالا نمیدونم کجای کار رو اشتباه رفتم جلو که نمایش نمیدهد. فقط فایل  bundel که ساخته به layout اضافه کردم

 <script src="~/ngsrc/main.js"></script>
 "architect": {
        "build": {
          "builder": "@angular-devkit/build-angular:browser",
          "options": {
            //"outputPath": "dist/ngsrc",
            //"index": "src/index.html",
            //"main": "src/main.ts",
            "outputPath": "../../wwwroot/ngsrc",
            "index": "src/index.html",
            "main": "src/main.ts",
            "polyfills": "src/polyfills.ts",
            "tsConfig": "tsconfig.app.json",
            "aot": false,
            "assets": [
              "src/favicon.ico",
              "src/assets"
            ],
            "styles": [
              "src/styles.css"
            ],
            "scripts": []
          },

@Component({
  selector: 'app-root',
  templateUrl: './app.component.html',
  styleUrls: ['./app.component.css']
})
export class AppComponent {
  title = 'ngsrc';
}

 
مطالب
SASS #1

SASS چیست؟

SASS مخفف Syntactically Awesome Style Sheets است که توسط آقای Hampton Catlin طراحی و ایجاد شده است و همانند CoffeeScript که پس از کامپایل به جاوااسکریپت تبدیل می‌شد، SASS نیز پس از کامپایل به CSS تبدیل می‌شود. SASS با استفاده از متغیرها، mixins، ارث بری و قوانین تودرتو، CSS را با مهارت زیادی در بهترین حالت تولید می‌کند.

SASS باعث کمتر نوشتن کد CSS، سبب افزایش خوانایی و دستکاری کردن راحتتر و پویای آن می‌شود. این مساله راهی عالی برای نوشتن کدهای CSS کاربردی‌تر است و می‌تواند سرعت گردش کار هر توسعه دهنده و یا طراح وب را افزایش دهد.

وقتی اولین بار SASS عرضه شد، syntax آن تفاوت قابل توجهی با CSS داشت (پسوند فایل‌های آن SASS. است) که به جای نوشتن براکت‌ها، از تورفتگی استفاده می‌شد و دیگر نیازی به نوشتن ";" نبود. البته با عدم استقبال از این syntax مواجه شد و با عرضه‌ی نسخه 3 SASS، (که پسوند فایل‌های آن SCSS. است) syntax آن بسیار شبیه به CSS شد؛ البته با همه‌ی ویژگی‌های SASS.

برای مثال کد CSS زیر را می‌خواهیم به دو روش بنویسیم:

header {
     margin: 0;
     padding: 0;
     color: #fff;
}
با استفاده از روش SCSS. (روش جدید)
$color:  #fff;
header {
    margin: 0;
    padding:0;
    color: $color;
}
با استفاده از روش SASS. (روش قدیم)
$color: #fff
header
   margin: 0
   padding: 0
   color: $color
همانطور که مشاهده می‌کنید برای نوشتن مقدار color از متغیر color$ استفاده کردیم . در ادامه به قابلیت‌های SASS خواهیم پرداخت.

توجه: syntax ایی که در این سری آموزشی با آن کار می‌کنیم SCSS. است.

کامپایل کردن SASS

روش‌های مختلفی برای کامپایل فایل‌های SASS وجود دارند:
  • روش اصلی استفاده از SASS در Ruby است که پس از نصب Ruby و اجرای فرمان SASS ،gem install sass نصب می‌شود و برای کامپایل، اجرای فرمان زیر:
sass myfile.scss myfile.css
  • استفاده از برنامه‌های گرافیکی مانند Hammer , CodeKit و Compass.
  • استفاده از برنامه‌های رایگان مانند libsass که با یک کامپایلر سریع نوشته شده با ++C/C است و همچنین می‌توانید libsass را از طریق NPM با node-sass   نصب کنید.
npm install node-sass
نکته: در صورتیکه می‌خواهید با استفاده از Ruby کار کامپایل را انجام دهید در هنگام نصب Ruby گزینه‌ی "Add Ruby executables to your PATH" را تیک بزنید.

خب سوالی که ممکن است برای شما پیش آمده باشد این است که باید از کدام یک از این روش‌ها را استفاده کنیم؟
بستگی به این دارد که شما چه کاری را می‌خواهید انجام دهید.
  • در صورتیکه بر روی یک پروژه‌ی بزرگ با میزان کد زیاد کار می‌کنید، استفاده از Ruby SASS، کمی کند کار کامپایل را انجام می‌دهد.
  • اگر بخواهید از libsass استفاده کنید، این مسئله وجود دارد که به طور %100 با قابلیت‌های Ruby SASS برابری ندارد.
  • در صورتیکه نمی‌خواهید از command line استفاده کنید، برنامه‌های گرافیکی گزینه‌ای عالی هستند. شما می‌توانید طوری تنظیم کنید که تمامی تغییراتی که در فایل SASS انجام می‌شود، به صورت خودکار کار کامپایل انجام شود.
  • اگر هم فقط می‌خواهید کدی را که نوشته‌اید تست کنید، می‌توانید از ابزارهای آنلاین مانند SassMeister استفاده کنید.
مطالب
کدام w3wp.exe مرتبط با Application جاری من است ؟
مواردی وجود دارد که نیاز به Attach کردن یک پروسس به Application خود دارید. برای این منظور باید از بین w3wp‌های موجود که IIS اجرا کرده پردازه مرتبط را یافته و ان را Attach نمایید در غیر این صورت امکان debug کردن Application  مشکل خواهد بود. در این پست راه حلی برای این مورد بیان شده است .
فرض کنید می‌خواهید از بین تعدادی پروسس یکی را برای debug کردن انتخاب نمایید .
(برای انتخاب پروسس از منوی Debug روی Attach to Process کلیک کنید و تیک نمایش تمام پروسس‌ها را بزنید ) 




برای پیدا کردن اینکه کدام پروسس متعلق به Application مورد نظر ماست باید از برنامه Process Explorer کمک بگیریم . پس از اجرای این برنامه روی ستون‌های آن کلیک سمت راست کنید و Select Column را انتخاب نمایید 

گزینه Command Line را انتخاب نمایید و پس از OK کردن به دنبال پردازه‌های w3wp در حال اجرا بگردید . 

حال می‌توانید پروسه مورد نظر خود را براحتی بیابید و شناسه پردازه را از آنجا بخوانید

 


اکنون شناسه مشخص شده و می‌توانید به Debug کردن بپردازید


 

مطالب
آشنایی با Directive ها در AngularJs
اگر مطالعه ای اجمالی درباره مزیت‌ها و قدرت‌های فریم ورک Angular داشته باشید یکی از مواردی که بسیار جلب توجه می‌کند مبحث Directive‌ها است. به کمک Directive‌ها در Angular می‌توانید کد‌های HTML خود را توسعه دهید. این توسعه علاوه بر تعریف تگ‌های جدید، شامل توسعه کلاس‌ها و همچنین ویژگی‌های تگ‌های HTML نیز خواهد بود. کد‌های HTML شما بسیار خواناتر و از طرفی با قابلیت استفاده مجدد می‌شود. البته این پست فقط شروع به کار در این مقوله است زیرا مبحث Directive‌ها بسیار گسترده‌تر از آن است که بتوان مطالب آن را در  یک مقاله گنجاند.
برای شروع یک فایل جاوا اسکریپ ایجاد کرده و در ابتدای آن یک ماژول تعریف کنید:
var app = angular.module('myApp', []);
در این جا نام ماژول را myApp انتخاب کردم. حال یک Directive به نام angry (نام دیرکتیو‌ها را با حروف کوچک آغاز کنید )به صورت زیر ایجاد می‌کنیم:
app.directive('angry', function () {
    return {
        restrict: 'E',
        template: '<div style="color:red"> I am angry!</div>'
    }
})
 تابع سازنده Directive مورد نظر که یک آبجکت را برگشت می‌دهد شامل خواص زیر می‌باشد:
restrict: که چهار مقدار E و A و C و M را می‌پذیرد که به EACM نیز معروف هستند.
E: زمانی که قصد داشته باشیم یک المان جدید بسازیم از E به معنای element در restrict استفاده می‌کنیم(<my-directive></my-directive> 
 A: زمانی که قصد داشته باشیم Directive مورد نظر به عنوان Attribute در تگ‌ها استفاده شود از A به معنای Attribute در restrict استفاده می‌شود(<div my-directive="exp"></div> 
C: از C نیز برای تعریف Directive به عنوان مقادیر ویژگی کلاس استفاده می‌کنیم(<div class="my-directive: exp "></div> 
M: حالت M  نیز برای استفاده Directive در کامنت‌ها است(<!-- directive: my-directive exp -->  ).
در ادامه یک Directive  دیگر به نام happy می‌سازیم:
app.directive('happy', function () {
    return {
        restrict: 'A',
        template: '<div style="color:blue"> I am happy!</div>'
    };
})
تفاوت اصلی بین این دو Directive در نوع restrict آن‌ها می‌باشد. برای استفاده از این Directive‌ها در View می‌توان به صورت زیر عمل نمود:
<script type="text/javascript" src="~/scripts/Modules/module1.js"></script>

<div ng-app="myApp">
    <angry></angry>
    <div happy></div>
</div>
همان طور که می‌بینید دستور Directive اول که را با restrict از نوع E است می‌توان به عنوان یک تگ جدید استفاده کرد. دستور happy به عنوان ویژگی تگ div مورد استفاده قرار می‌گیرد(به دلیل اینکه restrict آن از نوع A است) که در نهایت خروجی ساده مثال بالا به صورت زیر خواهد بود:



ادامه دارد...
مطالب
ASP.NET MVC #4

بررسی نحوه ارتباطات بین اجزای مختلف الگوی MVC در ASP.NET MVC

اینبار برخلاف قسمت قبل، قالب پروژه خالی ASP.NET MVC را در VS.NET انتخاب کرده (ASP.NET MVC 3 Web Application و بعد انتخاب قالب Empty نمایش داده شده) و سپس پروژه جدیدی را شروع می‌کنیم. View Engine را هم Razor در نظر خواهیم گرفت.
پس از ایجاد ساختار اولیه پروژه، بدون اعمال هیچ تغییری، برنامه را اجرا کنید. بلافاصله با پیغام The resource cannot be found یا 404 یافت نشد، مواجه خواهیم شد.
همانطور که در پایان قسمت دوم نیز ذکر شد، پردازش‌ها در ASP.NET MVC از کنترلرها شروع می‌شوند و نه از صفحات وب. بنابراین برای رفع این مشکل نیاز است تا یک کلاس کنترلر جدید را اضافه کنیم. به همین جهت بر روی پوشه استاندارد Controllers کلیک راست کرده، از منوی ظاهر شده قسمت Add، گزینه‌ی Controller را انتخاب کنید:


در صفحه بعدی که ظاهر می‌شود، نام HomeController را وارد کنید (با توجه به اینکه مطابق قراردادهای ASP.NET MVC، نام کنترلر باید به کلمه Controller ختم شود). البته لازم به ذکر است که این مراحل را به همان شکل متداول مراجعه به منوی Project و انتخاب Add Class و سپس ارث بری از کلاس Controller نیز می‌توان انجام داد و طی این مراحل الزامی نیست. کلاسی که به صورت خودکار از طریق منوی Add Controller یاد شده ایجاد می‌شود، به شکل زیر است:

using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Web;
using System.Web.Mvc;

namespace MvcApplication1.Controllers
{
public class HomeController : Controller
{
//
// GET: /Home/
public ActionResult Index()
{
return View();
}
}
}

سؤال:
در قسمت دوم عنوان شد که کنترلر باید کلاسی باشد که اینترفیس IController را پیاده سازی کرده است، اما در اینجا ارث بری از کلاس Controller را شاهد هستیم. جریان چیست؟!
سلسله مراتبی که بکارگرفته شده به صورت زیر است:
public abstract class ControllerBase : IController
public abstract class Controller : ControllerBase

ControllerBase، اینترفیس IController را پیاده سازی کرده و سپس کلاس Controller از کلاس ControllerBase مشتق شده است. شاید بپرسید که این همه پیچ و تاب برای چیست؟!
مشکلی که با اینترفیس خالص وجود دارد، عدم نگارش پذیری آن است. به این معنا که اگر متدی یا خاصیتی در نگارش بعدی به این اینترفیس اضافه شد، هیچکدام از پروژه‌های قدیمی دیگر کامپایل نخواهند شد و باید ابتدا این متد یا خاصیت جدید را نیز لحاظ کنند. اینجا است که کار کلاس‌های abstract شروع می‌شود. در یک کلاس abstract می‌توان پیاده سازی پیش فرضی را نیز ارائه داد. به این ترتیب مصرف کننده نهایی کلاس Controller متوجه این تغییرات نخواهد شد.
اگر برنامه نویس «من» باشم، شما رو وادار خواهم کرد که متدهای جدید اینترفیس تعریفی‌ام را پیاده سازی کنید! همینه که هست! اما اگر طراح مایکروسافت باشد، بلافاصله انبوهی از جماعت ایرادگیر که بالای 100 تا از کنترلر‌های اون‌ها الان فقط در یک پروژه از کار افتاده،‌ ممکن است جلوی دفتر مایکروسافت دست به خود سوزی بزنند! اینجا است که مایکروسافت مجبور است تا این پیچ و تاب‌ها را اعمال کند که اگر روزی متدی در اینترفیس IController بنابر نیازهای جدید درنظر گرفته شد، بتوان سریع یک پیاده سازی پیش فرض از آن‌را در کلاس‌های abstract یاد شده قرار داد (یکی از تفاوت‌های مهم کلاس‌های abstract با اینترفیس‌ها) تا جماعت ایرادگیر و نق‌زن متوجه تغییری نشوند و باز هم پروژه‌های قدیمی بدون مشکل کامپایل شوند. تابحال به فلسفه وجودی کلاس‌های abstract از این دیدگاه فکر کرده بودید؟!

بعد از این توضیحات و کارها، اگر اینبار برنامه را اجرا کنیم، خطای زیر نمایش داده می‌شود:

The view 'Index' or its master was not found or no view engine supports the searched locations. The following locations were searched:
~/Views/Home/Index.aspx
~/Views/Home/Index.ascx
~/Views/Shared/Index.aspx
~/Views/Shared/Index.ascx
~/Views/Home/Index.cshtml
~/Views/Home/Index.vbhtml
~/Views/Shared/Index.cshtml
~/Views/Shared/Index.vbhtml

همانطور که ملاحظه می‌کنید چون نام کنترلر ما Home است، فریم ورک در پوشه استاندارد Views در زیر پوشه‌ای به همان نام Home، به دنبال یک سری فایل می‌گردد. فایل‌های aspx مربوط به View Engine ایی به همین نام بوده و فایل‌های cshtml و vbhtml مربوط به View Engine دیگری به نام Razor هستند.
بنابراین نیاز است تا یکی از این فایل‌ها را در مکان‌های یاد شده ایجاد کنیم. برای این منظور حداقل دو راه وجود دارد. یا دستی اینکار را انجام دهیم یا اینکه از ابزار توکار خود VS.NET برای ایجاد یک View جدید استفاده کنیم.
برای ایجاد View ایی مرتبط با متد Index (در ASP.NET MVC نام دیگر متدهای قرار گرفته در یک کنترلر، Action نیز می‌باشد)، روی خود متد کلیک راست کرده و گزینه Add View را انتخاب کنید:


در صفحه بعدی ظاهر شده، پیش فرض‌ها را پذیرفته و بر روی دکمه Add کلیک نمائید. اتفاقی که رخ خواهد داد شامل ایجاد فایل Index.cshtml، با محتوای زیر است (با توجه به اینکه زبان پروژه سی شارپ است و View Engine انتخابی Razor می‌باشد، cshtml تولید گردید و گرنه vbhtml ایجاد می‌شد):

@{
ViewBag.Title = "Index";
}
<h2>Index</h2>

مجددا برنامه را اجرا کنید. اینبار بدون خطایی کلمه Index را در صفحه تولیدی می‌توان مشاهده کرد. نکته جالب این فایل‌های View جدید، عدم مشاهده ویژگی‌های runat=server و سایر موارد مشابه است.

چند سؤال مهم:
در حین ایجاد اولین کنترلر جهت نمایش صفحه پیش فرض برنامه، نام HomeController انتخاب شد. چرا مثلا نام TestController وارد نشد؟ برنامه از کجا متوجه شد که باید حتما این کنترلر را پردازش کند. نقش متد Index چیست؟ آیا حتما باید Index باشد و در اینجا نام دیگری را نمی‌توان وارد کرد؟ «قرارداد» پردازشی این‌ها کجا تنظیم می‌شود؟ فریم ورک، این سیم کشی‌ها را چگونه انجام می‌دهد؟
پاسخ به تمام این سؤال‌ها، در ویژگی «مسیریابی یا Routing» نهفته است. فایل Global.asax.cs برنامه را باز کنید. تعاریف مرتبط با مسیریابی پیش فرض را در متد RegisterRoutes آن می‌توان مشاهده کرد:

public static void RegisterRoutes(RouteCollection routes)
{
routes.IgnoreRoute("{resource}.axd/{*pathInfo}");
routes.MapRoute(
"Default", // Route name
"{controller}/{action}/{id}", // URL with parameters
new { controller = "Home", action = "Index", id = UrlParameter.Optional } // Parameter defaults
);
}



پروسه هدایت یک درخواست HTTP به یک کنترلر، در اینجا مسیریابی یا Routing نامیده می‌شود. این قابلیت در فضای نام System.Web.Routing تعریف شده است و باید دقت داشت که جزو ASP.NET MVC نیست. این امکانات جزو ASP.NET Runtime است و به همراه دات نت 3.5 سرویس پک یک برای اولین بار ارائه شد. بنابراین جهت استفاده در ASP.NET Web forms نیز مهیا است. در ASP.NET MVC از این امکانات برای ارسال درخواست‌ها به کنترلرها استفاده می‌شود.
در متد routes.MapRoute فراخوانی شده‌ای که در کدهای بالا ملاحظه می‌کنید، کار نگاشت یک URL به Actionهای یک کنترلر صورت می‌گیرد (یا همان متدهای تعریف شده در کنترلرها). همچنین از این URLها پارامترهای این متدها یا اکشن‌ها نیز قابل استخراج است.
در متد MapRoute، اولین پارامتر تعریف شده، یک نام پیش فرض است و در ادامه اگر آدرسی را به فرم «یک چیزی اسلش یک چیزی اسلش یک چیزی» یافت، اولین قسمت آن‌را به عنوان نام کنترلر تفسیر خواهد کرد، دومین قسمت آن، نام متد عمومی موجود در کنترلر فرض شده و سومین قسمت به عنوان پارامتر ارسالی به این متد پردازش می‌شود.
برای مثال از آدرس زیر اینطور می‌توان دریافت که:
http://hostname/home/about

Home نام کنترلی است که فریم ورک به دنبال آن خواهد گشت تا این درخواست رسیده را پردازش کند و about نام متدی عمومی در این کلاس است که به صورت خودکار فراخوانی می‌گردد. در اینجا پارامتر id ایی هم وجود ندارد. در یک برنامه امکان تعریف چندین و چند مسیریابی وجود دارد.
پارامتر سوم متد routes.MapRoute، یک سری پیش فرض را تعریف می‌کند و این مورد همانجایی است که از اطلاعات آن جهت تعریف کنترلر پیش فرض استفاده کردیم. برای مثال به چهار آدرس زیر دقت نمائید:

http://localhost/
http://localhost/home
http://localhost/home/about
http://localhost/process/list

در حالت http://localhost/،‌ هر سه مقدار پیش فرض مورد استفاده قرار خواهند گرفت چون سه جزئی ({controller}/{action}/{id}) که موتور مسیریابی به دنبال آن‌ها می‌گردد، در این آدرس وجود خارجی ندارد. بنابراین نام کنترلر پیش فرض در این حالت همان Home مشخص شده در پارامتر سوم متد routes.MapRoute خواهد بود و متد پیش فرض نیز Index و پارامتری هم به آن ارسال نخواهد شد.
در حالت http://localhost/home نام کنترلر مشخص است اما دو جزء دیگر ذکر نشده‌اند، بنابراین مقادیر آن‌ها از پیش فرض‌های صریح ذکر شده در متد routes.MapRoute گرفته می‌شود. یعنی نام متد اکشن مورد پردازش، Index خواهد بود به همراه هیچ آرگومان خاصی.
به علاوه باید خاطرنشان کرد که این مقادیر case sensitive یا حساس به بزرگی و کوچکی حروف نیستند. بنابراین مهم نیست که http://localhost/HoMe باشد یا http://localhost/HOMe یا هر ترکیب دیگری.
یا اگر آدرس رسیده http://localhost/process/list باشد، این مسیریابی پیش فرض تعریف شده قادر به پردازش آن می‌باشد. به این معنا که کنترلری به نام Process وهله سازی و سپس متدی به نام List در آن فراخوانی خواهند شد.

یک نکته:
ترتیب routes.MapRouteهای تعریف شده در اینجا مهم است و اگر اولین URL رسیده با الگوی تعریف شده مطابقت داشت، کار را تمام خواهد کرد و به سایر تعاریف نخواهد رسید. مثلا اگر در اینجا یک مسیریابی دیگر را به نام Process تعریف کنیم:

public static void RegisterRoutes(RouteCollection routes)
{
routes.IgnoreRoute("{resource}.axd/{*pathInfo}");

routes.MapRoute(
"Process", // Route name
"Process/{action}/{id}", // URL with parameters
new { controller = "Process", action = "List", id = UrlParameter.Optional } // Parameter defaults
);

routes.MapRoute(
"Default", // Route name
"{controller}/{action}/{id}", // URL with parameters
new { controller = "Home", action = "Index", id = UrlParameter.Optional } // Parameter defaults
);
}

آدرسی به فرم http://localhost/Process، به صورت خودکار به کنترلر Process و متد عمومی List آن نگاشت خواهد شد و کار به مسیریابی بعدی نخواهد رسید.


مطالب
مسیریابی در Angular - قسمت پنجم - تعریف Child Routes
در Angular امکان تعریف مسیریابی‌هایی، درون سایر مسیریابی‌ها نیز پیش بینی شده‌است. با استفاده از مفهوم Child Routes، امکان تعریف سلسله مراتب مسیریابی‌ها جهت ساماندهی و مدیریت مسیریابی درون برنامه، وجود دارد. همچنین lazy loading مسیریابی‌ها را نیز ساده‌تر کرده و کارآیی آغاز برنامه را بهبود می‌بخشند.


علت نیاز به Child Routes
 
در مثال این سری، منوی اصلی آن به صورت ذیل تعریف شده‌است:
<ul class="nav navbar-nav">
      <li><a [routerLink]="['/home']">Home</a></li>
      <li><a [routerLink]="['/products']">Product List</a></li>
      <li><a [routerLink]="['/products', 0, 'edit']">Add Product</a></li>      
</ul>
سپس از دایرکتیو router-outlet جهت تعریف محل قرارگیری محتوای این مسیریابی‌ها استفاده شده‌است:
<div class="container">
  <router-outlet></router-outlet>
</div>
هربار که مسیری تغییر می‌کند، محتوای router-outlet با محتوای قالب آن کامپوننت جایگزین خواهد شد. اما اگر تعداد المان‌های صفحه‌ی ویرایش محصولات بیش از اندازه بودند و خواستیم فیلدهای آن‌را به دو برگه (tab) تقسیم کنیم چطور؟ برای اینکار نیاز است تا router-outlet ثانویه و مخصوص این قالب را تعریف کنیم. هربار که کاربری بر روی برگه‌ای کلیک می‌کند، به کمک Child routes، محتوای آن برگه را در این router-outlet ثانویه نمایش می‌دهیم. به این ترتیب به کمک Child routes می‌توان امکان نمایش محتوای مسیریابی دیگری را درون مسیریابی اصلی، میسر کرد.

کاربردهای Child routes
 - امکان تقسیم فرم‌های طولانی به چند Tab
 - امکان طراحی طرحبندی‌های Master/Layout
 - قرار دادن قالب یک کامپوننت، درون قالب کامپوننتی دیگر
 - بهبود کپسوله سازی ماژول‌های برنامه
 - جزو الزامات Lazy loading هستند


تنظیم کردن Child Routes

مثال جاری این سری، تنها به همراه یک سری primary routes است؛ مانند صفحه‌ی خوش‌آمد گویی، نمایش لیست محصولات، افزودن و ویرایش محصولات. قالب‌های کامپوننت‌های این‌ها نیز در router-outlet اصلی برنامه نمایش داده می‌شوند. در ادامه می‌خواهیم کامپوننت ویرایش محصولات را تغییر داده و تعدادی برگه را به آن اضافه کنیم. برای اینکار، نیاز به تعریف Child routes است تا بتوان قالب‌های کامپوننت‌های هر برگه را در router-outlet کامپوننت والد که در درون router-outlet اصلی برنامه قرار دارد، نمایش داد.
به همین جهت دو کامپوننت جدید ProductEditInfo و ProductEditTags را نیز به ماژول محصولات اضافه می‌کنیم:
>ng g c product/ProductEditInfo
>ng g c product/ProductEditTags
این دستورات سبب به روز رسانی فایل src\app\product\product.module.ts، جهت تکمیل قسمت declarations آن نیز خواهند شد.

به علاوه اینترفیس src\app\product\iproduct.ts را نیز جهت افزودن گروه محصولات و همچنین آرایه‌ی برچسب‌های یک محصول تکمیل می‌کنیم:
export interface IProduct {
    id: number;
    productName: string;
    productCode: string;
    category: string;
    tags?: string[];
}
در این حالت می‌توانید فایل app\product\product-data.ts را نیز ویرایش کرده و به هر محصول، تعدادی گروه و برچسب را نیز انتساب دهید؛ که البته ذکر tags آن اختیاری است. در اینجا فایل src\app\product\product.service.ts نیز باید ویرایش شده و متد initializeProduct آن تعاریف []:category: null, tags را نیز پیدا کنند.

در ادامه برای تنظیم Child Routes، فایل src\app\product\product-routing.module.ts را گشوده و آن‌را به نحو ذیل تکمیل کنید:
import { ProductEditTagsComponent } from './product-edit-tags/product-edit-tags.component';
import { ProductEditInfoComponent } from './product-edit-info/product-edit-info.component';

const routes: Routes = [
  { path: 'products', component: ProductListComponent },
  {
    path: 'products/:id', component: ProductDetailComponent,
    resolve: { product: ProductResolverService }
  },
  {
    path: 'products/:id/edit', component: ProductEditComponent,
    resolve: { product: ProductResolverService },
    children: [
      {
        path: '',
        redirectTo: 'info',
        pathMatch: 'full'
      },
      {
        path: 'info',
        component: ProductEditInfoComponent
      },
      {
        path: 'tags',
        component: ProductEditTagsComponent
      }
    ]
  }
];
- Child Routes، در داخل آرایه‌ی خاصیت children تنظیمات یک مسیریابی والد، قابل تعریف هستند. برای نمونه در اینجا Child Routes به تنظیمات مسیریابی ویرایش محصولات اضافه شده‌اند و کار توسعه‌ی مسیریابی والد خود را انجام می‌دهند.
- در اولین Child Route تعریف شده، مقدار path به '' تنظیم شده‌است. به این ترتیب مسیریابی پیش فرض آن (در صورت عدم ذکر صریح آن‌ها در URL) به صورت خودکار به مسیریابی info هدایت خواهد شد. بنابراین درخواست مسیر products/:id/edit به دومین Child Route تنظیم شده هدایت می‌شود.
- دومین Child Route تعریف شده با مسیری مانند products/:id/edit/info تطابق پیدا می‌کند.
- سومین Child Route تعریف شده با مسیری مانند products/:id/edit/tags تطابق پیدا می‌کند.


تعیین محل نمایش Child Views

برای نمایش قالب یک Child Route درون قالب والد آن، نیاز به تعریف یک دایرکتیو router-outlet جدید، درون قالب والد است و نحوه‌ی تعریف آن با primary outlet تعریف شده‌ی در فایل src\app\app.component.html تفاوتی ندارد.
برای پیاده سازی این مفهوم، نیاز است از قالب ویرایش محصولات و یا فایل src\app\product\product-edit\product-edit.component.html که قالب والد این Child Routes است شروع و آن‌را به دو Child View تقسیم کنیم. این قالب، تاکنون حاوی فرمی جهت ویرایش و افزودن محصولات است. در ادامه می‌خواهیم بجای آن چند برگه را نمایش دهیم. به همین جهت این فرم را حذف کرده و با دو برگه‌ی جدید جایگزین می‌کنیم. در اینجا نحوه‌ی تعریف لینک‌های جدید، به Child Routes و همچنین محل قرارگیری router-outlet ثانویه را نیز مشاهده می‌کنید:
<div class="panel panel-primary">
    <div class="panel-heading">
        {{pageTitle}}
    </div>

    <div class="panel-body" *ngIf="product">
        <div class="wizard">
            <a [routerLink]="['info']">
                Basic Information
            </a>
            <a [routerLink]="['tags']">
                Search Tags
            </a>
        </div>

        <router-outlet></router-outlet>
    </div>

    <div class="panel-footer">
        <div class="row">
            <div class="col-md-6 col-md-offset-2">
                <span>
                    <button class="btn btn-primary"
                            type="button"
                            style="width:80px;margin-right:10px"
                            [disabled]="!isValid()"
                            (click)="saveProduct()">
                        Save
                    </button>
                </span>
                <span>
                    <a class="btn btn-default"
                        [routerLink]="['/products']">
                        Cancel
                    </a>
                </span>
                <span>
                    <a class="btn btn-default"
                        (click)="deleteProduct()">
                        Delete
                    </a>
                </span>
            </div>
        </div>
    </div>

    <div class="has-error" *ngIf="errorMessage">{{errorMessage}}</div>
</div>
تا اینجا اگر برنامه را توسط دستور ng s -o اجرا کنید، صفحه‌ی ویرایش محصول اول، چنین شکلی را پیدا کرده‌است:




فعالسازی Child Routes

دو روش برای فعالسازی Child Routes وجود دارند:
الف) با ذکر مسیر مطلق
 <a [routerLink]="['/products',product.id,'edit','info']">Info</a>
در این حالت تمام URL segments این مسیر باید به عنوان پارامترهای لینک قید شوند.

ب) با ذکر مسیر نسبی
 <a [routerLink]="['info']">Info</a>
این مسیر از URL segment جاری شروع می‌شود و نباید در حین تعریف آن از / استفاده کرد. اگر از / استفاده شود، معنای ذکر مسیری مطلق را می‌دهد.
در این حالت اگر تنظیمات والد این مسیریابی تغییر کنند، نیازی به تغییر مسیر نسبی تعریف شده نیست (برخلاف حالت مطلق که بر اساس قید کامل تمام اجزای مسیریابی والد آن کار می‌کند).

دقیقا همین پارامترها، قابلیت استفاده‌ی در متد this.route.navigate را نیز دارند:
الف) برای حالت ذکر مسیر مطلق:
 this.router.navigate(['/products', this.product.id,'edit','info']);
ب) و برای حالت ذکر مسیر نسبی:
 this.router.navigate(['info', { relativeTo: this.route }]);
در حالت ذکر مسیر نسبی، نیاز است پارامتر اضافه‌ی دیگری را جهت مشخص سازی مسیریابی والد نیز قید کرد.


تکمیل Child Viewهای برنامه

تا اینجا لینک‌هایی نسبی را به مسیریابی‌های info و tags اضافه کردیم. در ادامه قالب‌ها و کامپوننت‌های آن‌ها را تکمیل می‌کنیم:
الف) تکمیل کامپوننت ProductEditInfoComponent در فایل src\app\product\product-edit\product-edit.component.ts
import { ActivatedRoute } from '@angular/router';
import { NgForm } from '@angular/forms';
import { Component, OnInit, ViewChild } from '@angular/core';

import { IProduct } from './../iproduct';

@Component({
  //selector: 'app-product-edit-info',
  templateUrl: './product-edit-info.component.html',
  styleUrls: ['./product-edit-info.component.css']
})
export class ProductEditInfoComponent implements OnInit {

  @ViewChild(NgForm) productForm: NgForm;

  errorMessage: string;
  product: IProduct;

  constructor(private route: ActivatedRoute) { }

  ngOnInit(): void {
    this.route.parent.data.subscribe(data => {
      this.product = data['product'];

      if (this.productForm) {
        this.productForm.reset();
      }
    });
  }
}
با قالب src\app\product\product-edit\product-edit.component.html که در حقیقت همان فرمی است که از کامپوننت والد حذف کردیم و به اینجا منتقل شده‌است:
<div class="panel-body">
    <form class="form-horizontal"
          novalidate
          #productForm="ngForm">
        <fieldset>
            <legend>Basic Product Information</legend>
            <div class="form-group" 
                    [ngClass]="{'has-error': (productNameVar.touched || 
                                              productNameVar.dirty || product.id !== 0) && 
                                              !productNameVar.valid }">
                <label class="col-md-2 control-label" 
                        for="productNameId">Product Name</label>

                <div class="col-md-8">
                    <input class="form-control" 
                            id="productNameId" 
                            type="text" 
                            placeholder="Name (required)"
                            required
                            minlength="3"
                            [(ngModel)] = product.productName
                            name="productName"
                            #productNameVar="ngModel" />
                    <span class="help-block" *ngIf="(productNameVar.touched ||
                                                     productNameVar.dirty || product.id !== 0) &&
                                                     productNameVar.errors">
                        <span *ngIf="productNameVar.errors.required">
                            Product name is required.
                        </span>
                        <span *ngIf="productNameVar.errors.minlength">
                            Product name must be at least three characters.
                        </span>
                    </span>
                </div>
            </div>
            
            <div class="form-group" 
                    [ngClass]="{'has-error': (productCodeVar.touched || 
                                              productCodeVar.dirty || product.id !== 0) && 
                                              !productCodeVar.valid }">
                <label class="col-md-2 control-label" for="productCodeId">Product Code</label>

                <div class="col-md-8">
                    <input class="form-control" 
                            id="productCodeId" 
                            type="text" 
                            placeholder="Code (required)"
                            required
                            [(ngModel)] = product.productCode
                            name="productCode"
                            #productCodeVar="ngModel" />
                    <span class="help-block" *ngIf="(productCodeVar.touched ||
                                                     productCodeVar.dirty || product.id !== 0) &&
                                                     productCodeVar.errors">
                        <span *ngIf="productCodeVar.errors.required">
                            Product code is required.
                        </span>
                    </span>
                </div>
            </div>           

            <div class="has-error" *ngIf="errorMessage">{{errorMessage}}</div>
        </fieldset>
    </form>
</div>


ب) تکمیل کامپوننت ProductEditTagsComponent در فایل src\app\product\product-edit-tags\product-edit-tags.component.ts
import { ActivatedRoute } from '@angular/router';
import { IProduct } from './../iproduct';
import { Component, OnInit } from '@angular/core';

@Component({
  //selector: 'app-product-edit-tags',
  templateUrl: './product-edit-tags.component.html',
  styleUrls: ['./product-edit-tags.component.css']
})
export class ProductEditTagsComponent implements OnInit {

  errorMessage: string;
  newTags = '';
  product: IProduct;

  constructor(private route: ActivatedRoute) { }

  ngOnInit(): void {
    this.route.parent.data.subscribe(data => {
      this.product = data['product'];
    });
  }

  // Add the defined tags
  addTags(): void {
    let tagArray = this.newTags.split(',');
    this.product.tags = this.product.tags ? this.product.tags.concat(tagArray) : tagArray;
    this.newTags = '';
  }

  // Remove the tag from the array of tags.
  removeTag(idx: number): void {
    this.product.tags.splice(idx, 1);
  }
}
با قالب src\app\product\product-edit-tags\product-edit-tags.component.html
<div class="panel-body">
    <form class="form-horizontal"
          novalidate>
        <fieldset>
            <legend>Product Search Tags</legend>
            <div class="form-group" 
                    [ngClass]="{'has-error': (categoryVar.touched || 
                                              categoryVar.dirty || product.id !== 0) && 
                                              !categoryVar.valid }">
                <label class="col-md-2 control-label" for="categoryId">Category</label>
                <div class="col-md-8">
                    <input class="form-control" 
                           id="categoryId" 
                           type="text"
                           placeholder="Category (required)"
                           required
                           minlength="3"
                           [(ngModel)]="product.category"
                           name="category"
                           #categoryVar="ngModel" />
                    <span class="help-block" *ngIf="(categoryVar.touched ||
                                                     categoryVar.dirty || product.id !== 0) &&
                                                     categoryVar.errors">
                        <span *ngIf="categoryVar.errors.required">
                            A category must be entered.
                        </span>
                        <span *ngIf="categoryVar.errors.minlength">
                            The category must be at least 3 characters in length.
                        </span>
                    </span>
                </div>
            </div>

            <div class="form-group" 
                    [ngClass]="{'has-error': (tagVar.touched || 
                                              tagVar.dirty || product.id !== 0) && 
                                              !tagVar.valid }">
                <label class="col-md-2 control-label" for="tagsId">Search Tags</label>
                <div class="col-md-8">
                    <input class="form-control" 
                           id="tagsId" 
                           type="text"
                           placeholder="Search keywords separated by commas"
                           minlength="3"
                           [(ngModel)]="newTags"
                           name="tags"
                           #tagVar="ngModel" />
                    <span class="help-block" *ngIf="(tagVar.touched ||
                                                     tagVar.dirty || product.id !== 0) &&
                                                     tagVar.errors">
                        <span *ngIf="tagVar.errors.minlength">
                            The search tag must be at least 3 characters in length.
                        </span>
                    </span>
                </div>
                <div class="col-md-1">
                    <button type="button"
                            class="btn btn-default"
                            (click)="addTags()">
                        Add
                    </button>
                </div>
            </div>
            <div class="row col-md-8 col-md-offset-2">
                <span *ngFor="let tag of product.tags; let i = index">
                    <button class="btn btn-default"
                            style="font-size:smaller;margin-bottom:12px"
                            (click)="removeTag(i)">
                        {{tag}}
                        <span class="glyphicon glyphicon-remove"></span>
                    </button>
                </span>
            </div>
            <div class="has-error" *ngIf="errorMessage">{{errorMessage}}</div>
        </fieldset>
    </form>
</div>



دریافت اطلاعات جهت Child Routes

روش‌های متعددی برای دریافت اطلاعات جهت Child Routes وجود دارند:
الف) می‌توان از متد this.productService.getProduct جهت دریافت اطلاعات یک محصول استفاده کرد. اما همانطور که در قسمت قبل نیز بررسی کردیم، این روش سبب نمایش ابتدایی یک قالب خالی و پس از مدتی، نمایش اطلاعات آن می‌شود.
ب) می‌توان توسط this.route.snapshot.data['product'] اطلاعات را از Route Resolver، پس از پیش واکشی آن‌ها از وب سرور، دریافت کرد.
ج) اگر قسمت‌های مختلف Child Routes قرار است با اطلاعاتی یکسان کار کنند که قرار است بین برگه‌های مختلف آن به اشتراک گذاشته شوند، این اطلاعات را می‌توانند از Route Resolver والد خود به کمک this.route.snapshot.data['product'] دریافت کنند.
در این مثال ما هرچند چندین برگه‌ی مختلف را طراحی کرده‌ایم، اما اطلاعات نمایش داده شده‌ی توسط آن‌ها متعلق به یک شیء محصول می‌باشند. بنابراین نیاز است بتوان این اطلاعات را بین کامپوننت‌های مختلف این Child Routes به اشتراک گذاشت و تنها با یک وهله‌ی آن کار کرد. به همین جهت با this.route.parent در هر یک از Child Components تعریف شده کار می‌کنیم تا بتوان به یک وهله‌ی شیء محصول، دسترسی یافت.
د) همچنین می‌توان از روش this.route.parent.data.subscribe نیز استفاده کرد. البته در اینجا چون صفحه‌ی افزودن محصولات با صفحه‌ی ویرایش محصولات، دارای root URL Segment یکسانی است، نیاز است از این روش استفاده کرد تا بتوان از تغییرات بعدی پارامتر id آن مطلع شد. این مورد روشی است که در کدهای ProductEditInfoComponent مشاهده می‌کنید.
ngOnInit(): void {
    this.route.parent.data.subscribe(data => {
      this.product = data['product'];

      if (this.productForm) {
        this.productForm.reset();
      }
    });
  }
در اینجا data['product'] به key/value تعریف شده‌ی resolve: { product: ProductResolverService } در تنظیمات مسیریابی اشاره می‌کند که آن‌را در قسمت قبل تکمیل کردیم.
شبیه به همین روش را در ProductEditTagsComponent نیز بکار گرفته‌ایم و در آنجا نیز با شیء  this.route.parent و دسترسی به اطلاعات دریافتی از Route Resolver، کار می‌کنیم. به این ترتیب مطمئن خواهیم شد که  this.product این دو کامپوننت مختلف، هر دو به یک وهله از شیء product دریافتی از سرور، اشاره می‌کنند.
به این ترتیب دکمه‌ی Save ذیل هر دو برگه، به درستی عمل کرده و می‌تواند اطلاعات نهایی یک شیء محصول را ذخیره کند.


رفع مشکلات اعتبارسنجی فرم‌های قرار گرفته‌ی در برگه‌های مختلف

علت استفاده‌ی از ViewChild در ProductEditInfoComponent
 @ViewChild(NgForm) productForm: NgForm;
که به فرم قالب آن اشاره می‌کند:
<form class="form-horizontal" novalidate
#productForm="ngForm">
این است که بتوان متد this.productForm.reset آن‌را پس از هربار دریافت اطلاعات از سرور، فراخوانی کرد. این متد نه تنها اطلاعات آن‌را پاک می‌کند، بلکه خطاهای اعتبارسنجی آن‌را نیز به حالت نخست برمی‌گرداند. بنابراین در این حالت اگر سبب بروز یک خطای اعتبارسنجی، در فرم ویرایش اطلاعات شویم و در همان لحظه صفحه‌ی افزودن یک محصول جدید را درخواست کنیم، کاربر همان خطای اعتبارسنجی قبلی را مجددا مشاهده نکرده و یک فرم از ابتدا آغاز شده را مشاهده می‌کند.
انجام اینکار برای برگه‌‌های دوم به بعد ضروری نیست. از این جهت که با اولین بار نمایش این صفحه، تمام آن‌ها از حافظه خارج می‌شوند و مجددا بازیابی خواهند شد.

مشکل دوم اعتبارسنجی این فرم چند برگه‌ای این است که هرچند خالی کردن نام یا کد محصول، سبب نمایش خطای اعتبارسنجی می‌شود، اما سبب غیرفعال شدن دکمه‌ی Save نخواهند شد؛ از این جهت که این دکمه در قالب والد قرار دارد و نه در قالب فرزندان.

در اولین بار نمایش Child Routes، کامپوننت ویرایش اطلاعات در router-outlet آن نمایش داده می‌شود. در این حالت اگر کاربر بر روی لینک نمایش کامپوننت edit tags کلیک کند، قالب کامپوننت edit info به طور کامل از router-outlet حذف می‌شود و با قالب کامپوننت edit tags جایگزین می‌شود. این فرآیند به این معنا است که فرم edit info به همراه تمام اطلاعات اعتبارسنجی آن unload می‌شوند. به همین ترتیب زمانیکه کاربر درخواست نمایش برگه‌ی ویرایش اطلاعات را می‌کند، قالب edit tags و اطلاعات اعتبارسنجی آن unload می‌شوند. به این معنا که در یک router-outlet در هر زمان تنها یک فرم، به همراه اطلاعات اعتبارسنجی آن در دسترس هستند.
راه حل‌‌های ممکن:
الف) بدنه‌ی اصلی فرم را در کامپوننت والد قرار دهیم و سپس هر کدام از فرزندان، المان‌های فرم‌های مرتبط را ارائه دهند. این روش کار نمی‌کند چون Angular المان‌های فرم‌های قرار گرفته‌ی درون router-outlet را شناسایی نمیکند.
ب) قرار دادن فرم‌ها، به صورت مجزا در هر کامپوننت فرزند (مانند روش فعلی) و سپس اعتبارسنجی دستی در کامپوننت والد.
تغییرات مورد نیاز کامپوننت ProductEditComponent را جهت افزودن اعتبارسنجی فرم‌های فرزند آن‌را در اینجا ملاحظه می‌کنید:
export class ProductEditComponent implements OnInit {
  private dataIsValid: { [key: string]: boolean } = {};

  isValid(path: string): boolean {
    this.validate();
    if (path) {
      return this.dataIsValid[path];
    }
    return (this.dataIsValid &&
      Object.keys(this.dataIsValid).every(d => this.dataIsValid[d] === true));
  }

  saveProduct(): void {
    if (this.isValid(null)) {
      this.productService.saveProduct(this.product)
        .subscribe(
        () => this.onSaveComplete(`${this.product.productName} was saved`),
        (error: any) => this.errorMessage = <any>error
        );
    } else {
      this.errorMessage = 'Please correct the validation errors.';
    }
  }

  validate(): void {
    // Clear the validation object
    this.dataIsValid = {};

    // 'info' tab
    if (this.product.productName &&
      this.product.productName.length >= 3 &&
      this.product.productCode) {
      this.dataIsValid['info'] = true;
    } else {
      this.dataIsValid['info'] = false;
    }

    // 'tags' tab
    if (this.product.category &&
      this.product.category.length >= 3) {
      this.dataIsValid['tags'] = true;
    } else {
      this.dataIsValid['tags'] = false;
    }
  }
}
 - در اینجا dataIsValid، به صورت key/value تعریف شده‌است که در آن key، مسیر یک برگه و مقدار آن، معتبر بودن یا غیرمعتبر بودن وضعیت اعتبارسنجی آن است.
 - سپس متد validate اضافه شده‌است تا کار اعتبارسنجی را انجام دهد. در اینجا از خود شیء this.product که بین دو برگه به اشتراک گذاشته شده‌است برای انجام اعتبارسنجی استفاده می‌کنیم. از این جهت که برگه‌ها نیز با استفاده از  this.route.parent.data، دقیقا به همین وهله دسترسی دارند. بنابراین هرتغییری که در برگه‌ها بر روی این وهله اعمال شود، به کامپوننت والد نیز منعکس می‌شود.
 - متد isValid، مسیر هر برگه را دریافت می‌کند و سپس به متغیر dataIsValid مراجعه کرده و وضعیت آن برگه را باز می‌گرداند. اگر path در اینجا قید نشود، وضعیت تمام برگه‌ها بررسی می‌شوند؛ مانند if (this.isValid(null)) در متد ذخیره سازی اطلاعات.
 - در آخر در فایل product-edit.component.html، وضعیت فعال و غیرفعال دکمه‌ی ثبت را نیز به این متد متصل می‌کنیم:
<button class="btn btn-primary"
                            type="button"
                            style="width:80px;margin-right:10px"
                            [disabled]="!isValid()"
                            (click)="saveProduct()">
      Save
</button>


کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: angular-routing-lab-04.zip
برای اجرای آن فرض بر این است که پیشتر Angular CLI را نصب کرده‌اید. سپس از طریق خط فرمان به ریشه‌ی پروژه وارد شده و دستور npm install را صادر کنید تا وابستگی‌های آن دریافت و نصب شوند. در آخر با اجرای دستور ng s -o برنامه ساخته شده و در مرورگر پیش فرض سیستم نمایش داده خواهد شد.
نظرات مطالب
فعال سازی و پردازش جستجوی پویای jqGrid در ASP.NET MVC
با تشکر از تغییراتی که اعمال کردید . در حال حاضر  manageMultiFieldSearch   به نظر به نحوی پیاده سازی شده که فقط از مشخصه rules استفاده می‌کند و بر روی آن loop می‌زند در صورتی که فیلتر ارسالی groups هم مقدار دهی شده باشد اعمال نمی‌گردد .
foreach (var rule in filtersArray.rules)
            {
                var predicate = getPredicate<T>(rule.field, rule.op, rule.data);
                if (predicate == null)
                    continue;

                valuesList.Add(predicate.Item2);
                filterExpression = string.Format("{0}{1} {2} ", filterExpression, predicate.Item1, groupOperator);
            }


مطالب دوره‌ها
نگاهی به اجزای سیستم راهبری بوت استرپ 3
در مطلب «نگاهی به اجزای تعاملی Twitter Bootstrap» مباحث سیستم راهبری بوت استرپ 2 بررسی شدند. در ادامه قصد داریم، نکات جدیدی را در اینباره خصوصا جهت ارتقاء به بوت استرپ 3، بررسی کنیم.


تعیین موقعیت کاربر در صفحه به کمک breadcrumbs در Bootstrap

در مورد قسمت breadcrumb، مطالب مانند قبل و پیشنیاز ذکر شده است. با این تفاوت که بهتر است بجای ul از ol استفاده شود؛ چون ترتیب این عناصر مهم است. ol به معنای ordered list می‌باشد:
            <ol class="breadcrumb">
                <li><a href="#">خانه</a></li>
                <li><a href="#">خدمات</a></li>
                <li class="active">محصولات</li>
            </ol>


یک سؤال: اگر نخواهیم این خطوط مورب ظاهر شوند و برای مثال علاقمند باشیم تا از گلیف آیکن‌های معرفی شده در قسمت قبل استفاده کنیم، چه باید کرد؟
برای این منظور نیاز است با نحوه رندر خطوط مورب در بوت استرپ آشنا شویم. بنابراین فایل bootstrap-rtl.css را گشوده و چند سطر ذیل را جستجو کنید:
.breadcrumb > li + li:before {
  content: "/\00a0";
  padding: 0 5px;
  color: #cccccc;
}
همانطور که ملاحظه می‌کنید، تفسیر عبارت ذکر شده در قسمت content سبب نمایش این خط مورب است. برای حذف آن، به فایل custom.css پروژه مراجعه و تعاریف ذیل را اضافه خواهیم کرد (این فایل همانطور که در قسمت اول ذکر شد، باید پس از ذکر لینک فایل CSS اصلی بوت استرپ، تعریف شود):
.breadcrumb > li + li:before {
  content: none;
}
به این ترتیب خطوط مورب breadcrumb حذف می‌شوند. اکنون برای افزودن گلیف آیکن‌ها به صورت زیر می‌توان عمل کرد:
            <ol class="breadcrumb">
                <li><a href="#">خانه</a> <span class="glyphicon glyphicon-circle-arrow-left"></span></li>
                <li><a href="#">خدمات</a> <span class="glyphicon glyphicon-circle-arrow-left"></span></li>
                <li class="active">محصولات</li>
            </ol>


اگر از رنگ گلیف آیکن‌‌های نمایش داده شده راضی نیستید، آن‌ها را نیز می‌توانید در فایل CSS سفارشی خود تغییر دهید. برای مثال:
.glyphicon {
color: #cdae51;
}



تعریف برگه‌ها در Twitter Bootstrap
در مورد تعریف برگه‌ها، بوت استرپ 3 با نگارش 2 آن، تفاوتی ندارد و تمام نکات مطلب «نگاهی به اجزای تعاملی Twitter Bootstrap» در اینجا نیز صادق هستند. یک ul باید تعریف شود و سپس برای نمونه کلاس‌های nav nav-tabs را به آن‌ها اضافه خواهیم کرد تا به شکل tab به نظر برسند. برگه فعال نیز با کلاس active مشخص می‌شود.
یک نکته جدید: در بوت استرپ 3 می‌توان یک برگه را کاملا در عرض صفحه کشید و امتداد داد:
                <ul class="nav nav-pills nav-justified">
                    <li><a href="#">Home</a></li>
                    <li><a href="#">About</a></li>
                    <li class="active"><a href="#">Services</a></li>
                    <li><a href="#">Photo Gallery</a></li>
                    <li><a href="#">Contact</a></li>
                </ul>
با اضافه کردن nav-justified، بجای شکل زیر


به تصویر ذیل خواهیم رسید که در آن tab، در امتداد صفحه کشیده شده است:




تعریف navbar در بوت استرپ 3

اصول کلی navbar بوت استرپ 3 همانند بوت استرپ 2 است؛ با چند تفاوت کوچک:
- کلاس btn-navbar بوت استرپ 2 به کلاس navbar-btn در بوت استرپ 3 تغییر نام یافته است.
- کلاس navbar-inner بوت استرپ 2 کلا حذف شده است.
- کلاس‌های nav-list به کلاس‌های list-group تغییر نام یافته‌اند.
- کلاس brand با navbar-brand جایگزین شده است.
- کلاس‌های navbar-brand و navbar-toggle باید داخل المانی با کلاس navbar-header محصور شوند.
- کلاس nav باید به همراه navbar-nav باشد.
- کلاس‌های جدید navbar-default  navbar-text  navbar-btn  navbar-header اضافه شده‌اند.

یک مثال:
    <div class="container">
        <h4 class="alert alert-info">
            nav</h4>
        <div class="row">
            <nav class="navbar navbar-default navbar-inverse navbar-fixed-top" role="navigation">
                <div class="navbar-header">
                    <button type="button" class="navbar-toggle" data-toggle="collapse" data-target="#collapse">
                        <span class="sr-only">Toggle navigation</span> <span class="icon-bar"></span><span
                            class="icon-bar"></span><span class="icon-bar"></span>
                    </button>
                </div>
                <div class="collapse navbar-collapse" id="collapse">
                    <ul class="nav navbar-nav">
                        <li><a href="#">Home</a></li>
                        <li><a href="#">About</a></li>
                        <li class="active"><a href="#">Services</a></li>
                        <li><a href="#">Photo Gallery</a></li>
                        <li><a href="#">Contact</a></li>
                    </ul>
                </div>
            </nav>
        </div>
        <!-- end row -->
    </div>
    <!-- /container -->
به همراه CSS سفارشی:
 body { padding-top: 70px; }






توضیحات:
- CSS سفارشی، سبب خواهد شد تا تگ h4 بالای صفحه، زیر navbar مخفی نشده و قابل مشاهده باشد.
- کار با المان nav دارای کلاس navbar navbar-default شروع می‌شود. همچنین role=navigation نیز به این المان اضافه شده‌است. این مورد  کمکی خواهد بود به افرادی با قدرت بینایی کم که از screen readers استفاده می‌کنند.
- داخل navbar-default یک div دیگر با کلاس navbar-header اضافه شده است. این مورد قابلیت‌های واکنشگرای navbar را فراهم می‌سازد. به این ترتیب زمانیکه عرض صفحه کمتر می‌شود، مانند تصویر دوم، یک دکمه ویژه نمایش داده خواهد شد.
- هرجایی در بوت استرپ ویژگی‌های data- را ملاحظه کردید، یعنی قرار است اطلاعاتی در اختیار اجزای جاوا اسکریپتی آن قرار گیرند. برای نمونه data-target به یک div با آی دی مساوی collapse اشاره می‌کند. به این معنا که اگر در زمان کم بودن عرض صفحه، دکمه ویژه واکنشگرای navbar ظاهر شد، با کلیک بر روی آن دکمه، div یاد شده را نمایش بده.
- span تعریف شده با کلاس sr-only به معنای اطلاعاتی است که صرفا جهت screen readers تدارک دیده شده‌اند.


فایل‌های نهایی این قسمت را از اینجا نیز می‌توانید دریافت کنید:
bs3-sample03.zip
 
اشتراک‌ها
یک ویرایشگر تمام عیار برای طراحان وب!

با کلیک کردن روی دکمه «Launch the Editor» یک محیط ساده و سریع برای ویرایش فایل‌های HTML، Js و Css به همراه امکان نمایش آنلاین نتایج برای شما فراهم می‌شود. نکته جالب دسترسی ساده به بسیاری از کتابخانه‌های معروف جاوااسکریپت است که به صورت خودکار به پروژه‌های شما اضافه می‌شوند. مدیریت نسخه‌های مختلف فایلها و ... 

یک ویرایشگر تمام عیار برای طراحان وب!