BulkInsert در EF CodeFirst
بروز خطا هنگام افزودن نقش جدید
کدامیک از سرویس دهندههای ابری زیر را پیشنهاد میکنید
public class IdentityUser<TKey> where TKey : IEquatable<TKey> { [ProtectedPersonalData] public virtual string UserName { get; set; } [ProtectedPersonalData] public virtual string Email { get; set; }
روش فعالسازی ذخیره سازی رمزنگاری شدهی اطلاعات شخصی کاربران
اگر برنامهی پیشین خود را به نگارشهای جدیدتر ASP.NET Core Identity ارتقاء داده باشید، احتمالا متوجه وجود یک چنین قابلیتی نشدهاید؛ چون به صورت پیشفرض غیرفعال است. برای فعالسازی آن، میتوان به صورت زیر عمل کرد:
services.AddIdentity<IdentityUser, IdentityRole>(options => { options.Stores.ProtectPersonalData = true; // ... })
ویژگی ProtectedPersonalData چگونه به صورت خودکار پردازش میشود؟
پیشنیاز درک نحوهی پردازش ویژگی ProtectedPersonalData، مطلب «رمزنگاری خودکار فیلدها توسط Entity Framework Core» است. در اینجا نیز دقیقا یک «تبدیلگر مقدار» برای رمزنگاری و رمزگشایی خودکار فیلدهای مزین به ProtectedPersonalData تدارک دیده شدهاست:
private class PersonalDataConverter : ValueConverter<string, string> { public PersonalDataConverter(IPersonalDataProtector protector) : base(s => protector.Protect(s), s => protector.Unprotect(s), default) { } }
سپس در IdentityUserContext تعریف شده و متد OnModelCreating آن، ابتدا بررسی میکند که آیا پیشتر ProtectPersonalData را به true تنظیم کردهاید یا خیر؟ اگر بله، تمام خواصی را که با ویژگی ProtectedPersonalDataAttribute مزین شدهاند، یافته و سپس توسط متد HasConversion به آنها تبدیلگر مقداری از نوع PersonalDataConverter را اضافه میکند:
protected override void OnModelCreating(ModelBuilder builder) { var encryptPersonalData = storeOptions?.ProtectPersonalData ?? false; builder.Entity<TUser>(b => { if (encryptPersonalData) { converter = new PersonalDataConverter(this.GetService<IPersonalDataProtector>()); var personalDataProps = typeof(TUser).GetProperties().Where( prop => Attribute.IsDefined(prop, typeof(ProtectedPersonalDataAttribute))); foreach (var p in personalDataProps) { if (p.PropertyType != typeof(string)) { throw new InvalidOperationException(Resources.CanOnlyProtectStrings); } b.Property(typeof(string), p.Name).HasConversion(converter); } } // ...
اگر در کدهای فوق، به جائیکه new PersonalDataConverter نوشته شده دقت کنید؛ یک سرویس از نوع IPersonalDataProtector را دریافت میکند که توسط آن دو متد Protect و Unprotect به کلاس خصوصی PersonalDataConverter تزریق میشوند:
public interface IPersonalDataProtector { string Protect(string data); string Unprotect(string data); }
تاثیر فعالسازی ProtectPersonalData بر روی سایر سرویسهای ASP.NET Core Identity
اگر options.Stores.ProtectPersonalData را به true تنظیم کنید، سرویس UserManager اینبار انتظار خواهد داشت که IUserStore ای که به آن تزریق میشود، از نوع جدید IProtectedUserStore باشد؛ در غیراینصورت یک استثناء را صادر میکند:
if (Options.Stores.ProtectPersonalData) { if (!(Store is IProtectedUserStore<TUser>)) { throw new InvalidOperationException(Resources.StoreNotIProtectedUserStore); } if (services.GetService<ILookupProtector>() == null) { throw new InvalidOperationException(Resources.NoPersonalDataProtector); } }
public class UserStore<TUser, TRole, TContext, TKey, TUserClaim, TUserRole, TUserLogin, TUserToken, TRoleClaim> : ...
همچنین تمام متدهای سرویس UserManager که با خواص مزین شدهی به [ProtectedPersonalData] کار میکنند، جهت استفادهی از متد ProtectPersonalData به روز رسانی شدهاند:
public virtual async Task UpdateNormalizedUserNameAsync(TUser user) { var normalizedName = NormalizeName(await GetUserNameAsync(user)); normalizedName = ProtectPersonalData(normalizedName); await Store.SetNormalizedUserNameAsync(user, normalizedName, CancellationToken); }
چگونه میتوان بجای DefaultPersonalDataProtector پیشفرض، از یک نمونهی سفارشی استفاده کرد؟
برای انجام اینکار نیاز است ILookupProtector خودتان را نوشته و به سیستم معرفی کنید. یک نمونه از پیاده سازی سفارشی آنرا در پروژهی AspNetCoreIdentityEncryption میتوانید مشاهده نمائید.
یافتن لیست اسمبلیهای ارجاعی
وقتی هم که روی یک button کلیک میکنیم این error رو میده : Soure file f:\solution\project1 does not belong to the project being debogged.
وقتی هم میخاییم solution رو commit کنیم error میده که :
Unable to open an ra_local url.unable to open repository.
البیته خیلی من رو ببخشید که اندازه یه تاپیک پست دادم.
- Success
- Error
- Warning
- Verbose
- Debug
- Information
cmdlet | Name | Id |
Write-Output | Success | 1 |
Write-Error | Error | 2 |
Write-Warning | Warning | 3 |
Write-Verbose | Verbose | 4 |
Write-Debug | Debug | 5 |
Write-Information | Information | 6 |
به جز دو مورد اول، بقیه cmdletها خروجی را به صورت پیشفرض درون کنسول نمایش نمیدهند. به عنوان مثال اسکریپت زیر را در نظر بگیرید:
Write-Output 'Output' Write-Error 'This is an error' Write-Warning 'This is a warning' Write-Verbose 'This is verbose' Write-Debug 'This is Debug' Write-Information 'This is information'
با اجرای اسکریپت فوق خروجی زیر را خواهیم داشت:
Output Write-Error: This is an error WARNING: This is a warning
همانطور که مشاهده میکنید سه cmdlet فوق، خروجی را درون کنسول نمایش ندادهاند. این رفتار توسط مفهومی تحت عنوان Action Preference قابل تنظیم است که در واقع یک Enum است با مقدار زیر:
6 | Break | |
رخداد به صورت عادی مدیریت شده و برنامه ادامه پیدا میکند | 2 | Continue |
به طور کلی از رخداد صرفنظر خواهد شد؛ بدون اینکه چیزی در استریم نمایش داده شود | 4 | Ignore |
سوال پرسیده خواهد شد که برنامه را ادامه دهد یا متوقف کند | 3 | Inquire |
به طور کلی از رخداد صرفنظر خواهد شد | 0 | SilentlyContinue |
دستور را متوقف خواهد کرد | 1 | Stop |
دستور به نوعی معلق خواهد شد | 5 | Suspend |
بنابراین با تغییر Action Preference برای هر کدام از cmdletها میتوانیم رفتار اسکریپت قبلی را تغییر دهیم:
Write-Output 'Output' Write-Error 'This is an error' Write-Warning 'This is a warning' $VerbosePreference = 'Continue' Write-Verbose 'This is verbose' $DebugPreference = 'Continue' Write-Debug 'This is Debug' $InformationPreference = 'Continue' Write-Information 'This is information'
اکنون اگر اسکریپت فوق را اجرا کنید، سه خروجی آخر را نیز مشاهده خواهید کرد:
Output Write-Error: This is an error WARNING: This is a warning VERBOSE: This is verbose DEBUG: This is Debug This is information
هر کدام از استریمهای فوق قابل redirect شدن نیز هستند؛ برای اینکار میتوانیم از redirect operatorهایی که در PowerShell پشتیبانی میشود استفاده کنیم:
> >> >&1
به عنوان مثال میتوانیم تمام خطاها یا هشدارهای درون یک اسکریپت را به یک فایل منتقل کنیم:
./script.ps1 2>&1 > .\logs.txt
یا میتوانیم تمام Success streamها را به یک فایل هدایت کنیم:
.\script.ps1 > script.log
ارسال تمام Success, Warning, Errorها به یک فایل:
&{ Write-Warning "hello" Write-Error "hello" Write-Output "hi" } 3>&1 2>&1 > C:\Temp\redirection.log
ارسال تمام استریمها به یک فایل:
.\script.ps1 *> script.log
همچنین میتوانیم استریمی را به اصطلاح suppress کنیم که در خروجی نمایش داده نشود:
./script.ps1 1> $null 2> $null ./script.ps1 *> $null
از تکنیک فوق برای drop کردن خروجیهایی که نمیخواهیم نمایش داده شوند، استفاده میشود. در کد فوق دو Idهای ۱ و ۲ را به متغیر ویژهی null هدایت کردهایم؛ همچنین میتوانستیم از یک رشتهی خالی نیز بجای null استفاده کنیم. در خط بعدی از * استفاده کردهایم که به معنای تمامی استریمهای موجود است؛ با اینکار چیزی در خروجی نمایش داده نخواهد شد. یک روش دیگر برای drop کردن، استفاده از دستور Out-Null است:
Get-ChildItem | Out-Null
لازم به ذکر است که این cmdlet تا قبل از نسخه ۶ خیلی کند بود؛ زیرا همانند دیگر cmdletهای درون pipeline میبایست یک ورودی (InputObject) را دریافت کند که باعث میشد هزینهی پردازشی بالایی داشته باشد. اما در نسخه ۶ به بعد این مشکل رفع شدهاست و پارزر به محض رسیدن به این keyword به صورت کلی خروجی را discard میکند بدون اینکه Out-Null را فراخوانی کند؛ در واقع این cmdlet یک hint برای پارزر است. روش دیگر برای drop کردن خروجی، انتساب نتیجه یک دستور به متغییر null است:
New-Item -Type Directory -Path $path | Out-Null $null = New-Item -Type Directory -Path $path
همچنین میتوانیم خروجی یک دستور را به void تبدیل کنیم؛ که نتیجه مشابه با تکنیکهای فوق دارد:
[void](New-Item -Name test -ItemType Directory)
یک نکته در مورد Out-Null
در loopهای بزرگ ممکن است Out-Null حتی در PowerShell 7.x هم کند عمل کند:
PS > Measure-Command { for($i=0; $i -lt 1mb; $i++) { $i | Out-Null } } | Select-Object TotalSeconds TotalSeconds ------------ 4.3056315 PS > Measure-Command { for($i=0; $i -lt 1mb; $i++) { $null = $i } } | Select-Object TotalSeconds TotalSeconds ------------ 1.1210884 PS > Measure-Command { for($i=0; $i -lt 1mb; $i++) { [void]$i } } | Select-Object TotalSeconds TotalSeconds ------------ 1.130507 PS > Measure-Command { for($i=0; $i -lt 1mb; $i++) { $i > $null } } | Select-Object TotalSeconds TotalSeconds ------------ 1.3832427