اشتراکها
اندازهگیریهای دقیق مرجع بهتری هستند و Angular کندتر از سایرین نیست.
نظرات مطالب
Entity Framework و آینده
اگه میشد مطالب مرجع سایت که غالبا مهندس نصیری نوشتند رو همزمان با این تغییرات نهایی تغییر داد خیلی کار جالب توجهی میشود.
مثلا یا به حالت ویکی که بشه نظارت کرد رو ورژنهای مختلفی که بهروزرسانی شدند. یا در همچینجور پستهایی با اشاره به قابلیت جدید و یا منسوخ شدهی مطالب مرجع.
یه سوال؛ آیا انتظار درستیه که مرز حاضر بین ORM و رابطهای اشیاء دیتابیسهای NoSQL رو حذف کرد و به یه اتحاد واحد رسید. که مثلا از EF به عنوان یه روش کلی برای ارتباط با "منبع دادهای" یاد شود؟ چراکه همکنون ORM نقشی در NoSQLها ندارند.
روشهای مختلف تعریف متغیرها در TypeScript
تمام توسعه دهندههای JavaScript با واژهی کلیدی var آشنایی دارند؛ اما TypeScript واژههای کلیدی let و const را نیز اضافه کردهاست (که جزئی از ES 6 نیز میباشند). تفاوت مهم بین var و let، در میدان دید متغیرهای تعریف شدهی توسط آنها خلاصه میشود. پیشتر در سری مباحث بررسی ES 6، مطلب «متغیرها در ES 6» را نیز بررسی کردیم که در TypeScript نیز صادق میباشند؛ با این تفاوت که TypeScript را میتوان به ES 5 نیز کامپایل کرد و بدون مشکل با تمام مرورگرهای موجود، اجرا نمود.
- متغیرهایی که با var تعریف میشوند، به صورت سراسری در متدی که تعریف شدهاند، قابل دسترسی هستند؛ حتی اگر 5 سطح داخل ifهای تو در تو تعریف شده باشند. اما let و const تنها در block و قطعهای که معرفی شدهاند، معتبر بوده و خارج از آن تعریف نشدهاند. در اینجا یک block توسط {} معرفی میشود.
- متغیرهای از نوع var به دلیل مفهومی به نام hoisting توسط runtime جاوا اسکریپت، به بالاترین سطح متد منتقل میشوند. به همین دلیل عمق تعریف آنها، اثری در دسترسی به این متغیرها ندارد. اما hoisting در مورد let و const اعمال نمیشود.
- متغیرهای var را میتوان چندبار مجددا تعریف کرد (هرچند این روش توصیه نمیشود؛ اما مجاز است). یک چنین تعریف مجددی با متغیرهای از نوع let و const مجاز نیست.
برای توضیحات بیشتر به مثال ذیل دقت کنید:
در اینجا داخل قطعهی if تعریف شده، یک متغیر، از نوع var و متغیر دیگری از نوع let تعریف شدهاست. خارج از بدنهی این متد، متغیر foo هنوز قابل دسترسی است، اما متغیر bar خیر.
نوعهای پایهی TypeScript
نوعهای پایهی TypeScript شامل موارد ذیل هستند:
Boolean: برای ذخیره سازی true یا false.
Number: معرف مقادیر عددی اعشاری هستند.
String: مقادیر رشتهای را ذخیره میکند.
Array: روشهای متفاوتی برای تعریف آرایهها در TypeScript وجود دارند که در ادامه آنها را بیشتر بررسی خواهیم کرد.
Enum: نوعهای شمارشی؛ جهت دادن نامهایی بهتر به مجموعهی مشخصی از مقادیر.
Any: به این معنا که یک متغیر میتواند به هر نوع دلخواهی اشاره کند. هدف از وجود این نوع، امکان استفادهی از کتابخانههای فعلی جاوا اسکریپتی است که نوعی برای متغیرهای آنها تعریف نشدهاند و در اساس هر نوعی میتوانند باشند. برای مثال در جاوا اسکریپت مجاز است در سطر اول متغیری را تعریف کرد و در سطر دوم به آن یک رشته و در سطر سوم به آن یک عدد را انتساب داد.
Void: به معنای فقدان یک نوع است. برای مثال مشخص کردن اینکه متدی، خروجی ندارد.
یک نکته: قابلیت Template string در ES 6 نیز در TypeScript پشتیبانی میشود.
مفهوم Type Inference در TypeScript
در TypeScript الزاما نیازی نیست تا نوع متغیری را صریحا مشخص کرد. در اینجا اگر نوع متغیری را در ابتدای کار تعریف نکنید، نوع آن در اولین باری که مقدار دهی میشود، مشخص خواهد شد که به آن Type Inference نیز میگویند.
در مثال فوق، نوع متغیر myString در زمان تعریف آن مشخص نشدهاست؛ اما با یک رشته، مقدار دهی و آغاز شدهاست. بر این اساس، TypeScript نوع این متغیر را رشتهای در نظر میگیرد و در سطر بعدی، از انتساب یک مقدار عددی به آن جلوگیری خواهد کرد.
و یا در مثال ذیل، نوع خروجی متد ReturnNumber به صورت صریح مشخص نشدهاست:
اما با توجه به اینکه خروجی آن عددی است، نوع آن نیز عددی درنظر گرفته شده و از انتساب آن به یک متغیر رشتهای جلوگیری میشود.
تعریف صریح نوعها در TypeScript با استفاده از Type Annotations
برای لغو Type Inference و تعیین صریح نوعها در TypeScript میتوان به صورت زیر عمل کرد:
با قراردادن یک کولن پس از نام متغیر و سپس تعریف نوع دادهی مدنظر، میتوان نوعها را در TypeScript به صورت صریحی تعریف کرد. در مورد متدها نیز به همین صورت است. کولن پس از پایان بسته شدن پرانترها قرار میگیرد و سپس نوع بازگشتی متد مشخص میگردد.
نوعهای شمارشی در TypeScript
Enums در بسیاری از زبانهای برنامه نویسی متداول وجود دارند و هدف از آنها، دادن نامهایی بهتر و مشخص، به مجموعهای از مقادیر است:
در مثال فوق یک enum جهت تعریف گروههای کتابها تعریف شدهاست. در اینجا بجای استفاده از مقادیر نامفهوم 0 تا 2، نامهایی مشخص و بهتر، جهت معرفی آنها ارائه شدهاند. به این ترتیب میتوان در نهایت به کدهایی خواناتر رسید.
اگر میخواهید این مقادیر با اعداد دیگری شروع شوند (بجای صفر پیش فرض)، میتوان مقدار اولین نام را به صورت صریحی مشخص کرد:
و یا الزامی به استفاده از مقادیر افزایش یابندهای در اینجا نیست. در صورت نیاز میتوان مقدار هر المان را جداگانه تعریف کرد:
پس از اینکه نوع enum تعریف شده، استفاده از آن همانند سایر نوعهای پایهی TypeScript است:
در اینجا متغیر favoriteCategory از نوع enum گروه کتابها تعیین شدهاست؛ با مقدار اولیهی Category.Biography.
در این حالت اگر مقدار favoriteCategory را چاپ کنیم، خروجی عددی 5 نمایش داده میشود:
اگر نیاز به بازگشت مقدار رشتهای این آیتم است، میتوان از ایندکسهای یک enum استفاده کرد:
آرایهها در TypeScript
در حالت عمومی، آرایهها در TypeScript همانند جاوا اسکریپت تعریف میشوند؛ البته به همراه تعدادی استثناء. در TypeScript سه روش برای تعریف آرایهها وجود دارند:
الف) در مثال زیر آرایهای از رشتهها تعریف شدهاست. در اینجا نوع آرایه به همراه [] مشخص میشود:
ب) روش دوم تعریف آرایهها در TypeScript با استفاده از مفهوم Generics است که در بحثی جداگانه به آن خواهیم پرداخت. در اینجا از واژهی کلیدی Array به همراه مشخص سازی نوع آن در داخل <> استفاده شدهاست:
ج) اگر نیاز به آرایههایی شبیه به جاوا اسکریپت دارید که میتوانند حاوی انواع و اقسام المانهایی با نوعهای مختلف باشند، نوع آرایه را []any تعریف کنید:
نوع Tuples در TypeScript
Tuples در TypeScript نوع خاصی از آرایهها هستند که نوع مقادیر اعضای آنها به صورت صریح مشخص میشوند:
برای مثال در اینجا نوع متغیر myTuple به صورت آرایهای از دو عنصر عددی و رشتهای تعریف شدهاست.
اکنون برای دسترسی به مقادیر این المانها، همانند کار با آرایههای معمولی، از ایندکسهای آرایهی تعریف شده استفاده میشود:
یک نکته: میتوان به آرایهی تعریف شده، عناصر جدیدی را نیز افزود؛ با این شرط که نوع آنها، یکی از نوعهای مشخص شدهی در تعریف Tuple باشند:
مفهوم Type assertions در TypeScript
حتما با مفهوم cast و تبدیل نوعهای مختلف به یکدیگر، در زبانهای دیگر برنامه نویسی آشنا هستید. در TypeScript نیز این مفهوم تحت عنوان Type assertions پشتیبانی میشود و دو روش برای تعریف آن وجود دارد:
الف) تعریف cast توسط angle-bracket syntax که در آن نوع مدنظر داخل یک <> قرار میگیرد:
در اینجا نوع نامشخص any به string تبدیل شده و سپس امکان دسترسی به خاصیت طول آن که تحت کنترل کامپایلر است و قابل انتساب به یک مقدار عددی، میسر شدهاست.
ب) تعریف cast توسط as syntax به نحو ذیل:
هر دو حالت تعریف شده معادل هستند. فقط باید دقت داشت در حین کار با ReactJS توسط TypeScript، فقط حالت as syntax پشتیبانی میشود.
تمام توسعه دهندههای JavaScript با واژهی کلیدی var آشنایی دارند؛ اما TypeScript واژههای کلیدی let و const را نیز اضافه کردهاست (که جزئی از ES 6 نیز میباشند). تفاوت مهم بین var و let، در میدان دید متغیرهای تعریف شدهی توسط آنها خلاصه میشود. پیشتر در سری مباحث بررسی ES 6، مطلب «متغیرها در ES 6» را نیز بررسی کردیم که در TypeScript نیز صادق میباشند؛ با این تفاوت که TypeScript را میتوان به ES 5 نیز کامپایل کرد و بدون مشکل با تمام مرورگرهای موجود، اجرا نمود.
- متغیرهایی که با var تعریف میشوند، به صورت سراسری در متدی که تعریف شدهاند، قابل دسترسی هستند؛ حتی اگر 5 سطح داخل ifهای تو در تو تعریف شده باشند. اما let و const تنها در block و قطعهای که معرفی شدهاند، معتبر بوده و خارج از آن تعریف نشدهاند. در اینجا یک block توسط {} معرفی میشود.
- متغیرهای از نوع var به دلیل مفهومی به نام hoisting توسط runtime جاوا اسکریپت، به بالاترین سطح متد منتقل میشوند. به همین دلیل عمق تعریف آنها، اثری در دسترسی به این متغیرها ندارد. اما hoisting در مورد let و const اعمال نمیشود.
- متغیرهای var را میتوان چندبار مجددا تعریف کرد (هرچند این روش توصیه نمیشود؛ اما مجاز است). یک چنین تعریف مجددی با متغیرهای از نوع let و const مجاز نیست.
برای توضیحات بیشتر به مثال ذیل دقت کنید:
function ScopeTest() { if (true) { var foo = 'use anywhere'; let bar = 'use in this block'; } console.log(foo); // works! console.log(bar); // error! }
نوعهای پایهی TypeScript
نوعهای پایهی TypeScript شامل موارد ذیل هستند:
Boolean: برای ذخیره سازی true یا false.
let isDone: boolean = false;
let decimal: number = 6; let hex: number = 0xf00d; let binary: number = 0b1010; let octal: number = 0o744;
let name: string = "bob"; name = 'smith';
let list: number[] = [1, 2, 3];
enum Color {Red, Green, Blue}; let c: Color = Color.Green;
let notSure: any = 4; notSure = "maybe a string instead"; notSure = false; // okay, definitely a boolean
function warnUser(): void { alert("This is my warning message"); }
یک نکته: قابلیت Template string در ES 6 نیز در TypeScript پشتیبانی میشود.
مفهوم Type Inference در TypeScript
در TypeScript الزاما نیازی نیست تا نوع متغیری را صریحا مشخص کرد. در اینجا اگر نوع متغیری را در ابتدای کار تعریف نکنید، نوع آن در اولین باری که مقدار دهی میشود، مشخص خواهد شد که به آن Type Inference نیز میگویند.
let myString= 'this is a string'; myString= 42; // error!
و یا در مثال ذیل، نوع خروجی متد ReturnNumber به صورت صریح مشخص نشدهاست:
function ReturnNumber() { return 42; } let anotherString = 'this is also a string'; anotherString = ReturnNumber(); // error!
تعریف صریح نوعها در TypeScript با استفاده از Type Annotations
برای لغو Type Inference و تعیین صریح نوعها در TypeScript میتوان به صورت زیر عمل کرد:
let myString : string = 'this is a string'; myString = 42; // error! function ReturnNumber() : number { return 42; } let anotherString : string = 'this is also a string'; anotherString = ReturnNumber(); // error!
نوعهای شمارشی در TypeScript
Enums در بسیاری از زبانهای برنامه نویسی متداول وجود دارند و هدف از آنها، دادن نامهایی بهتر و مشخص، به مجموعهای از مقادیر است:
enum Category { Biography, Poetry, Fiction }; // 0, 1, 2
اگر میخواهید این مقادیر با اعداد دیگری شروع شوند (بجای صفر پیش فرض)، میتوان مقدار اولین نام را به صورت صریحی مشخص کرد:
enum Category { Biography = 1, Poetry, Fiction }; // 1, 2, 3
enum Category{ Biography = 5, Poetry = 8, Fiction = 9 }; // 5, 8, 9
let favoriteCategory: Category = Category.Biography;
در این حالت اگر مقدار favoriteCategory را چاپ کنیم، خروجی عددی 5 نمایش داده میشود:
console.log(favoriteCategory); // 5
let categoryString= Category[favoriteCategory]; // Biography
آرایهها در TypeScript
در حالت عمومی، آرایهها در TypeScript همانند جاوا اسکریپت تعریف میشوند؛ البته به همراه تعدادی استثناء. در TypeScript سه روش برای تعریف آرایهها وجود دارند:
الف) در مثال زیر آرایهای از رشتهها تعریف شدهاست. در اینجا نوع آرایه به همراه [] مشخص میشود:
let strArray1: string[] = ['here', 'are', 'strings'];
let strArray2: Array<string> = ['more', 'strings', 'here'];
let anyArray: any[] = [42, true, 'banana'];
نوع Tuples در TypeScript
Tuples در TypeScript نوع خاصی از آرایهها هستند که نوع مقادیر اعضای آنها به صورت صریح مشخص میشوند:
let myTuple: [number, string] = [25, 'truck'];
اکنون برای دسترسی به مقادیر این المانها، همانند کار با آرایههای معمولی، از ایندکسهای آرایهی تعریف شده استفاده میشود:
let firstElement= myTuple[0]; // 25 let secondElement= myTuple[1]; // truck
یک نکته: میتوان به آرایهی تعریف شده، عناصر جدیدی را نیز افزود؛ با این شرط که نوع آنها، یکی از نوعهای مشخص شدهی در تعریف Tuple باشند:
// other elements can have numbers or strings myTuple[2] = 100; myTuple[2] = 'this works!';
مفهوم Type assertions در TypeScript
حتما با مفهوم cast و تبدیل نوعهای مختلف به یکدیگر، در زبانهای دیگر برنامه نویسی آشنا هستید. در TypeScript نیز این مفهوم تحت عنوان Type assertions پشتیبانی میشود و دو روش برای تعریف آن وجود دارد:
الف) تعریف cast توسط angle-bracket syntax که در آن نوع مدنظر داخل یک <> قرار میگیرد:
let someValue: any = "this is a string"; let strLength: number = (<string>someValue).length;
ب) تعریف cast توسط as syntax به نحو ذیل:
let someValue: any = "this is a string"; let strLength: number = (someValue as string).length;
با تکمیل شدن Roslyn و آسانتر شدن امور، روز به روز شاهد تعداد بیشتری از چنین مبدل هایی خواهیم بود، اما به صورت بنیادی هرگونه مبدل کد CSharp به JavaScript یا هر زبان دیگری محکوم به شکست است، و آنچه که به صورت بنیادی مشکل ندارد، تبدیل IL به سایر زبانها است، چرا که فرض کنید شما یک DLL تقریبا ساده مانند Humanizer را که برای کار با رشتهها و ... به کار میرود را در مثالتان استفاده کنید، در این صورت دیگر برنامه شما کار نخواهد کرد، حتی اگر در حد یک Pluralize کردن باشد، اما اگر تبدیل IL به JavaScript باشد، هر رفتاری را که با DLL شما داشته باشد، همان رفتار را با Humanizer خواهد داشت، برای همین است که امروزه تبدیلگرهای قدرتمند از IL استفاده میکنند، مانند JSIL، و SharpKit که اوایل از تبدیل CSharp به JavaScript استفاده میکرد و هم اکنون تازه به این نتیجه رسیده که آب در هاون میکوبیده و الآن با استفاده از Cecil، به تبدیل IL به JavaScript روی آورده است.
همچنین تبدیل گر مربوطه، باید یکسری کتابخانه جاوا اسکریپتی پایه که امکانات پایه و اولیه .NET را ارائه دهد داشته باشد، که باز دقیقا تبدیلگرهای حرفه ای همین رفتار را دارند، چون همهی امکانات .NET در JavaScript موجود نیست که صرف تبدیل کد کافی باشد و لااقل بعضی امکانات پایه باید ارائه شوند، مثلا برای ایجاد کردن اعداد تصادفی معادل کلاس Random در .NET
کتاب مرجع کامل ASP.NET MVC از آقای بهروز راد، اما متاسفانه نام انتشارات را به خاطر ندارم.