حرکت دادن المانها در صفحه
ابتدا قطعه کد HTML زیر را درنظر بگیرید:
<body> <h2>Flavors</h2> <ul class="flavors"> <li>chocolate</li> <li>strawberry</li> <li>vanilla</li> </ul> <h2>Types</h2> <ul class="types"> <li>frozen yogurt</li> <li>custard</li> <li>Italian ice</li> </ul> <ul class="unassigned"> <li>rocky road</li> <li>gelato</li> </ul> </body>
<body> <h2>Types</h2> <ul class="types"> <li>frozen yogurt</li> <li>Italian ice</li> <li>custard</li> <li>gelato</li> </ul> <h2>Flavors</h2> <ul class="flavors"> <li>chocolate</li> <li>vanilla</li> <li>rocky road</li> <li>strawberry</li> </ul> <ul class="unassigned"> </ul> </body>
حرکت دادن المانها توسط jQuery
var $flavors = $('.flavors'); var $chocolate = $flavors.find('li').eq(0); var $vanilla = $flavors.find('li').eq(2); $chocolate.after($vanilla);
در ادامه میخواهیم لیست types را به همراه عنوان آن، به قبل از لیست flavors منتقل کنیم:
var $typesHeading = $('h2').eq(1); $typesHeading.prependTo('body'); $typesHeading.after($('.types'));
سپس در لیست unassigned ابتدا rocky road آنرا یافته و به بالای strawberry در لیست flavors اضافه میکنیم. همچنین gelato آنرا نیز یافته و به انتهای لیست types اضافه خواهیم کرد:
var $unassigned = $('.unassigned'); var $rockyRoad = $unassigned.find('li').eq(0); var $gelato = $unassigned.find('li').eq(1); $vanilla.after($rockyRoad); $gelato.appendTo($('.types'));
حرکت دادن المانها توسط جاوا اسکریپت خالص (سازگار با IE 8.0 به بعد)
در ابتدا میخواهیم المان vanilla را به قبل از المان strawberry حرکت دهیم. برای اینکار میتوان از متد استاندارد insertBefore استفاده کرد:
var flavors = document.querySelector('.flavors'); var strawberry = flavors.children[1]; var vanilla = flavors.children[2]; flavors.insertBefore(vanilla, strawberry);
سپس کار انتقال عنوان لیست types و خود آن به قبل از لیست flavors صورت میگیرد:
var headings = document.querySelectorAll('h2'); var flavorsHeading = headings[0]; var typesHeading = headings[1]; var typesList = document.querySelector('.types'); document.body.insertBefore(typesHeading, flavorsHeading); document.body.insertBefore(typesList, flavorsHeading);
در آخر میخواهیم آیتمهای لیست unassigned را به لیستهای مرتبط با آنها انتقال دهیم:
flavors.insertBefore(document.querySelector('.unassigned > li'), strawberry); document.querySelector('.types').appendChild(document.querySelector('.unassigned > li'));
در سطر دوم، چون هم اکنون المان rocky road از لیست unassigned حذف شدهاست، متد querySelector فراخوانی شده، اولین عنصر لیست یا همان gelato را بازگشت میدهد. این المان را توسط متد appendChild به انتهای لیست types اضافه خواهیم کرد. متد appendChild نیز همانند متد insertBefore نیاز به یک والد دارد که همان عنصری است که قرار است المانها به آن افزوده شوند.
کپی کردن المانها
<ol class="numbers"> <li>one</li> <li>two</li> </ol>
// deep clone: return value is an exact copy $('.numbers').clone();
و در جاوا اسکریپت خالص (سازگار با IE 8.0 به بعد) برای کپی کردن المانها دو روش shallow و deep وجود دارد:
// shallow clone: return value is an empty <ol> document.querySelector('.numbers').cloneNode(); // deep clone: return value is an exact copy of the tree document.querySelector('.numbers').cloneNode(true);
باید دقت داشت که متد cloneNode آنچه را که مشاهده میکنید یا همان اصل markup را کپی میکند. بنابراین اگر از طریق جاوا اسکریپت تغییراتی را در آن شیء داده باشید در متد cloneNode لحاظ نمیشود.
بدیهی است المانهای clone شده تا زمانیکه با متدهایی مانند insertBefore و یا appendChild به صفحه اضافه نشوند، در صفحه نمایان نخواهند شد.
ایجاد و حذف المانها
فرض کنید میخواهیم به لیست flavors مثال ابتدای بحث، دو مورد جدید را اضافه کنیم.
روش افزودن المانهای جدید توسط جیکوئری:
var $flavors = $('.flavors'); // add two new flavors $('<li>pistachio</li>').appendTo($flavors); $('<li>neapolitan</li>').appendTo($flavors);
// remove the "gelato" type $('.types li:last').remove();
روش افزودن المانهای جدید توسط جاوا اسکریپت خالص:
var flavors = document.querySelector('.flavors'); // add two new flavors flavors.insertAdjacentHTML('beforeend', '<li>pistachio</li>') flavors.insertAdjacentHTML('beforeend', '<li>neapolitan</li>')
// remove the "gelato" type document.querySelector('.types li:last-child').remove();
روش دیگر انجام اینکار به صورت زیر توسط متد removeChild است:
var gelato = document.querySelector('.types li:last-child'); // remove the "gelato" type gelato.parentNode.removeChild(gelato);
کار با المانهای متنی
در جیکوئری متد ()text آن امکان دریافت محتوای متنی و همچنین به روز رسانی آنرا میسر میکند:
$('.types li').eq(1).text('italian ice');
در جاوا اسکریپت خالص، دو خاصیت textContent و همچنین innerText برای خواندن و یا به روز رسانی محتوای متنی عناصر مورد استفاده قرار میگیرند. برای مثال معادل قطعه کد جیکوئری فوق که از متد text استفاده میکند با جاوا اسکریپت خالص به صورت زیر است:
document.querySelectorAll('.types li')[1].textContent = 'italian ice';
خاصیت innerText هرچند بر روی اینترفیس HTMLElement تعریف شدهاست، اما جزء هیچکدام از استانداردهای وب نیست؛ ولی توسط تمام مرورگرهای امروزی پشتیبانی میشود. در این حالت به روز رسانی متن توسط آن با خاصیت textContent دقیقا یکی است؛ اما خروجی آن برعکس حالتهای قبل، متن رندر شدهی المانها را بازگشت میدهد. برای مثال در اینجا شامل فاصلههای پیش از این المانها در markup نمیشود.
برای مثال این قسمتی از خروجی خاصیت textContent است:
Flavors chocolate vanilla rocky road strawberry
Flavors chocolate vanilla rocky road strawberry
گاهی از اوقات از سرور قطعهای کد HTML ایی را دریافت میکنیم (که هنوز به صورت المان یا المانهای DOM در نیامدهاست) و در سمت کلاینت میخواهیم آنرا به قسمتی از صفحه اضافه کنیم. روش انجام اینکار در jQuery به صورت زیر است:
var container = '<h2>Containers</h2><ul><li>cone</li><li>cup</li></ul>'; $('<div>').html(container).appendTo('body');
روش دریافت محتوای رشتهای HTML قابل ارسال به سرور نیز به صورت زیر است:
var contents = $('body').html();
var div = document.createElement('div'); div.innerHTML = container; document.body.appendChild(div);
روش خواندن این محتوای نهایی نیز به صورت زیر است:
var contents = document.body.innerHTML;
- ویدیوی رایگان آموزشی در مورد جنبههای مختلف LINQ to Entities (دریافت، ماخذ)
- Mono و پشتیبانی از SIMD یا Single Instruction Multiple Data
برنامه نویسی موازی تنها به برنامه نویسی چند ریسمانی و چند هستهای خلاصه نمیشود. بلکه استفاده از تواناییهای پیشرفته در پروسسورهای مدرن امروزی Intel و AMD نیز توانایی قابل توجهی را در این عرصه ارائه میدهند. بسیاری از برنامههای نوشته شده به زبانهای C و CPP از SIMD جهت بالا بردن سرعت پردازشی استفاده میکنند ( برای مثال بالا بردن سرعت کار با ماتریسها و بردارها یا بهینه سازی حلقهها) و کامپایلرهای آنها نیز در این زمینه امکانات ویژهای را ارائه مینمایند. اما زبانهای بر پایه دات نت راه سادهای را برای استفاده از این توانایی ندارند.
با ارائه مونو 2.2 (شماره نگارشهای مونو (دات نت لینوکسی) با شماره نگارشهای دات نت فریم ورک مایکروسافت همخوانی ندارد و مستقل هستند)، این سناریو تغییر کرده است و فضای نام Mono.Simd ارائه شده است. به این صورت میتوان از تواناییهای SIMD (تنها SSE3 و قسمتی از SSE4 پشتیبانی میشود) در برنامههای دات نت استفاده نمود (که بیشتر بر روی عملیات سریع بر روی ماتریسها و بردارها متمرکز شده است).
جهت اطلاعات بیشتر میتوان به دمویی در اینباره رجوع کرد. دریافت
ماخذ
- کارتهای مرجع دات نت
سایت Dzone اخیرا در تکمیل برگههای مرجع پیشین خود، برگههای مرجع ASP.Net را نیز ارائه کرده است.
Core ASP.NET
برای دریافت نیاز به ثبت نام است و سپس درخواست لینک دانلود که به آدرس ایمیل شما ارسال خواهد شد.
در این قسمت میتوانید هر کدام از موارد را که نیاز دارید، نصب کنید. هر کدام از عنوانها در آینده آموزش داده خواهند شد و پیشنهاد میشود آنها را نصب کنید؛ در غیر این صورت فقط گزینهی اول کافی میباشد.
در صورت کلیک بر روی Options، با صفحهی زیر روبرو میشوید که در آن با انتخاب گزینهی Administrative، میتوانید تنظیمات بیشتری را در زمان نصب، انجام دهید و همچنین با انتخاب All users ، نرم افزار برای تمام کاربران سیستم در دسترس خواهد بود.
بعد از اتمام نصب، فایلهای نرم افزار در آدرس زیر در دسترس میباشند:
%LOCALAPPDATA%\JetBrains\Installations
اکنون اگر Visual studio را باز کنید، Resharper به قسمت Extensionsها اضافه شدهاست که در ادامهی آموزش به بررسی آن میپردازیم.
زبانهای پشتیبانی شده
ریشارپر از زبان های C# , VB.NET , TypeScript , JavaScript , C++ , CSS پشتیبانی میکند.
افزایش سرعت Reshaper
یکی از مشکلاتی که بیشتر افراد بعد از نصب این افزونه دارند، مخصوصا اگر سیستم آنها خیلی قوی نباشد، کند شدن Visual Studio میباشد. برای سریعتر کردن این افزونه راه هایی موجود میباشد که به آنها میپردازیم.
- خود ریشارپر پیشنهادهایی را برای بهبود سرعت میکند که آنها در مسیر زیر در دسترس میباشند:
ReSharper | Options | Environment | Performance Guide
- یکی از امکانات ریشارپر، نشان دادن تمام خطاهای موجود در برنامه به صورت یک لیست میباشد که نام این ویژگی، solution-wide analysis است و البته این امکان باعث سنگینی زیاد Visual studio میشود. برای غیر فعال کردن آن میتوانید به مسیر زیر بروید:
ReSharper | Options | Code Inspection | Settings
- راه دیگر انجام اینکار از قسمت تنظیمات خود Visual studio است. برای این کار به مسیر زیر بروید و گزینههای گفته شده را غیر فعال کنید.
Environment | General
Automatically adjust visual experience based on client performance Enable rich client visual experience
- همچنین این گزینه را نیز فعال کنید تا جلوی لگ در UI گرفته شود.
Use hardware graphics acceleration if available
- اگر پروژهی بزرگی را دارید، میتوانید گزینهی زیر را نیز غیر فعال کنید. البته با غیر فعال کردن این گزینه در صورت کرش نرم افزار، کدهای ذخیره نشده ازدست میروند.
Environment | AutoRecover
Save AutoRecover information
- اگر با تعداد فایلهای زیادی کار میکنید، امکان Track changes باعث کندی برنامه میشود. برای غیر فعال کردن این گزینه، به مسیر زیر بروید.
Text Editor | General
Track changes
- خود Visual studio گزینههایی را مانند خطاها در Scroll Bar نشان میدهد که این امکانات در ریشارپر هم موجود میباشد. برای غیر فعال کردن این امکان در Visual Studio برای جلوگیری از دو بار نشان دادن اطلاعات، به مسیر زیر بروید و گزینهی گفته شده را غیر فعال کنید.
Text Editor | All Languages | Scroll Bars
Show annotations over vertical scroll bar
- یکی دیگر از امکانات Visual Studio گزینهای به اسم CodeLens می باشد که یکی از کارهای آن، نشان دادن تمام رفرنسهای توابع یک فایل، در بالای تابع میباشد. این امکان نیز باعث کندی بسیار زیاد برنامه میشود. برای غیر فعال کردن آن میتوانید به مسیر زیر بروید.
Text Editor | All Languages | CodeLens
- هم Visual Studio و هم Reshaper کدهای شما را Format میکنند. پس برای جلوگیری از دوبار انجام شدن این کار، به مسیر زیر بروید و گزینهی گفته شده را غیر فعال کنید.
Text Editor | [Language] | Formatting
auto-formatting
- اگر از تمام امکانات Reshaper نمیخواهید استفاده کنید، میتوانید آنها را از آدرس زیر غیر فعال کنید.
Environment | Products & Features
- اگر در زمان تایپ کردن، برنامه کند میباشد، میتوانید بعضی از امکانات Resharper را از آدرس زیر غیر فعال کنید.
Environment | IntelliSense
Completion Appearance ReSharper's IntelliSense for specific languages
long Sum(List<int> intList) { long result = 0; foreach (int i in intList) result += i; return result; }
long Sum(List<int> intList) { long result = 0; List<T>.Enumerator enumerator = intList.GetEnumerator(); try { while (enumerator.MoveNext()) { int i = enumerator.Current; result += i; } } finally { enumerator.Dispose(); } return result; }
در مورد Array.ForEach هم این نکته رو اضافه کنم که Array.ForEach فقط برای آرایههای یک بعدی استفاده میشه و کامپایلر هنگام کار با آرایهها کد IEnumerator رو که در بالا توضیح دادم تولید نمیکنه در نتیجه در حلقه foreach برای آرایهها هیچ فراخوانی متدی صورت نمیگیرد در حالی Array.ForEach نیاز به فراخوانی delegate تعریف شده در ForEach به ازای هر تکرار دارد.
آزمایشات بالا هم در یک سیستم DELL Inspiron 9400 با Core Duo T2400 و 2 GB RAM انجام شده است . این آزمایشات رو اگر در هر سیستم دیگر با هر Config اجرا کنید نتیجه کلی تغییر نخواهد کرد و فقط از نظر زمان اجرا تفاوت خواهیم داشت نه در نتیجه کلی.
آغاز سادهتر مجموعهها با کمک Collection Expressions
تا پیش از C# 12 برای آغاز یک آرایه میتوان از روش زیر استفاده کرد که در آن نوع آرایه از طریق نوع اعضای آن حدس زده میشود:
var numbers1_CS11 = new[] { 1, 2, 3 };
var numbers1_CS_11 = new int[] { 1, 2, 3 };
int[] numbers1_CS12 = [ 1, 2, 3 ];
error CS9176: There is no target type for the collection expression.
یک collection expression و یا collection literals، به مجموعهای از عناصر گفته میشود که بین دو براکت [] قرار میگیرند.
نمونهی دیگر آن کار با Spanها است که نمونه کد C# 11 آن:
Span<string> span1_CS11 = new string[] { "AC", "AL" };
Span<string> span1_CS12 = [ "AC", "AL" ];
ReadOnlySpan<string> readOnlySpan_CS12 = [ "Africa", "Asia", "Europa"];
مثال دیگر، نحوهی آغاز آرایههای چندبعدی است:
int[][] array2D_CS11 = { new int[] { 2002, 2006, 2010}, new int[] { 2014, 2018}, new int[] { 2022, 2026, 2030} };
int[][] array2D_CS12 = [ [2002, 2006, 2010], [2014, 2018], [2022, 2026, 2030] ];
و یا حتی این مورد را در مورد نحوهی آغاز Listهای پیش از C#12
List<string> list_CS11 = new List<string> { "Item 1", "Item 2" };
List<string> list_CS12 = [ "Item 1", "Item 2" ];
در کل همانطور که مشاهده میکنید، این تغییر، تغییر مثبتی است و حجم قابل ملاحظهای از کدها را کاهش داده و خواندن آنها را نیز سادهتر میکند.
یک نکته: روش ساده شدهی آغاز یک لیست با مجموعهای خالی در C# 12 به صورت زیر است:
// Before C#12 List<User> users = new List<User>(); // or var users = new List<User>(); // or List<User> user = new(); // C#12 List<User> users = [];
اضافه شدن spread operator به زبان #C
اگر پیشتر با زبان JavaScript کار کرده باشید، با spread operator هم آشنایی دارید. کار آن ساده سازی یکی کردن مجموعهها و یا افزودن سادهتر عناصری به آنها است و .. بالاخره به زبان #C هم راه پیدا کردهاست! برای مثال دو آرایهی زیر را درنظر بگیرید:
int[] numbers1_CS12 = [ 1, 2, 3 ]; int[] numbers2_CS12 = [ 4, 5, 6 ];
int[] allItems = [ ..numbers1_CS12, ..numbers2_CS12 ];
اگر در نگارشهای قبلی #C بخواهیم چنین کاری را انجام دهیم، یک روش آن به صورت زیر است:
int[] allItems_CS11 = numbers1_CS12.Concat(numbers2_CS12).ToArray();
همچنین اپراتور پخش کردن، قابلیت قرارگرفتن در کنار سایر اعضای یک آرایه را هم به سادگی و با خوانایی بیشتری به همراه دارد:
int[] join = [..a, ..b, ..c, 6, 5];
به علاوه محدودیتی در مورد نوع مجموعهی بکار گرفته شده نیز در اینجا وجود ندارد. برای نمونه در مثال زیر، یک آرایه، یک Span و یک لیست، با هم یکی شدهاند:
int[] a =[1, 2, 3]; Span<int> b = [2, 4, 5, 4, 4]; List<int> c = [4, 6, 6, 5]; List<int> join = [..a, ..b, ..c, 6, 5];
و مثالی دیگر، نحوهی سادهی تعریف لیستی از tuples است:
List<(string, int)> otherScores = [("Dave", 90), ("Bob", 80)];
(string name, int score)[] scores = [("Alice", 90), ..otherScores, ("Charlie", 70)];
عدم پشتیبانی W2G از ویژوال استودیو
WF:Windows Workflow #۴
بله مشکل از همینجا بود ممنون
و یک سوال : فرض بر اینکه ما یک برنامه حسابداری داریم که به چند شرکت مختلف فروختیم هر شرکت روش کاره خودش رو برای کار داره مثلا یه شرکت یک سند حسابداری مستقیم به دست حسابدار میرسونه ولی یه شرکت دیگه اول به دست رییس مربوط میرسونه و در صورت تایید به دست حسابدار امکان نوشتن workflow وجود داره که خود کاربر نهایی بتونه یه همچین چیزیو تنظیم کنه بنویسه و به راحتی ازش استفاده کنه
و اینکه از workflow میشه تو معماری چند لایه استفاده کرد؟
و این ترجمه کتاب beginning wf از apressنیست ؟
ولی در کل از این مطالبتون بسیار ممنون مرجع فارسی از workflow میشه گفت اصلا وجود نداره
public type this [type identifier] { get{ ... } set{ ... } }
- از کلمه کلیدی this برای نعریف Indexer استفاده میشود و یک Indexer نام ندارد.
- از دستیاب get برای برگرداندن مقدار و از دستیاب set جهت مقدار دهی و انتساب استفاده میشود.
- الزامی به پیاده سازی Indexer با مقادیر صحیح عددی نیست و شما میتوانید Indexer ی با پارامترهایی از نوع string یا double داشته باشید.
- Indexerها قابلیت سربارگذاری (overloaded) دارند.
- Indexerها میتوانند چندین پارامتری باشند مانند آرایههای دو بعدی که دو پارامتری هستند.
public class Matrix { // فیلدها private int _row, _col; private readonly double[,] _values; // تعداد ردیفهای ماتریس public int Row { get { return _row; } set { _row = value > 0 ? value : 3; } } // تعداد ستونهای ماتریس public int Col { get { return _col; } set { _col = value > 0 ? value : 3; } } // نعریف یک ایندکسر public double this[int r, int c] { get { return Math.Round(_values[r, c], 3); } set { _values[r, c] = value; } } // سازنده 1 public Matrix() { _values = new double[_row,_col]; } // سازنده 2 public Matrix(int row, int col) { _row = row; _col = col; _values = new double[_row,_col]; } }
public class UseMatrixIndexer { // ایجاد نمونه از شیء ماتریس private readonly Matrix m = new Matrix(5, 5); private double item; public UseMatrixIndexer() { // دسترسی به عنصر واقع در ردیف چهار و ستون سه item = m[4, 3]; } }
منابع اصلی Ember.js
پیش از شروع به بحث نیاز است با تعدادی از سایتهای اصلی مرتبط با Ember.js آشنا شد:
سایت اصلی: http://emberjs.com
مخزن کدهای آن: https://github.com/emberjs
انجمن اختصاصی پرسش و پاسخ: http://discuss.emberjs.com
موتور قالبهای آن: http://handlebarsjs.com
لیست منابع مطالعاتی مرتبط مانند ویدیوهای آموزشی و لیست مقالات موجود: http://emberwatch.com
و بستهی نیوگت آن: https://www.nuget.org/packages/EmberJS
مفاهیم پایهای Ember.js
شیء Application
App = Ember.Application.create();
مسیر یابی
با مرور قسمتهای مختلف برنامه توسط کاربر، نیاز است حالات برنامه را مدیریت کرد؛ اینجا است که کار قسمت مسیریابی شروع میشود. مسیریابی، منابع مورد نیاز جهت آدرسهای مشخصی را تامین میکند.
App.Router.map(function() { this.resource('accounts'); // takes us to /accounts this.resource('gallery'); // takes us to /gallery });
به این ترتیب مسیرهای accounts/ و gallery/ قابل پردازش خواهند شد.
این مسیرها، تو در تو نیز میتوانند باشند. برای مثال:
App.Router.map(function() { this.resource('news', function() { this.resource('images', function () { // takes us to /news/images this.route('add');// takes us to /news/images/add }); }); });
مدلها
مدلها همان اشیایی هستند که برنامه مورد استفاده قرار میدهد و میتوانند یک آرایهی ساده و یا اشیاء JSON دریافتی از وب سرور باشند.
حداقل به دو روش میتوان مدلها را تعریف کرد:
الف) با استفاده از افزونهی Ember Data
ب) با کمک شیء Ember.Object
App.SiteLink = Ember.Object.extend({}); App.SiteLink.reopenClass({ findAll: function() { var links = []; //… $.getJSON … return links; } });
در ادامه متد دلخواهی را ایجاد کرده و برای مثال آرایهای از اشیاء دلخواه جاوا اسکریپتی را بازگشت خواهیم داد.
پس از تعریف مدل، نیاز است آنرا به سیستم مسیریابی معرفی کرد:
App.GalleryRoute = Ember.Route.extend({ model: function() { return App.SiteLink.findAll(); } });
کنترلرها
کنترلرها جهت ارائهی اطلاعات مدلها به View و قالب برنامه تعریف میشوند. در اینجا همیشه باید بخاطر داشت که model تامین کنندهی اطلاعات است. کنترلر جهت در معرض دید قرار دادن این اطلاعات، به View برنامه کاربرد دارد و مدلها هیچ اطلاعی از وجود کنترلرها ندارند.
کنترلرها علاوه بر اطلاعات model، میتوانند حاوی یک سری خواص و اشیاء صرفا نمایشی که قرار نیست در بانک اطلاعاتی ذخیره شوند نیز باشند.
در Ember.js قالبها (templates) اطلاعات خود را از کنترلر دریافت میکنند. کنترلرها اطلاعات مدل را به همراه سایر خواص نمایشی مورد نیاز در اختیار View و قالبهای برنامه قرار میدهند.
برای تعریف یک کنترلر میتوان درون شیء مسیریابی، با تعریف متد setupController شروع کرد:
App.GalleryRoute = Ember.Route.extend({ setupController: function(controller) { controller.set('content', ['red', 'yellow', 'blue']); } });
روش دوم تعریف کنترلرها با ایجاد یک زیر کلاس از شیء Ember.Controller انجام میشود:
App.GalleryController = Ember.Controller.extend({ search: '', content: ['red', 'yellow', 'blue'], query: function() { var data = this.get('search'); this.transitionToRoute('search', { query: data }); } });
قالبها یا templates
قالبها قسمتهای اصلی رابط کاربری را تشکیل خواهند داد. در اینجا از کتابخانهای به نام handlebars برای تهیه قالبهای سمت کاربر کمک گرفته میشود.
<script type="text/x-handlebars" data-template-name="sayhello"> Hello, <strong>{{firstName}} {{lastName}}</strong>! </script>
<script type="text/x-handlebars" data-template-name="sayhello"> Hello, <strong>{{firstName}} {{lastName}}</strong>! {{#if person}} Welcome back, <strong>{{person.firstName}} {{person.lastName}}</strong>! {{/if}} <ul> {{#each friend in friends}} <li> {{friend.name}} </li> {{/each}} </ul> <img {{bindAttr src="link.url" }} /> {{#linkTo ''about}}About{{/linkTo}} </script>
بهترین مرجع آشنایی با ریز جزئیات کتابخانهی handlebars، مراجعه به سایت اصلی آن است.
قواعد پیش فرض نامگذاری در Ember.js
اگر به مثالهای فوق دقت کرده باشید، خواصی مانند GalleryController و یا GalleryRoute به شیء App اضافه شدهاند. این نوع نامگذاریها در ember.js بر اساس روش convention over configuration کار میکنند. برای نمونه اگر مسیریابی خاصی را به نحو ذیل تعریف کردید:
this.resource('employees');
کنترلر آن App.EmployeesController
مدل آن App.Employee
View آن App.EmployeesView
و قالب آن employees
بهتر است تعریف شوند. به عبارتی اگر اینگونه تعریف شوند، به صورت خودکار توسط Ember.js یافت شده و هر کدام با مسئولیتهای خاص مرتبط با آنها پردازش میشوند و همچنین ارتباطات بین آنها به صورت خودکار برقرار خواهد شد. به این ترتیب برنامه نظم بهتری خواهد یافت. با یک نگاه میتوان قسمتهای مختلف را تشخیص داد و همچنین کدنویسی پردازش و اتصال قسمتهای مختلف برنامه نیز به شدت کاهش مییابد.
تهیهی اولین برنامهی Ember.js
تا اینجا نگاهی مقدماتی داشتیم به اجزای تشکیل دهندهی هستهی Ember.js. در ادامه مثال سادهای را جهت نمایش ساختار ابتدایی یک برنامهی Ember.js، بررسی خواهیم کرد.
بستهی Ember.js را همانطور که در قسمت منابع اصلی آن در ابتدای بحث عنوان شد، میتوانید از سایت و یا مخزن کد آن دریافت کنید و یا اگر از VS.NET استفاده میکنید، تنها کافی است دستور ذیل را صادر نمائید:
PM> Install-Package EmberJS
در این حالت ترتیب تعریف اسکریپتهای مورد نیاز صفحه به صورت ذیل خواهند بود:
<script src="Scripts/jquery-2.1.1.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/handlebars.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/ember.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/app.js" type="text/javascript"></script>
App = Ember.Application.create(); App.IndexRoute = Ember.Route.extend({ setupController:function(controller) { controller.set('content', ['red', 'yellow', 'blue']); } });
App.Router.map(function() { this.resource('application'); this.resource('index'); });
<!DOCTYPE html> <html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml"> <head> <title></title> <script src="Scripts/jquery-2.1.1.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/handlebars.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/ember.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/app.js" type="text/javascript"></script> </head> <body> <script type="text/x-handlebars" data-template-name="index"> Hello, <strong>Welcome to Ember.js</strong>! <ul> {{#each item in content}} <li> {{item}} </li> {{/each}} </ul> </script> </body> </html>
مقدار data-template-name در اینجا مهم است. اگر آنرا به هر نام دیگری بجز index تنظیم کنید، منبع دریافت اطلاعات آن مشخص نخواهد بود. نام index در اینجا به معنای اتصال این قالب به اطلاعات ارائه شده توسط کنترلر index است.
تا همینجا اگر برنامه را اجرا کنید، به خوبی کار خواهد کرد. نکتهی دیگری که در مورد قالبهای Ember.js قابل توجه هستند، قالب پیش فرض application است. با تعریف Ember.Application.create یک چنین قالبی نیز به ابتدای هر صفحه به صورت خودکار اضافه خواهد شد:
<body> <script type="text/x-handlebars" data-template-name="application"> <h1>Header</h1> {{outlet}} </script>
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
EmberJS01.zip