بازنویسی این قسمت در اینجا: مسیریابی در Angular
مطالب دورهها
بوت استرپ (نگارش 3) چیست؟
بوت استرپ یک فریم ورک CSS واکنشگرا (responsive) است، که جهت ساخت سریع برنامههای استاتیک و همچنین پویای وب کاربرد دارد. در حال حاضر این پروژه جزو محبوبترین و فعالترین پروژههای سایت Github است. اگر علاقمند هستید که لیستی از سایتهای استفاده کننده از بوت استرپ را مشاهده کنید، به آدرسهای ذیل مراجعه نمائید:
تازههای بوت استرپ 3 کدامند؟
- بوت استرپ 3 جهت کار با صفحههای نمایش کوچک دستگاههای موبایل به شدت بهینه سازی شده است و به همین جهت به آن mobile-first CSS framework نیز میگویند.
- در نگارش 2 بوت استرپ، حداقل دو نوع گرید واکنشگرا و غیر واکنشگرا قابل تعریف بودند. در نگارش سوم آن، تنها یک نوع گرید جدید واکنشگرا در این فریم ورک وجود دارد که میتواند چهار نوع سایز از بزرگ تا کوچک را شامل شود.
- بوت استرپ 3 با IE7 به قبل و همچنین فایرفاکس 3.6 و پایینتر دیگر سازگار نیست. البته برای پشتیبانی از IE8، نیاز به اندکی تغییرات نیز وجود خواهد داشت که در قسمتهای بعد این جزئیات را بیشتر بررسی خواهیم کرد. به عبارت دیگر بدون این تغییرات، بوت استرپ 3 در حالت پیش فرض با IE9 به بعد سازگار است.
- در بوت استرپ 3 برخلاف نگارش قبلی آن که لیستی از آیکنهای خود را در قالب چند فایل PNG image sprite که آیکنها را به صورت فشرده در کنار هم قرار داده بود، اینبار تنها از Font icons استفاده میکند. به این ترتیب تغییر اندازه این آیکنها با توجه به برداری بودن نمایش قلمها و همچنین قابلیت اعمال رنگ به آنها نیز بسیار سادهتر میگردد.
سؤال: آیا نیاز است از یک فریم ورک CSS واکنشگرا استفاده شود؟
در سالهای قبل، عموما طراحی وب بر اساس تهیه یا خرید یک سری قالبهای از پیش آماده شده، شکیل صورت میگرفتهاست. این قالبها به سرعت با برنامه، یکپارچه شده و حداکثر قلم یا رنگهای آنهارا اندکی تغییر میدادیم و یا اینکه خودمان کل این مسیر را از صفر طی میکردیم. این پروسه سفارشی، بسیار سنگین بوده و مشکل مهم آن، عدم امکان استفاده مجدد از طراحیهای انجام شده میباشد که نهایتا در دراز مدت هزینهی بالایی را برای ما به همراه خواهند داشت. اما با استفاده از فریم ورکهای CSS واکنشگرا به این مزایا خواهیم رسید:
- قسمت عمدهای از کار پیشتر برای شما انجام شده است.
برای مثال نیازی نیست تا حتما برای طرحبندی صفحه، سیستم گرید خاص خودتان را طراحی کنید و یا اینکه مانند سالهای دور، به استفاده از HTML tables پناه ببرید.
- قابلیت سفارشی سازی بسیار بالایی دارند.
برای مثال با استفاده از فناوریهایی مانند less میتوان بوت استرپ را تا حد بسیار زیادی سفارشی سازی کرد. به این ترتیب دیگر یک سایت بوت استرپ، شبیه به بوت استرپ به نظر نخواهد رسید! شاید عدهای عنوان کنند که تمام سایتهای بوت استرپ یک شکل هستند، اما واقعیت این است که این سایتها تنها از قابلیتهای سفارشی سازی بوت استرپ و less استفاده نکردهاند.
دریافت بوت استرپ 3
سایت رسمی دریافت بوت استرپ، آدرس ذیل میباشد:
البته ما از این نگارش خام استفاده نخواهیم کرد و نیاز است برای کارهای سایتهای فارسی، از نگارش راست به چپ آن استفاده کنیم. بنابراین اگر از ویژوال استودیو استفاده میکنید، میتوانید به یکی از دو بسته نیوگت ذیل مراجعه نمائید:
اگر بوت استرپ اصل را از سایت اصلی آن دریافت کنید، شامل تعداد فایلها و پوشههای بسیار بیشتری است نسبت به نمونه RTL فوق. اما فایلهای نهایی آن که مورد استفاده قرار خواهند گرفت، درون پوشه dist یا توزیع آن قرار گرفتهاند و آنچنان تفاوتی با نگارش RTL ندارند. فقط در نگارش اصل، فایلهای min و فشرده شده نیز همراه این بسته هستند که در نگارش RTL لحاظ نشدهاند. این موضوع در آینده به نفع ما خواهد بود. از این لحاظ که اگر از سیستم bundling & minification مربوط بهASP.NET استفاده کنید (جهت تولید خودکار فایلهای min در زمان اجرا)، این سیستم به صورت پیش فرض از فایلهای min موجود استفاده میکند و ممکن است مدتی سردرگم باشید که چرا تغییراتی را که به فایل CSS بوت استرپ اعمال کردهام، در سایت اعمال نمیشوند. به علاوه امکان اعمال تغییرات و حتی دیباگ فایلهای غیرفشرده خصوصا جاوا اسکریپتی آن نیز بسیار سادهتر و مفهومتر است.
جهت مطالعه مباحث تکمیلی در مورد نحوه فشرده سازی فایلهای CSS یا JS میتوانید به مقالات ذیل، در سایت جاری مراجعه نمائید:
علاوه بر اینها در نگارش سوم بوت استرپ، تعدادی فایل CSS جدید به نام قالب یا theme نیز اضافه شدهاند که همراه نسخه RTL نیست. برای مثال اگر به پوشه bootstrap-3.0.0.zip\bootstrap-3.0.0\dist\css مراجعه کنید، فایل bootstrap-theme.css نیز قابل مشاهده است. به این ترتیب قالبی و لایهای بر روی مقادیر پیش فرض موجود در فایل bootstrap.css اعمال خواهند شد؛ برای مثال اعمال طراحی تخت یا flat مدرن آن به دکمهها و عناصر دیگر این مجموعه.
شروع یک فایل HTML با بوت استرپ
تا اینجا فرض بر این است که فایلهای بوت استرپ را دریافت کردهاید. در ادامه قصد داریم، نحوه معرفی این فایلها را در یک فایل ساده HTML بررسی کنیم.
صفحه آغازین کار با بوت استرپ 3 یک چنین شکلی را خواهد داشت و میتواند پایه تشکیل فایل masterpage یا layout برنامههای ASP.NET قرار گیرد. متا تگ viewport اضافه شده، جهت طراحیهای واکنشگرا اضافه شده است و در ادامه لینک شدن فایل CSS بوت استرپ 3 را ملاحظه میکنید.
اگر سایت شما از تعاریف CSS سفارشی دیگری نیز استفاده میکند، تعاریف آنها باید پس از بوت استرپ، ذکر گردند.
افزودن اسکریپتهای بوت استرپ 3
برای کار با اسکریپتهای بوت استرپ 3 نیاز است ابتدا jQuery را به صورت جداگانه دریافت کنیم. در حال حاضر اگر به سایت جیکوئری مراجعه کنید با دو نگارش 1.x و 2.x این کتابخانه مواجه خواهید شد. اگر نیاز به پشتیبانی از IE 8 را در محل کار خود دارید، باید از نگارش 1.x استفاده کنید. نگارش آخر 1.x کتابخانه جیکوئری را از طریق CDN آن همواره میتوان مورد استفاده قرار داد:
بهتر است تعاریف فایلهای جاوا اسکریپت را پیش از بسته شدن تگ body قرار دهید. یکی از مزایای مهم آن مشاهده نشدن یک فلش کوتاه مدت سفید رنگ در ابتدای بارگذاری صفحاتی با پس زمینه غیر روشن است. از این جهت که هر المانی که در head صفحه تعریف شود، حتما باید پیش از بارگذاری کل صفحه دریافت گردد. به این ترتیب با سرعتهای دریافت کمتر، این مساله سبب خالی ماندن صفحه برای مدتی کوتاه خواهد شد و همان فلش سفید رنگ عنوان شده را پدید میآورد؛ چون هنوز مابقی صفحه بارگذاری نشده و خالی است.
پس از تعریف جیکوئری، تعریف اسکریپتهای بوت استرپ قرار میگیرد (چون وابسته است به جیکوئری). فایل bootstrap-rtl.js شامل تمام زیر فایلهای مورد نیاز نیز میباشد:
برای سازگار سازی بوت استرپ 3 با IE8 نیاز به یک فایل اسکریپت دیگر نیز داریم. این فایل را از آدرس ذیل دریافت نمائید:
این فایل 4 کیلوبایتی را نیز باید به تعاریف اسکریپتهای مورد نیاز، اضافه کرد:
البته این اسکریپت خاص، مطابق توضیحات آن باید به head صفحه اضافه شود تا با IE8 بهتر کار کند.
تا اینجا ساختار صفحه HTML تهیه شده جهت استفاده از امکانات بوت استرپ 3، شکل زیر را خواهد داشت:
فایلهای نهایی این قسمت را از اینجا نیز میتوانید دریافت کنید:
bs3-sample01.zip
تازههای بوت استرپ 3 کدامند؟
- بوت استرپ 3 جهت کار با صفحههای نمایش کوچک دستگاههای موبایل به شدت بهینه سازی شده است و به همین جهت به آن mobile-first CSS framework نیز میگویند.
- در نگارش 2 بوت استرپ، حداقل دو نوع گرید واکنشگرا و غیر واکنشگرا قابل تعریف بودند. در نگارش سوم آن، تنها یک نوع گرید جدید واکنشگرا در این فریم ورک وجود دارد که میتواند چهار نوع سایز از بزرگ تا کوچک را شامل شود.
- بوت استرپ 3 با IE7 به قبل و همچنین فایرفاکس 3.6 و پایینتر دیگر سازگار نیست. البته برای پشتیبانی از IE8، نیاز به اندکی تغییرات نیز وجود خواهد داشت که در قسمتهای بعد این جزئیات را بیشتر بررسی خواهیم کرد. به عبارت دیگر بدون این تغییرات، بوت استرپ 3 در حالت پیش فرض با IE9 به بعد سازگار است.
- در بوت استرپ 3 برخلاف نگارش قبلی آن که لیستی از آیکنهای خود را در قالب چند فایل PNG image sprite که آیکنها را به صورت فشرده در کنار هم قرار داده بود، اینبار تنها از Font icons استفاده میکند. به این ترتیب تغییر اندازه این آیکنها با توجه به برداری بودن نمایش قلمها و همچنین قابلیت اعمال رنگ به آنها نیز بسیار سادهتر میگردد.
سؤال: آیا نیاز است از یک فریم ورک CSS واکنشگرا استفاده شود؟
در سالهای قبل، عموما طراحی وب بر اساس تهیه یا خرید یک سری قالبهای از پیش آماده شده، شکیل صورت میگرفتهاست. این قالبها به سرعت با برنامه، یکپارچه شده و حداکثر قلم یا رنگهای آنهارا اندکی تغییر میدادیم و یا اینکه خودمان کل این مسیر را از صفر طی میکردیم. این پروسه سفارشی، بسیار سنگین بوده و مشکل مهم آن، عدم امکان استفاده مجدد از طراحیهای انجام شده میباشد که نهایتا در دراز مدت هزینهی بالایی را برای ما به همراه خواهند داشت. اما با استفاده از فریم ورکهای CSS واکنشگرا به این مزایا خواهیم رسید:
- قسمت عمدهای از کار پیشتر برای شما انجام شده است.
برای مثال نیازی نیست تا حتما برای طرحبندی صفحه، سیستم گرید خاص خودتان را طراحی کنید و یا اینکه مانند سالهای دور، به استفاده از HTML tables پناه ببرید.
- قابلیت سفارشی سازی بسیار بالایی دارند.
برای مثال با استفاده از فناوریهایی مانند less میتوان بوت استرپ را تا حد بسیار زیادی سفارشی سازی کرد. به این ترتیب دیگر یک سایت بوت استرپ، شبیه به بوت استرپ به نظر نخواهد رسید! شاید عدهای عنوان کنند که تمام سایتهای بوت استرپ یک شکل هستند، اما واقعیت این است که این سایتها تنها از قابلیتهای سفارشی سازی بوت استرپ و less استفاده نکردهاند.
دریافت بوت استرپ 3
سایت رسمی دریافت بوت استرپ، آدرس ذیل میباشد:
البته ما از این نگارش خام استفاده نخواهیم کرد و نیاز است برای کارهای سایتهای فارسی، از نگارش راست به چپ آن استفاده کنیم. بنابراین اگر از ویژوال استودیو استفاده میکنید، میتوانید به یکی از دو بسته نیوگت ذیل مراجعه نمائید:
https://www.nuget.org/packages/Twitter.Bootstrap.RTL/3.0.0
https://www.nuget.org/packages/Twitter.Bootstrap.RTL.Less/3.0.0
و اگر میخواهید صرفا به فایلهای درون این بستهها دسترسی پیدا کنید، از دو آدرس ذیل استفاده کنید:https://www.nuget.org/packages/Twitter.Bootstrap.RTL.Less/3.0.0
https://www.nuget.org/api/v2/package/Twitter.Bootstrap.RTL/3.0.0
https://www.nuget.org/api/v2/package/Twitter.Bootstrap.RTL.Less/3.0.0
فایلهای دریافت شده با پسوند nupkg، در حقیقت یک فایل zip استاندارد هستند.https://www.nuget.org/api/v2/package/Twitter.Bootstrap.RTL.Less/3.0.0
اگر بوت استرپ اصل را از سایت اصلی آن دریافت کنید، شامل تعداد فایلها و پوشههای بسیار بیشتری است نسبت به نمونه RTL فوق. اما فایلهای نهایی آن که مورد استفاده قرار خواهند گرفت، درون پوشه dist یا توزیع آن قرار گرفتهاند و آنچنان تفاوتی با نگارش RTL ندارند. فقط در نگارش اصل، فایلهای min و فشرده شده نیز همراه این بسته هستند که در نگارش RTL لحاظ نشدهاند. این موضوع در آینده به نفع ما خواهد بود. از این لحاظ که اگر از سیستم bundling & minification مربوط بهASP.NET استفاده کنید (جهت تولید خودکار فایلهای min در زمان اجرا)، این سیستم به صورت پیش فرض از فایلهای min موجود استفاده میکند و ممکن است مدتی سردرگم باشید که چرا تغییراتی را که به فایل CSS بوت استرپ اعمال کردهام، در سایت اعمال نمیشوند. به علاوه امکان اعمال تغییرات و حتی دیباگ فایلهای غیرفشرده خصوصا جاوا اسکریپتی آن نیز بسیار سادهتر و مفهومتر است.
جهت مطالعه مباحث تکمیلی در مورد نحوه فشرده سازی فایلهای CSS یا JS میتوانید به مقالات ذیل، در سایت جاری مراجعه نمائید:
علاوه بر اینها در نگارش سوم بوت استرپ، تعدادی فایل CSS جدید به نام قالب یا theme نیز اضافه شدهاند که همراه نسخه RTL نیست. برای مثال اگر به پوشه bootstrap-3.0.0.zip\bootstrap-3.0.0\dist\css مراجعه کنید، فایل bootstrap-theme.css نیز قابل مشاهده است. به این ترتیب قالبی و لایهای بر روی مقادیر پیش فرض موجود در فایل bootstrap.css اعمال خواهند شد؛ برای مثال اعمال طراحی تخت یا flat مدرن آن به دکمهها و عناصر دیگر این مجموعه.
شروع یک فایل HTML با بوت استرپ
تا اینجا فرض بر این است که فایلهای بوت استرپ را دریافت کردهاید. در ادامه قصد داریم، نحوه معرفی این فایلها را در یک فایل ساده HTML بررسی کنیم.
<!doctype html> <html> <head> <meta charset="utf-8"> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0"> <title>My Website</title> <link href="Content/css/bootstrap-rtl.css" rel="stylesheet"> <link href="Content/css/custom.css" rel="stylesheet"> </head> <body> </body> </html>
اگر سایت شما از تعاریف CSS سفارشی دیگری نیز استفاده میکند، تعاریف آنها باید پس از بوت استرپ، ذکر گردند.
افزودن اسکریپتهای بوت استرپ 3
برای کار با اسکریپتهای بوت استرپ 3 نیاز است ابتدا jQuery را به صورت جداگانه دریافت کنیم. در حال حاضر اگر به سایت جیکوئری مراجعه کنید با دو نگارش 1.x و 2.x این کتابخانه مواجه خواهید شد. اگر نیاز به پشتیبانی از IE 8 را در محل کار خود دارید، باید از نگارش 1.x استفاده کنید. نگارش آخر 1.x کتابخانه جیکوئری را از طریق CDN آن همواره میتوان مورد استفاده قرار داد:
<script src="http://code.jquery.com/jquery-latest.min.js"></script>
پس از تعریف جیکوئری، تعریف اسکریپتهای بوت استرپ قرار میگیرد (چون وابسته است به جیکوئری). فایل bootstrap-rtl.js شامل تمام زیر فایلهای مورد نیاز نیز میباشد:
<script src="Scripts/bootstrap-rtl.js"></script>
این فایل 4 کیلوبایتی را نیز باید به تعاریف اسکریپتهای مورد نیاز، اضافه کرد:
<script src="Scripts/respond.min.js"></script>
تا اینجا ساختار صفحه HTML تهیه شده جهت استفاده از امکانات بوت استرپ 3، شکل زیر را خواهد داشت:
<!doctype html> <html> <head> <meta charset="utf-8"> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0"> <title>My Website</title> <link href="Content/css/bootstrap-rtl.css" rel="stylesheet"> <link href="Content/css/custom.css" rel="stylesheet"> <script src="Scripts/respond.min.js"></script> </head> <body> <script src="http://code.jquery.com/jquery-latest.min.js"></script> <script src="Scripts/bootstrap-rtl.js"></script> </body> </html>
فایلهای نهایی این قسمت را از اینجا نیز میتوانید دریافت کنید:
bs3-sample01.zip
اشتراکها
کتابخانه angular-material-fileupload
A fileupload component based on angular-material design Document
اشتراکها
ساخت برنامه های مدرن وب توسط Angular
سلام؛ در خصوص کامپوننت datepicker که معرفی کردید امکان هست یک کامپوننت جلالی برای angular material معرفی کنید؟
در قسمت قبل، مروری داشتیم بر تفاوتهای دو نوع مختلف فناوریهای ایجاد و مدیریت فرمها در Angular و هچنین ساختار ابتدایی برنامهی این سری را ایجاد کردیم. در ادامه، اولین فرم مبتنی بر قالبها را ایجاد خواهیم کرد.
ایجاد اولین فرم مبتنی بر قالبها
پس از ایجاد کامپوننت employee-register، فایل قالب آن یا src\app\employee\employee-register\employee-register.component.html را گشوده و به نحو ذیل تکمیل میکنیم:
زمانیکه المان فرم به صفحه اضافه میشود، Angular به صورت خودکار دایرکتیو مرتبطی را به فرم اضافه میکند. برای دسترسی به این دایرکتیو نیاز است یک template reference variable را تعریف کرد. برای مثال "form="ngForm# به معنای تعریف متغیر form است که به دایرکتیو توکار ngForm متصل شدهاست و اکنون حاوی وهلهای از این دایرکتیو میباشد. به همین جهت است که امکان دسترسی به اطلاعات این وهله توسط درج form.pristine در همان قالب وجود دارد.
خاصیت pristine مشخص میکند که آیا فرم توسط کاربر تغییر یافتهاست یا خیر؟
مقدار خاصیت pristine در ابتدای کار true است؛ به این معنا که هنوز تغییری در آن اعمال نشدهاست.
یک نکته: ممکن است در حین توسعهی برنامه، خطای ذیل را در کنسول developer tools مرورگرها مشاهده کنید:
این دایرکتیو تنها زمانی قابل دسترسی است که در قسمت imports ماژول جاری که با آن کار میکنید، تعریف FormsModule را به همان نحوی که در انتهای قسمت قبل بررسی کردیم (قسمت «افزودن ماژول فرمها به برنامه»)، افزوده باشید.
در ادامه، در همین فرمی که تعاریف آنرا در بالا مشاهده میکنید، اطلاعاتی را وارد نمائید. هنوز هم مقدار خاصیت pristine مساوی true است. علت اینجا است که هنوز به Angular اعلام نکردهایم که کدام فیلد یا فیلدهای فرم را باید تحت نظر قرار دهد. برای این منظور ابتدا به المان تعریف شده نامی را انتساب داده و سپس دایرکتیو ngModel را نیز به انتهای تعاریف آن اضافه میکنیم:
اکنون اگر مقدار فرم را تغییر دهیم، مشاهده خواهیم کرد که مقدار خاصیتpristine به false تغییر میکند:
یک نکته: زمانیکه دایرکتیو ngModel ذکر میشود، تعریف name المان متناظر با آن، الزامی است؛ در غیراینصورت خطای ذیل را در کنسول developer tools مرورگرها مشاهده خواهید کرد:
خاموش کردن اعتبارسنجی توکار مرورگرها
یکی از کارهایی را که نیاز است در حین کار با فرمها انجام داد، خاموش کردن اعتبارسنجی توکار مرورگرها است. فرض کنید ویژگی معتبر و استاندارد required را به یکی از المانهای ورودی اضافه کردهاید:
در این حالت اگر برنامه را اجرا کنید و بدون تکمیل این فیلد بر روی دکمهی ارسال فرم کلیک نمائید، به ازای مرورگرهای مختلف، پیام انگلیسی «لطفا این فیلد را تکمیل کنید» ظاهر خواهد شد و هر کدام شکل متفاوتی را دارند که جزئیات آنها را نمیتوان تغییر داد و یا سفارشی سازی کرد. به این مورد، browser validation میگویند. به همین جهت برای خاموش کردن این اعتبارسنجی توکار مرورگرها و ارائهی تجربهی کاربری یکنواخت و یکدستی در تمام مرورگرها، نیاز است ویژگی novalidate را به تگ فرم اضافه کرد:
هر دوی ویژگیهای novalidate و یاrequired ، جزو استاندارد HTML هستند و ارتباطی به Angular ندارند.
بهبود ظاهر فرم توسط اعمال شیوهنامههای بوت استرپ
در قسمت قبل، در ابتدای کار تدارک ساختار مثال این سری، بوت استرپ را نیز نصب و تنظیم کردیم. در ادامه میخواهیم اندکی ظاهر این فرم را بر اساس شیوهنامههای بوت استرپ بهبود ببخشیم:
- برای افزودن بوت استرپ نیازی نیست تا شیوهنامهی آنرا به صورت دستی به Index.html برنامه اضافه کرد. همینقدر که ارجاعی از آن در فایل angular-cli.json. در قسمت شیوهنامههای آن وجود داشته باشد، به صورت خودکار در bundle نهایی تولید شدهی توسط سیستم ساخت برنامهی Angular CLI ظاهر خواهد شد.
- در اینجا ابتدا فرم خود را در داخل یک container قرار دادهایم. این مورد سبب میشود تا محتوای آن به میانهی صفحه منتقل شود.
- سپس شیوهنامهی btn به دکمهی ارسال فرم اضافه شدهاست تا شکل دکمههای بوت استرپ را پیدا کند.
- سپس هر فیلد ورودی داخل یک div با کلاس form-group محصور میشود و هر کنترل، کلاس form-control را خواهد یافت.
افزودن سایر المانهای ورودی به فرم
تا اینجا دو text box را به فرم اضافه کردهایم. در ادامه میخواهیم المانهای دیگری را نیز تعریف کنیم:
افزودن Check boxes
چون با بوت استرپ کار میکنیم، نیاز است المان ورودی از نوع checkbox را داخل یک div با کلاس checkbox محصور کنیم. سپس یک label را تعریف کرده و Input را داخل آن قرار دهیم. در اینجا نیز همانند سایر المانها نیاز است نامی را به آن انتساب داده و سپس دایرکتیو ngModel را قید نمود تا Angular این کنترل را تحت نظر قرار دهد.
افزودن Radio buttons
Radio buttons نیز شبیه به Check boxها تعریف میشوند. در اینجا نیز یک div با کلاس radio و سپس label ایی که المان ورودی از نوع radio داخل آن قرار میگیرد، افزوده خواهد شد. فقط در اینجا باید دقت داشت که گروه بندی این المانها بر اساس نام آنها انجام میشود. به همین جهت است که نام این دو المان یکی وارد شدهاست. همچنین باید value آنرا نیز تنظیم کرد. این مقداری است که در نهایت به سرور ارسال خواهد شد.
افزودن Drop downs
در اینجا از المان select برای تشکیل یک drop down استفاده میکنیم و نحوهی تعریف آن بسیار شبیه است به تعریف text boxهایی که داخل form-group محصور شده و همچنین کلاس form-control را پیدا میکنند.
اما قسمت مهم آن، اطلاعاتی است که قرار است در این drop down نمایش داده شوند. این اطلاعات را میتوان از آرایهی languages گرفت و سپس توسط یک ngFor به المان select اضافه کرد. بنابراین باید به فایل employee-register.component.ts مراجعه کرده و آرایهی languages را به آن افزود:
کاری که در اینجا انجام میشود، تکرار المان option توسط ngFor است. برای مثال در اینجا 4 بار المان option توسط عناصر آرایهی زبانها در داخل المان select تکرار خواهد شد. به عبارتی select نهایی رندر شدهی در صفحه، چنین شکلی را پیدا میکند:
تا اینجا فرم تشکیل شدهی ما چنین نمایی را پیدا میکند:
در قسمت بعد این فرم را توسط مباحث data binding و بررسی نحوهی دسترسی به اطلاعات آن در کامپوننت مرتبط، تکمیل خواهیم کرد.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: angular-template-driven-forms-lab-02.zip
برای اجرای آن فرض بر این است که پیشتر Angular CLI را نصب کردهاید. سپس از طریق خط فرمان به ریشهی پروژه وارد شده و دستور npm install را صادر کنید تا وابستگیهای آن دریافت و نصب شوند. در آخر با اجرای دستور ng serve -o برنامه ساخته شده و در مرورگر پیش فرض سیستم نمایش داده خواهد شد.
ایجاد اولین فرم مبتنی بر قالبها
پس از ایجاد کامپوننت employee-register، فایل قالب آن یا src\app\employee\employee-register\employee-register.component.html را گشوده و به نحو ذیل تکمیل میکنیم:
<h3>Angular Forms</h3> <form #form="ngForm"> <input type="text" placeholder="Name"> <button type="submit">Ok</button> </form> form.pristine: {{ form.pristine }}
خاصیت pristine مشخص میکند که آیا فرم توسط کاربر تغییر یافتهاست یا خیر؟
مقدار خاصیت pristine در ابتدای کار true است؛ به این معنا که هنوز تغییری در آن اعمال نشدهاست.
یک نکته: ممکن است در حین توسعهی برنامه، خطای ذیل را در کنسول developer tools مرورگرها مشاهده کنید:
There is no directive with "exportAs" set to "ngForm"
در ادامه، در همین فرمی که تعاریف آنرا در بالا مشاهده میکنید، اطلاعاتی را وارد نمائید. هنوز هم مقدار خاصیت pristine مساوی true است. علت اینجا است که هنوز به Angular اعلام نکردهایم که کدام فیلد یا فیلدهای فرم را باید تحت نظر قرار دهد. برای این منظور ابتدا به المان تعریف شده نامی را انتساب داده و سپس دایرکتیو ngModel را نیز به انتهای تعاریف آن اضافه میکنیم:
<h3>Angular Forms</h3> <form #form="ngForm"> <input type="text" placeholder="Name" name="name" ngModel> <button type="submit">Ok</button> </form> form.pristine: {{ form.pristine }}
اکنون اگر مقدار فرم را تغییر دهیم، مشاهده خواهیم کرد که مقدار خاصیتpristine به false تغییر میکند:
یک نکته: زمانیکه دایرکتیو ngModel ذکر میشود، تعریف name المان متناظر با آن، الزامی است؛ در غیراینصورت خطای ذیل را در کنسول developer tools مرورگرها مشاهده خواهید کرد:
Error: If ngModel is used within a form tag, either the name attribute must be set or the form control must be defined as 'standalone' in ngModelOptions.
خاموش کردن اعتبارسنجی توکار مرورگرها
یکی از کارهایی را که نیاز است در حین کار با فرمها انجام داد، خاموش کردن اعتبارسنجی توکار مرورگرها است. فرض کنید ویژگی معتبر و استاندارد required را به یکی از المانهای ورودی اضافه کردهاید:
<input type="text" required placeholder="Name" name="name" ngModel>
<form #form="ngForm" novalidate>
بهبود ظاهر فرم توسط اعمال شیوهنامههای بوت استرپ
در قسمت قبل، در ابتدای کار تدارک ساختار مثال این سری، بوت استرپ را نیز نصب و تنظیم کردیم. در ادامه میخواهیم اندکی ظاهر این فرم را بر اساس شیوهنامههای بوت استرپ بهبود ببخشیم:
<div class="container"> <h3>Angular Forms</h3> <form #form="ngForm" novalidate> <div class="form-group"> <label>First Name</label> <input type="text" class="form-control" required name="firstName" ngModel> </div> <div class="form-group"> <label>Last Name</label> <input type="text" class="form-control" required name="lastName" ngModel> </div> <button class="btn btn-primary" type="submit">Ok</button> </form> </div> form.pristine: {{ form.pristine }}
- برای افزودن بوت استرپ نیازی نیست تا شیوهنامهی آنرا به صورت دستی به Index.html برنامه اضافه کرد. همینقدر که ارجاعی از آن در فایل angular-cli.json. در قسمت شیوهنامههای آن وجود داشته باشد، به صورت خودکار در bundle نهایی تولید شدهی توسط سیستم ساخت برنامهی Angular CLI ظاهر خواهد شد.
- در اینجا ابتدا فرم خود را در داخل یک container قرار دادهایم. این مورد سبب میشود تا محتوای آن به میانهی صفحه منتقل شود.
- سپس شیوهنامهی btn به دکمهی ارسال فرم اضافه شدهاست تا شکل دکمههای بوت استرپ را پیدا کند.
- سپس هر فیلد ورودی داخل یک div با کلاس form-group محصور میشود و هر کنترل، کلاس form-control را خواهد یافت.
افزودن سایر المانهای ورودی به فرم
تا اینجا دو text box را به فرم اضافه کردهایم. در ادامه میخواهیم المانهای دیگری را نیز تعریف کنیم:
افزودن Check boxes
<div class="checkbox"> <label> <input type="checkbox" name="is-full-time" ngModel> Full Time Employee </label> </div>
افزودن Radio buttons
<label>Payment Type</label> <div class="radio"> <label> <input type="radio" name="pay-type" value="FullTime" checked> Full Time </label> </div> <div class="radio"> <label> <input type="radio" name="pay-type" value="PartTime"> Part Time </label> </div>
افزودن Drop downs
<div class="form-group"> <label>Primary Language</label> <select class="form-control"> <option *ngFor="let lang of languages"> {{ lang }} </option> </select> </div>
اما قسمت مهم آن، اطلاعاتی است که قرار است در این drop down نمایش داده شوند. این اطلاعات را میتوان از آرایهی languages گرفت و سپس توسط یک ngFor به المان select اضافه کرد. بنابراین باید به فایل employee-register.component.ts مراجعه کرده و آرایهی languages را به آن افزود:
export class EmployeeRegisterComponent implements OnInit { languages = ["Persian", "English", "Spanish", "Other"];
<select class="form-control"> <option>Persian</option> <option>English</option> <option>Spanish</option> <option>Other</option> </select>
تا اینجا فرم تشکیل شدهی ما چنین نمایی را پیدا میکند:
در قسمت بعد این فرم را توسط مباحث data binding و بررسی نحوهی دسترسی به اطلاعات آن در کامپوننت مرتبط، تکمیل خواهیم کرد.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: angular-template-driven-forms-lab-02.zip
برای اجرای آن فرض بر این است که پیشتر Angular CLI را نصب کردهاید. سپس از طریق خط فرمان به ریشهی پروژه وارد شده و دستور npm install را صادر کنید تا وابستگیهای آن دریافت و نصب شوند. در آخر با اجرای دستور ng serve -o برنامه ساخته شده و در مرورگر پیش فرض سیستم نمایش داده خواهد شد.
در انتهای مطلب «فرمهای مبتنی بر قالبها در Angular - قسمت پنجم - ارسال اطلاعات به سرور» در مورد «بارگذاری اطلاعات drop down از سرور» بحث شد. در اینجا میخواهیم قبل از نمایش اطلاعات این drop down در رابط کاربری، بر روی سطر this.languages = data در VSCode، یک break-point را قرار دهیم و اطلاعات دریافتی از سرور را بررسی کنیم.
پیشنیازها
در اینجا فرض بر این است که موارد ذیل را نصب کردهاید:
- آخرین نگارش مرورگر Chrome
- افزونهی Debugger for Chrome که از آن برای دیباگ کدهای جاوا اسکریپتی و تایپاسکریپتی یکپارچهی با VSCode میتوان استفاده کرد.
تنظیمات VSCode جهت دیباگ برنامههای مبتنی بر Angular CLI
کدهای مطلب «فرمهای مبتنی بر قالبها در Angular - قسمت پنجم - ارسال اطلاعات به سرور» از انتهای بحث آن قابل دریافت هستند. این کدها را دریافت کرده و سپس پوشهی اصلی آنرا در VSCode باز کنید. اگر در ویندوز هستید با کلیک راست بر روی پوشه، گزینهی Open With Code ظاهر میشود و یا حتی میتوان از طریق خط فرمان به پوشهی اصلی برنامه مراجعه کرده و سپس دستور . code را صادر نمود.
در ادامه نیاز است دیباگر VSCode را تنظیم کنیم. اگر پیشتر هیچ تنظیمی را نداشته باشید، پس از مراجعهی به برگهی debug آن، بر روی دکمهی سبز رنگ Start Debugging آن کلیک کنید. در ادامه در منوی باز شده، گزینهی Chrome را انتخاب کنید:
اینکار سبب میشود تا فایل جدید vscode\launch.json. به پوشهی جاری اضافه شده و سپس تنظیمات دیباگر کروم در آن قرار گیرند.
حالت دوم شبیه به حالتی است که برنامهی مورد بحث جاری دارد: پیشتر دیباگری مانند NET Core. در آن تنظیم شدهاست. در این حالت، منوی drop down مربوط به دیباگرهای تنظیم شده را گشوده و سپس گزینهی آخر آن یعنی Add configuration را انتخاب کنید:
در اینجا نیز منوی Intellisense آن ظاهر شده و امکان انتخاب گزینهی Chrome را میدهد:
در نهایت هر دو حالت به ایجاد فایل جدید vscode\launch.json. و یا ویرایش آن منتهی میشوند. در اینجا تنها کاری را که باید انجام داد، تغییر پورت پیش فرض آن است:
- اگر از دستور ng serve استفاده میکنید، این پورت را به 4200 تغییر دهید (پورت پیش فرض این دستور است؛ برای تغییر آن، از پارامتر port-- در دستور ng serve استفاده کنید):
- اگر از دستورات dotnet watch run و سپس ng build -watch استفاده میکنید (اولی وب سرور آزمایشی NET Core. را راه اندازی میکند و دومی کار ساخت پیوستهی برنامهی Angular را انجام میدهد)، این پورت را بر روی 5000 تنظیم کنید:
آزمایش یک break point و بررسی مقادیر دریافتی از سرور
تا اینجا کاری را که انجام دادیم، به افزودن یک قطعه تنظیم جدید به فایل vscode\launch.json. خلاصه میشود.
در ادامه به کامپوننت employee-register.component.ts مراجعه کرده و سطر this.languages = data را تبدیل به یک سطر مستقل درون {} میکنیم تا بتوانیم بر روی آن break point قرار دهیم:
پس از آن از طریق خط فرمان به ریشهی پروژه وارد شده و دو پنجرهی کنسول مجزا را باز کنید. در اولی دستورات
و در دومی دستورات ذیل را اجرا کنید:
سپس به برگهی دیباگ مراجعه کرده و گزینهی جدید Launch Chrome for dotnet build & ng build را انتخاب و سپس بر روی دکمهی سبز رنگ اجرای آن کلیک کنید:
اکنون اگر صفحهی مشاهدهی فرم را در مرورگر کروم باز شده درخواست کنیم، به این break point خواهیم رسید؛ اما ... حاوی اطلاعات data نیست. برای رفع این مشکل نیاز است تنظیمات پیشفرض را به صورت ذیل بهبود بخشید:
- در این تنظیمات تکمیلی وجود runtimeArgs و userDataDir جهت مدیریت داشتن چندین وهلهی از کروم و باز بودن برگههای مختلف آن مفید است.
- تنظیم sourceMaps و همچنین مشخص سازی محل دقیق پوشهی قرارگیری فایلهای نهایی ng build که همان پوشهی wwwroot است در webRoot سبب خواهند شد تا اینبار break point ما حاوی اطلاعات واقعی data دریافتی از سرور باشند (با نزدیک کردن اشارهگر ماوس به data، اطلاعات تکمیلی آن ظاهر میشود):
پیشنیازها
در اینجا فرض بر این است که موارد ذیل را نصب کردهاید:
- آخرین نگارش مرورگر Chrome
- افزونهی Debugger for Chrome که از آن برای دیباگ کدهای جاوا اسکریپتی و تایپاسکریپتی یکپارچهی با VSCode میتوان استفاده کرد.
تنظیمات VSCode جهت دیباگ برنامههای مبتنی بر Angular CLI
کدهای مطلب «فرمهای مبتنی بر قالبها در Angular - قسمت پنجم - ارسال اطلاعات به سرور» از انتهای بحث آن قابل دریافت هستند. این کدها را دریافت کرده و سپس پوشهی اصلی آنرا در VSCode باز کنید. اگر در ویندوز هستید با کلیک راست بر روی پوشه، گزینهی Open With Code ظاهر میشود و یا حتی میتوان از طریق خط فرمان به پوشهی اصلی برنامه مراجعه کرده و سپس دستور . code را صادر نمود.
در ادامه نیاز است دیباگر VSCode را تنظیم کنیم. اگر پیشتر هیچ تنظیمی را نداشته باشید، پس از مراجعهی به برگهی debug آن، بر روی دکمهی سبز رنگ Start Debugging آن کلیک کنید. در ادامه در منوی باز شده، گزینهی Chrome را انتخاب کنید:
اینکار سبب میشود تا فایل جدید vscode\launch.json. به پوشهی جاری اضافه شده و سپس تنظیمات دیباگر کروم در آن قرار گیرند.
حالت دوم شبیه به حالتی است که برنامهی مورد بحث جاری دارد: پیشتر دیباگری مانند NET Core. در آن تنظیم شدهاست. در این حالت، منوی drop down مربوط به دیباگرهای تنظیم شده را گشوده و سپس گزینهی آخر آن یعنی Add configuration را انتخاب کنید:
در اینجا نیز منوی Intellisense آن ظاهر شده و امکان انتخاب گزینهی Chrome را میدهد:
در نهایت هر دو حالت به ایجاد فایل جدید vscode\launch.json. و یا ویرایش آن منتهی میشوند. در اینجا تنها کاری را که باید انجام داد، تغییر پورت پیش فرض آن است:
- اگر از دستور ng serve استفاده میکنید، این پورت را به 4200 تغییر دهید (پورت پیش فرض این دستور است؛ برای تغییر آن، از پارامتر port-- در دستور ng serve استفاده کنید):
{ "version": "0.2.0", "configurations": [ { "type": "chrome", "request": "launch", "name": "Launch Chrome with ng serve", "url": "http://localhost:4200/#", "webRoot": "${workspaceRoot}" } ] }
- اگر از دستورات dotnet watch run و سپس ng build -watch استفاده میکنید (اولی وب سرور آزمایشی NET Core. را راه اندازی میکند و دومی کار ساخت پیوستهی برنامهی Angular را انجام میدهد)، این پورت را بر روی 5000 تنظیم کنید:
{ "version": "0.2.0", "configurations": [ { "type": "chrome", "request": "launch", "name": "Launch Chrome for dotnet build & ng build", "url": "http://localhost:5000/#", "webRoot": "${workspaceRoot}" } ] }
آزمایش یک break point و بررسی مقادیر دریافتی از سرور
تا اینجا کاری را که انجام دادیم، به افزودن یک قطعه تنظیم جدید به فایل vscode\launch.json. خلاصه میشود.
در ادامه به کامپوننت employee-register.component.ts مراجعه کرده و سطر this.languages = data را تبدیل به یک سطر مستقل درون {} میکنیم تا بتوانیم بر روی آن break point قرار دهیم:
ngOnInit() { this.formPoster.getLanguages().subscribe( data => { this.languages = data; }, err => console.log("get error: ", err) ); }
پس از آن از طریق خط فرمان به ریشهی پروژه وارد شده و دو پنجرهی کنسول مجزا را باز کنید. در اولی دستورات
>npm install >ng build --watch
>dotnet restore >dotnet watch run
سپس به برگهی دیباگ مراجعه کرده و گزینهی جدید Launch Chrome for dotnet build & ng build را انتخاب و سپس بر روی دکمهی سبز رنگ اجرای آن کلیک کنید:
اکنون اگر صفحهی مشاهدهی فرم را در مرورگر کروم باز شده درخواست کنیم، به این break point خواهیم رسید؛ اما ... حاوی اطلاعات data نیست. برای رفع این مشکل نیاز است تنظیمات پیشفرض را به صورت ذیل بهبود بخشید:
{ "version": "0.2.0", "configurations": [ { "type": "chrome", "request": "launch", "name": "Launch Chrome for dotnet build & ng build", "url": "http://localhost:5000", "runtimeArgs": [ "--user-data-dir", "--remote-debugging-port=9222", "--disable-session-crashed-bubble" ], "sourceMaps": true, "trace": true, "webRoot": "${workspaceRoot}/wwwroot/", "userDataDir": "${workspaceRoot}/.vscode/chrome" } ] }
- تنظیم sourceMaps و همچنین مشخص سازی محل دقیق پوشهی قرارگیری فایلهای نهایی ng build که همان پوشهی wwwroot است در webRoot سبب خواهند شد تا اینبار break point ما حاوی اطلاعات واقعی data دریافتی از سرور باشند (با نزدیک کردن اشارهگر ماوس به data، اطلاعات تکمیلی آن ظاهر میشود):
- اگر از دستور ng serve استفاده میکنید، در این تنظیمات پورت را به 4200 و محل پوشهی wwwroot را به dist تغییر دهید (مطابق تنظیمات فایل angular-cli.json.).
اشتراکها
پروژه react-persian-datepicker
«... در این سیستم از AngularCLI استفاده نشده است ...»
مشکل همینجا است! اگر از Angular CLI استفاده کنید، در پشت صحنه تمام مباحث bundling & minification و همچنین حذف کدهای مرده (استفاده نشده) را به صورت خودکار توسط Webpack، پلاگینهای آن و کامپایلر مورد استفاده، انجام میدهد (و شما نیازی به تنظیم اضافهتر و یا دستی برای این مورد ندارید). در کل روش استاندارد کار با Angular با راه اندازی یک پروژهی Angular CLI شروع میشود. بنابراین بهتر است آرام آرام کارتان را به این سیستم منتقل کنید (روش کار با System JS که روزهای اول ارائهی Angular مطرح شده بود (همان تصویری که ارسال کردید)، الان دیگر مطلقا استفاده نمیشود). همین سری Angular CLI را از قسمت اول آن پیگیری کنید، برای شروع کفایت میکند.
اگر به قسمت «یک مثال: ساخت برنامهی مثال قسمت چهارم - تنظیمات مسیریابی در حالت prod » مطلب جاری دقت کنید، یک تصویر خروجی ذیل آن ارسال شدهاست.
در این خروجی، کمتر از 5 فایل js قابل مشاهده هستند که حاصل bundling & minification نهایی و تمام فایلهای برنامه، توسط Angular CLI هستند.
به علاوه Kendo UI یک نگارش مخصوص Angular را دارد که برای آن از صفر بازنویسی شدهاست و کاملا با Angular CLI سازگار است. همچنین مجموعه کامپوننتهای سبکتر و بهتر دیگری هم برای Angular وجود دارند.