به کمک آن میتوان عبارات پیچیده T-SQL را Parse و آنالیز کرد. البته باید در نظر داشت هرچند این بسته جهت SQL Server 2012 ارائه شده اما این اسمبلی با نگارشهای 2005 به بعد اس کیوال سرور کاملا سازگار است و اساسا نیازی هم به SQL Server ندارد. در ادامه مروری خواهیم داشت بر نحوه استفاده از آن.
یافتن کوئریهای * Select در بین انبوهی از اسکریپتها به کمک SQLDom
در مورد مضرات کوئریهای * select پیشتر مطلبی را در این سایت خواندهاید. در ادامه قصد داریم به کمک امکانات اسمبلی Microsoft.SqlServer.TransactSql.ScriptDom.dll، تعدادی عبارت T-SQL را آنالیز کرده و مشخص کنیم که آیا حاوی * select هستند یا خیر. کد کامل آنرا در ذیل مشاهده میکنید:
using System; using System.Collections.Generic; using System.IO; using System.Linq; using System.Text; using Microsoft.SqlServer.TransactSql.ScriptDom; namespace DbCop { // Microsoft® SQL Server® 2012 Transact-SQL ScriptDom // SQL Server 2012 managed parser, Supports SQL Server 2005+ // SQLDom.msi (redist x86/x64) // http://www.microsoft.com/en-us/download/details.aspx?id=29065 // X86: http://go.microsoft.com/fwlink/?LinkID=239634&clcid=0x409 // X64: http://go.microsoft.com/fwlink/?LinkID=239635&clcid=0x409 // Program Files\Microsoft SQL Server\110\SDK\Assemblies\Microsoft.SqlServer.TransactSql.ScriptDom.dll class Program { static void Main() { const string tSql = @" -- select * in PROCEDURE CREATE PROCEDURE dbo.SelectStarTest AS SELECT * FROM dbo.tbl1 go -- select * in PROCEDURE with TableVar Create PRocedure SelectAll AS Declare @X table(Id integer) Select * from @x go -- select * in PROCEDURE with ctex CREATE PROCEDURE dbo.SelectAllCte AS WITH ctex AS ( SELECT * FROM sys.objects ) SELECT * FROM ctex go -- normal select * select * from tbl1; select * from dbo.tbl2; "; IList<ParseError> errors; TSqlScript sqlFragment; using (var reader = new StringReader(tSql)) { var parser = new TSql110Parser(initialQuotedIdentifiers: true); sqlFragment = (TSqlScript)parser.Parse(reader, out errors); } if (errors != null && errors.Any()) { var sb = new StringBuilder(); foreach (var error in errors) sb.AppendLine(error.Message); throw new InvalidOperationException(sb.ToString()); } var i = 0; foreach (var batch in sqlFragment.Batches) { Console.WriteLine("Batch: {0}, Statement(s): {1}", ++i, batch.Statements.Count); foreach (var statement in batch.Statements) { processStatement(statement); } Console.WriteLine(); } Console.WriteLine("\nPress a key..."); Console.Read(); } private static void processStatement(TSqlStatement statement) { var createProcedureStatement = statement as CreateProcedureStatement; if (createProcedureStatement != null) { var statementList = createProcedureStatement.StatementList; foreach (var procedureStatement in statementList.Statements) { processStatement(procedureStatement); } } var selectStatement = statement as SelectStatement; if (selectStatement != null) { var query = selectStatement.QueryExpression; var selectElements = ((QuerySpecification)query).SelectElements; foreach (var selectElement in selectElements) { var expression = selectElement as SelectStarExpression; if (expression == null) continue; Console.WriteLine( "`Select *` detected @StartOffset:{0}, Line:{1}, T-SQL: {2}", expression.StartOffset, expression.StartLine, statementToString(selectStatement)); } } } private static string statementToString(TSqlFragment selectStatement) { var text = new StringBuilder(); for (var i = selectStatement.FirstTokenIndex; i <= selectStatement.LastTokenIndex; i++) { text.Append(selectStatement.ScriptTokenStream[i].Text); } return text.ToString(); } } }
توضیحات:
پس از نصب SQLDom.msi، ارجاعی را به اسمبلی زیر اضافه نمائید تا بتوانید کد فوق را کامپایل کنید:
Program Files\Microsoft SQL Server\110\SDK\Assemblies\Microsoft.SqlServer.TransactSql.ScriptDom.dll
کار با ایجاد وهلهای از TSql110Parser شروع میشود. متد Parse آن، آرگومانی از نوع TextReader را قبول میکند. برای مثال با استفاده از StringReader میتوان محتوای یک متغیر رشتهای را به آن ارسال کرد و یا توسط StreamReader یک فایل sql را.
پس از فراخوانی متد Parse، بهتر است بررسی شود که آیا عبارت T-SQL دریافتی معتبر بوده است یا خیر. اینکار را توسط لیستی از ParseErrorهای دریافتی میتوان انجام داد.
خروجی متد Parse، حاوی یک سری Batch آنالیز شده است. هر عبارت Go در اینجا یک Batch را تشکیل میدهد. سپس در داخل هر batch به دنبال batch.Statements خواهیم گشت تا بتوان به عبارات T-SQL آنها دسترسی یافت.
در ادامه کار اصلی توسط متد processStatement صورت میگیرد. عبارات دریافتی، در حالت کلی از نوع TSqlStatement هستند اما در اصل میتوانند یکی از مشتقات آن نیز باشند. در اینجا فقط دو مورد CreateProcedureStatement و SelectStatement بررسی شدهاند (مطابق رشته tSql ابتدای مثال). هر دو عبارت، از کلاس TSqlStatement مشتق شدهاند.
در متد processStatement عبارات select معمولی و همچنین آنهایی که داخل رویههای ذخیره شده تعریف شدهاند، استخراج شده و در نهایت بررسی میشوند که آیا از نوع SelectStarExpression هستند یا خیر (همان * select صورت مساله).
خروجی مثال فوق به شرح زیر است:
Batch: 1, Statement(s): 1 `Select *` detected @StartOffset:140, Line:5, T-SQL: SELECT * FROM dbo.tbl1 Batch: 2, Statement(s): 1 `Select *` detected @StartOffset:368, Line:12, T-SQL: Select * from @x Batch: 3, Statement(s): 1 `Select *` detected @StartOffset:659, Line:22, T-SQL: WITH ctex AS ( SELECT * FROM sys.objects ) SELECT * FROM ctex Batch: 4, Statement(s): 2 `Select *` detected @StartOffset:753, Line:26, T-SQL: select * from tbl1; `Select *` detected @StartOffset:791, Line:27, T-SQL: select * from dbo.tbl2;
بروزرسانی امنیتی Microsoft exchange
The versions affected are : Microsoft Exchange Server 2013, Microsoft Exchange Server 2016 , Microsoft Exchange Server 2019
banned.h
مطالبی توسط تیم Security Development Lifecycle مایکروسافت منتشر شده مبنی بر اینکه آنها هم یک سری از توابع استاندارد زبان C را در کدهای جدید خود ممنوع کردهاند. مستندات آنرا در مقاله زیر میتوانید مشاهده نمائید:
اخیرا فایل header آن نیز مطابق آخرین به روز رسانیهای مورد استفاده منتشر شده است:
استفاده از این توابع در کدهای جدید مایکروسافت ممنوع بوده و کدهای قدیمی نیز به مرور اصلاح خواهند شد.
جدیدترین تابعی که به این لیست اضافه شده ، تابع memcpy است که سر منشاء نقایص امنیتی زیر بوده است:
MS03-043 (Messenger Service)
MS03-044 (Help and Support)
MS05-039 (PnP)
MS04-011 (PCT)
MS05-030 (Outlook Express)
CVE-2007-3999 (MIT Kerberos v5)
CVE-2007-4000 (MIT Kerberos v5)
...!
#pragma deprecated (memcpy, RtlCopyMemory, CopyMemory)
warning C4995: 'memcpy': name was marked as #pragma deprecated
char dst[32];
memcpy(dst,src,len);
char dst[32];
memcpy_s(dst,sizeof(dst), src,len);
برای مطالعه بیشتر
Please Join me in welcoming memcpy() to the SDL Rogues Gallery
Unsafe at any speed: Memcpy() banished in Redmond
Good hygiene and Banned APIs
A Look Inside the Security Development Lifecycle at Microsoft
Cookie - قسمت سوم
Cookie - قسمت اول: مقدمه، تاریخچه، معرفی، و شرح کامل
Cookie - قسمت دوم: کوکی در جاوا اسکریپت
نکته مهم: خواندن قسمتهای قبلی این سری (مخصوصا قسمت اول) برای درک بهتر مطالب پیشنهاد میشود.
.
کوکی در ASP.NET - بخش اول
در قسمتهای قبلی مقدمات و مباحث کلی راجع به کوکیها و انواع آن، شرح کامل خواص، نحوه رفتار مرورگرها با انواع کوکیها و درنهایت نحوه کار کردن با کوکیها در سمت کلاینت با استفاده از زبان محبوب جاوا اسکریپت پرداخته شد.
در ادامه این سری مطالب به نحوه برخورد ASP.NET با کوکیها و چگونگی کار کردن با کوکی در سمت سرور آشنا خواهیم شد. در بخش اول این قسمت مباحث ابتدایی و اولیه برای کار با کوکیها در ASP.NET ارائه میشود. در بخش دوم مباحث پیشرفتهتر همچون SubCookieها در ASP.NET و نیز سایر نکات ریز کار با کوکیها در ASP.NET بحث خواهد شد.
.
.
Response و Request در ASP.NET
در قسمت اول این سری به مفاهیم Http Response و Http Request اشاره کوتاهی شده بود. بهصورت خلاصه، درخواستی که از سمت یک کلاینت به یک وب سرور ارسال میشود Request و پاسخی که وب سرور به آن درخواست میدهد Response نامیده میشود.
در ASP.NET، کلیه اطلاعات مرتبط با درخواست رسیده از سمت یک کلاینت در نمونهای منحصر به فرد از کلاس HttpRequest نگهداری میشود. محل اصلی نگهداری این نمونه در پراپرتی Request از نمونه جاری کلاس System.Web.HttpContext (قابل دسترسی ازطریق HttpContext.Current) است. البته کلاس Page هم یک پراپرتی با نام Request دارد که دقیقا از همین پراپرتی کلاس HttpContext استفاده میکند.
همچنین کلیه اطلاعات مرتبط با پاسخ ارسالی وب سرور به سمت کلاینت مربوطه در نمونهای از کلاس HttpResponse ذخیره میشود. محل اصلی نگهداری این نمونه نیز در پراپرتی Response از نمونه جاری کلاس HttpContext است. همانند Request، کلاس Page یک پراپرتی با نام Response برای نگهداری این نمونه دارد که این هم دقیقا از پراپرتی متناظر در کلاس HttpContext استفاده میکند.
.
.
کوکیها در Response و Request
هر دو کلاس HttpResponse و HttpRequest یک پراپرتی با عنوان Cookies (^ و ^) دارند که مخصوص نگهداری کوکیهای مربوطه هستند. این پراپرتی از نوع System.Web.HttpCookieCollection است که یک کالکشن مخصوص برای ذخیره کوکیهاست.
- این پراپرتی (Cookies) در کلاس HttpRequest محل نگهداری کوکیهای ارسالی توسط مرورگر در درخواست متناظر آن است. کوکیهایی که مرورگر با توجه به شرایط جاری و تنظیمات کوکیها اجازه ارسال به سمت سرور را به آنها داده و در درخواست ارسالی ضمیمه کرده است (با استفاده از هدر :Cookie که در قسمت اول شرح داده شد) و ASP.NET پس از پردازش و Parse دادهها، درون این پراپرتی اضافه کرده است.
- این پراپرتی (Cookies) در کلاس HttpResponse محل ذخیره کوکیهای ارسالی از وب سرور به سمت مرورگر کلاینت در پاسخ به درخواست متناظر است. کوکیهای درون این پراپرتی پس از بررسی و استخراج دادههای موردنیاز توسط ASP.NET در هدر پاسخ ارسالی ضمیمه خواهند شد (با استفاده از هدر :Set-Cookie که در قسمت اول توضیح داده شد).
.
.
ایجاد و بهروزرسانی کوکی در ASP.NET
برای ایجاد یک کوکی و ارسال آن به سمت کلاینت همانطور که در بالا نیز اشاره شد، باید از پراپرتی Response.Cookies از کلاس HttpContext استفاده کرد. برای ایجاد یک کوکی روشهای مختلفی وجود دارد.
- در روش اول با استفاده از ویژگی مخصوص ایندکسر کلاس HttpCookieCollection عملیات تولید کوکی انجام میشود. در این روش، ابتدا بررسی میشود که کوکی موردنظر در لیست کوکیهای جاری وجود دارد یا خیر. درصورتیکه با این نام قبلا یک کوکی ثبت شده باشد، مقدار کوکی موجود بروزرسانی خواهد شد. اما اگر این نام وجود نداشته باشد یک کوکی جدید با این نام به لیست افزوده شده و مقدار آن ثبت میشود. مثال:
HttpContext.Current.Response.Cookies["myCookie"].Value = "myCookieValue";
- روش بعدی استفاده از متد Add در کلاس HttpCookieCollection است. در این روش ابتدا یک نمونه از کلاس HttpCookie ایجاد شده و سپس این نمونه به لیست کوکیها اضافه میشود. کد زیر چگونگی استفاده از این روش را نشان میدهد:
var myCookie = new HttpCookie("myCookie", "myCookieValue"); HttpContext.Current.Response.Cookies.Add(myCookie);
- روش دیگر استفاده از متد Set کلاس HttpCookieCollection است. تفاوت این متد با متد Add در این است که متد Set ابتدا سعی میکند عملیات update انجام دهد. یعنی عملیات افزودن تنها وقتیکه نام کوکی موردنظر در لیست کوکیها یافته نشود انجام خواهد شد. برای مثال:
HttpContext.Current.Response.Cookies.Set(new HttpCookie("myCookie", "myCookieValue"));
نکته: باتوجه به توضیحات بالا، متد Set اجازه افزودن دو کوکی با یک نام را نمیدهد. برای اینکار باید از متد Add استفاده کرد. درباره این موضوع در قسمت بعدی بیشتر توضیح داده خواهد شد.
- روش دیگری که برای ایجاد یکی کوکی میتوان از آن استفاده کرد، بکارگیری متد AppnedCookie از کلاس HttpResponse است. در این روش نیز ابتدا باید یک نمونه از کلاس HttpCookie تولید شود. این روش همانند استفاده از متد Add از کلاس HttpCookieCollection است. کد زیر مثالی از این روش را نشان میدهد:
HttpContext.Current.Response.AppendCookie(new HttpCookie("myCookie", "myCookieValue"));
- روش بعدی استفاده از متد SetCookie از کلاس HttpResponse است. فرق این متد با متد AppendCookie در این است که در متد SetCookie ابتدا وجود یک کوکی با نام ارائه شده بررسی میشود و درصورت وجود، مقدار این کوکی بروزرسانی میشود. درصورتیکه قبلا یک کوکی با این نام وجود نداشته باشد، یک کوکی جدید به لیست کوکیها اضافه میشود. این روش همانند استفاده از متد Set از کلاس HttpCookieCollection است. نمونهای از نحوه استفاده از این متد در زیر آورده شده است:
HttpContext.Current.Response.SetCookie(new HttpCookie("myCookie", "myCookieValue"));
نکته: تمامی فرایندهای نشان داده شده در بالا تنها موجب تغییر محتویات کالکشن کوکیها درون HttpContext میشود و تا زمانیکه توسط وب سرور با استفاده از دستور Set-Cookie به سمت مرورگر ارسال نشوند تغییری در کلاینت بوجود نخواهند آورد.
برای آشنایی بیشتر با این روند کد زیر را برای تعریف یک کوکی جدید درنظر بگیرید:
HttpContext.Current.Response.Cookies["myCookie"].Value = "myValue";
همانطور که مشاهده میکنید دستور ایجاد یک کوکی با نام و مقدار وارده در هدر پاسخ تولیدی توسط وب سرور گنجانیده شده است.
نکته: در ASP.NET به صورت پیش فرض از مقدار "/" برای پراپرتی Path استفاده میشود.
.
خواص کوکی در ASP.NET
برای تعیین یا تغییر خواص یک کوکی در ASP.NET باید به نمونه HttpCookie مربوطه دست یافت. سپس با استفاده از پراپرتیهای این کلاس میتوان خواص موردنظر را تعیین کرد. برای مثال:
var myCookie = new HttpCookie(string.Empty); myCookie.Name = "myCookie"; myCookie.Value = "myCookieValue"; myCookie.Domain = "dotnettip.info"; myCookie.Path = "/post"; myCookie.Expires = new DateTime(2015, 1, 1); myCookie.Secure = true; myCookie.HttpOnly = true;
نکته مهم: امکان تغییر خواص یک کوکی به صورت مستقیم در سمت سرور وجود ندارد. درواقع برای اعمال این تغییرات در سمت کلاینت باید به ازای هر کوکی موردنظر یک کوکی جدید با مقادیر جدید ایجاد و به کالکشن کوکیها در Http Response مربوطه اضافه شود تا پس از قرار دادن دستور Set-Cookie متناظر در هدر پاسخ ارسالی به سمت کلاینت و اجرای آن توسط مرورگر، مقادیر خواص مورنظر در سمت کلاینت بروزرسانی شوند. دقت کنید که تمامی نکات مرتبط با هویت یک کوکی که در قسمت اول شرح داده شد در اینجا نیز کاملا صادق است.
روش دیگری نیز برای تعیین برخی خواص کوکیها به صورت کلی در فایل وب کانفیگ وجود دارد. برای اینکار از تگ httpCookies در قسمت system.web استفاده میشود. برای مثال:
<httpCookies domain="www.example.com" httpOnlyCookies="true" requireSSL="true" />
این امکان از ASP.NET 2.0 به بعد اضافه شده است. با استفاده از این تگ، تنظیمات اعمال شده برای تمامی کوکیها درنظر گرفته میشود. البته درصورتیکه تنظیم موردنظر برای کوکی به صورت صریح آورده نشده باشد. برای نمونه به کد زیر دقت کنید:
var myCookie = new HttpCookie("myCookie", "myCookieValue"); myCookie.Domain = "test.com"; HttpContext.Current.Response.Cookies.Add(myCookie); var myCookie2 = new HttpCookie("myCookie2", "myCookieValue2"); myCookie2.HttpOnly = false; myCookie2.Secure = false; HttpContext.Current.Response.Cookies.Add(myCookie2);
با استفاده از تنظیمات تگ httpCookies که در بالا نشان داده شده است، هدر پاسخ تولیدی توسط وب سرور به صورت زیر خواهد بود:
همانطور که میبینید تنها مقادیر پراپرتیهایی که صراحتا برای کوکی آورده نشده است از تنظیمات وب کانفیگ خوانده میشود.
.
.
حذف کوکی در ASP.NET
برای حذف یک کوکی در ASP.NET یک روش کلی وجود دارد که در قسمتهای قبلی نیز شرح داده شده است، یعنی تغییر خاصیت Expires کوکی به تاریخی در گذشته. برای نمونه داریم:
var myCookie = new HttpCookie("myCookie", "myCookieValue"); myCookie.Expires = DateTime.Now.AddYears(-1);
نکته مهم: در کلاس HttpCookieCollection یک متد با نام Remove وجود دارد. از این متد برای حذف یک کوکی از لیست موجود در این کلاس استفاده میشود. دقت کنید که حذف یک کوکی از لیست کوکیها با استفاده از این متد تاثیری بر موجودیت آن کوکی در سمت کلاینت نخواهد گذاشت و تنها روش موجود برای حذف یک کوکی در سمت کلاینت همان تنظیم مقدار خاصیت Expires است.
.
خواندن کوکی در ASP.NET
برای خواندن مقدار یک کوکی ارسالی از مرورگر کلاینت در ASP.NET، باتوجه به توضیحات ابتدای این مطلب، طبیعی است که باید از پراپرتی Request.Cookies در نمونه جاری از کلاس HttpContext استفاده کرد. برای این کار نیز چند روش وجود دارد.
- روش اول استفاده از ایندکسر کلاس HttpCookieCollection است. برای اینکار نیاز به نام یا ایندکس کوکی موردنظر در لیست مربوطه داریم. برای مثال:
var myCookie = HttpContext.Current.Request.Cookies["myCookie"];
- یا این نمونه با استفاده از ایندکسر عددی:
var myCookie = HttpContext.Current.Request.Cookies[0];
- روش دیگری که برای خواند مقدار یک کوکی میتوان بکار برد، استفاده از متد Get از کلاس HttpCookieCollection است. این متد همانند ایندکسر این کلاس نیاز به نام یا ایندکس کوکی موردنظر دارد. برای نمونه:
var myCookie = HttpContext.Current.Request.Cookies.Get("myCookie");
- یا استفاده از ایندکس کوکی:
var myCookie = HttpContext.Current.Request.Cookies.Get(0);
.
.
بحث و نتیجه گیری
تا اینجا با مفاهیم اولیه درباره نحوه برخورد ASP.NET با کوکیها آشنا شدیم. روشهای مختلف ایجاد و یا بهروزرسانی کوکیها نشان داده شد. با تعیین انواع خواص کوکیها آشنا شدیم. نحوه حذف یک کوکی در ASP.NET را دیدیم. روشهای خواندن مقادیر کوکیها را نیز مشاهده کردیم.
باز هم تاکید میکنم که تمامی تغییرات اعمالی در سمت سرور تا زمانیکه بهصورت دستورات Set-Cookie در هدر پاسخ وب سرور قرار نگیرند هیچ کاری در سمت کلاینت انجام نمیدهند.
در قسمت بعدی این سری مطالب به مباحث پیشرفتهتری چون SubCookieها در ASP.NET و هویت منحصر به فرد کوکیها در سمت سرور پرداخته میشود.
.
.
منابع
خواندنیهای 17 مرداد
اس کیوال سرور
اس کیوال لایت
توسعه وب
دات نت فریم ورک
دلفی
سی و مشتقات
متفرقه
محیطهای مجتمع توسعه
مسایل انسانی، اجتماعی و مدیریتی برنامه نویسی
ویندوز
The .NET Standard 2.0 specification is now complete. It is supported in .NET Core 2.0, in the .NET Framework 4.6.1 and later versions, and in Visual Studio 15.3. You can start using .NET Standard 2.0 today
نصب و راه اندازی مقدماتی Full Text Search
برای نمونه در سایت جاری از آن برای تهیه موتور جستجوی سایت استفاده شده و یا حتی برنامهی سبک Viewer بانک اطلاعاتی سایت که با فرمت XML است، از لوسین استفاده میکند.
به صورت خلاصه برای کارهای سبک و یا بانکهای اطلاعاتی embedded، استفاده از لوسین فوق العاده است.
اما برای کار با SQL Server کامل، واقعا نیازی به لوسین نیست. یک زیرساخت کامل و توکار برای Full Text Search دارد که با زبان T-SQL آن یکپارچه است. نگهداری و به روز رسانی آن توسط برنامه نویس در حد صفر است و یکبار که تعریف شد، به خوبی کار میکند. نگهداری ایندکسهای لوسین خودکار نیست و باید توسط برنامه نویس به صورت مجزا هربار که اطلاعات تغییر میکند انجام شود.
بررسی بهبودهای پروسهی Build در داتنت 8
یک نکتهی تکمیلی: چگونه آنالایزرهای بسیار کند را پیدا کنیم؟!
پس از غنیسازی پروژه با تعدادی Roslyn Analyzer، با اولین موردی که مواجه خواهیم شد، بالا رفتن زمان کامپایل است؛ گاهی از اوقات تا حدی که کار کامپایل، چند دقیقه طول میکشد. در این حالت شاید این سؤال مطرح شود که کدامیک از این آنالایزرهای اضافه شده، بیشترین زمان را به خودش اختصاص داده؟
برای پاسخ به این سؤال، فقط کافی است پروژه را با سوئیچ bl/، کامپایل کنیم:
dotnet build /bl
خروجی آن که یک فایل باینری است به نام msbuild.binlog، توسط برنامهی «MSBuild Binary and Structured Log Viewer» قابل مشاهدهاست:
پس از باز کردن این فایل در برنامهی یاد شده، میتوان ذیل قسمت Analyzer summary (مانند تصویر فوق)، زمان صرف شدهی توسط هر آنالایزر را مشاهده کرد و در صورت نیاز، موارد زمانبر را از پروژه حذف کرد.
یا حتی میتوانید اجرای تمام آنالایزرها را برای حالت دیباگ، غیرفعال کنید:
dotnet run -p:RunAnalyzers=false
اگر از سرور ویندوزی استفاده میکنید، ثبت لاگهای برنامه در Windows EventLog و مشاهدهی آنها توسط Event viewer ویندوز، یکی از روشهای مناسب بررسی مشکلات برنامه پس از publish آن است. برای کار با آن، ابتدا نیاز است Windows Compatibility Pack for .NET Core را نصب کنید:
> dotnet add package Microsoft.Windows.Compatibility --version 2.0.0-preview1-25914-04
پس از آن فعالسازی ثبت در EventLog ویندوز به صورت ذیل است:
var webHost = new WebHostBuilder() //... .ConfigureLogging((hostingContext, logging) => { logging.AddConfiguration(hostingContext.Configuration.GetSection("Logging")); logging.AddEventLog(); }) //...