مشکل شنود پارامتر این است که در اولین اجرای پروسیجر، پلن اجرایی را بر اساس پارامترهای ارسالی اولیه ایجاد میکند. راه حل غلبه بر این مشکل، کامپایل مجدد پروسیجر، بعد از هر اجرای آن است. بهمین جهت از دستور WITH RECOMPILE هنگامیکه قصد ایجاد پروسیجر را دارید استفاده نمایید. مانند کد زیر:
CREATE PROC [dbo].[DisplayBillingInfo] @BeginDate DATETIME, @EndDate DATETIME WITH RECOMPILE AS SELECT BillingDate, BillingAmt FROM BillingInfo WHERE BillingDate between @BeginDate AND @EndDate;
DBCC FREEPROCCACHE; EXEC dbo.DisplayBillingInfo @BeginDate = '2005-01-01', @EndDate = '2005-01-03'; EXEC dbo.DisplayBillingInfo @BeginDate = '1999-01-01', @EndDate = '1999-12-31';
روش دیگر برطرف کردن مشکلات مرتبط با شنود پارامتر، غیر فعال کردن آن است. البته منظور از غیر فعال کردن، غیر فعال نمودن گزینه‌ای در بانک اطلاعاتی نیست؛ بلکه با تغییر متن و نحوه‌ی اجرا، میتوان شنود را غیر فعال نمود. در کد زیر با تغییر نحوه اجرای پروسیجر، قابلیت شنود پارامتر غیر فعال شده است:
CREATE PROC [dbo].[DisplayBillingInfo] @BeginDate DATETIME, @EndDate DATETIME WITH RECOMPILE AS DECLARE @StartDate DATETIME; DECLARE @StopDate DATETIME; SET @StartDate = @BeginDate; SET @StopDate = @EndDate; SELECT BillingDate, BillingAmt FROM BillingInfo WHERE BillingDate between @StartDate AND @StopDate;
راه دیگر، ایجاد پروسیجرهای متفاوت برای پارامترهایی با کاردینالیتی متفاوت است. به‌عبارت دیگر، دسته بندی پارامترهای ارسالی و ایجاد پروسیجرهایی خاص همان دسته. در مثال‌های این سری از مطالب، دو دسته پارامتر 1) بازه زمانی کوتاه، مثلا چند روز و 2) بازه زمانی بلند، مثلا ماهیانه وجود داشت که میتوانید 2 دسته پروسیجر را یکی برای بازه‌های روزانه و دیگری برای بازه‌های زمانی ماهیانه ایجاد نمایید.
CREATE PROC [dbo].[DisplayBillingInfoNarrow] @BeginDate DATETIME, @EndDate DATETIME AS SELECT BillingDate, BillingAmt FROM BillingInfo WHERE BillingDate between @BeginDate AND @EndDate; GO CREATE PROC [dbo].[DisplayBillingInfoWide] @BeginDate DATETIME, @EndDate DATETIME AS SELECT BillingDate, BillingAmt FROM BillingInfo WHERE BillingDate between @BeginDate AND @EndDate; GO DROP PROCEDURE [dbo].[DisplayBillingInfo]; GO CREATE PROC [dbo].[DisplayBillingInfo] @BeginDate DATETIME, @EndDate DATETIME AS IF DATEDIFF(DD,@BeginDate, @EndDate) < 4 EXECUTE DisplayBillingInfoNarrow @BeginDate, @EndDate ELSE EXECUTE DisplayBillingInfoWide @BeginDate, @EndDate GO
----SQL SERVER 2005 Method USE AdventureWorks; GO SELECT ProductID FROM Production.Product EXCEPT SELECT ProductID FROM Production.WorkOrder; GO ----SQL SERVER 2000 Method which works IN SQL SERVER 2005 USE AdventureWorks; GO SELECT ProductID FROM Production.Product WHERE ProductID NOT IN ( SELECT ProductID FROM Production.WorkOrder); GO
برای استفاده از این مزایا باید سرویس Microsoft SharePoint Foundation User Code Service فعال باشد .
استفاده از Sandbox Solution نیازمند 3 چیز است :
1 - User Code Service یا SPUCHostService.exe : این سرویس وظیفه مدیریت کدهای Sandbox روی سرور و میزبانی درخواست‌های Sandbox به سرور را دارد.
2 - Sandbox Worker Process یا SPUCWorkerProcess.exe : این سرویس برای مدیریت پردازش کدهای اجرایی Sandbox استفاده می‌شود خصوصا در مورارد امنیتی (فرض کنید درون کد حلقه بی نهایتی وجود داشته باشد. اگر بار اجرایی آن بر روی w3wp.exe باشد ، باعث متوقف شدن کارکرد تمام پروسه می‌شود. بار این مسئولیت بر دوش SPUCWorkerProcess.exe می‌باشد )
3 - Sandbox Worker Process Proxy یا SPUCWorkerProcessProxy.exe : این سرویس برای اجرای کدهای Client Object Model در sandbox استفاده می‌شود.
می توانید ارتباط پردازه‌های فوق را در نمودار زیر مشاهد کنید :
با توجه به این توضیحات به دلیل استفاده از Sandbox می‌پردازیم :
1 - sandbox Solutionها امن هستند.
2 - sandbox Solutionها می‌توانند مانیتور شوند.
3 - sandbox Solutionها حداقل تاثیر را روی هم دارند.
4 - sandbox Solutionها عملیات I/O کمی روی فایل‌های سیستمی دارند
5 - sandbox Solutionها امکان debugging دارند
6 - sandbox Solutionها امکان توسعه ، انتشار و به روز رسانی دارند
7 - sandbox Solutionها امکان تعریف Policy برای CAS ایجاد میکند (Code Access Security برای قابل اطمینان ساخت کد ها)
8 - sandbox Solutionها امکان اعتبار سنجی به کمک کلاس SPSolutionValidator را میدهد.
9 - sandbox Solutionها امکان تعریف SLA های مختلف را میدهد.
چه قسمت هایی توسط Sandbox Solution پشتیبانی می‌شود :
هنگام ایجاد یک پروژه از نوع sandbox در ویژوال استودیو ، یکسری امکانات از برنامه نویس سلب می‌شود و محدودیت‌های برای استفاده از کلاس‌ها برای وی اعمال می‌شود .موارد زیر ، از جمله مواردی هستند که توسعه دهنده می‌تواند از آنها در sandbox استفاده کند :
Add-SPSolution c:\code\SharePointProject2\bin\debug\SharePointProject2.wsp
stsadm –o addsolution –name SharePointProject2.wsp
USE [MyDB] GO SET ANSI_NULLS ON GO SET QUOTED_IDENTIFIER ON GO CREATE TABLE [dbo].[GO AND EAT]( [Id] [int] IDENTITY(1,1) NOT NULL, [MyVal] [decimal](18, 0) NOT NULL, ) ON [PRIMARY] GO
php, oracle adf, asp.net web forms, asp.net mvc, ...
<link href="//netdna.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.0.0/css/bootstrap.min.css" rel="stylesheet">
<script src="http://code.jquery.com/jquery-2.0.3.min.js"></script>
<script src="//netdna.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.0.0/js/bootstrap.min.js"></script> <a href="#" id="favsite" data-type="text" data-pk="1" data-url="@Url.Action(MVC.Categories.EditCategory())" data-title="Enter your favorite site">dotnettips.info</a>
$(document).ready(function () {
$('#favsite').editable();
}); $(document).ready(function () {
$.fn.editable.defaults.mode = 'inline';
$('#favsite').editable();
}); <a href="#" id="favsite" >dotnettips.info</a>
$.fn.editable.defaults.mode = 'inline';
$(document).ready(function () {
$('#favsite').editable({
type: 'text',
pk: 1,
url: '@Url.Action(MVC.Categories.EditCategory())',
title: 'Enter your favorite site'
});
}); | AjaxOptions | همانطور
که متوجه شدید به طور خودکار اطلاعات ویرایش شده، به سمت آدرس داده شده،
به شیوه Post ارسال می‌گردند. در صورتیکه قصد دست بردن
در نوع درخواست را دارید، میتوانید از این ویژگی استفاده کنید: ajaxOptions: {
type: 'put',
dataType: 'json'
} |
| Anim | این
ویژگی که تنها در حالت inline پاسخ میدهد، می‌تواند زمان بسته شدن
x-editable را تغییر دهد که به طور پیش فرض با false مقداردهی شده است. جهت
تغییر زمان بسته شدن، کد زیر را وارد نمایید: anim:'false'
//or
anim: {
duration: 2000
} |
| autotext | در انتهای جدول آمده است. |
| defaultValue | در
صورتیکه عنصر مورد نظر محتوایی نداشته باشد و این خصوصیت را
مقداردهی کنید، موقع ویرایش، این عبارت تعیین شده نمایش می‌یابد. در مثال
بالا باید متن تگ a را حذف کرده تا نتیجه را ببینید: (البته فیلد value نباید مقداری داشته باشد) defaultValue: 'default val' //or defaultValue: undefined //or defaultValue: null |
| disabled | false کردن این ویژگی باعث غیرفعال شدن x-editable بر روی کنترل جاری میگردد. |
| display | خاصیت
display یا مقدار بولین false را دریافت میکند، یا نال، یا یک تابع
callback را میتوان به آن پاس داد. این خصوصت زمانی صدا زده می‌شود که
اطلاعات به سمت آدرس سرور رفته و با موفقیت بازگشت داده می‌شوند (در صورتی
که این ویژگی غیرفعال باشد، بلافاصه بعد از تایید کاربر، از اطلاعات وارد شده
صدا زده می‌شود) و سپس متن جدید عنصر تغییر می‌یابد. حال اگر این خاصیت نال
که مقدار پیش فرض آن است باشد، متن تغییر می‌یابد. ولی اگر false باشد، متن سابق
باقی خواهد ماند و در صورتیکه تابعی به آن پاس داده باشید، طبق تابع شما
عمل خواهد کرد. پارامترهایی که تابع شما می‌تواند داشته باشد به شرح زیر است: value : مقدار جدید response : پاسخ سرور ( در صورتی که ارسال از طریق Ajax صورت گرفته باشد) و در صورتیکه عنصر شما checlklist یا select باشد که حاوی منبعی از مقادیر هست، مقادیرشان در قالب یک آرایه با نام sourceData بازگشت خواهد خورد. برای دسترسی به آیتم‌های انتخابی هم از کد زیر استفاده میکنیم: $.fn.editableutils.itemsByValue(value, sourceData) |
| emptyclass | معرفی یک کلاس css برای موقعیکه عنصر خالی است. |
| emptytext | در صورتی خالی بودن عنصر، این متن را برای عنصر نمایش بده. |
| highlight | بعد از به روز رسانی متن عنصر، آن را با این رنگ highlight خواهد کرد و کد رنگی باید در مبنای هگز باشد. مقدار پیش فرض آن false است. |
| mode | دو
حالت نمایشی دارد که پیش فرض آن popup است و با باز کردن یک پنجره، مقدار
جدید را دریافت میکند. مورد بعدی inline است که به جای باز کردن پنجره،
متن عنصر را به حالت ویرایش تغییر میدهد. |
| name | نام فیلدی که مقدارش تغییر میکند. |
| onblur | زمانی که کاربر فوکوس را از ویرایشگر می‌گیرد، ویرایشگر چه پاسخی باید به آن بدهد، باز بماند؟ ignore ، بسته شود؟ cancel و یا مقدار داده شده را تایید کند؟submit |
| params | پارامترهای درخواست ایجکسی که کنترل در حالت پیش فرض ارسال میکند؛ شامل Pk که آن را با id
رکورد پر میکنیم. name نام فیلدی که تغییر یافته است و value که مقدار جدید
است. در صورتیکه دوست دارید اطلاعات اضافی‌تری نیز ارسال شوند،
میتوانید از این خاصیت استفاده کنید و پارامترها را در قالب Object به آن
پاس کنید. ولی اگر بخواهید در کل همه‌ی پارامترها را رونویسی کنید باید یک
تابع را به آن پاس کنید: params: function(params) {
//در این حالت پارامترهای پیش فرض ارسال نشده
و تنها پارامترهای معرفی شده در این تابع ارسال می‌شوند
params.a = 1;
return params;
} |
| pk | کلید
اصلی رکورد شما در دیتابیس یا هان id است. در صورتی که از کلیدهای ترکیبی
استفاده می‌کنید، نگران نباشید فکر آن را هم کرده اند.//کلید عدد
pk:1,
//کلید رشته ای
pk:'dp123'
//کلید ترکیبی
pk:{id: 1, lang: 'en'}
//معرفی یک تابع به آن و بازگشت |
| Placement | این ویژگی فقط به درد حالت Popup می‌خورد که پنجره را کجای عنصر نمایش دهد و شامل چهار مقدار left,right,top,bottom می‌شود. |
| saveonchange | زمانی
که مقدار جدید، برابر مقدار فعلی باشد و این خاصیت false باشد، هیچ تغییر‌ی رخ
نخواهد داد. ولی اگر برابر true باشد ،مقدار جدید اسال و جایگزین مقدار فعلی
خواهد شد. مقدار پیش فرض آن false است. |
| selector |
با استفاده از این خصوصیت در عنصر انتخابی به دنبال عناصری که در selector
تعیین شده میگردد و حالت ویرایش را روی آنها فعال میکند. در این حالت استفاده از خصوصیات emptytext و autotext در ابتدای امر ممکن نیست و بعد از اولین کلیک قابل استفاده هستند. نکته بعدی اینکه شما باید کلاس‌های زیر را دستی اضافه کنید. کلاس editable-click برای همه کنترل‌ها وکلاس editable-empty به کنترلهای بدون مقدار و برای مقداردهی کنترلهای بدون مقدار میتوان از خاصیت ''=data-value استفاده کرد. <div id="user">
<!-- empty -->
<a href="#" data-name="username"
data-type="text" data-value=""
title="Username">Empty</a>
<!-- non-empty -->
<a href="#" data-name="group"
data-type="select" data-source="/groups"
data-value="1" title="Group">Operator</a>
</div>
<script>
$('#user').editable({
selector: 'a',
url: '/post',
pk: 1
});
</script> |
| send | سه
مقدار auto,always و never را دریافت میکند. موقعی که شما آن را روی auto
تنظیم کنید؛ در صورتی مقادیر به سمت سرور ارسال می‌شوند که دو خاصیت url و
pk تعریف شده باشند. در غیر این صورت ویرایش فقط در حالت محلی و روی سیستم
کاربر رخ خواهد داد. |
| showbuttons | در
صورتیکه با false مقداردهی شود، تایید فرم به طور خودکار انجام می‌گیرد و
اگر با یکی از مقادیر left یا Bottom پر شود، دکمه‌ها را در آن قسمت نشان
میدهد. |
| success | اطلاعات به سمت سرور
رفته و با موفقیت با کد 200 بازگشت داده شده‌اند. در مستندات نوشته است، هر
کد وضعیتی غیر از 200 بازگشت داده شود، به سمت خاصیت error هدایت می‌شو.د ولی
آن طور که من با httpresponsemessage
تست کردم، چنین چیزی را مشاهده نکردم و مجددا success صدا زده شد. پس بهتر
هست داده‌ای را که به سمت کنترل برگشت می‌دهید، خودتان کنترل کنید. به خصوص
اگر انتقال اطلاعات صحیح باشد. ولی اگر در دیتابیس، تغییر با خطا روبرو گردد
بهتر است نتیجه‌ی آن ارسال شده و از تغییر مقدار فعلی ممانعت به عمل آورید. success: function(response, newValue) {
if(!response.success) return response.msg;
} |
| toggle | اگر قصد دارید که باز و بسته کردن ویرایشگر را بر عهده‌ی مثلا یک دکمه‌ی روی صفحه بگذارید، این خصوصیت به شما کمک میکند: $('#edit-button').click(function(e) {
e.stopPropagation();
$('#favsite').editable('toggle');
}); |
| type | نوع
ویرایشی را که قرار است انجام گیرد، مشخص میکند. text برای متن، date برای
تاریخ، textarea جهت متون طولانی‌تر نسبت به text و بسیاری از موارد دیگر |
| unsavedclass | این
کلاس موقعی اعمال میگردد که اطلاعاتی را ویرایش کرده‌اید، ولی اطلاعاتی
به سمت سرور ارسال نشده است. مثلا pk مقداردهی نشده یا send=never قرار
داید و یا اینکه به صورت محلی ذخیره می‌کنید و می‌خواهید در آخر همه‌ی اطلاعات را
ارسال کنید. این خاصیت به طور پیش فرض با کلاس editable-unsaved مقداردهی شده که میتوانید با نال کردن، از شرش خلاص شوید. |
| url | این
خاصیت با آدرس سمت سرور پر می‌شود. ولی میتوان به آن یک تابع هم پاس کرد که
این تابع جایگزین درخواست ایجکسی خودش خواهد شد و برای بازگشت دادن نتیجه‌ی این درخواست به سمت تابع‌های callback خودش میتوانید یک deferred object را برگشت دهید: url: function(params) {
var d = new $.Deferred;
if(params.value === 'abc') {
//returning error via deferred object
return d.reject('error message');
} else {
//async saving data in js model
someModel.asyncSaveMethod({
...,
success: function(){
d.resolve();
}
});
return d.promise();
}
} |
| validate | مقدار
پیش فرض آن نال است و میتوان به آن یک تابع را جهت اعتبارسنجی سمت کلاینت پاس
داد. به عنوان آرگومان، مقدار جدیدی را ارسال کرده و در آن به اعتبارسنجی
می‌پردازید. در صورتی که مقدار، نامعتبر باشد، میتوانید یک پیام خطا از نوع
رشته‌ای را برگردانید. در صورتی که از نسخه‌ی 1.5.1 به بعد استفاده می‌کنید، دریافت یک object با مقادیر زیر نیز ممکن شده است: newValue: مقدار جدید و جایگزین مقدار غیر معتبر. msg : پیام خطا. به کدهای زیر در سه حالت نگاه کنید: validate: function (value) {
if ($.trim(value) == '') {
//در تمامی نسخه‌های یک پیام متنی باز میگردد
return 'This field is required';
//1.5.1
//یک مقدار جدید برگشت میدهد که بلافاصله آن را
// تایید میکند و متن عنصر به روز می‌شود
return { newValue: 'validated' };
//متن جدید ار ارسال کرده و پیام هشدار را نشان میدهد
//ولی تایید نمی‌کند و منتظر تایید کاربر است
return { newValue: 'validated', |
| value | مقدار پیش فرضی که در ویرایشگر نشان میدهد و اگر مقداردهی نشود، از متن عنصر استفاده میکند. |
| autotext | سه مقدار دارد auto (پیش فرض)،always و never. موقعیکه عنصر شما متنی نداشته باشد و روی auto تنظیم شده باشد، مقدار value را به عنوان متن عنصر نمایش میدهد. always کاری ندارد که عنصر شما متن دارد یا خالی است؛ مقدار value به آن انتساب داده خواهد شد. never هیچگاه. |
import { Injectable } from '@angular/core';
@Injectable({
providedIn: 'root'
})
export class MyCoreService { } @Injectable({
providedIn: 'root',
useClass: LazyFlightCancellingService,
deps: [NgModuleFactoryLoader, Injector]
})
export class FlightCancellingService { } مخزن هایی با عنوان Awesome xyz را ممکن است در گیت هاب دیده باشید که برای زبان‌ها و فریمورک‌های مختلف ایجاد می‌کنند برای دات نت نیز چنین مخزنی موجود است اما این بار در سایت لینک شده‌ی خبر امکان جستجو کردن و .. فراهم شده است .
توضیحات بیشتر در اینجا
