مقایسه امکانات Bitbucket و GitHub
نمایش Breadcrumbs در برنامههای Angular
چجوری میتونیم هر روت مشخصی یک آیکون به خصوصی داشته باشد مثل همین سایت
BulkInsert در EF CodeFirst
در مقالهی قبل توانستیم یک سری
از مدلهای مربوط به وبلاگ را آماده کنیم. در ادامه به تکمیل آن و همچین
آغاز تهیهی مدلهای مربوط به اخبار و پیغام خصوصی میپردازیم.
همکاران این قسمت:
سلمان معروفی
مدل گزارش دهی
/// <summary> /// Repersents a Report template for every cms section /// </summary> public class Report { #region Ctor /// <summary> /// Create one instance for <see cref="Report"/> /// </summary> public Report() { ReportedOn = DateTime.Now; Id = SequentialGuidGenerator.NewSequentialGuid(); } #endregion #region Properties /// <summary> /// gets or sets identifier for Report /// </summary> public virtual Guid Id { get; set; } /// <summary> /// gets or sets reason of report /// </summary> public virtual string Reason { get; set; } /// <summary> /// gets or sets section that is reported /// </summary> public virtual ReportSection Section { get; set; } /// <summary> /// gets or sets sectionid that is reported /// </summary> public virtual long SectionId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets type of report /// </summary> public virtual ReportType Type{ get; set; } /// <summary> /// gets or sets report's datetime /// </summary> public virtual DateTime ReportedOn { get; set; } /// <summary> /// indicate this report is read by admin /// </summary> public virtual bool IsRead { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// gets or sets id of user that is reporter /// </summary> public virtual long ReporterId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets id of user that is reporter /// </summary> public virtual User Reporter { get; set; } #endregion } /// <summary> /// Represents Report Section /// </summary> public enum ReportSection { News, Poll, Announcement, ForumTopic, BlogComment, BlogPost, NewsComment, PollComment, AnnouncementComment, ForumPost, User, ... } /// <summary> /// Represents Type of Report /// </summary> public enum ReportType { Spam, Abuse, Advertising, ... }
قصد داریم در این سیستم به کاربران خاصی دسترسی گزارش دادن در بخشهای مختلف را بدهیم. این دسترسیها در بخش تنظیمات سیستم قابل تغییر خواهند بود (برای مثال براساس امتیاز ، براساس تعداد پست و ... ) . این امکان میتواند برای مدیریت سیستم مفید باشد.
برای سیستم گزارش دهی به مانند سیستم امتیاز دهی عمل خواهیم کرد. در کلاس Report، خصوصیت ReportSection از نوع دادهی شمارشی میباشد که در بالا تعریف آن نیز آماده است و مشخص کنندهی بخشهایی میباشد که لازم است امکان گزارش دهی داشته باشند. خصوصیت Type هم که از نوع شمارشی ReportType میباشد، مشخص کنندهی نوع گزارشی است که داده شده است.
علاوه بر نوع گزارش، میتوان دلیل گزارش را هم ذخیره کرد که برای این منظور خصوصیت Reason در نظر گرفته شدهاست. خصوصیت IsRead هم برای مدیریت این گزارشات در پنل مدیریت در نظر گرفته شده است. اگر در مقالهی قبل دقت کرده باشید، متوجه وجود خصوصیتی به نام ReportsCount در کلاس BaseContent و BaseComment خواهید شد که برای نشان دادن تعداد گزارشهایی است که برای آن مطلب یا نظر داده شده است، استفاده میشود.
کلاس پایه فایلهای ضمیمه
/// <summary> /// Represents a base class for every attachment /// </summary> public abstract class BaseAttachment { #region Ctor public BaseAttachment() { Id = SequentialGuidGenerator.NewSequentialGuid(); AttachedOn = DateTime.Now; } #endregion #region Properties /// <summary> /// sets or gets identifier for attachment /// </summary> public virtual Guid Id { get; set; } /// <summary> /// sets or gets name for attachment /// </summary> public virtual string FileName { get; set; } /// <summary> /// sets or gets type of attachment /// </summary> public virtual string ContentType { get; set; } /// <summary> /// sets or gets size of attachment /// </summary> public virtual long Size { get; set; } /// <summary> /// sets or gets Extention of attachment /// </summary> public virtual string Extension { get; set; } /// <summary> /// sets or gets bytes of data /// </summary> //public byte[] Data { get; set; } /// <summary> /// sets or gets Creation Date /// </summary> public virtual DateTime AttachedOn { get; set; } /// <summary> /// gets or sets counts of download this file /// </summary> public virtual long DownloadsCount { get; set; } /// <summary> /// gets or sets datetime that is modified /// </summary> public virtual DateTime ModifiedOn { get; set; } /// <summary> /// gets or sets section that this file attached there /// </summary> public virtual AttachmentSection Section { get; set; } /// <summary> /// gets or sets information of user agent /// </summary> public virtual string Agent { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// sets or gets identifier of attachment's owner /// </summary> public virtual long OwnerId { get; set; } /// <summary> /// sets or gets identifier of attachment's owner /// </summary> public virtual User Owner { get; set; } #endregion } public enum AttachmentSection { News, Announcement, ForumTopic, Conversation, BlogComment, NewsComment, PollComment, AnnouncementComment, ForumPost, BlogPost, Group, ... }
کلاس بالا اکثر خصوصیات لازم برای مدل Attachment ما را در خود دارد. قصد داریم از ارث بری TPH برای مدیریت فایلهای ضمیمه استفاده کنیم. در سیستم بستهی ما، تنها کاربران احراز هویت شده میتوانند فایل ضمیمه کنند و برای همین منظور OwnerId را که همان ارسال کنندهی فایل میباشد، به صورت Nullable در نظر نگرفتهایم.
یک سری از مشخصات که نیاز به توضیح اضافی ندارند، ولی خصوصیت AttachmentSection که از نوع شمارشی AttachmentSection است، برای دسترسی راحت کاربر به فایلهای ارسالی خود در پنل کاربری در نظر گرفته شده است. برای بخشهای (وبلاگ - اخبار - نظرسنجیها - آگهیها - انجمن) که نیاز به Privacy خاصی نیست و احراز هویت کفایت میکند، مدل زیر را در نظر گرفته ایم:
مدل فایلهای ضمیمه عمومی
/// <summary> /// Repersent the attachment for file /// </summary> public class Attachment : BaseAttachment { }
/// <summary> /// Represents one news item /// </summary> public class NewsItem : BaseContent { #region Ctor /// <summary> /// create one instance of <see cref="NewsItem"/> /// </summary> public NewsItem() { Rating = new Rating(); PublishedOn = DateTime.Now; } #endregion #region Properties /// <summary> /// indicating that this news show on sidebar /// </summary> public virtual bool ShowOnSideBar { get; set; } /// <summary> /// indicate this NewsItem is approved by admin if NewsItem.Moderate==true /// </summary> public virtual bool IsApproved { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// gets or sets newsitem's Reviews /// </summary> public ICollection<NewsComment> Comments { get; set; } #endregion }
کلاس بالا نشان دهندهی اشتراکهای ما خواهند بود. این مدل ما هم از کلاس پایهی BaseContent بحث شده در مقالهی قبل، ارث بری کرده و علاوه بر آن دو خصوصیت دیگر تحت عنوان IsApproved برای اعمال مدیریتی در نظر گرفته شده است (اگر در بخش تنظیمات سیستم اخبار، مدیریت تصمیم گرفته باشد تا اخبار جدید به اشتراک گذاشته شده با تأیید مدیریتی منتشر شوند) و خصوصیت ShowOnSideBar هم به عنوان یک تنظیم مدیریتی برای خبر خاصی در نظر گرفته شده که لازم است به صورت sticky در سایدبار نمایش داده شود.
برای اخبار نیز امکان ارسال نظر خواهیم داشت که برای این منظور لیستی از مدل زیر (NewsComment) در مدل بالا تعریف شده است .
مدل نظرات اخبار
public class NewsComment : BaseComment { #region Ctor public NewsComment() { Rating = new Rating(); CreatedOn = DateTime.Now; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// gets or sets body of blog NewsItem's comment /// </summary> public virtual long? ReplyId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets body of blog NewsItem's comment /// </summary> public virtual NewsComment Reply { get; set; } /// <summary> /// gets or sets body of blog NewsItem's comment /// </summary> public virtual ICollection<NewsComment> Children { get; set; } /// <summary> /// gets or sets NewsItem that this comment sent to it /// </summary> public virtual NewsItem NewsItem { get; set; } /// <summary> /// gets or sets NewsItem'Id that this comment sent to it /// </summary> public virtual long NewsItemId { get; set; } #endregion }
/// <summary> /// Indicate one conversation /// </summary> public class Conversation { #region Ctor /// <summary> /// create one instance of <see cref="Conversation"/> /// </summary> public Conversation() { Id = SequentialGuidGenerator.NewSequentialGuid(); SentOn = DateTime.Now; } #endregion #region Properties /// <summary> /// gets or sets identifier of record /// </summary> public virtual Guid Id { get; set; } /// <summary> /// represents this conversaion is seen /// </summary> public virtual bool IsRead { get; set; } /// <summary> /// gets or sets subject of this conversation /// </summary> public virtual string Subject { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Date that this record added /// </summary> public virtual DateTime SentOn { get; set; } /// <summary> /// indicate this record deleted by sender /// </summary> public virtual bool DeletedBySender { get; set; } /// <summary> /// indicate this record deleted by receiver /// </summary> public virtual bool DeletedByReceiver { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Messagescount that Unread by sender of this conversation /// </summary> public virtual int UnReadSenderMessagesCount { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Messagescount that Unread by receiver of this conversation /// </summary> public virtual int UnReadReceiverMessagesCount { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Messagescount of this conversation for increase performance /// </summary> public virtual int MessagesCount { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// gets or sets if of user that start this conversation /// </summary> public virtual long SenderId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets user that start this conversation /// </summary> public virtual User Sender { get; set; } /// <summary> /// gets or sets id of user that is recipient /// </summary> public virtual long ReceiverId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets user that is recipient /// </summary> public virtual User Receiver { get; set; } /// <summary> /// get or set Messages of this conversation /// </summary> public virtual ICollection<ConversationReply> Messages { get; set; } /// <summary> /// get or set Attachments that attached in this conversation /// </summary> public virtual ICollection<ConversationAttachment> Attachments { get; set; } #endregion
مدل بالا نشان دهندهی گفتگوی بین دو کاربر میباشد. هر گفتگو امکان دارد با موضوع خاصی ایجاد شود و مسلما یک کاربر بهعنوان دریافت کننده و کاربر دیگری بعنوان ارسال کننده خواهد بود. برای این منظور خصوصیات Receiver و Sender که از نوع User هستند را در این کلاس در نظر گرفتهایم.
خصوصیات DeletedBySender و DeletedByReceiver هم برای این در نظر گفته شدهاند که اگر یک طرف این گفتگو خواهان حذف آن باشد، برای آن کاربر حذف نرم انجام دهیم و فعلا برای کاربر مقابل قابل دسترسی باشد.
UnReadSenderMessagesCount و UnReadReceiverMessagesCount هم برای بالا بردن کارآیی سیستم در نظر گفته شدهاند و در واقع تعداد پیغامهای خوانده نشده در یک گفتگو به صورت متمایز برای هر دو طرف، ذخیره میشود. هر گفتگو شامل یکسری پیغام رد و بدل شده خواهد بود که بدین منظور لیستی از ConversationReplyها را در مدل بالا تعریف کردهایم.
در هر گفتگو یکسری فایل هم ممکن است ضمیمه شود ، برای این منظور هم یک لیستی از کلاس ConversationAttachment در مدل گفتگو تعریف شده است که در ادامه پیاده سازی کلاس ConversationAttachment را هم خواهیم دید.
مدل ConversationReply به شکل زیر میباشد:
/// <summary> /// Represents One Reply to Conversation /// </summary> public class ConversationReply { #region Ctor /// <summary> /// create one instance of <see cref="ConversationReply"/> /// </summary> public ConversationReply() { Id = SequentialGuidGenerator.NewSequentialGuid(); SentOn = DateTime.Now; } #endregion #region Properties /// <summary> /// gets or sets identifier of record /// </summary> public virtual Guid Id { get; set; } /// <summary> /// represents this conversaionReply is seen /// </summary> public virtual bool IsRead { get; set; } /// <summary> /// gets or sets body of this conversationReply /// </summary> public virtual string Body { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Date that this record added /// </summary> public virtual DateTime SentOn { get; set; } #endregion #region NavigationProperties /// <summary> /// gets or sets Parent's Id Of this ConversationReply /// </summary> public virtual Guid? ParentId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Parent Of this ConversationReply /// </summary> public virtual ConversationReply Parent { get; set; } /// <summary> /// get or set Children Of this ConversationReply /// </summary> public virtual ICollection<ConversationReply> Children { get; set; } /// <summary> /// gets or sets if of user that start this conversationReply /// </summary> public virtual long SenderId { get; set; } /// <summary> /// gets or sets user that start this conversationReply /// </summary> public virtual User Sender { get; set; } /// <summary> /// gets or sets Conversation that this message sent in it /// </summary> public virtual Conversation Conversation{ get; set; } /// <summary> /// gets or sets Id of Conversation that this message sent in it /// </summary> public virtual Guid ConversationId { get; set; } #endregion }
مدل بالا نشان دهندهی پیغامهای داده شده در یک گفتگو با موضوعی خاص میباشد. ساختار درختی آن هم برای ایجاد امکان جواب دهی برای پیغامها در نظر گرفته شده است (الزامی نیست). هر پیغام در یک گفتگو ارسال شده و یک ارسال کننده نیز دارد که برای این منظور به ترتیب دو خصوصیت Conversation از نوع کلاس Conversation و Sender از نوع User در نظر گرفتهایم.
با توجه به وجود Privacy در گفتگو نیاز است تا مدل فایل ضمیمه بخش گفتگوها به شکل زیر باشد:
/// <summary> /// Represents the attachment That attached in Conversation /// </summary> public class ConversationAttachment : BaseAttachment { #region NavigationProperties public virtual Conversation Conversation { get; set; } public virtual Guid? ConversationId { get; set; } #endregion }
همانطور که کمی بالاتر بحث شد، قصد اعمال ارث بری TPH را برای مدیریت فایلهای ضمیمه داریم. برای این منظور مدل بالا نیز از کلاس BaseAttachment ارث بری کرده و دو خصوصیت اضافه هم برای اعمال ارتباط یک به چند با گفتگو خواهد داشت. توجه کنید که ConversationId به صورت Nullable تعریف شدهاست.
نتیجه این قسمت
Unable to create an object of type 'ApplicationDbContext'. Add an implementation of 'IDesignTimeDbContextFactory<ApplicationDbContext>' to the project, or see https://go.microsoft.com/fwlink/?linkid=851728 for additional patterns supported at design time.
public ApplicationDbContext(DbContextOptions options) : base(options) { }
dotnet ef --startup-project ../MohasebKhodro/ migrations add InitialDatabase
Please open an issue in the library repository to alert its author and ask them to package the library using the Angular Package Format (https://goo.gl/jB3GVv).
مراحل ایجاد یک پروژهی «کتابخانه» توسط Angular CLI 6.0
مرحلهی اول ایجاد یک پروژهی کتابخانه، مانند قبل، توسط دستور ng new و ایجاد یک پروژهی دلخواه جدید است:
ng new my-lib-test
پس از ایجاد پروژهی my-lib-test توسط دستور فوق و وارد شدن به پوشهی اصلی آن توسط خط فرمان، میتوان با اجرای دستور زیر، پروژههای دیگری را به پروژهی جاری افزود:
ng generate application my-app-name
ng generate library my-lib
همچنین یک پوشهی جدید به نام projects نیز ایجاد شده و پروژهی my-lib داخل آن قرار گرفتهاست.
فایل جدید public_api.ts
پس از ایجاد کتابخانهی جدید «my-lib»، فایل جدیدی به نام projects\my-lib\src\public_api.ts نیز به آن اضافه شدهاست:
با این محتوا:
/* * Public API Surface of my-lib */ export * from './lib/my-lib.service'; export * from './lib/my-lib.component'; export * from './lib/my-lib.module';
برای مثال اگر فایل جدید projects\my-lib\src\lib\my-lib.models.ts را به این کتابخانه اضافه کنیم که شامل تعدادی مدل و اینترفیس قابل دسترسی توسط استفاده کنندگان باشد، باید یک سطر زیر را به انتهای فایل public_api.ts اضافه کنیم:
export * from './lib/my-lib.models';
این پروژهی کتابخانه حتی به همراه فایلهای package.json, tsconfig.json, tslint.json مخصوص به خود نیز میباشد تا بتوان آنها را صرفا جهت این پروژه سفارشی سازی کرد.
ساختار my-lib.service پیشفرض یک پروژهی کتابخانه
اگر به فایل projects\my-lib\src\lib\my-lib.service.ts دقت کنیم:
import { Injectable } from '@angular/core'; @Injectable({ providedIn: 'root' }) export class MyLibService { constructor() { } }
شاید بپرسید چرا؟ هدف اصلی از آن، بهبود فرآیند tree-shaking یا حذف کدهای مرده و استفاده نشدهاست. ممکن است سرویسی را تعریف کنید، اما در برنامه استفاده نشود. این حالت خصوصا در پروژههای کتابخانههای ثالث ممکن است زیاد رخ دهد. به همین جهت با ارائهی این قابلیت، امکان حذف سادهتر سرویسهایی که در برنامه استفاده نشدهاند از خروجی نهایی کامپایل شده، وجود خواهد داشت.
چگونه به پروژهی کتابخانهی جدید، یک کامپوننت جدید را اضافه کنیم؟
تمام دستورات Angular CLI، در اینجا نیز کار میکنند. تنها تفاوت آنها، ذکر صریح نام پروژهی مورد استفاده است:
ng generate component show-data --project=my-lib
البته در اینجا باید فایل my-lib.module.ts را اندکی ویرایش کرد و ShowDataComponent را به قسمت exports نیز افزود:
@NgModule({ imports: [ CommonModule, HttpClientModule ], declarations: [MyLibComponent, ShowDataComponent], exports: [MyLibComponent, ShowDataComponent] }) export class MyLibModule { }
همچنین قسمت imports آن نیز به صورت پیشفرض خالی است. اگر نیاز است با ngIf کار کنید، باید CommonModule را در اینجا قید کنید و اگر نیاز است تبادلات HTTP وجود داشته باشد، ذکر HttpClientModule نیز ضروری است.
مرحلهی ساخت پروژه
پیش از استفادهی از این پروژهی کتابخانه، باید آنرا build کرد:
ng build my-lib
پس از اجرای این دستور، خروجی ذیل مشاهده میشود:
Building Angular Package Building entry point 'my-lib' Rendering Stylesheets Rendering Templates Compiling TypeScript sources through ngc Downleveling ESM2015 sources through tsc Bundling to FESM2015 Bundling to FESM5 Bundling to UMD Minifying UMD bundle Remap source maps Relocating source maps Copying declaration files Writing package metadata Removing scripts section in package.json as it's considered a potential security vulnerability. Built my-lib Built Angular Package! - from: D:\my-lib-test\projects\my-lib - to: D:\my-lib-test\dist\my-lib
استفادهی از کتابخانهی تولید شده
پس از پایان موفقیت آمیز مرحلهی Build، اکنون نوبت به استفادهی از این کتابخانه است. استفادهی از آن نیز همانند تمام کتابخانهها و وابستگیهای ثالثی است که تا پیش از این از آنها استفاده کردهایم. برای مثال ماژول آنرا در قسمت imports مربوط به NgModule کلاس AppModule معرفی میکنیم. برای این منظور به فایل src\app\app.module.ts مراجعه کرده و MyLibModule را به نحو ذیل اضافه میکنیم:
import { MyLibModule } from "my-lib"; @NgModule({ imports: [ BrowserModule, MyLibModule ] }) export class AppModule { }
اما سؤال اینجا است که آیا این پوشه پس از build، داخل پوشهی node_modules نیز کپی شدهاست؟ پاسخ آن خیر است و برای مدیریت خودکار آن، به صورت زیر عمل شدهاست:
اگر به فایل tsconfig.json اصلی و واقع در ریشهی workspace دقت کنید، پس از اجرای دستور «ng generate library my-lib»، قسمت paths آن نیز به صورت خودکار ویرایش شدهاست:
{ "compilerOptions": { "paths": { "my-lib": [ "dist/my-lib" ] } } }
برای نمونه اگر شارهگر ماوس را بر روی my-lib قرار دهید، به درستی مسیر خوانده شدن آن، تشخیص داده میشود.
به این ترتیب مسیر این import، چه در این پروژهی محلی و چه برای کسانیکه پوشهی dist/my-lib را به صورت یک بستهی npm جدید دریافت کردهاند، یکی خواهد بود.
در ادامه اگر به فایل app.component.html مراجعه کرده و selector کامپوننت show-data را به آن اضافه کنیم:
<lib-show-data></lib-show-data>
توزیع کتابخانهی ایجاد شده برای عموم
برای اینکه این کتابخانهی تولیدی را در اختیار عموم، در سایت npm قرار دهیم، ابتدا باید کتابخانه را در حالت production build تولید و سپس آنرا publish کرد:
ng build my-lib --prod cd dist/my-lib npm publish
البته دستور آخر نیاز به ایجاد یک اکانت در سایت npm و وارد شدن به آنرا دارد. جزئیات بیشتر آن در اینجا.
گوگل اخیرا شروع کرده به اعمال قالب جدید مترو مانند خودش به گروههای قدیمی موجود در آن. این مساله چند مزیت رو برای فارسی زبانها میتونه به همراه داشته باشه:
پیشتر این گروهها برای فارسی زبانها آنچنان/«اصلا» دلچسب نبود. چون نه از زبان فارسی پشتیبانی میکرد، نه از راست به چپ و نه از فونتهای سفارشی مطلوب (قلم پیش فرض آن courier new بود). هرچند یک سری style توسط افزونه استایلیش به آن قابل اعمال بود ولی خوب، به یک سری مرورگر خاص محدود میشد. الان این گروههای جدید (که در آدرس آنها بجای groups از کلمه forum استفاده شده) هم از زبان فارسی پشتیبانی میکنند و هم اینکه با انتخاب این زبان، کل مجموعه راست به چپ خواهد شد و برای تمام مرورگرها به شکل یکسانی قابل استفاده خواهد بود. به علاوه این قالب جدید گروهها/انجمنهای گوگل، ادیتور متنی پیشرفتهای را هم به همراه دارد؛ به علاوه امکان الصاق فایل.
به این ترتیب این گروهها برای کسانی که میخواهند یک انجمن فارسی رایگان هاست شده توسط گوگل، به همراه قابلیت الصاق فایل و پشتیبانی از زبان فارسی و راست به چپ را داشته باشند، بسیار مناسب شده است. همچنین سطح دسترسی این گروهها به عمومی، فقط خواندنی و همچنین خصوصی (فقط اعضای دعوت شده قابلیت خواندن یا ارسال مطلب را داشته باشند)، قابل تنظیم است.
توسط این ابزار متدهای شما به ترتیب حروف الفباء مرتب شده و همچنین متدهای عمومی و خصوصی در region های مخصوص خود به صورت خودکار قرار خواهند گرفت.
نحوه عملکرد آنرا در اینجا مشاهده نمائید.
این افزودنی در حقیقت یک افزودنی جهت ReSharper بهشمار میرود و کار آن بررسی اصول نامگذاری صحیح متغیرها، توابع و امثال آن است. همچنین کار غلط گیری املایی را نیز انجام میدهد.
تیمهای داخلی مایکروسافت از این ابزار برای یک دست سازی سورسهای تیمهای مختلف استفاده میکنند.
هرچند عدهای این قوانین را بیش از اندازه سخت گیرانه میدانند!
همچنین اگر علاقمند باشید که StyleCop را به صورت خودکار و در زمان تایپ سورس استفاده کنید (حالت فعلی آن به صورت دستی است و باید برای مثال بر روی صفحه کلیک راست کرد و از منوی ظاهر شده گزینه مربوطه را انتخاب و اجرا نمود)، افزودنی دیگری برای ReSharper طراحی شده است که اینکار را برای شما انجام میدهد:
http://www.codeplex.com/StyleCopForReSharper/
اگر هم تمایل به غیر فعال کردن افزودنیهای ReSharper را داشتید، میتوان به منوی مربوطه در VS.Net مراجعه کرد و آنها را غیرفعال نمود (ReSharper->plugins).