پلاگینی برای طراحی تور مجازی معرفی یا راهنمایی بخشهای مختلف صفحه وب (guided tour) مخصوصا برای زمانی که کاربران برای اولین بار به صفحه وب شما وارد می‌شوند و بخشهای جدید اضافه شده به این صفحه وب را می‌خواهید در یک نمای کلی و به صورت اجمالی معرفی کنید.
برای دیدن نسخه نمایشی دمو بر روی دکمه Click me! I'm Demo در صفحه ای که باز شد کلیک نمایید و برای ادامه دکمه‌های Next را کلیک کنید.
لینک دانلود پلاگین بر روی Github
return factory.Create(
baseName: "SharedResource",
location: "Core3xRtmTestResources.ExternalResources" //نام اسمبلی ثالث
); <IncludeNativeLibrariesForSelfExtract>true</IncludeNativeLibrariesForSelfExtract> <RuntimeIdentifier>win-x86</RuntimeIdentifier> <PublishSingleFile>true</PublishSingleFile>
name: "Publish"
on: push: tags: - "v*"
env: PROJECT_PATH: src/HandySub/HandySub.csproj ZIP_PATH: src/HandySub/bin/Release/net5.0-windows/win-x86/publish/HandySub-x86.zip EXE_PATH: src/HandySub/bin/Release/net5.0-windows/win-x86/publish/HandySub.exe
jobs: deploy: runs-on: windows-latest
steps: - name: Initialize Actions uses: actions/checkout@v2
- name: Initialize .Net uses: actions/setup-dotnet@v1 with: dotnet-version: 5.0.x
- name: Restore Project
run: dotnet restore ${{ env.PROJECT_PATH }} - name: Publish Project
run: dotnet publish ${{ env.PROJECT_PATH }} -c Release --self-contained -r win-x86 --no-restore - name: Create Zip File
uses: papeloto/action-zip@v1
with:
files: ${{ env.EXE_PATH }}
dest: ${{ env.ZIP_PATH }} - name: Initialize Release
uses: actions/create-release@v1
id: create_release
env:
GITHUB_TOKEN: ${{ secrets.GITHUB_TOKEN }}
with:
tag_name: ${{ github.ref }}
release_name: ${{ github.ref }} - name: Create Release
uses: csexton/release-asset-action@v2
with:
github-token: ${{ secrets.GITHUB_TOKEN }}
file: ${{ env.ZIP_PATH }}
release-url: ${{ steps.create_release.outputs.upload_url }} name: "Publish"
on:
push:
tags:
- "v*"
env:
PROJECT_PATH: src/HandySub/HandySub.csproj
ZIP_PATH: src/HandySub/bin/Release/net5.0-windows/win-x86/publish/HandySub-x86.zip
EXE_PATH: src/HandySub/bin/Release/net5.0-windows/win-x86/publish/HandySub.exe
jobs:
deploy:
runs-on: windows-latest
steps:
- name: Initialize Actions
uses: actions/checkout@v2
- name: Initialize .Net
uses: actions/setup-dotnet@v1
with:
dotnet-version: 5.0.x
- name: Restore Project
run: dotnet restore ${{ env.PROJECT_PATH }}
- name: Publish Project
run: dotnet publish ${{ env.PROJECT_PATH }} -c Release --self-contained -r win-x86 --no-restore
- name: Create Zip File
uses: papeloto/action-zip@v1
with:
files: ${{ env.EXE_PATH }}
dest: ${{ env.ZIP_PATH }}
- name: Initialize Release
uses: actions/create-release@v1
id: create_release
env:
GITHUB_TOKEN: ${{ secrets.GITHUB_TOKEN }}
with:
tag_name: ${{ github.ref }}
release_name: ${{ github.ref }}
- name: Create Release
uses: csexton/release-asset-action@v2
with:
github-token: ${{ secrets.GITHUB_TOKEN }}
file: ${{ env.ZIP_PATH }}
release-url: ${{ steps.create_release.outputs.upload_url }} git tag v1.0.0
git push origin tag v1.0.0
در قسمت ریلیز میتوانید ببینید که ریلیز توسط ربات گیتهاب ایجاد شده‌است:
No Authentication
از این گزینه برای احراز هویت کاربرانی استفاده کنید که در قالب یک OWIN Tenant تعریف می‌شوند. برای مثال سایتی با نام Company.com داریم که برای کارمندان این سازمان از طریق company.onmicrosoft.com قابل دسترسی خواهد بود. نمی‌توانید WAAD را طوری پیکربندی کنید که کاربران tenantهای دیگر نیز به اپلیکیشن شما دسترسی داشته باشند.
Domain
نام دامنه‌ای در WAAD که می‌خواهید اپلیکیشن را برای آن پیکربندی کنید، مثلا company.onmicrosoft.com. اگر از custom domain ها استفاده می‌کنید مانند company.com بجای company.onmicrosoft.com میتوانید این اطلاعات را اینجا وارد کنید.
سطح دسترسی
اگر اپلیکیشن نیاز به کوئری گرفتن یا بروز رسانی اطلاعات پوشه‌ها (directory information) را توسط Graph API دارد، از گزینه‌های Single Sign-On, Read Directory Data و یا Single Sign-On, Read and Write Directory Data استفاده کنید. در غیر اینصورت گزینه Single Sign-On را رها کنید. برای اطلاعات بیشتر به Application Access Levels و Using the Graph API to Query Windows Azure AD مراجعه کنید.
Application ID URI
بصورت پیش فرض، قالب پروژه یک شناسه application ID URI برای شما تولید میکند، که این کار با الحاق نام پروژه شما به نام دامنه WAAD صورت می‌گیرد. برای مثال، اگر نام پروژه Example باشد و نام دامنه contoso.onmicrosoft.com، شناسه خروجی https://contoso.onmicrosoft.com/Example میشود. اگر می‌خواهید بصورت دستی این فیلد را مقدار دهی کنید، گزینه More Options را انتخاب کنید. این شناسه باید با //:https شروع شود.
بصورت پیش فرض، اگر اپلیکیشنی که در WAAD تهیه و تدارک دیده شده است، شناسهای یکسان با شناسه موجود در پروژه Visual Studio داشته باشد، پروژه شما به اپلیکیشن موجود در WAAD متصل خواهد شد. اگر می‌خواهید تدارکات جدیدی ببینید تیک گزینه Overwrite the application entry if one with the same ID already exists را حذف کنید.
اگر تیک این گزینه حذف شده باشد، و ویژوال استودیو اپلیکیشنی با شناسهای یکسان را پیدا کند، عددی به آخر URI اضافه خواهد شد. مثلا فرض کنید نام پروژه Example است و اپلیکیشنی نیز با شناسه https://contoso.onmicrosoft.com/Example در WAAD وجود دارد. در این صورت اپلیکیشن جدیدی با شناسه ای مانند https://contoso.onmicrosoft.com/Example_ 20130619330903 ایجاد میشود.
تهیه و تدارک اپلیکیشن در WAAD
برای آنکه یک اپلیکیشن WAAD ایجاد کنید و یا پروژه را به یک اپلیکیشن موجود متصل کنید، ویژوال استودیو به اطلاعات ورود یک مدیر کل برای دامنه مورد نظر، نیاز دارد. هنگامی که در دیالوگ Configure Authentication روی OK کلیک می‌کنید، اطلاعات ورود یک مدیر کل از شما درخواست میشود و نهایتا هنگامیکه روی Create Project کلیک می‌کنید، ویژوال استودیو اپلیکیشن شما را در WAAD پیکربندی میکند.
برای اطلاعات بیشتر درباره نحوه استفاده از مدل احراز هویت Cloud - Single Organization به لینک‌های زیر مراجعه فرمایید:
از این گزینه برای احراز هویت کاربرانی استفاده کنید که در WAAD tenantهای متعددی تعریف شده‌اند. برای مثال، نام سایت contoso.com است و برای کارمندان دو سازمان از طریق آدرس‌های contoso.onmicrosoft.com و fabrikam.onmicrosoft.com قابل دسترسی خواهد بود. نحوه پیکربندی این مدل نیز مانند قسمت قبلی است.
برای اطلاعات بیشتر درباره احراز هویت Cloud - Multi Organization به لینک‌های زیر مراجعه کنید:
این گزینه را هنگامی انتخاب کنید که کاربران در (Windows Server Active Directory (AD تعریف شده اند و نمی‌خواهید از WAAD استفاده کنید. از این مدل برای ایجاد وب سایت‌های اینترنت و اینترانت میتوانید استفاده کنید. برای یک وب سایت اینترنتی از (Active Directory Federation Services (ADFS استفاده کنید.
برای یک وب سایت اینترانتی، میتوانید کلا این گزینه را رها کنید و از Windows Authentication استفاده کنید. در صورت استفاده از گزینه Windows Authentication لازم نیست تا آدرس سند متادیتا (metadata document URL) را فراهم کنید، همچنین توجه داشته باشید که Windows Authentication امکان کوئری گرفتن از پوشه‌ها و کنترل سطوح دسترسی در Active Directory را ندارد.
On-Premises Authority
آدرس سند متادیتا. این سند اطلاعاتی درباره مختصات Authority دارد که اپلیکیشن از آنها برای به پیش بردن روند احراز هویت و ورود به سایت استفاده میکند.
Application ID URI
یک شناسه منحصر به فرد که AD از آن برای شناسایی اپلیکیشن استفاده میکند. میتوانید این فیلد را خالی رها کنید تا ویژوال استودیو بصورت خودکار اپلیکیشنی بدین منظور بسازد.
قدم‌های بعدی
در این مقاله با مدل‌های مختلف احراز هویت در اپلیکیشن‌های Visual Studio 2013 آشنا شدید و برخی تغییرات و امکانات جدید نیز بررسی شدند. برای اطلاعات تکمیلی به ASP.NET and Web Tools for Visual Studio 2013 Release Notes مراجعه کنید.
using System;
using System.Collections.Generic;
namespace MaterialAspNetCoreBackend.DomainClasses
{
public class User
{
public User()
{
UserNotes = new HashSet<UserNote>();
}
public int Id { set; get; }
public DateTimeOffset BirthDate { set; get; }
public string Name { set; get; }
public string Avatar { set; get; }
public string Bio { set; get; }
public ICollection<UserNote> UserNotes { set; get; }
}
} using System;
namespace MaterialAspNetCoreBackend.DomainClasses
{
public class UserNote
{
public int Id { set; get; }
public DateTimeOffset Date { set; get; }
public string Title { set; get; }
public User User { set; get; }
public int UserId { set; get; }
}
} public interface IUsersService
{
Task<List<User>> GetAllUsersIncludeNotesAsync();
Task<User> GetUserIncludeNotesAsync(int id);
} namespace MaterialAspNetCoreBackend.WebApp.Controllers
{
[Route("api/[controller]")]
public class UsersController : Controller
{
private readonly IUsersService _usersService;
public UsersController(IUsersService usersService)
{
_usersService = usersService ?? throw new ArgumentNullException(nameof(usersService));
}
[HttpGet]
public async Task<IActionResult> Get()
{
return Ok(await _usersService.GetAllUsersIncludeNotesAsync());
}
[HttpGet("{id:int}")]
public async Task<IActionResult> Get(int id)
{
return Ok(await _usersService.GetUserIncludeNotesAsync(id));
}
}
} https://localhost:5001/api/users
"build": {
"builder": "@angular-devkit/build-angular:browser",
"options": {
"outputPath": "../MaterialAspNetCoreBackend/MaterialAspNetCoreBackend.WebApp/wwwroot", ng build --no-delete-output-path --watch
dotnet watch run
ng g i contact-manager/models/user ng g i contact-manager/models/user-note
export interface UserNote {
id: number;
title: string;
date: Date;
userId: number;
} import { UserNote } from "./user-note";
export interface User {
id: number;
birthDate: Date;
name: string;
avatar: string;
bio: string;
userNotes: UserNote[];
} ng g s contact-manager/services/user --no-spec
import { Injectable } from "@angular/core";
@Injectable({
providedIn: "root"
})
export class UserService {
constructor() { }
} import { HttpClient, HttpErrorResponse } from "@angular/common/http";
import { Injectable } from "@angular/core";
import { Observable, throwError } from "rxjs";
import { catchError, map } from "rxjs/operators";
import { User } from "../models/user";
@Injectable({
providedIn: "root"
})
export class UserService {
constructor(private http: HttpClient) { }
getAllUsersIncludeNotes(): Observable<User[]> {
return this.http
.get<User[]>("/api/users").pipe(
map(response => response || []),
catchError((error: HttpErrorResponse) => throwError(error))
);
}
getUserIncludeNotes(id: number): Observable<User> {
return this.http
.get<User>(`/api/users/${id}`).pipe(
map(response => response || {} as User),
catchError((error: HttpErrorResponse) => throwError(error))
);
}
} <?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<svg width="512" height="512" viewBox="0 0 512 512" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg"
xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink">
<defs>
<svg viewBox="0 0 128 128" height="100%" width="100%"
pointer-events="none" display="block" id="user1" > import { Component } from "@angular/core";
import { MatIconRegistry } from "@angular/material";
import { DomSanitizer } from "@angular/platform-browser";
@Component()
export class ContactManagerAppComponent {
constructor(iconRegistry: MatIconRegistry, sanitizer: DomSanitizer) {
iconRegistry.addSvgIconSet(sanitizer.bypassSecurityTrustResourceUrl("assets/avatars.svg"));
}
} iconRegistry.addSvgIcon(
"unicorn",
this.domSanitizer.bypassSecurityTrustResourceUrl("assets/unicorn_icon.svg")
); <mat-icon svgIcon="unicorn"></mat-icon>
import { User } from "../../models/user";
import { UserService } from "../../services/user.service";
@Component()
export class SidenavComponent implements OnInit {
users: User[] = [];
constructor(private userService: UserService) { }
ngOnInit() {
this.userService.getAllUsersIncludeNotes()
.subscribe(data => this.users = data);
}
} <mat-list>
<mat-list-item>Item 1</mat-list-item>
<mat-list-item>Item 2</mat-list-item>
<mat-list-item>Item 3</mat-list-item>
</mat-list> <mat-nav-list>
<mat-list-item *ngFor="let user of users">
<a matLine href="#">
<mat-icon svgIcon="{{user.avatar}}"></mat-icon> {{ user.name }}
</a>
</mat-list-item>
</mat-nav-list> 
<mat-nav-list>
<mat-list-item *ngFor="let user of users">
<a matLine [routerLink]="['/contactmanager', user.id]">
<mat-icon svgIcon="{{user.avatar}}"></mat-icon> {{ user.name }}
</a>
</mat-list-item>
</mat-nav-list> const routes: Routes = [
{
path: "", component: ContactManagerAppComponent,
children: [
{ path: ":id", component: MainContentComponent },
{ path: "", component: MainContentComponent }
]
},
{ path: "**", redirectTo: "" }
]; import { Component, OnInit } from "@angular/core";
import { ActivatedRoute } from "@angular/router";
import { User } from "../../models/user";
import { UserService } from "../../services/user.service";
@Component({
selector: "app-main-content",
templateUrl: "./main-content.component.html",
styleUrls: ["./main-content.component.css"]
})
export class MainContentComponent implements OnInit {
user: User;
constructor(private route: ActivatedRoute, private userService: UserService) { }
ngOnInit() {
this.route.params.subscribe(params => {
this.user = null;
const id = params["id"];
if (!id) {
return;
}
this.userService.getUserIncludeNotes(id)
.subscribe(data => this.user = data);
});
}
} <div *ngIf="!user">
<mat-spinner></mat-spinner>
</div>
<div *ngIf="user">
<mat-card>
<mat-card-header>
<mat-icon mat-card-avatar svgIcon="{{user.avatar}}"></mat-icon>
<mat-card-title>
<h2>{{ user.name }}</h2>
</mat-card-title>
<mat-card-subtitle>
Birthday {{ user.birthDate | date:'d LLLL' }}
</mat-card-subtitle>
</mat-card-header>
<mat-card-content>
<mat-tab-group>
<mat-tab label="Bio">
<p>
{{user.bio}}
</p>
</mat-tab>
<!-- <mat-tab label="Notes"></mat-tab> -->
</mat-tab-group>
</mat-card-content>
</mat-card>
</div> 
import { Router } from "@angular/router";
@Component()
export class SidenavComponent implements OnInit, OnDestroy {
users: User[] = [];
constructor(private userService: UserService, private router: Router) {
}
ngOnInit() {
this.userService.getAllUsersIncludeNotes()
.subscribe(data => {
this.users = data;
if (data && data.length > 0 && !this.router.navigated) {
this.router.navigate(["/contactmanager", data[0].id]);
}
});
}
} let id = params['id']; if (!id) id = 1;
<mat-sidenav #sidenav
import { MatSidenav } from "@angular/material";
@Component()
export class SidenavComponent implements OnInit, OnDestroy {
@ViewChild(MatSidenav) sidenav: MatSidenav; ngOnInit() {
this.router.events.subscribe(() => {
if (this.isScreenSmall) {
this.sidenav.close();
}
});
} 
که وارد قسمت مدیریتی می‌شویم طبق تصویر زیر :
در مرحله بعد با مراجعه به ویژوال استودیو پروژه خود را با ویژوال استودیو ایجاد میکنیم و پروژه خود را به Team Foundation Serve مایکروسافت متصل خواهیم کرد . با کلیک بر روی Team از منوی ویژوال استودیو Manage Connections را انتخاب کرده و طبق تصویر زیر اطلاعات در خواستی را وارد میکنیم و بر روی Connect کلیک میکنیم
در مرحله بعد بر روی Solution پروژه راست کلیک کرده و Add Solution to Source Control را انتخاب میکنیم و با مشاهده پنجره Add Solution to Source Control بر روی ok کلیک کرده و با مراجعه به Solution Explorer پروژه مشاهده میکنیم که علامت + سبز رنگ در کنار Itemهای پروژه مشاهد میشود و این نشان دهنده این می‌باشد که پروژه ما هنوز به Team Foundation Server مایکروسافت منتقل نشده است . و برای انتقال بر روی Solution پروژه راست کلیلک کرده و ..Check In را انتخاب میکنیم و در قسمت Comment میتوانیم توضیحاتی را اضافه کرده و دوباره بر روی Check کلیک کرده و Itemهای پروژه ما منتقل سرور مایکروسافت میشود .
روش دوم :
در این روش ما نیاز به Windows Server 2012 R2 و نرم افزار 2015 Microsoft Team Foundation Server داریم و مراحل را در این روش طبق مقاله زیر جلو می‌بریم که میتوانید به مراجعه به لینک زیر به مقاله دسترسی داشته باشید .
| clear | دکمه‌ای جهت حذف محتوای کادر متنی است. مقدار پیش فرض آن true است. |
| escape | برای
دفاع در برابر کدهای مخرب html به کار میرود و کاراکترهای مدنظر را در صورت
true بودن غیرفعال میکند. البته اگر از خاصیت display استفاده کنید این
گزینه تاثیرش را از دست خواهد داد. |
| inputclass | یک کلاس css را به کادر متنی اعمال میکند. |
| placeholder | مقدار داده شده را در صورتی که کادر متنی خالی باشد، نشان می‌دهد. |
| tpl | به معنی یک قالب. شما میتوانید کد html تگ input خود را وارد کنید؛ ولی توصیه نمی‌شود. |
TextArea
همان خاصیت‌های قبلی را دارد بعلاوه rows که نمایانگر مقدار ارتفاع آن است.
select
خاصیت‌های escape,input,class و tpl را دارد به‌علاوه خاصیت‌های زیر:
| prepend | همانند گزینه پایینی است ولی قبل از آن داده‌های خود را اضافه میکند. |
| source | از
آنجا که یک لیست، لیستی از آیتم‌ها را دارد و کاربر یکی از آنها را
انتخاب میکند، این بخش، منبع آیتم‌ها را معرفی میکند. این خاصیت چهار نوع
داده می‌پذیرد: آرایه یا شیء‌ایی از مقادیر. تابعی که بعد از انجام هر عملی،
اطلاعات به آن پاس می‌شوند و یا از نوع رشته که این رشته یک آدرس سمت سرور
است که با درخواست از آن آدرس، اطلاعات را دریافت میکند. |
| sourceCache | اگه خاصیت بالا با آدرسی پر شده باشد که از سمت سرور بخواند، در دفعات بعدی مقدار دریافتی را از کش خواهد خواند. |
| sourceError | یک پیام خطا هنگام بارگزاری اطلاعات |
| sourceOptions | در
صورتیکه قصد اضافه کردن پارامتری را به درخواست ایجکسی دارید. یک شیء از پارامترها را به آن
نسبت میدهیم و برای رونویسی پارامترها از یک تابع استفاده میکنیم که نحوه‌ی تغییرات را قبلا در جدول شماره یک دیده‌اید. |
| datepicker | پیکربندی تقویم را بر عهده دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد پیکربندی تقویم به این لینک مراجعه فرمایید.{ weekStart: 0, startView: 0, minViewMode: 0, autoclose: false } |
| format | قالب بندی فرمت تاریخ جهت ارسال به سرور\ حالت پیش فرض yyyy-mm-dd مقادیری که میتوان به کار برد: yy yyyy mm m dd d |
| viewformat | این فرمت هنگام نمایش به کار می‌آید و در صورتیکه مقدار عنصر در این قالب نباشد، آن را تبدیل میکند. |
datetime در بوت استراپ
کاملا مشترک با مورد قبلی.
dateUI
مختص JqueryUI است و کاملا مشترک با مورد قبلی.
combodate
موارد مشترک قبلی را دارد ولی به جای خاصیت datepicker از combodate استفاده میشود که پیکربندی آن در این لینک قرار دارد.
<link href="js/inputs-ext/wysihtml5/bootstrap-wysihtml5-0.0.2/bootstrap-wysihtml5-0.0.2.css" rel="stylesheet" type="text/css"></link> <script src="js/inputs-ext/wysihtml5/bootstrap-wysihtml5-0.0.2/wysihtml5-0.3.0.min.js"></script> <script src="js/inputs-ext/wysihtml5/bootstrap-wysihtml5-0.0.2/bootstrap-wysihtml5-0.0.2.min.js"></script>
<script src="js/inputs-ext/wysihtml5/wysihtml5.js"></script>
['text1', 'text2', 'text3' ...]
//or
[{value: 1, text: "text1"}, {value: 2, text: "text2"}, ...] <link href="select2/select2.css" rel="stylesheet" type="text/css"></link> <script src="select2/select2.js"></script>
<link href="select2-bootstrap.css" rel="stylesheet" type="text/css"></link>
نکته: در حال حاضر خاصیت autotext روی این المان جواب نمی‌دهد و میتوانید از خاصیت data-value به جای آن استفاده کنید.
<form>
<div>
<div><div></div><div></div></div>
<div></div>
</div>
</form> <button type="submit">ok</button>
<button type="button">cancel</button> <div></div>
$('#favsite').editable('option', 'disabled', false); | editable | ویرایشگر را بر اساس مقادیر اولیه روی عنصر مشخص شده فعال میکند. |
| () activate | فوکوس را به input ویرایشگر باز می‌گرداند. |
| () destory | حذف ویژگی ویرایش از روی عنصر |
| () disable | غیرفعال کردن ویرایشگر |
| () enable | فعال سازی آن |
| ()getvalue | باعث بازگردانی
مقدار جاری همه عناصر توسط شیء جفت کلید مقدار میشود و عناصری که شامل
متن یا مقداری نیستند، از آن حذف می‌شوند. در صورتیکه قصد دارید مقدار تنها
یک عنصر قابل دریافت باشد، با خاصیت isSingle آن را true کنید. $('#username, #fullname').editable('getValue');
//result:
{
username: "superuser",
fullname: "John"
}
//isSingle = true
$('#username').editable('getValue', true);
//result "superuser" |
| ()hide | مخفی کردن تگ فرم ویرایشگر |
| (option(key,value | تغییر خصوصیات یک عنصر که در بالا هم نمونه کد آن را دیدیم. |
| (setvalue(value,convertStr | ست کردن مقدار جدید کنترل و پارامتر دوم وضعیت تبدیل این مقدار به فرمت داخلی است که برای آن تعریف شده است مثل date |
| () show | نمایش ویرایشگر |
| ( submit(options | در
صورتی که خاصیت ارسال خودکار به سمت سرور را غیر فعال کرده باشید، با این
گزینه میتوانید همه اطلاعات و تغییرات را ارسال کنید. برای ایجاد فرم بر
اساس ویرایشگرها و ارسال اطلاعات با کلیک بر روی دکمه submit کاربرد دارد. یک مثال
در این زمینه . پارامترهای options به شرح زیر هستند: url data ajaxoptions (error(obj (success(obj,config از نسخه 1.5.1 میتوان این گزینه را به راحتی روی یک المان خاص هم صدا زد: $('#username').editable('submit') |
| () toggle | کدی که صدا زده میشود بین دو وضعیت show و hide سوئیچ میکند. |
| () toggleDisabled | تغییر وضعیت بین دو حالت enable و disable |
| () validate | انجام اعتبارسنجی بر روی همه کنترل ها. $('#username, #fullname').editable('validate');
// possible result:
{
username: "username is required",
fullname: "fullname should be minimum 3 letters length"
} |
رویدادها
| hidden | این
رویداد زمانی رخ می‌دهد که ویرایشگر دیگر قابل مشاهده نیست و شامل دو پارامتر
event و reason است. reason دلیل اینکه چرا ویرایشگر از دید خارج شده است
را با یکی از گزینه‌های زیر مشخص میکند. save cancel onblur nochange manual $('#username').on('hidden', function(e, reason) {
if(reason === 'save' || reason === 'cancel') {
//auto-open next editable
$(this).closest('tr').next().find('.editable').editable('show');
}
}); |
| init | موقعی صدا زده میشود که متد editable روی عنصر صدا زده میشود و به یاد داشته باشید که این رویداد باید قبل از آن ست شده باشد. $('#username').on('init', function(e, editable) {
alert('initialized ' + editable.options.name);
});
$('#username').editable(); |
| save | موقعی
که مقدار جدید، با موفقیت تایید میشود. دو پارامتر event و params را باز
می‌گرداند که params شامل دو خصوصیت newValue و response است که به ترتیب
مقدار جدید و اطلاعات برگشت داده شده از درخواست آژاکس است. $('#username').on('save', function(e, params) {
alert('Saved value: ' + params.newValue);
}); |
| shown | موقعیکه ویرایشگر نمایش می‌یابد و فرم با موفقیت رندر شده است. برای اشیایی چون select باید صبر کنید تا مقادیر آنها بارگذاری شوند. $('#username').on('shown', function(e, editable) {
editable.input.$input.val('overwriting value of input..');
}); |
div.k-treeview{
border-width: 0px;
background: transparent none repeat scroll 0px center;
overflow: auto;
white-space: nowrap;
} overflow: auto;
.popover-title {
text-align: right;
} 