مطالب
معرفی Xamarin و مزیت‌های استفاده از آن

چرا برنامه نویسی موبایل؟

با افزایش روزافزون SmartPhone ها و تبلت‌ها، بازار تکنولوژی به این سمت سوق پیدا کرده‌است. از این رو شرکت‌های ارائه دهنده نرم افزاری، از این موقعیت استفاده کرده و هر کدام پلتفرم متفاوتی را برای برنامه نویسی بر روی این اسمارت فون‌ها ارائه داده‌اند. یکی از بزرگترین دغدغه‌های امروزه شرکت‌های برنامه نویسی و توسعه نرم افزار موبایل، انتخاب درست پلتفرم برای توسعه نرم افزار میباشد. در این مقاله قصد دارم یکی از این پلت فرم‌ها را بررسی کرده و معرفی کنم.

شرکت xamarin کار خود را در سال 2011 با ارایه نسخه Cross Platform پلتفرم .Net به نام Mono آغاز کرد. بعد از ارایه این نسخه از .Net، زامارین به کمک Mono توانست پیاده سازی بر روی  Android و IOS را به نام‌های MonoForAndroid  و MonoTouch ارایه دهد. بعد از این نسخه‌ها برنامه نویسان توانستند بر روی سیستم عامل‌های اندروید و آی او اس به صورت Native کد خود را به زبان C# نوشته و آن‌ها را اجرا کنند.


چرا باید از Xamarin استفاده کنم؟

در ادامه مقاله قصد دارم شما را با برخی از ویژگی‌های زامارین آشنا کرده و مزایای استفاده از آن را بیان کنم. 

Xamarin امکانی را فراهم کرده‌است که برنامه نویسان به دو روش متفاوت قادر خواهند بود برنامه‌های خود را بنویسند:


Xamarin Native :1

زامارین به شما این امکان را میدهد که بتوانید به صورت مستقیم برای هر پلتفرم به صورت جداگانه برنامه نویسی کنید. در اندروید اینکار با Xamarin.Droid و در IOS اینکار با Xamarin.Touch امکانپذیر است. مزیت‌های استفاده از این روش عبارتند از:

·   بهره گیری از یک زبان برنامه نویسی

همانطور که میدانید یادگیری یک زبان برنامه نویسی هزینه‌ی زیادی را برای یک سازمان و یا یک شخص به همراه دارد. در زامارین این امکان فراهم شده‌است که با استفاده از تنها یک زبان برنامه نویسی مانند C# ، برنامه نویسان بتوانند برای پلتفرم‌های مختلف برنامه بنویسند. در نظر داشته باشید که UI در هر پلتفرم به صورت جداگانه پیاده سازی میشود. به طور مثال در اندروید به وسیله‌ی Android Xml میتوانید ظاهر برنامه خود را پیاده سازی کنید و منطق‌های خود را با زبان C# برای تمامی پلت فرم‌ها به صورت یکسان بنویسید.

·   تجربه کاربری Native

زامارین به شما این امکان را خواهد داد که با استفاده از کنترل‌های Native هر پلتفرم به تجربه کاربری همان پلت فرم دسترسی پیدا کنید و اپلیکیشنی با ظاهر و UX همان پلتفرم بسازید.

·   استفاده  100% از امکانات هر پلتفرم

زامارین به دلیل Native بودن این امکان را به برنامه نویسان ارائه میدهد که با استفاده از یک زبان و با بکارگیری Cycle  Life مخصوص هر پلتفرم،  به 100% امکانات و API ‌های هر پلتفرم دسترسی پیدا کنند.

·   Performance

به دلیل اینکه برنامه‌های زامارین به صورت Native اجرا میشوند Performance بالایی دارند.

·   دسترسی به API ‌های موجود در .Net

شما قادر خواهید بود با دانش موجود مانند Entity Framework Code و.. به فریم ورک .Net  دسترسی پیدا کرده و از API ‌های درون آن استفاده کنید. زامارین از یکی از پیاده سازی‌های .Net Standard استفاده میکند.

·   استفاده مجدد از کد

در زامارین قادر خواهید بود که از کدهای خود، استفاده مجدد کرده و این امر سبب مدیریت بهتر بر روی کد، کد نویسی کمتر، هزینه نگهداری کد کمتر، توسعه راحت‌تر اپلیکیشن و ... میشود.

·   تست خودکار

در زامارین شما میتوانید برای کدهای خود تست خودکار نوشته و آنها را به صورت خودکار تست کنید.

·   Bind کردن Library ‌های Objective-C و Java

زامارین طوری طراحی شده‌است که دست شما را در هیچگونه شرایطی نخواهد بست. شما میتوانید به صورت مستقیم کدهایی را که به زبان های Java  و Objective-C نوشته شده‌اند، به پروژه اضافه کرده و هیچگونه نگرانی از بابت کدهای از قبل نوشته شده که به زبان‌های Objective-C و Java هستند، نداشته باشید.

·   Designer

در زمارین این امکان وجود دارد که در هر پلتفرم از طریق Designer مخصوص به آن پلتفرم، UI خود را طراحی و پیاده سازی کنید.

·   Async

  در برنامه نویسی غیر همزمان ( Asynchronous Programming ) این امکان وجود دارد که برنامه شما بدون توقف، یک قسمت از کد را اجرا کرده و منتظر اجرای قسمت‌های دیگر کد نشود؛ یا به اصطلاح برنامه از حالت Response خارج نشود. در زبان‌های Java ، Objective-C و Swift اینکار باید با CallBack و به صورت Manual مدیریت شود؛ اما #C این امکان را فراهم آورده است که به راحتی اینکار را انجام داده و برنامه خود را همیشه در حالت پاسخ دهی نگه دارید.  

public async Task<List<FeedItem>> GetFeedItems(DateTime date) {
  var feed = "http://planet.xamarin.com/feed/";
  var response = await httpClient.GetStringAsync(feed);
  var items = await ParseFeedAsync(response);
  return items.Where(item => item.Published.Date == date).ToList();
}


·   Parallel Programming

در برنامه نویسی موازی( Parallel Programming )  برخلاف برنامه نویسی MultiThread که بر روی یک هسته CPU اجرا میشود، بر روی چندین هسته CPU به صورت موازی اجرا میشود. زامارین از این نوع برنامه نویسی پشتیبانی میکند.


Xamarin.Forms: 2

پس از معرفی Xamarin Forms API شما میتوانید علاوه بر مزیت‌هایی که در بالا اشاره شد، کدهای Logic خود را با زبان C# و کدهای UI خود را با زبان XAML پیاده سازی کرده و با یک بار نوشتن کد، در پلتفرم‌های مختلف خروجی خود را مشاهده کنید.  مزیت استفاده از Xamarin Forms عبارتند از:

·   استفاده از کد واحد برای پیاده سازی UI و Logic

یکی از بهترین مزیت‌هایی را که میتوان به آن اشاره نمود این است که شما کافیست یک بار کد خود را بنویسید و Xamarin Forms کد شما را در پلت فرم‌های متفاوت پیاده سازی خواهد کرد.

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TabbedPage xmlns="http://xamarin.com/schemas/2014/forms"
            xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2009/xaml"
            x:Class="MyApp.MainPage">
    <TabbedPage.Children>
        <ContentPage Title="Profile" Icon="Profile.png">
            <StackLayout Spacing="20" Padding="20"
                         VerticalOptions="Center">
                <Entry Placeholder="Username"
                       Text="{Binding Username}"/>
                <Entry Placeholder="Password"
                       Text="{Binding Password}"
                       IsPassword="true"/>
                <Button Text="Login" TextColor="White"
                        BackgroundColor="#77D065"
                        Command="{Binding LoginCommand}"/>
            </StackLayout>
        </ContentPage>
        <ContentPage Title="Settings" Icon="Settings.png">
            <!-- Settings -->
        </ContentPage>
    </TabbedPage.Children>
</TabbedPage>


برای پیاده سازی UI در Xamarin Forms باید از XAML استفاده کنید. همچنین مانند روش قبلی میتوانید از زبان C# برای پیاده سازی منطق، استفاده نمایید.

با استفاده از Xamarin Forms شما تجربه نوشتن کد Cross Platform را در کنار Native بودن آن خواهید داشت.

·   استفاده از یک کنترل مخصوص یک پلتفرم در بین کد ( Embedding )

در Xamarin Forms این امکان وجود دارد که اگر شما خواستید یک کنترل مخصوص IOS را در بین کدهای خود استفاده کنید، بتوانید به راحتی اینکار را انجام دهید.( (Embedding

اگر به تصویر بالا دقت کنید متوجه خواهید شد که در یکسری از کنترل‌ها، تصاویر متفاوت هستند. در نسخه اندروید یک Action Button در قسمت پایین صفحه مشاهده میکنید که در نسخه‌ی IOS آن موجود نیست. یعنی به صورت مستقیم کنترل Action Button که مختص به پلت فرم اندروید میباشد، درون Xamarin Forms استفاده شده است.

·   دسترسی به هر پلتفرم به طور مستقیم

شما قادر خواهید بود به طور مستقیم به هر پلت فرم دسترسی پیدا کرده و به طور مثال در هر پلتفرم، UI مخصوص به خود را با Property ‌های مخصوص به خود طراحی کنید.

·   UITest و Test Cloud

در Xamarin Forms  میتوانید برای UI خود تست نوشته و آن‌ها را به وسیله Xamarin Test Cloud بر روی صدها Device متفاوت تست کنید. (این امکان فقط برای Android و IOS وجود دارد.)

·   Life Cycle مشابه در تمامی پلتفرم ها

همانطور که میدانید پلتفرم‌های مختلف، Life Cycle ‌های متفاوتی برای مدیریت اپلیکیشن دارند. یکی از مزیت‌های استفاده از Xamarin Forms این است که شما میتوانید برای تمامی پلتفرم‌ها به‌وسیله‌ی یک Life Cycle یکسان کد بنویسید.

·   Previewer

یکی از بهترین قابلیت‌هایی که در Xamarin Forms اضافه شده‌است این است که شما قادر خواهید بود به صورت Real Time خروجی فایل XAML خود را به وسیله Previewer مشاهده نمایید.

·   Performance Profiler

به وسیله Xamarin Profiler شما میتوانید میزان مصرف حافظه، Performance و ... را در اندروید و IOS اندازه گیری نمایید.

نکات قابل توجه:

Ø   استفاده همزمان از Xamarin Forms و Xamarin Native

شما میتوانید کدهای خود را با حداکثر Reusability نوشته و در صورت لزوم با کدهای Xamarin Native ترکیب کنید.

Ø   Documentation خیلی خوب

زمارین  مستندات جامع و کاملی را در سایت خود گردآوری کرده که میتوانید به راحتی از آن برای فهم تمامی قسمت‌های Xamarin استفاده کنید.

نظرات مطالب
OpenCVSharp #6
2 نکته و یک تجربه کوچک درباره نمایش ویدیو با خواندن اطلاعات از WebCam :
-اول اینکه اگر خواستید لیست از وب کم‌های سیستم تون داشته باشید از کد زیر استفاده کنید (البته برای استفاده از آن به DirectShow.Net dll نیاز دارید)
        private void LoadCameras()
        {
            List<string> data = new List<string>();
            List<KeyValuePair<int, string>> ListCamerasData = new List<KeyValuePair<int, string>>();
            //-> Find systems cameras with DirectShow.Net dll
            DsDevice[] _SystemCamereas = DsDevice.GetDevicesOfCat(FilterCategory.VideoInputDevice);
            int _DeviceIndex = 0;
            foreach (DirectShowLib.DsDevice _Camera in _SystemCamereas)
            {
                ListCamerasData.Add(new KeyValuePair<int, string>(_DeviceIndex, _Camera.Name));
                data.Add(_Camera.Name);
                _DeviceIndex++;
            }

            CameraList.ItemsSource = data;
        }
-دوم اینکه برای نسبت دادن وب کم به CvCapture از متد CvCapture.FromCamera(cameraIndex) استفاده می‌کنیم :
            using (CvCapture capture = CvCapture.FromCamera(cameraIndex))
            {
                //var interval = (int)(1000 / capture.Fps);
                IplImage image;
                while (_worker != null && !_worker.CancellationPending)
                {
                    if ((image = capture.QueryFrame()) != null)
                    {
                        _worker.ReportProgress(0, image);
                        Thread.Sleep(10);
                    }
                }
            }

این رو هم بگم که همین روش رو با بکارگیری محصور کننده Emgu انجام دادم و سرعت پایین‌تری نسبت به OpenCvSharp داشت.

و یک سوال : چرا در حین کار با وب کم مقدار خروجی capture.Fps یا همان frames per second مقدار صفر را بر می‌گرداند؟
مطالب
MVVM و رویدادگردانی

در دو قسمت قبل به اینجا رسیدیم که بجای شروع به کدنویسی مستقیم در code behind یک View (یک پنجره، یک user control ...)، کلاس مجزای دیگری را به نام ViewModel به برنامه اضافه خواهیم کرد و این کلاس از وجود هیچ فرمی در برنامه مطلع نیست.
بنابراین جهت انتقال رخدادها به ViewModel، بجای روش متداول تعریف روال‌های رخدادگردان در Code behind:
<Button  Click="btnClick_Event">Last</Button>

آن‌ها را با Commands به ViewModel ارسال خواهیم کرد:
<Button Command="{Binding GoLast}">Last</Button>  


همچنین بجای اینکه مستقیما بخواهیم از طریق نام یک شیء به مثلا خاصیت متنی آن دسترسی پیدا کنیم:
<TextBox Name="txtName" />  

از طریق Binding، اطلاعات مثلا متنی آن‌را به ViewModel منتقل خواهیم کرد:
<TextBox Text="{Binding Name}" />  


و همینجا است که 99 درصد آموزش‌های MVVM موجود در وب به پایان می‌رسند؛ البته پس از مشاهده 10 تا 20 ویدیو و خواندن بیشتر از 30 تا مقاله! و اینجا است که خواهید گفت: فقط همین؟! با این‌ها میشه یک برنامه رو مدیریت کرد؟!
البته همین‌ها برای مدیریت قسمت عمده‌ای از اکثر برنامه‌ها کفایت می‌کنند؛ اما خیلی از ریزه‌ کاری‌ها وجود دارند که به این سادگی‌ها قابل حل نیستند و در طی چند مقاله به آن‌ها خواهیم پرداخت.

سؤال: در همین مثال فوق، اگر متن ورودی در TextBox تغییر کرد، چگونه می‌توان بلافاصله از تغییرات آن در ViewModel مطلع شد؟ قدیم‌ترها می‌شد نوشت:
<TextBox TextChanged="TextBox_TextChanged" />


اما الان که قرار نیست در code behind کد بنویسیم (تا حد امکان البته)، باید چکار کرد؟
پاسخ: امکان Binding به TextChanged وجود ندارد، پس آن‌را فراموش می‌کنیم. اما همان Binding معمولی را به این صورت هم می‌شود نوشت (همان مثال قسمت قبل):
<TextBox Text="{Binding 
MainPageModelData.Name,
Mode=TwoWay,
UpdateSourceTrigger=PropertyChanged}" />


و نکته مهم آن UpdateSourceTrigger است. اگر روی حالت پیش فرض باشد، ViewModel پس از تغییر focus از این TextBox به کنترلی دیگر، از تغییرات آگاه خواهد شد. اگر آن‌را صریحا ذکر کرده و مساوی PropertyChanged قرار دهیم (این مورد در سیلورلایت 5 جدید است؛ هر چند از روز نخست WPF وجود داشته است)، با هر تغییری در محتوای TextBox، خاصیت MainPageModelData.Name به روز رسانی خواهد شد.
اگر هم بخواهیم این تغییرات آنی‌را در ViewModel تحت نظر قرار دهیم، می‌توان نوشت:

using System.ComponentModel;

namespace SL5Tests
{
public class MainPageViewModel
{
public MainPageModel MainPageModelData { set; get; }
public MainPageViewModel()
{
MainPageModelData = new MainPageModel();
MainPageModelData.Name = "Test1";
MainPageModelData.PropertyChanged += MainPageModelDataPropertyChanged;
}

void MainPageModelDataPropertyChanged(object sender, PropertyChangedEventArgs e)
{
switch (e.PropertyName)
{
case "Name":
//do something
break;
}
}
}
}

تعریف MainPageModel را در قسمت قبل مشاهده کرده‌اید و این کلاس اینترفیس INotifyPropertyChanged را پیاده سازی می‌کند. بنابراین می‌توان از رویدادگردان PropertyChanged آن در ViewModel هم استفاده کرد.
به این ترتیب همان کار رودیدادگردان TextChanged را اینطرف هم می‌توان شبیه سازی کرد و تفاوتی نمی‌کند. البته با این تفاوت که در ViewModel فقط به اطلاعات به روز موجود در MainPageModelData.Name دسترسی داریم، اما نمی‌دانیم و نمی‌خواهیم هم بدانیم که منبع آن دقیقا کدام شیء رابط کاربری برنامه است.

سؤال: ما قبلا مثلا می‌توانستیم بررسی کنیم که اگر کاربر حین تایپ در یک TextBox بر روی دکمه‌ی Enter کلیک کرد، آن‌گاه برای نمونه، جستجویی بر اساس اطلاعات وارد شده صورت گیرد. الان این فشرده شدن دکمه‌ی Enter را چگونه دریافت و چگونه به ViewModel ارسال کنیم؟
این مورد کمی پیشرفته‌تر از حالت‌های قبلی است. برای حل این مساله ابتدا باید UpdateSourceTrigger یاد شده را مساوی Explicit قرار داد. یعنی اینبار می‌خواهیم نحوه ی به روز رسانی خاصیت MainPageModelData.Name را از طریق Binding خودمان مدیریت کنیم. این مدیریت کردن هم با استفاده از امکاناتی به نام Attached properties قابل انجام است که به آن‌ها Behaviors هم می‌گویند. مثلا:

using System.Windows;
using System.Windows.Controls;
using System.Windows.Input;

namespace SL5Tests
{
public static class InputBindingsManager
{
public static readonly DependencyProperty UpdatePropertySourceWhenEnterPressedProperty
= DependencyProperty.RegisterAttached(
"UpdatePropertySourceWhenEnterPressed",
typeof(bool),
typeof(InputBindingsManager),
new PropertyMetadata(false, OnUpdatePropertySourceWhenEnterPressedPropertyChanged));

static InputBindingsManager()
{ }

public static void SetUpdatePropertySourceWhenEnterPressed(DependencyObject dp, bool value)
{
dp.SetValue(UpdatePropertySourceWhenEnterPressedProperty, value);
}

public static bool GetUpdatePropertySourceWhenEnterPressed(DependencyObject dp)
{
return (bool)dp.GetValue(UpdatePropertySourceWhenEnterPressedProperty);
}

private static void OnUpdatePropertySourceWhenEnterPressedPropertyChanged(DependencyObject dp,
DependencyPropertyChangedEventArgs e)
{
var txt = dp as TextBox;
if (txt == null)
return;

if ((bool)e.NewValue)
{
txt.KeyDown += HandlePreviewKeyDown;
}
else
{
txt.KeyDown -= HandlePreviewKeyDown;
}
}

static void HandlePreviewKeyDown(object sender, KeyEventArgs e)
{
if (e.Key != Key.Enter) return;

var txt = sender as TextBox;
if (txt == null)
return;

var binding = txt.GetBindingExpression(TextBox.TextProperty);
if (binding == null) return;
binding.UpdateSource();
}
}
}

تعریف Attached properties یک قالب استاندارد دارد که آن را در کد فوق ملاحظه می‌کنید. یک تعریف به صورت static و سپس تعریف متدهای Get و Set آن. با تغییر مقدار آن که اینجا از نوع bool تعریف شده، متد OnUpdatePropertySourceWhenEnterPressedPropertyChanged به صورت خودکار فراخوانی می‌شود. اینجا است که ما از طریق آرگومان dp به textBox جاری دسترسی کاملی پیدا می‌کنیم. مثلا در اینجا بررسی شده که آیا کلید فشرده شده enter است یا خیر. اگر بله، یک سری فرامین را انجام بده. به عبارتی ما توانستیم، قطعه کدی را به درون شیءایی موجود تزریق کنیم. Txt تعریف شده در اینجا، واقعا همان کنترل TextBox ایی است که به آن متصل شده‌ایم.

و برای استفاده از آن خواهیم داشت:

<UserControl x:Class="SL5Tests.MainPage"
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
xmlns:d="http://schemas.microsoft.com/expression/blend/2008"
xmlns:mc="http://schemas.openxmlformats.org/markup-compatibility/2006"
xmlns:VM="clr-namespace:SL5Tests"
mc:Ignorable="d" Language="fa"
d:DesignHeight="300" d:DesignWidth="400">
<UserControl.Resources>
<VM:MainPageViewModel x:Name="vmMainPageViewModel" />
</UserControl.Resources>
<Grid DataContext="{Binding Source={StaticResource vmMainPageViewModel}}"
x:Name="LayoutRoot"
Background="White">
<TextBox Text="{Binding
MainPageModelData.Name,
Mode=TwoWay,
UpdateSourceTrigger=Explicit}"
VerticalAlignment="Top"
VM:InputBindingsManager.UpdatePropertySourceWhenEnterPressed="True" />
</Grid>
</UserControl>

همانطور که مشاهده می‌کنید، UpdateSourceTrigger به Explicit تنظیم شده و سپس InputBindingsManager.UpdatePropertySourceWhenEnterPressed به این کنترل متصل گردیده است. یعنی تنها زمانیکه در متد HandlePreviewKeyDown ذکر شده، متد UpdateSource فراخوانی گردد، خاصیت MainPageModelData.Name به روز رسانی خواهد شد (کنترل آن‌را خودمان در دست گرفته‌ایم نه حالت‌های از پیش تعریف شده).

این روش، روش متداولی است برای تبدیل اکثر حالاتی که Binding و Commanding متداول در مورد آن‌ها وجود ندارد. مثلا نیاز است focus را به آخرین سطر یک ListView از داخل ViewModel انتقال داد. در حالت متداول چنین امری میسر نیست، اما با تعریف یک Attached properties می‌توان به امکانات شیء ListView مورد نظر دسترسی یافت (به آن متصل شد، یا نوعی تزریق)، آخرین عنصر آن‌را یافته و سپس focus را به آن منتقل کرد یا به هر اندیسی مشخص که بعدا در ViewModel به این Behavior از طریق Binding ارسال خواهد شد.

مطالب
نصب یک اسمبلی دات نت در GAC

افزونه فارسی به پارسی را قبل از ارائه در سایت، بر روی یک ماشین مجازی هم تست کردم. برای این منظور از Microsoft virtual pc استفاده شد. البته در مقابل امکانات VMware شاید حرفی برای گفتن نداشته باشد ولی خوب جهت مقاصد تست نرم افزار بر روی یک سیستم عاری از وسایل برنامه نویسی مناسب است. (برای نصب یک سیستم عامل توسط آن برای مثال می‌شود از سی دی آن OS یک فایل ISO تهیه کرد و مسیر این فایل ISO را به ماشین مجازی معرفی کرد . سپس سیستم بوت شده و روال نصب مطابق معمول خواهد بود)
اولین مشکلی که پس از تست بر روی سیستم مجازی رخ داد، پیغام یافت نشدن اسمبلی مربوط به SQLite بود. نرم افزار word هنگام اجرای افزونه‌های دات نت، آنها را در مسیری با یک نامگذاری منحصربفرد کپی می‌کند و تنها هم همان اسمبلی افزونه را کپی می‌کند و نه سایر موارد همراه را. برای پیدا کردن این مسیر می‌شود از روش زیر استفاده کرد:
using System.Reflection;
Assembly.GetExecutingAssembly().Location

در این مسیر اسمبلی SQLite وجود ندارد و به همین دلیل هم بارگذاری نخواهد شد. بهترین راه حل برای رفع این مشکل، نصب اسمبلی مربوطه در GAC یا global assembly cache است.
برای نصب اسمبلی در GAC استفاده از برنامه gacutil توصیه شده است. این برنامه به همراه SDK دات نت فریم ورک ارائه می‌شود و الزامی ندارد که کاربر نهایی این برنامه را داشته باشد. خوشبختانه با استفاده از برنامه نویسی هم می‌شود یک نمونه از برنامه Gacutil را خودمان ایجاد کنیم (برای مثال ایجاد یک برنامه کنسول و دریافت مسیر از طریق آرگومان‌های ارسالی به آن):

new System.EnterpriseServices.Internal.Publish().GacInstall(path);

در اینجا باید ارجاعی از System.EnterpriseServices نیز به برنامه اضافه شود.
این روش در مورد اسمبلی SQLite که دارای امضای دیجیتال است کار خواهد کرد. اما اگر قصد داشته باشید به صورت عمومی از آن استفاده کنید، باید ابتدا بررسی کرد که آیا فایل اسمبلی دارای امضای دیجیتال است یا خیر. برای این منظور می‌توان مقدار عبارت زیر را ارزیابی کرد:
Assembly.LoadFile(path).GetName().GetPublicKey().Length

اگر این طول بزرگتر از صفر بود به این معنا است که فایل اسمبلی دارای امضای دیجیتال است و می‌توان آنرا در GAC نصب کرد.
لازم به ذکر است که متد معرفی شده برای نصب در GAC در صورت عدم موفقیت هیچ پیغام خطا یا exception ایی را در برنامه تولید نخواهد کرد. اما پیغام خطای حاصل را در event log ویندوز می‌توان مشاهده کرد.


نظرات نظرسنجی‌ها
آخرین باری که یک کتاب فارسی را در زمینه‌ی دات نت خریدید، کی بوده؟

اصولا خوندن کتاب کاغذی را نسبت به PDF   ترجیح می‌دم اگه فارسی هم باشه چه بهتر

به نظر من کتاب‌های فارسی :

اکثرا ترجمه روانی ندارند یا بعضی از لغت‌ها بهتره ترجمه نشه که ترجمه شده (بعضی وقت‌ها فکر می‌کنی گوگل ترجمه کرده یا یک فرد غیر متخصص که تجربه ای در این رشته نداره)

این کتاب‌ها بومی نشده اند (اگه تالیف یک کتاب سخته حداقل می‌تونه لابه لای مطالب اون نکات و یا ابزارهایی که برای خواننده ایرانی مهم است باشه )

نمونه بد اون

مثلا کتاب Visual C# 2010 ترجمه احمد پهلوان انتشارات ناقوس که فصل آخر اون که راجب وب سرویس هست هر جایی که باید مینوشته WCF به اشتباه نوشته WPF و خیلی مشکلات دیگه

و یه نمونه خوب که مشکلات بالا رو نداره

سری آموزشی ASP.NET MVC وحید نصیری که اگه چاپ شده بود حتما می‌خریدمش 

نظرات مطالب
معرفی Xamarin و مزیت‌های استفاده از آن
با سلام خدمت شما دوست عزیز
بابت نظرتون واقعا تشکر میکنم که این مطلب براتون حائز اهمیت بوده که دربارش نظر دادید.
یک مطلبی که عرض کردید رو با کمال احترام رد میکنم. شما گفتید که 3-4 مگ رو کاربر‌ها قبول ندارند برای برنامه‌های کوچک. بیایید راجع به واقعیت صحبت کنیم. در حال حاضر اگر شما به مارکت‌های داخلی و حتی خارجی نگاه کنید خیلی خیلی کم پیش میاد که بتونید نرم افزاری زیر 3-4 مگ رو پیدا کنید. و در واقعیت میشه گفت تعداد دانلود تمام نرم افزارها بسیار بالاست. پس میتوان نتیجه گرفت که کاربران به دانلود برنامه‌های بیش از 3-4 مگ عادت کرده اند و در حال حاضر اون رو یک عیب قلمداد نمیکنن. 
در رابطه با استفاده از ابزارهای بومی میخواستم چیزی رو خدمتتون عرض کنم. شما فرض رو بر این بگیرید که سازمانی رو در اختیار دارید که بودجه 5-6 میلیونی برای برنامه نویسی در اختیار دارید. این فرض خیلی از شرکت‌ها رو در بر میگیره که میخوان اپلیکیشنی رو طراحی کنن اما مقدار بودجه زیادی رو ندارن. حالا یک سوال از شما میپرسم. آیا حاضرید برای هر کدوم از پلتفرم‌های مختلف کارشناس بگیرید؟ کارشناسی که بتونه یک پلتفرم رو به تنهایی توسعه بده و ببره جلو چقد باید مهارت داشته باشه؟ و آیا هزینه شما در این حالت بیشتر نخواهد شد؟ پس میشه یه نتیجه گیری کرد که Cross-Platform بودن در حال حاضر علاوه بر مدیریت بهتر توسعه راحت‌تر و.... فوق العاده هزینه شما رو پایین میاره.
استفاده از زبان‌های مختلف برنامه نویسی اون هم در حد EnterPrise هزینه زیادی رو برای یه سازمان دربرداره.
مطالب
مدیریت ساده‌تر امور Async (غیر همزمان) در نسخه‌ی بعدی زبان‌های دات نتی

چندی قبل مطلبی را در این سایت در مورد معرفی الگویی که توسط آن می‌توان اعمال غیر همزمان را به صورت پی در پی انجام داد، مطالعه کردید:

و بحث اصلی مطالب فوق هم این است:
"در برنامه نویسی متداول همیشه عادت داریم که اعمال به صورت A –> B –> C انجام شوند. اما در Async programming ممکن است ابتدا C انجام شود، سپس A و بعد B یا هر حالت دیگری صرفنظر از تقدم و تاخر آن‌ها در حین معرفی متدهای مرتبط در یک قطعه کد. همچنین میزان خوانایی این نوع کدنویسی نیز مطلوب نیست...."

خبر خوش آن است که پشتیبانی از این نوع مدل پی در پی برنامه نویسی در نگارش‌های بعدی سی شارپ و VB.NET اضافه شده است.



لیستی از مقالات منتشر شده در این مورد را در ادامه ملاحظه خواهید کرد:

علاوه بر آن یک سری ویدیوی مرتبط با این بحث نیز منتشر شده است:

مطالب
خواندنی‌های 19 فروردین

- ویدیوی رایگان آموزشی در مورد جنبه‌های مختلف LINQ to Entities (دریافت، ماخذ)

- Mono و پشتیبانی از SIMD یا Single Instruction Multiple Data
برنامه نویسی موازی تنها به برنامه نویسی چند ریسمانی و چند هسته‌ای خلاصه نمی‌شود. بلکه استفاده از توانایی‌های پیشرفته در پروسسورهای مدرن امروزی Intel و AMD نیز توانایی قابل توجهی را در این عرصه ارائه می‌دهند. بسیاری از برنامه‌های نوشته شده به زبان‌های C و CPP از SIMD جهت بالا بردن سرعت پردازشی استفاده می‌کنند ( برای مثال بالا بردن سرعت کار با ماتریس‌ها و بردارها یا بهینه سازی حلقه‌ها) و کامپایلرهای آن‌ها نیز در این زمینه امکانات ویژه‌ای را ارائه ‌می‌نمایند. اما زبان‌های بر پایه دات نت راه ساده‌ای را برای استفاده از این توانایی ندارند.
با ارائه مونو 2.2 (شماره نگارش‌های مونو (دات نت لینوکسی) با شماره نگارش‌های دات نت فریم ورک مایکروسافت همخوانی ندارد و مستقل هستند)، این سناریو تغییر کرده است و فضای نام Mono.Simd ارائه شده است. به این صورت می‌توان از توانایی‌های SIMD (تنها SSE3 و قسمتی از SSE4 پشتیبانی می‌شود) در برنامه‌های دات نت استفاده نمود (که بیشتر بر روی عملیات سریع بر روی ماتریس‌ها و بردارها متمرکز شده است).
جهت اطلاعات بیشتر می‌توان به دمویی در اینباره رجوع کرد. دریافت
ماخذ

- کارت‌های مرجع دات نت
سایت Dzone اخیرا در تکمیل برگه‌های مرجع پیشین خود، برگه‌های مرجع ASP.Net را نیز ارائه کرده است.
Core ASP.NET
برای دریافت نیاز به ثبت نام است و سپس درخواست لینک دانلود که به آدرس ایمیل شما ارسال خواهد شد.

نظرات نظرسنجی‌ها
در محیط برنامه نویسی از دارک مود استفاده می کنید یا لایت مود؟
درود به همه دوستان و با احترام به همه نظرات
بنده تقریبا از زمانی که dark mode در دسترس قرار گرفت از این حالت تیره استفاده میکنم ، خوب قبلا از محیط روشن light mode استفاده میکردم تجربیاتی که داشتم رو ذکر میکنم :
  1. به دلیل کار بیش از 10 ساعت روزانه ، با توجه به اینکه مشکل بینایی نداشتم ولی حالت روشن باعث عصبی بودن و بیخوابی مزمن شده بود با تغییر محیط به حالت تیره تاثیر بسیار زیادی در کیفیت خواب داشتم بصورتی که این موضوع کاملا محسوس بود.
  2. از طرفی کار با 2 یا 3 مانیتور با حالت روشن ، نیاز به دقت بیشتری دارد و خستگی زیادی رو به چشم تحمیل میکند و مدت زمان کمتری با دقت بالا میتونستم کار کنم و تمرکزم به دلیل صفحه سفید کمتر بود.
  3. اگر محیط نور مناسب و ملایمی داشته باشد و از پشت سر باشد حالت روشن خستگی کمتری خواهد داشت و چشم رو کمتر اذیت میکنه ولی در حالت تیره خستگی چشم خیلی کمتر خواهد بود و تداخل رنگی کمتری داریم.
  4. برای برنامه نویسی بلند مدت ، حالت تیره و برای طراحی گرافیک و کار با تصاویر حالت روشن (به دلیل وضوح مناسب ) بیشتر توصیه میکنم .
مشاغل مشابه برنامه نویسی و کار با کامپیوتر به دلیل عدم تحرک کافی بدن و پشت میز نشینی آسیبهای زیادی را وارد میکند اما در هر صورت به نظرم هر کسی قبل از انتخاب محیط کاری خود باید با یک چشم پزشک آشنا به تکنولوژی و شغل مورد نظر ، مشاوره کند تا بتواند از محیط شغلی خودش کمتر آسیب ببیند.