نظرات مطالب
NHibernate 3 Beginners Guide
Hello
  Fluent NHibernate or ConfOrm?
نظرات مطالب
آشنایی با NHibernate - قسمت اول
ایا nhibernate و fluent تحت هاست های medium trust اجرا می شوند
نظرات مطالب
آشنایی با NHibernate - قسمت سوم
با سلام
من در NHibernate 2 از این کلاس استفاده می کردم:( نگاشت، مربوط به جدول tblAhkam است)
public class Ahkam
{
public virtual int Id { get; set; }
public virtual int HDate { get; set; }

public virtual string SepratedDate
{
get
{
return Functions.SepratePersianDate(HDate);//Convert 890221 to 89/02/21
}
}
}

و در لایه BLL تبدیل به Dataset می کردم و استفاده می شد و مشکلی هم وجود نداشت. اما وقتی با NHibernate 3 برنامه رو اجرا کردم به مشکل برخورد و فهمیدم چون فیلد SepratedDate در جدول بانک وجود ندارد باعث خطا شده است. راه حلی وجود دارد؟
مطالب
سطح دوم cache در NHibernate

عموما دو الگوی اصلی caching در برنامه‌ها وجود دارند: cache aside و cache trough .
در الگوی cache trough ، سیستم caching داخل DAL (که در اینجا همان NHibernate است)، تعبیه می‌شود؛ مانند سطح اول caching که پیشتر در مورد آن صحبت شد. در این حالت cache از دید سایر قسمت‌های برنامه مخفی است و DAL به صورت خودکار آن‌را مدیریت می‌کند.
در الگوی cache aside ، کار مدیریت سیستم caching دستی است و خارج از NHibernate قرار می‌گیرد و DAL هیچگونه اطلاعی از وجود آن ندارد. در این حالت لایه caching موظف است تا هنگام به روز شدن بانک اطلاعاتی، اطلاعات خود را نیز به روز نماید. این لایه عموما توسط سایر شرکت‌ها یا گروه‌ها برنامه نویسی تهیه می‌شود.
NHibernate جهت سهولت کار با این نوع cache providers خارجی، نقاط تزریق ویژه‌ای را تدارک دیده است که به second level cache معروف است. هدف از second level cache فراهم آوردن دیدی کش شده از بانک اطلاعاتی است تا فراخوانی‌های کوئری‌ها به سرعت و بدون تماس با بانک اطلاعاتی صورت گیرد.
در حال حاضر (زمان نگارش این مطلب)، entity framework این لایه‌ی دوم caching یا به عبارتی دیگر، امکان تزریق ساده‌تر cache providers خارجی را به صورت توکار ارائه نمی‌دهد.
در NHibernate طول عمر second level cache در سطح session factory (یا به عبارتی طول عمر تمام برنامه) تعریف می‌شود و برخلاف سطح اولیه caching محدود به یک سشن نیست. در این حالت هر زمانیکه یک موجودیت به همراه ID منحصربفرد آن تحت نظر NHibernate قرارگیرد و همچنین سطح دوم caching نیز فعال باشد، این موجودیت در تمام سشن‌های برنامه بدون نیاز به مراجعه به بانک اطلاعاتی در دسترس خواهد بود (بنابراین باید دقت داشت که هدف از این سیستم، کار سریعتر با اطلاعاتی است که سطح دسترسی عمومی دارند).

در ادامه لیستی از cache providers خارجی مهیا جهت استفاده در سطح دوم caching را ملاحظه می‌نمائید:

  • AppFabric Caching Services : بر اساس Microsoft's AppFabric Caching Services که یک پلتفرم caching محسوب می‌شود (+). (این پروژه پیشتر به نام Velocity معروف شده بود و قرار بود تنها برای ASP.NET ارائه شود که سیاست آن به گونه‌ای جامع‌تر تغییر کرده است)
  • MemCache : بر اساس سیستم معروف MemCached تهیه شده است (+).
  • NCache : (+)
  • ScaleOut : (+)
  • Prevalence : (+)
  • SysCache : بر اساس همان روش آشنای متداول در برنامه‌های ASP.NET به کمک System.Web.Caching.Cache کار می‌کند؛ یا به قولی همان IIS caching
  • SysCache2 : همانند SysCache است با این تفاوت که SQL dependencies ویژه SQL Server را نیز پشتیبانی می‌کند.
  • SharedCache : یک سیستم distributed caching نوشته شده برای دات نت است (+).
این موارد و پروایدرها جزو پروژه‌ی nhcontrib در سایت سورس فورج هستند (+).


مطالب تکمیلی:



مطالب
پشتیبانی از حذف و به‌روز رسانی دسته‌ای رکوردها در EF 7.0
همواره حذف و به روز رسانی تعداد زیادی رکورد توسط EF، بسیار غیربهینه و کند بوده‌است؛ از این جهت که یکی از روش‌های انجام اینکار، کوئری گرفتن از رکوردهای مدنظر جهت حذف، سپس بارگذاری آن‌ها در حافظه و در آخر حذف یکی یکی آن‌ها بوده‌است:
using var dbContext = new MyDbContext();
var objectToDelete = await dbContext.Objects.FirstAsync(o => o.Id == id);
dbContext.Objects.Remove(objectToDelete);
await dbContext.SaveChangesAsync();
در اینجا در ابتدا، شیء‌ای که قرار است حذف شود، از بانک اطلاعاتی کوئری گرفته می‌شود تا وارد سیستم Change Tracking شود. سپس از این سیستم ردیابی اطلاعات درون حافظه‌ای، حذف خواهد شد و در نهایت این تغییرات به بانک اطلاعاتی اعمال می‌شوند. بنابراین در این مثال ساده، حداقل دوبار رفت و برگشت به بانک اطلاعاتی وجود خواهد داشت.
البته راه دومی نیز برای انجام اینکار وجود دارد:
using var dbContext = new MyDbContext();
var objectToDelete = new MyObject { Id = id };
dbContext.Objects.Remove(objectToDelete);
await dbContext.SaveChangesAsync();
در این مثال، رفت و برگشت ابتدایی، حذف شده‌است و با فرض معلوم بودن کلید اصلی رکورد مدنظر، آن‌را وارد سیستم Change Tracking کرده و درنهایت آن‌را حذف می‌کنیم. کار متد Remove در اینجا، علامتگذاری این شیء دارای Id، به صورت EntityState.Deleted است.

اکنون می‌توان در EF 7.0، روش سومی را نیز به این لیست اضافه کرد که فقط یکبار رفت و برگشت به بانک اطلاعاتی را سبب می‌شود:
await dbContext.Objects.Where(x => x.Id == id).ExecuteDeleteAsync();


معرفی متدهای حذف و به‌روز رسانی دسته‌ای رکوردها در EF 7.0

EF 7.0 به همراه دو متد جدید ExecuteUpdate و ExecuteDelete (و همچنین نگارش‌های async آن‌ها) است که کار به‌روز رسانی و یا حذف دسته‌ای رکوردها را بدون دخالت سیستم Change tacking میسر می‌کنند. مزیت مهم این روش، عدم نیاز به کوئری گرفتن از بانک اطلاعاتی جهت بارگذاری رکوردهای مدنظر در حافظه و سپس حذف یکی یکی آن‌ها است. فقط باید دقت داشت که چون این روش خارج از سیستم Change tracking صورت می‌گیرد، نتیجه‌ی حاصل، دیگر با اطلاعات درون حافظه‌ای سمت کلاینت، هماهنگ نخواهد بود و کار به روز رسانی دستی آن‌ها به‌عهده‌ی شماست.


بررسی نحوه‌ی عملکرد ExecuteUpdate و ExecuteDelete با یک مثال

فرض کنید مدل‌های موجودیت‌های برنامه شامل کلاس‌های زیر هستند:
public class User
{
    public int Id { get; set; }
    public required string FirstName { get; set; }
    public required string LastName { get; set; }
    public virtual List<Book> Books { get; set; } = new();
    public virtual Address? Address { get; set; }
}

public class Book
{
    public int Id { get; set; }
    public required string Type { get; set; }
    public required string Name { get; set; }

    public virtual User User { get; set; } = default!;
    public int UserId { get; set; }
}

public class Address
{
    public int Id { get; set; }
    public required string Street { get; set; }
    
    public virtual User User { get; set; } = default!;
    public int UserId { get; set; }
}
که در اینجا یک کاربر می‌تواند دارای یک آدرس و چندین کتاب تعریف شده باشد؛ با این Context ابتدایی:
public class ApplicationDbContext : DbContext
{
    public ApplicationDbContext(DbContextOptions<ApplicationDbContext> options) : base(options)
    {
    }

    public DbSet<User> Users { get; set; } = default!;

    public DbSet<Book> Books { get; set; } = default!;

    public DbSet<Address> Addresses { get; set; } = default!;
}

مثال 1: حذف دسته‌ای تعدادی کتاب
context.Books.Where(book => book.Name.Contains("1")).ExecuteDelete();
در اینجا نحوه‌ی استفاده از متد ExecuteDelete را مشاهده می‌کنید که به انتهای LINQ Query، اضافه شده‌است. در این مثال، تمام کتاب‌هایی که در نامشان حرف 1 وجود دارد، حذف می‌شوند. این کوئری، به صورت زیر بر روی بانک اطلاعاتی اجرا می‌شود:
DELETE FROM [b]
FROM [Books] AS [b]
WHERE [b].[Name] LIKE N'%1%'
مهم‌ترین مزیت این روش، عدم نیاز به بارگذاری و یا ساخت درون حافظه‌ای لیست کتاب‌هایی است که قرار است حذف شوند. کل این عملیات در یک رفت و برگشت ساده و سریع انجام می‌شود.

یک نکته: متد ExecuteDelete، تعداد رکوردهای حذف شده را نیز بازگشت می‌دهد.


مثال 2: حذف کاربران و تمام رکوردهای وابسته به آن

فرض کنید می‌خواهیم تعدادی از کاربران را از بانک اطلاعاتی حذف کنیم:
context.Users.Where(user => user.Id <= 500).ExecuteDelete();
اگر این کوئری را با تنظیمات فعلی اجرا کنیم، با خطای زیر متوقف خواهیم شد:
DELETE FROM [u]
FROM [Users] AS [u]
WHERE [u].[Id] <= 500

The DELETE statement conflicted with the REFERENCE constraint "FK_Books_Users_UserId".
The conflict occurred in database "EF7BulkOperations", table "dbo.Books", column 'UserId'.
عنوان می‌کند که یک کاربر، دارای تعدادی کتاب و آدرسی از پیش ثبت شده‌است و نمی‌توان آن‌را بدون حذف وابستگی‌های آن، حذف کرد. اگر کاربری را حذف کنیم، کلید‌های خارجی ذکر شده‌ی در جداولی که این کلید خارجی را به همراه دارند، غیرمعتبر می‌شوند (و این کلید خارجی تعریف شده، نال پذیر هم نیست). برای رفع این مشکل، یا باید ابتدا در طی دستوراتی جداگانه، وابستگی‌های ممکن را حذف کنیم و یا می‌توان تنظیم cascade delete را به نحو زیر به تعریف جداول مرتبط اضافه کرد تا صدور یک دستور delete، به صورت خودکار سبب حذف وابستگی‌های مرتبط نیز شود:
public class ApplicationDbContext : DbContext
{
    public ApplicationDbContext(DbContextOptions<ApplicationDbContext> options) : base(options)
    {
    }

    public DbSet<User> Users { get; set; } = default!;

    public DbSet<Book> Books { get; set; } = default!;

    public DbSet<Address> Addresses { get; set; } = default!;

    protected override void OnModelCreating(ModelBuilder modelBuilder)
    {
        base.OnModelCreating(modelBuilder);

        modelBuilder
            .Entity<User>()
            .HasMany(user => user.Books)
            .WithOne(book => book.User)
            .OnDelete(DeleteBehavior.Cascade);

        modelBuilder
            .Entity<User>()
            .HasOne(user => user.Address)
            .WithOne(address => address.User)
            .HasForeignKey<Address>(address => address.UserId)
            .OnDelete(DeleteBehavior.Cascade);
    }
}
همانطور که ملاحظه می‌کنید، به متد OnModelCreating تنظیم cascade delete وابستگی‌های جدول کاربران اضافه شده‌است. پس از این تنظیم، دستور مثال دوم، بدون مشکل اجرا شده و حذف یک کاربر، سبب حذف خودکار کتاب‌ها و آدرس او نیز می‌شود.


مثال 3: به‌روز رسانی دسته‌ای از کاربران

فرض کنید می‌خواهیم LastName تعدادی کاربر مشخص را به مقدار جدید Updated، تغییر دهیم:
context.Users.Where(user => user.Id <= 400)
   .ExecuteUpdate(p => p.SetProperty(user => user.LastName,  user => "Updated"));
برای اینکار، پس از مشخص شدن شرط کوئری در قسمت Where، کار به روز رسانی توسط متد ExecuteUpdate و سپس متد SetProperty صورت می‌گیرد. در اینجا در ابتدا مشخص می‌کنیم که کدام خاصیت قرار است به روز رسانی شود و پارامتر دوم آن، مقدار جدید را مشخص می‌کند. این کوئری به نحو زیر به بانک اطلاعاتی اعمال خواهد شد:
UPDATE [u]
SET [u].[LastName] = N'Updated'
FROM [Users] AS [u]
WHERE [u].[Id] <= 400
در اینجا می‌توان در پارامتر دوم متد SetProperty، از مقدار فعلی سایر خواص نیز استفاده کرد:
context.Users.Where(user => user.Id <= 300)
  .ExecuteUpdate(p => p.SetProperty(user => user.LastName,
      user => "Updated" + user.LastName));
که خروجی زیر را تولید می‌کند:
UPDATE [u]
SET [u].[LastName] = N'Updated' + [u].[LastName]
FROM [Users] AS [u]
WHERE [u].[Id] <= 300
همچنین می‌توان چندین متد SetProperty را نیز به صورت زنجیروار، جهت به روز رسانی چندین خاصیت و فیلد، ذکر کرد:
context.Users.Where(user => user.Id <= 800)
   .ExecuteUpdate(p => p.SetProperty(user => user.LastName,
        user => "Updated" + user.LastName)
             .SetProperty(user => user.FirstName,
                 user => "Updated" + user.FirstName));
با این خروجی نهایی:
UPDATE [u]
SET [u].[FirstName] = N'Updated' + [u].[FirstName],
[u].[LastName] = N'Updated' + [u].[LastName]
FROM [Users] AS [u]
WHERE [u].[Id] <= 800
متد ExecuteUpdate، تعداد رکوردهای به‌روز رسانی شده را نیز بازگشت می‌دهد.


کدهای کامل این مطلب را از اینجا می‌توانید دریافت کنید:  EF7BulkOperations.zip