مطالب
آموزش VC++ از مقدماتی تا پیشرفته
بحثی که بنده قصد آموزش آن را دارم آموزش  ++ C  در IDE  مایکروسافت  visual studio  می‌باشد . آموزش از پروژه‌های Win32 Console Application  شروع شده و قسمت پیشرفته آموزش در پروژه‌های Win32 Project ادامه می‌یابد .
...

اولین پروژه

معمولا برای شروع از تاریخچه و توضیحات دیگر استفاده میکنند اما روش آموزشی که در پیش خواهیم گرفت با انجام پروژه‌های عملی بوده و هر جا که نیاز به توضیح باشد ، بیان میکنیم ...

ایجاد اولین پروژه  Win32 Console Application

ویژوال استادیو را اجرا نمایید و از گزینه  File -> New -> Project و سپس طبق عکس زیر پروژه Win32 Console Application را انتخاب نمایید ، دقت کنید که زبان انتخاب شده ++Visual C باشد.

در این مرحله میتوانید محل ذخیره شده پروژه را در قسمت Location  تنظیم نمایید و از قسمت  Name  میتوانید نام دلخواه را وارد کنید در حالت پیش فرض اگر اولین پروژه Win32 Console  در مسیر تعین شده‌ی قسمت  Location  باشد ، نام  ConsoleApplication1  قرار گرفته است . پس از تنظیمات Ok کنید .

در این مرحله Next  را بزنید .

در این مرحله در قسمت Additional options  تیک Empty project را بزنید ، همانند عکس فوق تنظیمات را انجام دهید .

پس از انجام مراحل فوق پروژه بصورت شکل زیر ظاهر میشود .

برای کد نویسی روی نام پروژه که در اینجا ConsoleApplication1 می‌باشد ، راست کلیک میکنیم و گزینه Add و سپس New Item  را انتخاب میکنیم .

طبق عکس زیر فایل با پسوند cpp  را انتخاب و Add  میکنیم .

فایلی که اکنون به پروژه اضافه کردیم خالی و با نام پیش فرض Source.cpp  می‌باشد ، دستورات زیر را در آن تایپ کنید .حال پروژه به شکل زیر خواهد بود .

#include<iostream>

int  main()
{
   std::cout<<"Hello world ...\n";
   return 0;
}

برای اجرای پروژه کلید F5 را فشار دهید و اگر میخواهید نتیجه کار را مشاهده کنید کلید Ctrl + F5  را امتحان کنید .

شما اولین پروژه VC++  را اجرا نمودید ( آفرین ) .

اما توضیحات :

خط اول برنامه یک راهنمای پیش پردازنده است ، کاراکتر # که نشان میدهد این خط یک راهنمای پیش پردازنده است و بعد عبارت include  و نام یک فایل کتابخانه ای که بین علامت <> قرار داده شده ،  فایل سرآیند استفاده شده در اینجا  iostream  میباشد . (به فایل‌های کتابخانه ای ، فایلهای سرآیند (Header Files) نیز گفته میشود. ) راهنمای پیش پردازنده خطی است که به کامپایلر اطلاع میدهد در برنامه موجودیتی است که تعریف آن را در فایل سرآیند مذکور جستجو کند . در این برنامه از std::cout  استفاده شده ، که کامپایلر در مورد آن چیزی نمیداند لذا به فایل iostream  مراجعه نموده ، تعریف آن را می‌یابد و آن را اجرا میکند . 

خط 3 :

بخشی از هر برنامه تابع می‌باشد . پرانتزهای واقع پس از  آن  main نشان می‌دهند که main یک بلوک برنامه بنام تابع است. برنامه‌ها می‌توانند حاوی یک یا چندین تابع  باشند، اما main  تابع اصلی برنامه است که وجود آن الزامی میباشد . کلمه کلیدی  int  که در سمت چپ main   قرار گرفته، بر این نکته دلالت دارد که main  یک مقدار صحیح برمی‌گرداند.

خط 5 :

با استفاده از این دستور رشته ای را به خروجی استاندارد که معمولا صفحه نمایش باشد ارسال میکنیم .

خط 6 :

که ;0 return میباشد مقدار برگشتی تابع را مشخص میکند در حقیقت این خط که مقدار 0 را برمیگرادند نشان دهنده اتمام موفقیت آمیز برنامه می‌باشد .

به مرور زمان نسبت به موارد بالا بیشتر و مفصل صحبت خواهیم نمود .

نظرات مطالب
کوئری هایی با قابلیت استفاده ی مجدد
- مطلب جاری نفی کننده وجود لایه سرویس در برنامه نیست و مکمل آن است. 
- پیاده سازی الگوی مخزنی را که لینک دادید اشتباه است. دلایل اشتباه بودن آن‌را در این مطلب مطالعه کنید: (^)
اشتراک‌ها
دریافت کتاب Node.js in Action
جاوا اسکریپت سمت سرور؟ Node.js جاوا اسکریپت سمت سرور است که توانایی پشتیبانی از برنامه‌های تحت وب مقیاس پذیر و عملکرد بالا را دارد. با استفاده از I/O ناهمگام، سرور توانایی انجام بیش از یک کار در یک لحظه را دارد که این یک احتیاج کلیدی برای برنامه‌های بلادرنگ تحت وب به مانند چت، بازی‌ها و آمار‌های لحظه به لحظه است. همچنین چون زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت است، شما تا انتها هم از همین زبان برای برنامه نویسی استفاده می‌کنید. 
دریافت کتاب Node.js in Action
مطالب
اجزاء معماری سیستم عامل اندروید :: بخش اول
اجزای معماری اندروید به صورت کلی به 4 دسته اصلی تقسیم می‌شود که عبارتند از:
  1. Kernel
  2. ماشین مجازی Dalvik
  3. application framework 
  4. applications
برای درک بهتر این معماری و اجزای درونی آن، به تصاویر زیر توجه کنید:


هسته اندروید (kernel) چیست؟

اندروید بر روی هسته لینوکس نسخه 2.6 به بالاتر اجرا می‌شود. هسته، اولین و نخستین لایه‌ی نرم افزاری در اندروید است که با سخت افزار به صورت کاملا مستقیم در تعامل می‌باشد. تغییرات در هسته و یا ساختن دوباره‌ی آن چیزی نیست که لازم باشد از ابتدا به ساکن و مجددا توسط یک برنامه نویس انجام شود! فقط سازندگان سخت افزار قادر به تغییرات درون هسته هستند و این یک امر غیرطبیعی و ناممکن برای برنامه نویسان خواهد بود؛ چرا که یک برنامه نویس تنها قادر است تا لایه‌های نرم افزاری را تغییر دهد نه سخت افزار آن را و این مورد تنها به‌عهده‌ی افرادی است که با سخت افزار اندروید در ارتباط هستند.


کتابخانه ها

اجزای کتابخانه‌ها بعنوان یک لایه مترجم بین هسته و فریم ورک‌ها عمل می‌کنند. این کتابخانه‌ها و اجزای درونی آنها با زبان C و ++C نوشته شده‌اند؛ اما از طریق یک API در زبان جاوا در اختیار توسعه دهندگان قرار می‌گیرند تا به سهولت قابل استفاده باشند. برنامه نویسان و توسعه دهندگان می‌توانند از طریق فریم ورک‌های زبان جاوا برای دسترسی مستقیم به کتابخانه‌های اصلی C و ++C استفاده کنند.

برخی از کتابخانه‌های اصلی عبارتند از:

  1. LibWebCore 
  2. Media libraries 
  3. Graphics libraries 
ماشین مجازی Dalvik زمان اجرای اجزای کتابخانه‌ها با آنها در تعامل می‌باشد تا باعث یکپارچگی اجرای آنها باشد. ماشین مجازی، بخش مهم و ضروری در اندروید است تا برنامه‌های سیستمی و شخص ثالث را بدرستی اجرا نماید.

ماشین مجازی Dalvik چیست؟

در اصل آقای Dan Bornstein ماشین مجازی Dalvik را نوشت. ماشین مجازی دال‌ویک برای اجرای برنامه‌ها بر روی دستگاه‌های مختلف با منابع بسیار محدود نوشته شده بود و این یکی از اولویت‌های این ماشین بود تا بتواند با منابع محدود بر روی دستگاه در تعامل باشد و برنامه را اجرا نماید. به طور معمول ماشین دالویک برای تلفن‌های همراه‌ای استفاده می‌شد که توان پردازشی پایین، عمر باتری کم و همچنین حافظه‌ی اندکی داشتند. ماشین مجازی دال‌ویک فایل‌های با پسوند dex. را اجرا می‌کند. این فایل‌ها با استفاده از کلاس‌های جاوا کامپایل شده‌اند که با در نظر گرفتن نوع کلاس class. یا jar. انجام می‌شوند و فایل‌های class. را به یک ثابت (constant) مشترک و هماهنگ تبدیل می‌نمایند. ابزار DX، که در Android SDK موجود است، این تبدیل را انجام می‌دهد.

به تصویر زیر توجه کنید:


به تصویر زیر توجه کنید؛ پس از تبدیل، فایل‌های dex. به طرز قابل توجهی کوچکتر و کم حجم‌تر می‌شوند!


Application Framework چیست؟

اپلیکیشن فریم ورک، یکی از بلاک‌های مهم ساختن سیستم نهایی می‌باشد. این فریم ورک‌ها مجموعه‌ای از خدمات را درون سیستم برای برنامه‌نویس یا توسعه دهندگان جهت نوشتن یک برنامه بدون مشکل فراهم می‌کنند. به‌عنوان یک توسعه دهنده شما کد را می‌نویسید و فقط از API‌ها برای تکمیل آنها در زبان جاوا استفاده می‌کنید. از طریق یک API در زبان جاوا قادر خواهید بود تا به هسته و کتابخانه‌های C و ++C دسترسی داشته باشید.


بعنوان نمونه : کد زیر به شما نحوه پخش یک فایل ویدئویی را نشان می‌دهد

package com.example.android.apis.media;

import com.example.android.apis.R;
import android.app.Activity;
import android.os.Bundle;
import android.widget.MediaController;
import android.widget.Toast;
import android.widget.VideoView;
public class VideoViewDemo extends Activity {
 /**
  * TODO: Set the path variable to a streaming video URL or a local media
  * file path.
  */
 private String path = "";
 private VideoView mVideoView;

 @Override
 public void onCreate(Bundle icicle) {
  super.onCreate(icicle);
  setContentView(R.layout.videoview);
  mVideoView = (VideoView) findViewById(R.id.surface_view);

  if (path == "") {
   // Tell the user to provide a media file URL/path.
   Toast.makeText(
    VideoViewDemo.this,
    "Please edit VideoViewDemo Activity, and set path" + " variable to your media file URL/path",
    Toast.LENGTH_LONG).show();
  } else {
   /*
    * Alternatively,for streaming media you can use
    * mVideoView.setVideoURI(Uri.parse(URLstring));
    */
   mVideoView.setVideoPath(path);
   mVideoView.setMediaController(new MediaController(this));
   mVideoView.requestFocus();
  }
 }
}


مطالب
مروری بر پلاگین‌های چندسکویی مرورگرها
NPAPI
این عبارت مخفف Netscape Plugin Application Programming Interface هست و یک پلاگین چندسکویی است که بسیاری از مرورگرها از آن استفاده می‌کنند. معماری این پلاگین ابتدا در سال 1995 برای مرورگر netscape نسخه 2 آن توسعه پیدا کرد. ولی رفته رفته توسط دیگر مرورگرها هم استفاده و پیاده سازی شد و البته تعدادی هم بعدها استفاده از آن را رها کردند و از فناوری‌های دیگری استفاده کردند.
کار این پلاگین تعریف یک سری ContentType مانند audio/mp3 است و موقعی‌که مرورگر در رندر کردن این صفحات به چنین محتوایی برخورد کند، پلاگین مربوط به این محتوا را در حافظه بار می‌کند تا پلاگین را در حافظه رندر کرده و جابجایی داده‌ها با پلاگین صورت بگیرد. سپس آن پلاگین محتوای مربوطه را رندر می‌کند. امروزه پلاگین‌ها در همان قسمت از حافظه صفحه مرورگر بار می‌شوند و مانند مرورگرهای قدیمی مجبور به اجرای برنامه خارجی برای محتواهای ناشناخته نیستند.
این API نیاز دارد هر پلاگین تقریبا 15 تابع را پیاده سازی کند. این توابع برای پیاده سازی، ایجاد، نابودسازی آن و موقعیت مکانی آن به کار می‌روند. NPAPI همچنین امکاناتی از قبیل اسکریت نویسی، چاپ کردن، تمام صفحه شدن، پلاگین بدون پنجره، استریم کردن محتوا را نیز دارد.
مبداء و منشا ابتدایی این فناوری از شرکت Adobe و محصول Adobe Reader آن و خواندن PDF‌های تحت وب آغاز گشت. در آن زمان در وب، تنها فرمت HTML به همراه تصاویر به عنوان محتوا حساب میشد و مابقی نوع‌ها به دانلود ختم می‌شدند و شرکت ادوب قصد داشت کاربران تجربه‌ی جدیدی از خواندن فایل‌های PDF را بر روی مرورگر وب داشته باشند و برای دیدن حتما نیازی به دانلود نداشته باشند.
شرکت ادوب برای جلب نظر توسعه دهنگان netscape از یک نسخه‌ی دمو استفاده کرد و موقعی که روی لینک یک PDF کلیک میشد به جای دانلود آن، محتوا داخل صفحه مرورگر رندر میشد که مخلوطی از کدهای html و PDF بود ولی آن‌ها خواستار یک سیستم یکپارچه بودند تا دیگر مرورگر netscape درگیر آن نباشد و بدون وابستگی به مرورگر و به طور مستقل این کار انجام شود که کم کم باعث ایجاد این API شد و از آن موقع در طول این سال‌ها مرورگرهای زیادی از این فناوری استفاده کردند تا استاندارد عمومی در توسعه مرورگرها باشد.

عدم پشتیبانی گوگل از این پلاگین API
گوگل در سال 2013 عدم پشتیبانی از این API را در مرورگرش اعلام کرد که در این حالت پشتیبانی از تمامی فناوری‌های مرتبط آن نیز خاتمه میابد که شامل جاوا و سیلورلایت می‌شود و دلیل آن مسائل پایداری و امنیت آن در کنار سایر موارد است.

پشتیبانی از اسکریپت نویسی
این ویژگی اجازه میدهد که شما با استفاده از کدهای جاوااسکریپت، در صفحات وب با پلاگین تعامل کنید. ابتدا netscape این امکان را اضافه کرد و بعدها موزیلا این ویژگی را با استفاده از فناوری هایی چون Live Connect ،  XP Connect و npRuntime ارتقاء بخشید.

Live Connect
از netscape 4 به بعد NPAPI برای اسکریپت نویسی توسعه یافت. این ویژگی به مرورگرها اجازه میدهد که برنامه‌های نوشته شده با جاوا و جاوااسکریپت، با صفحات وب به تعامل بپردازند. به عنوان مثال اپلت نوشته شده با جاوا می‌تواند با کدهای داخل صفحه ارتباط برقرار کند یا بیشتر از خود اسکریت‌های صفحه با محیط جاوااسکریت داخلی ارتباط برقرار کند.  با این ویژگی یک پلاگین میتواند یک نمونه کلاس جاوا را پیاده سازی و بازگرداند. این کلاس میتواند از طریق جاوااسکریت یا اپلت‌های جاوا صدا زده شود.

XP Connect
ابتدا قبل از هر چیز بگذارید با XPCOM اشنا شویم. XPCOM یا Cross Platform Component Object Model از طرف شرکت موزیلا ارائه شده است و اصلی‌ترین ویژگی آن اتصال چندین زبان به یکدیگر از طریق IDL یا یک زبان واسط است. بدین ترتیب برنامه نویس‌ها میتوانستند کدهای اختصاصی خود را با دیگر کامپوننت‌ها مرتبط کنند.
حال کار xpconnect برقراری ارتباط بین جاوااسکریپت با XPCOM یا کدهای نوشته شده توسعه گران است. XP Connect به اشیاء جاوااسکریپتی اجازه می‌دهد به طور مستقیم به اشیاء XPCom دسترسی داشته و آن‌ها را دستکاری کنند.

NPRuntime
در پایان سال 2004 بسیاری از شرکت‌های اصلی ارائه کننده مرورگرهای وب که از NPAPI استفاده می‌کردند، به این توافق رسیدند که از فناوری NPRuntime به عنوان یک اکستنشن (افزونه) برای تامین اسکریپت نویسی NPAPI استفاده کنند. اسکریپت نویسی این فناوری مستقل از دیگر فناوری‌هایی چون جاوا و XPCOM است و توسط گوگل (در آن زمان)، فایرفاکس، سافاری و اپرا (در آن زمان)  پشتیبانی می‌شود.

PPAPI
این فناوری در 12 آگوست 2009 معرفی شد. Pepper Plugin API مجموعه ای از تغییرات و اصلاحات روی NPAPI است که باعث انعطاف پذیری و امنیت بیشتر می‌شود. این افزونه جهت پیاده سازی آسان اجرای پلاگین در یک پروسه‌ی جداگانه است. هدف این پروژه تهیه یک فریمورک برای ایجاد پلاگین‌های مستقل یا Cross-Platform میباشد.
تعدادی از مواردی که در طراحی این افزونه در نظر گرفته شده است:
  • اجرای جداگانه از پروسه‌ی مرورگر
  • تعریف رویدادهای استاندارد و رسم تصاویر دو بعدی
  • تهیه گرافیک سه بعدی
  • ریجستری پلاگین
  • استاندارد سازی برای استفاده از سیستم رندر مرورگر Compositing Process 
  • تعریف مفهوم یا معنای واحد از NPAPI بین تمامی مروگرها
مرورگرهایی که در حال حاضر به این افزونه روی آورده اند طبعا مرورگر کروم و اپرا از نسخه 24 به بعد است.
شرکت موزیلا در سال 2011 اعلام کرد که فعلا علاقه ای به شرکت در این پروژه ندارد.
شرکت ادوب برای افزونه flash player اعلام کرد که دیگر تنها بر روی PPAPI فعالیت می‌کنند و از آخرین نسخه فلش پلیر 11.2 که برای NPAPI ایجاد شده است تنها به مدت پنج سال بسته‌های آپدیت آن را در دسترس قرار میدهد.

ActiveX
یکی دیگر از این پلاگین‌ها ActiveX است که توسط IE مورد استفاده قرار می‌گیرد ولی در مرورگر Edge  حذف شده است. به این دلیل، پشتیبانی از جاوا در این مرورگر قطع شده است و فلش پلیر را به صورت ذاخلی Built-in پشتیبانی می‌کند. امروزه بسیاری از تولیدکنندگان اعتقاد دارند که با Html5 بسیاری از مسائل حل می‌شود.
نظرات مطالب
سیلورلایت 5 و تاریخ شمسی
با سلام و تبریک بخاطر قالب جدید
من تازه با سایت عالی شما آشنا شدم و از مطالب پیشرفته و به روزی که با زبان ساده میگذارید خیلی استفاده کردم.
اگر امکان داره در مورد برنامه نویسی ماجولار هم مطلب بگذارید.
متشکرم