- یک authorization server هست؛ یک UI هست برای Identity server.
- authorization server یک لایه نیست. قرار نیست جزئی از برنامهی شما باشد. یک برنامهی کاملا «مستقل» هست. هدف اصلی آن هم همین مستقل
بودن و نقش تامین هویت مرکزی را بازی کردن هست و گرنه اگر قرار باشد
اینها با هم یکی شوند، شاید بهتر باشد از ASP.NET Core Identity استفاده
کنید.
- این روش برای شرکتی طراحی شده که یک برنامهی حسابداری دارد، یک برنامهی مجزای منابع انسانی و مدیریت کارمندان، یک برنامهی مجزای مالی و حقوق و دستمزد، یک برنامهی مجزای حضور و غیاب، یک برنامهی مجزای اعلانات شرکت و غیره. هر کدام از این برنامهها هم یک دیتابیس مستقل دارند و قرار نیست تعاریف کاربران و اطلاعات و نقشهای آنها در بانکهای اطلاعاتی هر کدام از این برنامهها تکرار شوند. اینجا است که «برنامهی مستقل» authorization server مرکزی معنا پیدا میکند.