<script src="~/scripts/jquery.filedrop.js" type="text/javascript"></script>
<div id="dropZone">فایل برنامه را به داخل این کادر بکشانید</div> <br> فایل یا فایلهای آپلود شده: <ul id="uploadResult"></ul>
.files { min-height: 42px; background: #CCC none repeat scroll 0% 0%; border-top: 1px solid #FFF; margin: 11px 0px; padding: 11px 13px; border-radius: 6px; } #dropZone.mouse-over { background-color: #1d4257; }
$('#dropZone').filedrop({ url: uploadAddress, paramname: 'files', maxFiles: 1, dragOver: function() { $('#dropZone').addClass('mouse-over'); }, dragLeave: function() { $('#dropZone').removeClass('mouse-over'); }, drop: function() { $('#dropZone').removeClass('mouse-over'); }, afterAll: function() { $('#dropZone').html('آپلود با موفقیت انجام شد'); }, uploadFinished: function(i, file, response, time) { $('#uploadResult').append('<li>' + file.name + '</li>'); } });
Url | آدرسی که قرار است فایلها به آن سمت ارسال شوند. |
Paramname | در سمت سرور باید فایلها را با استفاده از این نام پارامتر دریافت کنید. |
maxFiles | تعداد فایلهایی که میتوان با درگ و دراپ کردن روی آن به دست آورد. در بالا به یک فایل محدود شده است. |
dragOver | این رویداد زمانی اجرا خواهد شد که اشاره گر با حالت درگ کرده فایلها را به محل آپلود آورده است. |
dragLeave | موقعی که ماوس از محل آپلود خارج میشود |
drop | موقعی که شما فایلها را روی محل آپلود رها میکنید. |
afterAll | بعد از اینکه همه کارها تمام شد اجرا میشود.(آخرین رویداد) |
uploadFinished | کار آپلود به پایان رسیده است. در مثال بالا پس از پایان آپلود، نام فایل آپلود شده را به کاربر نشان دادهایم. |
نحوهی دریافت آن در سمت سرور, در یک اکشن متد به صورت زیر است:
[HttpPost] public virtual ActionResult UpdateApp(IEnumerable<HttpPostedFileBase>files) { foreach (HttpPostedFileBase file in files) { string filePath = Path.Combine(TempPath, file.FileName); file.SaveAs(filePath); } return Json(new {state = "success", message = "با موفقیت عملیات ارسال فایل انجام شد"}, JsonRequestBehavior.AllowGet); }
در اکشن متد بالا ما فایلها را از طریق نام پارامتر files که مشخص کرده بودیم، به عنوان یک لیست شمارشی دریافت میکنیم. کدها بالا برای سادهترین راه اندازی ممکن کفایت میکنند.
این موارد از اصلیترینها هستند که به کار میآیند. به غیر اینها یک سری خصوصیات اضافهتری هم برای آن وجود دارد.
fallback_id | اگر دوست دارید این آپلودر را نیر به یک آپلودر معمولی اتصال دهید از این شناسه استفاده کنید. |
withCredentials | با استفاده از کوکیها یک درخواست cross-origin ایجاد میکند. |
data | اگر دوست دارید به همراه فایلها اطلاعات دیگری هم به همراه آن
ارسال و پست شوند از این طریق اقدام نمایید. میتواند در قالب یک متغیر
باشد یا خروجی یک تابع.data: { param1: 'value1', param2: function(){ return calculated_data; } |
headers | برای ارسال مقدار اضافهتر در هدر درخواست به کار میرود و صدا زدن آن همانند کد data میباشد. |
error | در صورتیکه در فرایند آپلود خطایی رخ دهد، اجرا میگردد. نحوهی کدنویسی آن و بررسی خطاهای آن به شرح زیر است:error: function(err, file) { switch(err) { case 'BrowserNotSupported': alert('مرورگر از این فناوری پشتیبانی نمیکند') break; case 'TooManyFiles': // قصد آپلود همزمان فایلهای بیشتری از حد مجاز تعیین شده دارید break; case 'FileTooLarge': //حداقل حجم یکی از فایلها از حجم مجاز تعیین شده بیشتر است //برای دسترسی به نام آن فایل از کد زیر استفاده کنید //file.name break; case 'FileTypeNotAllowed': // نوع حداقل یکی از فایلها با نوعها مشخص شده ما یکی نیست break; case 'FileExtensionNotAllowed': // پسوند حداقل یکی از فایلها مورد تایید نیست break; default: break; } } |
allowedfiletypes | نوع فایلهای مجاز را تعیین میکند:allowedfiletypes: |
allowedfileextensions | پسوند فایل هایی که برای آپلود مجاز هستند را معرفی میکند.allowedfileextensions: |
maxfilesize | حداکثر حجم مجاز برای هر فایل که به مگابایت بیان میشود. |
docOver | این رویداد زمانی اجرا میشود که فایلهای درگ شده شما وارد محیط یا پنجره مرورگر میشود. |
uploadStarted | این رویداد زمانی اجرا میگردد که فرایند آپلود هر فایل به طور جداگانه در حال آغاز شدن است: متغیر i در کد زیر شامل اندیس فایلی است که آپلودش آغاز شده است و این اندیس از صفر آغاز میشود. متغیر file دسترسی شما را به اطلاعات یک فایل باز میکند مانند نام فایل. متغیر len تعداد فایل هایی را که کاربر در محل آپلود رها کرده است، باز میگرداند. function(i, file, len){ }, |
uploadFinished | با اتمام آپلود هر فایل، این رویداد فراخوانی میگردد. دو
پارامتر اول آن، همانند سابق هستند. پارامتر response خروجی json ایی را که در سمت
سرور برگرداندیم، به ما باز میگرداند. پارامتر بعدی، زمانی را که برای
آپلود طول کشیده است، بر میگرداند. function(i, file, response, time) { } |
progressUpdated | این رویداد برای نمایش پیشرفت یک آپلود مناسب است که آخرین پارامتر آن یک عدد صحیح از پیشرفت فایل را بر میگرداند.function(i, file, progress) { }, |
globalProgressUpdated | این رویداد میزان پیشرفت کلیه فایلها را به درصد باز میگرداند:function(progress) { $('#progress div') |
speedUpdated | سرعت آپلود هر فایل را با کیلوبیت بر ثانیه مشخص میکند.function(i, file, speed) { } |
rename | در صورتی که قصد تغییر نام فایل ارسالی را دارید میتوانید از این رویداد استفاده کنید. پارامتر name، نام اصلی فایل را بر میگرداند که میتوانید آن را دستکاری کنید و نام جدیدی را به عنوان خروجی برگردانید. نمونه کاربردی از این رویداد rename: function(name) { } |
beforeEach | این رویداد قبل از آپلود هر فایل آغاز میگردد و برگرداندن مقدار false در آن باعث جلوگیری و کنسل شدن آپلود آن فایل میگردد.function(file) { } |
beforeSend | پارامترهای اولی تکراری هستند ولی آخرین پارامتر یک
تابع done را میتوان به آن پاس کرد که قبل از اجرای کل عملیات آپلود صدا
زده میشود.function(file, i, done) { } |
PlUpload
DropZoneJS
این کتابخانه به نسبت DropFile امکانات بیشتری را دارد و در سایت اختصاصی آن مثالها و مستندات خوبی قرار گرفته است. در سادهترین حالت آن ابتدا فایل کتابخانه را صدا زده و سپس تگ فرم را به آن نسبت دهید:
<script src="https://rawgit.com/enyo/dropzone/master/dist/dropzone.js"></script> <form action="/upload-target" class="dropzone"></form>
Install-Package dropzone
با نصب این کتابخانه یک سری فایل CSS هم به سیستم اضافه میشود که میتوانید برای استایل دهی هر چه بیشتر از آن بهره ببرید. کد فرم را به شکل زیر تغییر دهید:
<form action="~/Home/SaveUploadedFile" method="post" enctype="multipart/form-data" class="dropzone" id="dropzoneForm" style="width: 50px; background: none; border: none;"> <div class="fallback"> <input name="file" type="file" multiple /> <input type="submit" value="Upload" /> </div> </form>
var myDropzone = new Dropzone("div#myId", { url: "/file/post"}); //============ OR ==================== $("div#myId").dropzone({ url: "/file/post" });
Dropzone.options.myId= { paramName: "file", //نام پارامتری که فایل از طریق آن انتقال میبابد maxFilesize: 2, // MB accept: function(file, done) { if (file.name == "justinbieber.jpg") { done("Naha, you don't."); } else { done(); } } };
یک نکته تکمیلی در مورد آپلود: در ASP.net به طور پیش فرض نهایت حجم فایل آپلودی 4 مگابایتی تعیین شده است که میتوانید آن را از طریق web.config تغییر دهید:
<configuration> <system.web> <httpRuntime maxRequestLength="1048576" /> </system.web> </configuration>
<system.webServer> <security> <requestFiltering> <requestLimits maxAllowedContentLength="1073741824" /> </requestFiltering> </security> </system.webServer>
مروری مختصر بر زبان DMX
برای بسیاری داده کاوی تنها مجموعه ای از تعدادی الگوریتم تعبیر میشود؛ به همان طریقی که در گذشته تصورشان از بانک اطلاعاتی تنها ساختاری سلسله مراتبی به منظور ذخیره دادهها بود. بدین ترتیب داده کاوی به ابزاری تبدیل شده که تنها در انحصار تعدادی متخصص (بویژه PhDهای علم آمار و یادگیری ماشین) قرار دارد که آشنائی با اصطلاحات یک زمینه خاص را دارند. هدف از ایجاد زبان DMX تعریف مفاهیمی استاندارد و گزارهایی متداول است که در دنیای داده کاوی استفاده میشود به شکلی که زبان SQL برای بانک اطلاعاتی این کار را انجام میدهد.
فرضیه اساسی در داده کاوی و همچنین یادگیری ماشین از این قرار است که تعدادی نمونه به الگوریتم نشان داده میشود و الگوریتم با استفاده از این نمونهها قادر است به استخراج الگوها بپردازد. بدین ترتیب به منظور بازبینی و همچنین استنتاج از اطلاعات درباره نمونههای جدید میتواند مورد استفاده قرار گیرد.
ذکر این نکته ضروری است که الگوهای استخراج شده میتوانند مفید، آموزنده و دقیق باشند. تصویر زیر به اختصار مراحل فرآیند داده کاوی را نمایان میسازد:
در گام نخست اقدام به تعریف مسئله و فرموله کردن آن میکنیم که اصطلاحاً Mining Model نامیده میشود. در واقع Mining Model توصیف کننده این است که داده نمونه به چه شکل به نظر میرسد و چگونه الگوریتم داده کاوی باید دادهها را تفسیر کند. در گام بعدی به فراهم کردن نمونههای داده برای الگوریتم میپردازیم، الگوریتم با بهره گیری از Mining Model به طریقی که یک لنز دادهها را مرتب میکند، به بررسی دادهها و استخراج الگوها میپردازد؛ این عملیات را اصطلاحاً Training Model مینامیم. هنگامی که این عملیات به پایان رسید، بسته به اینکه چگونه آنرا انجام داده اید، میتوانید به تحلیل الگوهایی که توسط الگوریتم از روی نمونه هایتان بدست آمده بپردازید. و در نهایت میتوانید اقدام به فراهم کردن دادههای جدید و فرموله کردن آنها، به همان طریقی که نمونهها آموزش دیده اند، به منظور انجام پیش بینی و استنتاج از اطلاعات با استفاده از الگوهای کشف شده توسط الگوریتم پرداخت.
زبان DMX وظیفه تبدیل دادههای موجودتان (سطرها و ستونهای Tables) به دادههای مورد نیاز الگوریتمهای داده کاوی (Cases و Attributes) را دارد. به منظور انجام این تبدیل به Mining Structure و Mining Model (که در قسمت اول به شرح آن پرداخته شد) نیاز است. بطور خلاصه Mining Structure صورت مسئله را توصیف میکند و Mining Model وظیفه تبدیل سطرهای داده ای به درون Caseها و انجام عملیات یادگیری ماشین با استفاده از الگوریتم داده کاوی مشخص شده را بر عهده دارد.
Syntax زبان DMX
مشابه زبان SQL دستورات زبان DMX نیز به محیطی جهت اجرا نیاز دارند که میتوان با استفاده از (SQL Server Management Studio (SSMS به اجرای دستورات DMX اقدام نمود. ایجاد ساختار کاوش (Mining Structure) و مدل کاوشی (Mining Model) مشابه دستورات ایجاد Table در زبان SQL میباشد. همانطور که اشاره شد، گام اول (از سه مرحله اصلی در داده کاوی) ایجاد یک مدل کاوش است؛ شامل تعیین تعداد ستونهای ورودی، ستونهای قابل پیش بینی و مشخص کردن نام الگوریتم مورد استفاده در مدل. گام دوم آموزش مدل که پردازش نیز نامیده میشود و گام سوم مرحله پیش بینی است که نیاز به یک مدل کاوش آموزش دیده و مجموعه اطلاعات جدید دارد. در طول پیش بینی، موتور داده کاوی قوانین (Rules) پیدا شده در مرحلهی آموزش (یادگیری) را با مجموعه اطلاعات جدید تطبیق داده و نتیجه پیش بینی را برای هر Case ورودی انجام میدهد. دو نوع پرس و جوی پیش بینی وجود دارد Batch و Singleton که به ترتیب چند Case ورودی دارد و خروجی در یک جدول ذخیره میشود و دیگری تنها یک Case ورودی دارد و خروجی در زمان اجرا ساخته میشود.
در زبان DMX دو روش برای ساخت مدلهای کاوش وجود دارد:
• ایجاد یک ساختار کاوش و مدل کاوش مربوط به هم و تحت یک نام، زمانی کاربرد دارد که یک ساختار کاوش فقط شامل یک مدل کاوش باشد.
• ایجاد یک ساختار کاوش و سپس اضافه نمودن یک مدل کاوش به ساختار تعریف شده، زمانی کاربرد دارد که یک ساختار کاوش شامل چندین مدل کاوشی باشد. دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است نیاز به این روش باشد، برای مثال ممکن است مدلهای متعددی را با استفاده از الگوریتمهای مختلف ساخت و سپس بررسی نمود که کدام مدل بهتر عمل خواهد کرد و یا مدلهای متعددی را با استفاده از یک الگوریتم ولی با مجموعه پارامترهای متفاوت برای هر مدل ساخت و سپس بهترین را انتخاب نمود.
عناصر سازندهی ساختار کاوش، ستونهای ساختار کاوشی هستند که داده هایی را که منبع اصلی داده فراهم میکند، توصیف میکند. این ستونها شامل اطلاعاتی از قبیل نوع داده (Data Type)، نوع محتوا (Content Type)، ماهیت داده و اینکه داده چگونه توزیع شده است میباشند. نوع محتوا پیوسته و یا گسسته بودن آن را مشخص میکند و بدین ترتیب به الگوریتم راه درست مدل کردن ستون را نشان میدهیم. کلمه کلیدی Discrete برای ماهیت گسسته داده و از کلمه Continuous برای ماهیت پیوسته داده استفاده میشود. مقادیر نوع داده و نوع محتوا به قرار زیر میباشند:
Data Type | کاربرد |
LONG | اعداد صحیح |
DOUBLE | اعداد اعشاری |
TEXT | دادههای رشته ای |
DATE | دادههای تاریخی |
BOOLEAN | دادههای منطقی (True و False) |
TABLE | برای تعریف Nested Case |
Content Type | کاربرد |
KEY | مشخص کننده کلید |
DISCRETE | دادههای گسسته |
CONTINUOUS | دادههای پیوسته |
DISCRETIZED | دادههای گسسته شده |
KEY TIME | کلید زمان، تنها در مدلهای Time Series استفاده میشود |
KEY SEQUENCE | کلید توالی، تنها در بخش Nested Table مدلهای Sequence Clustering استفاده میشود |
همچنین یک مدل کاوش استفاده و کاربرد هر ستون و الگوریتمی که برای ساخت مدل استفاده میشود را تعریف میکند، میتوانید با استفاده از کلمه کلیدی Predict و یا Predict_Only خاصیت پیش بینی را به ستونها اضافه نمود، برای نمونه به دستورات زیر توجه نمائید:
CREATE MINING STRUCTURE [New Mailing] ( CustomerKey LONG KEY, Gender TEXT DISCRETE, [Number Cars Owned] LONG DISCRETE, [Bike Buyer] LONG DISCRETE ) GO ALTER MINING STRUCTURE [New Mailing] ADD MINING MODEL [Naive Bayes] ( CustomerKey, Gender, [Number Cars Owned], [Bike Buyer] PREDICT ) USING Microsoft_Naive_Bayes
به منظور آموزش یک مدل کاوش از دستور Insert به شکل زیر استفاده میشود:
INSERT INTO <mining model name> [<mapped model columns>] <source data query>
در ادامه به شکل عملی میتوانید با طی مراحل و اجرای کوئریهای زیر به بررسی بیشتر موضوع بپردازید.
ابتدا به سرویس SSAS متصل شوید و اقدام به ایجاد یک Database با تنظیمات پیش فرض (مثلاً با نام DM-02) نمائید و در ادامه کوئری XMLA زیر را جهت ایجاد Data Source ای به بانک AdventureWorksDW2012 موجود روی دستگاه تان، اجرا نمائید.
<Create xmlns="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2003/engine"> <ParentObject> <DatabaseID>DM-02</DatabaseID> </ParentObject> <ObjectDefinition> <DataSource xmlns:xsd="http://www.w3.org/2001/XMLSchema" xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xmlns:ddl2="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2003/engine/2" xmlns:ddl2_2="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2003/engine/2/2" xmlns:ddl100_100="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2008/engine/100/100" xmlns:ddl200="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2010/engine/200" xmlns:ddl200_200="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2010/engine/200/200" xmlns:ddl300="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2011/engine/300" xmlns:ddl300_300="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2011/engine/300/300" xmlns:ddl400="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2012/engine/400" xmlns:ddl400_400="http://schemas.microsoft.com/analysisservices/2012/engine/400/400" xsi:type="RelationalDataSource"> <ID>Adventure Works DW2012</ID> <Name>Adventure Works DW2012</Name> <ConnectionString>Provider=SQLNCLI11.1;Data Source=(local);Integrated Security=SSPI; Initial Catalog=AdventureWorksDW2012</ConnectionString> <ImpersonationInfo> <ImpersonationMode>ImpersonateCurrentUser</ImpersonationMode> </ImpersonationInfo> <Timeout>PT0S</Timeout> </DataSource> </ObjectDefinition> </Create>
/* Step 1 */ CREATE MINING MODEL [NBSample] ( CustomerKey LONG KEY, Gender TEXT DISCRETE, [Number Cars Owned] LONG DISCRETE, [Bike Buyer] LONG DISCRETE PREDICT ) USING Microsoft_Naive_Bayes Go /* Step 2 */ INSERT INTO NBSample (CustomerKey, Gender, [Number Cars Owned], [Bike Buyer]) OPENQUERY([Adventure Works DW2012],'Select CustomerKey, Gender, [NumberCarsOwned], [BikeBuyer] FROM [vTargetMail]') /* */ SELECT * FROM [NBSample].CONTENT /* */ SELECT * FROM [NBSample_Structure].CASES /* Step 3*/ SELECT FLATTENED MODEL_NAME, (SELECT ATTRIBUTE_NAME, ATTRIBUTE_VALUE, [SUPPORT], [PROBABILITY], VALUETYPE FROM NODE_DISTRIBUTION) AS t FROM [NBSample].CONTENT WHERE NODE_TYPE = 26
- dotnet-ignore : این ابزار جهت دریافت فایلهای gitignore. کاربرد داشته و از یک مخزن عمومی گیت هاب جهت دریافت این فایلها استفاده میکند. این مخزن شامل انواع قالبهای gitignore در پروژههای متفاوت میباشد. با استفاده از این ابزار، ایجاد فایل gitignore راحتتر و سریعتر امکانپذیر میباشد.
- dotnet-serve : میزبانی و نمایش لیست فایلهای استاتیک محلی و اجرای آنها را در بستر http، فراهم مینماید.
- dotnet-cleanup : جهت پاکسازی محیط بیلد مانند دایرکتوریهای bin و obj میباشد. همان کار گزینه clean در منوی بیلد را بازی میکند.
- dotnet-warp : این ابزار در واقع پروژه Warp است که برای ایجاد یک تک فایل اجرایی جهت انتقال راحتتر فایل پروژه صورت میگیرد که همه وابستگیهای آن در همان تک فایل قرار میگیرد.
- Amazon.ECS.Tools , Amazon.ElasticBeanstalk.Tools و Amazon.Lambda.Tools : این ابزارها که به صورت رسمی از طرف آمازون ارائه شدهاند که جهت deploy شدن راحتتر پروژه به محیطهای توسعه وب آمازون مورد استفاده قرار میگیرند.
dotnet tool install -g dotnet-ignore
dotnet tool list -g
dotnet tool update -g dotnet-ignore
dotnet tool uninstall -g dotnet-ignore
<PropertyGroup> <PackAsTool>true</PackAsTool> <ToolCommandName>dotnet-mytool</ToolCommandName> <PackageOutputPath>./nupkg</PackageOutputPath> </PropertyGroup>
dotnet tool install --global --add-source ./nupkg globaltools
dotnet-mytool
https://www.nuget.org/packages/McMaster.Extensions.CommandLineUtils
[Command(Description="Add a new note")] public class NewNote { [Required] [Option(Description="title of note")] public string Title{ get; set; } [Option(Description="content of note")] public string Body{ get; set; } }
[Command(Description="Add a new note")] public class NewNote:BaseClass { [Required] [Option(Description="title of note")] public string Title{ get; set; } [Option(Description="content of note")] public string Body{ get; set; } public void OnExecute(IConsole console) { var dir = GetBaseDirectory(); if(!Directory.Exists(dir)) { Directory.CreateDirectory(dir); } var filePath = Path.Combine(dir, Title + ".txt"); File.WriteAllText(filePath, Body); console.WriteLine("the note is saved"); } }
public class BaseClass { protected string GetBaseDirectory(){ var baseDirectory = Environment.CurrentDirectory; return (Path.Combine(baseDirectory, "notes")); } }
public class List:BaseClass { [Option(Description="search a phrase in notes title")] public string Grep{ get; set; } public void OnExecute(IConsole console) { try { var baseDirectory = GetBaseDirectory(); var dir = new DirectoryInfo(baseDirectory); var files = dir.GetFiles(); foreach(var file in files) { if(!String.IsNullOrEmpty(Grep) && !file.Name.Contains(Grep)) continue; console.WriteLine(Path.GetFileNameWithoutExtension(file.Name)); } } catch (Exception e) { console.WriteLine(e.Message); } } }
[Command(Description="show contnet of note")] public class Show:BaseClass { [Required] [Option(Description="title of note")] public string Title{ get; set; } public void OnExecute(IConsole console){ var baseDirectory = GetBaseDirectory(); var file = Path.Combine(baseDirectory, Title+".txt"); if(!File.Exists(file)) { console.WriteLine("The Note NotFound..."); return; } console.WriteLine(File.ReadAllText(file)); } }
[Command(Description="An Immediate Note Saver")] [Subcommand(typeof(NewNote),typeof(List),typeof(Show))] class Program { static int Main(string[] args) { return CommandLineApplication.Execute<Program>(args); } public int OnExecute(CommandLineApplication app, IConsole console) { console.WriteLine("You must specify a subcommand."); console.WriteLine(); app.ShowHelp(); return 1; } }
static int Main(string[] args) { return CommandLineApplication.Execute<Program>(args); }
PS D:\projects\Samples\globaltools> dotnet-notes new-note -t "sample1" -b "this is body" the note is saved PS D:\projects\Samples\globaltools> dotnet-notes new-note -t "test1" -b "this is body of another note" the note is saved PS D:\projects\Samples\globaltools> dotnet-notes list sample1 test1 PS D:\projects\Samples\globaltools> dotnet-notes list -g sa sample1 PS D:\projects\Samples\globaltools> dotnet-notes show -t sample1 this is body
هدف ارائه راه حلی برای مدیریت Transactionها به عنوان یک Cross Cutting Concern، توسط ApplicationServiceها میباشد.
- دوره Aspect oriented programming
- بررسی مفاهیم معکوس سازی وابستگیها و ابزارهای مرتبط با آن
- طراحی و پیاده سازی ServiceLayer به همراه خودکارسازی Business Validationها
پیش فرض ما این است که شما از EF به عنوان OR-Mapper استفاده میکنید و الگوی Context Per Request را پیاده سازی کرده اید یا از طریق پیاده سازی الگوی Container Per Request به داشتن Context یکتا برای هر درخواست رسیده اید.
کتابخانه StructureMap.Mvc5 پیاده سازی از الگوی Container Per Request را با استفاده از امکانات Nested Container مربوط به StructureMap ارائه میدهد. اشیاء موجود در Nested Container طول عمر Singleton دارند.
واسط ITransaction
public interface ITransaction : IDisposable { void Commit(); void Rollback(); }
واسط بالا 3 متد را که برای مدیریت تراکنش لازم میباشد، در اختیار استفاده کننده قرار میدهد.
واسط IUnitOfWork
public interface IUnitOfWork : IDisposable { ... ITransaction BeginTransaction(IsolationLevel isolationLevel = IsolationLevel.Snapshot); ITransaction Transaction { get; } IDbConnection Connection { get; } bool HasTransaction { get; } }
اعضای جدید واسط IUnitOfWork کاملا مشخص هستند.
پیاده سازی واسط ITransaction، توسط یک Nested Type در دل کلاس DbContextBase انجام میگیرد.
public abstract class DbContextBase : DbContext { ... #region Fields private ITransaction _currenTransaction; #endregion #region NestedTypes private class DbContextTransactionAdapter : ITransaction { private DbContextTransaction _transaction; public DbContextTransactionAdapter(DbContextTransaction transaction) { Guard.NotNull(transaction, nameof(transaction)); _transaction = transaction; } public void Commit() { _transaction?.Commit(); } public void Rollback() { if (_transaction?.UnderlyingTransaction.Connection != null) _transaction.Rollback(); } public void Dispose() { _transaction?.Dispose(); _transaction = null; } } #endregion #region Public Methods ... public ITransaction BeginTransaction(IsolationLevel isolationLevel = IsolationLevel.ReadCommitted) { if (_currenTransaction != null) return _currenTransaction; return _currenTransaction = new DbContextTransactionAdapter(Database.BeginTransaction(isolationLevel)); } #endregion #region Properties ... public ITransaction Transaction => _currenTransaction; public IDbConnection Connection => Database.Connection; public bool HasTransaction => _currenTransaction != null; #endregion } public class ApplicationDbContext : DbContextBase, IUnitOfWork, ITransientDependency { }
کلاس DbContextTransactionAdapter همانطور که از نام آن مشخص میباشد، پیاده سازی از الگوی Adapter برای وفق دادن DbContextTransaction با واسط ITransaction، میباشد. متد BeginTransaction در صورتی که تراکنشی برای وهله جاری DbContext ایجاد نشده باشد، تراکنشی را ایجاد کرده و فیلد currentTransaction_ را نیز مقدار دهی میکند.
TransactionalAttribute
[AttributeUsage(AttributeTargets.Method | AttributeTargets.Class)] public sealed class TransactionalAttribute : Attribute { public IsolationLevel IsolationLevel { get; set; } = IsolationLevel.ReadCommitted; public TimeSpan? Timeout { get; set; } }
TransactionInterceptor
public class TransactionInterceptor : ISyncInterceptionBehavior { private readonly IUnitOfWork _unitOfWork; public TransactionInterceptor(IUnitOfWork unitOfWork) { _unitOfWork = unitOfWork; } public IMethodInvocationResult Intercept(ISyncMethodInvocation methodInvocation) { var transactionAttribute = GetTransactionaAttributeOrNull(methodInvocation.InstanceMethodInfo); if (transactionAttribute == null || _unitOfWork.HasTransaction) return methodInvocation.InvokeNext(); using (var transaction = _unitOfWork.BeginTransaction(transactionAttribute.IsolationLevel)) { var result = methodInvocation.InvokeNext(); if (result.Successful) transaction.Commit(); else { transaction.Rollback(); } return result; } } private static TransactionalAttribute GetTransactionaAttributeOrNull(MemberInfo methodInfo) { var transactionalAttribute = ReflectionHelper.GetAttributesOfMemberAndDeclaringType<TransactionalAttribute>( methodInfo ).FirstOrDefault(); return transactionalAttribute; } }
واسط ISyncInterceptionBehavior، مربوط میشود به کتابخانه جانبی دیگری که برای AOP توسط تیم StructureMap به نام StructureMap.DynamicInterception ارائه شدهاست. در متد Intercept، ابتدا چک میشود که که آیا این متد با TransactionAttribute تزئین شده و طی درخواست جاری برای Context جاری تراکنشی ایجاد نشده باشد؛ سپس تراکنش جدیدی ایجاد شده و بدنه اصلی متد اجرا میشود و نهایتا در صورت موفقیت آمیز بودن عملیات، تراکنش مورد نظر Commit میشود.
در آخر لازم است این Interceptor در تنظیمات اولیه StructureMap به شکل زیر معرفی شود:
Policies.Interceptors(new DynamicProxyInterceptorPolicy( type => typeof(IApplicationService).IsAssignableFrom(type), typeof(AuthorizationInterceptor), typeof(TransactionInterceptor), typeof(ValidationInterceptor)));
نکته: فرض کنید در بدنه اکشن متد یک کنترلر ASP.NET MVC یا ASP.NET Core، دو متد تراکنشی فراخوانی شود؛ در این صورت شاید لازم باشد که این دو متد طی یک تراکنش واحد به جای تراکنشهای مجزا، اجرا شوند؛ بنابراین نیاز است از الگوی Transaction Per Request استفاده شود. برای این کار میتوان یک ActionFilterAttribute سفارشی ایجاد کرد که ایجاد کننده تراکنش باشد و متدهای داخلی که هر کدام جدا تراکنشی بودند، نیز از تراکنش ایجاد شده استفاده کنند.