الزاما نیازی به استفاده از متد On نیست. در رویدادگردان complete عملیات ajax ایی، متد StarRating را دوباره فراخوانی کنید.
کمی بالاتر در جواب سؤال مشابهی پاسخ دادم. باید یک ViewModel درست کنید جایی که return PartialView توسط عملیات Ajax ایی درخواست میشود، منبع داده View در حال رندر را تامین کند.
یکی از ضروریات دنیای برنامه نویسی امروز، داشتن یک الگوی مناسب میباشد. یکی از الگوهای مناسب برای وب فرمها، استفاده از الگوی MVP است.
اگر در خلال پیاده سازی، گاهی اوقات نیاز به handle کردن رخدادها را داشته باشید بدین منظور به روش زیر عمل میکنیم:
(توجه: شیء مورد نظر ما در این پست RadGrid از کنترلهای Telerik در نظر گرفته شده است.)
// ASPX page <telerik:RadGrid ID="RadGrid1" runat="server"></telerik:RadGrid> // Asp.Net Code Behind protected void Page_Load(object sender, EventArgs e) { GridPresenter presenter = new GridPresenter(this); } // view interface public interface IGridView { Telerik.Web.UI.RadGrid myGrid { get; } } // presenter protected readonly IGridView _view; public GridPresenter(IGridView view) { _view = view; _view.myGrid.UpdateCommand += new Telerik.Web.UI.GridCommandEventHandler(onUpdateCommand); _view.myGrid.InsertCommand += new Telerik.Web.UI.GridCommandEventHandler(onInsertCommand); _view.myGrid.EditCommand += new Telerik.Web.UI.GridCommandEventHandler(onEditCommand); } private void onUpdateCommand(object sender, Telerik.Web.UI.GridCommandEventArgs e) { // Code for updating } private void onInsertCommand(object sender, Telerik.Web.UI.GridCommandEventArgs e) { // Code for inserting } private void onEditCommand(object sender, Telerik.Web.UI.GridCommandEventArgs e) { // Code for editcommand }
پیشنیازهای بحث:
- «صفحه بندی، مرتب سازی و جستجوی پویای اطلاعات به کمک Kendo UI Grid »
- «استفاده از Kendo UI templates»
صورت مساله
میخواهیم به یک چنین تصویری برسیم؛ که دارای گروه بندی اطلاعات است، فرمت شرطی روی ستون قیمت آن اعمال شده و تاریخ نمایش داده شده در آن نیز شمسی است. همچنین برای مثال ستون قیمت آن دارای ته جمع صفحه بوده و به علاوه یک دکمهی سفارشی به نوار ابزار آن اضافه شدهاست.
مباحث قسمت سمت سرور این مثال با مطلب «صفحه بندی، مرتب سازی و جستجوی پویای اطلاعات به کمک Kendo UI Grid» دقیقا یکی است. فقط یک خاصیت AddDate نیز در اینجا اضافه شدهاست.
تغییر نحوهی نمایش pager
اگر به قسمت pager تصویر فوق دقت کنید، یک دکمهی refresh، تعداد موارد هر صفحه و امکان وارد کردن دستی شماره صفحه، در آن پیش بینی شدهاست. این موارد را با تنظیمات ذیل میتوان فعال کرد:
بومی سازی پیغامهای گرید
پیغامهای فارسی را که در تصویر فوق مشاهده میکنید، حاصل پیوست فایل kendo.fa-IR.js هستند:
گروه بندی اطلاعات
برای گروه بندی اطلاعات در Kendo UI Grid دو قسمت باید تغییر کنند.
ابتدا باید فیلد پیش فرض گروه بندی در قسمت data source گرید تعریف شود:
همین تنظیم، گروه بندی را فعال خواهد کرد. اگر علاقمند باشید که به کاربران امکان تغییر دستی گروه بندی را بدهید، خاصیت groupable را نیز true کنید.
در این حالت با کشیدن و رها کردن یک سرستون، به نوار ابزار مرتبط با گروه بندی، گروه بندی گرید بر اساس این فیلد انتخابی به صورت خودکار انجام میشود.
اضافه کردن ته جمعهای ستونها
این ته جمعها که aggregate نام دارند باید در دو قسمت فعال شوند:
ابتدا در قسمت data source مشخص میکنیم که چه تابع تجمعی قرار است به ازای یک فیلد خاص استفاده شود.
سپس این متدها را میتوان مطابق فرمت hash syntax قالبهای Kendo UI در قسمت footerTemplate هر ستون تعریف کرد:
فرمت شرطی اطلاعات
در ستون قیمت، میخواهیم اگر قیمتی بیش از 2490 بود، با پس زمینهی قهوهای و رنگ زرد نمایش داده شود. برای این منظور میتوان یک قالب Kendo UI سفارشی را طراحی کرد:
سپس نحوهی استفادهی از آن به صورت ذیل خواهد بود:
توسط متد kendo.template امکان انتساب یک قالب سفارشی به خاصیت template یک ستون وجود دارد.
فرمت تاریخ میلادی به شمسی در حین نمایش
برای تبدیل سمت کلاینت تاریخ میلادی به شمسی از کتابخانهی moment-jalaali.js کمک گرفته شدهاست:
پس از آن تنها کافی است متد فرمت این کتابخانه را در قسمت template ستون تاریخ و توسط hash syntax قالبهای Kendo UI بکار برد:
اضافه کردن یک دکمه به نوار ابزار گرید
نوار ابزار Kendo UI Grid را نیز میتوان توسط یک قالب سفارشی آن مقدار دهی کرد:
برای نمونه toolbarTemplate فوق را به نحو ذیل تعریف کردهایم:
دکمهی اضافه شده، وضعیت فیلتر data source متصل به گرید را بازگشت میدهد. برای مثال مشخص میکند که در چه صفحهای با چه تعداد رکورد قرار داریم و همچنین وضعیت مرتب سازی، فیلتر و غیره چیست. از این اطلاعات میتوان در سمت سرور برای تهیهی خروجیهای PDF یا اکسل استفاده کرد. وضعیت فیلتر اطلاعات مشخص است. بر همین مبنا کوئری گرفته و سپس میتوان نتیجهی آنرا تبدیل به منبع داده تهیه خروجی مورد نظر کرد.
کدهای کامل این مثال را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
KendoUI05.zip
- «صفحه بندی، مرتب سازی و جستجوی پویای اطلاعات به کمک Kendo UI Grid »
- «استفاده از Kendo UI templates»
صورت مساله
میخواهیم به یک چنین تصویری برسیم؛ که دارای گروه بندی اطلاعات است، فرمت شرطی روی ستون قیمت آن اعمال شده و تاریخ نمایش داده شده در آن نیز شمسی است. همچنین برای مثال ستون قیمت آن دارای ته جمع صفحه بوده و به علاوه یک دکمهی سفارشی به نوار ابزار آن اضافه شدهاست.
مباحث قسمت سمت سرور این مثال با مطلب «صفحه بندی، مرتب سازی و جستجوی پویای اطلاعات به کمک Kendo UI Grid» دقیقا یکی است. فقط یک خاصیت AddDate نیز در اینجا اضافه شدهاست.
تغییر نحوهی نمایش pager
اگر به قسمت pager تصویر فوق دقت کنید، یک دکمهی refresh، تعداد موارد هر صفحه و امکان وارد کردن دستی شماره صفحه، در آن پیش بینی شدهاست. این موارد را با تنظیمات ذیل میتوان فعال کرد:
$("#report-grid").kendoGrid({ // ... pageable: { previousNext: true, // default true numeric: true, // default true buttonCount: 5, // default 10 refresh: true, // default false input: true, // default false pageSizes: true // default false },
بومی سازی پیغامهای گرید
پیغامهای فارسی را که در تصویر فوق مشاهده میکنید، حاصل پیوست فایل kendo.fa-IR.js هستند:
<!--https://github.com/loudenvier/kendo-global/blob/master/lang/kendo.fa-IR.js--> <script src="js/messages/kendo.fa-IR.js" type="text/javascript"></script>
گروه بندی اطلاعات
برای گروه بندی اطلاعات در Kendo UI Grid دو قسمت باید تغییر کنند.
ابتدا باید فیلد پیش فرض گروه بندی در قسمت data source گرید تعریف شود:
var productsDataSource = new kendo.data.DataSource({ // ... group: { field: "IsAvailable" }, // ... });
$("#report-grid").kendoGrid({ // ... groupable: true, // allows the user to alter what field the grid is grouped by // ...
اضافه کردن ته جمعهای ستونها
این ته جمعها که aggregate نام دارند باید در دو قسمت فعال شوند:
var productsDataSource = new kendo.data.DataSource({ //... aggregate: [ { field: "Name", aggregate: "count" }, { field: "Price", aggregate: "sum" } ] //... });
سپس این متدها را میتوان مطابق فرمت hash syntax قالبهای Kendo UI در قسمت footerTemplate هر ستون تعریف کرد:
$("#report-grid").kendoGrid({ // ... columns: [ { field: "Name", title: "نام محصول", footerTemplate: "تعداد: #=count#" }, { field: "Price", title: "قیمت", footerTemplate: "جمع: #=kendo.toString(sum,'c0')#" } ] // ... });
فرمت شرطی اطلاعات
در ستون قیمت، میخواهیم اگر قیمتی بیش از 2490 بود، با پس زمینهی قهوهای و رنگ زرد نمایش داده شود. برای این منظور میتوان یک قالب Kendo UI سفارشی را طراحی کرد:
<script type="text/x-kendo-template" id="priceTemplate"> #if( Price > 2490 ) {# <span style="background:brown; color:yellow;">#=kendo.toString(Price,'c0')#</span> #} else {# #= kendo.toString(Price,'c0')# #}# </script>
$("#report-grid").kendoGrid({ //... columns: [ { field: "Price", title: "قیمت", template: kendo.template($("#priceTemplate").html()), footerTemplate: "جمع: #=kendo.toString(sum,'c0')#" } ] //... });
فرمت تاریخ میلادی به شمسی در حین نمایش
برای تبدیل سمت کلاینت تاریخ میلادی به شمسی از کتابخانهی moment-jalaali.js کمک گرفته شدهاست:
<!--https://github.com/moment/moment/--> <script src="js/cultures/moment.min.js" type="text/javascript"></script> <!--https://github.com/jalaali/moment-jalaali--> <script src="js/cultures/moment-jalaali.js" type="text/javascript"></script>
$("#report-grid").kendoGrid({ //... columns: [ { field: "AddDate", title: "تاریخ ثبت", template: "#=moment(AddDate).format('jYYYY/jMM/jDD')#" } ] //... });
اضافه کردن یک دکمه به نوار ابزار گرید
نوار ابزار Kendo UI Grid را نیز میتوان توسط یک قالب سفارشی آن مقدار دهی کرد:
$("#report-grid").kendoGrid({ // ... toolbar: [ { template: kendo.template($("#toolbarTemplate").html()) } ] // ... });
<script> // این اطلاعات برای تهیه خروجی سمت سرور مناسب هستند function getCurrentGridFilters() { var dataSource = $("#report-grid").data("kendoGrid").dataSource; var gridState = { page: dataSource.page(), pageSize: dataSource.pageSize(), sort: dataSource.sort(), group: dataSource.group(), filter: dataSource.filter() }; return kendo.stringify(gridState); } </script> <script id="toolbarTemplate" type="text/x-kendo-template"> <a class="k-button" href="\#" onclick="alert('gridState: ' + getCurrentGridFilters());">نوار ابزار سفارشی</a> </script>
کدهای کامل این مثال را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
KendoUI05.zip
در قسمت قبل، اطلاعات نمایش داده شده، از یک سری آرایه ثابت جاوا اسکریپتی تامین شدند. در یک برنامهی واقعی نیاز است دادهها را یا از HTML 5 local storage تامین کرد و یا از سرور به کمک Ajax. برای اینگونه اعمال، ember.js به همراه افزونهای است به نام Ember Data که جزئیات کار با آنرا در این قسمت بررسی خواهیم کرد.
استفاده از Ember Data با Local Storage
برای کار با HTML 5 local storage نیاز به Ember Data Local Storage Adapter نیز هست که در قسمت اول این سری، آدرس دریافت آن معرفی شد. این فایلها نیز در پوشهی Scripts\Libs برنامه کپی خواهند شد.
در ادامه به فایل Scripts\App\store.js که در قسمت قبل جهت تعریف دو آرایه ثابت مطالب و نظرات اضافه شد، مراجعه کرده و محتوای فعلی آنرا با کدهای زیر جایگزین کنید:
این تعاریف سبب خواهند شد تا Ember Data از Local Storage Adapter استفاده کند.
در ادامه با توجه به حذف دو آرایهی posts و comments که پیشتر در فایل store.js تعریف شده بودند، نیاز است مدلهای متناظری را جهت تعریف خواص آنها، به برنامه اضافه کنیم. اینکار را با افزودن دو فایل جدید comment.js و post.js به پوشهی Scripts\Models انجام خواهیم داد.
محتوای فایل Scripts\Models\post.js :
محتوای فایل Scripts\Models\comment.js :
سپس مداخل تعریف آنها را به فایل index.html نیز اضافه خواهیم کرد:
برای تعاریف مدلها در Ember data مرسوم است که نام مدلها، اسامی جمع نباشند. سپس با ایجاد وهلهای از DS.Model.extend یک مدل ember data را تعریف خواهیم کرد. در این مدل، خواص هر شیء را مشخص کرده و مقدار آنها همیشه ()DS.attr خواهد بود. این نکته را در دو مدل Post و Comment مشاهده میکنید. اگر دقت کنید به هر دو مدل، خاصیت id اضافه نشدهاست. این خاصیت به صورت خودکار توسط Ember data تنظیم میشود.
اکنون نیاز است برنامه را جهت استفاده از این مدلهای جدید به روز کرد. برای این منظور فایل Scripts\Routes\posts.js را گشوده و مدل آنرا به نحو ذیل ویرایش کنید:
در اینجا this.store معادل data store برنامه است که مطابق تنظیمات برنامه، همان ember data میباشد. سپس متد find را به همراه نام مدل، به صورت رشتهای در اینجا مشخص میکنیم.
به همین ترتیب فایل Scripts\Routes\recent-comments.js را نیز جهت استفاده از data store ویرایش خواهیم کرد:
و فایل Scripts\Routes\post.js که در آن منطق یافتن یک مطلب بر اساس آدرس مختص به آن قرار دارد، به صورت ذیل بازنویسی میشود:
اگر متد find بدون پارامتر ذکر شود، به معنای بازگشت تمامی عناصر موجود در آن مدل خواهد بود و اگر پارامتر دوم آن مانند این مثال تنظیم شود، تنها همان وهلهی درخواستی را بازگشت میدهد.
افزودن امکان ثبت یک مطلب جدید
تا اینجا اگر برنامه را اجرا کنید، برنامه بدون خطا بارگذاری خواهد شد اما فعلا رکوردی را برای نمایش ندارد. در ادامه، برنامه را جهت افزودن مطالب جدید توسعه خواهیم داد. برای اینکار ابتدا به فایل Scripts\App\router.js مراجعه کرده و سپس مسیریابی جدید new-post را تعریف خواهیم کرد:
اکنون در صفحهی اول سایت، توسط قالب Scripts\Templates\posts.hbs، دکمهای را جهت ایجاد یک مطلب جدید اضافه خواهیم کرد:
در اینجا دکمهی New Post به مسیریابی جدید new-post اشاره میکند.
برای تعریف عناصر نمایشی این مسیریابی، فایل جدید قالب Scripts\Templates\new-post.hbs را با محتوای زیر اضافه کنید:
با نمونهی این فرم در قسمت قبل در حین ویرایش یک مطلب، آشنا شدیم. دو المان دریافت اطلاعات در آن قرار دارند که هر کدام به خواص مدل برنامه bind شدهاند. همچنین یک دکمهی save، با اکشنی به همین نام در اینجا تعریف شدهاست.
پس از آن نیاز است نام فایل قالب new-post را به template loader برنامه در فایل index.html اضافه کرد:
برای مدیریت دکمهی save این قالب جدید نیاز است کنترلر جدیدی را در فایل جدید Scripts\Controllers\new-post.js تعریف کنیم؛ با این محتوا:
به همراه افزودن مدخلی از آن به فایل index.html برنامه:
در اینجا کنترلر جدید NewPostController را مشاهده میکنید. از این جهت که برای دسترسی به خواص مدل تغییر کرده، از متد this.get استفاده شدهاست، نیازی نیست حتما از یک ObjectController مانند قسمت قبل استفاده کرد و Controller معمولی نیز برای اینکار کافی است.
آرگومان اول this.store.createRecord نام مدل است و آرگومان دوم آن، وهلهای که قرار است به آن اضافه شود. همچنین باید دقت داشت که برای تنظیم یک خاصیت، از متد this.set و برای دریافت مقدار یک خاصیت تغییر کرده از this.get به همراه نام خاصیت مورد نظر استفاده میشود و نباید مستقیما برای مثال از this.title استفاده کرد.
this.store.createRecord صرفا یک شیء جدید (ember data object) را ایجاد میکند. برای ذخیره سازی نهایی آن باید متد save آنرا فراخوانی کرد (پیاده سازی الگوی active record است). به این ترتیب این شیء در local storage ذخیره خواهد شد.
پس از ذخیرهی مطلب جدید، از متد this.transitionToRoute استفاده شدهاست. این متد، برنامه را به صورت خودکار به صفحهی متناظر با مسیریابی posts هدایت میکند.
اکنون برنامه را اجرا کنید. بر روی دکمهی سبز رنگ new post در صفحهی اول کلیک کرده و یک مطلب جدید را تعریف کنید. بلافاصله عنوان و لینک متناظر با این مطلب را در صفحهی اول سایت مشاهده خواهید کرد.
همچنین اگر برنامه را مجددا بارگذاری کنید، این مطالب هنوز قابل مشاهده هستند؛ زیرا در local storage مرورگر ذخیره شدهاند.
در اینجا اگر به لینکهای تولید شده دقت کنید، id آنها عددی نیست. این روشی است که local storage با آن کار میکند.
افزودن امکان حذف یک مطلب به سایت
برای حذف یک مطلب، دکمهی حذف را به انتهای قالب Scripts\Templates\post.hbs اضافه خواهیم کرد:
سپس کنترلر Scripts\Controllers\post.js را جهت مدیریت اکشن جدید delete به نحو ذیل تکمیل میکنیم:
متد destroyRecord، مدل انتخابی را هم از حافظه و هم از data store حذف میکند. سپس کاربر را به صفحهی اصلی سایت هدایت خواهیم کرد.
متد save نیز در اینجا بهبود یافتهاست. ابتدا مدل جاری دریافت شده و سپس متد save بر روی آن فراخوانی میشود. به این ترتیب اطلاعات از حافظه به local storage نیز منتقل خواهند شد.
ثبت و نمایش نظرات به همراه تنظیمات روابط اشیاء در Ember Data
در ادامه قصد داریم امکان افزودن نظرات را به مطالب، به همراه نمایش آنها در ذیل هر مطلب، پیاده سازی کنیم. برای اینکار نیاز است رابطهی بین یک مطلب و نظرات مرتبط با آنرا در مدل ember data مشخص کنیم. به همین جهت فایل Scripts\Models\post.js را گشوده و تغییرات ذیل را به آن اعمال کنید:
در اینجا خاصیت جدیدی به نام comments به مدل مطلب اضافه شدهاست و توسط آن میتوان به تمامی نظرات یک مطلب دسترسی یافت؛ تعریف رابطهی یک به چند، به کمک متد DS.hasMany که پارامتر اول آن نام مدل مرتبط است. تعریف async: true برای کار با local storage اجباری است و در نگارشهای آتی ember data حالت پیش فرض خواهد بود.
همچنین نیاز است یک سر دیگر رابطه را نیز مشخص کرد. برای این منظور فایل Scripts\Models\comment.js را گشوده و به نحو ذیل تکمیل کنید:
در اینجا خاصیت جدید post به مدل نظر اضافه شدهاست و مقدار آن از طریق متد DS.belongsTo که مدل post را به یک نظر، مرتبط میکند، تامین خواهد شد. بنابراین در این حالت اگر به شیء comment مراجعه کنیم، خاصیت جدید post.id آن، به id مطلب متناظر اشاره میکند.
در ادامه نیاز است بتوان تعدادی نظر را ثبت کرد. به همین جهت با تعریف مسیریابی آن شروع میکنیم. این مسیریابی تعریف شده در فایل Scripts\App\router.js نیز باید تو در تو باشد؛ زیرا قسمت ثبت نظر (new-comment) دقیقا داخل همان صفحهی نمایش یک مطلب ظاهر میشود:
لینک آنرا نیز به انتهای فایل Scripts\Templates\post.hbs اضافه میکنیم. از این جهت که این لینک به مدل جاری اشاره میکند، با استفاده از متغیر this، مدل جاری را به عنوان مدل مورد استفاده مشخص خواهیم کرد:
پس از تکمیل روابط مدلها، قالب Scripts\Templates\post.hbs را جهت استفاده از این خواص به روز خواهیم کرد. در تغییرات جدید، قسمت <h2>Comments</h2> به انتهای صفحه اضافه شدهاست. سپس حلقهای بر روی خاصیت جدید comments تشکیل شده و مقدار خاصیت text هر آیتم نمایش داده میشود.
در انتهای قالب نیز یک {{outlet}} اضافه شدهاست. کار آن نمایش قالب ارسال یک نظر جدید، پس از کلیک بر روی لینک New Comment میباشد. این قالب را با افزودن فایل Scripts\Templates\new-comment.hbs با محتوای ذیل ایجاد خواهیم کرد:
سپس نام این قالب را به template loader فایل index.html نیز اضافه میکنیم؛ تا در ابتدای بارگذاری برنامه شناسایی شده و استفاده شود:
این قالب به خاصیت text یک comment متصل بوده و همچنین اکشن جدیدی به نام save دارد. بنابراین برای مدیریت اکشن save، نیاز به کنترلری متناظر خواهد بود. به همین جهت فایل جدید Scripts\Controllers\new-comment.js را با محتوای ذیل ایجاد کنید:
و مدخل تعریف آنرا نیز به صفحهی index.html اضافه میکنیم:
قسمت ذخیره سازی comment جدید با ذخیره سازی یک post جدید که پیشتر بررسی کردیم، تفاوتی ندارد. از متد this.store.createRecord جهت معرفی وهلهای جدید از comment استفاده و سپس متد save آن، برای ثبت نهایی فراخوانی شدهاست.
در ادامه باید این نظر جدید را به post متناظر با آن مرتبط کنیم. برای اینکار نیاز است تا به مدل کنترلر post دسترسی داشته باشیم. به همین جهت خاصیت needs را به تعاریف کنترلر جاری به همراه نام کنترلر مورد نیاز، اضافه کردهایم. به این ترتیب میتوان توسط متد this.get و پارامتر controllers.post.model در کنترلر NewComment به اطلاعات کنترلر post دسترسی یافت. سپس خاصیت comments شیء post جاری را یافته و مقدار آنرا به comment جدیدی که ثبت کردیم، تنظیم میکنیم. در ادامه با فراخوانی متد save، کار تنظیم ارتباطات یک مطلب و نظرهای جدید آن به پایان میرسد.
در آخر با فراخوانی متد transitionToRoute به مطلبی که نظر جدیدی برای آن ارسال شدهاست باز میگردیم.
همانطور که در این تصویر نیز مشاهده میکنید، اطلاعات ذخیره شده در local storage را توسط افزونهی Ember Inspector نیز میتوان مشاهده کرد.
افزودن دکمهی حذف به لیست نظرات ارسالی
برای افزودن دکمهی حذف، به قالب Scripts\Templates\post.hbs مراجعه کرده و قسمتی را که لیست نظرات را نمایش میدهد، به نحو ذیل تکمیل میکنیم:
همچنین برای مدیریت اکشن جدید delete، کنترلر جدید comment را در فایل Scripts\Controllers\comment.js اضافه خواهیم کرد.
به همراه تعریف مدخل آن در فایل index.html :
در این حالت اگر برنامه را اجرا کنید، پیام «Do you want to delete this post» را مشاهده خواهید کرد بجای پیام «Do you want to delete this comment». علت اینجا است که قالب post به صورت پیش فرض به کنترلر post متصل است و نه کنترلر comment. برای رفع این مشکل تنها کافی است از itemController به نحو ذیل استفاده کنیم:
به این ترتیب اکشن delete به کنترلر comment ارسال خواهد شد و نه کنترلر پیش فرض post جاری.
در کنترلر Comment روش دیگری را برای حذف یک رکورد مشاهده میکنید. میتوان ابتدا متد deleteRecord را بر روی مدل فراخوانی کرد و سپس آنرا save نمود تا نهایی شود. همچنین در اینجا نیاز است نظر حذف شده را از سر دیگر رابطه نیز حذف کرد. روش دسترسی به post جاری در این حالت، همانند توضیحات NewCommentController است که پیشتر بحث شد.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
EmberJS03_04.zip
استفاده از Ember Data با Local Storage
برای کار با HTML 5 local storage نیاز به Ember Data Local Storage Adapter نیز هست که در قسمت اول این سری، آدرس دریافت آن معرفی شد. این فایلها نیز در پوشهی Scripts\Libs برنامه کپی خواهند شد.
در ادامه به فایل Scripts\App\store.js که در قسمت قبل جهت تعریف دو آرایه ثابت مطالب و نظرات اضافه شد، مراجعه کرده و محتوای فعلی آنرا با کدهای زیر جایگزین کنید:
Blogger.ApplicationSerializer = DS.LSSerializer.extend(); Blogger.ApplicationAdapter = DS.LSAdapter.extend();
در ادامه با توجه به حذف دو آرایهی posts و comments که پیشتر در فایل store.js تعریف شده بودند، نیاز است مدلهای متناظری را جهت تعریف خواص آنها، به برنامه اضافه کنیم. اینکار را با افزودن دو فایل جدید comment.js و post.js به پوشهی Scripts\Models انجام خواهیم داد.
محتوای فایل Scripts\Models\post.js :
Blogger.Post = DS.Model.extend({ title: DS.attr(), body: DS.attr() });
Blogger.Comment = DS.Model.extend({ text: DS.attr() });
<script src="Scripts/Models/post.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/Models/comment.js" type="text/javascript"></script>
برای تعاریف مدلها در Ember data مرسوم است که نام مدلها، اسامی جمع نباشند. سپس با ایجاد وهلهای از DS.Model.extend یک مدل ember data را تعریف خواهیم کرد. در این مدل، خواص هر شیء را مشخص کرده و مقدار آنها همیشه ()DS.attr خواهد بود. این نکته را در دو مدل Post و Comment مشاهده میکنید. اگر دقت کنید به هر دو مدل، خاصیت id اضافه نشدهاست. این خاصیت به صورت خودکار توسط Ember data تنظیم میشود.
اکنون نیاز است برنامه را جهت استفاده از این مدلهای جدید به روز کرد. برای این منظور فایل Scripts\Routes\posts.js را گشوده و مدل آنرا به نحو ذیل ویرایش کنید:
Blogger.PostsRoute = Ember.Route.extend({ //controllerName: 'posts', // مقدار پیش فرض است و نیازی به ذکر آن نیست //renderTemplare: function () { // this.render('posts'); // مقدار پیش فرض است و نیازی به ذکر آن نیست //}, model: function () { return this.store.find('post'); } });
به همین ترتیب فایل Scripts\Routes\recent-comments.js را نیز جهت استفاده از data store ویرایش خواهیم کرد:
Blogger.RecentCommentsRoute = Ember.Route.extend({ model: function () { return this.store.find('comment'); } });
Blogger.PostRoute = Ember.Route.extend({ model: function (params) { return this.store.find('post', params.post_id); } });
افزودن امکان ثبت یک مطلب جدید
تا اینجا اگر برنامه را اجرا کنید، برنامه بدون خطا بارگذاری خواهد شد اما فعلا رکوردی را برای نمایش ندارد. در ادامه، برنامه را جهت افزودن مطالب جدید توسعه خواهیم داد. برای اینکار ابتدا به فایل Scripts\App\router.js مراجعه کرده و سپس مسیریابی جدید new-post را تعریف خواهیم کرد:
Blogger.Router.map(function () { this.resource('posts', { path: '/' }); this.resource('about'); this.resource('contact', function () { this.resource('email'); this.resource('phone'); }); this.resource('recent-comments'); this.resource('post', { path: 'posts/:post_id' }); this.resource('new-post'); });
<h2>Ember.js blog</h2> <ul> {{#each post in arrangedContent}} <li>{{#link-to 'post' post.id}}{{post.title}}{{/link-to}}</li> {{/each}} </ul> <a href="#" class="btn btn-primary" {{action 'sortByTitle' }}>Sort by title</a> {{#link-to 'new-post' classNames="btn btn-success"}}New Post{{/link-to}}
برای تعریف عناصر نمایشی این مسیریابی، فایل جدید قالب Scripts\Templates\new-post.hbs را با محتوای زیر اضافه کنید:
<h1>New post</h1> <form> <div class="form-group"> <label for="title">Title</label> {{input value=title id="title" class="form-control"}} </div> <div class="form-group"> <label for="body">Body</label> {{textarea value=body id="body" class="form-control" rows="5"}} </div> <button class="btn btn-primary" {{action 'save'}}>Save</button> </form>
پس از آن نیاز است نام فایل قالب new-post را به template loader برنامه در فایل index.html اضافه کرد:
<script type="text/javascript"> EmberHandlebarsLoader.loadTemplates([ 'posts', 'about', 'application', 'contact', 'email', 'phone', 'recent-comments', 'post', 'new-post' ]); </script>
Blogger.NewPostController = Ember.Controller.extend({ actions: { save: function () { var newPost = this.store.createRecord('post', { title: this.get('title'), body: this.get('body') }); newPost.save(); this.transitionToRoute('posts'); } } });
<script src="Scripts/Controllers/new-post.js" type="text/javascript"></script>
در اینجا کنترلر جدید NewPostController را مشاهده میکنید. از این جهت که برای دسترسی به خواص مدل تغییر کرده، از متد this.get استفاده شدهاست، نیازی نیست حتما از یک ObjectController مانند قسمت قبل استفاده کرد و Controller معمولی نیز برای اینکار کافی است.
آرگومان اول this.store.createRecord نام مدل است و آرگومان دوم آن، وهلهای که قرار است به آن اضافه شود. همچنین باید دقت داشت که برای تنظیم یک خاصیت، از متد this.set و برای دریافت مقدار یک خاصیت تغییر کرده از this.get به همراه نام خاصیت مورد نظر استفاده میشود و نباید مستقیما برای مثال از this.title استفاده کرد.
this.store.createRecord صرفا یک شیء جدید (ember data object) را ایجاد میکند. برای ذخیره سازی نهایی آن باید متد save آنرا فراخوانی کرد (پیاده سازی الگوی active record است). به این ترتیب این شیء در local storage ذخیره خواهد شد.
پس از ذخیرهی مطلب جدید، از متد this.transitionToRoute استفاده شدهاست. این متد، برنامه را به صورت خودکار به صفحهی متناظر با مسیریابی posts هدایت میکند.
اکنون برنامه را اجرا کنید. بر روی دکمهی سبز رنگ new post در صفحهی اول کلیک کرده و یک مطلب جدید را تعریف کنید. بلافاصله عنوان و لینک متناظر با این مطلب را در صفحهی اول سایت مشاهده خواهید کرد.
همچنین اگر برنامه را مجددا بارگذاری کنید، این مطالب هنوز قابل مشاهده هستند؛ زیرا در local storage مرورگر ذخیره شدهاند.
در اینجا اگر به لینکهای تولید شده دقت کنید، id آنها عددی نیست. این روشی است که local storage با آن کار میکند.
افزودن امکان حذف یک مطلب به سایت
برای حذف یک مطلب، دکمهی حذف را به انتهای قالب Scripts\Templates\post.hbs اضافه خواهیم کرد:
<h2>{{title}}</h2> {{#if isEditing}} <form> <div class="form-group"> <label for="title">Title</label> {{input value=title id="title" class="form-control"}} </div> <div class="form-group"> <label for="body">Body</label> {{textarea value=body id="body" class="form-control" rows="5"}} </div> <button class="btn btn-primary" {{action 'save' }}>Save</button> </form> {{else}} <p>{{body}}</p> <button class="btn btn-primary" {{action 'edit' }}>Edit</button> <button class="btn btn-danger" {{action 'delete' }}>Delete</button> {{/if}}
سپس کنترلر Scripts\Controllers\post.js را جهت مدیریت اکشن جدید delete به نحو ذیل تکمیل میکنیم:
Blogger.PostController = Ember.ObjectController.extend({ isEditing: false, actions: { edit: function () { this.set('isEditing', true); }, save: function () { var post = this.get('model'); post.save(); this.set('isEditing', false); }, delete: function () { if (confirm('Do you want to delete this post?')) { this.get('model').destroyRecord(); this.transitionToRoute('posts'); } } } });
متد save نیز در اینجا بهبود یافتهاست. ابتدا مدل جاری دریافت شده و سپس متد save بر روی آن فراخوانی میشود. به این ترتیب اطلاعات از حافظه به local storage نیز منتقل خواهند شد.
ثبت و نمایش نظرات به همراه تنظیمات روابط اشیاء در Ember Data
در ادامه قصد داریم امکان افزودن نظرات را به مطالب، به همراه نمایش آنها در ذیل هر مطلب، پیاده سازی کنیم. برای اینکار نیاز است رابطهی بین یک مطلب و نظرات مرتبط با آنرا در مدل ember data مشخص کنیم. به همین جهت فایل Scripts\Models\post.js را گشوده و تغییرات ذیل را به آن اعمال کنید:
Blogger.Post = DS.Model.extend({ title: DS.attr(), body: DS.attr(), comments: DS.hasMany('comment', { async: true }) });
همچنین نیاز است یک سر دیگر رابطه را نیز مشخص کرد. برای این منظور فایل Scripts\Models\comment.js را گشوده و به نحو ذیل تکمیل کنید:
Blogger.Comment = DS.Model.extend({ text: DS.attr(), post: DS.belongsTo('post', { async: true }) });
در ادامه نیاز است بتوان تعدادی نظر را ثبت کرد. به همین جهت با تعریف مسیریابی آن شروع میکنیم. این مسیریابی تعریف شده در فایل Scripts\App\router.js نیز باید تو در تو باشد؛ زیرا قسمت ثبت نظر (new-comment) دقیقا داخل همان صفحهی نمایش یک مطلب ظاهر میشود:
Blogger.Router.map(function () { this.resource('posts', { path: '/' }); this.resource('about'); this.resource('contact', function () { this.resource('email'); this.resource('phone'); }); this.resource('recent-comments'); this.resource('post', { path: 'posts/:post_id' }, function () { this.resource('new-comment'); }); this.resource('new-post'); });
<h2>{{title}}</h2> {{#if isEditing}} <form> <div class="form-group"> <label for="title">Title</label> {{input value=title id="title" class="form-control"}} </div> <div class="form-group"> <label for="body">Body</label> {{textarea value=body id="body" class="form-control" rows="5"}} </div> <button class="btn btn-primary" {{action 'save' }}>Save</button> </form> {{else}} <p>{{body}}</p> <button class="btn btn-primary" {{action 'edit' }}>Edit</button> <button class="btn btn-danger" {{action 'delete' }}>Delete</button> {{/if}} <h2>Comments</h2> {{#each comment in comments}} <p> {{comment.text}} </p> {{/each}} <p>{{#link-to 'new-comment' this class="btn btn-success"}}New comment{{/link-to}}</p> {{outlet}}
در انتهای قالب نیز یک {{outlet}} اضافه شدهاست. کار آن نمایش قالب ارسال یک نظر جدید، پس از کلیک بر روی لینک New Comment میباشد. این قالب را با افزودن فایل Scripts\Templates\new-comment.hbs با محتوای ذیل ایجاد خواهیم کرد:
<h2>New comment</h2> <form> <div class="form-group"> <label for="text">Your thoughts:</label> {{textarea value=text id="text" class="form-control" rows="5"}} </div> <button class="btn btn-primary" {{action "save"}}>Add your comment</button> </form>
<script type="text/javascript"> EmberHandlebarsLoader.loadTemplates([ 'posts', 'about', 'application', 'contact', 'email', 'phone', 'recent-comments', 'post', 'new-post', 'new-comment' ]); </script>
Blogger.NewCommentController = Ember.ObjectController.extend({ needs: ['post'], actions: { save: function () { var comment = this.store.createRecord('comment', { text: this.get('text') }); comment.save(); var post = this.get('controllers.post.model'); post.get('comments').pushObject(comment); post.save(); this.transitionToRoute('post', post.id); } } });
<script src="Scripts/Controllers/new-comment.js" type="text/javascript"></script>
قسمت ذخیره سازی comment جدید با ذخیره سازی یک post جدید که پیشتر بررسی کردیم، تفاوتی ندارد. از متد this.store.createRecord جهت معرفی وهلهای جدید از comment استفاده و سپس متد save آن، برای ثبت نهایی فراخوانی شدهاست.
در ادامه باید این نظر جدید را به post متناظر با آن مرتبط کنیم. برای اینکار نیاز است تا به مدل کنترلر post دسترسی داشته باشیم. به همین جهت خاصیت needs را به تعاریف کنترلر جاری به همراه نام کنترلر مورد نیاز، اضافه کردهایم. به این ترتیب میتوان توسط متد this.get و پارامتر controllers.post.model در کنترلر NewComment به اطلاعات کنترلر post دسترسی یافت. سپس خاصیت comments شیء post جاری را یافته و مقدار آنرا به comment جدیدی که ثبت کردیم، تنظیم میکنیم. در ادامه با فراخوانی متد save، کار تنظیم ارتباطات یک مطلب و نظرهای جدید آن به پایان میرسد.
در آخر با فراخوانی متد transitionToRoute به مطلبی که نظر جدیدی برای آن ارسال شدهاست باز میگردیم.
همانطور که در این تصویر نیز مشاهده میکنید، اطلاعات ذخیره شده در local storage را توسط افزونهی Ember Inspector نیز میتوان مشاهده کرد.
افزودن دکمهی حذف به لیست نظرات ارسالی
برای افزودن دکمهی حذف، به قالب Scripts\Templates\post.hbs مراجعه کرده و قسمتی را که لیست نظرات را نمایش میدهد، به نحو ذیل تکمیل میکنیم:
{{#each comment in comments}} <p> {{comment.text}} <button class="btn btn-xs btn-danger" {{action 'delete' }}>delete</button> </p> {{/each}}
Blogger.CommentController = Ember.ObjectController.extend({ needs: ['post'], actions: { delete: function () { if (confirm('Do you want to delete this comment?')) { var comment = this.get('model'); comment.deleteRecord(); comment.save(); var post = this.get('controllers.post.model'); post.get('comments').removeObject(comment); post.save(); } } } });
<script src="Scripts/Controllers/comment.js" type="text/javascript"></script>
در این حالت اگر برنامه را اجرا کنید، پیام «Do you want to delete this post» را مشاهده خواهید کرد بجای پیام «Do you want to delete this comment». علت اینجا است که قالب post به صورت پیش فرض به کنترلر post متصل است و نه کنترلر comment. برای رفع این مشکل تنها کافی است از itemController به نحو ذیل استفاده کنیم:
{{#each comment in comments itemController="comment"}} <p> {{comment.text}} <button class="btn btn-xs btn-danger" {{action 'delete' }}>delete</button> </p> {{/each}}
در کنترلر Comment روش دیگری را برای حذف یک رکورد مشاهده میکنید. میتوان ابتدا متد deleteRecord را بر روی مدل فراخوانی کرد و سپس آنرا save نمود تا نهایی شود. همچنین در اینجا نیاز است نظر حذف شده را از سر دیگر رابطه نیز حذف کرد. روش دسترسی به post جاری در این حالت، همانند توضیحات NewCommentController است که پیشتر بحث شد.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
EmberJS03_04.zip
در قسمت قبل با مفاهیمی مانند fakes ،stubs ،dummies و mocks آشنا شدیم و در اولین آزمایشی که نوشتیم، کار تدارک dummies را به عنوان پارامترهای سازندهی سرویس مورد بررسی، توسط کتابخانهی Moq و اشیاء <Mock<T آن انجام دادیم؛ پارامترهایی که ذکر آنها ضروری بودند، اما در آزمایش ما مورد استفاده قرار نمیگرفتند. در این قسمت میخواهیم کار تدارک stubs را توسط کتابخانهی Moq انجام دهیم؛ به عبارتی میخواهیم مقادیر بازگشتی از متدهای اشیاء Mock شده را تنظیم و کنترل کنیم.
تنظیم خروجی متدهای اشیاء Mock شده
در انتهای قسمت قبل، آزمون واحد متد Accept، با شکست مواجه شد؛ چون متد Validate استفاده شده، همواره مقدار false را بر میگرداند:
در ادامه شیء Mock از نوع IIdentityVerifier را طوری تنظیم خواهیم کرد که بر اساس یک applicant مشخص، خروجی true را بازگشت دهد:
در اینجا ابتدا کار با شیء Mock شده آغاز میشود. سپس باز ذکر متد Setup، میتوان به صورت strongly typed به تمام متدهای اینترفیس IIdentityVerifier دسترسی یافت و آنها را تنظیم کرد. تا اینجا متد مدنظر را از اینترفیس IIdentityVerifier انتخاب کردیم. سپس توسط متد Returns، خروجی دقیقی را برای آن مشخص میکنیم.
به این ترتیب زمانیکه در متد Process کلاس LoanApplicationProcessor کار به بررسی هویت کاربر میرسد، اگر متد Validate آن با اطلاعات applicant مشخصی که تنظیم کردیم، یکی بود، متغیر isValidIdentity که حاصل بررسی identityVerifier.Validate_ است، به true مقدار دهی خواهد شد. برای بررسی آن یک break-point را در این نقطه قرار داده و آزمون واحد را در حالت دیباگ اجرا کنید.
البته هرچند اگر اکنون نیز این آزمایش واحد را مجددا بررسی کنیم، باز هم با شکست مواجه خواهد شد؛ چون مرحلهی بعدی بررسی، کار با سرویس ICreditScorer است که هنوز تنظیم نشدهاست:
فعلا این قسمت از code را comment میکنیم تا آزمایش واحد ما با موفقیت به پایان برسد. در قسمت بعدی کار تنظیم مقادیر خواص را انجام داده و این قسمت از code را نیز پوشش خواهیم داد.
تطابق با آرگومانهای متدها در متدهای Mock شده
با تنظیمی که انجام دادیم، اگر متد Validate به مشخصات شیء applicant مشخص ما برسد، خروجی true را بازگشت میدهد. برای مثال اگر در این بین تنها نام شخص تغییر کند، خروجی بازگشت داده شده همان false خواهد بود. اما اگر این نام برای ما اهمیتی نداشت و قصد داشتیم با تمام نامهای متفاوتی که دریافت میکند، بازهم خروجی true را بازگشت دهد، میتوان از قابلیت argument matching کتابخانهی Moq و کلاس It آن استفاده کرد:
()<It.IsAny<string در اینجا به این معنا است که هر نوع ورودی رشتهای، قابل قبول بوده و دیگر متد Validate بر اساس یک نام مشخص، مورد بررسی قرار نمیگیرد. IsAny یک متد جنریک است و بر اساس نوع آرگومان مدنظر که برای مثال در اینجا رشتهای است، نوع جنریک آن مشخص میشود.
بدیهی است در این حالت باید سایر پارامترها دقیقا با مقادیر مشخص شده تطابق داشته باشند و اگر این موارد نیز اهمیتی نداشتند، میتوان به صورت زیر عمل کرد:
در این حالت متد Validate، صرفنظر از ورودهای آن، همواره مقدار true را باز میگرداند.
البته این نوع تنظیمات بیشتر برای حالات غیرمشخص مانند استفادهاز Guidها به عنوان پارامترها و مقادیر، میتواند مفید باشد.
تقلید متدهایی که پارامترهایی از نوع out دارند
اگر به اینترفیس IIdentityVerifier که در قسمت قبل معرفی شد دقت کنیم، یکی از متدهای آن دارای خروجی از نوع out است:
این متد خروجی ندارد، اما خروجی اصلی آن از طریق پارامتر isValid، دریافت میشود. برای استفادهی از آن، متد Process کلاس LoanApplicationProcessor را به صورت زیر تغییر میدهیم:
در این حالت اگر آزمون واحد متد Accept را بررسی کنیم، با شکست مواجه خواهد شد. به همین جهت تنظیمات Mocking این متد را به صورت زیر تعریف میکنیم:
برای تنظیم متدهایی که پارامترهایی از نوع out دارند، باید ابتدا مقدار مورد انتظار را مشخص کرد. بنابراین مقدار آنرا به true در اینجا تنظیم کردهایم. سپس در متد Setup، متدی تنظیم شدهاست که پارامتری از نوع out دارد. در آخر نیازی به ذکر متد Returns نیست؛ چون خروجی متد از نوع void است.
اکنون اگر مجددا آزمون واحد متد Accept را اجرا کنیم، با موفقیت به پایان میرسد.
تقلید متدهایی که پارامترهایی از نوع ref دارند
اگر به اینترفیس IIdentityVerifier که در قسمت قبل معرفی شد دقت کنیم، یکی از متدهای آن دارای خروجی از نوع ref است:
این متد خروجی ندارد، اما خروجی اصلی آن از طریق پارامتر status، دریافت میشود و نوع آن به صورت زیر تعریف شدهاست تا وضعیت تعیین هویت شخص را مشخص کند:
برای استفادهی از آن، متد Process کلاس LoanApplicationProcessor را به صورت زیر تغییر میدهیم تا بتوان به نمونهی وهله سازی شدهی status دسترسی یافت:
در این حالت اگر آزمون واحد متد Accept را بررسی کنیم، با شکست مواجه خواهد شد. به همین جهت تنظیمات Mocking این متد را به صورت زیر تعریف میکنیم که با متدهای out دار مقداری متفاوت است:
ابتدا در سطح کلاس آزمایش واحد یک delegate را تعریف میکنیم:
این delegate دقیقا دارای همان پارامترهای متد Validate در حال بررسی است.
اکنون روش استفادهی از آن برای برپایی تنظیمات mocking متد Validate از نوع ref دار به صورت زیر است:
تنظیمات قسمت Setup آن آشنا است؛ بجز قسمت ref آن که از It.Ref<IdentityVerificationStatus>.IsAny استفاده کردهاست. چون نوع پارامتر، ref است، باید از It.Ref استفاده کرد که به نوع بازگشت داده شدهی IdentityVerificationStatus اشاره میکند. IsAny آن هم هر نوع ورودی از این دست را میپذیرد.
سپس متد جدید Callback را مشاهده میکنید. توسط آن میتوان یک قطعه کد سفارشی را زمانیکه متد Mock شدهی Validate ما اجرا میشود، اجرا کرد. در اینجا delegate سفارشی ما اجرا شده و مقدار status را بر میگرداند؛ اما در ادامه این مقدار را به یک new IdentityVerificationStatus سفارشی تنظیم میکنیم که در آن مقدار خاصیت Passed، مساوی true است.
اکنون اگر مجددا آزمون واحد متد Accept را اجرا کنیم، با موفقیت به پایان میرسد.
تنظیم متدهای Mock شده جهت بازگشت null
فرض کنید اینترفیسی به صورت زیر تعریف شدهاست:
و اگر بخواهیم برای آن آزمون واحدی را بنویسیم که خروجی این متد به صورت مشخصی نال باشد، میتوان تنظیمات Moq آنرا به صورت زیر انجام داد:
در اینجا دو روش را برای بازگشت نال ملاحظه میکنید:
الف) میتوان همانند سابق متد Returns را ذکر کرد که نال بر میگرداند؛ اما با این تفاوت که حتما باید نوع آرگومان جنریک آنرا نیز بر اساس خروجی متد، مشخص کرد.
ب) کتابخانهی Moq، مقدار خروجی پیشفرض تمام متدهایی را که یک نوع ارجاعی را باز میگردانند، نال درنظر میگیرد و عملا نیازی به ذکر متد Returns در اینجا نیست.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: MoqSeries-02.zip
تنظیم خروجی متدهای اشیاء Mock شده
در انتهای قسمت قبل، آزمون واحد متد Accept، با شکست مواجه شد؛ چون متد Validate استفاده شده، همواره مقدار false را بر میگرداند:
_identityVerifier.Initialize(); var isValidIdentity = _identityVerifier.Validate( application.Applicant.Name, application.Applicant.Age, application.Applicant.Address);
در ادامه شیء Mock از نوع IIdentityVerifier را طوری تنظیم خواهیم کرد که بر اساس یک applicant مشخص، خروجی true را بازگشت دهد:
namespace Loans.Tests { [TestClass] public class LoanApplicationProcessorShould { [TestMethod] public void Accept() { var product = new LoanProduct {Id = 99, ProductName = "Loan", InterestRate = 5.25m}; var amount = new LoanAmount {CurrencyCode = "Rial", Principal = 2_000_000_0}; var applicant = new Applicant {Id = 1, Name = "User 1", Age = 25, Address = "This place", Salary = 1_500_000_0}; var application = new LoanApplication {Id = 42, Product = product, Amount = amount, Applicant = applicant}; var mockIdentityVerifier = new Mock<IIdentityVerifier>(); mockIdentityVerifier.Setup(x => x.Validate(applicant.Name, applicant.Age, applicant.Address)) .Returns(true); var mockCreditScorer = new Mock<ICreditScorer>(); var processor = new LoanApplicationProcessor(mockIdentityVerifier.Object, mockCreditScorer.Object); processor.Process(application); Assert.IsTrue(application.IsAccepted); } } }
به این ترتیب زمانیکه در متد Process کلاس LoanApplicationProcessor کار به بررسی هویت کاربر میرسد، اگر متد Validate آن با اطلاعات applicant مشخصی که تنظیم کردیم، یکی بود، متغیر isValidIdentity که حاصل بررسی identityVerifier.Validate_ است، به true مقدار دهی خواهد شد. برای بررسی آن یک break-point را در این نقطه قرار داده و آزمون واحد را در حالت دیباگ اجرا کنید.
البته هرچند اگر اکنون نیز این آزمایش واحد را مجددا بررسی کنیم، باز هم با شکست مواجه خواهد شد؛ چون مرحلهی بعدی بررسی، کار با سرویس ICreditScorer است که هنوز تنظیم نشدهاست:
_creditScorer.CalculateScore(application.Applicant.Name, application.Applicant.Address); if (_creditScorer.Score < MinimumCreditScore) { return application.IsAccepted; }
تطابق با آرگومانهای متدها در متدهای Mock شده
با تنظیمی که انجام دادیم، اگر متد Validate به مشخصات شیء applicant مشخص ما برسد، خروجی true را بازگشت میدهد. برای مثال اگر در این بین تنها نام شخص تغییر کند، خروجی بازگشت داده شده همان false خواهد بود. اما اگر این نام برای ما اهمیتی نداشت و قصد داشتیم با تمام نامهای متفاوتی که دریافت میکند، بازهم خروجی true را بازگشت دهد، میتوان از قابلیت argument matching کتابخانهی Moq و کلاس It آن استفاده کرد:
var mockIdentityVerifier = new Mock<IIdentityVerifier>(); mockIdentityVerifier.Setup(x => x.Validate( //applicant.Name, It.IsAny<string>(), applicant.Age, applicant.Address)) .Returns(true);
بدیهی است در این حالت باید سایر پارامترها دقیقا با مقادیر مشخص شده تطابق داشته باشند و اگر این موارد نیز اهمیتی نداشتند، میتوان به صورت زیر عمل کرد:
var mockIdentityVerifier = new Mock<IIdentityVerifier>(); mockIdentityVerifier.Setup(x => x.Validate( //applicant.Name, It.IsAny<string>(), //applicant.Age, It.IsAny<int>(), //applicant.Address It.IsAny<string>() )) .Returns(true);
البته این نوع تنظیمات بیشتر برای حالات غیرمشخص مانند استفادهاز Guidها به عنوان پارامترها و مقادیر، میتواند مفید باشد.
تقلید متدهایی که پارامترهایی از نوع out دارند
اگر به اینترفیس IIdentityVerifier که در قسمت قبل معرفی شد دقت کنیم، یکی از متدهای آن دارای خروجی از نوع out است:
using Loans.Models; namespace Loans.Services.Contracts { public interface IIdentityVerifier { void Validate(string applicantName, int applicantAge, string applicantAddress, out bool isValid); // ... } }
//var isValidIdentity = _identityVerifier.Validate( // application.Applicant.Name, application.Applicant.Age, application.Applicant.Address); _identityVerifier.Validate( application.Applicant.Name, application.Applicant.Age, application.Applicant.Address, out var isValidIdentity);
var isValidOutValue = true; mockIdentityVerifier.Setup(x => x.Validate(applicant.Name, applicant.Age, applicant.Address, out isValidOutValue));
اکنون اگر مجددا آزمون واحد متد Accept را اجرا کنیم، با موفقیت به پایان میرسد.
تقلید متدهایی که پارامترهایی از نوع ref دارند
اگر به اینترفیس IIdentityVerifier که در قسمت قبل معرفی شد دقت کنیم، یکی از متدهای آن دارای خروجی از نوع ref است:
using Loans.Models; namespace Loans.Services.Contracts { public interface IIdentityVerifier { void Validate(string applicantName, int applicantAge, string applicantAddress, ref IdentityVerificationStatus status); // ... } }
namespace Loans.Models { public class IdentityVerificationStatus { public bool Passed { get; set; } } }
IdentityVerificationStatus status = null; _identityVerifier.Validate( application.Applicant.Name, application.Applicant.Age, application.Applicant.Address, ref status); if (!status.Passed) { return application.IsAccepted; }
ابتدا در سطح کلاس آزمایش واحد یک delegate را تعریف میکنیم:
delegate void ValidateCallback(string applicantName, int applicantAge, string applicantAddress, ref IdentityVerificationStatus status);
اکنون روش استفادهی از آن برای برپایی تنظیمات mocking متد Validate از نوع ref دار به صورت زیر است:
mockIdentityVerifier .Setup(x => x.Validate(applicant.Name, applicant.Age, applicant.Address, ref It.Ref<IdentityVerificationStatus>.IsAny)) .Callback(new ValidateCallback( (string applicantName, int applicantAge, string applicantAddress, ref IdentityVerificationStatus status) => status = new IdentityVerificationStatus {Passed = true}));
سپس متد جدید Callback را مشاهده میکنید. توسط آن میتوان یک قطعه کد سفارشی را زمانیکه متد Mock شدهی Validate ما اجرا میشود، اجرا کرد. در اینجا delegate سفارشی ما اجرا شده و مقدار status را بر میگرداند؛ اما در ادامه این مقدار را به یک new IdentityVerificationStatus سفارشی تنظیم میکنیم که در آن مقدار خاصیت Passed، مساوی true است.
اکنون اگر مجددا آزمون واحد متد Accept را اجرا کنیم، با موفقیت به پایان میرسد.
تنظیم متدهای Mock شده جهت بازگشت null
فرض کنید اینترفیسی به صورت زیر تعریف شدهاست:
namespace Loans.Services.Contracts { public interface INullExample { string SomeMethod(); } }
namespace Loans.Tests { [TestClass] public class LoanApplicationProcessorShould { [TestMethod] public void NullReturnExample() { var mock = new Mock<INullExample>(); mock.Setup(x => x.SomeMethod()); //.Returns<string>(null); string mockReturnValue = mock.Object.SomeMethod(); Assert.IsNull(mockReturnValue); } } }
الف) میتوان همانند سابق متد Returns را ذکر کرد که نال بر میگرداند؛ اما با این تفاوت که حتما باید نوع آرگومان جنریک آنرا نیز بر اساس خروجی متد، مشخص کرد.
ب) کتابخانهی Moq، مقدار خروجی پیشفرض تمام متدهایی را که یک نوع ارجاعی را باز میگردانند، نال درنظر میگیرد و عملا نیازی به ذکر متد Returns در اینجا نیست.
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: MoqSeries-02.zip
نظرات مطالب
Url Routing در ASP.Net WebForms
من قبلا در پروژه هام Url Routing رو انجام دادم و هیچ مشکلی نداشتم ولی تو پروژه جدیدم کار نمیکنه آیا ممکنه که مشکل از ویژوال استودیو باشه (2013)؟
این ارور ور میده
این هم کدهای کامل
کد لینک
کد صفحه مقصد
این ارور ور میده
The resource cannot be found. Description: HTTP 404. The resource you are looking for (or one of its dependencies) could have been removed, had its name changed, or is temporarily unavailable. Please review the following URL and make sure that it is spelled correctly. Requested URL: /Service/1/ewr/
public static void RegisterRoutes(RouteCollection routes) { routes.MapPageRoute( "Service" , "Service/{ID}/{ProductTitle}" , "~/Service.aspx" ); } void Application_Start( object sender, EventArgs e) { RegisterRoutes(RouteTable.Routes); }
<asp:HyperLink ID= "HyperLink2" runat= "server" NavigateUrl= '<%# string.Format("/Service/{0}/{1}", Eval("ProductID") ,Eval("ProductTitle").ToString().Replace(" ", "-")) %>' />
protected void LinqDataSource1_Selecting( object sender, LinqDataSourceSelectEventArgs e) { int ID = int .Parse(Page.RouteData.Values[ "ID" ].ToString()); e.Result = db.Product.Where(p => p.ProductID == ID).FirstOrDefault(); }
با سلام
من یک فرم دارم که در اون کاربر باید دو عکس وارد کنید به صورت زیر
آیا میتونم این دو فایل رو با هم آپلود کنم؟ چون در مثال شما fileElementId: 'Image1' , فقط نام یک کنترل را میگیرد.
ممنون
من یک فرم دارم که در اون کاربر باید دو عکس وارد کنید به صورت زیر
<div> <div style="margin: 2px 4px !important"> <div> عکس 1 <input type="file" name="imageSrc" id="imageSrc" /> @*@Html.Kendo().Upload().Name("imageSrc").Multiple(false)*@ @Html.ValidationMessageFor(model => model.Image) </div> </div> </div> <div> <div style="margin: 2px 4px !important"> <div> عکس 2 <input type="file" name="imageSrc2" id="imageSrc2" /> @*@Html.Kendo().Upload().Name("imageSrc2").Multiple(false)*@ @Html.ValidationMessageFor(model => model.Image) </div> </div>
آیا میتونم این دو فایل رو با هم آپلود کنم؟ چون در مثال شما fileElementId: 'Image1' , فقط نام یک کنترل را میگیرد.
ممنون
یکی از مواردی که در توسعه وب نقش مهمی دارد، بهینه سازی فایلهای js و css است که با فشرده سازی و کش کردن آنها میتوان سرعت بارگذاری را تا حد چشمگیری افزایش داد. برای درک بهتر، به مثال زیر توجه کنید.
یک پروژه ساده را ایجاد میکنیم و فایلهای CSS و js را مانند شکل زیر، به آن اضافه میکنیم:
طبق تصویر فایلها را به صفحهای که ساختیم اضافه میکنیم:
پروژه را اجرا کرده و توسط افزونهی firebug درخواستهایی را که از سرور شدهاست، بررسی میکنیم. مشاهده خواهید کرد که به ازای هر فایل، یک درخواست به سرور ارسال شده و هیچکدام از فایلها توسط وب سرور فشرده سازی نشدهاند و اطلاعاتی در مورد کش، به هدر آنها اضافه نشده است.
برای رفع این موارد، روشهای گوناگونی وجود دارد که امروز قصد داریم این کار را توسط کتابخانه Combress انجام دهیم !
نصب کتابخانه Combres
شما میتوانید با استفاده از nuget این کتابخانه را به پروژه خود اضافه کنید.
ایجاد فایل تنظیمات
پس از نصب کتابخانه، فایلی با نام combres.xml در فولدر app_data ساخته میشود که تمامی فعالیتهای کتابخانه براساس آن انجام میشود و ساختار آن بصورت زیر است:
<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?> <combres xmlns='urn:combres'> <filters> <filter type="Combres.Filters.FixUrlsInCssFilter, Combres" /> </filters> <resourceSets url="~/combres.axd" defaultDuration="30" defaultVersion="auto" defaultDebugEnabled="false" defaultIgnorePipelineWhenDebug="true" localChangeMonitorInterval="30" remoteChangeMonitorInterval="60"> <resourceSet name="siteCss" type="css"> <resource path="~/content/Site.css" /> <resource path="~/content/anotherCss.css" /> <resource path="~/scripts/yetAnotherCss.css" /> </resourceSet> <resourceSet name="siteJs" type="js"> <resource path="~/scripts/jquery-1.4.4.js" /> <resource path="~/scripts/anotherJs.js" /> <resource path="~/scripts/yetAnotherJs.js" /> </resourceSet> </resourceSets> </combres>
ResourceSet: با استفاده از هر ResourceSet میتوانید آن مجموعه فایل را در یک درخواست از سرور دریافت کنید.
پارامتر url : برای تولید لینک فایلها از آن استفاده میکند.
پارامتر defaultDuration : این عدد به تعداد روزهای پیشفرض برای کش کردن فایلها اشاره میکند.
پارامتر defaultVersion :در صورتی که مقدار آن auto باشد به ازای هر تغییر، آدرس جدیدی برای فایل موردنظر ایجاد میشود.
پارامتر defaultDebugEnabled :با استفاده از آن میتوانید debug mode را مشخص کنید. در صورتیکه مقدار آن auto باشد، این مقدار مستقیما از وبکانفیگ خوانده میشود.
مقادیر پیش فرض برای تمامی ResourceSetها استفاده میشود و در صورت نیاز میتوان این مقادیر را برای هر ResourceSet بازنویسی کرد. فیلترها برای اعمال تغییراتی در فایل js و CSS استفاده میشوند که باید به این شکل معرفی شوند. در قسمت بعد با فیلترها بیشتر آشنا میشویم.
فایل cobmres.xml را به منظور استفاده در پروژه به صورت زیر تغییر میدهیم.
<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?> <combres xmlns='urn:combres'> <filters> <filter type="Combres.Filters.FixUrlsInCssFilter, Combres" /> </filters> <resourceSets url="~/combres.axd" defaultDuration="30" defaultVersion="auto" defaultDebugEnabled="false" defaultIgnorePipelineWhenDebug="true" localChangeMonitorInterval="30" remoteChangeMonitorInterval="60"> <resourceSet name="siteCss" type="css"> <resource path="~/Styles/Site.css" /> </resourceSet> <resourceSet name="siteJs" type="js"> <resource path="~/Scripts/jquery-1.10.2.js" /> <resource path="~/Scripts/jquery-1.10.2.min.js" /> </resourceSet> </resourceSets> </combres>
اگر از نیوگت برای نصب کتابخانه استفاده کرده باشید تغییرات مورد نیاز در فایل وب کانفیگ به صورت خودکار اعمال میشود؛ در غیر اینصورت باید قسمتهای زیر را به آن اضافه کنید.
<configuration> <configSections> <section name="combres" type="Combres.ConfigSectionSetting, Combres, Version=2.2, Culture=neutral, PublicKeyToken=1ca6b37997dd7536" /> </configSections> <system.web> <pages> <namespaces> <add namespace="Combres" /> </namespaces> </pages> </system.web> <combres definitionUrl="~/App_Data/combres.xml" /> <appSettings> <add key="CombresSectionName" value="combres" /> </appSettings> <runtime> <assemblyBinding xmlns="urn:schemas-microsoft-com:asm.v1"> <dependentAssembly> <assemblyIdentity name="AjaxMin" publicKeyToken="21ef50ce11b5d80f" culture="neutral" /> <bindingRedirect oldVersion="0.0.0.0-4.84.4790.14405" newVersion="4.84.4790.14405" /> </dependentAssembly> </assemblyBinding> </runtime> </configuration>
حال باید Route مربوط به Combres را به RouteTable اضافه کنیم. در صورتیکه از نیوگت استفاده کرده باشید، کلاسی به فولدر app_start اضافه شده است که با استفاده از WebActivator اینکار را در Application_Start انجام میدهد؛ در غیر اینصورت باید به صورت زیر این کار را انجام دهیم.
protected void Application_Start(object sender, EventArgs e) { RouteTable.Routes.AddCombresRoute("Combres Route"); }
بعد از انجام مراحل قبل، نوبت به آن رسیده است که از لینکهای combres در صفحات خود استفاده کنیم. شیوه استفاده از آن در وب فرم به این صورت است:
<%@ Import Namespace="Combres" %> <head runat="server"> <%= WebExtensions.CombresLink("siteCss") %> <%= WebExtensions.CombresLink("siteJs") %> </head>
و در MVC به صورت زیر میباشد:
<%= Url.CombresLink("siteCss") %> <%= Url.CombresLink("siteJs") %>
در هر دو مورد نام ResourceSet برای تولید لینک به متد CombresLink ارسال میشود. پس از اجرای مجدد برنامه و با استفاده از firebug خواهیم دید که به ازای هر ResourceSet، یک درخواست به سرور ارسال شده است و حجم فایلها به صورت چشمگیری کاهش یافته است و اطلاعات مربوط به کش هم به آن اضافه شده است.
در ادامه میتوانید فایل site.css قبلی و فعلی را مقایسه کنید!
در قسمت بعد با سازوکار combres و روش استفاده از فیلترها، بیشتر آشنا میشویم.