وبلاگها و سایتهای ایرانی
Visual Studio
ASP. Net
طراحی وب
اسکیوال سرور
به روز رسانیها
سیشارپ
عمومی دات نت
PHP
متفرقه
Install-Package Microsoft.Extensions.Caching.StackExchangeRedis
public interface IResponseCacheService { Task CacheResponseAsync(string cacheKey, object response, TimeSpan timeToLive); Task<string> GetCachedResponseAsync(string cacheKey); }
public class ResponseCacheService : IResponseCacheService, ISingletonDependency { private readonly IDistributedCache _distributedCache; public ResponseCacheService(IDistributedCache distributedCache) { _distributedCache = distributedCache; } public async Task CacheResponseAsync(string cacheKey, object response, TimeSpan timeToLive) { if (response == null) return; var serializedResponse = JsonConvert.SerializeObject(response); await _distributedCache.SetStringAsync(cacheKey, serializedResponse, new DistributedCacheEntryOptions { AbsoluteExpirationRelativeToNow = timeToLive }); } public async Task<string> GetCachedResponseAsync(string cacheKey) { var cachedResponse = await _distributedCache.GetStringAsync(cacheKey); return string.IsNullOrWhiteSpace(cachedResponse) ? null : cachedResponse; } }
public class RedisCacheSettings { public bool Enabled { get; set; } public string ConnectionString { get; set; } public int DefaultSecondsToCache { get; set; } }
"RedisCacheSettings": { "Enabled": true, "ConnectionString": "192.168.1.107:6379,ssl=False,allowAdmin=True,abortConnect=False,defaultDatabase=0,connectTimeout=500,connectRetry=3", "DefaultSecondsToCache": 600 },
public class CacheInstaller : IServiceInstaller { public void InstallServices(IServiceCollection services, AppSettings appSettings, Assembly startupProjectAssembly) { var redisCacheService = appSettings.RedisCacheSettings; services.AddSingleton(redisCacheService); if (!appSettings.RedisCacheSettings.Enabled) return; services.AddStackExchangeRedisCache(options => options.Configuration = appSettings.RedisCacheSettings.ConnectionString); // Below code applied with ISingletonDependency Interface // services.AddSingleton<IResponseCacheService, ResponseCacheService>(); } }
[AttributeUsage(AttributeTargets.Class | AttributeTargets.Method)] public class CachedAttribute : Attribute, IAsyncActionFilter { private readonly int _secondsToCache; private readonly bool _useDefaultCacheSeconds; public CachedAttribute() { _useDefaultCacheSeconds = true; } public CachedAttribute(int secondsToCache) { _secondsToCache = secondsToCache; _useDefaultCacheSeconds = false; } public async Task OnActionExecutionAsync(ActionExecutingContext context, ActionExecutionDelegate next) { var cacheSettings = context.HttpContext.RequestServices.GetRequiredService<RedisCacheSettings>(); if (!cacheSettings.Enabled) { await next(); return; } var cacheService = context.HttpContext.RequestServices.GetRequiredService<IResponseCacheService>(); // Check if request has Cache var cacheKey = GenerateCacheKeyFromRequest(context.HttpContext.Request); var cachedResponse = await cacheService.GetCachedResponseAsync(cacheKey); // If Yes => return Value if (!string.IsNullOrWhiteSpace(cachedResponse)) { var contentResult = new ContentResult { Content = cachedResponse, ContentType = "application/json", StatusCode = 200 }; context.Result = contentResult; return; } // If No => Go to method => Cache Value var actionExecutedContext = await next(); if (actionExecutedContext.Result is OkObjectResult okObjectResult) { var secondsToCache = _useDefaultCacheSeconds ? cacheSettings.DefaultSecondsToCache : _secondsToCache; await cacheService.CacheResponseAsync(cacheKey, okObjectResult.Value, TimeSpan.FromSeconds(secondsToCache)); } } private static string GenerateCacheKeyFromRequest(HttpRequest httpRequest) { var keyBuilder = new StringBuilder(); keyBuilder.Append($"{httpRequest.Path}"); foreach (var (key, value) in httpRequest.Query.OrderBy(x => x.Key)) { keyBuilder.Append($"|{key}-{value}"); } return keyBuilder.ToString(); } }
[Cached] [HttpGet] public IActionResult Get() { var rng = new Random(); var weatherForecasts = Enumerable.Range(1, 5).Select(index => new WeatherForecast { Date = DateTime.Now.AddDays(index), TemperatureC = rng.Next(-20, 55), Summary = Summaries[rng.Next(Summaries.Length)] }) .ToArray(); return Ok(weatherForecasts); }
وب سایتهایی را معرفی میکند که آرگونومی و... را رعایت کردهاند.(برای الهام از طراحی مناسب است)
و ۲۱ مورد از طراحی هایی که بیشتر جاوا اسکریپت درگیر بوده است
جلسه سوم :
در جلسه قبل به بررسی مشکلات
تولید و توسعه سیستمهای اطلاعاتی یا همان بستههای نرم افزاری پرداختیم در این
جلسه به راهکاری که IT برای فایق آمدن بر این مشکلات پیش روی ما قرار
داده یا همان متدولوژی میپردازیم.
متدولوژی چیست ؟
متدولوژی در واقع مجموعه ای از روشها ، اصول و قواعدی است که
برای قانونمند کردن تولید و توسعه نرم افزار ارائه میشود؛می توان گفت متدولوژی
فرمولی جهت ساخت نرم افزار میباشد یا به عبارت دیگر متدولوژی چرخه حیات نرم افزار
را مشخص میکند.
-چرخه حیات تولید وتوسعه نرم افزار یا SDLC(System Development Life Cycle)
مراحلی را که در طی تولید و
توسعه نرم افزار سپری میشوند را SDLC میگویند.
انواع SDLC
1.
چرخه حیات سیستمهای قدیمی یا TLC
2.
چرخه حیات سیستمهای شی گرا یا OODLC
TLC(Traditional Life Cycle)-
در گذشته به دلیل اینکه اکثر
برنامهها بصورت فرآیندگرا یا Process Oriented
نوشته میشدند از روش TLC استفاده میشد . در روشهای فرآیند گرا تمرکز
اصلی بر روی فعالیتهای سیستم بود در این روش بیشتر از نمودارهای ERD و DFD استفاده میشد .
البته اینا اضافه کنم که هنوز
هم در بعضی از شرکتها از این روش استفاده میشه هر چند که خودشونم نمیدونند یکی
از دلایل اصلی هم فقر سواد شرکتهای کار فرما میباشد . در ادامه به بررسی یکی از
مدلهای معروف TLC یعنی مدل آبشاری میپردازیم.
-مدل آبشاری یا Water Fall :
مدل آبشاری هر چند مدلی قدیمی میباشد اما مبنای اساسی مدلهای شی گرا میباشد.
فازهای مختلف مدل آبشاری :
1.
مهندسی سیستم یا System Engineering
معرفی نیازمندیهای کلی و مشخص نمودن کلیات سیستم به صورت سخت افزاری و نرم افزاری و تعاریف اصلی سیستم به طور مثال در پروژه وب سایت از Asp استفاده کنیم یا Php
2.
آنالیز نیازمندیها یا Requirement Analysis
در این فاز به نیازمندیهای کاربران میپردازیم یعنی در این فاز ما با چه یا What میپردازیم
3.
طراحی یا Design
در این فاز ما به دنبال چگونه یا Who میرویم یعنی اینکه سیستم چگونه در جهت بر آوردن نیازمندیها گام بردارد.
4.
ساخت یا Construction
در این فاز آنچه را که در فاز طراحی مطرح کردیم به کد تبدیل میکنیم
5.
تست Testing
در این مرحله سیستم از لحاظ کمی و کیفی تست میشوند.
6.
نصب یا Installation
7.
نگهداری یا Maintenance
این
فاز طولانیترین و پرهزینهترین قسمت چرخه عمر یک نرم افزار
معایب مدل آبشاری :
1.
مدل آبشاری تکرار بین فازها را در نظر نمیگیرد و
خروجی هر فاز را قطعی در نظر میگیرد که اگر مثلا در فاز طراحی باشیم و یک
نیازمندی در نظر گرفته نشده باشد این مدل هیچ راهکاری را برای در ج این نیازمندی
در سیستم ارائه نمیدهد بعدها برای رفع این مشکل مدل آبشاری با تکرار (Water Fall with Iteration) معرفی گردید.
2.
دراین روش هر فاز هنگامی آغاز میشود که فاز قبل از
خودش به پایان رسیده باشد که این امر مانع از Overlap یا به اشتراک گذاری بین فازها میشد.
3.
سیستمهای محاوره ای نیستند و در برابر تغییرات
مقاوم نمیباشند.
مزایای مدلهای آبشاری
1.
واگذاری هر فاز به یک تیم مشخص
2.
پیشرفت پروژه بیشتر به چشم میخورد.
همانطور که مشاهده میکنید پروژههای مبتنی بر این کتابخانه همانند سایر کتابخانههای MVVM از سه بخش تشکیل شده اند. بخش اول با عنوان Shell یا Presentation معرف فایلهای Xaml پروژه است، بخش دوم یا Application معرف ViewModel و Controller و البته IView میباشد. بخش Domain نیز در برگیرنده مدلهای برنامه است.
همانطور که میبینید در این حالت بر خلاف حالت قبلی ViewModel و کنترلرهای پروژه به جای ارتباط با مدل با مفهوم DataModel تغذیه میشوند که یک پیاده سازی سفارشی از مدلهای پروژه است. هم چنین این کتابخانه یک سری Converterهای سفارشی جهت تبدیل Model به DataModel و برعکس را ارائه میدهد.
Install-Package waf
UI
در نهایت نوبت به طراحی و کدنویسی UI میرسد تا بتوانیم محصولات را به کاربر نمایش دهیم. اما قبل از شروع باید موضوعی را یادآوری کنم. اگر به یاد داشته باشید، در کلاس ProductService موجود در لایهی Domain، از طریق یکی از روشهای الگوی Dependency Injection به نام Constructor Injection، فیلدی از نوع IProductRepository را مقداردهی نمودیم. حال زمانی که بخواهیم نمونه ای را از ProductService ایجاد نماییم، باید به عنوان پارامتر ورودی سازنده، شی ایجاد شده از جنس کلاس ProductRepository موجود در لایه Repository را به آن ارسال نماییم. اما از آنجایی که میخواهیم تفکیک پذیری لایهها از بین نرود و UI بسته به نیاز خود، نمونه مورد نیاز را ایجاد نموده و به این کلاس ارسال کند، از ابزارهایی برای این منظور استفاده میکنیم. یکی از این ابزارها StructureMap میباشد که یک Inversion of Control Container یا به اختصار IoC Container نامیده میشود. با Inversion of Control در مباحث بعدی بیشتر آشنا خواهید شد. StructureMap ابزاری است که در زمان اجرا، پارامترهای ورودی سازندهی کلاسهایی را که از الگوی Dependency Injection استفاده نموده اند و قطعا پارامتر ورودی آنها از جنس یک Interface میباشد را، با ایجاد شی مناسب مقداردهی مینماید.
به منظور استفاده از StructureMap در Visual Studio 2012 باید بر روی پروژه UI خود کلیک راست نموده و گزینهی Manage NuGet Packages را انتخاب نمایید. در پنجره ظاهر شده و از سمت چپ گزینهی Online و سپس در کادر جستجوی سمت راست و بالای پنجره واژهی structuremap را جستجو کنید. توجه داشته باشید که باید به اینترنت متصل باشید تا بتوانید Package مورد نظر را نصب نمایید. پس از پایان عمل جستجو، در کادر میانی structuremap ظاهر میشود که میتوانید با انتخاب آن و فشردن کلید Install آن را بر روی پروژه نصب نمایید.
جهت آشنایی بیشتر با NuGet و نصب آن در سایر نسخههای Visual Studio میتوانید به لینکهای زیر رجوع کنید:
کلاسی با نام BootStrapper را با کد زیر به پروژه UI خود اضافه کنید:
using StructureMap; using StructureMap.Configuration.DSL; using SoCPatterns.Layered.Repository; using SoCPatterns.Layered.Model; namespace SoCPatterns.Layered.WebUI { public class BootStrapper { public static void ConfigureStructureMap() { ObjectFactory.Initialize(x => x.AddRegistry<ProductRegistry>()); } } public class ProductRegistry : Registry { public ProductRegistry() { For<IProductRepository>().Use<ProductRepository>(); } } }
ممکن است یک WinUI ایجاد کرده باشید که در این صورت به جای فضای نام SoCPatterns.Layered.WebUI از SoCPatterns.Layered.WinUI استفاده نمایید.
هدف کلاس BootStrapper این است که تمامی وابستگیها را توسط StructureMap در سیستم Register نماید. زمانی که کدهای کلاینت میخواهند به یک کلاس از طریق StructureMap دسترسی داشته باشند، Structuremap وابستگیهای آن کلاس را تشخیص داده و بصورت خودکار پیاده سازی واقعی (Concrete Implementation) آن کلاس را، براساس همان چیزی که ما برایش تعیین کردیم، به کلاس تزریق مینماید. متد ConfigureStructureMap باید در همان لحظه ای که Application آغاز به کار میکند فراخوانی و اجرا شود. با توجه به نوع UI خود یکی از روالهای زیر را انجام دهید:
در WebUI:
فایل Global.asax را به پروژه اضافه کنید و کد آن را بصورت زیر تغییر دهید:
namespace SoCPatterns.Layered.WebUI { public class Global : System.Web.HttpApplication { protected void Application_Start(object sender, EventArgs e) { BootStrapper.ConfigureStructureMap(); } } }
در WinUI:
در فایل Program.cs کد زیر را اضافه کنید:
namespace SoCPatterns.Layered.WinUI { static class Program { [STAThread] static void Main() { Application.EnableVisualStyles(); Application.SetCompatibleTextRenderingDefault(false); BootStrapper.ConfigureStructureMap(); Application.Run(new Form1()); } } }
سپس برای طراحی رابط کاربری، با توجه به نوع UI خود یکی از روالهای زیر را انجام دهید:
در WebUI:
صفحه Default.aspx را باز نموده و کد زیر را به آن اضافه کنید:
<asp:DropDownList AutoPostBack="true" ID="ddlCustomerType" runat="server"> <asp:ListItem Value="0">Standard</asp:ListItem> <asp:ListItem Value="1">Trade</asp:ListItem> </asp:DropDownList> <asp:Label ID="lblErrorMessage" runat="server" ></asp:Label> <asp:Repeater ID="rptProducts" runat="server" > <HeaderTemplate> <table> <tr> <td>Name</td> <td>RRP</td> <td>Selling Price</td> <td>Discount</td> <td>Savings</td> </tr> <tr> <td colspan="5"><hr /></td> </tr> </HeaderTemplate> <ItemTemplate> <tr> <td><%# Eval("Name") %></td> <td><%# Eval("RRP")%></td> <td><%# Eval("SellingPrice") %></td> <td><%# Eval("Discount") %></td> <td><%# Eval("Savings") %></td> </tr> </ItemTemplate> <FooterTemplate> </table> </FooterTemplate> </asp:Repeater>
در WinUI:
فایل Form1.Designer.cs را باز نموده و کد آن را بصورت زیر تغییر دهید:
#region Windows Form Designer generated code /// <summary> /// Required method for Designer support - do not modify /// the contents of this method with the code editor. /// </summary> private void InitializeComponent() { this.cmbCustomerType = new System.Windows.Forms.ComboBox(); this.dgvProducts = new System.Windows.Forms.DataGridView(); this.colName = new System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn(); this.colRrp = new System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn(); this.colSellingPrice = new System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn(); this.colDiscount = new System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn(); this.colSavings = new System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn(); ((System.ComponentModel.ISupportInitialize)(this.dgvProducts)).BeginInit(); this.SuspendLayout(); // // cmbCustomerType // this.cmbCustomerType.DropDownStyle = System.Windows.Forms.ComboBoxStyle.DropDownList; this.cmbCustomerType.FormattingEnabled = true; this.cmbCustomerType.Items.AddRange(new object[] { "Standard", "Trade"}); this.cmbCustomerType.Location = new System.Drawing.Point(12, 90); this.cmbCustomerType.Name = "cmbCustomerType"; this.cmbCustomerType.Size = new System.Drawing.Size(121, 21); this.cmbCustomerType.TabIndex = 3; // // dgvProducts // this.dgvProducts.ColumnHeadersHeightSizeMode = System.Windows.Forms.DataGridViewColumnHeadersHeightSizeMode.AutoSize; this.dgvProducts.Columns.AddRange(new System.Windows.Forms.DataGridViewColumn[] { this.colName, this.colRrp, this.colSellingPrice, this.colDiscount, this.colSavings}); this.dgvProducts.Location = new System.Drawing.Point(12, 117); this.dgvProducts.Name = "dgvProducts"; this.dgvProducts.Size = new System.Drawing.Size(561, 206); this.dgvProducts.TabIndex = 2; // // colName // this.colName.DataPropertyName = "Name"; this.colName.HeaderText = "Product Name"; this.colName.Name = "colName"; this.colName.ReadOnly = true; // // colRrp // this.colRrp.DataPropertyName = "Rrp"; this.colRrp.HeaderText = "RRP"; this.colRrp.Name = "colRrp"; this.colRrp.ReadOnly = true; // // colSellingPrice // this.colSellingPrice.DataPropertyName = "SellingPrice"; this.colSellingPrice.HeaderText = "Selling Price"; this.colSellingPrice.Name = "colSellingPrice"; this.colSellingPrice.ReadOnly = true; // // colDiscount // this.colDiscount.DataPropertyName = "Discount"; this.colDiscount.HeaderText = "Discount"; this.colDiscount.Name = "colDiscount"; // // colSavings // this.colSavings.DataPropertyName = "Savings"; this.colSavings.HeaderText = "Savings"; this.colSavings.Name = "colSavings"; this.colSavings.ReadOnly = true; // // Form1 // this.AutoScaleDimensions = new System.Drawing.SizeF(6F, 13F); this.AutoScaleMode = System.Windows.Forms.AutoScaleMode.Font; this.ClientSize = new System.Drawing.Size(589, 338); this.Controls.Add(this.cmbCustomerType); this.Controls.Add(this.dgvProducts); this.Name = "Form1"; this.Text = "Form1"; ((System.ComponentModel.ISupportInitialize)(this.dgvProducts)).EndInit(); this.ResumeLayout(false); } #endregion private System.Windows.Forms.ComboBox cmbCustomerType; private System.Windows.Forms.DataGridView dgvProducts; private System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn colName; private System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn colRrp; private System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn colSellingPrice; private System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn colDiscount; private System.Windows.Forms.DataGridViewTextBoxColumn colSavings;
سپس در Code Behind، با توجه به نوع UI خود یکی از روالهای زیر را انجام دهید:
در WebUI:
وارد کد نویسی صفحه Default.aspx شده و کد آن را بصورت زیر تغییر دهید:
using System; using System.Collections.Generic; using SoCPatterns.Layered.Model; using SoCPatterns.Layered.Presentation; using SoCPatterns.Layered.Service; using StructureMap; namespace SoCPatterns.Layered.WebUI { public partial class Default : System.Web.UI.Page, IProductListView { private ProductListPresenter _productListPresenter; protected void Page_Init(object sender, EventArgs e) { _productListPresenter = new ProductListPresenter(this,ObjectFactory.GetInstance<Service.ProductService>()); this.ddlCustomerType.SelectedIndexChanged += delegate { _productListPresenter.Display(); }; } protected void Page_Load(object sender, EventArgs e) { if(!Page.IsPostBack) _productListPresenter.Display(); } public void Display(IList<ProductViewModel> products) { rptProducts.DataSource = products; rptProducts.DataBind(); } public CustomerType CustomerType { get { return (CustomerType) int.Parse(ddlCustomerType.SelectedValue); } } public string ErrorMessage { set { lblErrorMessage.Text = String.Format("<p><strong>Error:</strong><br/>{0}</p>", value); } } } }
در WinUI:
وارد کدنویسی Form1 شوید و کد آن را بصورت زیر تغییر دهید:
using System; using System.Collections.Generic; using System.Windows.Forms; using SoCPatterns.Layered.Model; using SoCPatterns.Layered.Presentation; using SoCPatterns.Layered.Service; using StructureMap; namespace SoCPatterns.Layered.WinUI { public partial class Form1 : Form, IProductListView { private ProductListPresenter _productListPresenter; public Form1() { InitializeComponent(); _productListPresenter = new ProductListPresenter(this, ObjectFactory.GetInstance<Service.ProductService>()); this.cmbCustomerType.SelectedIndexChanged += delegate { _productListPresenter.Display(); }; dgvProducts.AutoGenerateColumns = false; cmbCustomerType.SelectedIndex = 0; } public void Display(IList<ProductViewModel> products) { dgvProducts.DataSource = products; } public CustomerType CustomerType { get { return (CustomerType)cmbCustomerType.SelectedIndex; } } public string ErrorMessage { set { MessageBox.Show( String.Format("Error:{0}{1}", Environment.NewLine, value)); } } } }
با توجه به کد فوق، نمونه ای را از کلاس ProductListPresenter، در لحظهی نمونه سازی اولیهی کلاس UI، ایجاد نمودیم. با استفاده از متد ObjectFactory.GetInstance مربوط به StructureMap، نمونه ای از کلاس ProductService ایجاد شده است و به سازندهی کلاس ProductListPresenter ارسال گردیده است. در مورد Structuremap در مباحث بعدی با جزئیات بیشتری صحبت خواهم کرد. پیاده سازی معماری لایه بندی در اینجا به پایان رسید.
اما اصلا نگران نباشید، شما فقط پرواز کوتاه و مختصری را بر فراز کدهای معماری لایه بندی داشته اید که این فقط یک دید کلی را به شما در مورد این معماری داده است. این معماری هنوز جای زیادی برای کار دارد، اما در حال حاضر شما یک Applicaion با پیوند ضعیف (Loosely Coupled) بین لایهها دارید که دارای قابلیت تست پذیری قوی، نگهداری و پشتیبانی آسان و تفکیک پذیری قدرتمند بین اجزای آن میباشد. شکل زیر تعامل بین لایهها و وظایف هر یک از آنها را نمایش میدهد.