وحید نصیری وحید نصیری
روش ایجاد پروژه‌ها‌ی کتابخانه‌ای کامپوننت‌های Blazor
‫۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۰۰
یک نکته‌ی تکمیلی: استفاده از فقط یک فضای نام برای کل پروژه‌ی کتابخانه‌ای
فرض کنید که یک کتابخانه از کامپوننت‌های Blazor را با پوشه‌بندی‌های مختلفی ایجاد کرده‌اید. هر کدام از این پوشه‌ها به صورت خودکار به همراه فضای نام متناظر با نام آن پوشه هم خواهند بود. برای مثال اگر در پوشه‌ی C:\Prog\BlazorLib\Folder1 کامپوننت Component1.razor قرار گیرد، فضای نام پیش‌فرض آن BlazorLib.Folder1 خواهد بود. این مساله توزیع و استفاده‌ی از کامپوننت‌های پوشه‌بندی شده را برای استفاده کنندگان ثالث مشکل می‌کند؛ چون باید به ازای هر پوشه، یک using را تعریف کنند. برای استفاده از تنها یک فضای نام در کل پروژه می‌توان از روش 
@namespace BlazorLib
در ابتدای تمام فایل‌های razor. استفاده کرد. این تنظیم، فضای نام پیش‌فرض پوشه‌ها را بازنویسی می‌کند.
وحید نصیری وحید نصیری
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 9 - بررسی تغییرات مسیریابی
‫۳ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۵۷
- تمام APIهای ASP.NET Core که از Regex استفاده می‌کنند، به همراه timeout توکار هم هستند (^ و ^ و ^).
ASP.NET Core framework APIs that use RegularExpressions pass a timeout.
- همچنین هر درخواستی، صرفنظر از نوع آن، یک timeout سراسری هم دارد که با رسیدن به آن، کل درخواست و عملیات مرتبط با آن، با استثنای System.Threading.Tasks.TaskCanceledException متوقف خواهد شد و مقدار آن در فایل web.config قابل تنظیم است:
<aspNetCore requestTimeout="00:00:40">
</aspNetCore>
وحید نصیری وحید نصیری
روش صحیح کار با HttpClient در ASP.NET Core 2x
‫۳ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۰۰
در متدهایی مانند GetAsync، فقط زمانیکه آدرسی را به صورت نسبی وارد کنید، از BaseAddress برای تکمیل آن استفاده می‌شود. اگر آدرسی را مطلق وارد کنید، از BaseAddress استفاده نخواهد شد.
وحید نصیری وحید نصیری
Blazor 5x - قسمت 14 - کار با فرم‌ها - بخش 2 - تعریف فرم‌ها و اعتبارسنجی آن‌ها
‫۳ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۴۹
یک نکته‌ی تکمیلی: روش ایجاد کامپوننت‌های ورودی سفارشی در Blazor


Blazor به صورت توکار به همراه تعدادی کنترل ورودی مانند InputText، InputTextArea، InputSelect، InputNumber، InputCheckbox و InputDate است که با سیستم اعتبارسنجی ورودی‌های آن نیز یکپارچه هستند.
در یک برنامه‌ی واقعی نیاز است divهایی مانند زیر را که به همراه روش تعریف این کامپوننت‌های ورودی است، صدها بار در قسمت‌های مختلف تکرار کرد:
<EditForm Model="NewPerson" OnValidSubmit="HandleValidSubmit">
    <DataAnnotationsValidator />
    
    <div class="form-group">
        <label for="firstname">First Name</label>
        <InputText @bind-Value="NewPerson.FirstName" class="form-control" id="firstname" />
        <ValidationMessage For="NewPerson.FirstName" />
    </div>
و خصوصا اگر نگارش بوت استرپ مورد استفاده تغییر کند، برای به روز رسانی برنامه نیاز خواهیم داشت تا تمام فرم‌های آن‌را تغییر دهیم. در یک چنین حالت‌هایی امکان ایجاد مخزنی از کامپوننت‌های سفارشی شده در برنامه‌های Blazor نیز پیش‌بینی شده‌است.
تمام کامپوننت‌های ورودی Blazor از کلاس پایه‌ی ویژه‌ای به نام <InputBase<T مشتق شده‌اند. این کلاس است که کار یکپارچگی با EditContext را جهت ارائه‌ی اعتبارسنجی‌های لازم، انجام می‌دهد. همچنین کار binding را نیز با ارائه‌ی پارامتر Value از نوع T انجام می‌دهد که نوشتن یک چنین کدهایی مانند "bind-Value="myForm.MyValue@ را میسر می‌کند. InputBase یک کلاس جنریک است که خاصیت Value آن از نوع T است. از آنجائیکه مرورگرها اطلاعات را به صورت رشته‌ای در اختیار ما قرار می‌دهند، این کامپوننت نیاز به روشی را دارد تا بتواند ورودی دریافتی را به نوع T تبدیل کند و اینکار را می‌توان با بازنویسی متد TryParseValueFromString آن انجام داد:
 protected abstract bool TryParseValueFromString(string value, out T result, out string validationErrorMessage);

یک مثال: کامپوننت جدید Shared\InputPassword.razor
@inherits InputBase<string>
<input type="password" @bind="@CurrentValue" class="@CssClass" />

@code {
    protected override bool TryParseValueFromString(string value, out string result, 
        out string validationErrorMessage)
    {
        result = value;
        validationErrorMessage = null;
        return true;
    }
}
در بین کامپوننت‌های پیش‌فرض Blazor، کامپوننت InputPassword را نداریم که نمونه‌ی سفارشی آن‌را می‌توان با ارث‌بری از InputBase، به نحو فوق طراحی کرد و نمونه‌ای از استفاده‌ی از آن می‌تواند به صورت زیر باشد:
<EditForm Model="userInfo" OnValidSubmit="CreateUser">
    <DataAnnotationsValidator />

    <InputPassword class="form-control" @bind-Value="@userInfo.Password" />
توضیحات:
- در این مثال CurrentValue و CssClass از کلاس پایه‌ی InputBase تامین می‌شوند.
- هربار که مقدار ورودی وارد شده‌ی توسط کاربر تغییر کند، متد TryParseValueFromString اجرا می‌شود.
- در متد TryParseValueFromString، مقدار validationErrorMessage به نال تنظیم شده؛ یعنی اعتبارسنجی خاصی مدنظر نیست. اولین پارامتر آن مقداری است که از کاربر دریافت شده و دومین پارامتر آن مقداری است که به کامپوننت ورودی که از آن ارث‌بری کرده‌ایم، ارسال می‌شود تا CurrentValue را تشکیل دهد (و یا خاصیت CurrentValueAsString نیز برای این منظور وجود دارد).
- اگر اعتبارسنجی اطلاعات ورودی در متد TryParseValueFromString با شکست مواجه شود، مقدار false را باید بازگشت داد.
وحید نصیری وحید نصیری
Blazor 5x - قسمت 34 - توزیع برنامه‌های Blazor بر روی IIS
‫۳ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۲۲
یک نکته‌ی تکمیلی: بهبود IL Trimming در NET 6x.
در دات نت 5، IL Trimming فقط اسمبلی‌های استفاده نشده را حذف می‌کند. در دات نت 6، این حالت پیش‌فرض به link تغییر پیدا کرده؛ یعنی نه فقط اسمبلی‌های استفاده نشده را حذف می‌کند، بلکه متدها و اعضایی را هم که در برنامه استفاده نشده‌اند نیز حذف می‌کند.
وحید نصیری وحید نصیری
Blazor 5x - قسمت دوازدهم - مبانی Blazor - بخش 9 - یک تمرین
‫۳ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۴۵
یک نکته‌ی تکمیلی: روش دیگری برای دسترسی به وهله‌ی یک کامپوننت در سایر کامپوننت‌ها
در مطلب جاری از ref@ برای دسترسی به وهله‌ای از این کامپوننت تعریف شده استفاده کردیم. روش دیگری نیز برای ارسال وهله‌های کامپوننت‌ها وجود دارد: ارسال آن‌ها به صورت پارامترهای آبشاری