نظرات مطالب
چند نکته کوتاه و عمومی در مورد قبل و بعد از نصب ویندوز 7
سلام
نه. بدون مشکل نصب می‌شود و از آن دارم استفاده می‌کنم. فقط برای ویندوز 64 بیتی حتما نسخه‌ی 64 بیتی را لازم دارد و نسخه‌ی 32 بیتی آن نصب نمی‌شود:
http://www.microsoft.com/downloads/details.aspx?FamilyId=28C97D22-6EB8-4A09-A7F7-F6C7A1F000B5&displaylang=en
مطالب
آیا برنامه نویس‌های دات نت باید نگران دنیای 64 بیتی باشند؟

جواب ساده و کوتاه: خیر!
کدمدیریت شده‌ی شما در هر دو پلتفرم 32 بیتی - x86 و x64 بدون نیاز به هیچگونه تغییری و بدون نگرانی اجرا خواهد شد.
گزیده‌ای از MSDN :
اگر کد شما 100 درصد مدیریت شده است (managed code ایی که به صورت خالص از دات نت فریم ورک استفاده می‌کند و هیچگونه وابستگی خارجی دیگری به کتابخانه‌های دیگر ندارد)، تنها با کپی شدن در یک محیط x64 دارای CLR ایی 64 بیتی (دات نت فریم ورک 64 بیتی)، بدون هیچگونه مشکلی اجرا خواهد شد.

سؤال: چرا و چگونه؟!
کامپایلرهای دات نتی (تفاوتی نمی‌کند که چه زبانی مورد استفاده باشد)، کد شما را به IL‌ ترجمه می‌کنند و IL اساسا درکی از پروسسور ندارد. JIT است که در آخرین لحظه در این مورد تصمیم گیری می‌کند.

این نگرانی از کجا حاصل شده است؟
نگارش R2 ویندوز 2008 سرور، فقط 64 بیتی خواهد بود و ویندوز سرور 2008 فعلی، آخرین سروری از مایکروسافت است که هر دو نسخه‌ی 32 بیتی و 64 بیتی را دارد. بنابراین دیر یا زود تمام برنامه نویس‌های ویندوزی "مجبور" خواهند شد دنیای 64 بیتی را تجربه کنند. (البته اگر تاکنون آن‌را تجربه نکرده‌اند)
و البته هنوز یک سری از محیط‌های توسعه، کامپایلر مخصوص 64 بیتی ندارند (مانند دلفی که قرار است در طول سال جاری اولین تجربه‌ی 64 بیتی خود را ارائه دهد)

نکته:
در صفحه‌ی build ویژوال استودیو، شما می‌توانید نوع پلتفرم مورد نظر را نیز تعیین کنید:



پیش فرض آن بر روی Any CPU‌ است و در این حالت کد کامپایل شده‌ی شما بدون مشکل بر روی پلتفرم‌هایی که مشاهده می‌کنید اجرا خواهد شد و تنها پیشنیاز اجرای آن، نصب نسخه‌ی دات نت فریم ورک مخصوص آن پلتفرم است، بدون اینکه نیاز باشد برنامه نویس نگران جزئیات خاصی در مورد خصوصیات ویژه‌ی آن پلتفرم‌ ویژه باشد.


سؤال: اگر کد ما خالص نبود چطور؟ (منظور اینکه 100 درصد دات نتی نبود)

حالت الف) اگر از کامپوننت‌های خارجی استفاده می‌کنید (حتی اگر 100 درصد دات نتی هم باشند) حتما اطمینان حاصل کنید که برای پلتفرم خاصی کامپایل نشده‌اند (همان Any CPU‌‌ مورد استفاده بوده)، زیرا کد شما که برای تمام CPU ها کامپایل شده، در محیط 64 بیتی، تنها توانایی بارگذاری اسمبلی‌های 64 بیتی را خواهد داشت (64 بیتی رفتار می‌کند) و با مواجه شدن با اسمبلی‌هایی که برای یک پروسسور خاص دیگر کامپایل شده‌اند، با خطای BadImageFormatException خاتمه می‌یابد.

حالت ب) استفاده از API ویندوز یا DLL های غیر دات نتی
باید با هماهنگی با تولید کننده‌ی مربوطه حتما از نگارش 64 بیتی استفاده شود و همچنین برنامه‌ی شما باید توانایی استفاده از اشاره‌گرهای 64 بیتی را داشته باشد. اندازه‌ی نوع داده‌ای IntPtr در یک محیط 32 بیتی 4 است و در یک محیط 64 بیتی 8 خواهد بود (IntPtr.Size). اگر در حین اجرای ترجمه‌ی API یک کتابخانه به اشتباه بجای استفاده از IntPtr از int‌ استفاده شده باشد، ممکن است کد شما در یک محیط 32 بیتی سال‌ها بدون مشکل اجرا شود، اما در اولین اجرای خود در یک محیط 64 بیتی، کرش خواهد کرد. (بدلیل overflow حاصل)
IntPtr به اندازه‌ی کافی هوشمند است تا سایز خودش را مطابق پلتفرم تنظیم کند و مشکل ساز نشود.

مثال:

[DllImport("kernel32.dll")]
public static extern void GetSystemInfo([MarshalAs(UnmanagedType.Struct)] ref SYSTEM_INFO lpSystemInfo);

[StructLayout(LayoutKind.Sequential)]
public struct SYSTEM_INFO
{
internal _PROCESSOR_INFO_UNION uProcessorInfo;
public uint dwPageSize;
public IntPtr lpMinimumApplicationAddress;
public int lpMaximumApplicationAddress;
public IntPtr dwActiveProcessorMask;
public uint dwNumberOfProcessors;
public uint dwProcessorType;
public uint dwAllocationGranularity;
public ushort dwProcessorLevel;
public ushort dwProcessorRevision;
}

[StructLayout(LayoutKind.Explicit)]
public struct _PROCESSOR_INFO_UNION
{
[FieldOffset(0)]
internal uint dwOemId;
[FieldOffset(0)]
internal ushort wProcessorArchitecture;
[FieldOffset(2)]
internal ushort wReserved;
}

در این مثال که از API‌ ویندوز استفاده می‌شود، به اشتباه نوع lpMaximumApplicationAddress‌ به صورت int تعریف شده است (بجای IntPtr). این کد بدون مشکل در یک برنامه‌ی 32 بیتی کار می‌کند اما همین برنامه در یک محیط 64 بیتی یا کرش خواهد کرد یا مقدار lpMaximumApplicationAddress منفی گزارش می‌شود.
مطالب
معرفی برنامه‌ی Subtitle Tools

این روزها زیرنویس‌های فارسی فیلم‌های روز دنیا را راحت می‌شود در اینترنت یافت، اما مشکلات زیادی هم به همراه این نوع فایل‌ها وجود دارند:
- گاها با فیلم دریافت شده هماهنگ نیستند.
- عموما با فرمت windows-1256 تهیه می‌شوند که برای استفاده از آن‌ها در سیستم‌های مختلف بهتر است به UTF8 تبدیل شوند.
- اکثر برنامه‌های موجود برای کار با زیر نویس‌ها و ویرایش آن‌ها، درکی از یونیکد ندارند.
- عموما نیاز است جهت استفاده از آن‌ها در یک جمع، تعدادی از سطور آن‌ها را با حفظ شماره بندی فایل، حذف کرد!
و ...

به همین جهت نیاز به یک برنامه‌ی جمع و جور جهت کار با زیر نویس‌ها داشتم که نتیجه‌ی آن تهیه‌ی برنامه‌ی زیر شد:

الف) تغییر encoding فایل دریافتی به UTF-8
هنگام گشودن اکثر فایل‌های زیر نویس فارسی با تصویر زیر روبرو خواهید شد:



برای تبدیل آن به فرمت یونیکد تنها کافی است بر روی دکمه‌ی To UTF-8 کلیک کنید. در این حالت نتیجه به صورت زیر خواهد بود:



ب) هماهنگ سازی زیر نویس با فیلم دریافتی
ممکن است دیالوگ‌های زیر نویس دریافتی شما به اندازه‌ی مدت زمان خاصی، از دیالوگ‌های فیلم در حال پخش، عقب‌تر یا جلوتر باشند. در این حالت ابتدا باید این مدت زمان را با گوش فرا دادن به ابتدای فیلم و مقایسه‌ی آن با اولین شماره‌ی زیرنویس، پیدا کنید. مثلا پس از بررسی متوجه شده‌اید که به کلیه زمان‌های زیرنویس جاری باید 7 ثانیه اضافه گردد. اینکار را مطابق تصویر ذیل می‌توان انجام داد:



ج) یکی کردن زمان‌های دو زیر نویس با هم
گاهی از اوقات مشکلات زمانی یک زیرنویس وخیم‌تر از مورد ب است. به این معنا که شماره‌های مختلف آن، زمان‌های کاملا بی‌ربطی داشته و به صورت هماهنگ، قابل افزایش یا کاهش نیستند. در این حالت ابتدا زیر نویس مورد نظر را در برنامه باز کنید. سپس یک زیر نویس خوب انگلیسی هماهنگ با فیلم را نیز پیدا کنید و از طریق دکمه‌ی Merge times به برنامه معرفی نمائید. در این حالت به صورت خودکار زمان‌های صحیح از زیر نویس دوم به زیر نویس اول منتقل خواهند شد.

د) یکی کردن دو فایل زیر نویس با هم
ممکن است فیلم دریافتی تنها از یک فایل تشکیل شده باشد، اما شما فقط توانسته‌اید زیر نویس مرتبط با نگارش دو سی دی این فیلم را پیدا کنید. بنابراین نیاز است تا این دو فایل زیر نویس یکی شوند با این شرط که زمان‌های سی دی دوم از انتهای سی دی اول در فایل نهایی یکی شده‌ی تولیدی شروع گردد.
برای این منظور ابتدا فایل زیرنویس سی دی اول را در برنامه باز کرده و سپس به گزینه‌ی join files در برنامه مراجعه کنید. در اینجا ابتدا مسیر فایل زیرنویس سی دی 2 را مشخص نمائید. برنامه سعی خواهد کرد تا زمان آغاز قسمت دوم را بر اساس آخرین زمان سی دی اول و اولین زمان سی دی دوم حدس بزند و نمایش دهد. یا می‌توانید این مقدار پیش فرض را پذیرفته و بر روی دکمه‌ی join کلیک نمائید و یا امکان تغییر دستی آن هم میسر است.



ه) حذف و یا ویرایش ردیف‌ها
به دلایل نامشخصی اشخاصی که سعی در ترجمه‌ی زیرنویس‌ها می‌کنند عموما علاقمندند که به متن اصلی وفادار بمانند. به همین دلیل نیاز به جرح و تعدیل زیرنویس‌های تهیه شده برای نمایش در یک جمع خانوادگی وجود دارد. گزینه‌ی جستجوی موجود در بالای ردیف‌های زیرنویس باز شده در برنامه، امکان نمایش ردیف‌هایی را که حاوی متن وارد شده است، به صورت خودکار دارد.



در این حالت اگر نیاز است سطری حذف شود، آن‌را انتخاب نموده و بر روی دکمه‌ی Delete row کلیک نمائید. در این حالت علاوه بر حذف ردیف، کلیه شماره‌های موجود در زیر نویس نیز به صورت خودکار مجددا تولید و مرتب خواهند شد. (کلیک راست بر روی هر ردیف نیز این گزینه‌ را نمایش می‌دهد)
یا اگر مشغول به ویرایش متنی شدید، پس از ویرایش، کلیک کردن بر روی دکمه‌ی Save را فراموش نکنید (در حالت حذف نیازی به اینکار نیست).

ز) پیدا کردن زیرنویس یک فایل بر اساس امضای دیجیتال آن
سایت opensubtitles.org یک API را جهت پیدا کردن زیرنویسی مطابق با هش یک فایل ویدیویی ارائه داده است، که در برنامه‌ی جاری، کلاینتی برای آن تهیه شده است:



فقط کافی است فایل ویدیویی خود را در این قسمت انتخاب نمائید. برنامه هش فایل را محاسبه کرده و سپس با کمک سرویس XML-RPC سایت opensubtitles.org سعی در یافتن زیرنویس هماهنگ با آن خواهد کرد. در اینجا دیگر مهم نیست نام فایل انتخابی چیست؛ امضای دیجیتال آن مهم است. برای دریافت موارد مورد نظر، ابتدا آن‌ها را تیک زده و سپس بر روی دکمه‌ی دریافت کلیک کنید. کلیک راست بر روی ردیف مورد نظر نیز این امکان دریافت را لحاظ کرده است.
همچنین قسمتی هم برای آپلود زیرنویس به این سایت پیش بینی شده است (لطفا مصرف کننده‌ی صرف یا به قولی لیچر نباشید!)



در اینجا انتخاب فایل ویدیویی، فایل زیرنویس هماهنگ با آن و همچنین زبان زیر نویس الزامی است. از فایل ویدیویی جهت محاسبه‌ی هش آن برای یافتن ساده‌تر زیرنویس‌ها در دفعات آتی استفاده می‌گردد.

پیشنیاز استفاده از این برنامه، نصب دات نت فریم ورک 4 است که اگر از ویندوز 7 استفاده می‌کنید، جزو به روز رسانی‌های اختیاری آن است و در حالت کلی نسخه‌ی کامل 32 بیتی و 64 بیتی آن از این آدرس قابل دریافت است.


نظرات مطالب
مشکل ی و ک فارسی و عربی در یک دیتابیس اس کیوال سرور
بعضی نسخه‌های kbdfa.dll بر اساس استاندارد ۲۹۰۱ هستند. استاندارد ۲۹۰۱ توسط استاندارد جدیدتر ۹۱۴۷ باطل اعلام گردید. البته اختلاف این دو تا استاندارد خیلی توی چشم نمی‌زند.
یک درایور خوب هم برای استاندارد ۹۱۴۷ وجود دارد که من در ویندوز ویستا و چندین ویندوز ایکس پی از آن استفاده می‌کنم بدون این که مشکلی برایم به وجود آمده باشد.

آدرس درایور: http://prdownloads.sourceforge.net/farsitools/persiankeyboard.zip?download

مطالعه استاندارد: http://fa.farsiweb.ir/mediawiki-fa/images/a/a9/Isiri-9147.pdf

لینک استاندارد در سایت سازمان استاندارد: http://www.isiri.org/asp/account/checklog.asp?ID=9147.pdf


بیاید از زبان فارسی حمایت کنیم.
نظرات مطالب
مشکلات نصب به روز رسانی‌های اخیر
- اون برنامه حذف کننده که با تمام نگارش‌ها کار می‌کند.
- نصاب وب هم خودش تشخیص می‌ده سیستم شما 32 بیتی است یا 64 بیتی و حجم کمتری هم اتفاقا داره (یا دریافت می‌کنه) نسبت به نسخه‌ی آفلاین.
مطالب
کدامیک از محصولات مهم تجاری 2010 مایکروسافت از ASP.Net MVC استفاده می‌کنند؟

پاسخ : هیچکدام!
برای نمونه دو مورد از محصولات مهم تجاری و پر درآمد مایکروسافت در مقیاس سازمانی SharePoint و Exchange server هستند (البته اینجا منظور برنامه web access مربوط به Exchange server است). جالب اینجا است که هر دو محصول، مبتنی بر دات نت فریم ورک سه و نیم بوده و از ASP.Net WebForms استفاده می‌کنند. تفاوت مهم آن‌ها با نگارش سال 2007 هر کدام، استفاده از ASP.Net Ajax مایکروسافت در این محصولات است و همچنین استفاده‌ی وسیع از توانمندی‌های پاورشل 2 خصوصا امکان مدیریت از راه دور پاور شل 2 که برای مثال در برنامه web access مربوط به exchange server 2010 ، امکان مدیریت خود exchange server را نیز فراهم آورده است یا در SharePoint 2010 جایگزین stsadm شده است (هر چند stsadm هنوز موجود است اما منسوخ شده در نظر گرفته می‌شود).
به علاوه هر دو محصول فقط با ویندوزهای سرور 2008 به بعد، آن هم نسخه‌ی 64 بیتی کار می‌کنند. (البته از آنجائیکه هسته‌ی ویندوز 7 با هسته‌ی ویندوز سرور 2008 نگارش R2 یکی است (یا حداقل بر مبنای یک code base هستند)، SharePoint 2010 را بر روی ویندوز 7 شصت و چهار بیتی هم می‌توان جهت آزمایش و توسعه نصب کرد)
یک دوره‌ی مدیریتی SharePoint 2010 را می‌توانید در آدرس زیر مشاهده نمائید:
Microsoft SharePoint 2010 Administration

جهت اثبات این مدعا (استفاده از WebForms و نه MVC) دو تصویر ذیل به اندازه‌ی کافی گویا هستند:

شیرپوینت 2010



Web Access در Exchange server 2010




مطالب
آشنایی با CLR: قسمت چهارم
در قسمت قبلی با اسمبلی‌ها تا حدی آشنا شدیم. امروز می‌خواهیم یاد بگیریم که چگونه اسمبلی‌ها در حافظه بارگذاری می‌شوند. همانطور که می‌دانید CLR مسئول اجرای کدهای داخل اسمبلی‌هاست. به همین دلیل یک نسخه‌ی دات نت فریم ورک هم باید در ماشین مقصد نصب باشد. به همین منظور مایکروسافت بسته‌های توزیع شونده‌ی دات نت فریمورک را فراهم کرده تا به سادگی بر روی سیستم مشتری نصب شوند و بعضی از ویندوزها نیز نسخه‌های متفاوتی از دات نت فریم ورک را شامل می‌شوند.
برای اینکه مطمئن شوید که آیا دات نت فریم ورک نصب شده است، می‌توانید در شاخه‌ی system32 سیستم، وجود فایل MSCorEE.dll را بررسی نمایید. البته بر روی یک سیستم می‌تواند نسخه‌های مختلفی از یک دات نت فریم ورک نصب باشد. برای آگاهی از اینکه چه نسخه‌هایی بر روی سیستم نصب است باید مسیرهای زیر را مورد بررسی قرار دهید:
%SystemRoot%\Microsoft.NET\Framework
%SystemRoot%\Microsoft.NET\Framework64

بسته‌ی دات نت فریمورک شامل ابزار خط فرمانی به نام CLRVer.exe می‌شود که همه‌ی نسخه‌های نصب شده را نشان می‌دهد. این ابزار با سوییچ all می‌تواند نشان دهد که چه پروسه‌هایی در حال حاضر دارند از یک نسخه‌ی خاص استفاده می‌کنند. یا اینکه ID یک پروسه را به آن داده و نسخه‌ی در حال استفاده را بیابیم.

قبل از اینکه پروسه‌ی بارگیری یک اسمبلی را بررسی کنیم، بهتر است به نسخه‌های 32 و 64 بیتی ویندوز، نگاهی بیندازیم:
یک برنامه در حالت عمومی بر روی تمامی نسخه‌ها قابل اجراست و نیازی نیست که توسعه دهنده کار خاصی انجام دهد. ولی اگر توسعه دهنده نیاز داشته باشد که برنامه را محدود به پلتفرم خاصی کند، باید از طریق برگه build در projectProperties در قسمت PlatformTarget معماری پردازنده را انتخاب کند:

موقعیکه گزینه برای روی anyCPU تنظیم شده باشد و تیک گزینه perfer 32-bit را زده باشید، به این معنی است که بر روی هر سیستمی قابل اجراست؛ ولی اجرا به شیوه‌ی 32 بیت اصلح است. به این معنی که در یک سیستم 64 بیت برنامه را به شکل 32 بیت بالا می‌آورد.
بسته به پلتفرمی که برای توزیع انتخاب می‌کنید، کامپایلر به ساخت اسمبلی‌های با هدرهای (+)P32 می‌پردازد. مایکروسافت دو ابزار خط فرمان را به نام‌های DumpBin .exe و CoreFlags .exe در راستای آزمایش و بررسی هدرهای تولید شده توسط کامپایلر ارائه کرده است.
موقعی که شما یک فایل اجرایی را اجرا می‌کنید، ابتدا هدرها را خوانده و طبق اطلاعات موجود تصمیم می‌گیرد برنامه به چه شکلی اجرا شود. اگر دارای هدر p32 باشد قابل اجرا بر روی سیستم‌های 32 و 64 بیتی است و اگر +PE32 باشد روی سیستم‌های 64 بیتی قابل اجرا خواهد بود. همچنین به بررسی معماری پردازنده که در قسمت هدر embed شده، پرداخته تا اطمینان کسب کند که با خصوصیات پردازنده مقصد مطابقت می‌کند.
نسخه‌های 64 بیتی ارائه شده توسط مایکروسافت دارای فناوری به نام WOW64 یا Windows On Windows64 هستند که اجازه‌ی اجرای برنامه‌های 32 بیت را روی نسخه‌های 64 بیتی، می‌دهند.
جدول زیر اطلاعاتی را ارائه میکند که در حالت عادی برنامه روی چه سیستم‌هایی ارائه شده است و اگر آن‌را محدود به نسخه‌های 32 یا 64 بیتی کنیم، نحوه‌ی اجرا آن بر روی سایر پلتفرم‌ها چگونه خواهد بود.


بعد از اینکه هدر مورد آزمایش قرار گرفت و متوجه شد چه نسخه‌ای از آن باید اجرا شود، بر اساس نسخه‌ی انتخابی، یک از نسخه‌های MSCorEE سی و دو بیتی یا 64 بیتی یا ARM را که در شاخه‌ی system32 قرار دارد، در حافظه بارگذاری می‌نماید. در نسخه‌های 64 بیتی ویندوز که نیاز به MSCorEE نسخه‌های 32 بیتی احساس می‌شود، در آدرس زیر قرار گرفته است:
%SystemRoot%\SysWow64
بعد از آن ترد اصلی پروسه، متدی را در MSCorEE صدا خواهد زد که موجب آماده سازی CLR بارگذاری اسمبلی اجرایی EXE در حافظه و صدا زدن مدخل ورودی برنامه یعنی متد Main می‌گردد. به این ترتیب برنامه‌ی مدیریت شده (managed) شما اجرا می‌گردد.
نظرات مطالب
ایجاد گزارشات Crosstab در PdfReport
- shift+space یا نیم فاصله اینجا استفاده شده بود.
- راه بهتر: مثال DynamicCrosstab رو کمی تغییر دادم. به events.RowStarted آن دقت کنید. در این روال رخداد گردان می‌تونید در هر نوع گزارشی در PdfReport، برچسب‌های سطر هدر جدول تولیدی رو پیش از درج در فایل گزارش، کلا تغییر بدید: (^)
- اگر سؤالی در مورد PdfReport دارید لطفا در قسمت سؤال و جواب‌های آن مطرح کنید.
مطالب
نحوه‌ی استفاده از کتابخانه‌ی OpenSSL در ویندوز

سؤالی شده به این مضمون : "یه الگوریتم دارم که بر طبق اون باید اعداد تصادفی خیلی بزرگ تولید کنم، اونها رو جمع و ضرب کنم. اینکه چطوری باید از dll یا lib استفاده کنم رو بلد نیستم. از VS2008 استفاده میکنم..."

سؤال در مورد زبان CPP است. کتابخانه‌ی استاندارد انجام اینگونه عملیات برای زبان‌های C و CPP ، کتابخانه‌ی OpenSSL است. البته شاید الان 100 کتابخانه دیگر را هم لیست کنید، اما کسانی که با مباحث رمزنگاری اطلاعات مدتی کار کرده باشند، بعید است سر و کارشان به این کتابخانه نیفتاده باشد و یک استاندارد در این زمینه به شمار می‌رود؛ همچنین به دلیل سورس باز بودن در اکثر سکوهای کاری موجود نیز قابل استفاده است. بنابراین فراگیری نحوه‌ی کار کردن با آن یک مزیت به شمار می‌رود. قسمتی از این کتابخانه‌ی معظم مرتبط است به کار با اعداد بزرگ. این مورد را هم جهت استفاده در الگوریتم RSA نیاز دارد.
برای استفاده از آن در ویندوز ابتدا باید OpenSSL را کامپایل کنید. کار پر دردسری است. به همین جهت یک سایت فقط به این موضوع اختصاص یافته و هربار آخرین نسخه‌ی OpenSSL را برای ویندوز کامپایل می‌کند و در اختیار علاقمندان قرار می‌دهد : +
در حال حاضر یا باید Win32 OpenSSL v1.0.0a و یا Win64 OpenSSL v1.0.0a را دریافت کنید (برنامه‌ی شما اگر 64 بیتی کامپایل شود، dll های 32 بیتی را نمی‌تواند بارگذاری کند و برعکس).

روش استفاده از کتابخانه‌ی OpenSSL در ویژوال CPP :

الف) ابتدا فایل‌های کامپایل شده‌ی فوق را دریافت و نصب کنید. اکنون برای مثال یک پوشه‌ی OpenSSL-Win32 در کامپیوتر شما با محتویات این کتابخانه باید ایجاد شده باشد(اگر نسخه‌ی 32 بیتی را دریافت کرده‌اید).
سپس به پوشه‌ی OpenSSL-Win32\lib\VC آن مراجعه کنید. در اینجا فایل‌های کتابخانه‌ای جهت استفاده در ویژوال CPP قرار گرفته‌اند. اگر از محتویات پوشه OpenSSL-Win32\lib\VC\static استفاده کنید، نیازی به توزیع فایل‌های DLL این کتابخانه نخواهید داشت و اگر از کتابخانه‌های OpenSSL-Win32\lib\VC استفاده کنید، فایل‌های dll را نیز حتما باید به همراه برنامه‌ی خود توزیع نمائید.
سه نوع فایل در آن وجود دارند. ختم شده به MD ، MT و MDd که معانی آن‌ها در مورد چند ریسمانی بودن یا خیر است (برگرفته شده از فایل faq.txt دریافتی):

Single Threaded /ML - MS VC++ often defaults to this for the release version of a new project.
Debug Single Threaded /MLd - MS VC++ often defaults to this for the debug version of a new project.
Multithreaded /MT
Debug Multithreaded /MTd
Multithreaded DLL /MD - OpenSSL defaults to this.
Debug Multithreaded DLL /MDd

ب) جهت سهولت کار، پوشه‌ی OpenSSL قرار گرفته در مسیر OpenSSL-Win32\include را در آدرس زیر کپی نمائید:
C:\Program Files\Microsoft Visual Studio 10.0\VC\include
به این صورت حین استفاده از این کتابخانه نیازی به مشخص سازی محل قرارگیری فایل‌های include نخواهد بود.

ج) اکنون یک پروژه‌ی جدید Visual C++\Win32\Win32 console application را در VS.NET آغاز کنید؛ برای مثال به نام OpenSSLTest .

د) سپس به منوی پروژه، گزینه‌ی خواص پروژه مراجعه کرده و مطابق تصاویر زیر، این فایل‌های کتابخانه‌ای را معرفی کنید (انتخاب MD یا MT یا MDd بر اساس runtime library انتخاب شده است که در تصاویر مشخص گردیده):









ه) اکنون یک مثال ساده در مورد ضرب دو عدد بزرگ به صورت زیر می‌تواند باشد:

#include "stdafx.h"
#include <openssl/bn.h>
#include <string.h>


void RotateBytes(unsigned char *in, int n)
{
unsigned char *e=in+n-1;
do {
unsigned char temp=*in;
*in++=*e;
*e-- =temp;
} while(in<e);
}

int _tmain(int argc, _TCHAR* argv[])
{
//دو عدد بزرگ جهت آزمایش
unsigned char testP[] = {0xD1,0x31,0x85,0x4D,0x00,0xD6,0x31,0x97,0x3A,0xFC,0xD2,0x27,0x02,0xEF,0xC2,0xA7};
unsigned char testA[] = {0xC7,0x1B,0x25,0x72,0x03,0xCB,0x72,0x03,0xCF,0x23,0x27,0x2D,0x00,0xD6,0x31,0x98};

//تبدیل آرایه‌های فوق به فرمت اعداد بزرگ
BIGNUM *a = BN_new();
//it should be in "big-endian" form
RotateBytes(testA, 16);
BN_bin2bn(testA, 16, a);

BIGNUM *p = BN_new();
//it should be in "big-endian" form
RotateBytes(testP, 16);
BN_bin2bn(testP, 16, p);


//ضرب این دو عدد در هم
BIGNUM *result = BN_new();
BN_CTX *ctx = BN_CTX_new();

BN_mul(result, a, p, ctx);

//نمایش نتیجه
//حاصل از چند بایت تشکیل شده؟
int num = BN_num_bytes(result);
if(num>0)
{
unsigned char *tmpdata;
if((tmpdata=(unsigned char *)malloc(num)))
memset(tmpdata, 0, num);

//تبدیل عدد با فرمت اعداد بزرگ به آرایه‌ای از بایت‌ها
BN_bn2bin(result, tmpdata);
RotateBytes(tmpdata, num);

for(int i=0; i<num; i++)
{
if(i%16==0) printf("\n");
printf("%02X ",tmpdata[i]);
}

if(tmpdata) free(tmpdata);
}


//آزاد سازی منابع
BN_free(a);
BN_free(p);
BN_CTX_free(ctx);

return 0;
}


در مورد شرح توابع کتابخانه OpenSSL به اینجا مراجع کنید : +
علت استفاده از تابع RotateBytes ، تغییر endian ورودی است.