بازخوردهای دوره
بررسی سیستم جدید گرید بوت استرپ 3
با تشکر و سپاس .من کد ایجاد فاصله بین ستون‌ها رو اجرا می‌کنم مثل کد شما :
<div class="container">
        <h4 class="alert alert-info">ایجاد فاصله بین ستون‌ها</h4>
        <div class="row">
            <div class="col-lg-3 col-sm-4 alert alert-danger">
             ستون اول
            </div>
            <div class="col-lg-8 col-lg-offset-1 col-sm-7 col-sm-offset-1 alert alert-success">
             ستون دوم
            </div>
        </div>   <!-- end row -->
</div>
اما خروجی از نظر ظاهری متفاوت هست :(در حالت lg)

ممکنه راهنمائی بفرمائید
مطالب
تزریق وابستگی‌ها در ASP.NET Core - بخش 6 - Implementation Factory

در بعضی از شرایط پیش رفته، ممکن است نمونه سازی از یک Implementation Type، نیاز به دخالت مستقیم ما را داشته باشد. Implementation Factory کنترل بیشتری بر چگونگی استفاده‌ی از Implementation Type‌ها را  به ما ارائه می‌دهد. در هنگام ثبت سرویسی که Implementation Factory را در اختیار ما قرار می‌دهد، ما یک Delegate را برای فراخوانی سرویس استفاده می‌کنیم. این Delegate مسئول ساخت یک نمونه از Service Type است. برای مثال وقتی از الگوهای builder یا factory برای ساخت یک شیء استفاده می‌کنید، شاید نیاز باشد که Implementation Factory را به صورت دستی پیاده سازی کنید. اولین قدم این است که کدتان را در صورت امکان چنان refactor کنید تا DI Container بتواند آن را به صورت خودکار بسازد؛ ولی اینکار همیشه ممکن نیست. برای مثال بعضی از برنامه نویسان ترجیح می‌دهند یک Config را مستقیما از IOptionMonitor   بگیرند و بعد در هر جائیکه خواستند، بجای تزریق IOptionMonitor به سرویس، مستقیما از همان سرویس ثبت شده استفاده کنند:

services.AddSingleton<ILiteDbConfig>(sp =>sp.GetRequiredService<IOptionsMonitor<LiteDbConfig>>().CurrentValue);

پیاده سازیComposite Pattern 

یک کاربرد بالقوه‌ی دیگر برای Implementation Factory ، استفاده از Composite Pattern است. هر چند Microsoft DI Container به صورت پیش فرض از Composite Pattern پشتیبانی نمی‌کند، ولی ما می‌توانیم آن‌را پیاده سازی کنیم. فرض کنید که قبلا به ازای انجام کاری، به کاربر یک ایمیل را می‌فرستادیم؛ ولی حالا مالک محصول می‌آید و می‌گوید که علاوه بر ایمیل، باید پیامک هم بفرستید و ما یا این سرویس پیامک را از قبل داریم و یا باید آن را بسازیم که فرض می‌کنیم از قبل آن را داریم. برای این کار ما یک اینترفیس کلی‌تر به نام INotificationService می‌سازیم که دو سرویس IEmailNotificationService و ISmsNotificaitonService از آن ارث بری می‌کنند:

public interface INotificationService
{
      void SendMessage(string msg, int userId);
}
حالا CompositeNotificationService را به این صورت تعریف می‌کنیم:
    public class CompositeNotificationService : INotificationService
    {
        private readonly IEnumerable<INotificationService> _notificationServices;
        public CompositeNotificationService(IEnumerable<INotificationService> notificationServices)
        {
            _notificationServices = notificationServices;
        }

        public void SendMessage(string msg, int userId)
        {
            foreach (var notificationServicei in _notificationServices) 
            {
                notificationServicei.SendMessage(msg, userId);
            }
        }
    }
و این سرویس‌ها را به این صورت در DI Container ثبت می‌کنیم: 
services.AddScoped<IEmailNotificationService, EmailNotificationService>();
services.AddScoped<ISMSNotificationService, SMSNotificationService>();

services.AddSingleton<INotificationService>(sp => new CompositeNotificationService(
      new INotificationService[] { 
          sp.GetRequiredService<IEmailNotificationService>() , 
          sp.GetRequiredService<ISMSNotificationService>()
      }
));
حالا هر زمانیکه بخواهیم همزمان، هم ایمیل و هم پیامک بفرستیم، کافی است که سرویس INotificationService را در سازنده‌ی کلاس مورد نظر تزریق کرده و از آن در مکان‌ها و شرایط مختلفی استفاده کنیم. اگر هر کدام از سرویس‌های ارسال ایمیل و سرویس‌های پیامک را به صورت جداگانه بخواهیم، می‌توانیم آنها را به صورت تکی ثبت و استفاده کنیم.  


وهله سازی سفارشی

در مثال بعدی نشان می‌دهیم که چطور می‌توانیم از Implementation Factory برای برگرداندن پیاده‌سازی سرویس‌هایی که Service Provider امکان ساخت خودکار آنها را ندارد، استفاده کنیم. فرض کنید یک کلاس Account داریم که از IAccount ارث بری می‌کند و برای ساخت آن باید از متدهای IAccountBuilder که فرآیند ساخت را انجام می‌دهند، استفاده کنیم. بنابراین امکان ساخت مستقیم یک شیء از IAccount وجود ندارد. در این حالت بدین صورت عمل می‌کنیم: 

services.AddTransient<IAccountBuilder, AccountBuilder>();

services.AddScoped<IAccount>(sp => {
    var builder = sp.GetService<IAccountBuilder>();
    builder.WithAccountType(AccountType.Guest);
    return builder.Build();
});


ثبت یک نمونه برای چندین اینترفیس

ممکن است بنا به دلایلی مجبور باشیم یک implementation Type را برای چند سرویس (اینترفیس) به ثبت برسانیم. در این حالت نمونه‌ی شیء ساخته شده‌، توسط هر کدام از اینترفیس‌ها قابل استفاده است. فرض کنید یک سرویس Greeting داریم که پیش از این فقط اینترفیس IHomeGreetingService را پیاده سازی می‌کرد؛ ولی بنا به دلایلی تصمیم گرفتیم که سرویسی جامع‌تر را با نیازمندی‌های دیگری نیز تعریف کنیم و GreetingService آن را پیاده سازی کند: 

public class GreetingService : IHomeGreetingService , IGreetingService
{ // code here }

احتمالا اولین چیزی که به ذهنمان می‌رسد این است: 

services.TryAddSingleton<IHomeGreetingService, GreetingService>();
services.TryAddSingleton<IGreetingService, GreetingService>();

مشکل روش بالا این است که دو نمونه از GreetingService ساخته می‌شود و درون حافظه باقی می‌ماند و در حقیقت برای هر اینترفیس، یک نوع جداگانه از GreetingService ثبت می‌شود؛ در حالیکه ما می‌خواهیم هر دو اینترفیس فقط از یک نمونه از شیء GreetingService استفاده کنند.  دو راه حل برای این مشکل وجود دارد:

var greetingService = new GreetingService(Environment);
services.TryAddSingleton<IHomeGreetingService>(greetingService);
services.TryAddSingleton<IGreetingService>(greetingService);

در اینجا سازنده‌ی کلاس GreetingService فقط به  environment نیاز داشت که یکی از سرویس‌های پایه‌ی فریم ورک هست و در این مرحله در دسترس است. به صورت کلی مشکل روش بالا این است که ما مسئول نمونه سازی از سرویس GreetingService هستیم! اگر GreetingService برای ساخته شدن به سرویس‌ها یا ورودی هایی نیاز داشته باشد که فقط در زمان اجرا در دسترس باشند، ما امکان نمونه سازی آن‌ها را نداریم؛ علاوه بر این نمی‌توان از روش‌های بالای برای حالت‌های Scoped یا Transient  استفاده کرد.

روش بعدی همان روش استفاده از Implementation Factory است که در ادامه آن را می‌بینید: 

services.TryAddSingleton<GreetingService>();
services.TryAddSingleton<IHomeGreetingService>(sp => sp.GetRequiredService<GreetingService>());
services.TryAddSingleton<IGreetingService>(sp => sp.GetRequiredService<GreetingService>());

در این روش خود DI Container مسئول نمونه سازی از GreetingService است. علاوه بر این می‌توان با استفاده از روش فوق از طول حیات‌های Scoped و Transient هم استفاده کرد؛ در حالیکه در روش قبلی این کار امکان پذیر نبود.

 

Open Generics Service

گاهی از اوقات می‌خواهید سرویس‌هایی را ثبت کنید که از اینترفیسی جنریک ارث بری می‌کنند. هر نوع جنریک در زمان اجرا، نوع مخصوص به خود را واکشی می‌کند. ثبت کردن دستی این سرویس‌ها می‌تواند خسته کننده باشد. برای همین مایکروسافت در DI Container خود قابلیت ثبت و واکشی سرویس‌های جنریک را نیز در اختیار ما گذاشته‌است. بیایید نگاهی به سرویس ILogger<T>  بیندازیم. این یک سرویس درونی فریمورک است و می‌تواند به ازای هر نوع، کارهای مربوط به ثبت log را انجام بدهد و در پروژه‌ها معمولا از این اینترفیس برای ثبت لاگ‌ها در سطح کنترلر و سرویس‌ها استفاده می‌شود: 

public interface ILogger<out TCategoryName> : ILogger
{
}

در حالت عادی اگر سرویسی مشابه سرویس فوق را داشته باشیم، برای ثبت کردن هر سرویس با نوع جنریک اختصاصی آن، مجبوریم به صورت دستی آن را درون DI Container ثبت کنیم؛ مثلا باید به این صورت عمل کنیم: 

services.TryAddScoped<ILogger<HomeController>,Logger<HomeController>>();
این کاری طاقت فرساست. به همین جهت مایکروسافت قابلیت Open Generics Service را در اختیار ما گذاشته تا بتوانیم اینگونه سرویس‌ها را فقط و فقط یکبار ثبت کنیم: 
services.TryAddScoped(typeof(ILogger<>) , typeof(Logger<>));
و اینگونه می‌توانیم نمونه‌های مختلف از ILogger<T> را به هر جایی که خواستیم، تزریق کنیم.

 

دسته بندی سرویس‌ها درون متدهای مختلف و پاکسازی  متد ConfigurationService

 تا اینجای کار ما سرویس‌های مختلفی را به روش‌های مختلفی ثبت کرده‌ایم. حتی در همین آموزش ساده، تعداد زیاد سرویس‌های ثبت شده، باعث شلوغی و در هم ریختگی کدهای ما می‌شوند که خوانایی و در ادامه اشکال زدایی و توسعه‌ی کدها را برای ما سخت‌تر می‌کنند.  ساده‌ترین کار برای دسته بندی کدها، استفاده از متدهای private محلی یا استفاده از متدهای توسعه‌ای(الحاقی) است که در اینجا مثالی از استفاده از متدهای توسعه‌ای را آورده‌ام:
namespace AspNetCoreDependencyInjection.Extensions
{
    public static class DICRegisterationExetnsion
    {
        /// <summary>
        /// مثال ثبت برای اپن جنریت
        /// </summary>
        /// <param name="services"></param>
        public static void OpenGenericRegisterationExample(this IServiceCollection services)
        {
            services.TryAddScoped<ILogger<HomeController>, Logger<HomeController>>();
            services.TryAddScoped(typeof(ILogger<>), typeof(Logger<>));
        }


        /// <summary>
        /// ثبت تنظیمات به روش‌های مختلف 
        /// </summary>
        public static void RegisterConfiguration(this IServiceCollection services, IConfiguration configuration)
        {
            services.AddSingleton(services => new AppConfig
            {
                ApplicationName = configuration["ApplicationName"],
                GreetingMessage = configuration["GreetingMessage"],
                AllowedHosts = configuration["AllowedHosts"]
            });

            services.AddSingleton(services => new AccountTypeBalanceConfig(
                    new List<(AccountType, long)> {
                        (AccountType.Guest , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Guest"]) ) ,
                        (AccountType.Silver , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Silver"]) ) ,
                        (AccountType.Gold , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Gold"]) ) ,
                        (AccountType.Platinum , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Platinum"]) ) ,
                        (AccountType.Titanium , Convert.ToInt64 (configuration["AccountInitialBalance.Titanium"]) ) ,
                    })
            );

            services.AddSingleton(services => new LiteDbConfig
            {
                ConnectionString = configuration["LiteDbConfig:ConnectionString"],
            });

            services.Configure<UserOptionConfig>(configuration.GetSection("UserOptionConfig"));
        }
    }
}

حالا در کلاس ConfigureServices ، درون متدStartup ، به این صورت از این متدهای توسعه‌ای استفاده می‌کنیم:
services.RegisterConfiguration(this.Configuration);
services.OpenGenericRegisterationExample();

می‌توانید کد منبع این آموزش را در اینجا  ببینید.
مطالب
بررسی جزئیات برنامه نویسی افزونه تاریخ فارسی برای outlook 2007 - قسمت اول

قبل از شروع بحث، سورس کامل پروژه را از اینجا دریافت کنید (یک پروژه VSTO از نوع outlook add-in در VS.Net 2008 SP1).

توضیحات مربوطه را به دو قسمت تقسیم کرده‌ام. قسمت اول یافتن تاریخ‌های sent و فارسی کردن آنها و قسمت بعدی نحوه اضافه کردن یک ستون و مقدار دهی آن (در روزی دیگر).

متن ایمیل‌های دریافتی در آوت‌لوک‌های جدید عموما به دو فرمت HTML و یا RichText دریافت می‌شوند. حالت‌های دیگری هم مانند plain و unspecified هم موجود هستند که حتی اگر ایمیلی را به صورت plain ارسال نمائید، با فرمت RichText نمایش داده خواهد شد (بنابراین بر اساس آزمایشات من بررسی این دو فرمت کفایت می‌کند).

برای اینکه قسمت‌های sent را پیدا کنیم در ابتدا باید سورس صفحه را بررسی نمائیم (کلیک راست و view source).
در حالت فرمت HTML داریم:

<p class=MsoNormal><b><span style='font-size:10.0pt;font-family:"Tahoma","sans-serif"'>From:</span></b><span
style='font-size:10.0pt;font-family:"Tahoma","sans-serif"'> Nasiri, Vahid <br>
<b>Sent:</b> <span lang=AR-SA dir=RTL>our date goes here</span><br>
<b>To:</b> xyz<br>
<b>Subject:</b> our subject<o:p></o:p></span></p>


و در حالت ایمیل‌های RichText خواهیم داشت:

From: tst@tst.net<br>
Sent:<span lang=AR-SA dir=RTL>our date goes here</span><br>
To: Nasiri, Vahid<br>
Subject: <span lang=AR-SA dir=RTL>xyz</span><br>

خوب، برای پیدا کردن عبارت تاریخ قسمت sent چه باید کرد؟ (our date goes here در اینجا)
استفاده از روش‌های متداول کار با رشته‌ها در اینجا به علت انبوهی از تگ‌های HTML اصلا مقرون به صرفه نیست و کند خواهد بود. خوشبختانه با وجود کتابخانه regular expressions در دات نت، پیدا کردن عباراتی که از یک الگوی خاص پیروی می‌کنند به سادگی و با سرعت بسیار بالایی قابل انجام است.
پیشنهاد من برای دو فرمت بالا به صورت زیر بوده: (شاید شما الگوی دیگری را یافتید، زیبایی اوپن سورس :))

private const string REGEXHTMLPATTERN = @"(?s)>\s(.+?)<br>";
private const string REGEXPLAINTEXTPATTERN = "(?s)Sent:(.+?)<br>";

برای مثال در حالت دوم هر چیزی که بین sent و br قرار می‌گیرد در کل متن بررسی خواهد شد (با استفاده از MatchCollection فضای نام System.Text.RegularExpressions). در اینجا اگر Convert.ToDateTime آن عبارت موفق بود یعنی تاریخ قابل تبدیل است (البته قبل از تبدیل تمام تگ‌های HTML احتمالی هم تمیز خواهند شد) و ما آنرا با استفاده از تابع DateTimeToFarsiStr در کلاس cDate به نمونه شمسی تبدیل کرده (لطفا به سورس برنامه مراجعه کنید) و نهایتا آنرا در متن جایگزین می‌کنیم.
سرعت استفاده از RegularExpressions فوق العاده بالا است و برای نمونه در ایمیلی با بیش از 20 ریپلای در کسری از ثانیه کل این عملیات انجام خواهد شد.

تا اینجا بررسی کلی الگوریتم مورد استفاده قسمت اول به پایان می‌رسد.

بیشترین وقتی که در این پروژه صرف شد نحوه پیدا کردن شیء MailItem جاری باز شده با استفاده از رخدادهای آوت‌لوک بود (مدت مدیدی را برای این مورد وقت گذاشتم! چون عملا در هیچ کتابی به این مباحث پرداخته نمی‌شود و باید کل نت را زیر و رو کرد). دو مورد را باید بررسی کرد. الف) inspector ها (صفحه‌ای که جهت ایجاد یک ایمیل جدید یا ریپلای به ایمیل جاری باز می‌شود، inspector نام دارد) ب) ActiveExplorer ها (صفحه‌ای که لیست ایمیل‌ها را نمایش می‌دهد و این صفحه می‌تواند در فولدرهای مختلفی که شما ایجاد کرده‌اید نیز نمایش داده شود بنابراین بررسی inbox به تنهایی کافی نیست)
نحوه ایجاد اشیاء مربوطه و تحت نظر قرار دادن آنها را در روال ThisAddIn_Startup فایل ThisAddIn.cs می‌توانید مشاهده نمائید. نکته مهمی که اینجا وجود دارد، تعریف این اشیاء در سطح کلاس است. در غیراینصورت با اولین خانه تکانی garbage collector ، اشیاء شما (بدلیل نبود ارجاعی فعال به آنها) معدوم خواهند شد(!) و دیگر روال‌های رخداد گردان تعریف شده کار نخواهند.

بازخوردهای دوره
صفحات مودال در بوت استرپ 3
- روی صفحه نهایی کلیک راست کنید و سپس سورس خروجی HTML تولید شده را به دقت بررسی کنید.
- برگه‌ی network کنسول developer مرورگر را جهت بررسی خروجی درخواست ارسالی به سرور، به دقت بررسی کنید. اینجا علت اصلی را پیدا خواهید کرد.
- خطاهای سمت سرور را توسط ELMAH لاگ و بررسی کنید.
اشتراک‌ها
کتابخانه Cytoscape.js
Graph theory (a.k.a. network) library for analysis and visualisation (compatible with CommonJS/Node.js/io.js, AMD/Require.js, npm, Bower, spm, jspm, Meteor/Atmosphere, jQuery, and plain JS/JavaScript)  Demo
کتابخانه Cytoscape.js