, What Every JavaScript Developer Should Know About ECMAScript 2015 is the book I'd like to read about the new features in the JavaScript language. The book isn't a reference manual or an exhaustive list of everything in the ES2015 specification. Instead, I purposefully selected what I think are the important features we will use in everyday programming.
function formatDate(d)
{
var month = d.getMonth() + 1;
var date = d.getDate();
var year = d.getFullYear();
return month + "/" + date + "/" + year;
}
function formatMoney(amount)
{
return "$" + amount.toFixed(2);
} const result = new Intl.NumberFormat("fa").format(123456) const portugueseTime = new Intl.DateTimeFormat(["pt-BR", "pt-PT"], options);
{
weekday: 'narrow' | 'short' | 'long',
era: 'narrow' | 'short' | 'long',
year: 'numeric' | '2-digit',
month: 'numeric' | '2-digit' | 'narrow' | 'short' | 'long',
day: 'numeric' | '2-digit',
hour: 'numeric' | '2-digit',
minute: 'numeric' | '2-digit',
second: 'numeric' | '2-digit',
timeZoneName: 'short' | 'long',
// Time zone to express it in
timeZone: 'Asia/Shanghai',
// Force 12-hour or 24-hour
hour12: true | false,
// Rarely-used options
hourCycle: 'h11' | 'h12' | 'h23' | 'h24',
formatMatcher: 'basic' | 'best fit'
} var dateFormat = new Intl.DateTimeFormat("fa");
console.log(dateFormat.format(Date.now())); const date = new Date(Date.UTC(2020, 1, 20, 3, 0, 0, 200));
const faDate = new Intl.DateTimeFormat("fa", {
weekday: "long",
year: "numeric",
month: "long",
day: "numeric"
}).format(date);
console.log(faDate); const isoString = new Date().toISOString();
const date = new Date(isoString);
console.log(
new Intl.DateTimeFormat("fa", {
month: "long",
day: "numeric",
year: "numeric"
}).format(date)
); console.log(
new Date().toLocaleDateString("fa", {
month: "long",
day: "numeric",
year: "numeric"
})
); const date = new Date(Date.UTC(2020, 1, 20, 3, 0, 0, 200));
const fmt = new Intl.DateTimeFormat("fa", {
year: "2-digit",
month: "numeric",
day: "numeric",
hour: "numeric",
minute: "numeric"
});
console.log(fmt.format(date)); const faDateTime = new Intl.DateTimeFormat("fa", {
year: "2-digit",
month: "2-digit",
day: "2-digit",
hour: "2-digit",
minute: "2-digit",
timeZoneName: "short"
}).format;
const now = Date.now();
console.log(faDateTime(now)); const faTime = new Intl.DateTimeFormat("fa", {
year: "numeric",
month: "long",
day: "numeric",
hour: "2-digit",
minute: "2-digit",
timeZoneName: "short",
timeZone: "UTC"
});
console.log(faTime.format(now)); const rtf = new Intl.RelativeTimeFormat("en", {
localeMatcher: "best fit", // other values: "lookup"
numeric: "always", // other values: "auto"
style: "long", // other values: "short" or "narrow"
});
console.log(rtf.format(-1, "day"));
console.log(rtf.format(1, "day")); console.log(new Intl.NumberFormat("fa").format(123456)); console.log(
new Intl.NumberFormat("fa", { useGrouping: false }).format(123456)
); console.log(new Intl.NumberFormat("fa").format("تست")); const gasPrice = new Intl.NumberFormat("fa", {
style: "currency",
currency: "IRR",
minimumFractionDigits: 3
});
console.log(gasPrice.format(5.2597)); const faPercent = new Intl.NumberFormat("fa", {
style: "percent",
minimumFractionDigits: 2
}).format;
console.log(faPercent(0.438)); const persianDecimal = new Intl.NumberFormat("fa", {
minimumIntegerDigits: 2,
maximumFractionDigits: 2
});
console.log(persianDecimal.format(3.1416)); 
@attribute [ProtectedPage(GroupName = "Feature 1", Title = "Page 1", GlyphIcon = "bi bi-dot", GroupOrder = 1, ItemOrder = 1)]
در Asp.net دو چرخه‌ی حیات مهم
وجود دارند که اساس چارچوب MVC را تشکیل می‌دهند
:
تمرکز بنده بیشتر بر روی روند و مسیری است که یک درخواست طی میکند و قصد دارم با بهره گیری از کتاب Pro Asp.net Mvc 5 و دیگر منابع، چرخه‌ی حیات درخواست را در برنامه‌های Mvc بررسی کرده و در مقالات آتی ماژولها و هندلرها را بررسی کنم.
در asp.net ، برنامه global فایلهای شامل دو فایل Global.asax , Global.asax.cs است.
فایل Global.asax که هیچ گاه نیاز به ویرایش آن نداریم محتویاتی مانند زیر دارد:
<%@ Application Codebehind="Global.asax.cs" Inherits="YourAppName.MvcApplication" Language="C#" %>
در این مقاله منظور از فایل global فایل Global.asax.cs است که مشتق شده از کلاس System.Web.HttpApplication است:
public class MvcApplication : System.Web.HttpApplication
{
protected void Application_Start()
{
...//
}
} Asp.net برای پاسخگویی به درخواستهای واصله، وهله‌هایی از کلاس MvcApplication را می‌سازد ولی این دو متد صرفا در نقاط شروع و پایان برنامه فراخوانی شده و عملا در وهله‌های یاد شده صدا زده نخواهند شد و به جای آنها رویدادهایی را که در ذیل آنها را معرفی می‌کنیم، فراخوانی شده و چرخه‌ی حیات درخواست را برای ما مشخص می‌سازند .
BeginRequest : به عنوان اولین رویداد، به محض وصول یک درخواست جدید رخ خواهد داد.AuthenticateRequest ,PostAuthenticateRequest : رویداد AuthenticateRequest برای شناسایی کاربر ارسال کننده درخواست، کاربرد دارد و پس از پردازش کلیه‌ی توابع، رویداد PostAuthenticateRequest صدا زده می‌شود.
AuthorizeRequest :به‌هنگام صدور مجوزهای یک درخواست رخ می‌دهد و مشابه رویداد بالا پس از پردازش کلیه‌ی توابع، رویداد PostAuthorizeRequest صدا زده خواهد شد.ResolveRequestCache : پس از صدور مجوزهای یک درخواست در رویداد authorization زمانیکه ماژولهای کش می‌خواهند اطلاعاتی را از کش سرور مطالبه کنند، رخ می‌دهد و به مانند دو رخداد قبلی، PostResolveRequestCache نیز پس از اتمام پردازش توابع رویداد رخ می‌دهد.
MapRequestHandler : زمانی که Asp.net می‌خواهد هندلری را برای پاسخگویی به درخواست واصله انتخاب کند رخ می‌دهد و PostMapRequestHandler نیز پس از این انتخاب، تریگر می‌شود.AcquireRequestState : جهت بدست آوردن داده‌هایی نظیر سشن و ... مرتبط با درخواست جاری کاربرد داشته و PostAcquireRequestState نیز پس از پردازش توابع رویداد رخ خواهد داد.
PreRequestHandlerExecute : بالافاصله قبل و همچنین بلافاصله بعد از این که یک هندلر بخواهد درخواستی را پردازش کند، رخ می‌دهد. PostRequestHandlerExecute نیز همانند دیگر رویدادهای گذشته، پس از اتمام پردازش توابع، این رویداد رخ خواهد داد.ReleaseRequestState : زمانی رخ می‌دهد که داده‌های مرتبط با درخواست جاری، در ادامه‌ی روند پردازش درخواست مورد نیاز نباشند و پس از پردازش توابع رویداد، PostReleaseRequestState رخ خواهد داد .
UpdateRequestCache : به جهت اینکه ماژولهای مسئول کش، توانایی به روز رسانی داده‌های خود، برای پاسخگویی به درخواستهای بعدی را داشته باشند، این رویداد رخ می‌دهد.
LogRequest : قبل از انجام عملیات لاگین برای درخواست جاری رخ می‌دهد و پس از پردازش توابع رویداد نیز PostLogRequest تریگر می‌شود.EndRequest : پس از پایان کار پردازش درخواست جاری و مهیا شدن پاسخ مرتبط جهت ارسال به مرورگر تریگر خواهد شد.
PreSendRequestHeaders : قبل از ارسال HTTP headers به مرورگر این رویداد رخ خواهد داد.
PreSendRequestContent : بعد از ارسال شدن هدرها و قبل از ارسال محتوای صفحه به مرورگر رخ می‌دهد.Error : هر زمان و در هر مرحله از پردازش درخواست، چنانچه خطایی صورت پذیرد این رویداد رخ خواهد داد.
فریم ورک Asp.net جهت مدیریت بهتر یک درخواست، در تمام مسیر پردازش، رویدادهای بالا را مهیا کرده است. در ادامه نحوه‌ی هندل کردن رویدادهای چرخه‌ی حیات درخواست را در فایل global توضیح می‌دهم. هر چند که استفاده از این فایل بدین منظور، صرفا برای مدیریت مسائل ابتدایی مناسب بوده و در یک پروژه‌ی بزرگ موجب به هم ریختگی فایل global با کدهای زیاد و خوانایی پایین بوده که قابلیت استفاده مجدد در دیگر پروژه‌ها را نیز ندارد.
Asp.net این مشکل را با معرفی ماژولها که در مقالات آتی توضیح خواهم داد، مرتفع کرده است.
در فایل global هر گاه متدی را با پیشوند Application_ و نام یکی از رویدادهای بالا بنویسید Asp.net آن را به عنوان هندلری برای رویداد مذکور می‌شناسد. به عنوان مثال متدی با نام Application_BeginRequest متد رویداد BeginRequest می‌باشد.
ابتدا یک پروژه‌ی MVC جدید را به نام SimpleApp ایجاد کرده و فایل global آن را مطابق ذیل تغییر می‌دهیم:
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Web;
using System.Web.Mvc;
using System.Web.Routing;
namespace SimpleApp
{
public class MvcApplication : System.Web.HttpApplication
{
protected void Application_Start()
{
AreaRegistration.RegisterAllAreas();
RouteConfig.RegisterRoutes(RouteTable.Routes);
}
protected void Application_BeginRequest()
{
RecordEvent("BeginRequest");
}
protected void Application_AuthenticateRequest()
{
RecordEvent("AuthenticateRequest");
}
protected void Application_PostAuthenticateRequest()
{
RecordEvent("PostAuthenticateRequest");
}
private void RecordEvent(string name)
{
List<string> eventList = Application["events"] as List<string>;
if (eventList == null)
{
Application["events"] = eventList = new List<string>();
}
eventList.Add(name);
}
}
} در اینجا متدی به نام RecordEvent را در کدهای ذکر شده مشاهده می‌کنید که نام یک رویداد را دریافت و جهت در دسترس قرار دادن در کل برنامه به خاصیت Application از کلاس HttpApplication نسبت داده و متد مذکور را از سه متد دیگر فراخوانی کرده‌ایم. این متدها در زمان رخ دادن رویدادهای BeginRequest, AuthenticateRequest, PostAuthenticateRequest صدا زده خواهند شد.
حال جهت نمایش اطلاعات رویداد نیاز است تغییراتی مشابه ذیل در کنترلر Home ایجاد نماییم.
using System.Web.Mvc;
namespace SimpleApp.Controllers
{
public class HomeController : Controller
{
public ActionResult Index()
{
return View(HttpContext.Application["events"]);
}
}
} ویوی مرتبط با اکشن متد index را مطابق کدهای ذیل بازنویسی می‌کنیم:
@model List<string>
@{
ViewBag.Title = "Events List";
}
<h5>Events</h5>
<table>
@foreach (string eventName in Model)
{
<tr>
<td>@eventName</td>
</tr>
}
</table> 
PM> Install-Package snap.structuremap
StructureMap (≥ 2.6.4.1) CommonServiceLocator.StructureMapAdapter (≥ 1.1.0.3) SNAP (≥ 1.8) fasterflect (≥ 2.1.2) Castle.Core (≥ 3.1.0) CommonServiceLocator (≥ 1.0)
تنظیمات SNAP
namespace Framework.UI.Asp
{
public class Global : HttpApplication
{
void Application_Start(object sender, EventArgs e)
{
initSnap();
initStructureMap();
}
private static void initSnap()
{
SnapConfiguration.For<StructureMapAspectContainer>(c =>
{
// Tell Snap to intercept types under the "Framework.ServiceLayer..." namespace.
c.IncludeNamespace("Framework.ServiceLayer.*");
// Register a custom interceptor (a.k.a. an aspect).
c.Bind<Framework.ServiceLayer.Aspects.AuthorizationInterceptor>()
.To<Framework.ServiceLayer.Aspects.AuthorizationAttribute>();
});
}
void Application_EndRequest(object sender, EventArgs e)
{
ObjectFactory.ReleaseAndDisposeAllHttpScopedObjects();
}
private static void initStructureMap()
{
var thread = StructureMap.Pipeline.Lifecycles.GetLifecycle(InstanceScope.HttpSession);
ObjectFactory.Configure(x =>
{
x.For<IUserManager>().Use<EFUserManager>();
x.For<IAuthorizationManager>().LifecycleIs(thread)
.Use<EFAuthorizationManager>().Named("_AuthorizationManager");
x.For<Framework.DataLayer.IUnitOfWork>()
.Use<Framework.DataLayer.Context>();
x.SetAllProperties(y =>
{
y.OfType<IUserManager>();
y.OfType<Framework.DataLayer.IUnitOfWork>();
y.OfType<Framework.Common.Web.IPageHelpers>();
});
});
}
}
} namespace Framework.ServiceLayer.Aspects
{
public class AuthorizationInterceptor : MethodInterceptor
{
public override void InterceptMethod(IInvocation invocation, MethodBase method, Attribute attribute)
{
var AuthManager = StructureMap.ObjectFactory
.GetInstance<Framework.ServiceLayer.UserManager.IAuthorizationManager>();
var FullName = GetMethodFullName(method);
if (!AuthManager.IsActionAuthorized(FullName))
throw new Common.Exceptions.UnauthorizedAccessException("");
invocation.Proceed(); // the underlying method call
}
private static string GetMethodFullName(MethodBase method)
{
var TypeName = (((System.Reflection.MemberInfo)(method)).DeclaringType).FullName;
return TypeName + "." + method.Name;
}
}
public class AuthorizationAttribute : MethodInterceptAttribute
{ } namespace Snap
{
public abstract class MethodInterceptor : IAttributeInterceptor, IInterceptor, IHideBaseTypes
{
protected MethodInterceptor();
public int Order { get; set; }
public Type TargetAttribute { get; set; }
public virtual void AfterInvocation();
public virtual void BeforeInvocation();
public void Intercept(IInvocation invocation);
public abstract void InterceptMethod(IInvocation invocation, MethodBase method, Attribute attribute);
public bool ShouldIntercept(IInvocation invocation);
}
} یک نکته
private void Application_PreRequestHandlerExecute(object source, EventArgs e)
{
var page = HttpContext.Current.Handler as BasePage; // The Page handler
if (page == null)
return;
WireUpThePage(page);
WireUpAllUserControls(page);
var UsrCod = HttpContext.Current.Session["UsrCod"];
if (UsrCod != null)
{
var _AuthorizationManager = ObjectFactory
.GetNamedInstance<Framework.ServiceLayer.UserManager.IAuthorizationManager>("_AuthorizationManager");
((Framework.ServiceLayer.UserManager.EFAuthorizationManager)_AuthorizationManager)
.AuditUserId = UsrCod.ToString();
}
} namespace Framework.ServiceLayer.UserManager
{
public class EFUserManager : IUserManager
{
IUnitOfWork _uow;
IDbSet<User> _users;
public EFUserManager(IUnitOfWork uow)
{
_uow = uow;
_users = _uow.Set<User>();
}
[Framework.ServiceLayer.Aspects.Authorization]
public List<User> GetAll()
{
return _users.ToList<User>();
}
}
} 
یک نام کاربری انتخاب کرده و به مرحله بعد بروید.
نام کاربری را وارد کنید و نقش Global Administrator را به آن اختصاص دهید. مدیران کلی به یک آدرس ایمیل متناوب هم نیاز دارند. به مرحله بعد بروید.
بر روی Create کلیک کنید و کلمه‌ی عبور موقتی را کپی کنید. پس از اولین ورود باید کلمه عبور را تغییر دهید.
یک اپلیکیشن ASP.NET بسازید
گزینه Organizational Accounts را انتخاب کنید. نام دامنه خود را وارد کنید و سپس گزینه Single Sign On, Read directory data را انتخاب کنید. به مرحله بعد بروید.
نکته: در قسمت More Options می توانید قلمرو اپلیکیشن (Application ID URI) را تنظیم کنید. تنظیمات پیش فرض برای اکثر کاربران مناسب است اما در صورت لزوم می‌توانید آنها را ویرایش کنید، مثلا از طریق Windows Azure Portal دامنه‌های سفارشی خودتان را تنظیم کنید.
اگر گزینه Overwrite را انتخاب کنید اپلیکیشن جدیدی در Windows Azure برای شما ساخته خواهد شد. در غیر اینصورت فریم ورک سعی میکند اپلیکیشنی با شناسه یکسان پیدا کند (در پست متدهای احراز هویت در VS 2013 به تنظیمات این قسمت پرداخته شده).
اطلاعات مدیر کلی دامنه در Active Directory خود را وارد کنید (Credentials) و پروژه را با کلیک کردن بر روی Create Project بسازید.
با کلیدهای ترکیبی Ctrl + F5، اپلیکیشن را اجرا کنید. مرورگر شما باید یک اخطار SSL Certificate به شما بدهد. این بدین دلیل است که مدرک استفاده شده توسط IIS Express مورد اعتماد (trusted) نیست. این اخطار را بپذیرید و اجازه اجرا را به آن بدهید. پس از آنکه اپلیکیشن خود را روی Windows Azure منتشر کردید، این پیغام دیگر تولید نمی‌شود؛ چرا که Certificateهای استفاده شده trusted هستند.
با حساب کاربری سازمانی (organizational account) که ایجاد کرده‌اید، وارد شوید.
همانطور که مشاهده می‌کنید هم اکنون به سایت وارد شده اید.
اپلیکیشن را روی Windows Azure منتشر کنید. روی پروژه کلیک راست کرده و Publish را انتخاب کنید. در مرحله تنظیمات (Settings) مشاهده می‌کنید که احراز هویت حساب‌های سازمانی (organizational accounts) فعال است. همچنین سطح دسترسی به خواندن تنظیم شده است. در قسمت Database رشته اتصال دیتابیس را تنظیم کنید.
حال به وب سایت Windows Azure خود بروید و توسط حساب کاربری ایجاد شده وارد سایت شوید. در این مرحله دیگر نباید خطای امنیتی SSL را دریافت کنید.
[Authorize]
public async Task<ActionResult> UserProfile()
{
string tenantId = ClaimsPrincipal.Current.FindFirst(TenantSchema).Value;
// Get a token for calling the Windows Azure Active Directory Graph
AuthenticationContext authContext = new AuthenticationContext(String.Format(CultureInfo.InvariantCulture, LoginUrl, tenantId));
ClientCredential credential = new ClientCredential(AppPrincipalId, AppKey);
AuthenticationResult assertionCredential = authContext.AcquireToken(GraphUrl, credential);
string authHeader = assertionCredential.CreateAuthorizationHeader();
string requestUrl = String.Format(
CultureInfo.InvariantCulture,
GraphUserUrl,
HttpUtility.UrlEncode(tenantId),
HttpUtility.UrlEncode(User.Identity.Name));
HttpClient client = new HttpClient();
HttpRequestMessage request = new HttpRequestMessage(HttpMethod.Get, requestUrl);
request.Headers.TryAddWithoutValidation("Authorization", authHeader);
HttpResponseMessage response = await client.SendAsync(request);
string responseString = await response.Content.ReadAsStringAsync();
UserProfile profile = JsonConvert.DeserializeObject<UserProfile>(responseString);
return View(profile);
} کلیک کردن لینک UserProfile اطلاعات پروفایل کاربر جاری را نمایش می‌دهد.
<?xml version="1.0"?>
<configuration>
<configSections>
<sectionGroup name="elmah">
<section name="security" requirePermission="false" type="Elmah.SecuritySectionHandler, Elmah"/>
<section name="errorLog" requirePermission="false" type="Elmah.ErrorLogSectionHandler, Elmah" />
<section name="errorMail" requirePermission="false" type="Elmah.ErrorMailSectionHandler, Elmah" />
<section name="errorFilter" requirePermission="false" type="Elmah.ErrorFilterSectionHandler, Elmah"/>
<section name="errorTweet" requirePermission="false" type="Elmah.ErrorTweetSectionHandler, Elmah"/>
</sectionGroup>
</configSections>
<elmah>
<security allowRemoteAccess="1" />
<errorLog type="Elmah.SQLiteErrorLog, Elmah" connectionStringName="cn1" />
</elmah>
<appSettings/>
<connectionStrings>
<add name="cn1" connectionString="data source=~/ErrorsLog/Errors.db" />
</connectionStrings>
<system.web>
<httpModules>
<add name="ErrorLog" type="Elmah.ErrorLogModule, Elmah"/>
</httpModules>
<httpHandlers>
<add verb="POST,GET,HEAD" path="elmah.axd" type="Elmah.ErrorLogPageFactory, Elmah" />
</httpHandlers>
<compilation debug="true"/>
<authentication mode="Windows" />
</system.web>
</configuration>
Clean Architecture & DDD Series
A great learning resource for anyone interested in Clean Architecture and Domain-Driven Design (DDD)
Continuing our series on the over 100 API changes in .NET 6, we look at extensions to the LINQ library.
