ASP.NET MVC #5
«به روز رسانی غیرهمزمان قسمتی از صفحه به کمک jQuery در ASP.NET MVC »
+ مباحث کش کردن اطلاعات را هم مدنظر داشته باشید.
OpenCVSharp #11
الگوریتم k-Means clustering را میتوان به کمک یک مثال بهتر بررسی کرد. فرض کنید شرکت منسوجاتی قرار است پیراهنهای جدیدی را به بازار ارائه کند. بدیهی است برای فروش بیشتر، بهتر است پیراهنهایی را با اندازههای متفاوتی تولید کرد تا برای عموم مردم مفید باشد. اما ... برای این شرکت مقرون به صرفه نیست تا برای تمام اندازههای ممکن، پیراهن تولید کند. بنابراین اندازههای اشخاص را در سه گروه کوچک، متوسط و بزرگ تعریف میکند. این گروه بندی را میتوان توسط الگوریتم k-means clustering نیز انجام داد و به کمک آن به سه اندازهی بسیار مناسب رسید تا برای عموم اشخاص مناسب باشد. حتی اگر این سه گروه ناکافی باشند، این الگوریتم میتواند تعداد خوشه بندیهای متغیری را دریافت کند تا بهینهترین پاسخ حاصل شود. [برای مطالعه بیشتر]
ارتباط الگوریتم k-means clustering با مباحث پردازش تصویر، در پیش پردازشهای لازمی است که جهت سرفصلهایی مانند تشخیص اشیاء، آنالیز صحنه، ردیابی و امثال آن ضروری هستند. از الگوریتم خوشه بندی k-means عموما جهت مفهومی به نام Color Quantization یا کاهش تعداد رنگهای تصویر استفاده میشود. یکی از مهمترین مزایای این کار، کاهش فشار حافظه و همچنین بالا رفتن سرعت پردازشهای بعدی بر روی تصویر است. همچنین گاهی از اوقات برای چاپ پوسترها نیاز است تعداد رنگهای تصویر را کاهش داد که در اینجا نیز میتوان از این الگوریتم استفاده کرد.
پیاده سازی الگوریتم خوشه بندی K-means
در ادامه کدهای بکارگیری متد kmeans کتابخانهی OpenCV را به کمک OpenCVSharp مشاهده میکنید:
var src = new Mat(@"..\..\Images\fruits.jpg", LoadMode.AnyDepth | LoadMode.AnyColor); Cv2.ImShow("Source", src); Cv2.WaitKey(1); // do events Cv2.Blur(src, src, new Size(15, 15)); Cv2.ImShow("Blurred Image", src); Cv2.WaitKey(1); // do events // Converts the MxNx3 image into a Kx3 matrix where K=MxN and // each row is now a vector in the 3-D space of RGB. // change to a Mx3 column vector (M is number of pixels in image) var columnVector = src.Reshape(cn: 3, rows: src.Rows * src.Cols); // convert to floating point, it is a requirement of the k-means method of OpenCV. var samples = new Mat(); columnVector.ConvertTo(samples, MatType.CV_32FC3); for (var clustersCount = 2; clustersCount <= 8; clustersCount += 2) { var bestLabels = new Mat(); var centers = new Mat(); Cv2.Kmeans( data: samples, k: clustersCount, bestLabels: bestLabels, criteria: new TermCriteria(type: CriteriaType.Epsilon | CriteriaType.Iteration, maxCount: 10, epsilon: 1.0), attempts: 3, flags: KMeansFlag.PpCenters, centers: centers); var clusteredImage = new Mat(src.Rows, src.Cols, src.Type()); for (var size = 0; size < src.Cols * src.Rows; size++) { var clusterIndex = bestLabels.At<int>(0, size); var newPixel = new Vec3b { Item0 = (byte)(centers.At<float>(clusterIndex, 0)), // B Item1 = (byte)(centers.At<float>(clusterIndex, 1)), // G Item2 = (byte)(centers.At<float>(clusterIndex, 2)) // R }; clusteredImage.Set(size / src.Cols, size % src.Cols, newPixel); } Cv2.ImShow(string.Format("Clustered Image [k:{0}]", clustersCount), clusteredImage); Cv2.WaitKey(1); // do events } Cv2.WaitKey(); Cv2.DestroyAllWindows();
توضیحات
- ابتدا تصویر اصلی برنامه بارگذاری میشود و در یک پنجره نمایش داده خواهد شد. در اینجا متد Cv2.WaitKey را با پارامتر یک، مشاهده میکنید. این فراخوانی ویژه، شبیه به متد do events در برنامههای WinForms است. اگر فراخوانی نشود، تمام تصاویر پنجرههای مختلف برنامه تا زمان پایان پردازشهای مختلف برنامه، نمایش داده نخواهند شد و تا آن زمان صرفا یک یا چند پنجرهی خاکستری رنگ را مشاهده خواهید کرد.
- در ادامه متد Blur بر روی این تصویر فراخوانی شدهاست تا مقداری تصویر را مات کند. هدف از بکارگیری این متد در این مثال، برجسته کردن خوشه بندی گروههای رنگی مختلف در تصویر اصلی است.
- سپس متد Reshape بر روی ماتریس تصویر اصلی بارگذاری شده فراخوانی میشود.
هدف از بکارگیری الگوریتم k-means، انتساب برچسبهایی به هر نقطهی RGB تصویر است. در اینجا هر نقطه به شکل یک بردار در فضای سه بعدی مشاهده میشود. سپس سعی خواهد شد تا این MxN بردار، به k قسمت تقسیم شوند.
متد Reshape تصویر اصلی MxNx3 را به یک ماتریس Kx3 تبدیل میکند که در آن K=MxN است و اکنون هر ردیف آن برداری است در فضای سه بعدی RGB.
- پس از آن توسط متد ConvertTo، نوع دادههای این ماتریس جدید به float تبدیل میشوند تا در متد kmeans قابل استفاده شوند.
- در ادامه یک حلقه را مشاهده میکنید که عملیات کاهش رنگهای تصویر و خوشه بندی آنها را 4 بار با مقادیر مختلف clustersCount انجام میدهد.
- در متد kmeans، پارامتر data یک ماتریس float است که هر نمونهی آن در یک ردیف قرار گرفتهاست. K بیانگر تعداد خوشهها، جهت تقسیم دادهها است.
در اینجا پارامترهای labels و centers خروجیهای متد هستند. برچسبها بیانگر اندیسهای هر خوشه به ازای هر نمونه هستند. Centers ماتریس مراکز هر خوشه است و دارای یک ردیف به ازای هر خوشه است.
پارامتر criteria آن مشخص میکند که الگوریتم چگونه باید خاتمه یابد که در آن حداکثر تعداد بررسیها و یا دقت مورد نظر مشخص میشوند.
پارامتر attempts مشخص میکند که این الگوریتم چندبار باید اجرا شود تا بهترین میزان فشردگی و کاهش رنگ حاصل شود.
- پس از پایان عملیات k-means نیاز است تا اطلاعات آن مجددا به شکل ماتریسی هم اندازهی تصویر اصلی برگردانده شود تا بتوان آنرا نمایش داد. در اینجا بهتر میتوان نحوهی عملکرد متد k-means را درک کرد. حلقهی تشکیل شده به اندازهی تمام نقاط طول و عرض تصویر اصلی است. به ازای هر نقطه، توسط الگوریتم k-means یک برچسب تشکیل شده (bestLabels) که مشخص میکند این نقطه متعلق به کدام خوشه و cluster رنگهای کاهش یافته است. سپس بر اساس این اندیس میتوان رنگ این نقطه را از خروجی centers یافته و در یک تصویر جدید نمایش داد.
کدهای کامل این مثال را از اینجا میتوانید دریافت کنید.
نمایش منتظر بمانید در حین بارگذاری اولیهی کامپوننت
کامپوننتهایی که قرار است اطلاعات را از یک Web API دریافت کنند، مدتی باید منتظر بمانند تا عملیات رفت و برگشت به سرور، تکمیل شود. در این بین میتوان یک loading را به کاربر نمایش داد:
@page "/hotel/rooms" @if (Rooms is not null && Rooms.Any()) { } else { <div style="position:fixed;top:50%;left:50%;margin-top:-50px;margin-left:-100px;"> <img src="images/loader.gif" /> </div> } @code { IEnumerable<HotelRoomDTO> Rooms = new List<HotelRoomDTO>(); // ... }
- هر زمانیکه کار روال رویدادگردان OnInitializedAsync به پایان برسد (که شامل اجرای متد LoadRooms نیز هست)، سبب فراخوانی خودکار StateHasChanged میشود. این فراخوانی، UI را مجددا رندر میکند. به همین جهت است که پس از پایان کار، محتوای if، رندر خواهد شد.
- از این loading سفارشی که در میانهی صفحه نمایش داده میشود، میتوان در فایل wwwroot\index.html نیز بجای loading پیشفرض آن استفاده کرد:
<body> <div id="app"> <div style=" position: fixed; top: 50%; left: 50%; margin-top: -50px; margin-left: -100px; " > <img src="images/ajax-loader.gif" /> </div> </div>
افزودن خواصی جدید به HotelRoomDTO
میخواهیم به کاربر امکان تغییر تعداد روزهای اقامت را بدهیم. این انتخاب باید در لیست اتاقهای نمایش داده شده، با تغییر تعداد روزهای اقامت (TotalDays) و هزینهی جدید متناظر با آن (TotalAmount)، منعکس شود. به همین جهت این خواص را به HotelRoomDTO، اضافه میکنیم:
namespace BlazorServer.Models { public class HotelRoomDTO { // ... public int TotalDays { get; set; } public decimal TotalAmount { get; set; } } }
@code { HomeVM HomeModel = new HomeVM(); // ... private async Task LoadRoomsAsync() { Rooms = await HotelRoomService.GetHotelRoomsAsync(HomeModel.StartDate, HomeModel.EndDate); foreach (var room in Rooms) { room.TotalAmount = room.RegularRate * HomeModel.NoOfNights; room.TotalDays = HomeModel.NoOfNights; } } }
افزودن امکان تغییر تعداد روزهای اقامت در همان صفحهی نمایش لیست اتاقها
همانطور که در تصویر فوق هم مشاهده میکنید، میخواهیم در این صفحه نیز کاربر بتواند زمان شروع اقامت و مدت مدنظر را تغییر دهد. به همین جهت، HomeModel ای را که در قسمت قبل از Local Storage دریافت کردیم، به فرم زیر متصل میکنیم تا اجزای آن در این فرم، نمایش داده شده و قابل تغییر شوند:
@if (Rooms is not null && Rooms.Any()) { <EditForm Model="HomeModel" OnValidSubmit="SaveBookingInfo" class="bg-light"> <div class="pt-3 pb-2 px-5 mx-1 mx-md-0 bg-secondary"> <DataAnnotationsValidator /> <div class="row px-3 mx-3"> <div class="col-6 col-md-4"> <div class="form-group"> <label class="text-warning">Check in Date</label> <InputDate @bind-Value="HomeModel.StartDate" class="form-control" /> </div> </div> <div class="col-6 col-md-4"> <div class="form-group"> <label class="text-warning">Check Out Date</label> <input @bind="HomeModel.EndDate" disabled="disabled" readonly="readonly" type="date" class="form-control" /> </div> </div> <div class=" col-4 col-md-2"> <div class="form-group"> <label class="text-warning">No. of nights</label> <select class="form-control" @bind="HomeModel.NoOfNights"> <option value="Select" selected disabled="disabled">(Select No. Of Nights)</option> @for (var i = 1; i <= 10; i++) { <option value="@i">@i</option> } </select> </div> </div> <div class="col-8 col-md-2"> <div class="form-group" style="margin-top: 1.9rem !important;"> @if (IsProcessing) { <button class="btn btn-success btn-block form-control"> <i class="fa fa-spin fa-spinner"></i>Processing... </button> } else { <input type="submit" value="Update" class="btn btn-success btn-block form-control" /> } </div> </div> </div> </div> </EditForm>
@code { bool IsProcessing; // ... private async Task SaveBookingInfo() { IsProcessing = true; HomeModel.EndDate = HomeModel.StartDate.AddDays(HomeModel.NoOfNights); await LocalStorage.SetItemAsync(ConstantKeys.LocalInitialBooking, HomeModel); await LoadRoomsAsync(); IsProcessing = false; } }
سؤال: زمانیکه IsProcessing به true تنظیم میشود که هنوز کار متد رویدادگردان SaveBookingInfo به پایان نرسیدهاست و فراخوانی خودکار StateHasChanged در پایان متدهای رویدادگردان صورت میگیرد. پس چطور است که سبب رندر مجدد UI و تغییر برچسب دکمهی Update میشود؟
پاسخ به این سؤال را در قسمت 6 این سری با بررسی چرخهی حیات کامپوننتها، مشاهده کردیم:
«البته متدهای رویدادگردان async، دوبار سبب فراخوانی ضمنی StateHasChanged میشوند؛ یکبار زمانیکه قسمت sync متد به پایان میرسد (در این مثال یعنی تا قبل از اولین await نوشته شده) و یکبار هم زمانیکه کار فراخوانی کلی متد به پایان خواهد رسید»
نمایش لیست اتاقها
نمایش لیست اتاقها مطابق تصویر فوق، دو قسمت اصلی را دارد:
الف) نمایش لیست تصاویر منتسب به یک اتاق، توسط کامپوننت carousel بوت استرپ
@foreach (var room in Rooms) { <div class="row p-2 my-3 " style="border-radius:20px; border: 1px solid gray"> <div class="col-12 col-lg-3 col-md-4"> <div id="carouselExampleIndicators_@room.Id" class="carousel slide mb-4 m-md-3 m-0 pt-3 pt-md-0" data-ride="carousel"> <ol class="carousel-indicators"> @{ int imageIndex = 0; int innerImageIndex = 0; } @foreach (var image in room.HotelRoomImages) { if (imageIndex == 0) { <li data-target="#carouselExampleIndicators_@room.Id" data-slide-to="@imageIndex" class="active"></li> } else { <li data-target="#carouselExampleIndicators_@room.Id" data-slide-to="@imageIndex"></li> } imageIndex++; } </ol> <div class="carousel-inner"> @foreach (var image in room.HotelRoomImages) { var imageUrl = $"{ImagesBaseAddress}/{image.RoomImageUrl}"; if (innerImageIndex == 0) { <div class="carousel-item active"> <img class="d-block w-100" style="border-radius:20px;" src="@imageUrl" alt="First slide"> </div> } else { <div class="carousel-item"> <img class="d-block w-100" style="border-radius:20px;" src="@imageUrl" alt="First slide"> </div> } innerImageIndex++; } </div> <a class="carousel-control-prev" href="#carouselExampleIndicators_@room.Id" role="button" data-slide="prev"> <span class="carousel-control-prev-icon" aria-hidden="true"></span> <span class="sr-only">Previous</span> </a> <a class="carousel-control-next" href="#carouselExampleIndicators_@room.Id" role="button" data-slide="next"> <span class="carousel-control-next-icon" aria-hidden="true"></span> <span class="sr-only">Next</span> </a> </div> </div> }
- سپس در حلقهای که برای نمایش لیست اتاقها تهیه کردهایم، قسمتهای مختلف carousel را تکمیل میکنیم که در اینجا نیاز به ایندکس تصاویر، لیست تصاویر و یک Id منحصربفرد برای این carousel خاص را دارد تا بتوان چندین وهله از آنرا در صفحه قرار داد که این id را بر اساس Id اتاق مشخص کردهایم.
دو نکته:
- در این مثال برای تعریف لینک به تصاویر، کد زیر را مشاهده میکنید:
var imageUrl = $"{ImagesBaseAddress}/{image.RoomImageUrl}";
@code { string ImagesBaseAddress = "https://localhost:5006";
- کامپوننت carousel برای اجرا، نیاز به فایل lib/bootstrap/dist/js/bootstrap.bundle.min.js را نیز دارد. به همین جهت مدخل اسکریپت آنرا باید به فایل wwwroot\index.html اضافه کرد.
ب) نمایش جزئیات نام و هزینهی اتاق
قسمت دوم حلقهی foreach نمایش لیست اتاقها، جهت نمایش جزئیات هر اتاق تعریف شدهاست:
@foreach (var room in Rooms) { <div class="col-12 col-lg-9 col-md-8"> <div class="row pt-3"> <div class="col-12 col-lg-8"> <p class="card-title text-warning" style="font-size:xx-large">@room.Name</p> <p class="card-text"> @((MarkupString)room.Details) </p> </div> <div class="col-12 col-lg-4"> <div class="row pb-3 pt-2"> <div class="col-12 col-lg-11 offset-lg-1"> <a href="@($"hotel/room-details/{room.Id}")" class="btn btn-success btn-block">Book</a> </div> </div> <div class="row "> <div class="col-12 pb-5"> <span class="float-right"> <span class="float-right">Occupancy : @room.Occupancy adults </span><br /> <span class="float-right pt-1">Room Size : @room.SqFt sqft</span><br /> <h4 class="text-warning font-weight-bold pt-4"> <span style="border-bottom:1px solid #ff6a00"> @room.TotalAmount.ToString("#,#.00;(#,#.00#)") </span> </h4> <span class="float-right">Cost for @room.TotalDays nights</span> </span> </div> </div> </div> </div> </div> </div> }
- هر اتاق نمایش داده شده، لینکی را به صفحهی خاص خودش نیز دارد که آنرا در قسمت بعدی تکمیل میکنیم.
- در اینجا TotalAmount و TotalDays محاسباتی و قابل تغییر بر اساس انتخاب کاربر نیز درج شدهاند.
یک تمرین: در برنامهی Blazor Server، سرویسی را جهت درج مشخصات امکانات رفاهی هتل تهیه کردیم. این امکانات رفاهی را از طریق Web API برنامه دریافت و سپس در برنامهی سمت کلاینت نمایش دهید.
بنابراین تکمیل این تمرین شامل تهیهی موارد زیر است که کدنویسی آن، با دو قسمت اخیر این سری دقیقا یکی است و نکتهی جدیدی را به همراه ندارد (و کدهای کامل آن را از انتهای بحث میتوانید دریافت کنید):
- تهیهی HotelAmenityController در پروژهی Web API که به کمک IAmenityService، لیست امکانات رفاهی را بازگشت میدهد.
- تهیهی ClientHotelAmenityService در پروژهی WASM که همانند ClientHotelRoomService قسمت قبل ، از Web API، لیست HotelAmenityDTOها را دریافت میکند.
- ثبت سرویس جدید ClientHotelAmenityService در Program.cs.
- در آخر حلقهای را بر روی لیست HotelAmenityDTO دریافتی از ClientHotelRoomService در کامپوننت Index.razor تشکیل داده و آنها را نمایش میدهیم.
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-28.zip
هدف، ارائه راهحلی برای نمایش جدولی اطلاعات، جستجو، مرتب سازی و صفحه بندی و همچنین انجام عملیات ثبت، ویرایش و حذف بر روی آنها به صورت Ajaxای در بخش back office نرم افزار میباشد.
پیش نیازها:
- طراحی یک گرید با Angular و ASP.NET Core - قسمت اول - پیاده سازی سمت سرور (قسمت اول این سری 3 قسمتی، شامل توضیحات کاملی در مورد دلیل وجود یکسری واسط، کلاس پایه و متدهای کمکی است که در مقاله جاری هم آنها را مشاهده خواهید کرد.)
ایده کار به این شکل میباشد که برای نمایش اطلاعات به صورت جدولی با قابلیتهای مذکور، لازم است یک اکشن Index برای نمایش اولیه و صفحه اول اطلاعات صفحه بندی شده و اکشن متدی به نام List برای پاسخ به درخواستهای صفحه بندی، مرتب سازی، تغییر تعداد آیتمها در هر صفحه و همچنین جستجو، داشته باشیم که این اکشن متد List، بعد از واکشی اطلاعات مورد نظر از منبع داده، آنها را به همراه اطلاعاتی که در کوئری استرینگ درخواست جاری وجود دارد در قالب یک PartialView به کلاینت ارسال کند.
ایجاد مدلهای پایه
همانطور که در مقاله «طراحی و پیاده سازی ServiceLayer به همراه خودکارسازی Business Validationها» مطرح شد، برای پیاده سازی متدهای GetPagedList در ApplicationServiceها از الگوی Request/Response استفاده میکنیم. برای این منظور واسط و کلاسهای زیر را خواهیم داشت:
واسط IPagedQueryModel
public interface IPagedQueryModel { int Page { get; set; } int PageSize { get; set; } /// <summary> /// Expression of Sorting. /// </summary> /// <example> /// Examples: /// "Name_ASC" /// </example> string SortExpression { get; set; } }
این واسط قراردادی میباشد برای نوع و نام پارامترهایی که توسط کلاینت به سرور ارسال میشود. پراپرتی SortExpression آن، نام و ترتیب مرتب سازی را مشخص میکند؛ برای این منظور FieldName_ASC و FieldName_DESC به ترتیب برای حالات مرتب سازی صعودی و نزولی براساس FieldName مقدار دهی خواهد شد.
برای جلوگیری از تکرار این خصوصیات در مدلهای کوئری مربوط به موجودیتها، میتوان کلاس پایهای به شکل زیر در نظر گرفت که پیاده ساز واسط بالا میباشد:
public class PagedQueryModel : IPagedQueryModel, IShouldNormalize { public int Page { get; set; } public int PageSize { get; set; } /// <summary> /// Expression of Sorting. /// </summary> /// <example> /// Examples: /// "Name_ASC" /// </example> public string SortExpression { get; set; } public virtual void Normalize() { if (Page < 1) Page = 1; if (PageSize < 1) PageSize = 10; if (SortExpression.IsEmpty()) SortExpression = "Id_DESC"; } }
مدل بالا علاوه بر پیاده سازی واسط IPagedQueryModel، پیاده ساز واسط IShouldNormalize نیز میباشد؛ دلیل وجود چنین واسطی در مقاله «طراحی و پیاده سازی ServiceLayer به همراه خودکارسازی Business Validationها» توضیح داده شده است:
پیاده سازی واسط IShouldNormalize باعث خواهد شد که قبل از اجرای خود متد، این نوع پارامترها با استفاده از یک Interceptor شناسایی شده و متد Normalize آنها اجرا شود.
کلاس PagedQueryResult
public class PagedQueryResult<TModel> { public PagedQueryResult() { Items = new List<TModel>(); } public IEnumerable<TModel> Items { get; set; } public long TotalCount { get; set; } }
دلیل وجود کلاس بالا در مقاله «طراحی یک گرید با Angular و ASP.NET Core - قسمت اول - پیاده سازی سمت سرور» توضیح داده شده است:
عموما ساختار اطلاعات صفحه بندی شده، شامل تعداد کل آیتمهای تمام صفحات (خاصیت TotalItems) و تنها اطلاعات ردیفهای صفحهی جاری درخواستی (خاصیت Items) است و چون در اینجا این Items از هر نوعی میتواند باشد، بهتر است آنرا جنریک تعریف کنیم.
کلاس PagedListModel
همانطور که در اول بحث توضیح داده شد، لازم است اطلاعاتی را که کلاینت از طریق کوئری استرینگ برای صفحه بندی و ... ارسال کرده بود نیز به PartialView ارسال کنیم. این قسمت کار ایده اصلی این روش را در بر میگیرد؛ اگر نخواهیم اطلاعات کوئری استرینگ دریافتی از کلاینت را دوباره به PartialView ارسال کنیم، مجبور خواهیم بود تمام کارهای مربوط به تشخیص آیکن مرتب سازی ستونهای جدول، ریست کردن المنتهای مربوط به صفحه بندی و مرتب سازی را در در زمان انجام جستجو و یکسری کارهای از این قبل را در سمت کلاینت مدیریت کنیم که هدف مقاله جاری پیاده سازی این روش نمیباشد.
public class PagedListModel<TModel> { public IPagedQueryModel Query { get; set; } public PagedQueryResult<TModel> Result { get; set; } }
پراپرتی Query در برگیرنده پارامتر ورودی اکشن متد List میباشد که پراپرتیهای آن با مقادیر موجود در کوئری استرینگ درخواست جاری مقدار دهی شدهاند؛ البته بدون وجود کلاس بالا نیز به کمک ViewBag میشود این اطلاعات ترکیبی را به ویو ارسال کرد که پیشنهاد نمیشود.
متد GetPagedListAsync موجود در CrudApplicationService
public abstract class CrudApplicationService<TEntity, TModel, TCreateModel, TEditModel, TDeleteModel, TPagedQueryModel, TDynamicQueryModel> : ApplicationService, ICrudApplicationService<TModel, TCreateModel, TEditModel, TDeleteModel, TPagedQueryModel, TDynamicQueryModel> where TEntity : Entity, new() where TCreateModel : class where TEditModel : class, IModel where TModel : class, IModel where TDeleteModel : class, IModel where TPagedQueryModel : PagedQueryModel, new() where TDynamicQueryModel : DynamicQueryModel { #region Properties protected IQueryable<TEntity> UnTrackedEntitySet => EntitySet.AsNoTracking(); public IUnitOfWork UnitOfWork { get; set; } public IMapper Mapper { get; set; } protected IDbSet<TEntity> EntitySet => UnitOfWork.Set<TEntity>(); #endregion #region ICrudApplicationService Members #region Methods public virtual async Task<PagedQueryResult<TModel>> GetPagedListAsync(TPagedQueryModel model) { Guard.ArgumentNotNull(model, nameof(model)); var query = ApplyFiltering(model); var totalCount = await query.LongCountAsync().ConfigureAwait(false); var result = query.ProjectTo<TModel>(Mapper.ConfigurationProvider); result = result.ApplySorting(model); result = result.ApplyPaging(model); return new PagedQueryResult<TModel> { Items = await result.ToListAsync().ConfigureAwait(false), TotalCount = totalCount }; } #endregion #endregion #region Protected Methods /// <summary> /// Apply Filtering To GetPagedList and GetPagedListAsync /// </summary> /// <param name="model"></param> /// <returns></returns> protected virtual IQueryable<TEntity> ApplyFiltering(TPagedQueryModel model) { Guard.ArgumentNotNull(model, nameof(model)); return UnTrackedEntitySet; } #endregion }
در بدنه این متد، ابتدا عملیات جستجو توسط متد ApplyFiltering انجام میشود. این متد به صورت پیش فرض هیچ شرطی را بر روی کوئری ارسالی به منبع داده اعمال نمیکند؛ مگر اینکه توسط زیر کلاسها بازنویسی شود و فیلترهای مورد نیاز اعمال شوند. سپس تعداد کل آیتمهای فیلتر شده محاسبه شده و بعد از عملیات Projection، مرتب سازی و صفحه بندی انجام میگیرد. برای مباحث مرتب سازی و صفحه بندی از دو متد زیر کمک گرفته شدهاست:
public static class QueryableExtensions { public static IQueryable<TModel> ApplySorting<TModel>(this IQueryable<TModel> query, IPagedQueryModel request) { Guard.ArgumentNotNull(request, nameof(request)); Guard.ArgumentNotNull(query, nameof(query)); return query.OrderBy(request.SortExpression.Replace('_', ' ')); } public static IQueryable<TModel> ApplyPaging<TModel>(this IQueryable<TModel> query, IPagedQueryModel request) { Guard.ArgumentNotNull(request, nameof(request)); Guard.ArgumentNotNull(query, nameof(query)); return request != null ? query.Page((request.Page - 1) * request.PageSize, request.PageSize) : query; } }
به منظور مرتب سازی از کتابخانه System.Liq.Dynamic کمک گرفته شدهاست.
نکته: مشخص است که این روش، وابستگی به وجود متد GetPagedListAsync ندارد و صرفا برای تشریح ارتباط مطالبی که قبلا منتشر شده بود، مطرح شد.
پیاده سازی اکشن متدهای Index و List
public partial class RolesController : BaseController { #region Fields private readonly IRoleService _service; private readonly ILookupService _lookupService; #endregion #region Constractor public RolesController(IRoleService service, ILookupService lookupService) { Guard.ArgumentNotNull(service, nameof(service)); Guard.ArgumentNotNull(lookupService, nameof(lookupService)); _service = service; _lookupService = lookupService; } #endregion #region Index / List [HttpGet] public virtual async Task<ActionResult> Index() { var query = new RolePagedQueryModel(); var result = await _service.GetPagedListAsync(query).ConfigureAwait(false); var pagedList = new PagedListModel<RoleModel> { Query = query, Result = result }; var model = new RoleIndexViewModel { PagedListModel = pagedList, Permissions = _lookupService.GetPermissions() }; return View(model); } [HttpGet, AjaxOnly, NoOutputCache] public virtual async Task<ActionResult> List(RolePagedQueryModel query) { var result = await _service.GetPagedListAsync(query).ConfigureAwait(false); var model = new PagedListModel<RoleModel> { Query = query, Result = result }; return PartialView(MVC.Administration.Roles.Views._List, model); } #endregion }
به عنوان مثال در بالا کنترلر مربوط به گروههای کاربری را مشاهده میکنید. به دلیل اینکه علاوه بر مباحث صفحه بندی و مرتب سازی، امکان جستجو بر اساس نام و دسترسیهای گروه کاربری را نیز نیاز داریم، لازم است مدل زیر را ایجاد کنیم:
public class RolePagedQueryModel : PagedQueryModel { public string Name { get; set; } public string Permission { get; set; } }
در این مورد خاص لازم است لیست دسترسیهای موجود درسیستم به صورت لیستی برای انتخاب در فرم جستجو مهیا باشد. فرم جستجو در ویو مربوط به اکشن Index قرار میگیرد و قرار نیست به همراه پارشال ویو List_ در هر درخواستی از سرور دریافت شود. لذا لازم است مدلی برای ویو Index در نظر بگیریم که به شکل زیر میباشد:
public class RoleIndexViewModel { public RoleIndexViewModel() { Permissions = new List<LookupItem>(); } public IReadOnlyList<LookupItem> Permissions { get; set; } public PagedListModel<RoleModel> PagedListModel { get; set; } }
پراپرتی PagedListModel در برگیرنده اطلاعات مربوط به نمایش اولیه جدول اطلاعات میباشد و پراپرتی Permissions لیست دسترسیهای موجود درسیستم را به ویو منتقل خواهد کرد. اگر ویو ایندکس شما به داده اضافه ای نیاز ندارد، از ایجاد مدل بالا صرف نظر کنید.
ویو Index.cshtml
@model RoleIndexViewModel @{ ViewBag.Title = L("Administration.Views.Role.Index.Title"); ViewBag.ActiveMenu = AdministrationMenuNames.RoleManagement; } <div class="row"> <div class="col-md-12"> <div id="filterPanel" class="panel-collapse collapse" role="tabpanel" aria-labelledby="filterPanel"> <div class="panel panel-default margin-bottom-5"> <div class="panel-body"> @using (Ajax.BeginForm(MVC.Administration.Roles.List(), new AjaxOptions { UpdateTargetId = "RolesList", HttpMethod = "GET" }, new { id = "filterForm", data_submit_on_reset = "true" })) { <div class="row"> <div class="col-md-3"> <input type="text" name="Name" class="form-control" value="" placeholder="@L("Administration.Role.Fields.Name")" /> </div> <div class="col-md-3"> @Html.DropDownList("Permission", Model.Permissions.ToSelectListItems(), L("Administration.Views.Role.FilterBy.Permission"),new {@class="form-control"}) </div> <div class="col-md-3"> <button type="submit" role="button" class="btn btn-info"> @L("Commands.Filter") </button> <button type="reset" role="button" class="btn btn-default"> <i class="fa fa-close"></i> @L("Commands.Reset") </button> </div> </div> } </div> </div> </div> </div> </div> <div class="row"> <div class="col-md-12" id="RolesList"> @{Html.RenderPartial(MVC.Administration.Roles.Views._List, Model.PagedListModel);} </div> </div>
فرم جستجو باید دارای ویژگی data_submit_on_reset با مقدار "true" باشد. به منظور پاکسازی فرم جستجو و ارسال درخواست جستجو با فرمی خالی از داده، برای بازگشت به حالت اولیه از تکه کد زیر استفاده خواهد شد:
$(document).on("reset", "form[data-submit-on-reset]", function () { var form = this; setTimeout(function () { $(form).submit(); }); });
در ادامه پارشال ویو List_ با داده ارسالی به ویو Index، رندر شده و کار نمایش اولیه اطلاعات به صورت جدولی به اتمام میرسد.
پارشال ویو List.cshtml_
@model PagedListModel<RoleModel> @{ Layout = null; var rowNumber = (Model.Query.Page - 1) * Model.Query.PageSize + 1; var refreshUrl = Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(new RouteValueDictionary(Model.Query.ToDictionary()))); } <div class="panel panel-default margin-bottom-5"> <table class="table table-bordered table-hover" id="RolesListTable" data-ajax-refresh-url="@refreshUrl" data-ajax-refresh-update="#RolesList"> <thead> <tr> <th style="width: 5%;"> # </th> <th class="col-md-3 sortable"> @Html.SortableColumn("Name", L("Administration.Role.Fields.Name"), Model.Query, "RolesList", routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary))) </th> <th class="col-md-3 sortable"> @Html.SortableColumn("DisplayName", L("Administration.Role.Fields.DisplayName"), Model.Query, "RolesList", routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary))) </th> <th class="col-md-3 sortable"> @Html.SortableColumn("IsDefault", L("Administration.Role.Fields.IsDefault"), Model.Query, "RolesList", routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary))) </th> <th style="width: 5%;"></th> </tr> </thead> <tbody> @foreach (var role in Model.Result.Items) { <tr> <td>@(rowNumber++.ToPersianNumbers())</td> <td>@role.Name</td> <td>@role.DisplayName</td> <td class="text-center">@Html.DisplayFor(a => role.IsDefault)</td> <td class="text-center operations"> <div class="btn-group"> <span class="fa fa-ellipsis-h dropdown-toggle" data-toggle="dropdown" aria-haspopup="true" aria-expanded="false"></span> <ul class="dropdown-menu dropdown-menu-left"> <li> <a href="#" role="button" data-ajax="true" data-ajax-method="GET" data-ajax-update="#main-modal div.modal-content" data-ajax-url="@Url.Action(MVC.Administration.Roles.Edit(role.Id))" data-toggle="modal" data-target="#main-modal"> <i class="fa fa-pencil"></i> @L("Commands.Edit") </a> </li> <li> <a href="#" role="button" id="delete-@role.Id" data-delete-url="@Url.Action(MVC.Administration.Roles.Delete())" data-delete-model='{"Id":"@role.Id","RowVersion":"@Convert.ToBase64String(role.RowVersion)"}'> <i class="fa fa-trash"></i> @L("Commands.Delete") </a> </li> </ul> </div> </td> </tr> } </tbody> </table> </div> <div class="row"> <div class="col-md-8"> @Html.Pager(Model, "RolesList", routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary))) @Html.PageSize("RolesList", Model.Query, routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary)), new { @class = "margin-right-5" }, "filterForm") @Html.Refresh("RolesList", Model.Query, routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary)), L("Commands.Refresh")) </div> </div>
به ترتیب فایل بالا را بررسی میکنیم:
var refreshUrl = Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(new RouteValueDictionary(Model.Query.ToDictionary())));
refreshUrl برای ارسال درخواست به اکشن متد List در نظر گرفته شدهاست که در کوئری استرینگ مربوط به خود، اطلاعاتی (مرتب سازی، شماره صفحه، اطلاعات جستجو و همچنین تعداد آیتمهای موجود در هر صفحه) را دارد که حالت فعلی گرید را میتوانیم دوباره از سرور درخواست کنیم.
<table class="table table-bordered table-hover" id="RolesListTable" data-ajax-refresh-url="@refreshUrl" data-ajax-refresh-update="#RolesList">
دو ویژگی data-ajax-refresh-url و data-ajax-refresh-update برای جدولی که لازم است عملیات CRUD را پشتیبانی کند، لازم میباشد. در قسمت دوم به استفاده از این دو ویژگی در هنگام عملیات ثبت، ویرایش و حذف خواهیم پرداخت.
<th class="col-md-3 sortable"> @Html.SortableColumn("Name", L("Administration.Role.Fields.Name"), Model.Query, "RolesList", routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary))) </th>
ستونی که امکان مرتب سازی را دارد باید th آن، کلاس sortable را داشته باشد. همچنین باید از هلپری که پیاده سازی آن را در ادامه خواهیم دید، استفاده کنیم. این هلپر، نام فیلد، عنوان ستون، مدل Query و همچین یک urlFactory را در قالب یک Func<RouteValueDictionary,string> دریافت میکند.
پیاده سازی هلپر SortableColumn
public static MvcHtmlString SortableColumn(this HtmlHelper html, string columnName, string columnDisplayName, IPagedQueryModel queryModel, string updateTargetId, Func<RouteValueDictionary, string> urlFactory) { var dictionary = queryModel.ToDictionary(); var routeValueDictionary = new RouteValueDictionary(dictionary) { ["SortExpression"] = !queryModel.SortExpression.StartsWith(columnName) ? $"{columnName}_DESC" : queryModel.SortExpression.EndsWith("DESC") ? $"{columnName}_ASC" : queryModel.SortExpression.EndsWith("ASC") ? string.Empty : $"{columnName}_DESC" }; var url = urlFactory(routeValueDictionary); var aTag = new TagBuilder("a"); aTag.Attributes.Add("href", "#"); aTag.Attributes.Add("data-ajax", "true"); aTag.Attributes.Add("data-ajax-method", "GET"); aTag.Attributes.Add("data-ajax-update", updateTargetId.StartsWith("#") ? updateTargetId : $"#{updateTargetId}"); aTag.Attributes.Add("data-ajax-url", url); aTag.InnerHtml = columnDisplayName; var iconCssClass = !queryModel.SortExpression.StartsWith(columnName) ? "fa-sort" : queryModel.SortExpression.EndsWith("DESC") ? "fa-sort-down" : "fa-sort-up"; var iTag = new TagBuilder("i"); iTag.AddCssClass($"fa {iconCssClass}"); return new MvcHtmlString($"{aTag}\n{iTag}"); }
ابتدا مدل Query با متد الحاقی زیر تبدیل به دیکشنری میشود. این کار از این جهت مهم است که پراپرتیهای لیست موجود در مدل Query، لازم است به فرم خاصی به سرور ارسال شوند که در تکه کد زیر مشخص میباشد.
public static IDictionary<string, object> ToDictionary(this object source) { return source.ToDictionary<object>(); } public static IDictionary<string, T> ToDictionary<T>(this object source) { if (source == null) throw new ArgumentNullException(nameof(source)); var dictionary = new Dictionary<string, T>(); foreach (PropertyDescriptor property in TypeDescriptor.GetProperties(source)) { AddPropertyToDictionary(property, source, dictionary); } return dictionary; } private static void AddPropertyToDictionary<T>(PropertyDescriptor property, object source, IDictionary<string, T> dictionary) { var value = property.GetValue(source); var items = value as IEnumerable; if (items != null && !(items is string)) { var i = 0; foreach (var item in items) { dictionary.Add($"{property.Name}[{i++}]", (T)item); } } else if (value is T) { dictionary.Add(property.Name, (T)value); } }
در متد بالا، از TypeDescriptor که یکی دیگر از ابزارهای دسترسی به متا دیتای انوع دادهای است، استفاده شده و خروجی نهایی آن یک دیکشنری با کلیدهایی با اسامی پراپرتیهای وهله ورودی میباشد.
در ادامه پیاده سازی هلپر SortableColumn، از دیکشنری حاصل، یک وهله از RouteValueDictionary ساخته میشود. در زمان رندر شدن PartialView لازم است مشخص شود که برای دفعه بعدی که بر روی این ستون کلیک میشود، باید چه مقداری با پارامتر SortExpression موجود در کوئری استرینگ ارسال شود. از این جهت برای پشتیبانی ستون، از حالتهای مرتب سازی صعودی، نزولی و برگشت به حالت اولیه بدون مرتب سازی، کد زیر را خواهیم داشت:
var routeValueDictionary = new RouteValueDictionary(dictionary) { ["SortExpression"] = !queryModel.SortExpression.StartsWith(columnName) ? $"{columnName}_DESC" : queryModel.SortExpression.EndsWith("DESC") ? $"{columnName}_ASC" : queryModel.SortExpression.EndsWith("ASC") ? string.Empty : $"{columnName}_DESC" };
در ادامه urlFactory با routeValueDictionary حاصل، Invoke میشود تا url نهایی برای مرتب سازیهای بعدی را از طریق یک لینک تزئین شده با data اتریبیوتهای Unobtrusive Ajax در th مربوطه قرار دهیم.
برای مباحث صفحه بندی، بارگزاری مجدد و تغییر تعداد آیتمها در هر صفحه، از سه هلپر زیر کمک خواهیم گرفت:
<div class="row"> <div class="col-md-8"> @Html.Pager(Model, "RolesList", routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary))) @Html.PageSize("RolesList", Model.Query, routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary)), new { @class = "margin-right-5" }, "filterForm") @Html.Refresh("RolesList", Model.Query, routeValueDictionary => Url.Action(MVC.Administration.Roles.List().AddRouteValues(routeValueDictionary)), L("Commands.Refresh")) </div> </div>
پیاده سازی هلپر Pager
public static MvcHtmlString Pager<TModel>(this HtmlHelper html, PagedListModel<TModel> model, string updateTargetId, Func<RouteValueDictionary, string> urlFactory) { return html.PagedListPager( new StaticPagedList<TModel>(model.Result.Items, model.Query.Page, model.Query.PageSize, (int)model.Result.TotalCount), page => { var dictionary = model.Query.ToDictionary(); var routeValueDictionary = new RouteValueDictionary(dictionary) { ["Page"] = page }; return urlFactory(routeValueDictionary); }, PagedListRenderOptions.EnableUnobtrusiveAjaxReplacing( new PagedListRenderOptions { DisplayLinkToFirstPage = PagedListDisplayMode.Always, DisplayLinkToLastPage = PagedListDisplayMode.Always, DisplayLinkToPreviousPage = PagedListDisplayMode.Always, DisplayLinkToNextPage = PagedListDisplayMode.Always, MaximumPageNumbersToDisplay = 6, DisplayItemSliceAndTotal = true, DisplayEllipsesWhenNotShowingAllPageNumbers = true, ItemSliceAndTotalFormat = $"تعداد کل: {model.Result.TotalCount.ToPersianNumbers()}", FunctionToDisplayEachPageNumber = page => page.ToPersianNumbers(), }, new AjaxOptions { AllowCache = false, HttpMethod = "GET", InsertionMode = InsertionMode.Replace, UpdateTargetId = updateTargetId })); }
در متد بالا از کتابخانه PagedList.Mvc استفاده شدهاست. یکی از overloadهای متد PagedListPager آن، یک پارامتر از نوع Func<int, string> به نام generatePageUrl را دریافت میکند که امکان شخصی سازی فرآیند تولید لینک به صفحات بعدی و قبلی را به ما میدهد. ما نیز از این امکان برای افزودن اطلاعات موجود در مدل Query، به کوئری استرینگ لینکهای تولیدی استفاده کردیم و صرفا برای لینکهای ایجادی لازم بود مقادیر پارامتر Page موجود در کوئری استرینگ تغییر کند که در کد بالا مشخص میباشد.
پیاده سازی هلپر PageSize
public static MvcHtmlString PageSize(this HtmlHelper html, string updateTargetId, IPagedQueryModel queryModel, Func<RouteValueDictionary, string> urlFactory, object htmlAttributes = null, string filterFormId = null, params int[] numbers) { if (numbers.Length == 0) numbers = new[] { 10, 20, 30, 50, 100 }; var dictionary = queryModel.ToDictionary(); var routeValueDictionary = new RouteValueDictionary(dictionary) { [nameof(IPagedQueryModel.Page)] = 1 }; routeValueDictionary.Remove(nameof(IPagedQueryModel.PageSize)); var url = urlFactory(routeValueDictionary); var formTag = new TagBuilder("form"); formTag.Attributes.Add("action", url); formTag.Attributes.Add("method", "GET"); formTag.Attributes.Add("data-ajax", "true"); formTag.Attributes.Add("data-ajax-method", "GET"); formTag.Attributes.Add("data-ajax-update", updateTargetId.StartsWith("#") ? updateTargetId : $"#{updateTargetId}"); formTag.Attributes.Add("data-ajax-url", url); if (htmlAttributes != null) formTag.MergeAttributes(HtmlHelper.AnonymousObjectToHtmlAttributes(htmlAttributes)); formTag.AddCssClass("form-inline inline"); var items = numbers.Select(number => new SelectListItem { Value = number.ToString(), Text = number.ToString().ToPersianNumbers(), Selected = queryModel.PageSize == number }); formTag.InnerHtml = html.DropDownList(nameof(IPagedQueryModel.PageSize), items, new { @class = "form-control page-size", onchange = "$(this.form).submit();" }).ToString(); if (filterFormId.IsEmpty()) return new MvcHtmlString($"{formTag}"); // ReSharper disable once MustUseReturnValue var scriptBlock = $"<script type=\"text/javascript\"> if(window.jQuery){{$('form#{filterFormId}').find('input[name=\"{nameof(IPagedQueryModel.PageSize)}\"]').remove();\n $('form#{filterFormId}').append(\"<input type='hidden' name='{nameof(IPagedQueryModel.PageSize)}' value='{queryModel.PageSize}'/>\")}}</script>"; return new MvcHtmlString($"{formTag}\n{scriptBlock}"); }
ایده کار به این صورت است که یک المنت select، درون یک المنت form قرار میگیرد و در زمان change آن، فرم مربوطه submit میشود.
formTag.InnerHtml = html.DropDownList(nameof(IPagedQueryModel.PageSize), items, new { @class = "form-control page-size", onchange = "$(this.form).submit();" }).ToString();
در زمان تغییر تعداد نمایشی آیتمها در هر صفحه، لازم است حالت فعلی گرید حفظ شود و صرفا پارامتر Page ریست شود.
نکته مهم: در این طراحی اگر فرم جستجویی دارید، در زمان جستجو هیچیک از پارامترهای مربوط به صفحه بندی و مرتب سازی به سرور ارسال نخواهند شد (در واقع ریست میشوند) و کافیست یک درخواست GET معمولی با ارسال محتویات فرم به سرور صورت گیرد؛ ولی لازم است PageSize تنظیم شده، در زمان اعمال فیلتر نیز به سرور ارسال شود. از این جهت اسکریپتی برای ایجاد یک input مخفی در فرم جستجو نیز هنگام رندر شدن PartialView در صفحه تزریق میشود.
var scriptBlock = $"<script type=\"text/javascript\"> if(window.jQuery){{$('form#{filterFormId}').find('input[name=\"{nameof(IPagedQueryModel.PageSize)}\"]').remove();\n $('form#{filterFormId}').append(\"<input type='hidden' name='{nameof(IPagedQueryModel.PageSize)}' value='{queryModel.PageSize}'/>\")}}</script>";
پیاده سازی هلپر Refresh
public static MvcHtmlString Refresh(this HtmlHelper html, string updateTargetId, IPagedQueryModel queryModel, Func<RouteValueDictionary, string> urlFactory, string label = null) { var dictionary = queryModel.ToDictionary(); var routeValueDictionary = new RouteValueDictionary(dictionary); var url = urlFactory(routeValueDictionary); var aTag = new TagBuilder("a"); aTag.Attributes.Add("href", "#"); aTag.Attributes.Add("role", "button"); aTag.Attributes.Add("data-ajax", "true"); aTag.Attributes.Add("data-ajax-method", "GET"); aTag.Attributes.Add("data-ajax-update", updateTargetId.StartsWith("#") ? updateTargetId : $"#{updateTargetId}"); aTag.Attributes.Add("data-ajax-url", url); aTag.AddCssClass("btn btn-default"); var iTag = new TagBuilder("i"); iTag.AddCssClass("fa fa-refresh"); aTag.InnerHtml = $"{iTag} {label}"; return new MvcHtmlString(aTag.ToString()); }
متد بالا نیز به مانند refreshUrl که پیشتر مطرح شد، برای بارگزاری مجدد حالت فعلی گرید استفاده میشود و از این جهت است که مقادیر مربوط به کلیدهای routeValueDictionary را تغییر ندادهایم.
روش دیگر برای مدیریت این چنین کارهایی، استفاده از یک المنت form و قرادادن کل گرید به همراه یک سری input مخفی معادل با پارامترهای دریافتی اکشن متد List و مقدار دهی آنها در زمان کلیک بر روی دکمههای صفحه بندی، بارگزاری مجدد، دکمه اعمال فیلتر و لیست آبشاری تنظیم تعداد آیتمها، درون آن نیز میتواند کار ساز باشد؛ اما در زمان پیاده سازی خواهید دید که پیاده سازی آن خیلی سرراست، به مانند پیاده سازی موجود در مطلب جاری نخواهد بود.
در قسمت دوم، به پیاده سازی عملیات ثبت، ویرایش و حذف برپایه مودالهای بوت استرپ و افزونه Unobtrusive Ajax خواهیم پرداخت.
کدهای کامل قسمت جاری، بعد از انتشار قسمت دوم، در مخزن گیت هاب شخصی قرار خواهد گرفت.
ایجاد پروژههای خالی Blazor
در انتهای قسمت قبل، با روش ایجاد پروژههای خالی Blazor به کمک NET SDK 5x. آشنا شدیم. به همین جهت دو پوشهی جدید BlazorWasmSample و BlazorServerSample را ایجاد کرده و از طریق خط فرمان و با کمک NET CLI.، در پوشهی اولی دستور dotnet new blazorwasm و در پوشهی دومی دستور dotnet new blazorserver را اجرا میکنیم.
البته اجرای این دو دستور، نیاز به اتصال به اینترنت را هم برای بار اول دارند؛ تا فایلهای مورد نیاز و بستههای مرتبط را دریافت و restore کنند. بسته به سرعت اینترنت، حداقل یک ربعی را باید صبر کنید تا دریافت ابتدایی بستههای مرتبط به پایان برسد. برای دفعات بعدی، از کش محلی NuGet، برای restore بستههای blazor استفاده میشود که بسیار سریع است.
بررسی ساختار پروژهی Blazor Server و اجرای آن
پس از اجرای دستور dotnet new blazorserver در یک پوشهی خالی و ایجاد پروژهی ابتدایی آن:
همانطور که مشاهده میکنید، ساختار این پروژه، بسیار شبیه به یک پروژهی استاندارد ASP.NET Core از نوع Razor pages است.
- در پوشهی properties آن، فایل launchSettings.json قرار دارد که برای نمونه، شماره پورت اجرایی برنامه را در حالت اجرای توسط دستور dotnet run و یا توسط IIS Express مشخص میکند.
- پوشهی wwwroot آن، مخصوص ارائهی فایلهای ایستا مانند wwwroot\css\bootstrap است. در ابتدای کار، این پوشه به همراه فایلهای CSS بوت استرپ است. در ادامه اگر نیاز باشد، فایلهای جاوا اسکریپتی را نیز میتوان به این قسمت اضافه کرد.
- در پوشهی Data آن، سرویس تامین اطلاعاتی اتفاقی قرار دارد؛ به نام WeatherForecastService که هدف آن، تامین اطلاعات یک جدول نمایشی است که در ادامه در آدرس https://localhost:5001/fetchdata قابل مشاهده است.
- در پوشهی Pages، تمام کامپوننتهای Razor برنامه قرار میگیرند. یکی از مهمترین صفحات آن، فایل Pages\_Host.cshtml است. کار این صفحهی ریشه، افزودن تمام فایلهای CSS و JS، به برنامهاست. بنابراین در آینده نیز از همین صفحه برای افزودن فایلهای CSS و JS استفاده خواهیم کرد. اگر به قسمت body این صفحه دقت کنیم، تگ جدید کامپوننت قابل مشاهدهاست:
<body> <component type="typeof(App)" render-mode="ServerPrerendered" />
همچنین در همینجا، تگهای دیگری نیز قابل مشاهده هستند:
<body> <component type="typeof(App)" render-mode="ServerPrerendered" /> <div id="blazor-error-ui"> <environment include="Staging,Production"> An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded. </environment> <environment include="Development"> An unhandled exception has occurred. See browser dev tools for details. </environment> <a href="" class="reload">Reload</a> <a class="dismiss">🗙</a> </div> <script src="_framework/blazor.server.js"></script> </body>
- در پوشهی Shared، یکسری فایلهای اشتراکی قرار دارند که قرار است در کامپوننتهای واقع در پوشهی Pages مورد استفاه قرار گیرند. برای نمونه فایل Shared\MainLayout.razor، شبیه به master page برنامههای web forms است که قالب کلی سایت را مشخص میکند. داخل آن Body@ را مشاهده میکنید که به معنای نمایش صفحات دیگر، دقیقا در همین محل است. همچنین در این پوشه فایل Shared\NavMenu.razor نیز قرار دارد که ارجاعی به آن در MainLayout.razor ذکر شده و کار آن نمایش منوی آبیرنگ سمت چپ صفحهاست.
- در پوشهی ریشهی برنامه، فایل Imports.razor_ قابل مشاهدهاست. مزیت تعریف usingها در اینجا این است که از تکرار آنها در کامپوننتهای razor ای که در ادامه تهیه خواهیم کرد، جلوگیری میکند. هر using تعریف شدهی در اینجا، در تمام کامپوننتها، قابل دسترسی است؛ به آن global imports هم گفته میشود.
- در پوشهی ریشهی برنامه، فایل App.razor نیز قابل مشاهدهاست. کار آن تعریف قالب پیشفرض برنامهاست که برای مثال به Shared\MainLayout.razor اشاره میکند. همچنین کامپوننت مسیریابی نیز در اینجا ذکر شدهاست:
<Router AppAssembly="@typeof(Program).Assembly" PreferExactMatches="@true"> <Found Context="routeData"> <RouteView RouteData="@routeData" DefaultLayout="@typeof(MainLayout)" /> </Found> <NotFound> <LayoutView Layout="@typeof(MainLayout)"> <p>Sorry, there's nothing at this address.</p> </LayoutView> </NotFound> </Router>
- فایل appsettings.json نیز همانند برنامههای استاندارد ASP.NET Core در اینجا مشاهده میشود.
- فایل Program.cs آن که نقطهی آغازین برنامهاست و کار فراخوانی Startup.cs را انجام میدهد، دقیقا با یک فایل Program.cs برنامهی استاندارد ASP.NET Core یکی است.
- در فایل Startup.cs آن، همانند قبل دو متد تنظیم سرویسها و تنظیم میانافزارها قابل مشاهدهاست.
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddRazorPages(); services.AddServerSideBlazor(); services.AddSingleton<WeatherForecastService>(); }
قسمتهای جدید متد Configure آن، ثبت مسیریابی توکار BlazorHub است که مرتبط است با اتصال دائم SignalR برنامه و اگر مسیری پیدا نشد، به Host_ هدایت میشود:
public void Configure(IApplicationBuilder app, IWebHostEnvironment env) { // ... app.UseEndpoints(endpoints => { endpoints.MapBlazorHub(); endpoints.MapFallbackToPage("/_Host"); }); }
که به همراه 13 درخواست و نزدیک به 600 KB دریافت اطلاعات از سمت سرور است.
این برنامهی نمونه، به همراه سه صفحهی نمایش Home، نمایش یک شمارشگر و نمایش اطلاعاتی از پیش آماده شدهاست. اگر صفحهی شمارشگر آنرا باز کنیم، با کلیک بر روی دکمهی آن، هرچند مقدار current count افزایش مییابد، اما شاهد post-back متداولی به سمت سرور نیستیم و این صفحه بسیار شبیه به صفحات برنامههای SPA (تک صفحهای وب) به نظر میرسد:
همانطور که عنوان شد، مدخل blazor.server.js فایل Pages\_Host.cshtml، کار به روز رسانی UI و هدایت رخدادها را به سمت سرور به صورت خودکار انجام میدهد. به همین جهت است که post-back ای را مشاهده نمیکنیم و برنامه، شبیه به یک برنامهی SPA به نظر میرسد؛ هر چند تمام رندرهای آن سمت سرور انجام میشوند و توسط SignalR به سمت کلاینت بازگشت داده خواهند شد.
برای نمونه اگر بر روی دکمهی شمارشگر کلیک کنیم، در برگهی network مرورگر، هیچ اثری از آن مشاهده نمیشود (هیچ رفت و برگشتی را مشاهده نمیکنیم). علت اینجا است که اطلاعات متناظر با این کلیک، از طریق web socket باز شدهی توسط SignalR، به سمت سرور ارسال شده و نتیجهی واکنش به این کلیکها و رندر HTML نهایی سمت سرور آن، از همین طریق به سمت کلاینت بازگشت داده میشود.
بررسی ساختار پروژهی Blazor WASM و اجرای آن
پس از اجرای دستور dotnet new blazorwasm در یک پوشهی خالی و ایجاد پروژهی ابتدایی آن:
همان صفحات پروژهی خالی Blazor Server در اینجا نیز قابل مشاهده هستند. این برنامهی نمونه، به همراه سه صفحهی نمایش Home، نمایش یک شمارشگر و نمایش اطلاعاتی از پیش آماده شدهاست. صفحات و کامپوننتهای پوشههای Pages و Shared نیز دقیقا همانند پروژهی Blazor Server قابل مشاهده هستند. مفاهیمی مانند فایلهای Imports.razor_ و App.razor نیز مانند قبل هستند.
البته در اینجا فایل Startup ای مشاهده نمیشود و تمام تنظیمات آغازین برنامه، داخل فایل Program.cs انجام خواهند شد:
namespace BlazorWasmSample { public class Program { public static async Task Main(string[] args) { var builder = WebAssemblyHostBuilder.CreateDefault(args); builder.RootComponents.Add<App>("#app"); builder.Services.AddScoped(sp => new HttpClient { BaseAddress = new Uri(builder.HostEnvironment.BaseAddress) }); await builder.Build().RunAsync(); } } }
تفاوت ساختاری دیگر این پروژهی WASM، با نمونهی Blazor Server، ساختار پوشهی wwwroot آن است:
که به همراه فایل جدید نمونهی wwwroot\sample-data\weather.json است؛ بجای سرویس متناظر سمت سرور آن در برنامهی blazor server. همچنین فایل جدید wwwroot\index.html نیز قابل مشاهدهاست و محتوای تگ body آن به صورت زیر است:
<body> <div id="app">Loading...</div> <div id="blazor-error-ui"> An unhandled error has occurred. <a href="" class="reload">Reload</a> <a class="dismiss">🗙</a> </div> <script src="_framework/blazor.webassembly.js"></script> </body>
- در ابتدای بارگذاری برنامه، یک loading نمایش داده میشود که در اینجا نحوهی تعریف آن مشخص است. همچنین اگر خطایی رخ دهد نیز توسط div ای با id مساوی blazor-error-ui اطلاع رسانی میشود.
- مدخل blazor.webassembly.js در اینجا، کار دریافت وب اسمبلی و فایلهای NET runtime. را انجام میدهد؛ برخلاف برنامههای Blazor Server که توسط فایل blazor.server.js، یک ارتباط دائم SignalR را با سرور برقرار میکردند تا کدهای رندر شدهی سمت سرور را دریافت و نمایش دهند و یا اطلاعاتی را به سمت سرور ارسال کنند: برای مثال بر روی دکمهای کلیک شدهاست، اطلاعات مربوطه را در سمت سرور پردازش کن و نتیجهی نهایی رندر شده را بازگشت بده. اما در اینجا همه چیز داخل مرورگر اجرا میشود و برای این نوع اعمال، رفت و برگشتی به سمت سرور صورت نمیگیرد. به همین جهت تمام کدهای #C ما به سمت کلاینت ارسال شده و داخل مرورگر به کمک فناوری وب اسمبلی، اجرا میشوند. در اینجا از لحاظ ارسال تمام کدهای مرتبط با UI برنامهی سمت کلاینت به مرورگر کاربر، تفاوتی با فریمورکهایی مانند Angular و یا React نیست و آنها هم تمام کدهای UI برنامه را کامپایل کرده و یکجا ارسال میکنند.
در ادامه در همان پوشه، دستور dotnet run را اجرا میکنیم تا پروژه کامپایل و همچنین وب سرور آن نیز اجرا شده و برنامه در آدرس https://localhost:5001 قابل دسترسی شود.
که به همراه 205 درخواست و نزدیک به 9.6 MB دریافت اطلاعات از سمت سرور است. البته اگر همین صفحه را refresh کنیم، دیگر شاهد دریافت مجدد فایلهای DLL مربوط به NET Runtime. نخواهیم بود و اینبار از کش مرورگر خوانده میشوند:
در این برنامهی سمت کلاینت، ابتدا تمام فایلهای NET Runtime. و وب اسمبلی دریافت شده و سپس اجرای تغییرات UI، در همین سمت و بدون نیاز به اتصال دائم SignalR ای به سمت سرور، پردازش و نمایش داده میشوند. به همین جهت زمانیکه بر روی دکمهی شمارشگر آن کلیک میکنیم، اتفاقی در برگهی network مرورگر ثبت نمیشود و رفت و برگشتی به سمت سرور صورت نمیگیرد.
عدم وجود اتصال SignalR، مزیت امکان اجرای آفلاین برنامهی WASM را نیز میسر میکند. برای مثال یکبار دیگر همان برنامهی Blazor Server را به کمک دستور dotnet run اجرا کنید. سپس آنرا در مرورگر در آدرس https://localhost:5001 باز کنید. اکنون پنجرهی کنسولی که dotnet run را اجرا کرده، خاتمه دهید (قسمت اجرای سمت سرور آنرا ببندید).
بلافاصله تصویر «سعی در اتصال مجدد» فوق را مشاهده خواهیم کرد که به دلیل قطع اتصال SignalR رخ دادهاست. یعنی یک برنامهی Blazor Server، بدون این اتصال دائم، قادر به ادامهی فعالیت نیست. اما چنین محدودیتی با برنامههای Blazor WASM وجود ندارد.
البته بدیهی است اگر یک Web API سمت سرور برای ارائهی اطلاعاتی به برنامهی WASM نیاز باشد، API سمت سرور برنامه نیز باید جهت کار و نمایش اطلاعات در سمت کلاینت در دسترس باشد؛ وگرنه قسمتهای متناظر با آن، قادر به نمایش و یا ثبت اطلاعات نخواهند بود.
WPF
- آغاز کار با WPF
- آشنایی با WPF قسمت اول : ساختار سلسله مراتبی
- آشنایی با WPF قسمت دوم: Layouts بخش اول
- آشنایی با WPF قسمت سوم: Layouts بخش دوم
- آشنایی با WPF قسمت چهارم: کنترل ها
- آشنایی با WPF قسمت پنجم : DataContext بخش اول
- آشنایی با WPF قسمت پنجم : DataContext بخش دوم
- آشنایی با WPF قسمت ششم : DataContext بخش سوم
- انقیاد دادهها در WPF بخش اول
- انقیاد دادهها در WPF بخش دوم
- آشنایی با الگوی M-V-VM- قسمت اول
- M-V-VM - قسمت دوم
- آشنایی با الگوی M-V-VM - قسمت سوم
- آشنایی با الگوی M-V-VM - قسمت چهارم
- آشنایی با الگوی M-V-VM - قسمت پنجم
- Expression Blend WPF Tutorial
- طول و عرض WPF
- آموزش رایگان XAML از مایکروسافت
- سری آموزشی PRISM
- ویدیوهای رایگان آموزشی WPF
- ارتقاء از WinForms به WPF
- خلاصهای کاربردی در مورد Observable collection
- دو تنظیم ضروری VS.NET جهت کار با WPF و Silverlight
- معرفی WPF Extended toolkit
- WPF و قالبهایی جهت کنترل DataGrid
- خلاصهای از مبحث نمایش اطلاعات hierarchical در WPF
- WPF4 و ویندوز 7 : به خاطر سپاری لیست آخرین فایلهای گشوده شده توسط برنامه
- نمایش یک فایل PDF در WinForms ، WPF و سیلورلایت
- چند نکته در مورد WPF MediaElement و ویندوز XP
- تعیین Fallback font برای قلمهای فارسی در WPF
- آموزش ایجاد برنامههای چند زبانه در WPF
- آشنایی و استفاده از WCF Data Services در Visualstudio 2012
- بارگذاری UserControl در WPF به کمک الگوی MVVM
- معماری لایه بندی نرم افزار #1
- معماری لایه بندی نرم افزار #2
- معماری لایه بندی نرم افزار #3
- معماری لایه بندی نرم افزار #4
- نحوه نمایش تمام آیکونهای تعریف شده در یک قلم در WPF
- نحوه استخراج آیکونهای یک قلم در WPF
- مقیدسازی (DataBinding) در WPF زمانی که دسترسی به DataContext وجود ندارد
- فراخوانی یک متداز یک کنترل WPF از XAML
- آشنایی با Catel MVVM Frameowork
- استفاده از ItemsControl جهت ساختن کنترلهای پویا در WPF
- ساخت فرمهای generic در WPF و Windows Application
- استفاده از #F در پروژههای WPF
- Markup Extensions در XAML
- Debug کردن Binding در XAML
- Bind کردن Enum به ItemsSource در XAML
- دسترسی به فیلدهای Static در XAML
- نگاهی به درون سیستم Binding در WPF و یافتن مواردی که هنوز در حافظهاند
- بهبود کارآیی کنترلهای لیستی WPF در حین بارگذاری تعداد زیادی از رکوردها
- چگونه تشخیص دهیم UI Virtualization در WPF خاموش شده است؟
- اضافه کردن امکان ویرایش WPF DataGrid در صورت نامعتبر بودن سلول ها
- انقیاد RadioButtonها در WPF به یک Enum
- یکی کردن اسمبلیهای یک پروژهی WPF
- بستن یک پنجره از طریق ViewModel با استفاده از خصوصیتهای پیوست شده هنگام استفاده از الگوی MVVM
- حرکت روی سلولهای دیتا گرید با فشردن کلید Enter در برنامههای WPF
- دسترسی به Collectionها در یک ترد دیگر در WPF
- آموزش WAF
- آموزش WAF (بررسی ساختار همراه با پیاده سازی یک مثال)
- آموزش WAF (بررسی Commandها)
- آموزش WAF (مشاهده تغییرات خواص ViewModel در Controller)
- تصادفی کردن آیتمهای لیست با استفاده از Extension Method
- استفاده از AvalonEdit در WPF
- فرمت شرطی اطلاعات به کمک تریگرها در WPF
- first chance exception چیست؟
- معرفی کتابخانهی OxyPlot
- معرفی DNTProfiler
- چگونه برنامههای دات نت را خارج از ویژوال استودیو دیباگ کنیم؟
- اسکرول روان لیستهای مجازی سازی شده در WPF 4.5
- پیاده سازی INotifyPropertyChanged با استفاده از Unity Container
ASP.NET MVC #22
تهیه سایتهای چند زبانه و بومی سازی نمایش اطلاعات در ASP.NET MVC
زمانیکه دات نت فریم ورک نیاز به انجام اعمال حساس به مسایل بومی را داشته باشد، ابتدا به مقادیر تنظیم شده دو خاصیت زیر دقت میکند:
الف) System.Threading.Thread.CurrentThread.CurrentCulture
بر این اساس دات نت میتواند تشخیص دهد که برای مثال خروجی متد DateTime.Now.ToString در کانادا و آمریکا باید با هم تفاوت داشته باشند. مثلا در آمریکا ابتدا ماه، سپس روز و در آخر سال نمایش داده میشود و در کانادا ابتدا سال، بعد ماه و در آخر روز نمایش داده خواهد شد. یا نمونهی دیگری از این دست میتواند نحوه نمایش علامت واحد پولی کشورها باشد.
ب) System.Threading.Thread.CurrentThread.CurrentUICulture
مقدار CurrentUICulture بر روی بارگذاری فایلهای مخصوصی به نام Resource، تاثیر گذار است.
این خواص را یا به صورت دستی میتوان تنظیم کرد و یا ASP.NET، این اطلاعات را از هدر Accept-Language دریافتی از مرورگر کاربر به صورت خودکار مقدار دهی میکند. البته برای این منظور نیاز است یک سطر زیر را به فایل وب کانفیگ برنامه اضافه کرد:
<system.web>
<globalization culture="auto" uiCulture="auto" />
یا اگر نیاز باشد تا برنامه را ملزم به نمایش اطلاعات Resource مرتبط با فرهنگ بومی خاصی کرد نیز میتوان در همین قسمت مقادیر culture و uiCulture را دستی تنظیم نمود و یا اگر همانند برنامههایی که چند لینک را بالای صفحه نمایش میدهند که برای مثال به نگارشهای فارسی/عربی/انگلیسی اشاره میکند، اینکار را با کد نویسی نیز میتوان انجام داد:
System.Threading.Thread.CurrentThread.CurrentCulture =
System.Globalization.CultureInfo.CreateSpecificCulture("fa");
جهت آزمایش این مطلب، ابتدا تنظیم globalization فوق را به فایل وب کانفیگ برنامه اضافه کنید. سپس به مسیر زیر در IE مراجعه کنید:
IE -> Tools -> Intenet options -> Genarl tab -> Languages
در اینجا میتوان هدر Accept-Language را مقدار دهی کرد. برای نمونه اگر مقدار زبان پیش فرض را به فرانسه تنظیم کنیم (به عنوان اولین زبان تعریف شده در لیست) و سپس سعی در نمایش مقدار decimal زیر را داشته باشیم:
string.Format("{0:C}", 10.5M)
اگر زبان پیش فرض، انگلیسی آمریکایی باشد، $ نمایش داده خواهد شد و اگر زبان به فرانسه تنظیم شود، یورو در کنار عدد مبلغ نمایش داده میشود.
تا اینجا تنها با تنظیم culture=auto به این نتیجه رسیدهایم. اما سایر قسمتهای صفحه چطور؟ برای مثال برچسبهای نمایش داده شده را چگونه میتوان به صورت خودکار بر اساس Accept-Language مرجح کاربر تنظیم کرد؟ خوشبختانه در دات نت، زیر ساخت مدیریت برنامههای چند زبانه به صورت توکار وجود دارد که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.
آشنایی با ساختار فایلهای Resource
فایلهای Resource یا منبع، در حقیقت فایلهایی هستند مبتنی بر XML با پسوند resx و هدف آنها ذخیره سازی رشتههای متناظر با فرهنگهای مختلف میباشد و برای استفاده از آنها حداقل یک فایل منبع پیش فرض باید تعریف شود. برای نمونه فایل mydata.resx را در نظر بگیرید. برای ایجاد فایل منبع اسپانیایی متناظر، باید فایلی را به نام mydata.es.resx تولید کرد. البته نوع فرهنگ مورد استفاده را کاملتر نیز میتوان ذکر کرد برای مثال mydata.es-mex.resx جهت فرهنگ اسپانیایی مکزیکی بکارگرفته خواهد شد، یا mydata.fr-ca.resx به فرانسوی کانادایی اشاره میکند. سپس مدیریت منابع دات نت فریم ورک بر اساس مقدار CurrentUICulture جاری، اطلاعات فایل متناظری را بارگذاری خواهد کرد. اگر فایل متناظری وجود نداشت، از اطلاعات همان فایل پیش فرض استفاده میگردد.
حین تهیه برنامهها نیازی نیست تا مستقیما با فایلهای XML منابع کار کرد. زمانیکه اولین فایل منبع تولید میشود، به همراه آن یک فایل cs یا vb نیز ایجاد خواهد شد که امکان دسترسی به کلیدهای تعریف شده در فایلهای XML را به صورت strongly typed میسر میکند. این فایلهای خودکار، تنها برای فایل پیش فرض mydata.resx تولید میشوند،از این جهت که تعاریف اطلاعات سایر فرهنگهای متناظر نیز باید با همان کلیدهای فایل پیش فرض آغاز شوند. تنها «مقادیر» کلیدهای تعریف شده در کلاسهای منبع متفاوت هستند.
اگر به خواص فایلهای resx در VS.NET دقت کنیم، نوع Build action آنها به embedded resource تنظیم شده است.
مثالی جهت بررسی استفاده از فایلهای Resource
یک پروژه جدید خالی ASP.NET MVC را آغاز کنید. فایل وب کانفیگ آنرا ویرایش کرده و تنظیمات globalization ابتدای بحث را به آن اضافه کنید. سپس مدل، کنترلر و View متناظر با متد Index آنرا با محتوای زیر به پروژه اضافه نمائید:
namespace MvcApplication19.Models
{
public class Employee
{
public int Id { set; get; }
public string Name { set; get; }
}
}
using System.Web.Mvc;
using MvcApplication19.Models;
namespace MvcApplication19.Controllers
{
public class HomeController : Controller
{
public ActionResult Index()
{
var employee = new Employee { Name = "Name 1" };
return View(employee);
}
}
}
@model MvcApplication19.Models.Employee
@{
ViewBag.Title = "Index";
}
<h2>
Index</h2>
<fieldset>
<legend>Employee</legend>
<div class="display-label">
Name
</div>
<div class="display-field">
@Html.DisplayFor(model => model.Name)
</div>
</fieldset>
<fieldset>
<legend>Employee Info</legend>
@Html.DisplayForModel()
</fieldset>
قصد داریم در View فوق بر اساس uiCulture کاربر مراجعه کننده به سایت، برچسب Name را مقدار دهی کنیم. اگر کاربری از ایران مراجعه کند، «نام کارمند» نمایش داده شود و سایر کاربران، «Employee Name» را مشاهده کنند. همچنین این تغییرات باید بر روی متد Html.DisplayForModel نیز تاثیرگذار باشد.
برای این منظور بر روی پوشه Views/Home که محل قرارگیری فایل Index.cshtml فوق است کلیک راست کرده و گزینه Add|New Item را انتخاب کنید. سپس در صفحه ظاهر شده، گزینه «Resources file» را انتخاب کرده و برای مثال نام Index_cshtml.resx را وارد کنید.
به این ترتیب اولین فایل منبع مرتبط با View جاری که فایل پیش فرض نیز میباشد ایجاد خواهد شد. این فایل، به همراه فایل Index_cshtml.Designer.cs تولید میشود. سپس همین مراحل را طی کنید، اما اینبار نام Index_cshtml.fa.resx را حین افزودن فایل منبع وارد نمائید که برای تعریف اطلاعات بومی ایران مورد استفاده قرار خواهد گرفت. فایل دومی که اضافه شده است، فاقد فایل cs همراه میباشد.
اکنون فایل Index_cshtml.resx را در VS.NET باز کنید. از بالای صفحه، به کمک گزینه Access modifier، سطح دسترسی متدهای فایل cs همراه آنرا به public تغییر دهید. پیش فرض آن internal است که برای کار ما مفید نیست. از این جهت که امکان دسترسی به متدهای استاتیک تعریف شده در فایل خودکار Index_cshtml.Designer.cs را در View های برنامه، نخواهیم داشت. سپس دو جفت «نام-مقدار» را در فایل resx وارد کنید. مثلا نام را Name و مقدار آنرا «Employee Name» و سپس نام دیگر را NameIsNotRight و مقدار آنرا «Name is required» وارد نمائید.
در ادامه فایل Index_cshtml.fa.resx را باز کنید. در اینجا نیز دو جفت «نام-مقدار» متناظر با فایل پیش فرض منبع را باید وارد کرد. کلیدها یا نامها یکی است اما قسمت مقدار اینبار باید فارسی وارد شود. مثلا نام را Name و مقدار آنرا «نام کارمند» وارد نمائید. سپس کلید یا نام NameIsNotRight و مقدار «لطفا نام را وارد نمائید» را تنظیم نمائید.
تا اینجا کار تهیه فایلهای منبع متناظر با View جاری به پایان میرسد.
در ادامه با کمک فایل Index_cshtml.Designer.cs که هربار پس از تغییر فایل resx متناظر آن به صورت خودکار توسط VS.NET تولید و به روز میشود، میتوان به کلیدها یا نامهایی که تعریف کردهایم، در قسمتهای مختلف برنامه دست یافت. برای نمونه تعریف کلید Name در این فایل به نحو زیر است:
namespace MvcApplication19.Views.Home {
public class Index_cshtml {
public static string Name {
get {
return ResourceManager.GetString("Name", resourceCulture);
}
}
}
}
بنابراین برای استفاده از آن در هر View ایی تنها کافی است بنویسیم:
@MvcApplication19.Views.Home.Index_cshtml.Name
به این ترتیب بر اساس تنظیمات محلی کاربر، اطلاعات به صورت خودکار از فایلهای Index_cshtml.fa.resx فارسی یا فایل پیش فرض Index_cshtml.resx، دریافت میگردد.
علاوه بر امکان دسترسی مستقیم به کلیدهای تعریف شده در فایلهای منبع، امکان استفاده از آنها توسط data annotations نیز میسر است. در این حالت میتوان مثلا پیغامهای اعتبار سنجی را بومی کرد یا حین استفاده از متد Html.DisplayForModel، بر روی برچسب نمایش داده شده خودکار، تاثیر گذار بود. برای اینکار باید اندکی مدل برنامه را ویرایش کرد:
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
namespace MvcApplication19.Models
{
public class Employee
{
[ScaffoldColumn(false)]
public int Id { set; get; }
[Display(ResourceType = typeof(MvcApplication19.Views.Home.Index_cshtml),
Name = "Name")]
[Required(ErrorMessageResourceType = typeof(MvcApplication19.Views.Home.Index_cshtml),
ErrorMessageResourceName = "NameIsNotRight")]
public string Name { set; get; }
}
}
همانطور که ملاحظه میکنید، حین تعریف ویژگیهای Display یا Required، امکان تعریف نام کلاس متناظر با فایل resx خاصی وجود دارد. به علاوه ErrorMessageResourceName به نام یک کلید در این فایل و یا پارامتر Name ویژگی Display نیز به نام کلیدی در فایل منبع مشخص شده، اشاره میکنند. این اطلاعات توسط متدهای Html.DisplayForModel، Html.ValidationMessageFor، Html.LabelFor و امثال آن به صورت خودکار مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
نکتهای در مورد کش کردن اطلاعات
در این مثال اگر فیلتر OutputCache را بر روی متد Index تعریف کنیم، حتما نیاز است به هدر Accept-Language نیز دقت داشت. در غیراینصورت تمام کاربران، صرفنظر از تنظیمات بومی آنها، یک صفحه را مشاهده خواهند کرد:
[OutputCache(Duration = 60, VaryByHeader = "Accept-Language")]
public ActionResult Index()
تطابق نگارش ویندوز و نگارش TortoiseSVN
اگر سیستم شما 64 بیتی است، حتما باید نگارش 64 بیتی TortoiseSVN را نصب کنید. در غیر اینصورت افزونههای Explorer آن بارگذاری نشده و نمایش آیکنهای آنرا از دست خواهید داد.
برنامههای دیگری که از Icon overlays استفاده میکنند
در سیستمهای 64 بیتی، سقف تعداد مدیریت کنندههای overlay icons (همین آیکنهای کوچک سبز و قرمز رنگ برنامه TortoiseSVN برای مثال)، فقط 15 عدد است. برای یافتن آنها برنامهی معروف AutoRuns را نصب کنید:
در اینجا Shell overlay icon identifiers را یافته و موارد اضافی و غیر مهم را به حالت انتخاب نشده در آورید.
مشکل SVN_ASP_DOT_NET_HACK
نگارشهای اولیه VS.NET، با پوشههایی که ابتدای نام آنها با دات شروع میشدند، مشکل داشتند. به همین جهت برنامهی TortoiseSVN در تنظیمات خود، امکان تعریف این پوشهها را به نام SVN_ بجای SVN. میسر کرده بود.
این تنظیم در نگارشهای جدید TortoiseSVN حذف شدهاست. بنابراین اگر TortoiseSVN جدیدی را بر روی سیستمی که با روش قدیمی پوشههای تغییر نام یافته SVN_ کار میکردهاست نصب کنید، به نظر خواهد رسید که همه چیز از کار افتاده است. تنها کاری که باید انجام شود، حذف _ و تبدیل آن به دات است.
اگر پوشههای زیادی را دارید که باید به این نحو تغییر کنند، یک bat فایل درست کرده و از دستور زیر استفاده کنید:
FOR /R %%f IN (_svn) DO IF EXIST "%%f" ( ATTRIB -h "%%f" RENAME "%%f" .svn ATTRIB +h "%%f" )
نیاز به بهروز رسانی ساختار SVN
در نگارشهای اولیه SVN، پوشههای مخفی آن در هر زیر پوشهای حضور داشتند. در نگارشهای جدید این برنامه، تمام این زیر پوشههای مخفی تبدیل به یک پوشه، در ریشهی پروژه شدهاند. در این حالت اگر در ریشهی پروژه کلیک راست کنید، TortoiseSVN گزینهی upgrade را نمایش خواهد داد. پس از آن همه چیز به حالت معمول بر میگردد.