Welcome to The Xamarin Show Snack Pack Edition. A Snack Pack is bite sized episode that is focused on a specific topic and covered in just a few minutes. Today, we take a look at how to manage and upgrade your Xamarin and Xamarin.Forms based applications to target .NET Standard. We also see how to install existing PCL based NuGets into that library.
I’ve been building some ASP.NET Core apps as of late and had to dig into how Dependency Injection works there. After talking with Julie Lerman a bit on Twitter about it, I realized that there might be some confusing things about how it works in ASP.NET Core, so I’m hoping I can add some clarity in this post.
In this article we are going to discuss how to insert, update and delete data into database using ASP.NET MVC 4.0. There is a Layout page and Data base script that we are going to use for this but we are not going to discuss much how to create a Layout page and database script here in detail.
در مقاله قبلی ، درباره دلایل استفاده از Xamarin ، کمی صحبت کردیم. حال وقت آن رسیده که به سراغ نصب و راه اندازی اولین پروژه زمارین برویم.
اگر شما از Visual Studio 2015 به بعد استفاده کنید، موقع نصب قادر خواهید بود که با انتخاب گزینه Mobile Development و انتخاب Xamarin ، آن را نصب و همچنین تمامی فایل‌های مربوط به آن را دریافت کنید. در نظر داشته باشید که در طول این پروسه شما باید از ف.یل.تر شکن استفاده کنید، چرا که بعضی از فایل‌ها مانند Android Sdk بر روی سرور گوگل قرار دارد و گوگل آپی‌های ایران را برای برنامه نویسان فیلتر کرده است (البته اگر بسته‌ی کامل VS 2017 را دریافت کرده باشید، تمام این پیش نیازها، به همراه این بسته‌ی 21~ گیگابایتی موجود است و این مشکلات را نخواهید داشت).
حال اگر در حال حاضر Visual Studio را بر روی سیستم خود نصب دارید و زمارین را نصب نکرده اید میتوانید از طریق خود سایت زمارین اقدام به دانلود آن بکنید. در نظر داشته باشید، وقتیکه فایل نصبی را از سایت دریافت میکنید، برنامه شروع به نصب خودکار زمارین و تمامی موارد مورد نیاز خود میکند که در این مورد هم به ف.یل.تر شکن نیاز دارید (منهای بسته‌ی کامل VS 2017 که پیشتر عنوان شد). همانطور که بالا گفته شد فایل هایی مانند Android Sdk را نمیتوان از آی پی ایران دانلود کرد (مگر اینکه از سایت‌های واسط استفاده کنید).
پس از موافقت با حقوق کپی رایت زمارین، سیستم شما
را جستجو کرده و تمامی موارد مورد نیاز را که نیاز به نصب دارند، به شما نشان
داده و نصب خواهد کرد.
اگر همه مراحل با موفقیت به پایان برسد، پیغامی مبنی بر موفقیت آمیز بودن عملیات را دریافت خواهید کرد. اما اگر به هر دلیلی فایل نصبی نتواند فایل‌های مورد نیاز را دانلود کند، پیغامی مبنی بر شکست عملیات دانلود فایل مورد نظر را دریافت میکنید. در این صورت میتوانید صفحه‌ای را مشاهده کنید که درون آن تمامی فایل‌های دانلود نشده و لینک دانلود مستقیم آنها قرار دارند و شما میتوانید فایل‌های offline آنها را دانلود کرده و به صورت دستی بر روی سیستم نصب نمایید.
اگر تمامی فایل‌های مورد نظر را دانلود کرده باشید، قادر خواهید بود اولین پروژه‌ی خود را شروع کنید. قبل از اینکه کار با زمارین را شروع کنیم، اجازه دهید از اینکه ویژوال استودیو تمامی فایل‌های نصب شده را تشخیص داده یا خیر، مطمئن شویم. ویژوال استودیوی خود را باز کرده و از منوی Tools، گزینه‌ی Options را انتخاب و بعد از باز شدن صفحه مورد نظر، در انتهای لیست، گزینه Xamarin را انتخاب کنید.
اگر تمامی مراحل با موفقیت انجام شده باشند، ویژوال استودیو تمامی فایل‌ها را به صورت خودکار تشخیص خواهد داد. اما اگر ویژوال استودیو به هر دلیلی هر کدام از این‌ها را تشخیص نداد، ابتدا از نصب بودن آنها اطمینان حاصل نمایید و سپس به صورت دستی مسیر آنها را مشخص کنید.
نکته : در نظر داشته باشید فایل‌های زیر برای اجرای برنامه بر روی اندروید میباشند و اگر شما تمایلی به اجرای نرم افزار خود را بر روی اندروید ندارید، میتوانید از آنها صرف نظر کنید.
در این مرحله میخواهیم اولین برنامه زمارین خود را شروع کنیم. همانطور که در مقاله قبلی توضیح داده شد، شما میتوانید از xamarin forms و یا xamarin native استفاده کنید. Xamarin forms ساختاری برای code sharing میباشد که توسط شرکت زمارین توسعه داده شده‌است. به این ترتیب شما قادر خواهید بود که با استفاده از Xamarin Forms با نوشتن کمترین کد، نرم افزار خود را بر روی پلتفرم‌های پشتیبانی شده‌ی توسط زمارین اجرا کنید. استفاده از Xamarin Forms برای یک پروژه‌ی تجاری بسیار مناسب میباشد؛ اما در برخی موارد شما باید از Xamarin Native هم استفاده نمایید که در این صورت هم زمارین دست شما را نخواهد بست و قادر خواهید بود که به صورت ترکیبی از Xamarin Forms و Xamarin Native از آن استفاده نمایید.
حال به سراغ ساخت اولین پروژه زمارین برویم. در ابتدا برای ایجاد یک پروژه، از منوی File گزینه New و سپس گزینه Project را انتخاب کنید. در پنجره باز شده از سمت چپ گزینه C# را انتخاب و از زیر منوی Cross Platform گزینه Cross Platform App را انتخاب کنید.
پس از تایید با صفحه زیر مواجه خواهید شد.
در این قسمت همانطورکه مشاهده میکنید میتوانید از دو نوع قالب استفاده کنید و همانطور که از نام آنها مشخص است، Master Detail دو پروژه خواهد ساخت که میتوانید از آن برای سناریو‌های خاص استفاده کنید. در قسمت پایین، UI Technology مشخص کننده‌ی شیوه پیاده سازی ظاهر برنامه است. زمارین فرم برای پیاده سازی ظاهر برنامه از Xaml استفاده میکند و شما میتوانید از طریق آن ظاهر تمامی پلت فرم‌ها را پیاده کنید. همچنین قادر خواهید بود بجای استفاده از Xaml، از زبان‌های مخصوص هر پلتفرم مانند Xml برای اندروید استفاده کرده و ظاهر نرم افزار خود را با استفاده از آن پیاده کنید.
زمارین فرم برای Code Sharing از دو روش استفاده میکند.
مزایا:
· شما به تمامی قسمت‌های یک پلتفرم دسترسی دارید.
· قادر خواهید بود کدهایی مخصوص به هر پلتفرم را بنویسید.
· میتوانید با استفاده از Conditional Compilation، بر اساس نوع پلتفرم، شروطی را اعمال نمایید.
معایب:
· شما با این روش نمیتوانید DLL ایی را تولید کنید و از آن در پروژه‌های دیگر استفاده نمایید.
· نوشتن Unit Testing نسبت به روش Portable پیچیده‌تر است.
مزایا:
· شما قادر خواهید بود از پروژه خود DLL تهیه کرده و در مابقی پروژه‌ها از آن استفاده کنید.
· نوشتن Unit Test به سادگی امکان پذیر است.
معایب:
· در این روش شما نمیتوانید از کدهای مخصوص به هر پلتفرم ( Platform-Specific ) استفاده کنید (البته با استفاده از Dependency Injection امکان پذیر است).
· فقط قادر خواهید بود که از زیر مجموعه .Net استفاده نمایید.
در ادامه پس از انتخاب Xamarin Forms و Shared Project، بر روی Ok کلیک کنید. همانطور که میبینید ویژوال استودیو شروع به ساخت پروژه‌های برنامه میکند. اگر تمامی Sdk های مورد نیاز را نصب کرده باشید، ویژوال استدیو 5 پروژه را برای شما میسازد (در نظر داشته باشید که اگر SDK مربوط به Universal Windows Platform را هم نصب کرده باشید، پروژه‌ی مربوط به آن را نیز خواهید دید).
اولین پروژه، پروژه Shared است که کدهای برنامه در این پروژه نوشته خواهد شد.
دومین پروژه همانطور که از پسوند آن مشخص است، پروژه مربوط به اندروید است. در نظر داشته باشید که پروژه‌هایی که مربوط به پلتفرم‌ها میباشند، برای نوشتن کدهای مخصوص به هر پلتفرم در دسترس میباشند و کدهای نوشته شده در این پروژه‌ها و پروژه Shared ترکیب شده و بعد کامپایل میشوند.
در زمارین برنامه‌ها از فایلی به نام App
اجرا میشوند. این فایل علاوه بر دسترسی به Life Cycle اپلیکیشن، وظیفه‌ی دیگر آن مشخص کردن اولین
صفحه‌ی برنامه نیز میباشد. این فایل درون پروژه Shared قرار دارد.
همانطور که مشاهده میکنید پس از باز کردن فایل App، در متد سازنده آن صفحه اصلی، به صفحه‌ای به نام MainPage که یک فایل Xaml میباشد، تنظیم شده‌است. پس از باز کردن فایل MainPage با کدهای زیر مواجه میشویم.
<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?>
<ContentPage xmlns="http://xamarin.com/schemas/2014/forms"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2009/xaml"
xmlns:local="clr-namespace:PreviewerTest"
x:Class="PreviewerTest.MainPage">
<Label Text="Welcome to Xamarin Forms!"
VerticalOptions="Center"
HorizontalOptions="Center" />
</ContentPage>
که مشخص کننده یک لیبل با متن Welcome to Xamarin Forms! میباشد. پس از اجرای برنامه میتوانیم کد اجرا شده را مشاهده کنیم.
بنابراین برای ایجاد یک کامپوننت میتوانیم به اینصورت عمل کنیم:
var app = angular.module("dntModule", []);
app.component("pmApp", {
template: `Hello this is a simple component`
}); همانطور که مشاهده میکنید تابع component دو پارامتر را از ورودی دریافت خواهد کرد؛ نام کامپوننت و یک شیء برای تعیین تنظیمات کامپوننت. نام کامپوننت در اینجا به صورت camel case تعریف شده است؛ که در واقع یک convention برای Angular است. در اینحالت برای استفاده‌ی از کامپوننت باید به اینصورت عمل کنیم:
<pm-app></pm-app>
در قسمت تنظیمات کامپوننت، در ساده‌ترین حالت یک template تعیین شده‌است که بیانگر نحوه‌ی رندر شدن یک کامپوننت میباشد. در اینحالت وقتی انگیولار به تگ فوق برسد، یک کامپوننت با نام pmApp را بارگذاری خواهد کرد.
ایجاد یک کامپوننت ساده
در ادامه میخواهیم یک کامپوننت ساده را جهت نمایش یکسری URL درون صفحه طراحی کنیم. ساختار صفحه index.html به صورت زیر خواهد بود:
<html ng-app="DNT">
<head>
<meta charset="UTF-8">
<title>Using Angular Component</title>
<link rel="stylesheet" href="bower_components/bootstrap/dist/css/bootstrap.css">
<link rel="stylesheet" href="bower_components/font-awesome/css/font-awesome.min.css">
</head>
<body>
<div class="container">
<div class="row">
<div class="col-md-3">
<dnt-widget></dnt-widget>
</div>
</div>
</div>
<script src="bower_components/angular/angular.js"></script>
<script src="scripts/app.js"></script>
<script src="scripts/components/dnt-widget.component.js"></script>
</body>
</html> در اینجا ابتدا توسط دایرکتیو ng-app، به Angular، ماژول‌مان را معرفی کرده‌ایم. سپس مداخل بوت‌استرپ و کتابخانه‌ی font-awesome را مشاهده میکنید. در ادامه، کتابخانه‌ی Angular و همچنین فایل app.js جهت معرفی ماژول برنامه معرفی شده‌است. در نهایت نیز یک فایل در مسیر ذکر شده برای قرار دادن کدهای کامپوننت در مسیر scripts/components اضافه شده‌است.
همانطور که ملاحظه میکنید، کامپوننت‌مان به صورت یک تگ سفارشی، درون صفحه قرار گرفته است:
<dnt-archive></dnt-archive>
در ادامه باید به Angular، نحوه‌ی تعریف این کامپوننت را اعلام کنیم. بنابراین یک فایل جاوا اسکریپتی را با نام dnt-widget.component، با محتویات زیر ایجاد کنید:
(function () {
"use strict";
var app = angular.module("DNT");
function DntArchiveController() {
var model = this;
model.panel = {
title: "Panel Title",
items: [
{
title: "Dotnettips", url: "https://www.dntips.ir"
},
{
title: "Google", url: "http://www.google.con"
},
{
title: "Yahoo", url: "http://www.yahoo.con"
}
]
};
};
app.component("dntWidget", {
templateUrl: '/scripts/components/dnt-widget.component.html',
controllerAs: "model",
controller: DntArchiveController
});
} ()); توضیح کدهای فوق:
همانطور که مشاهده میکنید، برای پارمتر دوم کامپوننت، سه پراپرتی را تعیین کرده‌ایم:
templateUrl: به کمک این پراپرتی به Angular گفته‌ایم که محتوای قالب این کامپوننت، درون یک فایل HTML مجزا قرار دارد و به صورت linked template میباشد.
controllerAs: یکی از مزایای استفاده از کامپوننت‌ها، استفاده از controller as syntax میباشد. لازم به ذکر است اگر این پراپرتی را مقداردهی نکنیم، به صورت پیش‌فرض مقدار ctrl$ در نظر گرفته خواهد شد.
controller: مزیت دیگر کامپوننت‌ها، استفاده از کنترلرها است. با استفاده از این پراپرتی، یک کنترلر را برای کامپوننت‌مان رجیستر کرده‌ایم. در نتیجه زمانیکه‌ی Angular می‌خواهد کامپوننت‌مان را نمایش دهد، تابع تعریف شده برای این پراپرتی، جهت ایجاد یک controller instance فراخوانی خواهد شد. بنابراین هر پراپرتی یا تابعی که برای این controller instance تعریف کنیم، به راحتی درون ویوی آن جهت اعمال بایندینگ در دسترس خواهد بود (در نتیجه نیازی به scope$ نخواهد بود).
درون کنترلر نیز برای راحتی کار و همچنین به عنوان یک best practice، مقدار this را توسط یک متغیر با نام model، کپچر کرده‌ایم. در اینجا یک شیء را با نام panel نیز به مدل اضافه کرده‌ایم.
محتویات تمپلیت:
<div class="panel panel-default">
<div class="panel-heading">
<h3 class="panel-title">
<span class="fa fa-archive"></span>
{{ model.panel.title}}
</h3>
</div>
<ul class="list-group">
<li class="list-group-item" ng-repeat="item in model.panel.items">
<span class="fa fa-industry"></span>
<a href="{{ item.url }}">{{ item.title }}</a>
</li>
</ul>
</div> ویوی کامپوننت پیچیدگی خاصی ندارد. همانطور که مشاهده میکنید یک پنل بوت‌استرپی را ایجاد کرده‌ایم که مقدار عنوان آن و همچنین آیتم‌های آن، از شیء اتچ شده به مدل دریافت خواهند شد. بنابراین اکنون اگر برنامه را اجرا کنید، خروجی کامپوننت را به اینصورت مشاهده خواهید کرد:
همانطور که مشاهده میکنید استفاده از کامپوننت‌ها در Angular 1.5 در مقایسه با ایجاد دایرکتیوها و کنترلرها خیلی ساده‌تر است. در واقع امکانات این API جدید تنها به مثال فوق ختم نمی‌شود؛ بلکه این API یک سیستم مسیریابی جدید را نیز معرفی کرده است که در قسمت‌های بعدی به آن نیز خواهیم پرداخت.
جهت تکمیل بحث نیز یک تقویم شمسی ساده را در اینجا قرار داده‌ام. میتوانید جهت مرور بحث جاری به کدهای آن مراجعه کنید. البته هدف از تعریف این پروژه تنها یک مثال ساده برای معرفی کامپوننت‌ها بود و طبیعتاً باگ‌های زیادی دارد. اگر مایل بودید میتوانید در توسعه‌ی آن مشارکت نمائید.
کدهای این قسمت را نیز از اینجا میتوانید دریافت کنید.
namespace KendoUI11.Models
{
public class BlogComment
{
public int Id { set; get; }
public string Body { set; get; }
public int? ParentId { get; set; }
// مخصوص کندو یو آی هستند
public bool HasChildren { get; set; }
public string imageUrl { get; set; }
}
} using System.Collections.Generic;
namespace KendoUI11.Models
{
/// <summary>
/// منبع داده فرضی جهت سهولت دموی برنامه
/// </summary>
public static class BlogCommentsDataSource
{
private static readonly IList<BlogComment> _cachedItems;
static BlogCommentsDataSource()
{
_cachedItems = createBlogCommentsDataSource();
}
public static IList<BlogComment> LatestComments
{
get { return _cachedItems; }
}
/// <summary>
/// هدف صرفا تهیه یک منبع داده آزمایشی ساده تشکیل شده در حافظه است
/// </summary>
private static IList<BlogComment> createBlogCommentsDataSource()
{
var list = new List<BlogComment>();
var comment1 = new BlogComment
{
Id = 1, Body = "نظر من این است که", HasChildren = true, ParentId = null
};
list.Add(comment1);
var comment12 = new BlogComment
{
Id = 2, Body = "پاسخی به نظر اول", HasChildren = true, ParentId = 1
};
list.Add(comment12);
var comment12A = new BlogComment
{
Id = 3, Body = "پاسخی دیگری به نظر اول", HasChildren = false, ParentId = 1
};
list.Add(comment12A);
var comment121 = new BlogComment
{
Id = 4, Body = "پاسخی به پاسخ به نظر اول", HasChildren = false, ParentId = 2
};
list.Add(comment121);
var comment2 = new BlogComment
{
Id = 5, Body = "نظر 2", HasChildren = true, ParentId = null, imageUrl= "images/search.png"
};
list.Add(comment2);
var comment21 = new BlogComment
{
Id = 6, Body = "پاسخ به نظر 2", HasChildren = false, ParentId = 5
};
list.Add(comment21);
return list;
}
}
} using System.Linq;
using System.Web.Mvc;
using KendoUI11.Models;
namespace KendoUI11.Controllers
{
public class HomeController : Controller
{
public ActionResult Index()
{
return View(); // shows the page.
}
[HttpGet]
public ActionResult GetBlogComments(int? id)
{
if (id == null)
{
//دریافت ریشه‌ها
return Json(
BlogCommentsDataSource.LatestComments
.Where(x => x.ParentId == null) // ریشه‌ها
.ToList(),
JsonRequestBehavior.AllowGet);
}
else
{
//دریافت فرزندهای یک ریشه
return Json(
BlogCommentsDataSource.LatestComments
.Where(x => x.ParentId == id)
.ToList(),
JsonRequestBehavior.AllowGet);
}
}
}
} <!--نحوه‌ی راست به چپ سازی -->
<div class="k-rtl k-header demo-section">
<div id="my-treeview"></div>
</div>
@section JavaScript
{
<script type="text/javascript">
$(function () {
var dataSource = new kendo.data.HierarchicalDataSource({
transport: {
read: {
url: "@Url.Action("GetBlogComments", "Home")",
dataType: "json",
contentType: 'application/json; charset=utf-8',
type: 'GET'
}
},
schema: {
model: {
id: "Id",
hasChildren: "HasChildren"
}
}
});
$("#my-treeview").kendoTreeView({
//استفاده از قالب در صورت نیاز
template: kendo.template($("#treeview-template").html()),
checkboxes: {
checkChildren: false
},
dataSource: dataSource,
dataTextField: "Body",
//رخدادها
select: function (e) { console.log("Selecting: " + this.text(e.node)); },
check: function (e) { console.log("Checkbox changed :: " + this.text(e.node)); },
change: function (e) { console.log("Selection changed"); },
collapse: function (e) { console.log("Collapsing " + this.text(e.node)); },
expand: function (e) { console.log("Expanding " + this.text(e.node)); }
});
});
</script>
<script id="treeview-template" type="text/kendo-ui-template">
<strong> #: item.Body # </strong>
</script>
<style scoped>
.demo-section {
width: 100%;
height: 300px;
}
</style>
} <script src="cordova.js"></script>
(function () {
"use strict";
document.addEventListener( 'deviceready', onDeviceReady.bind( this ), false );
function onDeviceReady() {
// Handle the Cordova pause and resume events
document.addEventListener( 'pause', onPause.bind( this ), false );
document.addEventListener('resume', onResume.bind(this), false);
document.addEventListener('menubutton', onMenuButton.bind(this), false);
document.addEventListener('backbutton', onBackButton.bind(this), false);
//document.addEventListener('searchbutton', onResume.bind(this), false);
//document.addEventListener('endcallbutton', onResume.bind(this), false);
//document.addEventListener('offline', onResume.bind(this), false);
//document.addEventListener('online', onResume.bind(this), false);
//document.addEventListener('startcallbutton', onResume.bind(this), false);
//document.addEventListener('volumedownbutton', onResume.bind(this), false);
//document.addEventListener('volumeupbutton', onResume.bind(this), false);
// TODO: Cordova has been loaded. Perform any initialization that requires Cordova here.
};
function onPause() {
// TODO: This application has been suspended. Save application state here.
alert("paused");
};
function onResume() {
alert("resume");
};
function onMenuButton() {
alert("menu");
};
function onBackButton() {
alert("back button");
};
} )(); 
.در مقالات آینده از افزونه‌های موجود، برای مدیریت رخداد‌های باتری سیستم استفاده خواهیم کرد
Phones/Tablets
Android 1.6+
BlackBerry 5+
iOS 3+
Windows Phone 7
WebOS 1.4+
Symbian (Nokia S60)
Firefox Mobile Opera Mobile 11+
Opera Mini 5+
Desktop browsers
Chrome 11+
Firefox 3.6+
Internet Explorer 7+
Safari
برای نصب jQuery Mobile کافی است دستورات زیر را در package manager console ویژوال استودیو استفاده کنید:
PM>install-package jquery
PM>install-package jquery.mobile.rtl
بعد از دانلود فایل‌های مورد نظر خود، فولدری بنام jquery.mobile.rtl در ریشه پروژه ایجاد خواهد شد. به ترتیب فایل های rtl.jquery.mobile-1.4.0.css و rtl.jquery.mobile-1.4.0.js موجود در زیر شاخه‌های فلدر مذکور را به head و آخر body فایل index.html اضافه کنید.
<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
<meta charset="utf-8" />
<title>CordovaApp01</title>
<!-- CordovaApp01 references -->
<link href="css/index.css" rel="stylesheet" />
<link href="jquery.mobile.rtl/css/themes/default/rtl.jquery.mobile-1.4.0.css" rel="stylesheet" />
</head>
<body>
<div data-role="page" id="page1">
<div data-role="header">
<h1>اولین برنامه</h1>
</div>
<div data-role="content">
<p>سلام من محتوای اولین برنامه هستم</p>
</div>
<div data-role="footer">
<h1>من فوتر هستم</h1>
</div>
</div>
<!-- Cordova reference, this is added to your app when it's built. -->
<script src="scripts/jquery-2.1.3.min.js"></script>
<script src="cordova.js"></script>
<script src="scripts/platformOverrides.js"></script>
<script src="scripts/index.js"></script>
<script src="jquery.mobile.rtl/js/rtl.jquery.mobile-1.4.0.js"></script>
</body>
</html> نتیجه‌ی نهایی به شکل زیر خواهد بود:
در مقاله‌ی بعد به استفاده از pluginها خواهیم پرداخت.
ادامه دارد...
using System;
using System.Web;
namespace OPMLCleaner
{
public static class UrlNormalization
{
public static bool AreTheSameUrls(this string url1, string url2)
{
url1 = url1.NormalizeUrl();
url2 = url2.NormalizeUrl();
return url1.Equals(url2);
}
public static bool AreTheSameUrls(this Uri uri1, Uri uri2)
{
var url1 = uri1.NormalizeUrl();
var url2 = uri2.NormalizeUrl();
return url1.Equals(url2);
}
public static string[] DefaultDirectoryIndexes = new[]
{
"default.asp",
"default.aspx",
"index.htm",
"index.html",
"index.php"
};
public static string NormalizeUrl(this Uri uri)
{
var url = urlToLower(uri);
url = limitProtocols(url);
url = removeDefaultDirectoryIndexes(url);
url = removeTheFragment(url);
url = removeDuplicateSlashes(url);
url = addWww(url);
url = removeFeedburnerPart(url);
return removeTrailingSlashAndEmptyQuery(url);
}
public static string NormalizeUrl(this string url)
{
return NormalizeUrl(new Uri(url));
}
private static string removeFeedburnerPart(string url)
{
var idx = url.IndexOf("utm_source=", StringComparison.Ordinal);
return idx == -1 ? url : url.Substring(0, idx - 1);
}
private static string addWww(string url)
{
if (new Uri(url).Host.Split('.').Length == 2 && !url.Contains("://www."))
{
return url.Replace("://", "://www.");
}
return url;
}
private static string removeDuplicateSlashes(string url)
{
var path = new Uri(url).AbsolutePath;
return path.Contains("//") ? url.Replace(path, path.Replace("//", "/")) : url;
}
private static string limitProtocols(string url)
{
return new Uri(url).Scheme == "https" ? url.Replace("https://", "http://") : url;
}
private static string removeTheFragment(string url)
{
var fragment = new Uri(url).Fragment;
return string.IsNullOrWhiteSpace(fragment) ? url : url.Replace(fragment, string.Empty);
}
private static string urlToLower(Uri uri)
{
return HttpUtility.UrlDecode(uri.AbsoluteUri.ToLowerInvariant());
}
private static string removeTrailingSlashAndEmptyQuery(string url)
{
return url
.TrimEnd(new[] { '?' })
.TrimEnd(new[] { '/' });
}
private static string removeDefaultDirectoryIndexes(string url)
{
foreach (var index in DefaultDirectoryIndexes)
{
if (url.EndsWith(index))
{
url = url.TrimEnd(index.ToCharArray());
break;
}
}
return url;
}
}
} <?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<opml xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xmlns:xsd="http://www.w3.org/2001/XMLSchema" version="1.0">
<body>
<outline text="آی تی ایرانی">
<outline type="rss"
text="فید کلی آخرین نظرات، مطالب، اشتراک‌ها و پروژه‌های .NET Tips"
title="فید کلی آخرین نظرات، مطالب، اشتراک‌ها و پروژه‌های .NET Tips"
xmlUrl="https://www.dntips.ir/Feed/LatestChanges"
htmlUrl="https://www.dntips.ir/" />
</outline>
</body>
</opml> using System.Xml.Serialization;
namespace OPMLCleaner
{
[XmlType(TypeName="outline")]
public class Opml
{
[XmlAttribute(AttributeName="text")]
public string Text { get; set; }
[XmlAttribute(AttributeName = "title")]
public string Title { get; set; }
[XmlAttribute(AttributeName = "type")]
public string Type { get; set; }
[XmlAttribute(AttributeName = "xmlUrl")]
public string XmlUrl { get; set; }
[XmlAttribute(AttributeName = "htmlUrl")]
public string HtmlUrl { get; set; }
}
} var document = XDocument.Load("it-92-03-01.opml");
var results = (from node in document.Descendants("outline")
where node.Attribute("htmlUrl") != null && node.Parent.Attribute("text") != null
&& node.Parent.Attribute("text").Value == "آی تی ایرانی"
select new Opml
{
HtmlUrl = (string)node.Attribute("htmlUrl"),
Text = (string)node.Attribute("text"),
Title = (string)node.Attribute("title"),
Type = (string)node.Attribute("type"),
XmlUrl = (string)node.Attribute("xmlUrl")
}).ToList(); using System.Collections.Generic;
namespace OPMLCleaner
{
public class OpmlCompare : EqualityComparer<Opml>
{
public override bool Equals(Opml x, Opml y)
{
return UrlNormalization.AreTheSameUrls(x.HtmlUrl, y.HtmlUrl);
}
public override int GetHashCode(Opml obj)
{
return obj.HtmlUrl.GetHashCode();
}
}
} var distinctResults = results.Distinct(new OpmlCompare()).ToList();
.NET 8 .🚀🔥: Search with Elastic Search 🔍
