.NET on Azure for Beginners
8 videos
.NET on Azure for Beginners will teach you the basics of Azure and how to leverage its services and features to build amazing cloud applications. You will learn how to deploy web apps, work with storage and data, authenticate and use Managed Identity, harness the power of containers, and even deploy with GitHub Actions. By the end of this series, you will have the skills and confidence to start developing your own .NET applications on Azure!
رویدادها در jQuery
$().click(fn) $().bind('click',fn) $().live('click',fn) $().delegate(selector, 'click', fn) $().on('click',fn); $().on('click', selector ,fn);
$(".test").bind( "click mouseover mouseout", function() { console.log('fired!') } );
$(".test").unbind( "click");
مورد سوم، متد معروف live است که هم بر روی المانهای قدیمی و هم بر روی المانهای جدید جواب میدهد. ولی نکتهای که در مورد live وجود دارد این است که در نسخههای اخیر به دلیلی که در جلوتر عنوان میشود حذف شده است و دیگر وجود ندارد. دلیل این حذف هم این میباشد که در واقع متد live برای اینکه افزوده شدن المانهای جدید را زیر نظر بگیرد، به خود المان متصل نمیشود؛ بلکه به به کل سند HTML یا بدنه وب سایت متصل میشد و کل ناحیه را مورد بررسی قرار میداد تا اگر المان جدیدی اضافه شد، بتواند رویداد مرتبطی را بر روی آن اجرا کند. همچنین در این حالت رویدادیهایی از این نوع، در اجداد این المان نیز اجرا میگردند. یعنی رویداد، از المان آغاز شده، سپس به سمت اجدادش انتقال خواهد یافت (به این حالت Bubbling up گفته میشود). پس برای اینکه این ناحیه کوچکتر و جزئیتر شود، متد دیگری جایگزین آن شد؛ به نام delegate:
$("#area").delegate('.test','click',function(e){...}); ---------------------------------------- <div id="area"> <span>Span1</span> <span>Span2</span> </div>
از نسخه 1.7 به بعد توصیه شدهاست به جای تمامی متدهای بالا، از on استفاده شود که به مراتب کارآایی بهتری دارد و اکثر این متدهای بالا، حذف یا منسوخ شده اعلام گشتهاند و احتمال حذف آنها در نسخه آتی وجود دارد. به عنوان مثال delegate از نسخه 3 به بعد منسوخ اعلام شدهاست. نحوه صدا زدن on بجای دلیگیت به شکل زیر خواهد بود:
$("#area").on('click','.test',function(e){...});
نکته مهم : بعضیها برای راحتی کار بدین شکل کار میکنند ولی این شیوه فرقی با متد live ندارد.
$("body").on('click','.test',function(e){...});
در حالت Bubbling up این گونه است که اگر کدی به شکل زیر باشد و رویداد کلیک روی text هدف ما باشد، رویداد کلیک به سمت اجداد آن حرکت میکند. یعنی ابتدا رویداد کلیک b اجرا میشود، سپس a و سپس رویداد کلیک div اجرا میشود و الی آخر:
<div> <a> <b>text</b> </a> </div>
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8"> <title></title> <script src="https://code.jquery.com/jquery-1.12.4.min.js" integrity="sha256-ZosEbRLbNQzLpnKIkEdrPv7lOy9C27hHQ+Xp8a4MxAQ=" crossorigin="anonymous"></script> <script src="http://code.jquery.com/jquery-migrate-1.4.1.js"></script> <script> $(document).ready(function(){ $(".myspan").on( "click",".test", function(e) { e.stopPropagation(); console.log('test fired!') } ); $(".myspan").on( "click", function() { console.log(' myspan fired!') } ); $(".mydiv").on( "click", function() { console.log(' mydiv fired!') } ); }); </script> </head> <body> <div class="mydiv"> <span class="myspan"> <button type="button" class="test">Ok</button> </span> </div> </body> </html>
نکته تکمیلی اینکه در استفاده از دلیگیت و on میتوان رویدادها را به شکل زیر هم مورد استفاده قرار داد:
$().on({ 'click': function (e) { // function }, 'hover': function (e) { // function } });
columns: [ { field: "IsAvailable", title: "موجود است", template: '<input type="checkbox" #= IsAvailable ? checked="checked" : "" # disabled="disabled" ></input>' } ]
همانطور که در این مثال نیز مشاهده میکنید، قالبهای Kendo UI از Hash (#) syntax استفاده میکنند. در اینجا قسمتهایی از قالب که با علامت # محصور میشوند، در حین اجرا، با اطلاعات فراهم شده جایگزین خواهند شد.
برای رندر مقادیر ساده میتوان از # =# استفاده کرد. از # :# برای رندر اطلاعات HTML-encoded کمک گرفته میشود و # # برای رندر کدهای جاوا اسکریپتی کاربرد دارد. از حالت HTML-encoded برای نمایش امن اطلاعات دریافتی از کاربران و جلوگیری از حملات XSS استفاده میشود.
اگر در این بین نیاز است # به صورت معمولی رندر شود، در حالت کدهای جاوا اسکریپتی به صورت #\\ و در HTML ساده به صورت #\ باید مشخص گردد.
مثالی از نحوهی تعریف یک قالب Kendo UI
<!--دریافت اطلاعات از منبع محلی--> <script id="javascriptTemplate" type="text/x-kendo-template"> <ul> # for (var i = 0; i < data.length; i++) { # <li>#= data[i] #</li> # } # </ul> </script> <div id="container1"></div> <script type="text/javascript"> $(function () { var data = ['User 1', 'User 2', 'User 3']; var template = kendo.template($("#javascriptTemplate").html()); var result = template(data); //Execute the template $("#container1").html(result); //Append the result }); </script>
در ادامه باید این قالب را رندر کرد. برای این منظور یک div با id مساوی container1 را جهت تعیین محل رندر نهایی اطلاعات مشخص میکنیم. سپس متد kendo.template بر اساس id قالب اسکریپتی تعریف شده، یک شیء قالب را تهیه کرده و سپس با ارسال آرایهای به آن، سبب اجرای آن میشود. خروجی نهایی، یک قطعه کد HTML است که در محل container1 درج خواهد شد.
همانطور که ملاحظه میکنید، متد kendo.template، نهایتا یک رشته را دریافت میکند. بنابراین همینجا و به صورت inline نیز میتوان یک قالب را تعریف کرد.
کار با منابع داده راه دور
فرض کنید مدل برنامه به صورت ذیل تعریف شدهاست:
namespace KendoUI04.Models { public class Product { public int Id { set; get; } public string Name { set; get; } public decimal Price { set; get; } public bool IsAvailable { set; get; } } }
using System.Collections.Generic; using System.Linq; using System.Web.Http; using KendoUI04.Models; namespace KendoUI04.Controllers { public class ProductsController : ApiController { public IEnumerable<Product> Get() { return ProductDataSource.LatestProducts.Take(10); } } }
<!--دریافت اطلاعات از سرور--> <div> <div id="container2"><ul></ul></div> </div> <script id="template1" type="text/x-kendo-template"> <li> #=Id# - #:Name# - #=kendo.toString(Price, "c")#</li> </script> <script type="text/javascript"> $(function () { var producatsTemplate1 = kendo.template($("#template1").html()); var productsDataSource = new kendo.data.DataSource({ transport: { read: { url: "api/products", dataType: "json", contentType: 'application/json; charset=utf-8', type: 'GET' } }, error: function (e) { alert(e.errorThrown); }, change: function () { $("#container2 > ul").html(kendo.render(producatsTemplate1, this.view())); } }); productsDataSource.read(); }); </script>
هرچند خروجی دریافتی از سرور نهایتا یک آرایه از اشیاء Product است، اما در template1 اثری از حلقهی جاوا اسکریپتی مشاهده نمیشود. در اینجا چون از متد kendo.render استفاده میشود، نیازی به ذکر حلقه نیست و به صورت خودکار، به تعداد عناصر آرایه دریافتی از سرور، قطعه HTML قالب را تکرار میکند.
در ادامه برای کار با سرور از یک Kendo UI DataSource استفاده شدهاست. قسمت transport/read آن، کار تعریف محل دریافت اطلاعات را از سرور مشخص میکند. رویدادگران change آن اطلاعات نهایی دریافتی را توسط متد view در اختیار متد kendo.render قرار میدهد. در نهایت، قطعهی HTML رندر شدهی نهایی حاصل از اجرای قالب، در بین تگهای ul مربوط به container2 درج خواهد شد.
رویدادگران change زمانیکه data source، از اطلاعات راه دور و یا یک آرایهی جاوا اسکریپتی پر میشود، فراخوانی خواهد شد. همچنین مباحث مرتب سازی اطلاعات، صفحه بندی و تغییر صفحه، افزودن، ویرایش و یا حذف اطلاعات نیز سبب فراخوانی آن میگردند. متد view ایی که در این مثال فراخوانی شد، صرفا در روال رویدادگردان change دارای اعتبار است و آخرین تغییرات اطلاعات و آیتمهای موجود در data source را باز میگرداند.
یک نکتهی تکمیلی: فعال سازی intellisense کدهای جاوا اسکریپتی Kendo UI
اگر به پوشهی اصلی مجموعهی Kendo UI مراجعه کنید، یکی از آنها vsdoc نام دارد که داخل آن فایلهای min.intellisense.js و vsdoc.js مشهود هستند.
اگر از ویژوال استودیوهای قبل از 2012 استفاده میکنید، نیاز است فایلهای vsdoc.js متناظری را به پروژه اضافه نمائید؛ دقیقا در کنار فایلهای اصلی js موجود. اگر از ویژوال استودیوی 2012 و یا بالاتر استفاده میکنید باید از فایلهای intellisense.js متناظر استفاده کنید. برای مثال اگر از kendo.all.min.js کمک میگیرید، فایل متناظر با آن kendo.all.min.intellisense.js خواهد بود.
بعد از اینکار نیاز است فایلی به نام references.js_ را به پوشهی اسکریپتهای خود با این محتوا اضافه کنید (برای VS 2012 به بعد):
/// <reference path="jquery.min.js" /> /// <reference path="kendo.all.min.js" />
Tools menu –> Options -> Text Editor –> JavaScript –> Intellisense –> References
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
KendoUI04.zip
لغو Lazy Loading در حین کار با AutoMapper و Entity Framework
LINQ to Entities does not recognize the method 'System.String
دسترسی به Collectionها در یک ترد دیگر در WPF
حذف یک ردیف از اطلاعات به همراه پویانمایی محو شدن اطلاعات آن توسط jQuery در ASP.NET MVC
مدل و منبع داده برنامه
namespace jQueryMvcSample06.Models { public class BlogPost { public int Id { set; get; } public string Title { set; get; } public string Body { set; get; } } }
using System.Collections.Generic; using jQueryMvcSample06.Models; namespace jQueryMvcSample06.DataSource { /// <summary> /// منبع داده فرضی جهت سهولت دموی برنامه /// </summary> public static class BlogPostDataSource { private static IList<BlogPost> _cachedItems; static BlogPostDataSource() { _cachedItems = createBlogPostsInMemoryDataSource(); } /// <summary> /// هدف صرفا تهیه یک منبع داده آزمایشی ساده تشکیل شده در حافظه است /// </summary> private static IList<BlogPost> createBlogPostsInMemoryDataSource() { var results = new List<BlogPost>(); for (int i = 1; i < 30; i++) { results.Add(new BlogPost { Id = i, Title = "عنوان " + i, Body = "متن ... متن ... متن " + i}); } return results; } public static IList<BlogPost> LatestBlogPosts { get { return _cachedItems; } } } }
کنترلر برنامه
using System.Web.Mvc; using System.Web.UI; using jQueryMvcSample06.DataSource; using jQueryMvcSample06.Security; namespace jQueryMvcSample06.Controllers { public class HomeController : Controller { [HttpGet] public ActionResult Index() { var postsList = BlogPostDataSource.LatestBlogPosts; return View(postsList); } [AjaxOnly] [HttpPost] [OutputCache(Location = OutputCacheLocation.None, NoStore = true)] public ActionResult DeleteRow(int? postId) { if (postId == null) return Content(null); //todo: delete post from db return Content("ok"); } } }
data: JSON.stringify({ postId: postId }),
View برنامه
@model IEnumerable<jQueryMvcSample06.Models.BlogPost> @{ ViewBag.Title = "Index"; var postUrl = Url.Action(actionName: "DeleteRow", controllerName: "Home"); } <h2> حذف یک ردیف از اطلاعات به همراه پویانمایی محو شدن اطلاعات آن</h2> <table> <tr> <th> عملیات </th> <th> عنوان </th> </tr> @foreach (var item in Model) { <tr> <td> <span id="row-@item.Id">حذف</span> </td> <td> @item.Title </td> </tr> } </table> @section JavaScript { <script type="text/javascript"> $(function () { $('span[id^="row"]').click(function () { var span = $(this); var postId = span.attr('id').replace('row-', ''); var tableRow = span.parent().parent(); $.ajax({ type: "POST", url: '@postUrl', data: JSON.stringify({ postId: postId }), contentType: "application/json; charset=utf-8", dataType: "json", complete: function (xhr, status) { var data = xhr.responseText; if (xhr.status == 403) { window.location = "/login"; } else if (status === 'error' || !data || data == "nok") { alert('خطایی رخ داده است'); } else { $(tableRow).fadeTo(600, 0, function () { $(tableRow).remove(); }); } } }); }); }); </script> }
در کدهای اسکریپتی صفحه، ابتدا کلیک بر روی کلیه spanهایی که id آنها با row شروع میشود را مونیتور خواهیم کرد:
$('span[id^="row"]').click(function () {
var span = $(this); var postId = span.attr('id').replace('row-', ''); var tableRow = span.parent().parent();
دریافت کدها و پروژه کامل این قسمت
jQueryMvcSample06.zip
روش به کارگیری تقویم در Blazor
<link href="css/js-persian-cal.css" rel="stylesheet"/>
<script src="js/js-persian-cal.min.js"></script>
<input type="text" id="pcal1" />
protected override async Task OnAfterRenderAsync(bool firstRender) { int dateFieldCount = 1; if (firstRender) { for (int i = 1; i <= dateFieldCount; i++) { await JsRuntime.InvokeVoidAsync("CallAmib", "pcal" + i.ToString()); } } }
@inject IJSRuntime JsRuntime
window.CallAmib = (objCal1) => { new AMIB.persianCalendar(objCal1); }
@using Microsoft.AspNetCore.Components.Web @namespace ShamsiDatePickerBlazor.Pages @addTagHelper *, Microsoft.AspNetCore.Mvc.TagHelpers <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8" /> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0" /> <base href="~/" /> <link rel="stylesheet" href="css/bootstrap/bootstrap.min.css" /> <link href="css/site.css" rel="stylesheet" /> <link href="css/js-persian-cal.css" rel="stylesheet" /> <component type="typeof(HeadOutlet)" render-mode="ServerPrerendered" /> </head> <body> @RenderBody() <div id="blazor-error-ui"> <environment include="Staging,Production"> An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded. </environment> <environment include="Development"> An unhandled exception has occurred. See browser dev tools for details. </environment> <a href="">Reload</a> <a>🗙</a> </div> <script src="js/js-persian-cal.min.js"></script> <script src="js/CallAmib.js"></script> <script src="_framework/blazor.server.js"></script> </body> </html>
مشکل!!
window.CallCall = (objCal1) => { new AMIB.persianCalendar(objCal1,{ onchange: function(pdate) { DotNet.invokeMethodAsync('ShamsiDatePickerBlazor', 'DateChanged', pdate.toString()).then( (date) => { console.log(data); } ); } }); }
static string selectedDate; [JSInvokable] public static void DateChanged(string pdate) { selectedDate = pdate; }
HTTP Error 500.21 - Internal Server Error Handler "aspNetCore" has a bad module "AspNetCoreModule" in its module list
پیشنیازهای کار با IIS Express توسط Rider
- نصب IIS Express به صورت جداگانه
- نصب بستهی هاستینگ ASP.NET Core برای IIS
این مورد برای اضافه شدن AspNetCoreModuleV2 به IIS Express خام فوق، الزامی است.
معرفی بستهی هاستینگ ASP.NET Core به IIS Express
پس از نصب این بستهها، فایل واقع در مسیر زیر را برای یافتن واژهی AspNetCoreModule جستجو کنید (یک چنین فایلی در مسیر 64 بیتی C:\Program Files\IIS Express\config\templates\PersonalWebServer نیز وجود دارد):
%PROGRAMFILES(x86)%\IIS Express\config\templates\PersonalWebServer\applicationhost.config
%PROGRAMFILES(x86)%\IIS Express\Asp.Net Core Module\V2
- ابتدا پوشهی C:\Program Files (x86)\IIS\Asp.Net Core Module را به درون پوشهی C:\Program Files (x86)\IIS Express کپی کنید.
- سپس پوشهی C:\Program Files\IIS\Asp.Net Core Module را به درون پوشهی C:\Program Files\IIS Express کپی کنید.
در فایل C:\Program Files\IIS Express\config\templates\PersonalWebServer\applicationhost.config
<add name="AspNetCoreModule" image="C:\Program Files\IIS Express\aspnetcore.dll" /> <add name="AspNetCoreModuleV2" image="C:\Program Files\IIS Express\Asp.Net Core Module\V2\aspnetcorev2.dll" />
<add name="AspNetCoreModule" image="C:\Program Files (x86)\IIS Express\aspnetcore.dll" /> <add name="AspNetCoreModuleV2" image="C:\Program Files (x86)\IIS Express\Asp.Net Core Module\V2\aspnetcorev2.dll" />
- ذیل تگ <sectionGroup name="system.webServer">، سطر زیر را اضافه کنید:
<section name="aspNetCore" overrideModeDefault="Allow" />
- ذیل تگ <system.webServer><modules>، دو سطر زیر را اضافه کنید:
<add name="AspNetCoreModule" lockItem="true" /> <add name="AspNetCoreModuleV2" lockItem="true" />
البته برای ذخیره سازی فایلهای موجود در Program Files، باید آنها را با دسترسی ادمین باز کنید. برای مثال اگر از ++nodepad استفاده کنید، به صورت خودکار این مساله را تشخیص داده و دسترسی صحیح را درخواست میکند.
تنظیم Rider برای یافتن مسیر صحیح AspNetCoreModuleV2 نصب شده
در برنامهی Rider، از منوی File، قسمت settings آن، گزینهی Build, Execution, Deployment | IIS Express را انتخاب و سپس مسیرهای x86 و x64 را به صورت زیر تنظیم کنید:
البته دراپ داونهای این صفحه، به صورت خودکار این مسیرها را پر میکنند. فقط کافی است، مسیر صحیح را از طریق آنها انتخاب کنید.
- اکنون به ریشهی پروژهی خود مراجعه کرده و فایل idea\config\applicationhost.config. را در صورت وجود حذف کنید (البته بهتر است کل پوشهی idea. و همچنین vs. را (در صورت وجود) حذف کنید؛ هر دو را با هم. مهم!). برنامهی Rider، این فایل تنظیمات موقتی IIS Express را بر اساس دو فایل config\templates\PersonalWebServer\applicationhost.config ای که اصلاح کردیم، به صورت خودکار تولید میکند و حاوی تمام تغییرات فوق خواهد بود.
- فایل web.config واقع در ریشهی پروژه وب نیز بهتر است یک چنین محتوایی را داشته باشد:
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?> <configuration> <system.webServer> <handlers> <add name="aspNetCore" path="*" verb="*" modules="AspNetCoreModuleV2" resourceType="Unspecified"/> </handlers> <aspNetCore processPath="%LAUNCHER_PATH%" arguments="%LAUNCHER_ARGS%" stdoutLogEnabled="false" stdoutLogFile=".\logs\stdout" forwardWindowsAuthToken="false"/> </system.webServer> </configuration>
تنظیمات IIS Express در Rider
تنظیمات پورت IIS Express، در فایل Properties\launchSettings.json پروژههای وب، قابل مشاهده و تغییر است. اگر نیاز به کار با HTTPS باشد، برنامهی Rider، پیام کوچکی را که در آن لینک setup certificate قرار دارد، نمایش میدهد و با کلیک بر روی آن، یک مجوز موقتی self-signed certificate تولید و نصب خواهد شد.
و یا در Rider، از منوی بالای صفحه که تنظیمات Build را نمایش میدهد، میتوان IIS Express را به عنوان اجرا کنندهی پروژه، انتخاب کرد. پس از انتخاب آن، یکبار دیگر از همان dropdown میتوان گزینهی edit configuration را انتخاب کرد تا تنظیمات مخصوص IIS Express، ظاهر شود.
bower install angular-route --save
<script src="bower_components/angular-route/angular-route.min.js" type="text/javascript"></script>
<div class="col-md-9"> <ng-view></ng-view> </div>
model.panel = { title: "Panel Title", items: [ { title: "Home", url: "#/home" }, { title: "Articles", url: "#/articles" }, { title: "Authors", url: "#/authors" } ] };
var module = angular.module("dntModule", ["ngRoute"]);
module.config(function ($routeProvider) { $routeProvider .when("/home", { template: "<app-home></app-home>" }) .when("/articles", { template: "<app-articles></app-articles>" }) .when("/authors", { template: "<app-authors></app-authors>" }) .otherwise({ redirectTo: "/home" }); });
module.component("appHome", { template: ` <hr><div> <div>Panel heading = HomePage</div> <div> HomePage </div> </div>` }); module.component("appArticles", { template: ` <hr><div> <div>Panel heading = Articles</div> <div> Articles </div> </div>` }); module.component("appAuthors", { template: ` <hr><div> <div>Panel heading = Authors</div> <div> Authors </div> </div>` });
اکنون توسط لینکهای تعریف شده میتوانیم به راحتی درون تمپلیتها، پیمایش کنیم. همانطور که عنوان شد تا اینجا مسیریاب پیشفرض Angular هیچ اطلاعی از کامپوننتها ندارد؛ بلکه آنها را با کمک template، به صورت غیر مستقیم، درون صفحه نمایش دادهایم.
معرفی Component Router
مزیت این روتر این است که به صورت اختصاصی برای کار با کامپوننتها طراحی شده است. بنابراین دیگر نیازی به استفاده از template درون route configuration نیست. برای استفاده از این روتر ابتدا باید پکیج آن را نصب کنیم:
bower install angular-component-router --save
سپس وابستگی فوق را با روتر پیشفرضی که در مثال قبل بررسی کردیم، جایگزین خواهیم کرد:
<script src="bower_components/angular-component-router/angular_1_router.js"></script>
همچنین درون فایل module.js به جای وابستگی ngRoute از ngComponentrouter استفاده خواهیم کرد:
var module = angular.module("dntModule", ["ngComponentRouter"]);
در ادامه به جای تمامی route configurations قبلی، اینبار یک کامپوننت جدید را به صورت زیر ایجاد خواهیم کرد:
module.component("appHome", { template: ` <hr> <div> <div>Panel heading = HomePage</div> <div> HomePage </div> </div>` });
همانطور که مشاهده میکنید برای پاسخگویی به تغییرات URL، مقدار routeConfig$ را مقداردهی کردهایم. در اینجا به جای بارگذاری تمپلیت، خود کامپوننت، در هر یک از ruleهای فوق بارگذاری خواهد شد. برای حالت otherwise نیز از سینتکس **/ استفاده کردهایم.
تمپلیت کامپوننت فوق نیز به صورت زیر است:
<div class="container"> <div class="row"> <div class="col-md-3"> <hr> <dnt-widget></dnt-widget> </div> <div class="col-md-9"> <ng-outlet></ng-outlet> </div> </div> </div>
لازم به ذکر است دیگر نباید از دایرکتیو ng-view استفاده کنیم؛ زیرا این دایرکتیو برای استفاده از روتر اصلی طراحی شده است. به جای آن از دایرکتیو ng-outlet استفاده شده است. این کامپوننت به عنوان یک کامپوننت top level عمل خواهد کرد. بنابراین درون صفحهی index.html از کامپوننت فوق استفاده خواهیم کرد:
<html ng-app="dntModule"> <head> <meta charset="UTF-8"> <title>Using Angular 1.5 Component Router</title> <link rel="stylesheet" href="bower_components/bootstrap/dist/css/bootstrap.css"> <link rel="stylesheet" href="bower_components/font-awesome/css/font-awesome.min.css"> </head> <body> <dnt-app></dnt-app> <script src="bower_components/angular/angular.js" type="text/javascript"></script> <script src="bower_components/angular-component-router/angular_1_router.js"></script> <script src="scripts/module.js" type="text/javascript"></script> <script src="scripts/dnt-app.component.js"></script> <script src="scripts/dnt-widget.component.js"></script> </body> </html>
در نهایت باید جهت فعالسازی سیستم مسیریابی جدید، سرویس زیر را همراه با نام کامپوننت فوق ریجستر کنیم:
module.value("$routerRootComponent", "dntApp");
اکنون اگر برنامه را اجرا کنید خواهید دید که همانند قبل، کار خواهد کرد. اما اینبار از روتر جدید و سازگار با کامپوننتها استفاده میکند.
کدهای این قسمت را نیز از اینجا میتوانید دریافت کنید.
سایتهای بسیاری خودشان را با این الگو وفق دادهاند. برای نمونه Twitter و Github از مفهوم pjax استفادهی وسیعی دارند. برای نمونه، layout یا master page یک سایت را درنظر بگیرید. به ازای مرور هر صفحه، یکبار باید تمام قسمتهای تکراری layout از سرور بارگذاری شوند. توسط pjax به سرور اعلام میکنیم، ما تنها نیاز به body صفحات را داریم و نه کل صفحه را. همچنین اگر مرورگر از جاوا اسکریپت استفاده نمیکند، لطفا کل صفحه را همانند گذشته بازگشت بده. به علاوه مسایل سمت کلاینت مانند تغییر آدرس مرورگر و تغییر عنوان صفحه نیز به صورت خودکار مدیریت شوند. این تکنیک را دقیقا در حین مرور مخزنهای کد Github میتوانید مشاهده کنید. فقط قسمتی که لیست فایلها را ارائه میدهد، از سرور دریافت میگردد و نه کل صفحه.
بکارگیری pjax در ASP.NET MVC
مطابق توضیحاتی که ارائه شد، برای پیاده سازی سازی pjax نیاز به دو فایل layout داریم. یکی برای حالت ajax ایی و دیگری برای حالت بارگذاری کامل صفحه. حالت ajax ایی آن تنها از رندرکردن body پشتیبانی میکند؛ و نه ارائه تمام قسمتهای صفحه مانند هدر، فوتر، منوها و غیره. بنابراین خواهیم داشت:
الف) تعریف فایلهای layout سازگار با pjax
ابتدا یک فایل جدید را به نام _PjaxLayout.cshtml به پوشهی Shared اضافه کنید؛ با این محتوا:
<title>@ViewBag.Title</title> @RenderBody()
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8" /> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>@ViewBag.Title</title> <link href="~/Content/Site.css" rel="stylesheet" /> <script src="~/Scripts/jquery-1.8.2.min.js"></script> <script src="~/Scripts/jquery.pjax.js"></script> <script type="text/javascript"> $(function () { $(document).pjax('a[withpjax]', '#pjaxContainer', { timeout: 5000 }); }); </script> </head> <body> <div>Main layout ...</div> <div id="pjaxContainer"> @RenderBody() </div> </body> </html>
فایل layout اصلی سایت همانند قبل است. فقط RenderBody آن داخل یک div با id مساوی pjaxContainer قرار گرفته و از آن در فراخوانی افزونهی pjax استفاده شدهاست. همانطور که ملاحظه میکنید، مطابق تنظیمات ابتدای هدر layout، فقط لینکهایی که دارای ویژگی withpjax باشند، توسط pjax پردازش خواهند شد.
ب) تغییر فایل ViewStart برنامه
در فایل ViewStart، کار مقدار دهی layout پیش فرض صورت گرفتهاست. اکنون نیاز است این فایل را جهت معرفی layout دوم تعریف شده مخصوص pjax، اندکی ویرایش کنیم:
@{ if (Request.Headers["X-PJAX"] != null) { Layout = "~/Views/Shared/_PjaxLayout.cshtml"; } else { Layout = "~/Views/Shared/_Layout.cshtml"; } }
ج) آزمایش برنامه
using System.Web.Mvc; namespace PajxMvcApp.Controllers { public class HomeController : Controller { public ActionResult Index() { return View(); } public ActionResult About() { return View(); } } }
سپس View متد Index را به نحو ذیل تغییر دهید:
@{ ViewBag.Title = "Index"; } <h2>Index</h2> @Html.ActionLink(linkText: "About", actionName:"About", routeValues: null, controllerName:"Home", htmlAttributes: new { withpjax = "with-pjax"})
اکنون اگر برنامه را اجرا کنید، چنین خروجی را در برگهی network آن مشاهده خواهید کرد:
همانطور که ملاحظه میکنید، با کلیک بر روی لینک About، یک درخواست pjax ایی به سرور ارسال شدهاست؛ به همراه هدرهای ویژه آن. هنوز قسمتهای اصلی layout سایت مشخص هستند (و مجددا از سرور درخواست نشدهاند). آدرس صفحه عوض شدهاست. به علاوه قسمت body آن تنها تغییر کردهاست.
این مثال را از اینجا نیز میتوانید دریافت کنید
PajxMvcApp.zip
برای مطالعه بیشتر
A Faster Web With PJAX
Favour PJAX over dynamically loaded partial views
What is PJAX and why
Pjax.Mvc
Using pjax with ASP.Net MVC3
Getting started with PJAX with ASP.NET MVC
ASP.NET MVC with PAjax or PushState/ReplaceState and Ajax