نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 14 - فعال سازی اعتبارسنجی ورودی‌های کاربران
یک نکته‌ی تکمیلی: جایگزینی bower با npm

bower یک فناوری منسوخ شده‌است و اگر بخواهیم bower.json ذکر شده‌ی در این مطلب را با package.json مربوط به npm جایگزین کنیم، به یک چنین محتوایی خواهیم رسید:
{
  "name": "testwebapp",
  "version": "1.0.0",
  "description": "",
  "scripts": {},
  "author": "",
  "license": "ISC",
  "dependencies": {
    "bootstrap": "^3.3.7",
    "jquery": "^2.2.4",
    "jquery-ajax-unobtrusive": "^3.2.4",
    "jquery-validation": "^1.17.0",
    "jquery-validation-unobtrusive": "^3.2.8"
  }
}
پس از ایجاد فایل package.json فوق، کافی است دستور npm install را در ریشه‌ی پروژه وارد کنید تا این بسته‌ها دریافت و نصب شوند.
سپس بر اساس مسیرهای پوشه‌ی node_modules جدید، فایل bundleconfig.json چنین محتوایی را پیدا می‌کند:
[
  {
    "outputFileName": "wwwroot/css/site.min.css",
    "inputFiles": [
      "node_modules/bootstrap/dist/css/bootstrap.min.css",
      "wwwroot/css/site.css"
    ]
  },
  {
    "outputFileName": "wwwroot/js/site.min.js",
    "inputFiles": [
      "node_modules/jquery/dist/jquery.min.js",
      "node_modules/jquery-validation/dist/jquery.validate.min.js",
      "node_modules/jquery-validation-unobtrusive/dist/jquery.validate.unobtrusive.min.js",
      "node_modules/jquery-ajax-unobtrusive/jquery.unobtrusive-ajax.min.js",
      "node_modules/bootstrap/dist/js/bootstrap.min.js",
      "wwwroot/js/site.js"
    ],
    "minify": {
      "enabled": true,
      "renameLocals": true
    },
    "sourceMap": false
  }
]
و در آخر فایل Layout.cshtml_ برنامه به این صورت ساده خواهد شد (فقط خروجی‌های نهایی css و js حاصل از BundlerMinifier در اینجا قید می‌شوند؛ که حاصل یکی کردن و فشرده سازی تمام آن‌ها است):
<!DOCTYPE html>
<html>

<head>
    <meta charset="utf-8" />
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0" />
    <title>@ViewData["Title"] - DNTCommon.Web.Core.TestWebApp</title>
    <link href="~/css/site.min.css" rel="stylesheet" asp-append-version="true" />
</head>

<body>
    <div>
        @RenderBody()
    </div>

    <script src="~/js/site.min.js" type="text/javascript" asp-append-version="true"></script> 
    @RenderSection("Scripts", required: false)
</body>
</html>
البته با این شرط که تنظیمات ذیل در فایل csproj برنامه موجود باشند:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.Web">
  <Target Name="PrecompileScript" BeforeTargets="BeforeBuild">
    <Exec Command="dotnet bundle" />
  </Target>
  <ItemGroup>
    <DotNetCliToolReference Include="BundlerMinifier.Core" Version="2.6.362" />
  </ItemGroup>
</Project>
نظرات مطالب
PersianDatePicker یک DatePicker شمسی به زبان JavaScript که از تاریخ سرور استفاده می‌کند
با فرض اینکه layout برنامه تعاریف لازم را دارد:
<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <meta charset="utf-8" />
    <meta name="viewport" content="width=device-width" />
    <title>@ViewBag.Title</title>
    <link href="~/Content/PersianDatePicker.css" rel="stylesheet" />
</head>
<body>
    @RenderBody()
    <script src="~/Scripts/jquery-1.10.2.min.js"></script>
    <script src="~/Scripts/PersianDatePicker.js"></script>
    @RenderSection("Scripts", required: false)
</body>
</html>
فایلی را به نام PersianDatePicker.cshtml در مسیر Views\Shared\EditorTemplates ایجاد کنید؛ با این محتوا:
@using System.Globalization
@model DateTime?
@{
    Func<DateTime, string> toPersianDate = date =>
    {
        var dateTime = new DateTime(date.Year, date.Month, date.Day, new GregorianCalendar());
        var persianCalendar = new PersianCalendar();
        return persianCalendar.GetYear(dateTime) + "/" + 
               persianCalendar.GetMonth(dateTime).ToString("00") + "/" + 
               persianCalendar.GetDayOfMonth(dateTime).ToString("00");
    };
    var today = toPersianDate(DateTime.Now);
    var name = this.ViewContext.ViewData.ModelMetadata.PropertyName;
    var value = Model.HasValue ? toPersianDate(Model.Value) : string.Empty;
}
<input type="text" dir="ltr" 
       name="@name" id="@name" 
       value="@value" 
       onclick="PersianDatePicker.Show(this,'@today');" />
بعد از این تنها کاری که باید انجام شود، استفاده از ویژگی UIHint است:
// Location: Views\Shared\EditorTemplates\PersianDatePicker.cshtml
[UIHint("PersianDatePicker")]
public DateTime AddDate { set; get; }
به صورت خودکار به متد EditorFor اعمال می‌شود:
<div>
    <label>تاریخ:</label>
    @Html.EditorFor(model => model.AddDate)
</div>

همچنین اگر نیاز است مقدار رشته تاریخ شمسی آن به یک DateTime میلادی انتساب داده شود (در حین ارسال اطلاعات به سرور)، باید از یک model binder سفارشی برای اینکار در ASP.NET MVC استفاده کنید. یک نمونه پیاده سازی شده آن‌را در بحث PersianDateModelBinder می‌توانید مشاهده و استفاده کنید. 
نظرات مطالب
پلاگین DataTables کتابخانه jQuery - قسمت سوم
سلام
رندر کردن جدول حاوی داده‌ها باید به data tables سپرده بشه. بدین صورت که داده‌های دریافتی از سرور به فرمت مناسبی تبدیل بشن و بعد به خصوصیت aaData نسبت داده بشن، البته به تبع اون و حتما باید خصوصیت aoColumns هم مقدار دهی بشه.
$(document).ready(function () {
      $.ajax({
          url: "ِDefault.aspx/GetBrowsers",
          contentType: "application/json; charset=utf-8",
          dataType: "json",
          type: "POST",
          success: function (response) {
          if (response != "") {
                    var data = eval("(" + response.d + ")");                        
                    $('#browsers-grid').dataTable({
                            "aaData": data,
                            "bProcessing" : true,
                            "aoColumns": [
                                { "mData": "Engine" },
                                { "mData": "Name" },
                                { "mData": "Platform" },
                                { "mData": "Version", "sClass": "center" },
                                { "mData": "Grade", "sClass": "center" }
                            ]
                  });
              }
          },
      });
});

کدهای سمت سرور:
مثلا فرض کنید ذر سمت سرور بخواهید لیستی از مرورگرها رو برگشت بدین. کلاس زیر رو در نظر بگیرید:
public class Browser
{
    public int Id { get; set; }
    public string Engine { get; set; }
    public string Name { get; set; }
    public string Platform { get; set; }
    public float Version { get; set; }
    public string Grade { get; set; }
}

برای برگشت دادن لیستی از مرورگر‌ها به طرف کلاینت، متدی مثل زیر خواهید داشت:
[WebMethod]
public static string GetBrowsers()
{
    List<Browser> browsers = new List<Browser>()
        {
            new Browser
                {
                    Id = 1,
                    Engine = "Trident", 
                    Name = "Internet Explorer 4.0", 
                    Platform = "Win95+", 
                    Version = 4,
                    Grade = "X"
                },
            new Browser
                {
                    Id = 2,
                    Engine = "Trident", 
                    Name = "Internet Explorer 5.0", 
                    Platform = "Win95+", 
                    Version = 5,
                    Grade = "C"
                },               
        };
    return browsers.ToJson();
}

در متد بالا، لیستی از مرورگرها با استفاده از یک متد الحاقی تبدیل به فرمت json میشه و به طرف کاربر فرستاده میشه. 
نظرات مطالب
نحوه ایجاد یک اسلایدشو به صورت داینامیک
با سلام ..
من همه چیز را همان طوری که شما گفتید انجام دادم ولی نمی‌دونم چرا اجرا نی کنه ..بعد از لود صفحه یک لحظه نشون میده بعد فقط فلش که برای حرکت تصویر است نشون میده و اون هم در گوشه بالای صفحه :
این هم کد :::
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Data.SqlClient;
using System.Linq;
using System.Web;


public class GallerySite
{
    int iD;

    public int ID
    {
        get { return iD; }
        set { iD = value; }
    }
    string imagePath;

    public string ImagePath
    {
        get { return imagePath; }
        set { imagePath = value; }
    }
    string imageText;

    public string ImageText
    {
        get { return imageText; }
        set { imageText = value; }
    }
    public List<GallerySite> GetImage()
    {
        List<GallerySite> _Gallery = new List<GallerySite>() { };
        SqlConnection cnn = new SqlConnection("Data Source=.;Initial Catalog=RoshanZamirDataBase;Integrated Security=True");
        cnn.Open();
        SqlCommand cmd = new SqlCommand("Select * From Gallery", cnn);
        SqlDataReader datareadfewr = cmd.ExecuteReader();
        if (datareadfewr.HasRows)
        {
            while (datareadfewr.Read())
            {
                _Gallery.Add(new GallerySite()
                {
                    ID = Convert.ToInt32(datareadfewr["ID"]),
                    ImagePath = (string)datareadfewr["ImagePath"],
                    ImageText=(string)datareadfewr["ImageText"]
                });
            }
        }
        return _Gallery;
    }
}

.................................................................................................................................




    <link href="orbit-1.2.3.css" rel="stylesheet" />
    <script src="jquery-1.8.3.min.js"></script>
    <script src="jquery.orbit-1.2.3.min.js"></script>
    <script type="text/javascript">
        $(function () {
            $.ajax({
                url: "Handler.ashx",
                contentType: "application/json; charset=utf-8",
                success: function (data) {
                    $.each(data, function (i, b) {
                        var str = '<img src="' + b.ImagePath + '" alt="' + b.ImageText + '"/>';
                        $("#featured").append(str);
                    });
                    $('#featured').orbit();
                },
                dataType: "json"
            });
        });
    </script>




...........................................................................................................................

Handler :



public class Handler : IHttpHandler {
    
    public void ProcessRequest (HttpContext context) {
        var _Gallery = new GallerySite();
        var List = _Gallery.GetImage();
        string str = JsonConvert.SerializeObject(List);
        context.Response.Write(str);          
    } 
    public bool IsReusable {
        get {
            return false;
        }
    }
}


مطالب
استفاده از کتابخانه جی کوئری در الکترون
از آنجا که الکترون از مفاهیم وب در دسکتاپ به خوبی پشتیبانی می‌کند، پس به راحتی می‌توان از کتابخانه‌های تحت وب و جاوااسکرپیتی چون جی کوئری و آنگولار و ... استفاده کرد. پروژه‌ای داریم که در آن، حین باز شدن صفحه، به کاربر پیام خوش آمد گویی نشان داده می‌شود:
<!DOCTYPE html>
<html>
  <head>

    <script src="./jquery.min.js"></script>
 <meta charset="utf-8">
    <title></title>
    <script>
$(document).ready(()=>
{
   alert("Welcome");
});
    </script>
  </head>
  <body>
  </body>
</html>
برنامه را اجرا می‌کنیم و در کمال تعجب می‌بینیم که پیامی نمایش داده نمی‌شود. برای اینکه بتوانیم اشکال آن را پیدا کنیم بهتر است ابزارهای سودمند توسعه و دیباگینگ کرومیوم را فراخوانی کنیم. برای باز کردن این پنجره، بعد از ایجاد شیء پنجره (فرضا نام متغیر win باشد) عبارت زیر را می‌نویسیم:
  win.openDevTools();
برنامه را بار دیگر اجرا کنید. در سمت راست برنامه یک پنجره جدید باز می‌شود تا بتوانید از طریق آن به دیباگینگ Render Process بپردازید. اگر اینبار به پنجره کنسول نگاهی بیندازید متوجه می‌شوید که خطای داده شده به دلیل عدم شناخت $ بوده است؛ در صورتی که همه چیز به طور صحیح قرار گرفته است و در یک صفحه وب عادی خیلی راحت اجرا می‌شود، پس مشکل از کجاست؟


module و module.exports
در اکثر کتابخانه‌های جاوااسکریپتی شما با عبارت require زیاد مواجه شده‌اید و این امکان از طریق شیءایی به نام module.exports امکان پذیر شده است. شما با کدی مشابه زیر:
exports.sayHelloInEnglish=()=>
{
  console.log("hello");
}
exports.sayHelloInPersian=()=>
{
  console.log('salam');
}
می‌توانید کتابخانه خود را به این شکل در الکترون صدا بزنید:
const test=require("./test.js");
test.sayHelloInPersian();
test.sayHelloInEnglish();
همانطور که می‌بینید شیء module.exports از این طریق می‌تواند در دسترس دیگران قرار بگیرد. حالا جی کوئری و هر کتابخانه مشابهی که کدی شبیه به کد زیر را داشته باشد می‌تواند به چنین مشکلی دچار شود:
if ( typeof module === "object" && typeof module.exports === "object" ) {
  // set jQuery in `module`
} else {
  // set jQuery in `window`
}

کد بالا بررسی می‌کند که آیا  module.export وجود دارد یا خیر. اگر وجود داشته باشد، در اختیار آن قرار می‌گیرد و اگر نداشته باشد در اختیار شیء window قرار می‌گیرد. پس کاری که جی کوئری اینجا انجام می‌دهد این است که توابع آن در اختیار شیء window نیست و در اختیار exports است. به همین علت ما باید شیء جی کوئری را از طریق آن دریافت کنیم. پس کد زیر را قبل از کدهای جی کوئری می‌نویسیم:
<script src="./jquery.min.js"></script>
<script>
window.$=window.jQuery=module.exports;
</script>
یا
window.$ = window.jQuery = require('./jquery.min.js');
حالا دیگر جی کوئری به راحتی اجرا خواهد شد.
مطالب
MongoDB #7
انوع داده‌ها در MongoDB
MongoDB انواع داده‌هایی را که در زیر لیست شده اند، پشتیبانی می‌کند:
  • String: این نوع پرکاربردترین نوع داده برای ذخیره اطلاعات است. رشته در MongoDB باید بصورت یونیکد (utf-8) معتبر باشد.
  • Integer: این نوع برای ذخیره کردن یک مقدار عددی استفاده می‌شود. Integer بسته به نوع سرور می‌تواند 32 یا 64 بیت باشد.
  • Boolean: این نوع برای ذخیره کردن یک مقدار بولی (true/false) استفاده می‌شود.
  • Double: این نوع برای مقادیر با ممیز شناور استفاده می‌شود.
  • کلیدهای Min/Max: این نوع برای مقایسه یک مقدار با کمترین یا بیشترین عناصر BSON استفاده می‌شود.
  • Array: این نوع برای ذخیره آرایه‌ها یا لیست یا چندین مقدار در یک کلید استفاده می‌شود.
  • Timestamp: این نوع می‌تواند برای ضبط زمان تغییرات (مثلا وقتی یک سند درج می‌شود یا تغییر می‌کند) مفید باشد.
  • Object: این نوع برای سندهای توکار استفاده می‌شود.
  • Null: این نوع برای ذخیره مقدار تهی (Null) استفاده می‌شود.
  • Symbol: این نوع بطور یکسان برای ذخیره رشته استفاده می‌شود، اما عموما برای زبان‌هایی که از یک نوع نماد (Symbol) مشخص استفاده می‌کنند تعبیه شده است.
  • Date: این نوع برای ذخیره تاریخ یا زمان جاری به فرمت زمان در یونیکس (UNIX) استفاده می‌شود. با ساخت یک شی از نوع Date و ارسال روز، ماه و سال به آن می‌توانید تاریخ مشخص خود را داشته باشید.
  • Object ID: ای نوع برای ذخیره سازی شناسه سند استفاه می‌شود.
  • Binary Data: این نوع برای ذخیره سازی داده باینری استفاده می‌شود.
  • Code: این نوع برای ذخیره سازی کد جاوا اسکریپت داخل سند استفاده می‌شود.
  • Regular Expression: این نوع برای ذخیره سازی عبارت باقاعده استفاده می‌شود.

درج سند در MongoDB
متد ()Insert
برای درج داده در یک مجموعه نیاز است تا از متد ()insert یا ()save در MongoDB استفاده کنید.

گرامر
گرامر پایه دستور ()insert به شکل زیر است:
>db.COLLECTION_NAME.insert(document)
مثال
>db.mycol.insert({
   _id: ObjectId(7df78ad8902c),
   title: 'MongoDB Overview', 
   description: 'MongoDB is no sql database',
   by: 'tutorials point',
   url: 'http://www.tutorialspoint.com',
   tags: ['mongodb', 'database', 'NoSQL'],
   likes: 100
})
در اینجا mycol نام مجموعه‌ی ما است. اگر مجموعه از قبل در پایگاه داده موجود نباشد، MongoDB این مجموعه را خواهد ساخت؛ سپس سند را داخل آن درج خواهد کرد.
در درج این سند، اگر پارامتر _id را مشخص نکنید، MongoDB یک ObjectId یکتا را به این سند اختصاص می‌دهد.
برای درج چند سند در یک کوئری می‌توانید آرایه ای از سندها را به دستور ()insert پاس دهید.

مثال
>db.post.insert([
{
   title: 'MongoDB Overview', 
   description: 'MongoDB is no sql database',
   by: 'tutorials point',
   url: 'http://www.tutorialspoint.com',
   tags: ['mongodb', 'database', 'NoSQL'],
   likes: 100
},
{
   title: 'NoSQL Database', 
   description: 'NoSQL database doesn't have tables',
   by: 'tutorials point',
   url: 'http://www.tutorialspoint.com',
   tags: ['mongodb', 'database', 'NoSQL'],
   likes: 20, 
   comments: [
      {
         user:'user1',
         message: 'My first comment',
         dateCreated: new Date(2013,11,10,2,35),
         like: 0 
      }
   ]
}
])
برای درج سند می‌توانید از (db.post.save(document نیز استفاده کنید. اگر پارامتر _id را در سند مشخص نکنید، متد ()save مانند متد ()insert عمل خواهد کرد. اگر پارامتر _id را مشخص کنید، مقدار آن در سند، جایگزین مقدار پیش فرض _id می‌شود.
مطالب
اطلاع از بروز رسانی نرم افزار ساخته شده
برای شما هم پیش آمده که نرم افزاری را تهیه و منتشر کرده باشید و تمایل داشته باشید که استفاده کنندگان از وجود نسخه بروز شده مطلع شوند. یک راه ساده این است که اطلاعات نسخه جدید نرم افزار را داخل فایلی ذخیره کنیم و در وب سایت پشتیبانی نرم افزار قرار دهیم. حال بایستی اطلاعات این فایل را در زمان اجرای برنامه بررسی کنیم و در صورت وجود نسخه جدید از نرم افزار به کاربر اطلاع رسانی کنیم.
ابتدا فایل اطلاعات بروز رسانی نرم افزار را تهیه می‌کنیم و در وب سایت پشتیبانی نرم افزار قرار میدهیم. در اینجا از قالب Xml استفاده شده. که در آن Version نسخه در دسترس نرم افزار است و URL هم مسیر وب سایت و یا فایل بروز رسانی است. 
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<AccountingApplication>
  <Version>1.5.2</Version>
  <URL>http://www.myappsupport.ir</URL>
</AccountingApplication>
نرم افزار را ساخته و کد زیر را در محل مناسبی کد نویسی می‌کنیم. این کد در ابتدا فایل Xml را خوانده و اطلاعات مورد نیاز را از آن دریافت می‌کند. سپس با استخراج نسخه اسمبلی برنامه و مقایسه این دو با هم از وجود نسخه جدید نرم افزار مطلع میشود.  
...
using System.Xml;
namespace CheckUpdateApplication
{
    public partial class Form1 : Form
    {
        public Form1()
        {
            InitializeComponent();
        }
        private void CheckUpdate_Click(object sender, EventArgs e)
        {
            Version NewVersion = null;
            string DownloadPath = "";
            try
            {
                XmlTextReader xmlRead = new XmlTextReader("http://www.myappsupport.ir/AccUpdateVersion.xml");
                xmlRead.MoveToContent();
                string elmName = "";
                if ((xmlRead.NodeType == XmlNodeType.Element) && (xmlRead.Name == "AccountingApplication"))
                {
                    while (xmlRead.Read())
                    {
                        if (xmlRead.NodeType == XmlNodeType.Element)
                        {
                            elmName = xmlRead.Name;
                        }
                        else 
                        {
                            if ((xmlRead.NodeType == XmlNodeType.Text) && (xmlRead.HasValue))
                            {
                                switch (elmName)
                                {
                                    case "Version":
                                        NewVersion = new Version(xmlRead.Value);
                                        break;
                                    case "URL":
                                        DownloadPath = xmlRead.Value;
                                        break;
                                }
                            }
                        }
                    }
                }
                Version AppVertion = System.Reflection.Assembly.GetExecutingAssembly().GetName().Version;
                if (AppVertion.CompareTo(NewVersion) < 0)
                {
                    DialogResult Result = MessageBox.Show("نسخه " + 
                        NewVersion.Major.ToString() + "." + 
                        NewVersion.Minor.ToString() + "." + 
                        NewVersion.Build.ToString() + " در دسترس میباشد مایل به دانلود هستید؟", "نسخه جدید", 
                        MessageBoxButtons.YesNo,MessageBoxIcon.Question);
                    if (Result == DialogResult.Yes)
                    {
                        System.Diagnostics.Process.Start(DownloadPath);
                    }
                }
                else
                {
                    MessageBox.Show("نرم افزار بروز میباشد");
                }
            }
            catch (Exception E)
            {
                MessageBox.Show(E.Message); 
            }
        }
    }
}

به روش زیر هم نسخه اسمبلی برنامه را می‌شود تغییر داد.

سورس برنامه نمونه
مطالب
Serialization #2

مطابق آنچه در قسمت قبل  گفته شد برای آن‌که بتوان از مدل News برای سریالی‌کردن استفاده کرد، باید آن را به شکل ذیل پیاده‌سازی کرد:

[DataContract]
public class News
{
     [DataMember] public int Id;
     [DataMember] public string Body;
     [DataMember] public DateTime NewsDate;
}

با Override  کردن  [DataContract]به صورت [("DataContract(Name=”MyCustomNews] می‌توان نام ریشه XML فایل را به MyCustomNews  تغییر داد. همچنین با Override  کردن [DataMember]  بصورت [("DataMember(Name=”MyCustomFieldName]  می‌شود به هر فیلدی عنوان دلخواهی داد و همچنین  با تعیین عبارت  NameSpace به صورت [("DataContract(Name = "MyCustomNews", Namespace = "http://www.my.com] می‌شود فضای نام را تغییر داد که با این تغییرات، خروجی زیر حاصل می‌شود: 

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<MyCustomNews xmlns:i="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xmlns="http://www.my.com">
  <Body>NewsBody</Body>
  <MyCustomFieldName>111</MyCustomFieldName>
  <NewsDate>2012-10-04T00:00:00</NewsDate>
</MyCustomNews>


ویژگی [DataMember] هم ازفیلدها و هم از propertyها، پشتیبانی می‌کند، خواه عمومی باشند یا خصوصی و  نوع فیلد یا Property  می‌تواند به یکی از اشکال زیر باشد:

  1. انواع اولیه .
  2. انواع DateTime ،TimeSpan، Guid ،Uri و انواع Enum
  3. انواع پوچ پذیر هر کدام از موارد بالا
  4. نوع byte[]
  5. انواع تعریف شده توسط کاربر که توسط صفت [DataContract] محصور شده‌اند.
  6. هر نوع IEnumerable
  7. هر نوعی که با صفت [Serializable] محصور شود و یا اینترفیس ISerializable را پیاده سازی کند.
  8. هر نوعی که اینترفیس IXmlSerializble را پیاده سازی نماید.

تعیین فرمت باینری برای سریالی‌کردن:

برای سریالی کننده‌های  DataContractSerializer و NetDataContractSerializer می‌توان به روش زیر  فرمت خروجی را به شکل فرمت باینری درآورد که خروجی آن تاحد زیادی کوچک‌تر و کم حجم‌تر می‌شود:

var s = new MemoryStream();
using (XmlDictionaryWriter w=XmlDictionaryWriter.CreateBinaryWriter(s))
{
         ds.WriteObject(w,news);
}

و برای Deserialize کردن آن به شیوه زیر عمل می‌کنیم:

var s2 = new MemoryStream(s.ToArray());
News deserializednews;
using (XmlDictionaryReader r=XmlDictionaryReader.CreateBinaryReader(s2,XmlDictionaryReaderQuotas.Max))
{
     deserializednews = (News)ds.ReadObject(r);
}

که در آن از ویژگی Max  کلاس XmlDictionaryReaderQuotas  برای به دست آوردن حداکثر سهمیه فضای دیسک مربوط به  XmlDictionaryReaders  استفاده می‌شود. 

مطالب
نحوه ایجاد یک اسلایدشو به صورت داینامیک

در این آموزش قصد دارم نحوه ایجاد یک Slideshow به صورت داینامیک را با ASP.NET طراحی کنم(منظور از ایجاد Slideshow به صورت داینامیک این است که عکس‌ها را به صورت داینامیک از DB بخواند).

اولین گام این است که Plugin مورد نظر را دریافت کنید که من از پلاگین Orbit استفاده کرده ام

ابتدا یک DataBase با نام DynamicSlideShow ایجاد و یک جدول با ساختار زیر با نام Picturesدرون آن ایجاد می‌کنیم

گام بعدی ایجاد یک پروژه Asp.Net با زبان C# و اضافه کردن فایلهای پلاگین به پروژه و ایجاد یک Handler برای بازیابی داده‌ها از DB است. ساختار   Solutionما باید به صورت زیر باشد

برای اینکه بتوانیم با DB ارتباط برقرار کنیم از EF استفاده می‌کنیم به همین منظور ابتدا یک Model  به نام DynamicSlideShowModel ایجاد می‌کنیم

در گام بعد بر روی GenerateFromDatabase  انتخاب کرده و بر روی دکمه Next کلیک می‌کنیم و در مراحل بعد ابتدا DB مربوط به مثال (DynamicSlideShow) و جدول آن را انتخاب می‌کنیم . حال یک Model به درون پوشه App_Code  اضافه شده است  

در ادامه برای واکشی رکوردهای موجود در جدول  Pictures  کدهای زیر را درون Handler می‌نویسیم

  var ctx = new DynamicSlideShowEntities();
  var list = ctx.Pictures.ToList();
  string str = JsonConvert.SerializeObject(list);
  context.Response.Write(str);

  

در این کدها تنها نکته‌ای که احتیاج به توضیح دارد این است که ابتدا یک لیست از رکوردها را از جدول Pictures واکشی می‌کنیم و برای پاس دادن به کلاینت ما آن‌ها را به فرمت Json تبدیل کرده ایم که برای تبدبل از کنابخانه آماده Newtonsoft.Json.dll استفاده کرده ایم 

حال باید با استفاده از jQuery کدهای درون Handler را اجرا کنیم؛ برای همین منظور یک صفحه با نام default.aspx ایجاد کرده و کدهای زیر را درون آن می‌نویسیم

<head runat="server">
    <title>Dynamic SlideShow</title>
    <link href="CSS/orbit-1.2.3.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
    <script src="Script/jquery-1.7.1.min.js" type="text/javascript"></script>
    <script src="Script/jquery.orbit-1.2.3.min.js" type="text/javascript"></script>
    <script type="text/javascript">
        $(function () {
            $.ajax({
                url: "Handler.ashx",
                contentType: "application/json; charset=utf-8",
                success: function (data) {
                    $.each(data, function (i, b) {
                        var str = '<img src="' + b.PicturePath + '" alt="' + b.PictureText + '"/>';
                        $("#featured").append(str);
                    });
                    $('#featured').orbit();
                },
                dataType: "json"

            });
            });
    </script>
</head>
<body>
    <form id="form1" runat="server">
    <div id="featured">
    </div>
    </form>
</body>

در اینجا ابتدا با استفاده از متد ajax کتابخانه jQuery کدهای درون Handler را اجرا کرده و به ازای هر المان موجود در جدول یک تگ img به صفحه اضافه می‌کنیم.

مطالب
اضافه کردن قابلیت از سرگیری مجدد (resume) به HttpWebRequest

مطابق RFC مربوطه، اگر هدر درخواست ارسالی به سرور را کمی تغییر دهیم می‌توان بجای شروع از اولین بایت، از بایت مورد نظر شروع به دریافت فایل نمود. (البته این به شرطی است که سرور آن‌را پشتیبانی کند)

یعنی نیاز داریم که به هدر ارسالی سطر زیر را اضافه کنیم:
Range: bytes=n-
که n در اینجا حجم فایل ناقص دریافتی موجود بر حسب بایت است.
برای بدست آوردن اندازه‌ی فایل ناقص موجود می‌توان از دستور زیر استفاده کرد:
using System.IO;
long brokenLen = new FileInfo(fileNamePath).Length;

سپس اگر شیء webRequest ما به صورت زیر تعریف شده باشد:

HttpWebRequest webRequest = (HttpWebRequest)WebRequest.Create(url);

فقط کافی است سطر زیر را جهت افزودن قابلیت از سرگیری مجدد دریافت فایل به این شیء افزود:

//دانلود از ادامه
webRequest.AddRange((int)brokenLen); //resume

نکته:
اگر علاقمند باشید که ریز فعالیت‌های انجام شده توسط فضای نام System.Net را ملاحظه کنید، به فایل config خود (مثلا فایل app.config برنامه)، چند سطر زیر را اضافه کنید:

<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?>
<configuration>
<system.diagnostics>
<trace autoflush="true" />
<sources>
<source name="System.Net">
<listeners>
<add name="MyTraceFile"/>
</listeners>
</source>
</sources>

<sharedListeners>
<add
name="MyTraceFile"
type="System.Diagnostics.TextWriterTraceListener"
initializeData="System.Net.trace.log"
/>
</sharedListeners>

<switches>
<add name="System.Net" value="Verbose" />
</switches>

</system.diagnostics>
</configuration>
به این صورت کلیه هدرهای ارسالی به سرور و ریز فعالیت‌های انجام شده در پشت صحنه‌ی کلاس‌های موجود در فایلی به نام System.Net.trace.log برای شما ثبت خواهد شد.


ملاحظات:
بدیهی است پیاده سازی قابلیت resume نیاز به موارد زیر خواهد داشت:
الف) در نظر گرفتن مسیری پیش فرض برای ذخیره سازی فایل‌ها
ب) پیدا کردن اندازه‌ی فایل موجود بر روی یک سرور و مقایسه‌ی آن با حجم فایل موجود بر روی هارد
امکان پیدا کردن اندازه‌ی یک فایل هم بدون دریافت کامل آن میسر است. خاصیت ContentLength مربوط به شیء HttpWebResponse بیانگر اندازه‌ی یک فایل بر روی سرور است و صد البته پیش از استفاده از این عدد، مقدار StatusCode شیء نامبرده را بررسی کنید. اگر مساوی OK بود، یعنی این عدد معتبر است.