EF Code First #1
public class Blog { public int Id { set; get; } public string Title { set; get; } public string AuthorName { set; get; } public IList<Post> Posts { set; get; } }
get { return ? } set { //push calculated private field to db ? }
EF Code First #2
اگر برنامه ما به شکلی باشد که ماژول پذیر باشد و در DLL جداگانه همانند این مثال یک ماژول با نام Blog داشته باشیم برای اضافه کردن به Context باید چگونه عمل نماییم؟
کمی شوخی با IE6
http://ryanfarley.com/blog/archive/2008/08/18/why-i-am-no-longer-supporting-ie6.aspx
بررسی نحوه برنامه نویسی سایت نستعلیق آنلاین
نکته آنرا اینجا گفتهام:
https://www.dntips.ir/2009/05/blog-post_27.html
معرفی سرویسهای ارائه شده توسط شرکتهای گوگل، آمازون و مایکروسافت در قالب رایانش ابری - قسمت دوم
سرویسها و اجزای وب سرویس آمازون:
وب سرویسهای آمازون دارای اجزای زیادی میباشند. تعدادی از این سرویسها برای ارائه خدمات پردازشی و تعداد دیگری برای ارائه فضای ذخیرهسازی، عرضه شدهاند. در ادامه گروهی از این سرویسها معرفی میگردد:
- ابر محاسباتی توسعه پذیر آمازون (EC2)
- سرویس صف ساده آمازون(Simple Queue Service): یک صف پیام یا سیستم تراکنش برای برنامههای مبتنی بر اینترنت توزیع شده میباشد. این سرویس تضمین میکند که پیامها حتی در زمانی که مؤلفهای موجود نیست، گم نشود و برای انتقال پیام میان مؤلفههای مختلف که هرکدام کار جداگانهای را انجام میدهند، بسیار مناسب است.
- سرویس
آگاه سازی ساده آمازون(Simple Notification Service): ): وب سرویسی است که میتواند پیام
یک برنامه را منتشر کند و آنها را به برنامهها یا مشترکین دیگر منتقل کند. SNS متدی
را برای راهاندازی فعالیتها ارائه مینماید که برنامهها را قادر میسازد تا در
مورد اطلاعات جدید یا تغییر یافته از آنها نظرسنجی شود یا به روز رسانیها را
انجام دهند.
- سرویس
نظارت ابر آمازون(Amazon Cloud Watch): کنسولی
را فراهم میکند که در آن مصرف منابع، شاخصهای کلیدی عملکرد سایت و نشانگرهای
عملیاتی برای عواملی همچون تقاضای پردازشگر، مصرف دیسک و ورودی و خروجی شبکه را
ارائه میدهد. نتایج
معیارهایی که توسط آن کسب میشود برای فعالسازی قابلیتی به نام Auto Scaling مورد
استفاده قرار میگیرد که به صورت خودکار میتواند یک سایت EC2 را بر مبنای مجموعهای از قوانین
که توسعه دهنده ایجاد میکند، توسعه دهد.
- توازن بار منعطف(Elastic Load Balancing): نمونههای ماشین آمازون(Amazon Machine Image) با استفاده از این قابلیت، دارای امکان توازن بار ترافیکی میشوند. این قابلیت هنگامی که نمونهای دچار شکست میشود آن را کشف کرده و ترافیک را به یک نمونه سالم حتی نمونهای در محیطهای دیگر AWS مسیریابی مجدد میکند.
قیمت گذاری انواع مختلف نمونه ماشین آمازون به سه پارامتر وابسته است. اولین مورد سیستم عامل مورد استفاده است. دومین عامل مرکز دادهای است که در آن قرار گرفته و سومین عامل مدت زمانی است که اجرا میشود. نرخها بر مبنای ساعت محاسبه میشوند. علاوه بر آن مبالغ اضافی نیز بابت موارد زیر اخذ میشود:
- میزان داده
منتقل شده
- آدرسهای IP اختصاصی
- استفاده
سرور اختصاصی مجازی از فضای ذخیرهسازی بلوکی توسعه پذیر آمازون
- استفاده از توازن بار توسعه پذیر برای دو یا چند سرور
- سایر
ویژگیهای مورد نیاز
- نمونه
مبتنی بر تقاضا: نرخ
ساعتی بدون التزام طولانی مدت
-
نمونه رزرو شده: خرید قراردادی هر نمونه با هزینه به مراتب پایینتر به ازای هر ساعت بعد از رزرو اولیه
-
نمونه نقطهای: این متد برای قیمت گذاری بر روی ظرفیت استفاده نشده EC2 بر مبنای قیمت نقطه فعلی است. این قابلیت، قیمتهای بسیار پایین را به همراه خواهد داشت اما در زمانهای مختلف فرق میکند یا در زمانی که ظرفیت مازادی نباشد، در دسترس نخواهد بود.
نوع | موتور محاسبه | حافظه اصلی(GB) | ذخیره سازی(GB) | سکو |
ریز نمونه | تا دو واحد محاسباتی در انفجار بار | 0.613 | EBS | 32 یا 64 بیتی |
نمونه کوچک | یک واحد محاسباتی | 1.7 | 160 | 32 بیتی |
نمونه بزرگ | چهار واحد محاسباتی | 7.5 | 850 | 64 بیتی |
نمونه بسیار بزرگ | هشت واحد محاسباتی | 15 | 1690 | 64 بیتی |
ایجاد یک پروژهی جدید Blazor WASM
برای تکمیل پیاده سازی قسمت سمت کلاینت پروژهی این سری، نیاز به یک پروژهی جدید Blazor WASM را داریم که میتوان آنرا با اجرای دستور dotnet new blazorwasm در یک پوشهی خالی، ایجاد کرد. کدهای این پروژه را میتوانید در پوشهی HotelManagement\BlazorWasm\BlazorWasm.Client فایل پیوستی انتهای بحث مشاهده کنید.
افزودن فایلهای جاوااسکریپتی مورد نیاز
شبیه به کاری که در مطلب «Blazor 5x - قسمت یازدهم - مبانی Blazor - بخش 8 - کار با جاوا اسکریپت» انجام دادیم، در اینجا هم قصد افزودن یکسری کتابخانهی جاوااسکریپتی و CSS ای را داریم که توسط LibMan آنها را مدیریت خواهیم کرد.
- بنابراین در ابتدا به پوشهی BlazorWasm.Client\wwwroot\css وارد شده و پوشههای پیشفرض bootstrap و open-iconic آنرا حذف میکنیم؛ چون تحت مدیریت هیچ package manager ای نیستند و در این حالت، مدیریت به روز رسانی و یا بازیابی آنها به صورت خودکار میسر نیست.
- سپس فایل wwwroot\css\app.css را هم ویرایش کرده و سطر زیر را از ابتدای آن حذف میکنیم:
@import url('open-iconic/font/css/open-iconic-bootstrap.min.css');
dotnet tool update -g Microsoft.Web.LibraryManager.Cli libman init libman install bootstrap --provider unpkg --destination wwwroot/lib/bootstrap libman install open-iconic --provider unpkg --destination wwwroot/lib/open-iconic libman install jquery --provider unpkg --destination wwwroot/lib/jquery libman install toastr --provider unpkg --destination wwwroot/lib/toastr
- بعد از نصب بستههای ذکر شده، فایل wwwroot\index.html را به صورت زیر به روز رسانی میکنیم تا به مسیرهای جدید بستههای CSS و JS نصب شده، اشاره کند:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8" /> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0, maximum-scale=1.0, user-scalable=no" /> <title>BlazorWasm.Client</title> <base href="/" /> <link href="lib/toastr/build/toastr.min.css" rel="stylesheet" /> <link href="lib/open-iconic/font/css/open-iconic-bootstrap.min.css" rel="stylesheet" /> <link href="lib/bootstrap/dist/css/bootstrap.min.css" rel="stylesheet" /> <link href="css/app.css" rel="stylesheet" /> <link href="BlazorWasm.Client.styles.css" rel="stylesheet" /> </head> <body> <div id="app">Loading...</div> <div id="blazor-error-ui"> An unhandled error has occurred. <a href="" class="reload">Reload</a> <a class="dismiss">🗙</a> </div> <script src="lib/jquery/dist/jquery.min.js"></script> <script src="lib/toastr/build/toastr.min.js"></script> <script src="js/common.js"></script> <script src="_framework/blazor.webassembly.js"></script> </body> </html>
- محتویات فایل wwwroot\css\app.css را هم به صورت زیر تغییر میدهیم تا یک spinner و شیوه نامههای نمایش تصاویر، به آن اضافه شوند:
.valid.modified:not([type="checkbox"]) { outline: 1px solid #26b050; } .invalid { outline: 1px solid red; } .validation-message { color: red; } #blazor-error-ui { background: lightyellow; bottom: 0; box-shadow: 0 -1px 2px rgba(0, 0, 0, 0.2); display: none; left: 0; padding: 0.6rem 1.25rem 0.7rem 1.25rem; position: fixed; width: 100%; z-index: 1000; } #blazor-error-ui .dismiss { cursor: pointer; position: absolute; right: 0.75rem; top: 0.5rem; } .spinner { border: 16px solid silver !important; border-top: 16px solid #337ab7 !important; border-radius: 50% !important; width: 80px !important; height: 80px !important; animation: spin 700ms linear infinite !important; top: 50% !important; left: 50% !important; transform: translate(-50%, -50%); position: absolute !important; } @keyframes spin { 0% { transform: rotate(0deg); } 100% { transform: rotate(360deg); } } .room-image { display: block; width: 100%; height: 150px; background-size: cover !important; border: 3px solid green; position: relative; } .room-image-title { position: absolute; top: 0; right: 0; background-color: green; color: white; padding: 0px 6px; display: inline-block; }
window.ShowToastr = (type, message) => { if (type === "success") { toastr.success(message, "Operation Successful", { timeOut: 10000 }); } if (type === "error") { toastr.error(message, "Operation Failed", { timeOut: 10000 }); } };
- در قسمت 11، در بخش «کاهش کدهای تکراری فراخوانی متدهای جاوا اسکریپتی با تعریف متدهای الحاقی» آن، کلاس JSRuntimeExtensions را تعریف کردیم که سبب کاهش تکرار کدهای استفاده از تابع ShowToastr میشود. این فایلرا در پروژهی BlazorServer.App\Utils\JSRuntimeExtensions.cs این سری نیز استفاده کردیم. یا میتوان مجددا آنرا به پروژهی جاری کپی کرد؛ یا آنرا در یک پروژهی اشتراکی قرار داد. برای مثال اگر آنرا به پوشهی BlazorWasm.Client\Utils کپی کردیم، نیاز است فضای نام آنرا اصلاح کرده و سپس آنرا به انتهای فایل BlazorWasm.Client\_Imports.razor نیز اضافه کنیم تا در تمام کامپوننتهای برنامه قابل استفاده شود:
@using BlazorWasm.Client.Utils
تغییر و ساده سازی منوی برنامهی کلاینت
در برنامهی کلاینت جاری دیگر نمیخواهیم منوی پیشفرض سمت چپ صفحه را شاهد باشیم. به همین جهت ابتدا فایل Shared\MainLayout.razor را به صورت زیر ساده میکنیم:
@inherits LayoutComponentBase <NavMenu /> <div> @Body </div>
<nav class="navbar navbar-expand-sm navbar-dark bg-dark p-0"> <a class="navbar-brand mx-4" href="#">Navbar</a> <button class="navbar-toggler" type="button" data-toggle="collapse" data-target="#navbarSupportedContent" aria-controls="navbarSupportedContent" aria-expanded="false" aria-label="Toggle navigation"> <span class="navbar-toggler-icon"></span> </button> <div class="collapse navbar-collapse pr-2" id="navbarSupportedContent"> <ul class="navbar-nav mr-auto"></ul> <ul class="my-0 navbar-nav"> <li class="nav-item p-0"> <NavLink class="nav-link" href="registration"> <span class="p-2"> Register </span> </NavLink> </li> <li class="nav-item p-0"> <NavLink class="nav-link" href="login"> <span class="p-2"> Login </span> </NavLink> </li> </ul> </div> </nav>
تغییر محتوای صفحهی آغازین برنامه
صفحهی ابتدایی برنامه، یعنی کامپوننت Pages\Index.razor را نیز به صورت زیر تغییر میدهیم:
@page "/" <form> <div class="row p-0 mx-0 mt-4"> <div class="col-12 col-md-5 offset-md-1 pl-2 pr-2 pr-md-0"> <div class="form-group"> <label>Check In Date</label> <input type="text" class="form-control" /> </div> </div> <div class="col-8 col-md-3 pl-2 pr-2"> <div class="form-group"> <label>No. of nights</label> <select class="form-control"> @for (var i = 1; i <= 10; i++) { <option value="@i">@i</option> } </select> </div> </div> <div class="col-4 col-md-2 p-0 pr-2"> <div class="form-group"> <label> </label> <input type="submit" value="Go" class="btn btn-success btn-block" /> </div> </div> </div> </form>
تعریف View Model رابط کاربری Pages\Index.razor
پس از تعریف محتوای ثابت برنامه، اکنون نوبت به پویا سازی آن است. به همین جهت نیاز است مدلی را برای صفحهی آغازین برنامه تعریف کرد تا بتوان فرم آنرا به این مدل متصل کرد. این مدل چون مختص به برنامهی کلاینت است، آنرا در پوشهی جدید Models\ViewModels ایجاد میکنیم:
using System; namespace BlazorWasm.Client.Models.ViewModels { public class HomeVM { public DateTime StartDate { get; set; } = DateTime.Now; public DateTime EndDate { get; set; } public int NoOfNights { get; set; } = 1; } }
پس از این تعریف، بهتر است فضای نام آنرا نیز به فایل BlazorWasm.Client\_Imports.razor افزود، تا کار با آن در کامپوننتهای برنامه، سادهتر شود:
using BlazorWasm.Client.Models.ViewModels
- ابتدا فیلدی که ارائه کنندهی شیء ViewModel فرم است را تعریف میکنیم:
@code{ HomeVM HomeModel = new HomeVM(); }
<EditForm Model="HomeModel"> // ... </EditForm>
<InputDate min="@DateTime.Now.ToString("yyyy-MM-dd")" @bind-Value="HomeModel.StartDate" type="text" class="form-control" />
<select @bind="HomeModel.NoOfNights">
تعریف Local Storage سمت کلاینت
در ادامه میخواهیم اگر کاربری زمان شروع رزرو اتاقی را به همراه تعداد شب مدنظر، انتخاب کرد، با کلیک بر روی دکمهی Go، به یک صفحهی مشاهدهی جزئیات منتقل شود. بنابراین نیاز داریم تا اطلاعات انتخابی کاربر را به نحوی ذخیره سازی کنیم. برای یک چنین سناریوی سمت کلاینتی، میتوان از local storage استاندارد مرورگرها استفاده کرد که امکان کار آفلاین با برنامه را نیز فراهم میکند.
برای این منظور کتابخانهای به نام Blazored.LocalStorage طراحی شدهاست که پس از نصب آن توسط دستور زیر:
dotnet add package Blazored.LocalStorage
namespace BlazorWasm.Client { public class Program { public static async Task Main(string[] args) { var builder = WebAssemblyHostBuilder.CreateDefault(args); // ... builder.Services.AddBlazoredLocalStorage(); // ... } } }
@using Blazored.LocalStorage
@page "/" @inject ILocalStorageService LocalStorage @inject IJSRuntime JsRuntime <EditForm Model="HomeModel" OnValidSubmit="SaveInitialData">
@code{ HomeVM HomeModel = new HomeVM(); private async Task SaveInitialData() { try { HomeModel.EndDate = HomeModel.StartDate.AddDays(HomeModel.NoOfNights); await LocalStorage.SetItemAsync("InitialRoomBookingInfo", HomeModel); } catch (Exception e) { await JsRuntime.ToastrError(e.Message); } } }
برای مثال اگر تاریخ و عددی را انتخاب کنیم، نتیجهی حاصل از کلیک بر روی دکمهی Go را میتوان در قسمت Local storage مرورگر جاری مشاهده کرد:
البته با توجه به اینکه میخواهیم از کلید InitialRoomBookingInfo در سایر کامپوننتهای برنامه نیز استفاده کنیم، بهتر است آنرا به یک پروژهی مشترک مانند BlazorServer.Common که پیشتر نام نقشهایی مانند Admin را در آن تعریف کردیم، منتقل کنیم:
namespace BlazorServer.Common { public static class ConstantKeys { public const string LocalInitialBooking = "InitialRoomBookingInfo"; } }
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.BlazorWebAssembly"> <ItemGroup> <ProjectReference Include="..\..\BlazorServer\BlazorServer.Common\BlazorServer.Common.csproj" /> </ItemGroup> </Project>
@using BlazorServer.Common
await LocalStorage.SetItemAsync(ConstantKeys.LocalInitialBooking, HomeModel);
در آخر قصد داریم با کلیک بر روی Go، به یک صفحهی جدید مانند نمایش لیست اتاقها هدایت شویم. به همین جهت کامپوننت جدید Pages\HotelRooms\HotelRooms.razor را ایجاد میکنیم:
@page "/hotel/rooms" <h3>HotelRooms</h3> @code { }
@page "/" @inject ILocalStorageService LocalStorage @inject IJSRuntime JsRuntime @inject NavigationManager NavigationManager @code{ HomeVM HomeModel = new HomeVM(); private async Task SaveInitialData() { try { HomeModel.EndDate = HomeModel.StartDate.AddDays(HomeModel.NoOfNights); await LocalStorage.SetItemAsync(ConstantKeys.LocalInitialBooking, HomeModel); NavigationManager.NavigateTo("hotel/rooms"); } catch (Exception e) { await JsRuntime.ToastrError(e.Message); } } }
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-26.zip
در طی آزمایش اولیه این سرویس، به مشکل عجیب timeout پس از باز کردن برای مثال سومین یا چهارمین thread همزمان برای دانلود کردن اطلاعات بر خوردم. همه چیز درست بود، از کلاسها، دریافت اطلاعات از وب و غیره، اما برنامه کار نمیکرد. این مشکل فقط هم با feedburner.com رخ میداد (همانطور که مطلع هستید feedburner.com سرویسی را جهت پیگیری آمار مشترکین فیدهای شما ارائه میدهد که بسیار جالب است. برای مثال چند نفر مشترک دارید، یا یک سری نمودار و غیره. به همین جهت رسم شده است که اکثر سایتها فیدهای خودشان را در این سایت نیز ثبت میکنند).
پس از مدتی جستجو به نکته جالب زیر برخوردم که شاید برای شما هم در آینده مفید باشد:
مطابق RFC2068 - Hypertext Transfer Protocol -- HTTP/1.1 ، شما تنها مجازید 2 کانکشن فعال به یک سایت باز کنید. این علت تایم آوت در سومین thread ایجاد شده بود. برای مثال IE این مورد را محترم میشمارد. در دات نت نیز به صورت پیش فرض این محدودیت قرار داده شده است که بهسادگی میتوان آنرا تغییر داد. برای این منظور باید یک فایل app.config به پروژه اضافه کرد و سپس خطوط زیر را به آن افزود:
<configuration>
<system.net>
<connectionManagement>
<add address="*" maxconnection="100" />
</connectionManagement>
</system.net>
</configuration>
بعد از این تغییر مشکل timeout برنامه حل شد.
برای مدیریت چندین ترد همزمان دانلود کننده و در صف قرار دادن آنها در این پروژه، از کتابخانه سورس باز زیر استفاده کردم:
http://www.codeplex.com/smartthreadpool
مآخذ:
http://msdn.microsoft.com/en-us/library/fb6y0fyc.aspx
http://www.faqs.org/rfcs/rfc2068.html
http://vahidnasiri.blogspot.com
http://odetocode.com/Blogs/scott/archive/2004/06/08/272.aspx
پ.ن.
برای اینکه در بلاگر بتوانید متون حاوی xml را ارسال کنید باید از سرویس زیر استفاده کنید
http://www.elliotswan.com/postable/
550-5.7.1+This+message+does+not+have+authentication+information+or+fails+to+pass
SPF چیست؟
SPF یا Sender Framework Policy، رکوردهای مخصوص DNS ای هستند که مشخص میکنند کدام میل سرورها، بر اساس نام دومین جاری، مجاز هستند ایمیل ارسال کنند. برای مثال اگر کلاینتی با IP1 سعی کند خودش را بجای دومین شما با IP0، معرفی کند و ایمیل ارسال کند، ایمیلهای او برگشت خواهند خورد. در این حالت این کلاینت، پیامهای خطایی شروع شدهی با عبارات زیر را دریافت خواهد کرد:
550-5.7.1 This message does not have authentication information or fails to pass 550-5.7.1 SPF Failed validation status=bounced (host gmail-smtp-in.l.google.com said: 550-5.7.1 This message does not have authentication information or fails to pass 550-5.7.1 authentication checks. To best protect our users from spam, the 550-5.7.1 message has been blocked. Please visit 550-5.7.1 https://support.google.com/mail/answer/81126#authentication for more 550 5.7.1 information.
چگونه باید SPF را تنظیم کرد؟
برای این منظور نیاز است به پنل تنظیمات دومین خریداری شدهی خود دسترسی داشته باشید و بتوانید در آنجا یک DNS Record جدید از نوع TXT را اضافه کنید؛ با این مشخصات:
Name/Host/Alias: @ Time to Live (TTL): 3600 or leave the default Value/Answer/Destination: v=spf1 ip4:xx.xx.xx.xx include:_spf.google.com ~all
چگونه بررسی کنیم که رکورد SPF دومین ما به درستی تنظیم شدهاست؟
برای این منظور میتوان از ابزار Check MX گوگل، استفاده کرد:
https://toolbox.googleapps.com/apps/checkmx/check
در گزارشات Crosstab، ردیفهای یک گزارش، تبدیل به ستونهای آن میشوند؛ به همین جهت به آنها Pivot tables هم میگویند.
برای مثال فرض کنید که قصد دارید گزارش تعداد ساعت کارکرد را به ازای هر پروژه در طول چند ماه تعیین کنید. گزارش متداول از این نوع اطلاعات، یک لیست بلند بالای بیمفهوم است. این گزارش تشکیل شده از صدها رکورد به ازای کارکنان مختلف در پروژههای مختلف و ... هیچ ارزش آماری خاصی ندارد. یک گزارش بدوی است. زمانیکه این گزارش را تبدیل به حالت crosstab میکنیم، اولین ستون فقط یک شماره پروژه خواهد بود و ستونهای بعدی، مثلا نام ماهها و مقادیر آنها هم جمع کارکرد افراد بر روی یک پروژه مشخص.
مثال اول) تهیه گزارش Crosstab جمع هزینههای واحدهای مختلف به تفکیک ماه
کلاس هزینههای زیر را در نظر بگیرید که به کمک آن میتوان به ازای هر واحد یا دپارتمان در تاریخهای متفاوت، هزینهای را مشخص ساخت:
using System;
namespace Pivot.Sample1
{
public class Expense
{
public DateTime Date { set; get; }
public string Department { set; get; }
public decimal Expenses { set; get; }
}
}
با توجه به این کلاس، یک منبع داده آزمایشی جهت تهیه گزارشات، میتواند به صورت زیر باشد:
using System;
using System.Collections.Generic;
namespace Pivot.Sample1
{
public class ExpenseDataSource
{
public static IList<Expense> ExpensesDataSource()
{
return new List<Expense>
{
new Expense { Date = new DateTime(2011,11,1), Department = "Computer", Expenses = 100 },
new Expense { Date = new DateTime(2011,11,1), Department = "Math", Expenses = 200 },
new Expense { Date = new DateTime(2011,11,1), Department = "Physics", Expenses = 150 },
new Expense { Date = new DateTime(2011,10,1), Department = "Computer", Expenses = 75 },
new Expense { Date = new DateTime(2011,10,1), Department = "Math", Expenses = 150 },
new Expense { Date = new DateTime(2011,10,1), Department = "Physics", Expenses = 130 },
new Expense { Date = new DateTime(2011,9,1), Department = "Computer", Expenses = 90 },
new Expense { Date = new DateTime(2011,9,1), Department = "Math", Expenses = 95 },
new Expense { Date = new DateTime(2011,9,1), Department = "Physics", Expenses = 100 }
};
}
}
}
و اگر این لیست را به همین شکلی که هست نمایش دهیم، خروجی زیر را خواهیم داشت:
که ... خروجی مطلوبی نیست. در اینجا ما فقط 9 رکورد داریم؛ اما در عمل به ازای هر روز، یک رکورد میتواند وجود داشته باشد و این لیست طولانی، هیچ ارزش آماری خاصی ندارد. میخواهیم سرستونهای گزارش ما مطابق جدول زیر باشند:
یعنی اگر سه ماه را در نظر بگیریم با هر تعداد رکورد، فقط سه ردیف به ازای هر ماه باید حاصل شود و ستونهای دیگر هم نام بخشها یا واحدهای موجود باشند.
برای رسیدن به این خروجی Crosstab، میتوان کوئری LINQ زیر را به کمک امکانات گروه بندی اطلاعات آن تهیه کرد:
using System.Collections;
using System.Linq;
namespace Pivot.Sample1
{
public class PivotTable
{
public static IList ExpensesCrossTab()
{
return ExpenseDataSource
.ExpensesDataSource()
.GroupBy(t =>
new
{
Year = t.Date.Year,
Month = t.Date.Month
})
.Select(myGroup =>
new
{
//Year = myGroup.Key.Year,
Month = myGroup.Key.Month,
ComputerDepartment = myGroup.Where(x => x.Department == "Computer").Sum(x => x.Expenses),
MathDepartment = myGroup.Where(x => x.Department == "Math").Sum(x => x.Expenses),
PhysicsDepartment = myGroup.Where(x => x.Department == "Physics").Sum(x => x.Expenses)
})
.ToList();
}
}
}
که اینبار خروجی زیر را تولید میکند.
اگر علاقمند باشید که مثال فوق را در برنامهی LINQPad آزمایش کنید، این فایل را دریافت نموده و در آن برنامه باز نمائید.
مثال دوم) تهیه لیست Crosstab حضور و غیاب افراد در طول یک هفته
کلاس StudentStat را جهت ثبت اطلاعات حضور یک دانشجو، میتوان به شکل زیر تعریف کرد:
using System;
namespace Pivot.Sample2
{
public class StudentStat
{
public int Id { set; get; }
public string Name { set; get; }
public DateTime Date { set; get; }
public bool IsPresent { set; get; }
}
}
و بر همین اساس یک منبع داده فرضی جهت انجام گزارشات میتواند به نحو زیر تهیه شود:
using System;
using System.Collections.Generic;
namespace Pivot.Sample2
{
public class StudentsStatDataSource
{
public static IList<StudentStat> CreateMonthlyReportDataSource()
{
var result = new List<StudentStat>();
var rnd = new Random();
for (int day = 1; day < 6; day++)
{
for (int student = 1; student < 6; student++)
{
result.Add(new StudentStat
{
Id = student,
Date = new DateTime(2011, 11, day),
IsPresent = rnd.Next(-1, 1) == 0 ? true : false,
Name = "student " + student
});
}
}
return result;
}
}
}
خروجی این گزارش هم در این حالت ساده با 5 دانشجو و فقط 5 روز، 25 رکورد خواهد بود:
که ... این هم آنچنان از لحاظ آماری مطلوب و مفهوم نیست. میخواهیم سطرهای این گزارش همانند لیست واقعی حضورغیاب، فقط از نام افراد تشکیل شود و همچنین ستونها مثلا شماره یا نام روزهای یک هفته یا ماه باشند. مثلا به شکل زیر:
برای رسیدن به این خروجی Crosstab، مثلا میتوان از کوئری LINQ زیر کمک گرفت که بر اساس شماره دانشجویی اطلاعات را گروه بندی کرده است:
using System.Collections;
using System.Linq;
namespace Pivot.Sample2
{
public class PivotTable
{
public static IList StudentsStatCrossTab()
{
return StudentsStatDataSource
.CreateWeeklyReportDataSource()
.GroupBy(x =>
new
{
x.Id
})
.Select(myGroup =>
new
{
myGroup.Key.Id,
Name = myGroup.First().Name,
Day1IsPresent = myGroup.Where(x => x.Date.Day == 1).First().IsPresent,
Day2IsPresent = myGroup.Where(x => x.Date.Day == 2).First().IsPresent,
Day3IsPresent = myGroup.Where(x => x.Date.Day == 3).First().IsPresent,
Day4IsPresent = myGroup.Where(x => x.Date.Day == 4).First().IsPresent,
Day5IsPresent = myGroup.Where(x => x.Date.Day == 5).First().IsPresent,
PresentsCount = myGroup.Where(x => x.IsPresent).Count(),
AbsentsCount = myGroup.Where(x => !x.IsPresent).Count()
})
.ToList();
}
}
}
و این کوئری خروجی زیر را تولید میکند که از هر لحاظ نسبت به لیست قبلی مفهومتر است:
فایل LINQPad این مثال را میتوانید از اینجا دریافت کنید.