اشتراکها
نظرات مطالب
بهبود کارآیی Reflection در دات نت 7
پاسخ : هیچکدام!
برای نمونه دو مورد از محصولات مهم تجاری و پر درآمد مایکروسافت در مقیاس سازمانی SharePoint و Exchange server هستند (البته اینجا منظور برنامه web access مربوط به Exchange server است). جالب اینجا است که هر دو محصول، مبتنی بر دات نت فریم ورک سه و نیم بوده و از ASP.Net WebForms استفاده میکنند. تفاوت مهم آنها با نگارش سال 2007 هر کدام، استفاده از ASP.Net Ajax مایکروسافت در این محصولات است و همچنین استفادهی وسیع از توانمندیهای پاورشل 2 خصوصا امکان مدیریت از راه دور پاور شل 2 که برای مثال در برنامه web access مربوط به exchange server 2010 ، امکان مدیریت خود exchange server را نیز فراهم آورده است یا در SharePoint 2010 جایگزین stsadm شده است (هر چند stsadm هنوز موجود است اما منسوخ شده در نظر گرفته میشود).
به علاوه هر دو محصول فقط با ویندوزهای سرور 2008 به بعد، آن هم نسخهی 64 بیتی کار میکنند. (البته از آنجائیکه هستهی ویندوز 7 با هستهی ویندوز سرور 2008 نگارش R2 یکی است (یا حداقل بر مبنای یک code base هستند)، SharePoint 2010 را بر روی ویندوز 7 شصت و چهار بیتی هم میتوان جهت آزمایش و توسعه نصب کرد)
یک دورهی مدیریتی SharePoint 2010 را میتوانید در آدرس زیر مشاهده نمائید:
Microsoft SharePoint 2010 Administration
جهت اثبات این مدعا (استفاده از WebForms و نه MVC) دو تصویر ذیل به اندازهی کافی گویا هستند:
شیرپوینت 2010
Web Access در Exchange server 2010
نظرات اشتراکها
سری 11 قسمتی معماری تمیز با Angular 10 و Web API
این پروژه از آخرین نسخه LTS دات نت یعنی .net core 3.1 استفاده میکنه
ولی یک پروژه خوب راجع به همین موضوع هست که انگیولار ۱۰ به همراه دات نت نسخه ۵ و معماری تمیز (Clean Architecture) استفاده میکنه و به صورت بسته نیوگت هم عرضه میشه که آدرس گیت هاب:
هست.
delegateها، نوعهایی هستند که ارجاعی را به یک متد دارند؛ بسیار شبیه به function pointers در C و CPP هستند، اما برخلاف آنها، delegates شیءگرا بوده، به امضای متد اهمیت داده و همچنین کد مدیریت شده و امن به شمار میروند.
سیر تکاملی delegates را در مثال ساده زیر میتوان ملاحظه کرد:
معنای کلمه delegate، واگذاری مسئولیت است. به این معنا که ما در متد UseDelegate، نمیدانیم addMethod به چه نحوی تعریف خواهد شد. فقط میدانیم که امضای آن چیست.
در دات نت یک، یک وهله از شیء AddMethodDelegate ساخته شده و سپس متدی که امضایی متناسب و متناظر با آن را داشت، به عنوان متد انجام دهنده مسئولیت معرفی میشد. در دات نت دو، اندکی نحوه تعریف delegates با ارائه delegates بینام، سادهتر شد و در دات نت سه و نیم با ارائه lambda expressions ، تعریف و استفاده از delegates باز هم سادهتر و زیباتر گردید.
به علاوه در دات نت 3 و نیم، دو Generic delegate به نامهای Action و Func نیز ارائه گردیدهاند که به طور کامل جایگزین تعریف طولانی delegates در کدهای پس از دات نت سه و نیم شدهاند. تفاوتهای این دو نیز بسیار ساده است:
اگر قرار است واگذاری قسمتی از کد را به متدی محول کنید که مقداری را بازگشت میدهد، از Func و اگر این متد خروجی ندارد از Action استفاده نمائید:
در دو مثال فوق، نحوه تعریف inline یک Action و یا Func را ملاحظه میکنید. Action به متدی اشاره میکند که خروجی ندارد و در اینجا تنها یک ورودی int را میپذیرد. Func در اینجا به تابعی اشاره میکند که یک ورودی int را دریافت کرده و یک خروجی string را باز میگرداند.
پس از این مقدمه، در ادامه قصد داریم مثالهای دنیای واقعی Action و Func را که در سالهای اخیر بسیار متداول شدهاند، بررسی کنیم.
مثال یک) ساده سازی تعاریف API ارائه شده به استفاده کنندگان از کتابخانههای ما
عنوان شد که کار delegates، واگذاری مسئولیت انجام کاری به کلاسهای دیگر است. این مورد شما را به یاد کاربردهای interfaceها نمیاندازد؟
در interfaceها نیز یک قرارداد کلی تعریف شده و سپس کدهای یک کتابخانه، تنها با امضای متدها و خواص تعریف شده در آن کار میکنند و کتابخانه ما نمیداند که این متدها قرار است چه پیاده سازی خاصی را داشته باشند.
برای نمونه طراحی API زیر را درنظر بگیرید که در آن یک interface جدید تعریف شده که تنها حاوی یک متد است. سپس کلاس Runner از این interface استفاده میکند:
در اینجا ابتدا باید این interface را در طی یک کلاس جدید (مثلا HelloSchedule) پیاده سازی کرد و سپس حاصل را در کلاس Runner استفاده نمود.
نظر شما در مورد این طراحی ساده شده چیست؟
با توجه به اینکه هدف از معرفی interface در طراحی اول، واگذاری مسئولیت نحوه تعریف متد Run به کلاسی دیگر است، به همین طراحی با استفاده از یک Action delegate نیز میتوان رسید. مهمترین مزیت آن، حجم بسیار کمتر کدنویسی استفاده کننده نهایی از API تعریف شده ما است. به علاوه امکان inline coding نیز فراهم گردیده است و در همان محل تعریف Action، بدنه آنرا نیز میتوان تعریف کرد.
بدیهی است delegates نمیتوانند به طور کامل جای interfaceها را پر کنند. اگر نیاز است قرارداد تهیه شده بین ما و استفاده کنندگان از کتابخانه، حاوی بیش از یک متد باشد، استفاده از interfaceها بهتر هستند.
از دیدگاه بسیاری از طراحان API، اشیاء delegate معادل interface ایی با یک متد هستند و یک وهله از delegate معادل وهلهای از کلاسی است که یک interface را پیاده سازی کردهاست.
علت استفاده بیش از حد interfaceها در سایر زبانها برای ابتداییترین کارها، کمبود امکانات پایهای آن زبانها مانند نداشتن lambda expressions، anonymous methods و anonymous delegates هستند. به همین دلیل مجبورند همیشه و در همهجا از interfaceها استفاده کنند.
ادامه دارد ...
سیر تکاملی delegates را در مثال ساده زیر میتوان ملاحظه کرد:
using System; namespace ActionFuncSamples { public delegate int AddMethodDelegate(int a); public class DelegateSample { public void UseDelegate(AddMethodDelegate addMethod) { Console.WriteLine(addMethod(5)); } } public class Helper { public int CustomAdd(int a) { return ++a; } } class Program { static void Main(string[] args) { Helper helper = new Helper(); // .NET 1 AddMethodDelegate addMethod = new AddMethodDelegate(helper.CustomAdd); new DelegateSample().UseDelegate(addMethod); // .NET 2, anonymous delegates new DelegateSample().UseDelegate(delegate(int a) { return helper.CustomAdd(a); }); // .NET 3.5 new DelegateSample().UseDelegate(a => helper.CustomAdd(a)); } } }
در دات نت یک، یک وهله از شیء AddMethodDelegate ساخته شده و سپس متدی که امضایی متناسب و متناظر با آن را داشت، به عنوان متد انجام دهنده مسئولیت معرفی میشد. در دات نت دو، اندکی نحوه تعریف delegates با ارائه delegates بینام، سادهتر شد و در دات نت سه و نیم با ارائه lambda expressions ، تعریف و استفاده از delegates باز هم سادهتر و زیباتر گردید.
به علاوه در دات نت 3 و نیم، دو Generic delegate به نامهای Action و Func نیز ارائه گردیدهاند که به طور کامل جایگزین تعریف طولانی delegates در کدهای پس از دات نت سه و نیم شدهاند. تفاوتهای این دو نیز بسیار ساده است:
اگر قرار است واگذاری قسمتی از کد را به متدی محول کنید که مقداری را بازگشت میدهد، از Func و اگر این متد خروجی ندارد از Action استفاده نمائید:
Action<int> example1 = x => Console.WriteLine("Write {0}", x); example1(5); Func<int, string> example2 = x => string.Format("{0:n0}", x); Console.WriteLine(example2(5000));
پس از این مقدمه، در ادامه قصد داریم مثالهای دنیای واقعی Action و Func را که در سالهای اخیر بسیار متداول شدهاند، بررسی کنیم.
مثال یک) ساده سازی تعاریف API ارائه شده به استفاده کنندگان از کتابخانههای ما
عنوان شد که کار delegates، واگذاری مسئولیت انجام کاری به کلاسهای دیگر است. این مورد شما را به یاد کاربردهای interfaceها نمیاندازد؟
در interfaceها نیز یک قرارداد کلی تعریف شده و سپس کدهای یک کتابخانه، تنها با امضای متدها و خواص تعریف شده در آن کار میکنند و کتابخانه ما نمیداند که این متدها قرار است چه پیاده سازی خاصی را داشته باشند.
برای نمونه طراحی API زیر را درنظر بگیرید که در آن یک interface جدید تعریف شده که تنها حاوی یک متد است. سپس کلاس Runner از این interface استفاده میکند:
using System; namespace ActionFuncSamples { public interface ISchedule { void Run(); } public class Runner { public void Exceute(ISchedule schedule) { schedule.Run(); } } public class HelloSchedule : ISchedule { public void Run() { Console.WriteLine("Just Run!"); } } class Program { static void Main(string[] args) { new Runner().Exceute(new HelloSchedule()); } } }
نظر شما در مورد این طراحی ساده شده چیست؟
using System; namespace ActionFuncSamples { public class Schedule { public void Exceute(Action run) { run(); } } class Program { static void Main(string[] args) { new Schedule().Exceute(() => Console.WriteLine("Just Run!")); } } }
بدیهی است delegates نمیتوانند به طور کامل جای interfaceها را پر کنند. اگر نیاز است قرارداد تهیه شده بین ما و استفاده کنندگان از کتابخانه، حاوی بیش از یک متد باشد، استفاده از interfaceها بهتر هستند.
از دیدگاه بسیاری از طراحان API، اشیاء delegate معادل interface ایی با یک متد هستند و یک وهله از delegate معادل وهلهای از کلاسی است که یک interface را پیاده سازی کردهاست.
علت استفاده بیش از حد interfaceها در سایر زبانها برای ابتداییترین کارها، کمبود امکانات پایهای آن زبانها مانند نداشتن lambda expressions، anonymous methods و anonymous delegates هستند. به همین دلیل مجبورند همیشه و در همهجا از interfaceها استفاده کنند.
ادامه دارد ...
اشتراکها
رنگ بنفش داتنت!
Babel Obfuscator یک ابزار خط فرمان سورس باز code obfuscation اسمبلیهای دات نت فریم ورک است.
این ابزار موارد زیر را پشتیبانی میکند:
- Support NET Framework 1.1, 2.0, 3.5
- Obfuscate Namespace, Type (aslo generic types), Method, Events, Properties and Fields
- Unicode Normalization
- Support Generic Types and Virtual Function Obfuscation
- MSIL Control Flow Obfuscation
- String Encryption
- Dead Code Removal
- Selective Obfuscation with XML Rule Files
- Declarative Obfuscation using Custom Attributes
- MSBuild Integration
- Strong Name Signature
- Break tools like Reflector-Reflexil plug-in v0.8 and Ildasm
- Obfuscate Namespace, Type (aslo generic types), Method, Events, Properties and Fields
- Unicode Normalization
- Support Generic Types and Virtual Function Obfuscation
- MSIL Control Flow Obfuscation
- String Encryption
- Dead Code Removal
- Selective Obfuscation with XML Rule Files
- Declarative Obfuscation using Custom Attributes
- MSBuild Integration
- Strong Name Signature
- Break tools like Reflector-Reflexil plug-in v0.8 and Ildasm
وبلاگ نویسنده آن
دریافت Babel Obfuscator از گوگل کد و یا رپید شیر
پس از نصب، جهت مشاهده پارامترهای خط فرمان آن به فایل ReadMe.htm مراجعه نمائید و یا اگر علاقمند باشید که از آن به صورت یکپارچه با Reflector استفاده کنید، میتوان از افزونه زیر کمک گرفت:
وبلاگها ، سایتها و مقالات ایرانی (داخل و خارج از ایران)
Visual Studio
ASP. Net
طراحی و توسعه وب
PHP
اسکیوال سرور
سی شارپ
عمومی دات نت
ویندوز
مسایل اجتماعی و انسانی برنامه نویسی
متفرقه
وبلاگها ، سایتها و مقالات ایرانی (داخل و خارج از ایران)
- بهبود در توابع Table-Valued
- ظاهر جدید برای ویژوال استودیو 2010
- سورس نرم افزار اشتراک
- فریم ورک های سی اس اس را بهتر بشناسیم
- غزال مایکروسافت در راه است
- بررسی سایت ماهواره امید
- مروری بر سافاری 4
- صدا زدن یک Web service از طریق jquery
- نصب OTRS روی ویندوز ویستا
- آموزش کامل اسکریپت نویسی nsis - ساخت برنامه نصب
- توضیحی اجمالی در مورد singleton pattern
- MySQL Storage Engines
- مشکل بهم ریختگی متون فارسی انگلیسی در کامپیوتر
- ۴۸ نکته و اصل مهم در برنامه نویسی پی اچ پی
- فشرده سازی صفحات در ASP.net
امنیت
Visual Studio
ASP. Net
طراحی و توسعه وب
- ورود به دنیای jQuery plugins
- لیستی از 240 افزونهی جیکوئری
- و همچنین 20 مورد دیگر
- معرفی 13 screengrab webservices
- jQuery Chart Plugins
- برگههای تقلب وبی!
- خودتان را برای IE8 آماده کنید!
PHP
اسکیوال سرور
سی شارپ
عمومی دات نت
- Maestro ، زبان جدید دات نتی برای برنامه نویسی موازی
- چگونه تشخیص دهیم که یک اسمبلی دات نت به چه زبانی نوشته شده است؟
- ADO.NET Data Services v1.5 CTP1
ویندوز
مسایل اجتماعی و انسانی برنامه نویسی
متفرقه
اشتراکها
BitVector 0.0.1 منتشر شد 🚀
دات نت متاسفانه هیچ تایپ مناسبی برای کار و دستکاری دادههای باینری (Bit) به غیر از کلاس BitArray ندارد, که این کلاس اولا Immutable و ValueType نیست و دوم به عنوان بافر از Int32 استفاده میکند که باعث میشود (بسته به نوع دیتا) Memory زیادی مصرف کند و همچنین امکاناتی مثل Bit Shifting هم ندارد.
BitVector یه struct ساده ولی قدرتمند است که این مشکلات را برطرف میکند.
(البته struct BitArray32 هم وجود دارد که برای دیتاستهای بزرگ به دلیل اینکه نهایتا از 32 بیت استفاده میکند مناسب نیست.)