مطالب
تولید خودکار آزمون‌های واحد NUnit

تعدادی ابزار برای تولید خودکار متدهای آزمون‌های واحد NUnit از روی کلاس‌های موجود در یک اسمبلی وجود دارند که به دو دسته تقسیم می‌شود:

الف) آن‌هایی که فقط نام کلاس‌های آزمون واحد و نام متدهای آن‌را به صورت خودکار تولید می‌کنند


این ابزارها و کتابخانه‌ها، تنها کاری که انجام می‌دهند یافتن کلاس‌ها و متدهای عمومی موجود در یک اسمبلی توسط Reflection و سپس تولید یک سری فایل‌ آماده از روی این اطلاعات است. برای مثال اگر نام کلاس شما Class1 است فایلی به نام TestClass1 را تولید می‌کنند و اگر یکی از متد‌های عمومی این کلاس به نام Method1 باشد، یک متد خالی را به نام Method1Test ایجاد خواهند کرد و همین.
تبدیل CodeSmith NUnit Test Generator فوق به یک T4 template کار ساده‌ای است.

ب) ابزارهایی که علاوه بر مورد الف، سعی می‌کنند بدنه‌ای را نیز برای متدهای واحد تولید شده تهیه کنند


این افزونه‌ها و برنامه‌ها سعی می‌کنند به کمک Reflection و همچنین امکانات تولید کد موجود در VS.NET نسبت به تولید کلاس‌ها، متدها و بدنه‌های نمونه آن‌ها اقدام کنند. برای مثال اگر نام متد کلاسی، Method1 به همراه یک پارامتر از نوع int باشد، بدنه تولید شده به همراه وهله سازی از کلاس آن و فراخوانی این متد به همراه پارامتر آن خواهد بود.
مشکل مهم این پروژه‌های سورس باز کوچک هم عدم تعهد به نگهداری آن‌ها است. برای مثال آخرین به روز رسانی موجود افزونه‌ی NUnitGen شرکت ناول، مخصوص VS2008 است یا آخرین به روز رسانی TestGen.Net مربوط به دات نت یک است (سورسی هم که در سایت سورس فورج قرار داده ناقص است) یا مقاله‌ی سایت CodeProject‌ که ذکر گردید، با نگارش‌های جدید NUnit درست کار نمی‌کند و کامپایل نمی‌شود.

در بین این‌ها به نظر من Edwinyeah TestGen.Net کار جالبی را انجام داده است و چندین زبان را هم پشتیبانی می‌کند. البته همانطور که عنوان شد توانایی بارگذاری اسمبلی‌های نگارش‌های جدید دات نت را ندارد که موضوع مهمی نیست. سورس آن‌را می‌توان دریافت و سپس جهت دات نت 4 کامپایل کرد. البته یک سری از کلاس‌های آن هم که در سورس موجود نیستند را می‌شود از اسمبلی کامپایل شده‌ی آن با Reflector درآورد، به پروژه اصلی اضافه و سپس کامپایل کرد!
کامپایل شده‌ی آن‌را جهت دات نت 4 از اینجا دریافت کنید.

نظرات مطالب
پشتیبانی توکار از GDPR در ASP.NET Core 2.1
بسته‌ی AspNetCoreCompat آن برای MVC 5x هست (البته پشتیبانی آنچنانی هم ندارد) و در کل خیر. معماری این‌ها یکی نیست. وابستگی‌های این‌ها یکی نیست. از دیدگاه مایکروسافت، MVC 5x در فاز نگهداری هست و نه توسعه‌ی اصلی. حتی قصد بازنشسته کردن Full .NET framework را با NET Core 3. دارند. قسمت‌های باقیمانده‌ی Full .NET framework که در NET Core. نیست، همان قسمت‌های دسکتاپ هستند (WPF و WinForms). این‌ها را هم قصد دارند در نگارش 3 به NET Core. اضافه کنند (به صورت غیرچندسکویی و فقط مختص ویندوز) که معنای غیرمستقیم آن هدایت توسعه دهندگان دات نت به صرفا NET Core. هست.
مطالب
امکان استفاده‌ی مستقیم از کتابخانه‌های Full .NET Framework در NET Core 2.0.
یکی از مواردی که به همراه NET Core 1.x. وجود دارد، کمبود کتابخانه‌های ثالث مخصوص آن است. برای مثال کتابخانه‌ی log4net در اوایل ارائه‌ی NET Core. نگارش مخصوص به آن‌را نداشت (البته هم اکنون دارد). باید درنظر داشت، این مورد صرفا در حالت توزیع چندسکویی برنامه‌های مبتنی بر NET Core. مشکل ایجاد می‌کرد. از این جهت که می‌توان full .NET framework را به عنوان Target Framework برنامه‌های NET Core. معرفی کرد و در این حالت برنامه بدون هیچگونه مشکلی تنها بر روی ویندوز و سرورهای ویندوزی اجرا می‌شود (و امکان دسترسی به تمامی کتابخانه‌های مخصوص full .NET framework را نیز دارا خواهد بود)؛ اما قابلیت توزیع بر روی لینوکس و مک را از دست خواهد داد.
در NET Core 2.0. از یک اصطلاحا «compatibility shim» مخصوص استفاده می‌شود که امکان افزودن ارجاعات به full framework library‌ها را بدون نیاز به تغییر target framework برنامه میسر می‌کند. یعنی در اینجا می‌توان یک کتابخانه‌ی قدیمی دات نتی را در برنامه‌های مبتنی بر NET Core. بر روی لینوکس نیز اجرا کرد و در این حالت نیازی به تبدیل اجباری این کتابخانه به نسخه‌ی NET Core. آن نیست.


NET Core 2.0. پیاده سازی کننده‌ی NET Standard 2.0. است

NET Standard‌. در حقیقت یک قرار داد است که سکوهای کاری مختلف دات نتی مانند Full .NET Framework ، Xamarin ، Mono ، UWP و غیره می‌توانند آن‌را پیاده سازی کنند. یک نمونه‌ی دیگر این پیاده سازی‌ها نیز NET Core. است. برای مثال دات نت 4.6.1، استاندارد و قرار داد شماره‌ی 2 دات نت را پیاده سازی می‌کند. به همین صورت NET Core 2.0. نیز پیاده سازی کننده‌ی این استاندارد شماره 2 است.
 با تغییرات اخیر، اکنون NuGet می‌تواند کتابخانه‌های مبتنی بر NET Standard 2. را در برنامه‌های مبتنی بر سکوهای کاری که آن‌را پیاده سازی می‌کنند، بدون مشکل اضافه کند. برای مثال می‌توان اسمبلی‌های دات نت 4.6.1 را به برنامه‌های ASP.NET Core 2.0 اضافه کرد (کاری که در نگارش 1x آن به صورت مستقیم میسر نیست) و یا می‌توان اسمبلی‌های کامپایل شده‌ی برای دات نت استاندارد 2 را به برنامه‌های مبتنی بر دات نت 4.6.1 اضافه کرد.


آیا واقعا کتابخانه‌های قدیمی دات نتی توسط برنامه‌های NET Core 2.0. در لینوکس نیز اجرا خواهند شد؟

دات نت استاندارد، بیش از یک قرار داد چیزی نیست و پیاده سازی کنندگان آن می‌توانند سطح بیشتری را نسبت به این قرار داد نیز لحاظ کنند. برای مثال دات نت 4.6.1 شامل سطح API بیشتری از دات نت استاندارد 2 است.
 به همین جهت باید درنظر داشت که امکان اضافه کردن یک بسته‌ی نیوگت از یک کتابخانه‌ی نوشته شده‌ی برای دات نت کامل در برنامه‌های دات نت Core به معنای تضمینی برای کار کردن آن در زمان اجرا نخواهد بود. از این جهت که دات نت کامل، به همراه قسمت‌هایی است که در NET Standard. وجود خارجی ندارند. بنابراین اگر کتابخانه‌ی استفاده شده صرفا این API مشترک را هدف قرار داده‌است، هم قابلیت اتصال و هم قابلیت اجرا را خواهد داشت؛ اما اگر برای مثال کسی بسته‌ی NServiceBus را به پروژه‌ی ASP.NET Core 2.0 اضافه کند، بدون مشکل کامپایل خواهد شد. اما از آنجائیکه این کتابخانه از MSMQ استفاده می‌کند که خارج از میدان دید این استاندارد است، در زمان اجرا با شکست مواجه خواهد شد.


«compatibility shim» در NET Standard 2.0. چگونه کار می‌کند؟

در NET Core.، پیاده سازی Object در System.Runtime قرار دارد و کد تولید شده‌ی توسط آن یک چنین ارجاعی را [System.Runtime]System.Object تولید می‌کند. اما در دات نت کلاسیک، System.Object در mscorlib قرار دارد. به همین جهت زمانیکه سعی کنید اسمبلی‌های دات نت کلاسیک را در NET Core 1.x. استفاده کنید، پیام یافتن نشدن نوع‌ها را دریافت خواهید کرد. اما در NET Core 2.0. یک پیاده سازی صوری (facade) از mscorlib وجود دارد که کار آن هدایت نوع درخواستی، به نوع واقعی پیاده سازی شده‌ی در NET Core. است.


در این تصویر استفاده‌ی از یک کتابخانه‌ی ثالث را مشاهده می‌کنید که ارجاعی را به [mscorlib]Microsoft.Win32.RegistryKey دارد (مبتنی بر دات نت کلاسیک است).  همچنین یک mscorlib مشخص شده‌ی به صورت facade را نیز مشاهده می‌کنید. کار آن هدایت درخواست نوع واقع شده‌ی در mscorlib، به نوع موجود [Microsoft.Win32.Registry] Microsoft.Win32.RegistryKey است و تنها زمانی کار خواهد کرد که Microsoft.Win32.RegistryKey.dll وجود خارجی داشته باشد. به این معنا که رجیستری، یک مفهوم ویندوزی است و این کتابخانه بر روی ویندوز بدون مشکل کار می‌کند. اما تحت لینوکس، این قسمت خاص با پیام PlatformNotSupportedException خاتمه خواهد یافت. اما اگر قسمت‌هایی از این کتابخانه را استفاده کنید که در تمام سکوهای کاری وجود داشته باشند، بدون مشکل قادر به استفاده‌ی از آن خواهید بود.


یک مثال: استفاده از کتابخانه‌ی رمزنگاری اطلاعات Inferno

آخرین نگارش کتابخانه‌ی رمزنگاری اطلاعات Inferno مربوط به NET 4.5.2. است. مراحل ذیل را پس از نصب SDK جدید NET Core 2.0. در خط فرمان طی می‌کنیم:
الف) ایجاد پوشه‌ی UseNET452InNetCore2 و سپس ایجاد یک پروژه‌ی کنسول جدید
dotnet new console

ب) افزودن بسته‌ی نیوگت Inferno به پروژه
 dotnet add package Inferno
این بسته بدون مشکل اضافه می‌شود؛ البته پیام اخطار ذیل نیز صادر خواهد شد (چون مبتنی بر NET 4.6.1. که پیاده سازی کننده‌ی NET Standard 2.0. است، نیست):
 log  : Installing Inferno 1.4.0.
warn : Package 'Inferno 1.4.0' was restored using '.NETFramework,Version=v4.6.1' instead of the project target framework '.NETCoreApp,Version=v2.0'. This package may not be fully compatible with your project.
info : Package 'Inferno' is compatible with all the specified frameworks in project 'D:\UseNET452InNetCore2\UseNET452InNetCore2.csproj'.
info : PackageReference for package 'Inferno' version '1.4.0' added to file 'D:\UseNET452InNetCore2\UseNET452InNetCore2.csproj'.
ابتدا پیام می‌دهد که این بسته ممکن است با NET Core 2.0. سازگار نباشد. سپس عنوان می‌کند که سازگاری کاملی را با پروژه‌ی جاری دارد و بسته را اضافه می‌کند.

ج) استفاده از کتابخانه‌ی Inferno جهت تولید یک عدد تصادفی thread safe
using System;
using SecurityDriven.Inferno;

namespace UseNET452InNetCore2
{
    class Program
    {
        static CryptoRandom random = new CryptoRandom();
        static void Main(string[] args)
        {
            Console.WriteLine($"rnd: {random.NextLong()}");
        }
    }
}

د) اجرای برنامه
در ادامه اگر دستور dotnet run را صادر کنیم، ابتدا اخطاری را صادر می‌کند که این بسته ممکن است دارای قسمت‌هایی باشد که با NET core 2.0. سازگار نیست و سپس خروجی نهایی را بدون مشکل اجرا کرده و نمایش می‌دهد.
 >dotnet run
warning NU1701:  This package may not be fully compatible with your project.
rnd: 8167886599578111106
نظرات مطالب
امکان تعریف ساده‌تر خواص Immutable در C# 9.0 با معرفی ویژگی خواص Init-Only
یک نکته‌ی تکمیلی: امکان استفاده‌ی از records و init-only properties در نگارش‌های پیشین دات نت

فقط اگر از NET 5x. به عنوان Target Framework استفاده کنید، زبان تنظیم شده‌ی پیش‌فرض آن سی‌شارپ 9 است. اما اگر برای مثال بخواهید این زبان را در پروژه‌های مبتنی بر net standard 2.1 که زبان پیش‌فرض آن‌ها ‍C# 8.0 است نیز فعال کنید، اینکار با بازنویسی صریح شماره نگارش زبان آن در فایل csproj ممکن است:
<LangVersion>9.0</LangVersion>
اما پس از آن به یک مشکل برخواهید خورد: برای کار با records و init-only properties، نوع جدید IsExternalInit باید به کامپایلر معرفی شود که این نوع، جزئی از NET 5x SDK. هست. بنابراین برای سایر SDKها، نیاز است قطعه کد زیر را به صورت دستی به پروژه‌ی خود اضافه کنید:
// Licensed to the .NET Foundation under one or more agreements.
// The .NET Foundation licenses this file to you under the MIT license.

using System.ComponentModel;

namespace System.Runtime.CompilerServices
{
   /// <summary>
   /// Reserved to be used by the compiler for tracking metadata.
   /// This class should not be used by developers in source code.
   /// </summary>
   [EditorBrowsable(EditorBrowsableState.Never)]
   internal static class IsExternalInit
   {
   }
}
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 2 - بررسی ساختار جدید Solution
این مورد را در قسمت اول ذیل «اما هنوز تعداد زیادی از کتابخانه‌های Full framework به NET Core. انتقال پیدا نکرده‌اند »، توضیح دادم.

شما در ASP.NET Core امکان کار با هر دو فریم ورک یاد شده را دارید و این دو به هم وابستگی ندارند. به عبارتی چندین target را دراینجا می‌توانید معرفی و استفاده کنید. اگر دات نت 4.6 را هم استفاده کردید، برنامه فقط قابلیت چندسکویی خودش را از دست خواهد داد. برای مثال شما هم اکنون می‌توانید EF 6.x را با ASP.NET Core 1.0 استفاده کنید (اگر نمی‌خواهید تا زمان تکمیل نهایی EF Core صبر کنید). فقط در این حالت باید دقت داشته باشید که کدهای شما بر روی لینوکس اجرا نخواهند شد (چون EF 6.x مبتنی بر دات نت 4x است).
بازخوردهای دوره
آشنایی با مدل برنامه نویسی TAP
با سلام
آیا دات نت 4.5 رو میشه روی xp نصب کرد ؟ 
دات نت 4 را روی xp sp2  با نصب کامپوننت Window Imaging Component میشد نصب کرد آیا برای نصب دات نت 4.5 روی xp یه چنین راه حلی وجود نداره ؟  
با تشکر
بازخوردهای دوره
آشنایی با مدل برنامه نویسی TAP
خیر. بسته‌ی async آن برای دات نت 4.5 کامپایل شده و از اسمبلی‌های دات نت 4.5 استفاده می‌کند. علت هم این‌جا است که متدهای async مربوط به ADO.NET با دات نت 4.5 معرفی شدند و زیر ساخت async مربوط به EF را تشکیل می‌دهند.
نظرات اشتراک‌ها
تغییر نام و کپی پروژه ها و سولوشن(solution) های دات نت
اگر نیاز دارید که از دات نت سه و نیم استفاده کنید، vs 2010 هم از آن پشتیبانی می‌کند به علاوه اینکه با آن امکان استفاده از کامپایلر سی‌شارپ 4 را در دات نت سه و نیم خواهید داشت. اسمبلی نهایی سازگار است با دات نت سه و نیم اما اکثر امکانات سی شارپ 4 رو هم خواهید داشت مثل آرگومان‌های نامدار و مقادیر پیش فرض پارامترها و مسایلی مانند این.
نظرات مطالب
EF Code First #4
شماره نگارش EF با شماره نگارش دات نت یکی نیست و مدتی هست که برای انتشار ارائه‌های منظم و در فواصل زمانی کمتر این سیاست رو در پیش گرفتن. EF 4.3 برای مثال مبتنی بر دات نت 4 است و نه دات نت 4 و نیم که در این زمان در نگارش نهایی قرار ندارد.