مطالب دوره‌ها
یکپارچه سازی اعتبارسنجی EF Code first با امکانات WPF و حذف کدهای تکرای INotifyPropertyChanged
در لابلای توضیحات قسمت‌های قبل، به نحوه استفاده از کلاس‌های پایه‌ای که اعتبارسنجی یکپارچه‌ای را با WPF و EF Code first در قالب پروژه WPF Framework ارائه می‌دهند، اشاره شد. در این قسمت قصد داریم جزئیات بیشتری از پیاده سازی آن‌ها را بررسی کنیم.

بررسی سطح بالای مکانیزم‌های اعتبارسنجی و AOP بکارگرفته شده

در حین کار با قالب پروژه WPF Framework، هنگام طراحی Modelهای خود (تفاوتی نمی‌کند که Domain model باشند یا صرفا Model متناظر با یک View)،  نیاز است دو مورد را رعایت کنید:
 [ImplementPropertyChanged] // AOP
public class LoginPageModel : DataErrorInfoBase
الف) کلاس مدل شما باید مزین به ویژگی ImplementPropertyChanged شود.
ب) از کلاس پایه DataErrorInfoBase مشتق گردد

البته اگر به کلاس‌های  Domain model برنامه مراجعه کنید، صرفا مشتق شدن از BaseEntity را ملاحظه می‌کنید:
 public class User : BaseEntity
علت این است که دو نکته یاد شده در کلاس پایه BaseEntity پیشتر پیاده سازی شده‌اند:
 [ImplementPropertyChanged] // AOP
public abstract class BaseEntity : DataErrorInfoBase //پیاده سازی خودکار سیستم اعتبارسنجی یکپارچه

بررسی جزئیات مکانیزم AOP بکارگرفته شده

بسیار خوب؛ این‌ها چطور کار می‌کنند؟!
ابتدا نیاز است مطلب «معرفی پروژه NotifyPropertyWeaver» را یکبار مطالعه نمائید. خلاصه‌ای جهت تکرار نکات مهم آن:
ویژگی ImplementPropertyChanged به ابزار Fody اعلام می‌کند که لطفا کدهای تکراری INotifyPropertyChanged را پس از کامپایل اسمبلی جاری، بر اساس تزریق کدهای IL متناظر، به اسمبلی اضافه کن. این روش از لحاظ کارآیی و همچنین تمیز نگه داشتن کدهای نهایی برنامه، فوق العاده است.
برای بررسی کارکرد آن نیاز است اسمبلی مثلا Models را دی‌کامپایل کرد:


همانطور که ملاحظه می‌کنید، کدهای تکراری INotifyPropertyChanged به صورت خودکار به اسمبلی نهایی اضافه شده‌اند.
البته بدیهی است که استفاده از Fody الزامی نیست. اگر علاقمند هستید که این اطلاعات را دستی اضافه کنید، بهتر است از کلاس پایه BaseViewModel قرار گرفته در مسیر MVVM\BaseViewModel.cs پروژه Common استفاده نمائید.
در این کلاس، پیاده سازی‌های NotifyPropertyChanged را بر اساس متدهایی که یک رشته را به عنوان نام خاصیت دریافت می‌کنند و یا متدی که امکان دسترسی strongly typed به نام رشته را میسر ساخته است، ملاحظه می‌کنید.
   /// <summary>
  /// تغییر مقدار یک خاصیت را اطلاع رسانی خواهد کرد
  /// </summary>
  /// <param name="propertyName">نام خاصیت</param>
  public void NotifyPropertyChanged(string propertyName)

  /// <summary>
  /// تغییر مقدار یک خاصیت را اطلاع رسانی خواهد کرد
  /// </summary>
  /// <param name="expression">نام خاصیت مورد نظر</param>
  public void NotifyPropertyChanged(Expression<Func<object>> expression)
برای مثال در اینجا خواهیم داشت:
public class AlertConfirmBoxViewModel : BaseViewModel
    {
        AlertConfirmBoxModel _alertConfirmBoxModel;
        public AlertConfirmBoxModel AlertConfirmBoxModel
        {
            set
            {
                _alertConfirmBoxModel = value;
                NotifyPropertyChanged("AlertConfirmBoxModel");
                // ویا ....
                NotifyPropertyChanged(()=>AlertConfirmBoxModel);
            }
            get { return _alertConfirmBoxModel; }
        }
هر دو حالت استفاده از متدهای NotifyPropertyChanged به همراه کلاس پایه BaseViewModel در اینجا ذکر شده‌اند. حالت استفاده از Expression به علت اینکه تحت نظر کامپایلر است، در دراز مدت نگه‌داری برنامه را ساده‌تر خواهد کرد.


بررسی جزئیات اعتبارسنجی‌های تعریف شده

EF دارای یک سری ویژگی مانند Required و امثال آن است. WPF دارای اینترفیسی است به نام IDataErrorInfo. این دو را باید به نحوی به هم مرتبط ساخت که پیاده سازی‌های مرتبط با آن‌ها را در مسیرهای WpfValidation\DataErrorInfoBase.cs و WpfValidation\ValidationHelper.cs پروژه Common می‌توانید ملاحظه نمائید.
 <TextBox Text="{Binding Path=ChangeProfileData.UserName, Mode=TwoWay,UpdateSourceTrigger=PropertyChanged,
 NotifyOnValidationError=true, ValidatesOnExceptions=true, ValidatesOnDataErrors=True, TargetNullValue=''}"  />
برای نمونه در اینجا خاصیت Text یک TextBox به خاصیت UserName شیء ChangeProfileData تعریف شده در ViewModel تغییر اطلاعات کاربری برنامه مقید شده است.
همچنین حالت‌های بررسی اعتبارسنجی آن نیز به PropertyChanged تنظیم گردیده است. در این حالت WPF به تعاریف شیء ChangeProfileData مراجعه کرده و برای نمونه اگر این شیء اینترفیس IDataErrorInfo را پیاده سازی کرده بود، نام خاصیت جاری را به آن ارسال و از آن خطاهای اعتبارسنجی متناظر را درخواست می‌کند. در اینجا وقت خواهیم داشت تا بر اساس ویژگی‌ها و Data annotaions اعمالی، کار اعتبارسنجی را انجام داده و نتیجه را بازگشت دهیم.
خلاصه‌ی تمام این اعمال و کلاس‌ها، در کلاس پایه DataErrorInfoBase این قالب پروژه قرار گرفته‌اند. بنابراین تنها کاری که باید صورت گیرد، مشتق کردن کلاس مدل مورد نظر از آن می‌باشد.
همچنین باید دقت داشت که نمایش اطلاعات خطاهای حاصل از اعتبارسنجی در این قالب پروژه بر اساس امکانات قالب متروی MahApps.Metro انجام می‌گیرد (این مورد از Silverlight toolkit به ارث رسیده است) و در حالت کلی خودکار نیست؛ اما در اینجا نیازی به کدنویسی اضافه‌تری ندارد.

به علاوه باید دقت داشت که این مورد ویژه را باید بر اساس آخرین Build کتابخانه MahApps.Metro که به‌روزتر است دریافت و استفاده کرد. در اینجا با پارامتر Pre ذکر شده است.

PM> Install-Package MahApps.Metro -Pre
نظرات مطالب
شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 5 - استراتژهای تعیین کلید اصلی جداول و ایندکس‌ها
ساده شدن امکان تعریف ایندکس‌ها با Attributes از EF-Core 5x

ویژگی جدید Index که در اسمبلی Microsoft.EntityFrameworkCore.Abstractions واقع شده‌است، امکان تعریف انواع و اقسام ایندکس‌ها را میسر می‌کند. این ویژگی باید به خود کلاس اعمال شود و نه تک تک خواص. چند مثال:
الف) تعریف ایندکس بر روی خاصیت Url یک کلاس
[Index(nameof(Url))]
public class Blog
{
    public int BlogId { get; set; }
    public string Url { get; set; }
}
که امکان تعریف نام سفارشی آن نیز میسر است:
[Index(nameof(Url), Name = "Index_Url")]

ب) ایندکس‌های ترکیبی
[Index(nameof(FirstName), nameof(LastName))]
public class Person
{
    public int PersonId { get; set; }
    public string FirstName { get; set; }
    public string LastName { get; set; }
}

ج) ایندکس‌های منحصربفرد
[Index(nameof(Url), IsUnique = true)]
public class Blog
{
    public int BlogId { get; set; }
    public string Url { get; set; }
}
نظرات مطالب
Blazor 5x - قسمت یازدهم - مبانی Blazor - بخش 8 - کار با جاوا اسکریپت
اضافه شدن JavaScript initializers   به Blazor 6x

در اینجا می‌توان فایل ویژه‌ای به نام NAME.lib.module.js را به پوشه‌ی wwwroot پروژه اضافه کرد که name آن، همان نام اسمبلی، کتابخانه و در اصل package identifier پروژه‌است؛ با این محتوا:
export function beforeStart(options, extensions) {
    console.log("beforeStart");
}

export function afterStarted(blazor) {
    console.log("afterStarted");
}
قالب این محتوا باید به همین نحو باشد و معرف اجرای کدهایی پیش از و پس از load برنامه است. به این ترتیب می‌توان به این مزایا دست یافت:
- سفارشی سازی نحوه‌ی بارگذاری یک برنامه‌ی Blazor
- اجرای کدهای سفارشی، پیش و پس از بارگذاری برنامه
- امکان تنظیم ویژگی‌های Blazor

یک مثال: بارگذاری یک اسکریپت پس از کامل شدن بارگذاری Blazor
<body>
    ...

    <script src="_framework/blazor.{webassembly|server}.js" 
        autostart="false"></script>
    <script>
      Blazor.start().then(function () {
        var customScript = document.createElement('script');
        customScript.setAttribute('src', 'scripts.js');
        document.head.appendChild(customScript);
      });
    </script>
</body>
نظرات مطالب
نحوه ایجاد یک تصویر امنیتی (Captcha) با حروف فارسی در ASP.Net MVC
سلام، از نظر شما متشکرم

همون طور که آقای محسن خان گفت، احتمالا هاست شما medium trust هست. اما رو کامپیوتر خودتون full trust برنامه نویسی می‌کنید.

چون هویت کاربر هنوز مشخص نشده پیغامی مبنی بر این لاگ میشه که اسمبلی mscorlib وجود نداره. در واقع وجود داره ولی نه برای کاربر anonymous ! همچنین این به دلیل medium trust بودن هم میتونه باشه. برای حل این مشکل کارهای زیر رو انجام بدین:

1) به فایل web.config برین و کد زیر رو اضافه کنید:
<trust level="Full" originUrl=".*" />

2) باید تغییری رو در متدهای الحاقی Encrypt و Decrypt بدین، که از این متدها برای رمزنگاری و رمزگشایی محتوای کوکی تصویر امنیتی استفاده میشه. قبل از هر کدوم از این متدها flag زیر رو اضافه کنید:

[System.Security.Permissions.PermissionSet(System.Security.Permissions.SecurityAction.Assert, Unrestricted = true)]

همچنین، یک خط داخل بدنه هر کدوم از متدهای الحاقی Encrypt و Decrypt هست، منظورم این خط کد هست:
var cspp = new CspParameters { KeyContainerName = key };
که باید به خط کد زیر تبدیل بشه:
var cspp = new CspParameters { KeyContainerName = key, Flags = CspProviderFlags.UseMachineKeyStore };

نظرات مطالب
ASP.NET MVC #16
- با debug=false هم انجام میشه. برنامه رو خارج از ویژوال استودیو اجرا کنید. بحث دیباگ کد در VS.NET با مدیریت خطا توسط ASP.NET متفاوت است. debug=false برنامه ASP.NET رو تبدیل به حالت Release می‌کنه اما به این معنا نیست که مکانیزم‌های ASP.NET رو کلا از کار می‌اندازه. مصرف حافظه برنامه کمتر میشه. debug symbols از اسمبلی نهایی حذف خواهند شد. کامپایلر روی کد نهایی بهینه سازی‌هایی در جهت بالابردن سرعت انجام می‌ده.
- در MVC اگر از فیلتر Handle Error استفاده بشه application_error فراخوانی نخواهد شد. به علاوه با وجود ELMAH ضرورتی به استفاده از Handle error و application_error نیست. توضیح دادم در متن فوق. 
ضمن اینکه دیباگ کار شخصی افراد نیاز به بودن پروژه آن‌ها و بررسی آن(ها در یک انجمن مرتبط یا توسط یک مشاور) دارد. این جملات مبهم و کلی «من یه کاری یه جایی کردم، یکی یه چیزی گفت، برای من کار نکرد» ارزش یا امکان بررسی ندارند.
-
custom errors قرار گرفته در ریشه سایت بر روی کل سایت اعمال می‌شود (و تمام برنامه‌هایی که در زیر پوشه‌های آن هستند). در فایل‌های کانفیگ ASP.NET مباحث ارث بری وجود دارند. برای لغو آن یکی از راه‌ها استفاده از تگ location است، مثلا:
<location path="MyAreaName">
  <system.web>
    <customErrors mode="On" defaultRedirect="/MyAreaName/error" />
  </system.web>    
</location>

مطالب
غلط یاب فارسی در دات نت با استفاده از امکانات open office

مدتی است که محصور کننده‌ای سورس باز برای امکانات غلط‌ یاب مجموعه‌ی open office در سایت code project ارائه شده است:
NHunspell - Hunspell for the .NET platform
دریافت آخرین نسخه‌ی آن از source forge

خوشبختانه کتابخانه‌ی واژه‌های فارسی هم برای اپن آفیس مهیا است.
دریافت

پس از دریافت کتابخانه‌ی فوق و همچنین فایل‌های مربوط به زبان فارسی، فقط کافی است ارجاعی به اسمبلی NHunspell.dll در برنامه اضافه شود و سپس یک مثال ساده در مورد استفاده از آن به صورت زیر خواهد بود:

using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Windows.Forms;
using NHunspell;

namespace testWinForms87
{
class CSpellCheck
{
public static void Test()
{
using (Hunspell hunspell = new Hunspell(@"fa_ir.aff", @"fa_ir.dic"))
{
bool correct = hunspell.Spell("دباق");
if (correct)
MessageBox.Show("مشکلی نیست!");
else
{
List<string> suggestions = hunspell.Suggest("دباق");
string result = string.Empty;
foreach (string suggestion in suggestions)
{
result += suggestion + Environment.NewLine;
}

if (result != string.Empty)
MessageBox.Show(result,"لیست پیشنهادها");
}
}
}
}
}




مطالب
چگونه Regex سریعتری داشته باشیم؟

نکاتی را در هنگام کار با عبارات با قاعده در دات نت باید رعایت نمود تا بتوان به حداکثر کارآیی و سرعت دست یافت:
  • 1- ایجاد اشیاء Regex هزینه بر هستند. برای مثال اگر متد شما که در آن شیء Regex را ایجاد کرده‌اید مرتبا فراخوانی می‌شود، این شیء را به صورت یک متغیر محلی خارج از بدنه تابع تعریف کنید. یا به همین صورت هرگز در یک حلقه اشیاء Regex را بارها و بارها ایجاد نکنید.
  • 2-از گزینه RegexOptions.Compiled استفاده کنید. با اینکار زمانیکه برنامه شما اجرا می‌شود، عبارت باقاعده در حافظه کامپایل شده و به بهبود کارآیی 30 درصدی دست خواهید یافت. اگر از این گزینه استفاده نشود، هر بار که شیء Regex مورد استفاده قرار می‌گیرد، عبارت باقاعده شما همانند یک اسکریپت باید مجددا تفسیر شود.
  • 3- اشیاء Regex را از نوع static readonly تعریف کنید تا بازهم کارآیی را افزایش دهید (اشیایی ثابت در زمان اجرا و همچنین اشاره‌گری هستند به آن شیء و نه مقدار آن).

خلاصه موارد فوق:

private static readonly Regex _valueFormatMatch = new Regex(@"[0-9]", RegexOptions.Compiled);

بعلاوه اگر نمی‌خواهید Regex شما هر بار در حین اجرای برنامه (در اولین باری که برنامه بارگذاری می‌شود)، کامپایل شود، می‌توانید آنرا به درون یک اسمبلی نیز کامپایل کنید ( Precompilation ). روش انجام اینکار را در این مقاله می‌توانید مشاهده نمائید.

اشتراک‌ها
معرفی Zen Coding یا Emmet Syntax

معرفی Zen Coding یا Emmet Syntax

برای من همیشه نوشتن کد‌های HTML با دشواری و مرارت‌های زیادی همراه بوده. نوشتن ساختار‌های تو در تو، قرار دادن id و class مناسب و باز و بسته کردن تگ‌ها و قرار دادن قرزند‌ها در داخل تگ‌ها حقیقتا کار هایی خسته کننده، تکراری و حوصله سر بر هستند.
روش Zen Coding یا Emmet Syntax برای حل همین مسئله به وجود آمده و سرعت توسعه کد‌های HTML را بسیار بیشتر خواهد کرد. پس از استفاده از این روش، به هیچ وجه قادر نخواهید بود که به روش سنتیِ گذشته کد‌های HTML بزنید.
1. مثلا با استفاده از دستور div#control.panel.panel-success و فشردن کلید tab، یک div با شناسه panel و کلاس‌های panel و panel-success ساخته خواهد شد.
2. با استفاده از Zen Codding به راحتی می‌توانیم المنت‌های داخلی هم در یک خط تعریف کنیم. مثلا ul>li*5 موجب خواهد شد یک ul همراه با پنج المنت li در درون اش تعریف شود.
سعی کنید حتما از روش Zen Coding استفاده کنید، چرا که سرعت توسعه شما را به شدت بالا خواهد برد.
Zen Coding پس از نصب افزونه Web Essentials در ویژوال استودیو افزوده خواهد شد. همچنین Visual Studio Code به طور پیش فرض از این روش پشتیبانی می‌کند.
 

معرفی Zen Coding یا Emmet Syntax
نظرات مطالب
بازنویسی سطح دوم کش برای Entity framework 6
درود
وقت بخیر
من چندتا سوال داشتم
من از CacheManager.Core , CacheManager.StackExchange.Redis استفاده کردم
1- توی redis-cli دستور get keyName رو که میزنم عبارت nill رو میاره که یعنی خالیه ، چجوری میتونم تو cli مقدار کلید رو ببینم
2- ظاهرا هز cli تا 16 تا دیتابیس رو قبول میکنه ، این 16 تا دیتابیس رو فقط تو یه پروژه میشه استفاده کرد، نمیشه با یک cli چندتا پروژه رو دیتابیس‌های مختلف پیاده کرد (مثلا db0 برای یک پروژه ، db1 برای یک پروژه و ... ) ؟
3-من الان دوتا پروژه دارم که تو جفتش سطح دوم کش رو پیاده کردم و جفتش رو یه سرور هست،پروژه ای که اول run میشه مشکل نداره ولی پروژه بعدی که run میکنم خطای زیر رو میده، حتی رو یک port دیگه هم redis رو run کردم و تو پروژه تنظیم کردم ولی بازم همین خطا رو میده
Only one usage of each socket address (protocol/network address/port) is normally permitted.  
4-ظاهرا شما چندتا کتابخانه توسعه دادید برای سطح دوم کش، کدومش اخرین ورژنه
من از https://github.com/VahidN/EFCoreSecondLevelCacheInterceptor استفاده کردم

ببخشید سوالاتم زیاد شد
ممنونم
نظرات مطالب
قالبی خودکار برای تهیه‌ی بسته‌های نیوگت
- در post buid event می‌توان فایل bat ایی را که در متن به آن اشاره شده، به صورت خودکار اجرا کرد؛ یک مثال عمومی:
call "$(ProjectDir)batch\run.bat"
- خیر. کار Enable nuget packet restore فقط رفع نواقص بسته‌های مرتبط با پروژه‌ی جاری است. برای به روز رسانی بسته‌های موجود باید دستور PM>Update-Package جداگانه صادر شود (هربار که نیاز است).