تمام برنامه‌های وب، از داده‌ها استفاده میکنند و امکان ذخیره سازی، به اشتراک گذاری و بازیابی آنها حتی زمانیکه اتصال به شبکه برقرار نیست، بسیار حائز اهمیت است. به همین جهت مرورگرهای امروزی نیز به همراه قابلیت‌هایی هستند تا این امر را ساده‌تر کنند. این محل ذخیره سازی، درون مرورگر کاربر بوده و دسترسی به آن نیز بسیار سریع است. همچنین امکان دسترسی به آن در حالت آفلاین و بدون اتصال به شبکه نیز میسر است. البته باید دقت داشت که بسته به نوع ذخیره سازی اطلاعات محلی انتخاب شده، حداکثر 10 مگابایت بیشتر در اختیار برنامه قرار نمی‌گیرد. همچنین دسترسی این اطلاعات وابسته‌است به ماشین و وسیله‌ی مورد استفاده. برای مثال اگر کاربر از طریق سیستم و ماشین دیگری برنامه را مرور کند، دیگر دسترسی به اطلاعات محلی قبلی خود نخواهد داشت و یا اگر کاربر کش مرورگر را خالی کند، این اطلاعات نیز حذف می‌شوند.
حالت‌های مختلف ذخیره سازی اطلاعات در مرورگر کاربر
Web Storage و یا Client-side storage در دو حالت کلی session storage و local storage قابل دسترسی است:
الف) session storage
در این حالت اطلاعات ذخیره شده‌ی در session storage، پس از بسته شدن مرورگر، به صورت خودکار حذف خواهند شد.
ب) local storage
اطلاعات ذخیره شده‌ی در local storage پس از بسته شدن مرورگر نیز باقی مانده و قابل دسترسی و بازیابی مجدد هستند. تاریخ انقضای آنها صرفا بر اساس خالی شدن دستی کش مرورگر توسط کاربر و یا حذف دستی اطلاعات آن توسط کدهای برنامه تعیین می‌شود.
هر دو حالت فوق به صورت ایزوله ارائه می‌شوند؛ با محدودیت حجم 10 مگابایت (جمع حجم نهایی هر دو حالت با هم، محدود به 10 مگابایت است). به این معنا که برنامه‌های هر دومین، تنها به محل ذخیره سازی خاص همان دومین دسترسی خواهند داشت.
همچنین API دسترسی به آنها synchronous است و کار کردن با آنها ساده‌است.
البته Client-side storage به دو مورد فوق خلاصه نمی‌شود و شامل File Storage ،WebSQL ،IndexedDB و کوکی‌های مرورگر نیز هست.
- File Storage هنوز مراحل آزمایشی خودش را طی می‌کند و مناسب برنامه‌های دنیای واقعی نیست.
- WebSQL قرار بود بر اساس بانک اطلاعاتی معروف SQLite ارائه شود؛ اما W3C در سال 2010 این استاندارد را منسوخ شده اعلام کرد و با IndexedDB جایگزین شد. دسترسی به آن async است و می‌تواند موضوع بحثی مجزا باشد.
- کوکی‌های مرورگرها نیز یکی دیگر از روش‌های ذخیره سازی اطلاعات در مرورگرها هستند و تنها به ذخیره سازی حداکثر 4096 بایت اطلاعات محدود هستند. کوکی‌ها نیز همانند local storage پس از بسته شدن مرورگر باقی می‌مانند؛ اما برخلاف آن، دارای تاریخ انقضاء و همچنین قابلیت ارسال بین دومین‌ها را نیز دارا می‌باشند. اگر تاریخ انقضای یک کوکی تعیین نشود، همانند session storage، در پایان کار مرورگر و بسته شدن آن، حذف خواهد شد.
تهیه یک سرویس Angular برای کار با Web Storage
جهت کپسوله سازی نحوه‌ی کار با session storage و local storage می‌توان سرویسی را برای این‌کار تهیه کرد:
import { Injectable } from "@angular/core";
@Injectable()
export class BrowserStorageService {
getSession(key: string): any {
const data = window.sessionStorage.getItem(key);
return JSON.parse(data);
}
setSession(key: string, value: any): void {
const data = value === undefined ? null : JSON.stringify(value);
window.sessionStorage.setItem(key, data);
}
removeSession(key: string): void {
window.sessionStorage.removeItem(key);
}
removeAllSessions(): void {
for (const key in window.sessionStorage) {
if (window.sessionStorage.hasOwnProperty(key)) {
this.removeSession(key);
}
}
}
getLocal(key: string): any {
const data = window.localStorage.getItem(key);
return JSON.parse(data);
}
setLocal(key: string, value: any): void {
const data = value === undefined ? null : JSON.stringify(value);
window.localStorage.setItem(key, data);
}
removeLocal(key: string): void {
window.localStorage.removeItem(key);
}
removeAllLocals(): void {
for (const key in window.localStorage) {
if (window.localStorage.hasOwnProperty(key)) {
this.removeLocal(key);
}
}
}
}
دسترسی به local storage از طریق شیء window.localStorage انجام می‌شود و کار با آن در برنامه‌های Angular، نیاز به وابستگی خاص دیگری ندارد. این مورد برای کار با session storage از طریق شیء window.sessionStorage صورت می‌گیرد. هر دو حالت، دارای متدهای setItem برای ذخیره سازی اطلاعات، getItem برای دریافت اطلاعات، بر اساس کلیدی مشخص و removeItem برای حذف اطلاعات کلیدی معلوم، هستند.
در حالت setItem اطلاعاتی را که مرورگرها ذخیره میکنند باید رشته‌ای باشد. به همین جهت توسط متد JSON.stringify می‌توان یک شیء را تبدیل به رشته کرد و ذخیره نمود و در حالت getItem توسط متد JSON.parse، می‌توان این رشته را مجددا به همان شیء پیشین خود تبدیل کرد و بازگشت داد.
محل صحیح تعریف BrowserStorageService
همانطور که در مطلب «
سازماندهی برنامه‌های Angular توسط ماژول‌ها» بررسی شد، محل صحیح تعریف این سرویس سراسری مشترک در بین کامپوننت‌ها و ماژول‌های برنامه، در CoreModule و پوشه‌ی src\app\core\browser-storage.service.ts است:
import { BrowserStorageService } from "./browser-storage.service";
import { NgModule } from "@angular/core";
import { CommonModule } from "@angular/common";
import { RouterModule } from "@angular/router";
@NgModule({
imports: [CommonModule, RouterModule],
exports: [], // components that are used in app.component.ts will be listed here.
declarations: [], // components that are used in app.component.ts will be listed here.
providers: [BrowserStorageService] // singleton services of the whole app will be listed here.
})
export class CoreModule { };
و CoreModule نیز به AppModule اضافه می‌شود:
import { CoreModule } from "./core/core.module";
@NgModule({
imports: [
//...
CoreModule,
//...
RouterModule.forRoot(appRoutes)
],
//...
})
export class AppModule { }
بنابراین یکی دیگر از روش‌های به اشتراک گذاری اطلاعات در بین قسمت‌های مختلف برنامه، ذخیره سازی آنها در session/local storage و سپس بازیابی آنها بر اساس کلیدهای مشخص آنها است.
مثالی از نحوه‌ی کاربرد BrowserStorageService
برای آزمایش سرویس تهیه شده، از کامپوننت و قالب ذیل استفاده خواهیم کرد. در اینجا سرویس BrowserStorageService به سازنده‌ی کلاس تزریق شده‌است و سپس دو حالت session storage و local storage مورد بررسی قرار گرفته‌اند:
import { BrowserStorageService } from "./../../core/browser-storage.service";
import { Component, OnInit } from "@angular/core";
@Component({
selector: "app-browser-storage-sample-test",
templateUrl: "./browser-storage-sample-test.component.html",
styleUrls: ["./browser-storage-sample-test.component.css"]
})
export class BrowserStorageSampleTestComponent implements OnInit {
fromSessionStorage = "";
fromLocalStorage = ""
sessionStorageKey = "sessionStorageKey1";
localStorageKey = "localStorageKey1"
constructor(private browserStorage: BrowserStorageService) { }
ngOnInit() {
}
sessionStorageSetItem() {
this.browserStorage.setSession(this.sessionStorageKey, "Val1");
}
sessionStorageGetItem() {
this.fromSessionStorage = this.browserStorage.getSession(this.sessionStorageKey);
}
localStorageSetItem() {
this.browserStorage.setLocal(this.localStorageKey, { key1: "val1", key2: 2 });
}
localStorageGetItem() {
this.fromLocalStorage = JSON.stringify(this.browserStorage.getLocal(this.localStorageKey));
}
}
به همراه قالب:
<h1>Browser storage sample</h1>
<div class="panel">
<button class="btn btn-primary" (click)="sessionStorageSetItem()" type="button">sessionStorage -> Set Item</button>
<button class="btn btn-success" (click)="sessionStorageGetItem()" type="button">sessionStorage -> Get Item</button>
<div class="alert alert-info" *ngIf="fromSessionStorage">
{{fromSessionStorage}}
</div>
</div>
<div class="panel">
<button class="btn btn-warning" (click)="localStorageSetItem()" type="button">localStorage -> Set Item</button>
<button class="btn btn-success" (click)="localStorageGetItem()" type="button">localStorage -> Get Item</button>
<div class="alert alert-info" *ngIf="fromLocalStorage">
{{fromLocalStorage}}
</div>
</div>
در این حالت اگر برنامه را اجرا کنیم، یک چنین خروجی قابل مشاهده خواهد بود:
و اگر به برگه‌ی Application کنسول ابزارهای توسعه دهنده‌های مرورگرها نیز مراجعه کنیم، این مقادیر ثبت شده را در دو حالت استفاده‌ی از session storage و local storage، می‌توان مشاهده کرد:
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید.
