اگر تا الان تصمیم نگرفته اید که ES6 را یاد بگیرد این مخزن به شما کمک خواهد کرد که ساختمان داده و الگوریتم‌های معروف با ES6 باز نویسی کنید!
معرفی برخی عملگرها
در مقالات قبلی مقدماتی را جهت ورود به برنامه نویسی شیء گرا در جاوا اسکریپت مطرح کردیم و در اینجا نیز به معرفی برخی عملگرها می‌پردازیم که در برنامه نویسی شیء گرا نقشی اساسی را ایفا می‌کنند.
عملگر typeof
از آنجائیکه جاوا اسکریپت دارای نوع دادهای ضعیف یا Loosely Typed می‌باشد، باید در بکارگیری متغیرها و یا آرگومانهای ورودی توابع، دقت لازم را داشته باشیم تا خطایی در اجرای کد یا محاسبات به وجود نیاید. بنابراین به راهکارهایی نیاز داریم تا بتوانیم نوع دادهای یک متغیر را تشخیص دهیم و قبل از بکارگیری آنها صحت و اعتبار داده‌های ورودی را بررسی کنیم. با استفاده از عملگر typeof می‌توانیم نوع دادهای یک متغیر را تشخیص دهیم که برای هر نوع دادهای مقادیر زیر را بر میگرداند:
· برای متغیرهایی که شامل مقدار undefined می‌باشند مقدار "undefined"
· برای متغیرهای منطقی یا Boolean مقدار "boolean"
· برای متغیرهای رشته‌ای یا String مقدار "string"
· برای متغیرهای عددی و مقادیر NaN و Infinity مقدار "number"
· برای تابع مقدار "function"
· برای اشیا و مقادیر null مقدار "object"
var x;
var n = 12;
var obj = {};
var fn = function () { };
var a = new Array();
alert(typeof x); // "undefined"
alert(typeof n); // "number"
alert(typeof obj); // "object"
alert(typeof fn); // "function"
alert(typeof a); // "object" عملگر instanceof
عملگر typeof بهترین روش جهت تشخیص نوع دادهای متغیرهایی است که دارای نوع دادهای پایه یا Primitive Type هستند. اما جهت تشخیص نوع دادهای اشیاء و به صورت کلی انواع ارجاعی، این عملگر فقط مقدار "object" را برمیگرداند و اشاره‌ای به ماهیت واقعی آن Object ندارد. برای این منظور می‌توانیم از عملگر instanceof استفاده نماییم تا بررسی کنیم یک نوع ارجاعی از جنس چه نوع Object ی می‌باشد. شکل کلی استفاده از این عملگر به صورت زیر است:
result = variable instanceof constructor
اگر variable ، از جنس نوع ارجاعی تعیین شده در بخش سازنده یا constructor باشد، عملگر instanceof مقدار true را بر میگرداند. به مثال زیر توجه کنید:
var a = new Array(); alert(a instanceof Array); // true alert(a instanceof Object); // true alert(a instanceof Date); // false
عملگر in
همانطور که قبلا اشاره شد، جهت دسترسی به اعضای یک شیء، میتوان با آن شیء همانند یک آرایه رفتار نمود. به عبارتی دیگر میتوان نام یک ویژگی یا تابع را در [] قرار داد تا به مقدار آن دسترسی داشت. بنابراین میتوان همانند یک آرایه و با استفاده از یک حلقه‌ی for-in تمامی اعضای یک شیء را پیمایش نمود. در واقع عملگر in در این حلقه بررسی می‌کند چه ویژگی‌ها و توابعی در یک شیء وجود دارند و تمامی آنها را بر میگرداند. به مثال زیر توجه کنید:
var person = {
name: "Meysam",
age: 33,
sayInfo: function () {
alert(name + ":" + age);
}
};
for (var i in person)
alert(i + " => " + person[i]); خروجی :
name => Meysam
age => 33
sayInfo => function() {
alert(name + ":" + age);
} کاربرد دیگر عملگر in بررسی وجود یک ویژگی یا تابع در یک شیء می‌باشد. اگر ویژگی یا تابع مورد نظر در شیء وجود داشته باشد، مقدار true را بر میگرداند. به مثال زیر توجه کنید:
alert("name" in person); // true
alert("sayInfo" in person); // true
alert("birth" in person); // false
عملگر delete
از عملگر delete جهت حذف یک ویژگی و یا یک تابع از یک شیء استفاده می‌شود. به مثال زیر توجه کنید:
var person = {
name: "Meysam",
age: 33,
sayInfo: function () {
alert(name + ":" + age);
}
};
alert("sayInfo" in person); // true
delete person.sayInfo;
alert("sayInfo" in person); // false
ویژگی constructor
پس از عملگرهای فوق، یکی از پرکاربردترین ویژگی‌هایی که برای اشیاء وجود دارد، ویژگی constructor می‌باشد. در واقع این ویژگی نیز یکی از راهکارهای بررسی صحت و اعتبار متغیرها، آرگومانها و اشیا می‌باشد. ویژگی constructor ، به تابع سازنده‌ی یک شیء اشاره می‌کند و آن سازنده را به عنوان خروجی بر میگرداند. دقت داشته باشید که خروجی این ویژگی، خود تابع سازنده می‌باشد و یک مقدار رشته‌ای نیست. به مثال زیر توجه کنید:
var obj = {};
var a = new Array();
var x = 10;
alert(obj.constructor);
alert(obj.constructor === Object);
alert(typeof obj.constructor);
alert(a.constructor);
alert(x.constructor); خروجی :
function Object() { [native code] }
true
function
function Array() { [native code] }
function Number() { [native code] } در اینجا دیگر آماده‌ی ورود به برنامه نویسی شیء گرا در جاوا اسکریپت می‌باشیم که در مقالات بعدی به آن خواهیم پرداخت و همچنین با جزئیات بیشتری اشیاء را تشریح می‌نماییم.
Console.WriteLine(sizeof(int)); Console.WriteLine(sizeof(char)); Console.WriteLine(sizeof(bool)); Console.WriteLine(sizeof(decimal)); Console.WriteLine(sizeof(float));
4 2 1 16 4
int a = 23; float b = 3.14f; Console.WriteLine(a.GetType()); Console.WriteLine(b.GetType());
System.Int32 System.Single
long obj1 = 356; long obj2 = 54; float obj3 = 234; Console.WriteLine(object.ReferenceEquals(obj1.GetType(), obj2.GetType())); Console.WriteLine(object.ReferenceEquals(obj1.GetType(), obj3.GetType()));
True False
//<data type> <variable name>; Int a;
//<data type> <variable name>=value; Int a=23; Int a;//declare تعریف a=23;//مقدار دهی اولیه initializing Int a=23;//تعریف و مقدار دهی در یک خط Int a,b,c=23;//تعریف چند متغیر و مقدار دهی در یک خط
int abc; long _abcd; float @abcd; bool main_button; decimal piValue; string firstName; string first_name; bool button55_on;
long _a.5bc5d; float @ab cd; decimal pi@Value; //استفاده از کلمات کلیدی سی شارپ که کامپایلر آنها را مجاز نمی‌داند bool class; string namespace; string string; int static;
< data type >? < variable name >= null; //syntax
int? a = null; //assigning null int? b = 55; //assigning null and a value var? c = 55 //it will give error
int? a = null; int? b = 22; Console.WriteLine(a.HasValue); //------------ Console.WriteLine(b.HasValue); Console.WriteLine(b.Value);
False True 22
test obj; //allocating reference on stack obj= new test(55);//allocating object on heap
int a = 55;//declare a and initialize int copya = a;//copya contains the copy of value a
test obj; obj=new test(23); test objCopy; objCopy = obj;
using System;
namespace EF_Sample05.DomainClasses.Models
{
public abstract class Person
{
public int Id { get; set; }
public string FirstName { get; set; }
public string LastName { get; set; }
public DateTime DateOfBirth { get; set; }
}
}
namespace EF_Sample05.DomainClasses.Models
{
public class Coach : Person
{
public string TeamName { set; get; }
}
}
namespace EF_Sample05.DomainClasses.Models
{
public class Player : Person
{
public int Number { get; set; }
public string Description { get; set; }
}
}
Coach "is a" Person
Player "is a" Person
using System.Data.Entity;
using EF_Sample05.DomainClasses.Models;
namespace EF_Sample05.DataLayer.Context
{
public class Sample05Context : DbContext
{
public DbSet<Person> People { set; get; }
}
}
db.People.OfType<Coach>().FirstOrDefault(x => x.LastName == "Coach L1")
using System.Data.Entity.ModelConfiguration;
using EF_Sample05.DomainClasses.Models;
namespace EF_Sample05.DataLayer.Mappings
{
public class CoachConfig : EntityTypeConfiguration<Coach>
{
public CoachConfig()
{
// For TPH
this.Map(m => m.Requires(discriminator: "PersonType").HasValue(1));
}
}
}
using System.Data.Entity.ModelConfiguration;
using EF_Sample05.DomainClasses.Models;
namespace EF_Sample05.DataLayer.Mappings
{
public class PlayerConfig : EntityTypeConfiguration<Player>
{
public PlayerConfig()
{
// For TPH
this.Map(m => m.Requires(discriminator: "PersonType").HasValue(2));
}
}
}
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
namespace EF_Sample05.DomainClasses.Models
{
[Table("Coaches")]
public class Coach : Person
{
public string TeamName { set; get; }
}
}
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
namespace EF_Sample05.DomainClasses.Models
{
[Table("Players")]
public class Player : Person
{
public int Number { get; set; }
public string Description { get; set; }
}
}
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
using System.Data.Entity.ModelConfiguration;
using EF_Sample05.DomainClasses.Models;
namespace EF_Sample05.DataLayer.Mappings
{
public class PersonConfig : EntityTypeConfiguration<Person>
{
public PersonConfig()
{
// for TPC
this.Property(x => x.Id).HasDatabaseGeneratedOption(DatabaseGeneratedOption.None);
}
}
}
using System.Data.Entity.ModelConfiguration;
using EF_Sample05.DomainClasses.Models;
namespace EF_Sample05.DataLayer.Mappings
{
public class CoachConfig : EntityTypeConfiguration<Coach>
{
public CoachConfig()
{
// For TPH
//this.Map(m => m.Requires(discriminator: "PersonType").HasValue(1));
// for TPT
//this.ToTable("Coaches");
//for TPC
this.Map(m =>
{
m.MapInheritedProperties();
m.ToTable("Coaches");
});
}
}
}
using System.Data.Entity.ModelConfiguration;
using EF_Sample05.DomainClasses.Models;
namespace EF_Sample05.DataLayer.Mappings
{
public class PlayerConfig : EntityTypeConfiguration<Player>
{
public PlayerConfig()
{
// For TPH
//this.Map(m => m.Requires(discriminator: "PersonType").HasValue(2));
// for TPT
//this.ToTable("Players");
//for TPC
this.Map(m =>
{
m.MapInheritedProperties();
m.ToTable("Players");
});
}
}
}
public class PooledObject
{
DateTime _createdAt = DateTime.Now;
public DateTime CreatedAt
{
get { return _createdAt; }
}
public string TempData { get; set; }
public void DoSomething(string name)
{
Console.WriteLine($"{name} : {TempData} is written on {CreatedAt}");
}
} public static class Pool
{
private static List<PooledObject> _available = new List<PooledObject>();
private static List<PooledObject> _inUse = new List<PooledObject>();
public static PooledObject GetObject()
{
lock(_available)
{
if (_available.Count != 0)
{
PooledObject po = _available[0];
_inUse.Add(po);
_available.RemoveAt(0);
return po;
}
else
{
PooledObject po = new PooledObject();
_inUse.Add(po);
return po;
}
}
}
public static void ReleaseObject(PooledObject po)
{
CleanUp(po);
lock (_available)
{
_available.Add(po);
_inUse.Remove(po);
}
}
private static void CleanUp(PooledObject po)
{
po.TempData = null;
}
} var obj1 = Pool.GetObject();
obj1.DoSomething("obj1");
Thread.Sleep(2000);
var obj2 = Pool.GetObject();
obj2.DoSomething("obj2");
Pool.ReleaseObject(obj1);
Thread.Sleep(2000);
var obj3 = Pool.GetObject();
obj3.DoSomething("obj3"); obj1 : is written on 4/21/2016 11:25:26 AM obj2 : is written on 4/21/2016 11:25:28 AM obj3 : is written on 4/21/2016 11:25:26 AM
میراث رد شده یا Refused bequest به دسته «بد استفاده کنندگان از شیء گرایی» تعلق دارد. این دسته از کدهای بد بو، معمولا استفاده ناقص یا نادرستی از مفاهیم و اصول شیء گرایی دارند.
زمانیکه یک کلاس تنها بخشی از اعضای (خصوصیت، متد و ...) کلاس پدر خود را استفاده می‌کند، با این الگو سر و کار داریم. در چنین شرایطی دیگر اعضای کلاس پدر یا استفاده نمی‌شوند و یا حتی در صورت پیاده سازی شدن توسط کلاس، بلااستفاده می‌مانند. به طور مثال متدهایی از کلاس پدر پیاده سازی می‌شوند و با پرتاب یک استثناء در بدنه‌شان از کار می‌افتند.
یکی از دلایل مهم ایجاد چنین کدهای بد بویی، ایجاد رابطه ارث بری تنها برای استفاده دوباره از کدهای یک کلاس است. در صورتیکه ممکن است کلاس پدر و فرزند هیچ ارتباط منطقی ای از نظر ارث بری با یکدیگر نداشته باشند.
به طور مثال فرض کنید در حال توسعه یک محصول هستید که در آن فروش کالا اتفاق می‌افتد. در ابتدای کار، تنها کاربران این محصول، شرکت‌ها هستند. روالی نیز برای محاسبه تخفیف مربوط به شرکت‌ها ایجاد شده است. در این روال یک تخفیف پایه وجود دارد که به همه مشتریان تعلق می‌گیرید و تخفیف‌هایی نیز وجود دارند که به هر یک از شرکت‌ها تعلق میگیرند. میزان تخفیف نهایی برای یک شرکت از مجموع این دو مقدار بدست می‌آید. کلاس مربوط به محاسبه تخفیف به این صورت است:
public class DiscountCalculator
{
protected decimal CalculateGeneralDiscount()
{
// calculate general discount
return 0;
}
protected decimal AddSpecificDiscount(decimal baseDiscount)
{
// add specific discounts to base discount
return 0;
}
protected virtual decimal GetFinalDiscount()
{
var baseDiscount = CalculateGeneralDiscount();
var addedDiscount = AddSpecificDiscount(baseDiscount);
return addedDiscount;
}
} public class PersonDiscountCalculator : DiscountCalculator
{
private decimal AddSpecificDiscountForPerson(decimal baseDiscount)
{
// calculate base discount for person
return 0;
}
protected override decimal GetFinalDiscount()
{
var baseDiscount = CalculateGeneralDiscount();
var added = AddSpecificDiscountForPerson(baseDiscount);
return added;
}
} 
public abstract class DiscountCalculator
{
protected decimal CalculateGeneralDiscount()
{
// calculate general discount
return 0;
}
protected abstract decimal AddSpecificDiscount(decimal baseDiscount);
protected virtual decimal GetFinalDiscount()
{
var baseDiscount = CalculateGeneralDiscount();
var addedDiscount = AddSpecificDiscount(baseDiscount);
return addedDiscount;
}
} public class CompanyDiscountCalculator: DiscountCalculator
{
protected override decimal AddSpecificDiscount(decimal baseDiscount)
{
// add some customer specific discounts to base discount
return 0;
}
}
public class PersonDiscountCalculator : DiscountCalculator
{
protected override decimal AddSpecificDiscount(decimal baseDiscount)
{
// calculate base discount for person
return 0;
}
} 
در صورتیکه این کد بد بو اصلاح شود، معمولا با کدی قابل درک‌تر و با سازماندهی منطقی بهتری روبرو خواهیم بود. به طور کلی رعایت رابطه منطقی بین کلاسها، علاوه بر جلوگیری از بروز مشکل «میراث رد شده»، خوانایی کد را افزایش داده و اعمال تغییرات در آن را نیز آسان‌تر می‌کند.
public class Currency
{
private string _currencyName;
private string _countryName;
public string CurrencyName
{
get { return _currencyName; }
}
public string CountryName
{
get { return _countryName; }
}
} private string _currencyName;
private string _countryName;
public Currency(string paramCurrencyName,string paramCountryName)
{
_currencyName= paramCurrencyName;
_countryName = paramCountryName;
} public void DoSomthing()
{
_countryName = "somthing else";
} public class Currency
{
private readonly string _currencyName;
private readonly string _countryName;
public string CurrencyName
{
get { return _currencyName; }
}
public string CountryName
{
get { return _countryName; }
}
public Currency(string paramCurrencyName,string paramCountryName)
{
_currencyName= paramCurrencyName;
_countryName = paramCountryName;
}
} class Counter extends Component {
state = {
count: 0,
tags: ["tag 1", "tag 2", "tag 3"]
}; class Counter extends Component {
state = {
count: 0,
tags: ["tag 1", "tag 2", "tag 3"]
};
render() {
return (
<div>
<span className={this.getBadgeClasses()}>{this.formatCount()}</span>
<button className="btn btn-secondary btn-sm">Increment</button>
<ul>
{this.state.tags.map(tag => (
<li>{tag}</li>
))}
</ul>
</div>
);
} 
<li key={tag}>{tag}</li> renderTags() {
if (this.state.tags.length === 0) {
return <p>There are no tags!</p>;
}
return (
<ul>
{this.state.tags.map(tag => (
<li key={tag}>{tag}</li>
))}
</ul>
);
} render() {
return (
<div>
<span className={this.getBadgeClasses()}>{this.formatCount()}</span>
<button className="btn btn-secondary btn-sm">Increment</button>
{this.renderTags()}
</div>
);
} state = {
count: 0,
tags: []
}; {this.state.tags.length === 0 && "Please create a new tag!"} 
handleIncrement() {
console.log("Increment clicked!");
} <button
onClick={this.handleIncrement}
className="btn btn-secondary btn-sm"
>
Increment
</button> handleIncrement() {
console.log("Increment clicked!", this.state.count);
} constructor() {
super();
console.log("constructor", this);
this.handleIncrement = this.handleIncrement.bind(this);
} 
handleIncrement = () => {
console.log("Increment clicked!", this.state.count);
} handleIncrement = () => {
this.state.count++;
}; Line 33:5: Do not mutate state directly. Use setState() react/no-direct-mutation-state
handleIncrement = () => {
this.setState({ count: this.state.count + 1 });
}; 
doHandleIncrement = () => {
this.handleIncrement({ id: 1, name: "Product 1" });
}; handleIncrement = product => {
console.log(product);
this.setState({ count: this.state.count + 1 });
}; onClick={() => this.handleIncrement({ id: 1, name: "Product 1" })}
try {
Employees objInfo = new Employees();
EmployeesFactory objFactory = new EmployeesFactory();
objInfo.EmployeeID = EmployeeID;
objFactory.Load(objInfo);
// code here to use the "objInfo" object
}
catch(Exception ex) {
// code here to handle the exception
}
