مطالب
SASS #2
در قسمت قبل، روش‌های مختلف کامپایل فایل‌های SASS را بررسی کردیم. در ادامه می‌خواهیم با syntax آن بیشتر آشنا شویم.

متغیرها (Variables)

متغیرها در SASS با استفاده از $ در ابتدای نام آن، به عنوان یک مقدار مورد استفاده‌ی در CSS تعریف می‌شوند. شما در SASS می‌توانید متغیرهایی را برای margin ،font-size و یا padding و غیره، تعریف کنید. استفاده از متغیرها این امکان را به شما می‌دهد که خیلی راحت‌تر از style‌های تعریف شده، مجدد استفاده کنید.

شما 6 نوع مختلف متغیر را می‌توانید با استفاده از SASS بکار ببرید.

  • Strings (مثال: ;"myString: "your text here$ )
  • Numbers (مثال: ;myNum: 16px$)
  • Colors (مثال: ;myColor: aqua$)
  • Booleans (مثال: ;myBool: true$)
  • Lists (مثال: ;myItemList: 1px solid red$)
  • Nulls (مثال: ;myVar: null$)

برای مثالی از استفاده‌ی از این متغیرها، یک فایل را با نام styles.scss ایجاد کرده و کدهای زیر را در آن وارد کنید:

$myColor: #FFF726;
$myBackColor: #2B14FF;
$myString: "I Love ";
$myFontSize: 13px;
$myMargin: 0px auto;
$myWidth: 300px;
 
h1 {
   color: $myColor;
   margin: 0;
   padding: 0;
}

h1:before{
  content: $myString;
}

#container {
   width: $myWidth;
   margin: $myMargin;
   background-color:$myBackColor;
   text-align:center;
}
پس از کامپایل فایل SASS و اجرای کد بالا، مرورگر شما باید خروجی را به این صورت داشته باشد:


ریاضی (Math)

برخلاف SASS ،CSS به ما امکان استفاده از عبارات ریاضی را می‌دهد. عملگرهای جمع + ، تفریق - ، تقسیم / ، ضرب * ، باقیمانده % ، مساوی == ، نامساوی =! را  SASS پشتیبانی می‌کند. در هنگام استفاده از عبارات ریاضی چند نکته وجود دارد که باید رعایت کنید:

نکته1: چون علامت / در CSS به عنوان یک کوتاه کننده استفاده می‌شود مانند font: 14px/16px، در صورتیکه بخواهید عمل تقسیم را بر روی مقدار ثابتی انجام دهید باید آنها را درون پرانتر قرار دهید.

$fontDiff: (14px/16px);
نکته2: شما نمی توانید واحدهای مختلف را با هم استفاده کنید.
$container-width: 100% - 20px;
مثال بالا کار نمی‌کند، در صورتیکه نیاز به چنین محاسبه‌ای داشتید می‌توانید از تابع calc در CSS استفاده کنید؛ چرا که نیاز به محاسبه‌ی در زمان اجرا را دارید.

حال می‌خواهیم براساس عرض container، ستون‌های پویایی را ایجاد کنیم:
$container-width: 100%;

.container {
  width: $container-width;
}

.col-4 {
  width: $container-width / 4;
}
که پس از کامپایل به صورت زیر تبدیل می‌شود:
.container {
   width: 100%;
}

.col-4 {
    width: 25%;
}

مشاهده‌ی پیاده سازی مثال بالا اینجا.

توابع (Functions)

یکی از بهترین قسمت‌های SASS، توابع پیاده سازی شده‌ی آن است. شما می‌توانید لیست بزرگی از توابع SASS را در اینجا مشاهده کنید.

برای نمونه برخی از توابع مربوط به کار با رنگ‌ها را توضیح می‌دهیم:

  • (darken ($color, $amount: این تابع برای تیره‌تر کردن یک کد رنگ می‌باشد. شما برای استفاده‌ی از این تابع باید دو مقدار را به آرگومان‌های ورودی این تابع که به ترتیب کد رنگ و میزان تیره‌تر شدن آن به صورت درصد از %0 تا %100 می‌باشند، ارسال کنید و خروجی آن کد رنگ تولید شده است. توجه داشته باشید نوع سیستم رنگی ارسال شده به عنوان پارامتر color$، خروجی این تابع نیز همان نوع می‌باشد.
darken(hsl(25, 100%, 80%), 30%) => hsl(25, 100%, 50%)
darken(#800, 20%) => #200
  • (lighten ($color, $amount: این تابع برای روشن‌تر کردن یک رنگ می‌باشد و دقیقا برعکس تابع darken عمل می‌کند.
lighten(hsl(0, 0%, 0%), 30%) => hsl(0, 0, 30)
lighten(#800, 20%) => #e00
  • (alpha ($color) / opacity($color: با استفاده از این دو تابع می‌توانید میزان شفافیت/کدری را مشخص کنید.
  • (mix ($color1, $color2, $weight:50% : با استفاده از این تابع می‌توانید دو رنگ را با هم ترکیب کنید. مقدار پیش فرض آرگومان weight$ برابر %50 می‌باشد و تعیین آن اختیاری است. محدوده‌ی پذیرش مقدار weight$ هرچه به %0 نزدیک‌تر باشد، باعث نزدیک‌تر بودن رنگ خروجی به رنگ دوم و هرچه به %100 نزدیکتر باشد رنگ خروجی به رنگ اول نزدیک‌تر می‌شود. توجه: میزان شفافیت/کدری را نیز می‌تواند تشخیص دهد.
mix(#f00, #00f) => #7f007f
mix(#f00, #00f, 25%) => #3f00bf
mix(rgba(255, 0, 0, 0.5), #00f) => rgba(63, 0, 191, 0.75)

تو در تو (Nesting)

SASS امکان تعریف استایل‌های تو در تو را به شما می‌دهد که باعث خواناتر شدن استایل‌های نوشته شده می‌شود. به عنوان مثال به کد CSS زیر توجه کنید:

#container {
    width: 500px;
    margin: 0 auto;
}

#container p {
   font-family: Arial;
   font-size: 13px;
}

#container h1 {
   font-family: Tahoma;
   font-size: 15px;
}

#container h2 {
   font-family: Helvetica;
   font-size: 14px;
}
حال نسخه‌ی SASS مثال بالا می‌شود:
$myFontsize1: 13px;
$myFontsize2: 18px;
$myFontsize3: 25px;
$myWidth: 500px;
$myMargin: 0px auto;

#container {
    width: $myWidth;
    margin: $myMargin;

    p {
        font-family: Arial;
        font-size: $myFontsize1;
    }

    h1 {
        font-family: Tahoma;
        font-size: $myFontsize3;
    }

    h2 {
        font-family: Helvetica;
        font-size: $myFontsize2;
    }
}
توجه کنید تمام element هایی که درون container# قرار دارند، بدون ذکر نام container# نوشته شده‌اند و این کار سبب کمتر شدن کدهای نوشته شده و خواناتر شدن آن می‌شود.
در صورتیکه نیاز به دسترسی به والد داشته باشید کافیست از علامت & استفاده کنید.
a.myAnchor {
    color: blue;

    &:hover {
        text-decoration: underline;
    }

    &:visited {
        color: purple;
    }
}
خوب تا اینجا شما با روش نوشتن استایل‌های به صورت تو در تو آشنا شدید. حال اگر بخواهید کد‌های نوشته شده‌ی تو در تو را به صورت غیر تو در تو کامپایل کنید، باید از کلمه‌ی کلیدی at-root@ قبل استایلی که می‌خواهید به صورت تو در تو تعریف نشود، استفاده کنید.
.first-component {
    .text { font-size: 1.4em; }
    .button { font-size: 1.7em; }

    .second-component {
        .text { font-size: 1.2em; }
        .button { font-size: 1.4em; }
    }
}
مثال بالا در حالت تو در تو، پس از کامپایل به صورت زیر تبدیل می‌شود:
.first-component .text {
  font-size: 1.4em;
}
.first-component .button {
  font-size: 1.7em;
}
.first-component .second-component .text {
  font-size: 1.2em;
}
.first-component .second-component .button {
  font-size: 1.4em;
}
حال با استفاده از at-root@ به صورت زیر می‌شود:
.first-component .text {
  font-size: 1.4em;
}
.first-component .button {
  font-size: 1.7em;
}
.second-component .text {
  font-size: 1.2em;
}
.second-component .button {
  font-size: 1.4em;
}
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 9 - بررسی تغییرات مسیریابی
وجود پارامترهای مسیریابی برای انتقال اطلاعات به صفحات دیگر است. اما زمانیکه با «کوکی‌ها در ASP.NET Core» کار می‌کنید، اطلاعات آن‌ها در تمام صفحات در دسترس هستند. بنابراین قرار دادن مقدار آ‌ن‌ها در سیستم مسیریابی با متدهایی مانند return RedirectToAction زائد است.
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #4
- یک مسیریابی جدید تعریف می‌شود.
- خطای 404 دریافت می‌کنید. متد دیگری انتخاب نمی‌شود. اولویتی برای انتخاب اکشن متد بعدی وجود ندارد؛ بجز مواردی که صریحا به صورت مقدار پیش فرض مسیریابی مشخص شدن.
- اولویت فقط در مورد خود مسیریابی‌ها وجود دارد. برای توضیحات بیشتر مراجعه کنید به مطلب:
«چطور مسیریابی‌های ASP.NET MVC را دیباگ کنیم؟»
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #15
در فایل کانفیگ اصلی برنامه (در ریشه اصلی سایت) می‌تونید با مقدار دهی تگ location اینکار رو انجام بدید. ولی روش توصیه شده‌ای برای ASP.NET MVC نیست. استفاده از فیلتر Authorize روش امن‌تری است چون مستقل از تعاریف مسیریابی عمل می‌کند و امکان فراموشی آن پس از تغییرات در مسیریابی نیست.
مطالب
استفاده از SQLDom برای آنالیز عبارات T-SQL، قسمت دوم
مدتی قبل مطلبی را در مورد کتابخانه‌ی ویژه SQL Server که یک T-SQL Parser تمام عیار است، در این سایت مطالعه کردید. در این قسمت، همان مطلب را به نحو بهتر و ساده‌تری بازنویسی خواهیم کرد.
مشکلی که در دراز مدت با SQLDom وجود خواهد داشت، مواردی مانند SelectStarExpression و CreateProcedureStatement و امثال آن هستند. این‌ها را از کجا باید تشخیص داد؟ همچنین مراحل بررسی این اجزاء، نسبتا طولانی هستند و نیاز به یک راه حل عمومی‌تر در این زمینه وجود دارد.

راه حلی برای این مشکل در مطلب «XML ‘Visualizer’ for the TransactSql.ScriptDom parse tree» ارائه شده‌است. در اینجا تمام اجزای TSqlFragment توسط Reflection مورد بررسی و استخراج قرار گرفته و نهایتا یک فایل XML از آن حاصل می‌شود.
اگر نکات ذکر شده در این مقاله را تبدیل به یک برنامه با استفاده مجدد کنیم، به چنین شکلی خواهیم رسید:


این برنامه را از اینجا می‌توانید دریافت کنید:
DomToXml.zip

همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید، اینبار به سادگی، SelectStarExpression قابل تشخیص است و تنها کافی است در T-SQL پردازش شده، به دنبال SelectStarExpression‌ها بود. برای اینکار جهت ساده شدن آنالیز می‌توان با ارث بری از کلاس پایه TSqlFragmentVisitor شروع کرد:
using System;
using System.Linq;
using Microsoft.SqlServer.TransactSql.ScriptDom;

namespace DbCop
{
    public class SelectStarExpressionVisitor : TSqlFragmentVisitor
    {
        public override void ExplicitVisit(SelectStarExpression node)
        {
            Console.WriteLine(
                  "`Select *` detected @StartOffset:{0}, Line:{1}, T-SQL: {2}",
                  node.StartOffset,
                  node.StartLine,
                  string.Join(string.Empty, node.ScriptTokenStream.Select(x => x.Text)).Trim());

            base.ExplicitVisit(node);
        }
    }
}
در کلاس پایه TSqlFragmentVisitor به ازای تمام اشیاء شناخته شده‌ی ScriptDom، یک متد ExplicitVisit قابل بازنویسی درنظر گرفته شده‌است. در اینجا برای مثال نمونه‌ی SelectStarExpression آن را بازنویسی کرده‌ایم.
مرحله‌ی بعد، اجرای این کلاس Visitor است:
    public static class GenericVisitor
    {
        public static void Start(string tSql, TSqlFragmentVisitor visitor)
        {
            IList<ParseError> errors;
            TSqlScript sqlFragment;
            using (var reader = new StringReader(tSql))
            {
                var parser = new TSql120Parser(initialQuotedIdentifiers: true);
                sqlFragment = (TSqlScript)parser.Parse(reader, out errors);
            }

            if (errors != null && errors.Any())
            {
                var sb = new StringBuilder();
                foreach (var error in errors)
                    sb.AppendLine(error.Message);

                throw new InvalidOperationException(sb.ToString());
            }
            sqlFragment.Accept(visitor);
        }
    }
در اینجا متد Accept کلاس TSql120Parser، امکان پذیرش یک Visitor را دارد. به این معنا که Parser در حال کار، هر زمانیکه در حال آنالیز قسمتی از T-SQL دریافتی بود، نتیجه را به اطلاع یکی از متدهای کلاس پایه TSqlFragmentVisitor نیز خواهد رساند. بنابراین دیگر نیازی به نوشتن حلقه و بررسی تک تک اجزای خروجی TSql120Parser نیست. اگر نیاز به بررسی SelectStarExpression داریم، فقط کافی است Visitor آن‌را طراحی کنیم.

مثالی از نحوه‌ی استفاده از کلاس GenericVisitor فوق را در اینجا ملاحظه می‌کنید:
 var tsql = @"WITH ctex AS (
SELECT * FROM sys.objects
)
SELECT * FROM ctex";
GenericVisitor.Start(tsql, new SelectStarExpressionVisitor());
اشتراک‌ها
افزونه ای برای تغییر دادن سریع Startup Projects در Visual Studio

این افزونه برای هنگامی که توسعه دهنده به صورت مداوم نیاز به انتخاب Startup Projects دارد بسیار مفید است. همچنین برای زمانی که نیاز به انتخاب چندین پروژه به عنوان پروژه‌ی Startup می‌باشد، استفاده از این افزونه در زمان صرفه جویی می‌کند. 

افزونه ای برای تغییر دادن سریع Startup Projects در Visual Studio