مطالب
پیاده سازی UnitOfWork برای BrightStarDb
 در این پست با BrightStarDb و مفاهیم اولیه آن آشنا شدید. همان طور که پیش‌تر ذکر شد BrightStarDb از تراکنش‌ها جهت ذخیره اطلاعات پشتیبانی می‌کند. قصد داریم روش شرح داده شده در اینجا را بر روی BrightStarDb فعال کنیم. ابتدا بهتر است با روش ساخت مدل در B*Db آشنا شویم.
*یکی از پیش نیاز‌های این پست مطالعه این دو مطلب (^ )  و (^ ) می‌باشد.
فرض می‌کنیم در دیتابیس مورد نظر یک Store به همراه یک جدول به صورت زیر داریم:
[Entity]
    public interface IBook
    {
        [Identifier]
        string Id { get; }

        string Title { get; set; }

        string Isbn { get; set; }
    }
بر روی پروژه مورد نظر کلیک راست کرده و گزینه Add new Item را انتخاب نمایید. از برگه Data  گزینه BrightStar Entity Context را انتخاب کنید

بعد از انخاب گزینه بالا یک فایل با پسوند tt به پروژه اضافه خواهد شد که وظیفه آن جستجو در اسمبلی مورد نظر و پیدا کردن تمام اینترفیس هایی که دارای  EntityAttribute هستند و همچنین ایجاد کلاس‌های متناظر جهت پیاده سازی اینترفیس‌های بالا است. در نتیجه ساختار پروژه تا این جا به صورت زیر خواهد شد.

واضح است که فایلی به نام Book به عنوان پیاده سازی مدل IBook  به عنوان زیر مجموعه فایل DatabaseContext.tt به پروژه اضافه شده است.

تا اینجا برای استفاده از Context مورد نظر باید به صورت زیر عمل نمود:

DatabaseContext context = new DatabaseContext();    
  context.Books.Add(new Book());
Context پیش فرض ساخته شده توسط B*Db از Generic DbSet‌های معادل EF پشتیبانی نمی‌کند و از طرفی IUnitOfWork مورد نظر به صورت زیر است
public interface IUnitOfWork
    {
        BrightstarEntitySet<T> Set<T>() where TEntity : class;
        void DeleteObject(object obj); 
         void SaveChanges();
    }
در اینجا فقط به جای  IDbSet از BrightStarDbSet استفاده شده است. همان طور که در این مقاله توضیح داده شده است، برای پیاده سازی مفهوم UnitOfWork؛ نیاز است تا کلاس DatabaseContext که نماینده BrightStarDbContext پروژه است، از اینترفیس IUnitOfWork طراحی شده ارث بری کند. جهت انجام این مهم  و همچنین جهت اضافه کردن قابلیت ایجاد Generic DbSet‌ها نیز باید کمی در فایل Template Generator تغییر ایجاد نماییم. این تغییرات را قبلا در طی یک پروژه ایجاد کرده‌ام و شما می‌توانید آن را از اینجا دریافت کنید. بعد از دانلود کافیست فایل DatabaseContext.tt مورد نظر را در پروژه خود کپی کرده و گزینه Run Custom Tools را فراخوانی نمایید.

نکته: برای حذف یک آبجکت از Store، باید از متد DeleteObject تعبیه شده در Context استفاده نماییم. در نتیجه متد مورد نظر نیز در اینترفیس بالا در نظر گرفته شده است.

استفاده از IOC Container جهت رجیستر کردن IUnitOfWrok
در این قدم باید IUnitOfWork را در یک IOC container رجیستر کرده تا در جای مناسب عملیات وهله سازی از آن میسر باشد. من در اینجا از Castle Windsor Container استفاده کردم. کلاس زیر این کار را برای ما انجام خواهد داد:
 public class DependencyResolver
    {
        public static void Resolve(IWindsorContainer container)
        {
            var context = new DatabaseContext("type=embedded;storesdirectory=c:\brightstar;storename=test ");
            container.Register(Component.For<IUnitOfWork>().Instance(context).LifestyleTransient());
        }
    }
حال کافیست در کلاس‌های سرویس برنامه UnitOfWork رجیستر شده را به سازنده آن‌ها تزریق نماییم.
public class BookService
    {
        public BookService(IUnitOfWork unitOfWork)
        {
            UnitOfWork = unitOfWork;
        }

        public IUnitOfWork UnitOfWork
        {
            get;
            private set;
        }

        public IList<IBook> GetAll()
        {
            return UnitOfWork.Set<IBook>().ToList();
        }

        public void Add()
        {
            UnitOfWork.Set<IBook>().Add(new Book());
        }

        public void Remove(IBook entity)
        {
            UnitOfWork.DeleteObject(entity);
        }
    }
سایر موارد دقیقا معادل مدل EF آن است.
نکته: در حال حاضر امکان جداسازی مدل‌های برنامه (تعاریف اینترفیس) در قالب یک پروژه دیگر(نظیر مدل CodeFirst در EF) در B*Db امکان پذیر نیست.
نکته : برای اضافه کردن آیتم جدید به Store نیاز به وهله سازی از اینترفیس IBook داریم. کلاس Book ساخته شده توسط DatabaseContext.tt در عملیات Insert و update کاربرد خواهد داشت.

اشتراک‌ها
سری آموزش Visual Studio Toolbox: Design Patterns

This is the first of an eight part series where I am joined by Phil Japikse to discuss design patterns. A design pattern is a best practice you can use in your code to solve a common problem.  In this episode, Phil demonstrates the Command and Memento patterns. 

Episodes in this series:

  • Command/Memento patterns (this episode)
  • Strategy pattern
  • Template Method pattern (to be published 7/20)
  • Observer/Publish-Subscribe patterns (to be published 7/25)
  • Singleton pattern (to be published 8/8)
  • Factory patterns (to be published 8/10)
  • Adapter/Facade patterns (to be published 8/15)
  • Decorator pattern (to be published 8/17) 
سری آموزش Visual Studio Toolbox: Design Patterns
اشتراک‌ها
froala/wysiwyg-editor 1.2.6 منتشر شد

Bug fixing

  • Adding space in PRE was moving the cursor at the beginning.
  • Comments from Word were not cleared all the time.
  • Extra new line was added in FF when deleting an empty line. 
froala/wysiwyg-editor 1.2.6 منتشر شد
مطالب
بررسی الگوی Command در جاوا اسکریپت
الگوی command، اجازه‌ی کپسوله سازی درخواست‌ها و عملیات را در شیء‌های جداگانه‌ای میدهد. این الگو، شیء‌هایی که درخواست‌ها را ارسال می‌کنند، از شیء‌هایی که مسئول اجرا کردن درخواست‌ها هستند، جدا می‌کند.
یک مثال را در نظر بگیرید؛ جائیکه یک کلاینت قرار است، دسترسی به متد‌های یک API را به صورت مستقیم داشته باشد. چه اتفاقی خواهد افتاد اگر پیاده سازی آن API‌ها تغییر کند؟ هر جائیکه API، در حال استفاده شدن است، باید تغییرات صورت گیرد. برای اجتناب از این کار، ما از abstraction بهره خواهیم برد و سپس شیء‌های درخواست کننده را از پیاده سازی درخواست‌ها، جدا می‌کنیم .


دیاگرام بالا، ماهیت این الگو را نمایش میدهد:

  • Invoker: از Command می‌خواهد که درخواست را اجرا کند. 
  • Command: اطلاعاتی را در رابطه با action، به همراه دارد و هم چنین bind کردن آن به receiver؛ همراه با فراخوانی کردن عملیات مربوطه بر روی command. 
  • Reciever: می‌داند که چگونه عملیات مرتبط با command مورد نظر را انجام دهد.
  •  Client: یک command  را ایجاد می‌کند و receiver را مشخص می‌کند؛ چه کسی قرار است این command را دریافت کند. 

اجازه بدهید یک مثال واقعی، بر اساس دیاگرام بالا جهت درک بهتر داشته باشیم: 

مثال: 
 
class Command {
  execute() {};
}

//TurnOnPrinter command
class TurnOnPrinter extends Command {
    
    constructor(printingMachine) {
        super();
        this.printingMachine = printingMachine;
        this.commandName = "turn on" 
    }
    
    execute() {
        this.printingMachine.turnOn();
    }
}

//TurnOffPrinter command
class TurnOffPrinter extends Command {

  constructor(printingMachine) {
    super();
    this.printingMachine = printingMachine;
    this.commandName = "turn off" 
  }
  
  execute() {
    this.printingMachine.turnOff();
  }
  
}

//Print command
class Print extends Command {

  constructor(printingMachine) {
    super();
    this.printingMachine = printingMachine;
    this.commandName = "print" 
  }
  
  execute() {
    this.printingMachine.print();
  }
  
}

//Invoker
class PrinterControlPanel {
    pressButton(command) {
        console.log(`Pressing ${command.commandName} button`);
        command.execute();
    }
}

//Reciever: 
class PrintingMachine {

  turnOn() {
    console.log('Printing machine has been turned on');
  }
  
  turnOff() {
    console.log('Printing machine has been turned off');
  }

  print(){
      console.log('The printer is printing your document')
  }
}


const printingMachine = new PrintingMachine();
const turnOnCommand = new TurnOnPrinter(printingMachine);
const turnOffCommand = new TurnOffPrinter(printingMachine);
const printCommand = new Print(printingMachine)
const controlPanel = new PrinterControlPanel();
controlPanel.pressButton(turnOnCommand);
controlPanel.pressButton(turnOffCommand);
controlPanel.pressButton(printCommand);

در مثال بالا، یک کلاس به نام PrintingMachine داریم: 
class PrintingMachine {

  turnOn() {
    console.log('Printing machine has been turned on');
  }
  
  turnOff() {
    console.log('Printing machine has been turned off');
  }

  print(){
      console.log('The printer is printing your document')
  }
}

در اینجا میتوانیم یکی از عملیات زیر را با استفاده از printingMachine انجام دهیم:

  • turnOn: روشن کردن ماشین (printer) 
  • turnOff: خاموش کردن ماشین (printer) 
  • print: چاپ کردن صفحه با استفاده از ماشین (printer) 

هر زمانکه ماشین چاپ (printing machine)، یک command را برای هر یک از این عملیات دریافت می‌کند، آن را اجرا می‌کند. اکنون می‌توانیم متوجه شویم که 3 نوع command که یک کاربر می‌تواند به printer ارسال کند، وجود دارند: 

class TurnOnPrinter extends Command {/*code*/}

class TurnOffPrinter extends Command {/*code*/}

class Print extends Command {/*code*/}

هر 3 کلاس بالا، یک abstract  کلاس به نام Command را extend می‌کنند:
class Command {
  execute() {};
}

کلاس‌های فرزند‌، تابع execute را ارث بری می‌کنند و در نتیجه، آن را تعریف می‌کنند. اجازه دهید که در ادامه، نگاهی به هر کدام از command‌ها داشته باشیم. 
class TurnOnPrinter extends Command {
    
    constructor(printingMachine) {
        super();
        this.printingMachine = printingMachine;
        this.commandName = "turn on" 
    }
    
    execute() {
        this.printingMachine.turnOn();
    }
}

در اینجا سازنده‌ی کلاس،  printingMachine را به عنوان پارامتر دریافت می‌کند و همچنین متغیر commandName را مقدار دهی اولیه می‌کند که در اینجا به "turn on" تنظیم شده‌است.
سپس تابع execute را تعریف می‌کند که کار روشن کردن ماشین را وقتی که فراخوانی شود، انجام خواهد داد. 

command‌های TurnOffPrinter و Print، تعاریفی مشابه به TurnOnPrinter  دارند که در بالا توضیح داده شد.  برای TurnOffPrinter ، command متغیر commandName  به مقدار "turn off" و برای Print ، command  به مقدار print تنظیم شده‌است. 
 
class TurnOffPrinter extends Command {
   //code...
   this.commandName = "turn off" 
   //code..
}

class Print extends Command {
   //code...
   this.commandName = "print" 
   //code..
}

به طور مشابه آنها تابع execute را تعریف می‌کنند که عملیات خاموش کردن ماشین، وقتی که TurnOffPrinter ، command  اجرا شود، انجام میشود و عملیات چاپ زمانیکه 
Print ، command اجرا شود، انجام میشود.
class TurnOffPrinter extends Command {
   //code...
   execute() {
     this.printingMachine.turnOff();
   }
}

class Print extends Command {
   //code...
   execute() {
     this.printingMachine.print();
   }
}

چگونه این command‌ها فراخوانی می‌شوند؟

invoker، صفحه کنترل (control panel) برای printer است که دکمه‌های turn on، turn off و print  را دارد و کاربر یک دکمه را برای ارسال یک command فشار خواهد داد.
class PrinterControlPanel {
    pressButton(command) {
        console.log(`Pressing ${command.commandName} button`);
        command.execute();
    }
}

 نگاهی به مثال زیر داشته باشید: 
controlPanel.pressButton(turnOnCommand);

در اینجا کاربر دکمه را برای روشن کردن printer فشار میدهد. بعد از فشردن دکمه، تابع execute برای این command اجرا خواهد شد و در ادامه شما پیام زیر را خواهید دید: 
Printing machine has been turned on


چه زمانی از الگوی command استفاده کنیم:

  1. اگر می‌خواهید یک صف درست کنید و درخواست‌ها را در زمان‌های متفاوتی اجرا کنید. 
  2. اگر می‌خواهید عملیاتی از قبیل reset و undo را انجام بدهید. 
  3. اگر می‌خواهید تاریخچه‌ای از درخواست‌های ایجاد شده را داشته باشید. 

 
اشتراک‌ها
ILSpy 6.0 منتشر شد
  • ILSpy 6.0 sports a multi-tab docking interface
  • ILSpy 6.0 comes with a new Metadata Explorer
  • ILSpy 6.0 has new icons for high-DPI support
  • ILSpy 6.0 requires at least .NET 4.7.2 (v5.0 required .NET 4.6.2) 
ILSpy 6.0 منتشر شد
اشتراک‌ها
ثبت نام در Modern Workplace
Learn what makes for a highly productive work environment from the Founder and Principal Researcher of Programmable Habitats, Jennifer Magnolfi Astill. And hear from David Fullerton, an expert on setting up highly successful remote work programs and the author of “Seven Great Reasons to Encourage Working Remotely.” Tune in to help you determine the best mobile work environment solution for your company. 
ثبت نام در Modern Workplace
مطالب
منسوخ شدن DllImport در دات نت 7
دات نت 7 به همراه یک source generator جدید به نام LibraryImport است که کار جایگزینی DllImport قدیمی را انجام می‌دهد. برای مثال تا پیش از دات نت 7 برای فراخوانی یک متد native موجود در یک DLL نوشته شده‌ی به زبان‌های ++C/C، به صورت زیر عمل می‌شد:
[DllImport(
   "nativelib",
   EntryPoint = "to_lower",
   CharSet = CharSet.Unicode)]
internal static extern string ToLower(string str);

// string lower = ToLower("StringToConvert");
کاری که در اینجا در پشت صحنه انجام می‌شود، نوشتن کدهای IL مرتبطی، توسط NET runtime. است تا تبادل اطلاعات بین دو محیط متفاوت managed و unmanaged را میسر کند. چون این کدها در زمان اجرا تولید می‌‌شوند، در اختیار امکانات AOT کامپایلر (ahead-of-time) نیستند و به همین جهت برای مثال سناریوهای IL trimming و کاهش حجم، در مورد آن‌ها اعمال نمی‌شود. همچنین باید درنظر داشت که سکوهای کاری هم هستند که امکان تولید کدهای پویا را در زمان اجرای برنامه ندارند. در یک چنین حالت‌هایی، استفاده از روش‌هایی مانند تولید کد خودکار توسط کامپایلر، ارجحیت بیشتری دارد. همچنین باید درنظر داشت که امکان دیباگ کدهای پشت صحنه‌ی DllImport هم وجود ندارد.


معرفی LibraryImportAttribute در دات نت 7

تولید کننده‌ی کد مخصوص P/Invoke در دات نت 7، به دنبال ویژگی جدید LibraryImportAttribute بر روی متدهای استاتیک و partial می‌گردد تا کدهای متناظر با آن‌ها را تولید کند. به این ترتیب نیاز به تولید اینگونه کدها در زمان اجرای برنامه مرتفع می‌شود و همچنین می‌توان این کدها را در IDE خود بررسی و حتی دیباگ کرد.
[LibraryImport(
   "nativelib",
   EntryPoint = "to_lower",
   StringMarshalling = StringMarshalling.Utf16)]
internal static partial string ToLower(string str);
همانطور که مشاهده می‌کنید، کارکرد این ویژگی بسیار شبیه به DllImportAttribute است که برای استفاده‌ی از آن، متد قبلی، از حالت extern، به static partial تبدیل شده‌است.


امکان تبدیل خودکار کدهای قدیمی مبتنی بر DllImportAttribute به نمونه‌های جدید

برای تبدیل خودکار کدهای قدیمی موجود، فقط کافی است یک سطر زیر را به فایل editorconfig. پروژه‌ی خود اضافه کنید:
dotnet_diagnostic.SYSLIB1054.severity = suggestion
پس از آن یک code fix و analyzer خودکار و توکار ظاهر شده و امکان تبدیل خودکار کدهای DllImport دار قدیمی را به نمونه‌های جدید LibraryImport دار، می‌دهد.


تغییرات صورت گرفته نسبت به DllImport قدیمی

نحوه‌ی تعریف LibraryImportAttribute در اکثر موارد با DllImportAttribute تطابق دارد، منهای موارد زیر:
- در اینجا معادلی برای CallingConvention وجود ندارد. برای اینکار از UnmanagedCallConvAttribute استفاده می‌شود.
- CharSet با StringMarshalling تعویض شده‌است. ANSI حذف شده‌است و UTF-8 حالت پیش‌فرض است. برای مثال:
 // Before

public static class Native
{
   [DllImport(nameof(Native), CharSet = CharSet.Unicode)]
   public extern static string ToLower(string str);
}

// After

public static partial class Native
{
   [LibraryImport(nameof(Native), StringMarshalling = StringMarshalling.Utf16)]
   public static partial string ToLower(string str);
}