وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
روش اتصال دومین‌های ir. به یک DNS Server
با از دست رفتن دومین info. سایت به علت معلق سازی اینگونه دومین‌های ایرانی توسط مهم‌ترین ثبت کنندگان دومین در دنیا:


 در سایت رسمی nic.ir ، دومین جاری را ثبت و سپس برای تعیین DNS آن، از سرویس رایگان cloudflare.com استفاده کردم که خلاصه‌ای از روش انجام اینکار را در ادامه مطالعه خواهید کرد.


ثبت دومین در سایت nic.ir

صرفنظر از معلق شدن دومین info. سایت، شاید جالب باشد بدانید قیمت تمدید این نوع دامنه‌ها برای یکسال چقدر شده‌است:


این رقم، بیش 10 برای رقمی است که در ابتدای کار این سایت، برای ثبت دامنه پرداخت کرده بودم. اما ... ثبت یک دامنه‌ی ir.، در سایت رسمی nic.ir برای 5 سال، دقیقا 48 هزار تومان تمام می‌شود که فوق العاده‌است!
برای شروع به کار با سایت nic.ir، ابتدا نیاز است یک شناسه را در این سایت ایجاد کنید. برای مثال اگر فقط می‌خواهید یک دومین ir. ساده را داشته باشید، همان انتخاب گزینه‌ی اول «شخص حقیقی» کفایت می‌کند.
مرحله‌ی بعد، تکمیل فرم متناظر با آن است که در اینجا اطلاعات را باید با همان قالبی که در مثال‌های آن ذکر کرده، وارد کنید. در این فرم، پرسش محرمانه را خوب بخاطر بسپارید؛ چون در حین تکمیل قسمت‌های بعدی کار، مدام سؤال پرسیده می‌شود. همچنین تمام مکاتبه‌ها و اطلاعات مراحل بعدی را در میل‌باکس خود دریافت خواهید کرد.
پس از تائید ایمیل خود، می‌توانید از منوی «دامنه‌ها / ثبت دامنه»، نسبت به ثبت یک دومین جدید و در همانجا پرداخت وجه متناظر با آن اقدام کنید. پس از مدتی (تا سه ساعت بعد)، این اطلاعات توسط nic.ir بررسی شده و تائیدیه نهایی را در میل باکس خود دریافت خواهید کرد.


تعریف name-server‌های مخصوص یک دومین ir.

تا اینجا، دومین شما تعریف و فعال شده ... اما قابل استفاده نیست. مرحله‌ی بعدی، تعریف رکوردهای DNS دومین است، تا پس از وارد کردن آدرس سایت در مرورگر، به آدرس IP متناظری (برای مثال آدرس IP ثابت سرور مجازی / VPS شما) اشاره کند. برای اینکار می‌توان از سرویس رایگان cloudflare.com استفاده کرد.
در این سایت ثبت نام کنید و پس از فعالسازی ایمیل خود، از پلن‌های مختلف کاربری آن، پلن رایگان آن‌را که خدمات DNS را ارائه می‌دهد، انتخاب کنید. در اینجا می‌توان از طریق منوی بالای صفحه و انتخاب گزینه‌ی Add site، آدرس دومین خود را وارد کنید، تا مراحل ثبت اطلاعات DNS آن آغاز شود.
پس از ثبت سایت خود در cloudflare.com، باید به اطلاعاتی که ارائه می‌کند، دقت داشت:


عنوان می‌کند که به محل ثبت دامنه‌ی خود مراجعه کرده و اطلاعات فوق را در آن وارد کنید (منظور همان دو nameserver جدید lovisa.ns.cloudflare.com و todd.ns.cloudflare.com است)؛ همچنین اگر پیشتر اطلاعات دیگری را در آنجا وارد کرده بودید، باید تمام آن‌ها را هم حذف کنید. در غیراینصورت درخواست شما پردازش نخواهد شد.
برای این منظور به اکانت nic.ir خود وارد شده و به قسمت «دامنه / دامنه‌های من» وارد شوید. در اینجا بر روی لینک NS ای که مشاهده می‌کنید، کلیک کنید:


منظور از NS، همان nameserver هایی است که عنوان شد. اکنون در صفحه‌ی تنظیمات DNS، اطلاعات NSهای cloudflare.com را وارد کرده و ذخیره کنید:



تکمیل ثبت رکوردهای DNS یک دومین ir.

پس از ثبت nameserver‌های cloudflare.com در سایت nic.ir، مرحله‌ی آخر کار، تکمیل رکوردهای DNS دومین است. به همین جهت به اکانت cloudflare.com خود وارد شده و در تنظیمات دومین ثبت شده، گزینه‌ی DNS را انتخاب کرده و رکوردهای آن را به صورت زیر تکمیل کنید:



بدیهی است در اینجا تنها تفاوت‌های مورد نیاز، تغییر نام دامنه و آدرس IP متناظر با آن است. در مورد رکورد spf1 در اینجا بیشتر توضیح داده شده‌است.

پس از اینکار، بر روی لینک منوی overview در بالای صفحه کلیک کرده و در پایین این صفحه، بر روی دکمه‌ی «check nameservers» کلیک کنید، تا cloudflare کار بررسی اطلاعات تنظیم شده‌ی توسط شما را شروع کند:


این بررسی نیز چند ساعتی طول می‌کشد و نتیجه‌ی نهایی را از طریق ایمیل دریافت خواهید کرد. پس از فعال شدن دومین خود در cloudflare، مجددا به قسمت تنظیمات DNS آن وارد شده و DNS Sec را نیز بر روی آن فعال کنید:


اکنون دومین شما قابل استفاده‌است!
‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۳۵
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
خواندنی‌های 22 مرداد

اس کیوال سرور

الگوهای طراحی برنامه نویسی شیءگرا

امنیت

توسعه وب

دات نت فریم ورک

متفرقه

محیط‌های مجتمع توسعه

ویندوز

‫۱۵ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۸۸، ساعت ۲۲:۱۶
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب دوره‌ها
بوت استرپ (نگارش 3) چیست؟
بوت استرپ یک فریم ورک CSS واکنشگرا (responsive) است، که جهت ساخت سریع برنامه‌های استاتیک و همچنین پویای وب کاربرد دارد. در حال حاضر این پروژه جزو محبوب‌ترین و فعال‌ترین پروژه‌های سایت Github است. اگر علاقمند هستید که لیستی از سایت‌های استفاده کننده از بوت استرپ را مشاهده کنید، به آدرس‌های ذیل مراجعه نمائید:


تازه‌های بوت استرپ 3 کدامند؟

- بوت استرپ 3 جهت کار با صفحه‌های نمایش کوچک دستگاه‌های موبایل به شدت بهینه سازی شده است و به همین جهت به آن mobile-first CSS framework نیز می‌گویند.
- در نگارش 2 بوت استرپ، حداقل دو نوع گرید واکنشگرا و غیر واکنشگرا قابل تعریف بودند. در نگارش سوم آن، تنها یک نوع گرید جدید واکنشگرا در این فریم ورک وجود دارد که می‌تواند چهار نوع سایز از بزرگ تا کوچک را شامل شود.
- بوت استرپ 3 با IE7 به قبل و همچنین فایرفاکس 3.6 و پایین‌تر دیگر سازگار نیست. البته برای پشتیبانی از IE8، نیاز به اندکی تغییرات نیز وجود خواهد داشت که در قسمت‌های بعد این جزئیات را بیشتر بررسی خواهیم کرد. به عبارت دیگر بدون این تغییرات، بوت استرپ 3 در حالت پیش فرض با IE9 به بعد سازگار است.
- در بوت استرپ 3 برخلاف نگارش قبلی آن که لیستی از آیکن‌های خود را در قالب چند فایل PNG image sprite که آیکن‌ها را به صورت فشرده در کنار هم قرار داده بود، اینبار تنها از Font icons استفاده می‌کند. به این ترتیب تغییر اندازه این آیکن‌ها با توجه به برداری بودن نمایش قلم‌ها و همچنین قابلیت اعمال رنگ به آن‌ها نیز بسیار ساده‌تر می‌گردد.


سؤال: آیا نیاز است از یک فریم ورک CSS واکنشگرا استفاده شود؟

در سال‌های قبل، عموما طراحی وب بر اساس تهیه یا خرید یک سری قالب‌های از پیش آماده شده، شکیل صورت می‌گرفته‌است. این قالب‌ها به سرعت با برنامه، یکپارچه شده و حداکثر قلم یا رنگ‌های آن‌ها‌را اندکی تغییر می‌دادیم و یا اینکه خودمان کل این مسیر را از صفر طی می‌کردیم. این پروسه سفارشی، بسیار سنگین بوده و مشکل مهم آن، عدم امکان استفاده مجدد از طراحی‌های انجام شده می‌باشد که نهایتا در دراز مدت هزینه‌ی بالایی را برای ما به همراه خواهند داشت. اما با استفاده از فریم ورک‌های CSS واکنشگرا به این مزایا خواهیم رسید:
- قسمت عمده‌ای از کار پیشتر برای شما انجام شده است.
برای مثال نیازی نیست تا حتما برای طرحبندی صفحه، سیستم گرید خاص خودتان را طراحی کنید و یا اینکه مانند سال‌های دور، به استفاده از HTML tables پناه ببرید.
- قابلیت سفارشی سازی بسیار بالایی دارند.
برای مثال با استفاده از فناوری‌هایی مانند less می‌توان بوت استرپ را تا حد بسیار زیادی سفارشی سازی کرد. به این ترتیب دیگر یک سایت بوت استرپ، شبیه به بوت استرپ به نظر نخواهد رسید! شاید عده‌ای عنوان کنند که تمام سایت‌های بوت استرپ یک شکل هستند، اما واقعیت این است که این سایت‌ها تنها از قابلیت‌های سفارشی سازی بوت استرپ و less استفاده نکرده‌اند.
 

دریافت بوت استرپ 3

سایت رسمی دریافت بوت استرپ، آدرس ذیل می‌باشد:

البته ما از این نگارش خام استفاده نخواهیم کرد و نیاز است برای کارهای سایت‌های فارسی، از نگارش راست به چپ آن استفاده کنیم. بنابراین اگر از ویژوال استودیو استفاده می‌کنید، می‌توانید به یکی از دو بسته نیوگت ذیل مراجعه نمائید:
و اگر می‌خواهید صرفا به فایل‌های درون این بسته‌ها دسترسی پیدا کنید، از دو آدرس ذیل استفاده کنید:
فایل‌های دریافت شده با پسوند nupkg، در حقیقت یک فایل zip استاندارد هستند.

اگر بوت استرپ اصل را از سایت اصلی آن دریافت کنید، شامل تعداد فایل‌ها و پوشه‌های بسیار بیشتری است نسبت به نمونه RTL فوق. اما فایل‌های نهایی آن که مورد استفاده قرار خواهند گرفت، درون پوشه dist یا توزیع آن قرار گرفته‌اند و آنچنان تفاوتی با نگارش RTL ندارند. فقط در نگارش اصل، فایل‌های min و فشرده شده نیز همراه این بسته هستند که در نگارش RTL لحاظ نشده‌اند. این موضوع در آینده به نفع ما خواهد بود. از این لحاظ که اگر از سیستم bundling & minification مربوط بهASP.NET  استفاده کنید (جهت تولید خودکار فایل‌های min در زمان اجرا)، این سیستم به صورت پیش فرض از فایل‌های min موجود استفاده می‌کند و ممکن است مدتی سردرگم باشید که چرا تغییراتی را که به فایل CSS بوت استرپ اعمال کرده‌ام، در سایت اعمال نمی‌شوند. به علاوه امکان اعمال تغییرات و حتی دیباگ فایل‌های غیرفشرده خصوصا جاوا اسکریپتی آن نیز بسیار ساده‌تر و مفهوم‌تر است.

جهت مطالعه مباحث تکمیلی در مورد نحوه فشرده سازی فایل‌های CSS یا JS می‌توانید به مقالات ذیل، در سایت جاری مراجعه نمائید:

علاوه بر این‌ها در نگارش سوم بوت استرپ، تعدادی فایل CSS جدید به نام قالب یا theme نیز اضافه شده‌اند که همراه نسخه RTL نیست. برای مثال اگر به پوشه bootstrap-3.0.0.zip\bootstrap-3.0.0\dist\css مراجعه کنید، فایل bootstrap-theme.css نیز قابل مشاهده است. به این ترتیب قالبی و لایه‌ای بر روی مقادیر پیش فرض موجود در فایل bootstrap.css اعمال خواهند شد؛ برای مثال اعمال طراحی تخت یا flat مدرن آن به دکمه‌ها و عناصر دیگر این مجموعه.


شروع یک فایل HTML با بوت استرپ

تا اینجا فرض بر این است که فایل‌های بوت استرپ را دریافت کرده‌اید. در ادامه قصد داریم، نحوه معرفی این فایل‌ها را در یک فایل ساده HTML بررسی کنیم.
<!doctype html>
<html>
<head>
    <meta charset="utf-8">
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>My Website</title>
    <link href="Content/css/bootstrap-rtl.css" rel="stylesheet">    
<link href="Content/css/custom.css" rel="stylesheet">    
</head>
<body>


</body>
</html>
صفحه آغازین کار با بوت استرپ 3 یک چنین شکلی را خواهد داشت و می‌تواند پایه تشکیل فایل masterpage یا layout برنامه‌های ASP.NET قرار گیرد. متا تگ viewport اضافه شده، جهت طراحی‌های واکنشگرا اضافه شده است و در ادامه لینک شدن فایل CSS بوت استرپ 3 را ملاحظه می‌کنید.
اگر سایت شما از تعاریف CSS سفارشی دیگری نیز استفاده می‌کند، تعاریف آن‌ها باید پس از بوت استرپ، ذکر گردند.


افزودن اسکریپت‌های بوت استرپ 3

برای کار با اسکریپت‌های بوت استرپ 3 نیاز است ابتدا jQuery را به صورت جداگانه دریافت کنیم. در حال حاضر اگر به سایت جی‌کوئری مراجعه کنید با دو نگارش 1.x و 2.x این کتابخانه مواجه خواهید شد. اگر نیاز به پشتیبانی از IE 8 را در محل کار خود دارید، باید از نگارش 1.x استفاده کنید. نگارش آخر 1.x کتابخانه جی‌کوئری را از طریق CDN آن همواره می‌توان مورد استفاده قرار داد:
 <script src="http://code.jquery.com/jquery-latest.min.js"></script>
بهتر است تعاریف فایل‌های جاوا اسکریپت را پیش از بسته شدن تگ body قرار دهید. یکی از مزایای مهم آن مشاهده نشدن یک فلش کوتاه مدت سفید رنگ در ابتدای بارگذاری صفحاتی با پس زمینه غیر روشن است. از این جهت که هر المانی که در head صفحه تعریف شود، حتما باید پیش از بارگذاری کل صفحه دریافت گردد. به این ترتیب با سرعت‌های دریافت کمتر، این مساله سبب خالی ماندن صفحه برای مدتی کوتاه خواهد شد و همان فلش سفید رنگ عنوان شده را پدید می‌آورد؛ چون هنوز مابقی صفحه بارگذاری نشده و خالی است.
پس از تعریف جی‌کوئری، تعریف اسکریپت‌های بوت استرپ قرار می‌گیرد (چون وابسته است به جی‌کوئری). فایل bootstrap-rtl.js شامل تمام زیر فایل‌های مورد نیاز نیز می‌باشد:
 <script src="Scripts/bootstrap-rtl.js"></script>
برای سازگار سازی بوت استرپ 3 با IE8 نیاز به یک فایل اسکریپت دیگر نیز داریم. این فایل را از آدرس ذیل دریافت نمائید:
این فایل 4 کیلوبایتی را نیز باید به تعاریف اسکریپت‌های مورد نیاز، اضافه کرد:
 <script src="Scripts/respond.min.js"></script>
البته این اسکریپت خاص، مطابق توضیحات آن باید به head صفحه اضافه شود تا با IE8 بهتر کار کند.
تا اینجا ساختار صفحه HTML تهیه شده جهت استفاده از امکانات بوت استرپ 3، شکل زیر را خواهد داشت:
<!doctype html>
<html>
<head>
    <meta charset="utf-8">
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>My Website</title>

    <link href="Content/css/bootstrap-rtl.css" rel="stylesheet">    
<link href="Content/css/custom.css" rel="stylesheet">       
<script src="Scripts/respond.min.js"></script>
</head>
<body>


<script src="http://code.jquery.com/jquery-latest.min.js"></script>
<script src="Scripts/bootstrap-rtl.js"></script>
</body>
</html>

فایل‌های نهایی این قسمت را از اینجا نیز می‌توانید دریافت کنید:
bs3-sample01.zip
 
‫۱۱ سال قبل، یکشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۳۱
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
تنظیمات مورد نیاز جهت شروع به کار با C# 9.0
ویژگی‌های جدید C# 9.0، به همراه NET 5. ارائه می‌شوند. بنابراین جهت راه اندازی پروژه‌ای که قرار است بر این مبنا تهیه شود، نیاز است مراحل زیر را طی کنید:
- آخرین نگارش NET 5 SDK. را از اینجا دریافت و نصب کنید (حتما SDK باشد و نه runtime).
- اگر می‌خواهید با ویژوال استودیو کار کنید، نیاز است حداقل نگارش 16.7 یا بالاتر را نصب کرده باشید. به همین جهت پیش از ادامه‌ی بحث، از منوی Help، گزینه‌ی Check For Updates را انتخاب کرده و حتما آخرین به روز رسانی‌های موجود را نصب کنید. بنابراین برای کار با C# 9.0 توسط VS، حتما باید آخرین نگارش 2019 آن، به همراه تمام به روز رسانی‌های ممکن بر روی سیستم شما نصب باشند؛ در غیراینصورت امکان کار با آن‌را حداقل توسط VS نخواهید داشت.
- در زمان نگارش این مطلب چون هنوز نگارش نهایی NET 5 SDK. ارائه نشده‌است، نیاز است به منوی Tools در ویژوال استودیو مراجعه کرده و با انتخاب «Preview Features» آن، گزینه‌ی «Use previews of the .NET Core SDK» را فعال کنید. پس از آن، یکبار هم نیاز است VS را بسته و راه اندازی مجدد نمائید.

پس از نصب پیشنیازهای لازم، اکنون فایل csproj را به صورت زیر ویرایش کنید:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk">
  <PropertyGroup>
    <OutputType>Exe</OutputType>
    <TargetFramework>net5.0</TargetFramework>
    <LangVersion>9.0</LangVersion>
  </PropertyGroup>
</Project>
در اینجا TargetFramework حتما باید net5.0 باشد و اگر هنوز نگارش نهایی SDK آن در دسترس نیست، تنظیم گزینه‌ی LangVersion هم ضروری است. پس از ارائه‌ی نگارش نهایی SDK، می‌توان ویژگی LangVersion را حذف کرد؛ چون به صورت خودکار به آخرین نگارش موجود تنظیم می‌شود.


تنظیمات مورد نیاز C# 9.0 در پروژه‌های کتابخانه‌ای

در این نوع پروژه‌ها، علاوه بر نصب پیشنیازهای یاد شده، نیاز است TargetFramework را به حداقل netstandard2.1 تنظیم کرد (و یا حتی net5.0 هم در اینجا کار می‌کند):
<TargetFramework>netstandard2.1</TargetFramework>
<LangVersion>9</LangVersion>


تنظیمات مورد نیاز C# 9.0 در VSCode

برای کار با VSCode، تنها کافی است آخرین نگارش SDK و آخرین نگارش افزونه‌ی #C آن‌را نصب کنید و TargetFramework و LangVersion را همانطور که عنوان شد، تنظیم نمائید. این روش ساده‌ترین و کم حجم‌ترین روش کار با C# 9.0 است.


تنظیمات مورد نیاز C# 9.0 در Rider

اگر می‌خواهید برای کار با C# 9.0 از محصولات Jetbrains استفاده کنید، نیاز است حداقل نگارش 2020.3 آن‌ها را نصب کنید که در این زمان هنوز در مرحله‌ی پیش‌نمایش (ReSharper 2020.3 EAP or Rider 2020.3 EAP) به سر می‌برند.


من از چه روشی استفاده می‌کنم؟!

VS کامل بر روی سیستم من نصب نیست؛ هیچ نگارشی از آن! عمده‌ی کارهای من توسط VS Code و افزونه‌ی #C آن انجام می‌شوند و هر از چندگاهی، یکبار هم توسط Rider چون به همراه ReSharper توکار است، کنترل کیفیت می‌شوند (در حد بررسی گزارش‌های ReSharper آن). البته افزونه‌ی Roslynator برای VS Code هم موجود است و بسیاری از قابلیت‌های ReSharper را در VSCode نیز مهیا می‌کند.
‫۳ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۳۵
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
رفع مشکل تبدیلات UTC با تغییر اطلاعات TimeZone ایران در ویندوز
در سال جدید، حتی اگر گزینه‌ی daylight saving time را در تنظیمات ویندوز غیرفعال کنید:


با اجرای قطعه کد زیر که سعی می‌کند DateTimeOffset.UtcNow را بر اساس اطلاعات منطقه‌ی زمانی ایران، به زمان محلی تبدیل کند:
var iranStandardTime = TimeZoneInfo.GetSystemTimeZones()
                                       .FirstOrDefault(timeZoneInfo =>
                                                           timeZoneInfo.StandardName.Contains("Iran",
                                                            StringComparison.OrdinalIgnoreCase));
Console.WriteLine(iranStandardTime.BaseUtcOffset); // 03:30:00

var dateTime = DateTimeOffset.UtcNow;
var iranTime = TimeZoneInfo.ConvertTime(dateTime, iranStandardTime);
Console.WriteLine(iranTime); // 06/02/1402 12:34:23 ?.? +04:30 --> this is coming from the `adjustment rules`
باز هم در خروجی، درنظر گرفته شدن 4:30+ مشخص است و به همین جهت در تبدیل صورت گرفته، ساعت نهایی، یک ساعت جلوتر از ساعت واقعی خواهد بود. علت آن هم به مفهوم dynamic daylight saving time برمی‌گردد که اطلاعات بیشتر آن‌را در این مطلب می‌توانید مطالعه کنید.

دات نت نیز در پشت صحنه، همین اطلاعات را دریافت و تحت عنوان Adjustment rules، مورد استفاده قرار می‌دهد:


همانطور که مشاهده می‌کنید، آخرین گزینه‌ی پویای آن به بازه‌ی زمانی 1402 تا سال 9378 تنظیم شده‌است و در طی این بازه، دات نت هنوز همان 4:30+ را جهت تبدیلات منطقه‌ی زمانی ایران به رسمیت می‌شناسد؛ مگر اینکه در به‌روز رسانی‌های بعدی ویندوز، این مشکل برطرف شود و یا ... می‌توانید از این وصله، جهت رفع این مشکل استفاده کنید:


پس از افزودن اطلاعات این فایل رجیستری به ویندوز، نه فقط daylight saving time غیرفعال می‌شود، بلکه اجزای dynamic daylight saving time نیز از سال 2023 به بعد، غیرفعال خواهند شد و اینبار دات نت، سال 1401 را سال آخر تنظیمات ساعت تابستانی درنظر می‌گیرد:


مابقی موارد در اینجا ذکر نشده‌اند، چون به عنوان ورودی دارای daylight saving time غیرفعال تشخیص داده می‌شوند.

اکنون اگر مجددا همان مثال ابتدای بحث را اجرا کنیم، بجای 4:30، عدد 3:30 قابل مشاهده است.
 

‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۰۵
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
ارتقاء فایل‌های آغازین برنامه‌های ASP.NET Core 5x به 6x
اگر یک پروژه‌ی جدید ASP.NET Core 6x را شروع کنیم، دو فایل قدیمی Program.cs و Startup.cs آن یکی شده‌اند و اینبار فقط یک Program.cs قابل مشاهده‌است؛ با چنین محتوای ساده شده‌ای:
var builder = WebApplication.CreateBuilder(args);
var app = builder.Build();

app.MapGet("/", () => "Hello World!");

app.Run();
که مفاهیم C# 10.0 مانند «ساده سازی تعریف فضاهای نام در C# 10.0» و «کاهش تعداد بار تعریف using‌ها در C# 10.0 و NET 6.0.» در آن‌ها نیز قابل مشاهده‌است. همچنین در اینجا، تمام تنظیمات WebApplication هم قرار خواهند گرفت؛ عنوان کرده‌اند که از ابتدا هم این تنظیمات در اصل متعلق به همینجا بوده‌اند، چرا تمام آن‌ها را داخل یک فایل اسکریپت مانند قرار ندهیم و تعداد لایه‌های abstractions را کاهش ندهیم؟
البته این روش شاید برای برنامه‌های کوچک جالب به‌نظر برسد، اما برای برنامه‌های بزرگتر می‌توان به گزینه‌های زیر نیز توجه داشت.


گزینه‌ی ارتقاء 1: هیچ کاری نکنید!

اگر می‌خواهید برنامه‌های NET 5. خود را به دات نت 6 ارتقاء دهید و نگران هستید که با دو فایل قدیمی Program.cs و Startup.cs آن باید چکار کنیم، پاسخ ساده‌ی ‌آن این است: هیچ کاری نکنید!
شیوه‌ی قدیمی مبتنی بر generic host و Startup، کاملا در دات نت 6 پشتیبانی می‌شوند؛ از این جهت که WebApplication جدید دات نت 6، صرفا یک محصور کننده‌ی پیچیدگی‌های generic host است. بنابراین برای ارتقاء پروژه‌های ASP.NET Core 5x به 6x، تنها کافی است فایل csproj خود را ویرایش کرده و TargetFramework آن‌را به net6.0 تغییر دهید. پس از آن Program.cs و Stratup.cs قبلی شما بدون هیچ مشکلی و بدون نیاز به هیچ تغییری، با دات نت 6 هم کار خواهند کرد.
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.Web">
  <PropertyGroup>
      <TargetFramework>net6.0</TargetFramework>
   </PropertyGroup>
</Project>


گزینه‌ی ارتقاء 2: از کلاس Startup قبلی خود استفاده‌ی مجدد کنید

اما اگر واقعا علاقمندیم که از WebApplication جدید استفاده کنیم و همچنین نمی‌خواهیم همه‌چیز را داخل Program.cs قرار دهیم، چکار باید کرد؟
فرض کنید ساختار کلاس Startup موجود شما چنین شکلی را دارد که به همراه سازنده‌ای است که IConfigurationRoot را دریافت می‌کند و همچنین دارای دو متد ConfigureServices و Configure نیز هست:
public class Startup
{
    public Startup(IConfigurationRoot configuration)
    {
        Configuration = configuration;
    }

    public IConfigurationRoot Configuration { get; }

    public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
    {
        // ...
    }

    public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostApplicationLifetime lifetime)
    {
        // ...
    }
}
تا پیش از دات نت 6، متد <UseStartup<T که در فایل Program.cs قرار داشت، کار استفاده از تنظیمات کلاس فوق را به صورت خودکار انجام می‌داد. این متد دیگر در سیستم جدید مبتنی بر WebApplication دات نت 6 وجود ندارد، اما می‌توان به صورت زیر آن‌را برگرداند:
var builder = WebApplication.CreateBuilder(args);
var startup = new Startup(builder.Configuration);
startup.ConfigureServices(builder.Services);
var app = builder.Build();
startup.Configure(app, app.Lifetime);
app.Run();
در اینجا روش نمونه سازی دستی کلاس Startup قدیمی را مشاهده می‌کنید که به همراه فراخوانی دستی دو متد ConfigureServices و Configure آن نیز هست. به این ترتیب می‌توان از کلاس قدیمی آغازین برنامه‌های دات نت 5، در برنامه‌های دات نت 6 نیز استفاده کرد.


گزینه‌ی ارتقاء 3: استفاده از متدهای محلی در فایل Program.cs

اگر بخواهیم سیستم طراحی مینی‌مال دات نت 6 را رعایت کنیم، می‌توان بجای ایجاد یک فایل Startup مجزا، متدهای تنظیمی آن‌را به صورت تعدادی متد محلی، در همان فایل Program.cs قرار داد تا کمی ساختار پیدا کند(!)؛ چیزی شبیه به طراحی زیر که همان متدهای قبلی فایل Startup را در انتهای فایل Program.cs جاری به صورت متدهایی محلی، مشاهده می‌کنید؛ به همراه متدهای اختیاری دیگری برای تنظیم میان‌افزارها و یا endpoints:
var builder = WebApplication.CreateBuilder(args);
ConfigureConfiguration(builder.configuration);
ConfigureServices(builder.Services);
var app = builder.Build();
ConfigureMiddleware(app, app.Services);
ConfigureEndpoints(app, app.Services);
app.Run();

void ConfigureConfiguration(ConfigurationManager configuration) => { }

void ConfigureServices(IServiceCollection services) => { }

void ConfigureMiddleware(IApplicationBuilder app, IServiceProvider services) => { }

void ConfigureEndpoints(IEndpointRouteBuilder app, IServiceProvider services) => { }
در کل این قالب جدید دات نت 6، هیچ نوع الگو و یا پیشنیاز خاصی را جهت انجام تنظیمات آغازین برنامه توصیه نمی‌کند؛ از این رو می‌توان به هر نحوی که علاقمند بودیم، آن‌را شکل دهیم.
‫۲ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۸ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۲۰
رضا بازرگان رضا بازرگان
نظرات مطالب
آشنایی با Saltarelle کامپایلر قدرتمند #C به جاوااسکریپت
با تشکر از نوشتارتون ذکر دو نکته را لازم می‌دونم.
اول اینکه هدف از این مطلب الزام به استفاده یا عدم استفاده از این نوع کامپایلرها نیست و فقط برای آشنایی با این گونه ابزارها بوده که در حال حاضر در بسیاری از نرم افزارهای اینترپراز در حال استفاده اند.
و دوم اینکه تفاوت ساختاری و ماهیتی سی شارپ و جاوا اسکریپت اونقدر واضح هست که نباید از این دو انتظار یکسان داشت. و مهمترین عامل به وجود اومدن چنین کامپایلرهایی استفاده از سینتکس سی شارپ بوده و نه قدرت دات نت فریم ورک. بنا براین فکر می‌کنم لزومی به وجود مبدل هایی از زبان میانی وجود ندارد و همچنین واضح است کلاس هایی از قبیل Random و غیره که نه توانایی زبان سی شارپ بلکه امکانات درونی دات نت فریم ورک است برای همچین ابزاری بی معناست.
و فکر می‌کنم برای چنین کامپایلری لازم نیست جاوا اسکریپت همه امکانات سی شارپ را داشته باشد. و اینکه سی شارپ بتواند قسمت زیادی از امکانات جاوا اسکریپت را در اختیار برنامه ساز قرار دهد کافیست.
باز هم تشکر می‌کنم
‫۹ سال و ۱۲ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۰۳
علی یگانه مقدم علی یگانه مقدم
مطالب
آشنایی با ساختار IIS قسمت دوازدهم
پیکربندی قسمت لاگ‌ها، میتواند برای یک سرور و یا وب سایت خاص از طریق فایل کانفیگ یا از طریق خود IIS انجام گیرد. برای اینکه به بیشتر این قابلیت‌ها در IIS دسترسی داشت، باید یکی از نسخه‌های ویندوز سرور 2012 و ویندوز 8 را نصب کرده باشید. لاگ‌ها به ثبت خطاها و درخواست‌های HTTP می‌پردازند و با تحلیل آن‌ها میتوان عملیات بهینه سازی را بر روی سرو اجرا کرد. تمامی ثبت لاگ‌ها توسط Http.sys انجام می‌گیرد.

نحوه‌ی ذخیره سازی لاگها
در این بخش نحوه‌ی ذخیره سازی و فرمت ذخیره‌ی لاگ‌ها را در دو سطح سایت و سرور به طور جداگانه بررسی می‌کنیم. در IIS ماژول Logging را باز کنید و در لیست One log file per می‌توانید مشخص کنید که لاگ‌ها در چه سطحی اجرا شوند. اگر گزینه‌ی server باشد، تمامی خطاها و درخواست‌های رسیده به سرور در یک فایل لاگ ثبت می‌شوند. ولی اگر سطح سایت باشد، برای هر سایت بر روی IIS لاگ‌ها، جداگانه بررسی می‌شوند. به طور پیش فرض سطح سایت انتخاب شده است.

سطح سایت
موقعی‌که در لیست، سایت را انتخاب کنید، در لیست format می‌توانید تعیین کنید که لاگ‌ها به چه صورتی باید ذخیره شوند. مواردی که در این حالت لیست می‌شوند گزینه‌های W3C,IIS,NCSA,Custom می‌باشند که در زیر یکایک آن‌ها را بررسی می‌کنیم:

فرمت IIS: این فرمت توسط مایکروسافت ارائه شده و در این حالت لاگ‌های همه‌ی وب سایت‌ها ذخیره می‌شوند. به این فرمت  Fixed ASCII Based Text نیز می‌گویند؛ چرا که اجازه‌ی خصوصی سازی ندارد و نمی‌توانید بگویید چه فیلدهایی در لاگ قرار داشته باشند. لاگ فایل‌های این فرمت با ، (کاما) از هم جدا می‌شوند و مقدار زمانی که برای هر فیلد ثبت می‌شود، به صورت محلی local Time می‌باشد.
فیلدهایی که در لاگ این نوع فرمت خواهند آمد، به شرح زیر است:
  • Client IP address 
  • User name 
  • Date 
  • Time 
  • Service and instance 
  • Server name 
  • Server IP address 
  • Time taken 
  • Client bytes sent 
  • Server bytes sent 
  • (Service status code (A value of 200 indicates that the request was fulfilled successfully 
  • (Windows status code (A value of 0 indicates that the request was fulfilled successfully. 
  • Request type 
  • Target of operation 
  • (Parameters (the parameters that are passed to a script 
احتمال این وجود دارد که بعضی از فیلدها در بعضی رکوردها، شامل اطلاعاتی نباشند که به جای مقدار آن علامت -  ثبت می‌گردد و برای کاراکترهایی که قابل نمایش نیستند یا کاراکتر نمایشی ندارند، از علامت + استفاده می‌شود. دلیل اینکار هم این است که ممکن است یک کاربر مهاجم، به ارسال اطلاعات کلیدهای کنترلی چون Carriage return اختصارا CR یا Line Feed به اختصار LF کند، که باعث شکسته شدن خط لاگ فایل می‌شود و در نتیجه از استاندارد خارج خواهد شد و هنگام خواندن آن هم با خطا روبرو می‌شویم؛ در نتیجه با جایگزینی چنین کاراکترهایی با + از این اتفاق جلوگیری می‌شود.
شکل زیر نمونه ای از یک خط لاگ در این فرمت است:
192.168.114.201, -, 03/20/01, 7:55:20, W3SVC2, SERVER, 172.21.13.45, 4502, 163, 3223, 200, 0, GET, /DeptLogo.gif, -,
 نام فیلد نوع حالت مقداردهی  توضیح اتفاقات افتاده
 Client IP address   192.168.114.201   آی پی کلاینت
 User name   -  کاربر ناشناس است
 Date  03/20/01   تاریخ فعالیت
 Time  7:55:20  ساعت فعالیت 
 Service and instance  W3SVC2  لاگی که مربوط به سایت خاصی می‌شود به صورت  #W3SVC  نمایش داده می‌شود که علامت # شماره سایت می‌باشد که در اینجا این لاگ مربوط به سایت شماره 2 است 
 Server name   SERVER   نام سرور
 Server IP   172.21.13.45   آی پی سرور
 Time taken  4502   چقدر انجام عملیات این درخواست به طول انجامیده است که بر حسب میلی ثانیه است.
 Client bytes sent   163   تعداد بایت هایی که از طرف کلاینت به سرور ارسال شده است
 Server bytes sent   3223   تعداد بایت هایی که از طرف سرور به سمت کلاینت ارسال شده است
 Service status code   200   درخواست کاملا موفقیت آمیز بوده است
 Windows status code  0  درخواست کاملا موفقیت آمیز بوده است
 Request type  GET   نوع درخواست کاربر
 Target of operation   /DeptLogo.gif   کاربر قصد دانلود یک فایل تصویری GIF داشته است که نامش Deptlogo است
 Parameters   -  پارامتری ارسال نشده است

فرمت NCSA: این فرمت توسط مرکز علمی کاربردهای ابرمحاسباتی National Center for Supercomputing Applications ایجاد شده و دقیقا مانند قبلی نمیتوان در آن نوع فیلدها را مشخص کرد و برای جدا سازی، از فاصله space استفاده می‌کند و ثبت مقدار زمان در آن هم به صورت محلی و هم UTC می‌باشد.
این فیلدها در لاگ آن نمایش داده می‌شوند:
  • Remote host address 
  • (Remote log name (This value is always a hyphen 
  • User name 
  • Date, time, and Greenwich mean time (GMT) offset 
  • Request and protocol version 
  • (Service status code (A value of 200 indicates that the request was fulfilled successfully   
  • Bytes sen 

نمونه ای از یک لاگ ثبت شده:
172.21.13.45 - Microsoft\JohnDoe [08/Apr/2001:17:39:04 -0800] "GET /scripts/iisadmin/ism.dll?http/serv HTTP/1.0" 200 3401
نام فیلد  مقدار ثبت شده  توضیح اتفاق افتاده 
 Remote host address  172.21.13.45  آی پی کلاینت
 Remote log name  - نامی وجود ندارد 
 User name  Microsoft\JohnDoe  نام کاربری
 Date, time, and GMT offset  [08/Apr/2001:17:39:04 -0800]  تاریخ و ساعت فعالیت به صورت محلی که 8 ساعت از مبدا گرینویچ بیشتر است
 Request and protocol version  GET /scripts/iisadmin/ism.dll?http/serv HTTP/1.0  کاربر با متد GET و Http نسخه‌ی یک، درخواست فایل ism.dll را کرده است.
 Service status code  200  عملیات کاملا موفقیت آمیز بود.
 Bytes sent  3401  تعداد بایت‌های ارسال شده به سمت کاربر

امنیت در برابر کاربران مهاجم مانند همان فرمت قبلی صورت گرفته است.

فرمت W3C: توسط W3C توسط کنسرسیوم جهانی وب ارائه شده است و یک فرمت customizable ASCII text-based است. به این معنی که میتوان فیلدهایی که در گزارش نهایی می‌آید را خودتان مشخص کنید، که برای اینکار در کنار لیست، دکمه‌ی Select وجود دارد که میتوانید هر کدام از فیلد‌هایی را که خواستید، انتخاب کنید تا به ترتیب در خط لاگ ظاهر شوند. تاریخ ثبت به صورت UTC است.

نام فیلد   توضیح به طور پیش فرض انتخاب شده است 
 Date  تاریخ رخ دادن فعالیت  بله
 Time  ساعت زخ دادن فعالیت بر اساس UTC  بله
 Client IP Address آی پی کلاینت  بله
 User Name نام کاربری که هویت آن تایید شده و در صورتی که هویت تایید شده نباشد و کاربر ناشناس باشد، جای آن - قرار می‌گیرد   بله
 Service Name and Instance Number  نام و شماره سایتی که درخواست در آن صورت گرفته است  خیر
 Server Name  نام سروری که لاگ روی آن ثبت می‌شود  خیر
 Server IP Address  آی پی سرور که لاگ روی آن ثبت می‌شود  بله
 Server Port  شمره پورتی که سرویس مورد نظر روی آن پورت اعمال می‌شود.  بله
 Method  متد درخواست مثل GET  بله
 URI Stem   هدف درخواست یا Target مثل index.htm  بله
 URI Query  کوئری ارسال شده برای صفحات داینامیک  بله
 HTTP Status  کد وضیعینی HTTP status  بله
 Win32 Status  کد وضعیتی ویندوز  خیر
 Bytes Sent  تعداد بایت‌های ارسال شده به سمت کلاینت  خیر
 Bytes Received  تعداد بایت‌های دریافت شده از سمت کلاینت  خیر
 Time Taken  زمان به طول انجامیدن درخواست بر حسب میلی ثانیه  خیر
 Protocol Version درخواست با چه نسخه‌ای از پروتکل http یا ftp ارسال شده است  خیر
 Host  اگر در هدر درخواست ارسالی این گزینه بوده باشد، نوشته خواهد شد.  خیر
 User Agent  اطلاعات را از هدر درخواست می‌گیرد.  بله
 Cookie اگر کوکی رد و بدل شده باشد، محتویات کوکی ارسالی یا دریافت شده  خیر
 Referrer  کاربر از چه سایتی به سمت سایت ما آمده است.  خیر
 Protocol Substatus 
 در صورت رخ دادن خطا در IIS ، کد خطا بازگردانده میشود. در IIS به منظور امنیت بیشتر و کاهش حملات، محتوای خطاهای رخ داده در IIS به صورت متنی نمایش داده نمی‌شوند و شامل کد خطایی به اسم Substatus Code هستند تا مدیران شبکه با ردیابی لاگ‌ها پی به دلیل خطا و درخواست‌های ناموفق ببرند. برای مثال Error 404.2 به این معنی است که فایل درخواستی به دلیل قوانین محدود کنده، قفل شده و قابل ارائه نیست. ولی هکر تنها با خطای 404 یعنی وجود نداشتن فایل روبرو می‌شود. در حالت substatus code، کد شماره 2 را هم خواهید داشت که در لاگ ثبت می‌شود.
هر شخصی که در سرور توانایی دسترسی به لاگ‌ها را داشته باشد، می‌تواند کد دوم خطا را نیز مشاهده کند. برای مثال مدیر سرور متوجه میشود که یکی از فایل‌های مورد نظر به کاربران، خطای 404 نمایش میدهد و با بررسی لاگ‌ها متوجه می‌شود که کد خطا 404.9 هست. از آنجا که ما همه‌ی کدها را حفظ نیستیم به این صفحه رجوع می‌کنیم و متوجه میشویم تعداد کاربرانی که برای این فایل، اتصال connection ایجاد کرده‌اند بیش از مقدار مجاز است و مدیر میتواند این وضع را کنترل کند. برای مثال تعداد اتصالات مجاز را نامحدود unlimited تعیین کند.
  بله
حروف - و + برای موارد بالا هم صدق می‌کند. در ضمن گزینه‌های زیر در حالتی که درخواست از پروتکل FTP باشد مقداری نخواهند گرفت:
  • uri-query
  • host
  • (User-Agent)
  • Cookie
  • Referrer
  • substatus

گزینه Custom : موقعی که شما این گزینه را انتخاب کنید ماژول logging غیرفعال خواهد شد. زیرا این امکان در IIS قابل پیکربندی نیست و نوشتن ماژول آن بر عهده شما خواهد بود؛ با استفاده از اینترفیس های ILogPlugin ، ILogPluginEx و  ILogUIPlugin  آن را پیاده سازی کنید.

ذخیره اطلاعات به انکدینگ UTF-8 و موضوع امنیت
در صورتی که شما از سایتی با زبانی غیر از انگلیسی و لاتین و فراتر از ANSI  استفاده می‌کنید، این گزینه حتما باید انتخاب شده باشد تا درخواست را بهتر لاگ کند. حتی برای وب سایت‌های انگلیسی زبان هم انتخاب این گزینه بسیار خوب است؛ چرا که اگر به سمت سرور کاراکترهای خاصی در URL ارسال شوند، نمی‌تواند با کدپیج موجود آن‌ها را درست تبدیل کند.

ادامه‌ی تنظیمات
موارد بعدی که در تنظیمات لاگ‌ها کاملا مشخص و واضح است، عملیات زمان بندی  است که برای ساخت یک فایل لاگ جدید به کار می‌رود؛ برای مثال هر ساعت یک لاگ فایل جدید بسازد و فعالیت‌های موجود در هر ساعت در یک لاگ ذخیره می‌شوند.
گزینه‌ی بعدی حداکثر حجم هر فایل لاگ است که به صورت بایت مشخص می‌شود. اگر مقداری که تعیین میکنید کمتر از 1048576 بایت باشد، خودش به طور پیش فرض همان 1048576 بایت را در نظر خواهد گرفت.
گزینه بعدی do not create a new logfile بدین معناست که همه‌ی لاگ‌ها در یک فایل ذخیره می‌شوند و فایل جدیدی برای لاگ‌ها ایجاد نمی‌شود.
گزینه آخری به اسم use local time for filenaming and rollover است که اگر انتخاب شود، نامگذاری هر فایل لاگ بر اساس زمان محلی ساخت فایل لاگ خواهد بود. در صورتیکه انتخاب نشود، نامگذاری با زمان  UTC درج خواهد شد.

سطح سرور
لاگ‌ها فقط در سمت سرور انجام می‌گیرد و لاگ هر سایت در یک فایل لاگ ثبت می‌شود. اگر بخواهید لاگ‌ها را در سطح سرور انجام دهید، گزینه‌ی binary هم اضافه خواهد شد.
Binary: در این گزینه دیگر از قالب بندی یا فرمت بندی لاگ‌ها خبری نیست و لاگ هر وب سایت به صورت اختصاصی صورت نمی‌گیرد. عملیات ذخیره سازی و ثبت هر لاگ می‌تواند از منابع یک سرور از قبیل حافظه و CPU و ... استفاده کند و اگر تعداد این وب سایت‌ها بالا باشد، باقی روش‌ها باعث فشار به سرور می‌شوند. برای همین ایجاد یک فایل خام از لاگ‌ها در این مواقع می‌تواند راهگشا باشد. برای همه یک فایل لاگ ایجاد شده  و بدون قالب بندی ذخیره می‌کند. پسوند این نوع لاگ‌ها ibl است که مخفف Internet Binary Log می‌باشد. دلیل این تغییر پسوند این است که اطمینان کسب شود کاربر، با برنامه‌های متنی چون notepad یا امثال آن که به Text Utilities معروفند فایل را باز نمی‌کند. برای خواندن این فایل‌های میتوان از برنامه‌ی Log parser استفاده کرد. پروتکل‌های FTP,NNTP و SMTP در این حالت لاگشان ثبت نمی‌شود.
‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۳، ساعت ۱۵:۳۰
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
لینک‌های هفته سوم آذر

وبلاگ‌ها و سایت‌های ایرانی


Visual Studio



ASP. Net


طراحی وب


اس‌کیوال سرور



Nhibernate


عمومی دات نت


ویندوز


متفرقه


‫۱۵ سال و ۱۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۱ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۰۳:۴۱
محمد کمالی محمد کمالی
مطالب
آموزش Xamarin Forms - قسمت اول - نصب و راه اندازی اولین پروژه زمارین

در  مقاله قبلی ، درباره دلایل استفاده از Xamarin ، کمی صحبت کردیم. حال وقت آن رسیده که به سراغ نصب و راه اندازی اولین پروژه زمارین برویم.

اگر شما از Visual Studio 2015  به بعد استفاده کنید، موقع نصب قادر خواهید بود که با انتخاب گزینه Mobile Development و انتخاب Xamarin ، آن را نصب و همچنین تمامی فایل‌های مربوط به آن را دریافت کنید. در نظر داشته باشید که در طول این پروسه شما باید از ف.یل.تر شکن استفاده کنید، چرا که بعضی از فایل‌ها مانند Android Sdk بر روی سرور گوگل قرار دارد و گوگل آپی‌های ایران را برای برنامه نویسان فیلتر کرده است (البته اگر بسته‌ی کامل VS 2017 را دریافت کرده باشید، تمام این پیش نیازها، به همراه این بسته‌ی 21~ گیگابایتی موجود است و این مشکلات را نخواهید داشت). 

حال اگر در حال حاضر Visual Studio را بر روی سیستم خود نصب دارید و زمارین را نصب نکرده اید میتوانید از طریق خود سایت زمارین اقدام به دانلود آن بکنید. در نظر داشته باشید، وقتیکه فایل نصبی را از سایت دریافت میکنید، برنامه شروع به نصب خودکار زمارین و تمامی موارد مورد نیاز خود میکند که در این مورد هم به ف.یل.تر شکن نیاز دارید (منهای بسته‌ی کامل VS 2017 که پیشتر عنوان شد). همانطور که بالا گفته شد فایل هایی مانند Android Sdk را نمیتوان از آی پی ایران دانلود کرد (مگر اینکه از سایت‌های واسط استفاده کنید).

پس از موافقت با حقوق کپی رایت زمارین، سیستم شما را جستجو کرده و تمامی موارد مورد نیاز را که نیاز به نصب دارند، به شما نشان داده و نصب خواهد کرد.



اگر همه مراحل با موفقیت به پایان برسد، پیغامی مبنی بر موفقیت آمیز بودن عملیات را دریافت خواهید کرد. اما اگر به هر دلیلی فایل نصبی نتواند فایل‌های مورد نیاز را دانلود کند، پیغامی مبنی بر شکست عملیات دانلود فایل مورد نظر را دریافت می‌کنید. در این صورت میتوانید صفحه‌ای را مشاهده کنید که درون آن تمامی فایل‌های دانلود نشده و لینک دانلود مستقیم آنها قرار دارند و شما میتوانید فایل‌های offline آنها را دانلود کرده و به صورت دستی بر روی سیستم نصب نمایید. 


اگر تمامی فایل‌های مورد نظر را دانلود کرده باشید، قادر خواهید بود اولین پروژه‌ی خود را شروع کنید. قبل از اینکه کار با زمارین را شروع کنیم، اجازه دهید از اینکه ویژوال استودیو تمامی فایل‌های نصب شده را تشخیص داده یا خیر، مطمئن شویم. ویژوال استودیوی خود را باز کرده و از منوی Tools، گزینه‌ی Options را انتخاب و بعد از باز شدن صفحه مورد نظر، در انتهای لیست، گزینه Xamarin را انتخاب کنید.

 


اگر تمامی مراحل با موفقیت انجام شده باشند، ویژوال استودیو تمامی فایل‌ها را به صورت خودکار تشخیص خواهد داد. اما اگر ویژوال استودیو به هر دلیلی هر کدام از این‌ها را تشخیص نداد، ابتدا از نصب بودن آنها اطمینان حاصل نمایید و سپس به صورت دستی مسیر آنها را مشخص کنید.

نکته : در نظر داشته باشید فایل‌های زیر برای اجرای برنامه بر روی اندروید میباشند و اگر شما تمایلی به اجرای نرم افزار خود را بر روی اندروید ندارید، میتوانید از آنها صرف نظر کنید.


در این مرحله میخواهیم اولین برنامه زمارین خود را شروع کنیم. همانطور که در مقاله قبلی  توضیح داده شد، شما میتوانید از xamarin forms و یا xamarin native استفاده کنید. Xamarin forms ساختاری برای code sharing میباشد که توسط شرکت زمارین توسعه داده شده‌است. به این ترتیب شما قادر خواهید بود که با استفاده از Xamarin Forms با نوشتن کمترین کد، نرم افزار خود را بر روی پلتفرم‌های پشتیبانی شده‌ی توسط زمارین اجرا کنید. استفاده از Xamarin Forms برای یک پروژه‌ی تجاری بسیار مناسب میباشد؛ اما در برخی موارد شما باید از Xamarin Native هم استفاده نمایید که در این صورت هم زمارین دست شما را نخواهد بست و قادر خواهید بود که به صورت ترکیبی از Xamarin Forms و Xamarin Native از آن استفاده نمایید.


حال به سراغ ساخت اولین پروژه زمارین برویم. در ابتدا برای ایجاد یک پروژه، از منوی File گزینه New و سپس گزینه Project را انتخاب کنید. در پنجره باز شده از سمت چپ گزینه C# را انتخاب و از زیر منوی Cross Platform گزینه Cross Platform App را انتخاب کنید.


پس از تایید با صفحه زیر مواجه خواهید شد.



در این قسمت همانطورکه مشاهده میکنید میتوانید از دو نوع  قالب استفاده کنید و همانطور که از نام آنها مشخص است، Master Detail دو پروژه خواهد ساخت که میتوانید از آن برای سناریو‌های خاص استفاده کنید. در قسمت پایین، UI Technology مشخص کننده‌ی شیوه پیاده سازی ظاهر برنامه است. زمارین فرم برای پیاده سازی ظاهر برنامه از Xaml استفاده میکند و شما میتوانید از طریق آن ظاهر تمامی پلت فرم‌ها را پیاده کنید. همچنین قادر خواهید بود بجای استفاده از Xaml، از زبان‌های مخصوص هر پلتفرم مانند Xml برای اندروید استفاده کرده و ظاهر نرم افزار خود را با استفاده از آن پیاده کنید.


زمارین فرم برای Code Sharing از دو روش استفاده میکند.

Shared Project

مزایا:

· شما به تمامی قسمت‌های یک پلتفرم دسترسی دارید.

· قادر خواهید بود کدهایی مخصوص به هر پلتفرم را بنویسید.

· میتوانید با استفاده از Conditional Compilation، بر اساس نوع پلتفرم، شروطی را اعمال نمایید.

معایب:

· شما با این روش نمیتوانید DLL ایی را تولید کنید و از آن در پروژه‌های دیگر استفاده نمایید.

· نوشتن Unit Testing نسبت به روش Portable پیچیده‌تر است.


Portable Class Library

مزایا:

· شما قادر خواهید بود از پروژه خود DLL تهیه کرده و در مابقی پروژه‌ها از آن استفاده کنید.

· نوشتن Unit Test به سادگی امکان پذیر است.

معایب:

· در این روش شما نمیتوانید از کد‌های مخصوص به هر پلتفرم ( Platform-Specific ) استفاده کنید (البته با استفاده از Dependency Injection امکان پذیر است). 

· فقط قادر خواهید بود که از زیر مجموعه .Net استفاده نمایید.


در ادامه پس از انتخاب Xamarin Forms و Shared Project، بر روی Ok کلیک کنید. همانطور که میبینید ویژوال استودیو شروع به ساخت پروژه‌های برنامه میکند. اگر تمامی Sdk ‌های مورد نیاز را نصب کرده باشید، ویژوال استدیو 5 پروژه را برای شما میسازد (در نظر داشته باشید که اگر SDK مربوط به Universal Windows Platform را هم نصب کرده باشید، پروژه‌ی مربوط به آن را نیز خواهید دید).



اولین پروژه، پروژه Shared است که کد‌های برنامه در این پروژه نوشته خواهد شد.

دومین پروژه همانطور که از پسوند آن مشخص است، پروژه مربوط به اندروید است. در نظر داشته باشید که پروژه‌هایی که مربوط به پلتفرم‌ها میباشند، برای نوشتن کدهای مخصوص به هر پلتفرم در دسترس میباشند و کدهای نوشته شده در این پروژه‌ها و پروژه Shared ترکیب شده و بعد کامپایل میشوند.

در زمارین برنامه‌ها از فایلی به نام App اجرا میشوند. این فایل علاوه بر دسترسی به Life Cycle اپلیکیشن، وظیفه‌ی دیگر آن مشخص کردن اولین صفحه‌ی برنامه نیز میباشد. این فایل درون پروژه Shared  قرار دارد.



همانطور که مشاهده میکنید پس از باز کردن فایل App، در متد سازنده آن صفحه اصلی، به صفحه‌ای به نام MainPage که یک فایل Xaml میباشد، تنظیم شده‌است. پس از باز کردن فایل MainPage با کدهای زیر مواجه میشویم.  

<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?>
<ContentPage xmlns="http://xamarin.com/schemas/2014/forms"
             xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2009/xaml"
             xmlns:local="clr-namespace:PreviewerTest"
             x:Class="PreviewerTest.MainPage">

<Label Text="Welcome to Xamarin Forms!" 
           VerticalOptions="Center" 
           HorizontalOptions="Center" />
</ContentPage>

که مشخص کننده یک لیبل با متن Welcome to Xamarin Forms! میباشد. پس از اجرای برنامه میتوانیم کد اجرا شده را مشاهده کنیم. 

‫۷ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۵۰