مطالب
کوئری نویسی در EF Core - قسمت پنجم - اعمال تجمعی - بخش دوم
کوئری‌های تجمعی این قسمت، کمی پیچیده‌تر هستند و برای حل آن‌ها باید از window functions استفاده کرد و چون این مفهوم توسط EF-Core پشتیبانی نمی‌شود (منظور توسط LINQ to Entities آن است و نه SQL نویسی مستقیم)، در بعضی از موارد مجبور خواهیم شد اطلاعات مورد نیاز گزارش را از بانک اطلاعاتی دریافت کرده و سپس در سمت کلاینت توسط LINQ to Objects شکل دهی کنیم.


مثال 12: محاسبه کنید در سال 2012 و به ازای هر ماه مجزای آن، چه تعداد slots رزرو شده‌اند؛ قسمت دوم.

این مثال را در قسمت قبل (مثال 6 آن) نیز بررسی کردیم. در اینجا می‌خواهیم در گزارش نهایی تولید شده، پس از اتمام ردیف‌های یک ماه به ازای یک امکان خاص، جمع کل آن نیز درج شود و همچنین در پایان تمام ردیف‌ها، جمع کل نهایی ذکر شود؛ چیزی شبیه به تصویر زیر که در آن 910، جمع کل slots ماه 8 است و 9191، جمع کل سال.


روش پیشنهادی حل این مساله استفاده از مفهومی به نام «GROUP BY ROLLUP» است:
SELECT   facid,
         DATEPART(month, [StartTime]) AS month,
         sum(slots) AS slots
FROM     bookings
WHERE    starttime >= '2012-01-01'
         AND starttime < '2013-01-01'
GROUP BY ROLLUP(facid, DATEPART(month, [StartTime]))
ORDER BY facid, month;
یک چنین گروه بندی توسط LINQ to Entities پشتیبانی نمی‌شود. اما خلاصه‌ی این گزارش به این صورت است:
ابتدا جمع slots را گروه بندی شده بر اساس هر ماه سال محاسبه می‌کنیم. این قسمت توسط LINQ to Entities قابل انجام است؛ همان مثال 6 قسمت قبل است.
سپس این اطلاعات که اکنون در سمت کلاینت (یعنی برنامه‌ی ما) در حافظه موجود هستند، نیاز دارند به ازای هر گروه، یک جمع کل (sub total) و به ازای کل سال نیز یک جمع کل (grand total یا total) پیدا کنند.

ROLLUP(facid, month) اطلاعات تجمعی سلسه مراتبی پارامترهای ارسالی به آن را تولید می‌کند. یعنی (facid, month), (facid) و (). پیاده سازی LINQ to Objects این تابع را در اینجا می‌توانید مشاهده کنید: Utils\GroupingExtensions.cs

بنابراین راه حل این مساله به صورت زیر خواهد بود:
var date1 = new DateTime(2012, 01, 01);
var date2 = new DateTime(2013, 01, 01);

var facilities = context.Bookings
                                    .Where(booking => booking.StartTime >= date1
                                                        && booking.StartTime < date2)
                                    .GroupBy(booking => new { booking.FacId, booking.StartTime.Month })
                                    .Select(group => new
                                    {
                                        group.Key.FacId,
                                        group.Key.Month,
                                        TotalSlots = group.Sum(booking => booking.Slots)
                                    })
                                    .OrderBy(result => result.FacId)
                                        .ThenBy(result => result.Month)
                                    .ToList()
                            //This is new
                            .GroupByWithRollup(
                                item => item.FacId,
                                item => item.Month,
                                (primaryGrouping, secondaryGrouping) => new
                                {
                                    FacId = primaryGrouping.Key,
                                    Month = secondaryGrouping.Key,
                                    TotalSlots = secondaryGrouping.Sum(item => item.TotalSlots)
                                },
                                item => new
                                {
                                    FacId = item.Key,
                                    Month = -1,
                                    TotalSlots = item.SubTotal(subItem => subItem.TotalSlots)
                                },
                                items => new
                                {
                                    FacId = -1,
                                    Month = -1,
                                    TotalSlots = items.GrandTotal(subItem => subItem.TotalSlots)
                                });
تا جائیکه متد ToList فراخوانی شده، همان مثال 6 قسمت قبل است. پس از آن چون این لیست را درون حافظه داریم، اکنون متد الحاقی جدید GroupByWithRollup را به آن اعمال می‌کنیم تا اطلاعات گروه بندی اصلی، اطلاعات subTotal (همان ردیف اضافه‌ی تولید شده‌ی حاصل جمع هر گروه) و total (یا همان ردیف جمع کل گزارش) را تولید کند.
در اینجا سلول‌هایی که اطلاعاتی ندارند، با منهای یک مشخص شده‌اند؛ در گزارش اصلی با null مقدار دهی شده بودند.


مثال 13: به ازای نام هر کدام از امکانات موجود، جمع کل تعداد ساعات رزرو شده‌ی آن‌ها را محاسبه کنید.

هر slot تنها نیم ساعت است و گزارش نهایی باید به همراه ستون‌های facid, name, Total Hours باشد؛ مرتب شده بر اساس facid.
var items = context.Bookings
                                    .GroupBy(booking => new { booking.FacId, booking.Facility.Name })
                                    .Select(group => new
                                    {
                                        group.Key.FacId,
                                        group.Key.Name,
                                        TotalHours = group.Sum(booking => booking.Slots) / 2M
                                    })
                                    .OrderBy(result => result.FacId)
                                    .ToList();
در اینجا روش گروه بندی بر اساس FacId که از جدول Bookings تامین می‌شود و Facility.Name را که از جدول دیگری به نامFacilities  تامین می‌شود، ملاحظه می‌کنید که به صورت خودکار جوین لازم آن در کوئری نهایی تولید خواهد شد:



مثال 14: گزارشی را از اولین رزرو کاربران پس از September 1st 2012، تهیه کنید.

این گزارش باید به همراه ستون‌های surname, firstname, memid, starttime باشد؛ مرتب شده بر اساس memid.
var date1 = new DateTime(2012, 09, 01);
var items = context.Bookings
                                    .Where(booking => booking.StartTime >= date1)
                                    .GroupBy(booking => new
                                    {
                                        booking.Member.Surname,
                                        booking.Member.FirstName,
                                        booking.Member.MemId
                                    })
                                    .Select(group => new
                                    {
                                        group.Key.Surname,
                                        group.Key.FirstName,
                                        group.Key.MemId,
                                        StartTime = group.Min(booking => booking.StartTime)
                                    })
                                    .OrderBy(result => result.MemId)
                                    .ToList();
هدف از این مثال محاسبه‌ی حداقل StartTime‌ها به ازای اطلاعات گروه بندی شده‌ی بر اساس هر کاربر است که روش آن‌را با استفاده از متد group.Min مشاهده می‌کنید.



مثال 15: گزارشی را از کاربران تهیه کنید که هر ردیف آن، به همراه تعداد کل کاربران باشد.

این گزارش باید به همراه ستون‌های count, firstname, surname باشد؛ مرتب شده بر اساس joindate.
var members = context.Members
                        .OrderBy(member => member.JoinDate)
                        .Select(member => new
                        {
                            Count = context.Members.Count(),
                            member.FirstName,
                            member.Surname
                        })
                        .ToList();
EF-Core این گزارش به همراه یک sub-query را تبدیل به دو کوئری می‌کند؛ ابتدا مقدار ثابت تعداد اعضاء را محاسبه می‌کند و سپس این تعداد ثابت را در کوئری دوم بکار می‌گیرد:
SELECT COUNT(*)
FROM   [Members] AS [m];

SELECT   [m].[FirstName],
         [m].[Surname],
         @__Count_0 AS [Count]
FROM     [Members] AS [m]
ORDER BY [m].[JoinDate];


مثال 16:  گزارشی را از کاربران تهیه کنید که به همراه ستون شماره ردیف آن‌ها نیز باشد.

باید بخاطر داشت که ID کاربران پشت سرهم نیست و همچنین این گزارش باید به همراه ستون‌های row_number, firstname, surname باشد؛ مرتب شده بر اساس joindate.

هدف اصلی از این مثال، کار با مفهوم window function‌ها و تابع row_number است:
SELECT   row_number() OVER (ORDER BY joindate) AS row_number,
         firstname,
         surname
FROM     members
ORDER BY joindate;
اما چون چنین قابلیتی با LINQ to Entities قابل پیاده سازی نیست، در اینجا نیز ابتدا ردیف‌های گزارش را تولید می‌کنیم و سپس شماره ردیف را در سمت کلاینت (در سمت برنامه و توسط LINQ to Objects)، اضافه خواهیم کرد:
var members = context.Members
                        .OrderBy(member => member.JoinDate)
                        .Select(member => new
                        {
                            member.FirstName,
                            member.Surname
                        })
                        .ToList()
                        /*
                            SELECT [m].[FirstName], [m].[Surname]
                                FROM [Members] AS [m]
                                ORDER BY [m].[JoinDate]
                        */
                        // Now using LINQ to Objects
                        .Select((member, index) => new
                        {
                            RowNumber = index + 1,
                            member.FirstName,
                            member.Surname
                        })
                        .ToList();
تا قسمت ToList، یک کوئری LINQ to Entities استاندارد مشاهده می‌شود. پس از آن چون این اطلاعات درون حافظه هستند، می‌توان با استفاده از LINQ to Objects و قابلیت index ذاتی موجود در متد Select، شماره ردیف‌ها را که همان index + 1 هستند، تولید کرد.


مثال 17: کدامیک از امکانات موجود، بیشترین slots رزرو شده را دارد؟ قسمت دوم.

این مورد همان مثال 11 قسمت قبل است که پاسخ آن‌را یافتیم (و از تکرار مجدد آن صرفنظر می‌کنیم) و هدف اصلی آن رسیدن به کوئری window function دار زیر است که تنها از طریق اجرای یک raw sql در EF-Core قابل اجرا است:
SELECT facid,
       total
FROM   (SELECT   facid,
                 sum(slots) AS total,
                 rank() OVER (ORDER BY sum(slots) DESC) AS rank
        FROM     bookings
        GROUP BY facid) AS ranked
WHERE  rank = 1;


مثال 18: به کاربران بر اساس تعداد ساعات رزرو آن‌ها، امتیاز دهی (رتبه بندی) کنید.

این گزارش باید به همراه ستون‌های firstname, surname, hours, rank باشد؛ مرتب شده بر اساس rank, surname.

هدف اصلی از این مثال، رسیدن به کوئری rank دار زیر است:
SELECT   mems.firstname,
         mems.surname,
         ((sum(bks.slots) + 10) / 20) * 10 AS hours,
         rank() OVER (ORDER BY ((sum(bks.slots) + 10) / 20) * 10 DESC) AS rank
FROM     bookings AS bks
         INNER JOIN
         members AS mems
         ON bks.memid = mems.memid
GROUP BY mems.firstname,
         mems.surname
ORDER BY rank, mems.surname, mems.firstname;
هرچند نمی‌توان از window functions به همراه LINQ to Entities استفاده کرد، اما می‌توان نتیجه‌ای را که خواسته (تولید rank بر اساس تعداد ساعات استفاده شده) به صورت زیر نیز تولید کرد که شامل استفاده‌ی از LINQ to Objects هم نمی‌شود؛ یعنی برای تولید Rank، الزاما نیازی به Window Functions نیست:
var itemsQuery = context.Bookings
                                    .GroupBy(booking => new
                                    {
                                        booking.Member.FirstName,
                                        booking.Member.Surname
                                    })
                                    .Select(group => new
                                    {
                                        group.Key.FirstName,
                                        group.Key.Surname,
                                        Hours = (group.Sum(booking => booking.Slots) + 10) / 20 * 10
                                    })
                                    .OrderByDescending(result => result.Hours)
                                        .ThenBy(result => result.Surname)
                                        .ThenBy(result => result.FirstName);
                var rankedItems = itemsQuery.Select(thisItem => new
                {
                    thisItem.FirstName,
                    thisItem.Surname,
                    thisItem.Hours,
                    Rank = itemsQuery.Count(mainItem => mainItem.Hours > thisItem.Hours) + 1
                })
                .ToList();
در ابتدا یک کوئری متداول گروه بندی شده‌ی بر اساس کاربران را مشاهده می‌کنید که به ازای هر کاربر، جمع تعداد ساعات رزور شده‌ی او محاسبه شده‌است. البته itemsQuery یک IQueryable مرتب سازی شده‌است؛ یعنی چون هنوز ToList بر روی آن فراخوانی نشده، بر روی بانک اطلاعاتی اجرا نشده‌است و فقط یک LINQ Expression است. سپس این LINQ Expression را به صورت زنجیروار در یک کوئری دیگر استفاده کرده‌ایم که در آن sub-query دارای itemsQuery.Count، مقدار rank را تشکیل داده‌است. این ساب کوئری به این معنا است: چه تعداد ساعت حاصل از کوئری گروه بندی و مرتب شده، از مقدار ساعت ردیف جاری بیشتر است + 1 که رتبه‌ی هر ردیف را نسبت به ردیف‌های دیگر محاسبه می‌کند.

با این خروجی SQL نهایی:



مثال 19: سه امکانی را لیست کنید که بالاترین میزان فروش را داشته‌اند.

این گزارش باید به همراه ستون‌های name, rank باشد؛ مرتب شده بر اساس rank.

روش محاسبه‌ی این گزارش با مثال قبلی یکی است (البته اینبار رتبه بندی بر اساس TotalRevenue است) و فقط در انتهای آن یک Where(result => result.Rank <= 3) را بیشتر دارد:
var facilitiesQuery =
                            context.Bookings.Select(booking =>
                                new
                                {
                                    booking.Facility.Name,
                                    Revenue = booking.MemId == 0 ?
                                            booking.Slots * booking.Facility.GuestCost
                                            : booking.Slots * booking.Facility.MemberCost
                                })
                                .GroupBy(b => b.Name)
                                .Select(group => new
                                {
                                    Name = group.Key,
                                    TotalRevenue = group.Sum(b => b.Revenue)
                                })
                                .OrderBy(result => result.TotalRevenue);

                var rankedFacilities = facilitiesQuery.Select(thisItem => new
                {
                    thisItem.Name,
                    thisItem.TotalRevenue,
                    Rank = facilitiesQuery.Count(mainItem => mainItem.TotalRevenue > thisItem.TotalRevenue) + 1
                })
                .Where(result => result.Rank <= 3)
                .OrderBy(result => result.Rank)
                .ToList();
ابتدا به نحو متداولی گروه بندی بر اساس نام صورت گرفته و محاسبه‌ی میزان فروش هر گروه انجام شده‌است. سپس در کوئری زنجیروار دوم، ستون Rank، به نتیجه‌ی حاصل اضافه شده‌است و اگر این Rank کمتر از 3 باشد، پاسخ مساله‌است.



مثال 20: امکانات موجود را بر اساس میزان فروشی که دارند به گروه‌هایی با تعداد مساوی high, average, low تقسیم بندی کنید.

این گزارش باید به همراه ستون‌های name, revenue باشد؛ مرتب شده بر اساس revenue, name.

هدف اصلی از این گزارش کار با تابع ntile است که اطلاعات را بر اساس پارامتر ارسالی به آن تاجای ممکن به گروه‌های مساوی تقسیم می‌کند:
SELECT   name,
         CASE WHEN class = 1 THEN 'high' WHEN class = 2 THEN 'average' ELSE 'low' END AS revenue
FROM     (SELECT   facs.name AS name,
                   ntile(3) OVER (ORDER BY sum(CASE WHEN memid = 0 THEN slots * facs.guestcost ELSE slots * membercost END) DESC) AS class
          FROM     bookings AS bks
                   INNER JOIN
                   facilities AS facs
                   ON bks.facid = facs.facid
          GROUP BY facs.name) AS subq
ORDER BY class, name;
Ntile نیز در LINQ to Entities معادلی ندارد. بنابراین ابتدا رزروهای انجام شده را بر اساس نوع امکانات رزرو شده، گروه بندی کرده و میزان فروش هر گروه را پیدا می‌کنیم:
var facilities =
                            context.Bookings.Select(booking =>
                                new
                                {
                                    booking.Facility.Name,
                                    Revenue = booking.MemId == 0 ?
                                            booking.Slots * booking.Facility.GuestCost
                                            : booking.Slots * booking.Facility.MemberCost
                                })
                                .GroupBy(b => b.Name)
                                .Select(group => new
                                {
                                    Name = group.Key,
                                    TotalRevenue = group.Sum(b => b.Revenue)
                                })
                                .OrderByDescending(result => result.TotalRevenue)
                                .ToList();
که یک چنین SQL ای را تولید می‌کند:
SELECT   [f].[Name],
         SUM(CASE WHEN [b].[MemId] = 0 THEN CAST ([b].[Slots] AS DECIMAL (18, 6)) * [f].[GuestCost] ELSE CAST ([b].[Slots] AS DECIMAL (18, 6)) * [f].[MemberCost] END) AS [TotalRevenue]
FROM     [Bookings] AS [b]
         INNER JOIN
         [Facilities] AS [f]
         ON [b].[FacId] = [f].[FacId]
GROUP BY [f].[Name]
ORDER BY SUM(CASE WHEN [b].[MemId] = 0 THEN CAST ([b].[Slots] AS DECIMAL (18, 6)) * [f].[GuestCost] ELSE CAST ([b].[Slots] AS DECIMAL (18, 6)) * [f].[MemberCost] END) DESC;
سپس با استفاده از LINQ to Objects، تابع ntile را شبیه سازی می‌کنیم:
var n = 3;
var tiledFacilities = facilities.Select((item, index) =>
                                        new
                                        {
                                            Item = item,
                                            Index = (index / n) + 1
                                        })
                                        .GroupBy(x => x.Index)
                                        .Select(g =>
                                            g.Select(z =>
                                                new
                                                {
                                                    z.Item.Name,
                                                    z.Item.TotalRevenue,
                                                    Tile = g.Key,
                                                    GroupName = g.Key == 1 ? "High" : (g.Key == 2 ? "Average" : "Low")
                                                })
                                                .OrderBy(x => x.GroupName)
                                                    .ThenBy(x => x.Name)
                                        )
                                        .ToList();

var flatTiledFacilities = tiledFacilities.SelectMany(group => group)
                                        .Select(tile => new { tile.Name, Revenue = tile.GroupName })
                                        .ToList();
هدف از این گزارش این است که در نتیجه‌ی مرتب سازی شده‌ی بر اساس TotalRevenue، به سه تای اول، برچسب High را بدهیم، به سه تای دوم برچسب average و به مابقی برچسب low. به همین جهت ردیف‌های حاصل را بر اساس ستون جدیدی به نام Index که بیانگر شماره ردیف گروه‌های سه تایی است، گروه بندی می‌کنیم و به هر گروه برچسبی را انتساب می‌دهیم. حاصل آن، گروه‌های تو در تویی است که با SelectMany، نسبت به مسطح سازی آن‌ها اقدام شده‌است.


مثال 21: چندماه طول می‌کشد تا هر کدام از امکانات موجود بر اساس فروشی که دارند، هزینه‌ی مالکیت ابتدایی خود را کسب کنند.

این گزارش باید به همراه ستون‌های name, months باشد؛ مرتب شده بر اساس name.
var facilities =
                            context.Bookings.Select(booking =>
                                new
                                {
                                    booking.Facility.Name,
                                    booking.Facility.InitialOutlay,
                                    booking.Facility.MonthlyMaintenance,
                                    Revenue = booking.MemId == 0 ?
                                            booking.Slots * booking.Facility.GuestCost
                                            : booking.Slots * booking.Facility.MemberCost
                                })
                                .GroupBy(b => new
                                {
                                    b.Name,
                                    b.InitialOutlay,
                                    b.MonthlyMaintenance
                                })
                                .Select(group => new
                                {
                                    group.Key.Name,
                                    RepayTime =
                                        group.Key.InitialOutlay /
                                                ((group.Sum(b => b.Revenue) / 3) - group.Key.MonthlyMaintenance)
                                })
                                .OrderBy(result => result.Name)
                                .ToList();
ابتدا رزروهای انجام شده را بر اساس نوع امکانات رزرو شده گروه بندی کرده و میزان فروش هر گروه را پیدا می‌کنیم. سپس بر روی این حاصل، محاسبات خاص RepayTime را انجام داده و نتیجه را بازگشت می‌دهیم:



مثال 22: گزارش میانگین متحرک فروش کل هر کدام از روزهای August 2012 را برای یک بازه‌ی 15 روزه‌ی قبل، محاسبه کنید.

این گزارش باید به همراه ستون‌های date, revenue باشد؛ مرتب شده بر اساس date. در این گزارش روزهای ماه 8 میلادی ردیف شده و به ازای هر ردیف، میانگین فروش 15 روز قبل از آن تاریخ، نمایش داده می‌شود. به همین جهت به آن میانگین متحرک نیز می‌گویند.

هدف اصلی از این گزارش، استفاده از توابع avg(revdata.rev) over است. اما چون نمی‌توان از آن‌ها در LINQ to Entities استفاده کرد، از روش دیگری که شامل جوین یک جدول با خودش است، استفاده می‌کنیم:
var startDate = new DateTime(2012, 08, 1);
var endDate = new DateTime(2012, 08, 31);
var period = 14;

var dailyRevenueQuery =
                        context.Bookings
                                .Select(booking =>
                                new
                                {
                                    StartDate = booking.StartTime.Date, // How to group by date (or TruncateTime) in EF-Core
                                    Revenue = booking.MemId == 0 ?
                                                           booking.Slots * booking.Facility.GuestCost
                                                           : booking.Slots * booking.Facility.MemberCost
                                })
                                .GroupBy(b => b.StartDate)
                                .Select(group =>
                                new
                                {
                                    Date = group.Key,
                                    TotalRevenue = group.Sum(b => b.Revenue)
                                });
ابتدا میزان کل فروش‌ها را بر حسب تاریخ هر روز ماه 8 میلادی، محاسبه می‌کنیم. برای این گروه بندی خاص نیاز خواهیم داشت تا از زمان یک تاریخ صرفنظر کنیم (چون StartTime به همراه تاریخ و ساعت است). برای اینکار فقط کافی است بجای  booking.StartTime از booking.StartTime.Date استفاده شود تا نتیجه‌ی حاصل به CONVERT(date, [b0].[StartTime]) ترجمه شده و قسمت زمان تاریخ از کوئری نهایی حذف شود.
اکنون که میزان کل فروش روزها را داریم، می‌خواهیم میانگین فروش 15 روز قبل شروع شده‌ی از از ابتدای ماه 8، تا انتهای آن‌را محاسبه کنیم. برای اینکار نیاز است کوئری فوق را یکبار دیگر با خودش جوین کنیم تا از یک سر آن تاریخ هر روز و از طرف دیگر، میانگین 15 روز قبل، تولید شود:
var movingAvgs =
                        dailyRevenueQuery
                                .Select(dr1 =>
                                new
                                {
                                    dr1.Date,
                                    MovingAvg = dailyRevenueQuery
                                        .Where(dr2 => dr2.Date <= dr1.Date && dr2.Date >= dr1.Date.AddDays(-period))
                                        .Average(dr2 => dr2.TotalRevenue)
                                })
                                .Where(result => result.Date >= startDate && result.Date <= endDate)
                                .OrderBy(result => result.Date)
                                .ToList();



کدهای کامل این قسمت را در اینجا می‌توانید مشاهده کنید.
نظرات مطالب
غنی سازی کامپایلر C# 9.0 با افزونه‌ها
یک نکته‌ی تکمیلی: ارتقاء به NET 7.0.12. و دریافت خطای CA1852

اگر نکات این مطلب را پیاده سازی کرده و برای مثال TreatWarningsAsErrors را فعال کرده باشید، با ارتقاء به NET 7.0.102. حتی در مورد فایل Program.cs نیز خطای زیر را دریافت خواهید کرد:
CA1852:  Type can be sealed because it has no subtypes in its containing assembly and is not externally visible
عموما از هر نگارشی به نگارش دیگر، تعداد آنالایزرهای توکار دات نت بیشتر می‌شوند. یک چنین موردی در نگارش ابتدایی دات نت 7 وجود نداشت، اما الان قابل مشاهده است. در جهت مواجه شدن با آن یا می‌توان کلاس عنوان شده را با واژه‌ی کلیدی sealed مزین کرد و یا فقط کافی است فایل editorconfig. را باز کرده و یک سطر زیر را به آن اضافه کنید:
dotnet_diagnostic.CA1852.severity = suggestion
به این صورت میزان شدت گزارش یاد شده، صرفا به یک توصیه تقلیل پیدا می‌کند و مانع build برنامه نخواهد شد؛ هرچند در IDE هنوز به صورت یک هشدار آبی رنگ قابل مشاهده‌است.
نظرات مطالب
Blazor 5x - قسمت دوم - بررسی ساختار اولیه‌ی پروژه‌های Blazor
یک نکته‌ی تکمیلی: خطاهای بارگذاری پروژه‌های Blazor

ممکن است برای بار اولی که یک پروژه‌ی Blazor را بر اساس قالب پیش‌فرض آن ایجاد کردید، برای مثال در VSCode با ذکر خطای عدم بارگذاری، تشخیص داده نشود.
Failed to load project file BlazorServer.App.csproj.
C:\Program Files\dotnet\sdk\5.0.103\Sdks\Microsoft.NET.Sdk.Razor\build\netstandard2.0\Microsoft.NET.Sdk.Razor.Component.targets(107,5): 
Error: The specified task executable location "C:\Program Files\dotnet\dotnet.exe /M" is invalid.
در این حالت VSCode را بسته و یکبار پروژه را با دستور dotnet run، بیلد و اجرا کنید. سپس VSCode را باز کنید. در این حالت پروژه بدون مشکل بارگذاری می‌شود. یک چنین حالتی در Visual Studio هم گزارش شده‌است و گاهی از اوقات کامپوننت‌های جدیدی را که تعریف می‌شوند، تشخیص نمی‌دهد. این مشکل نیز با Build پروژه و بارگذاری مجدد آن حل می‌شود.
نظرات مطالب
دریافت اطلاعات از پایگاه داده بواسطه Stored Procedure در EF Core 2.0
FirstOrDefault یعنی select top 1. در SQL Server نمی‌توان یک چنین کاری را بر روی یک رویه‌ی ذخیره شده به صورت مستقیم انجام داد. یعنی نمی‌توان نوشت:
SELECT top 1 * FROM (EXEC MyProc) AS TEMP
چنین چیزی توسط خود SQL Server پشتیبانی نمی‌شود. علت هم اینجا است که یک SP می‌تواند multiple result sets را بازگشت دهد؛ یعنی می‌تواند چندین select را با چندین ساختار متفاوت، بازگشت دهد و به همین جهت برای کار با Select مناسب نیست. مگر اینکه یک جدول موقتی را ایجاد کنید، سپس داده‌های خروجی رویه‌ی ذخیره شده را در آن ثبت کنید. دست آخر از آن جدول موقتی گزارش بگیرید. EF Core چنین کاری را برای شما انجام نمی‌دهد. بنابراین  FirstOrDefault در اینجا فقط یک client side evaluation خواهد بود که در نگارش 3 آن ممنوع شده‌است. اما می‌توانید client side evaluation را به صورت زیر بر روی FromSqlRaw فعال کنید:
context.Products.FromSqlRaw("[dbo].[Ten Most Expensive Products]").AsEnumerable().FirstOrDefault();
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 19 - بومی سازی
- در نگارش‌های جدید ASP.NET Core، بسته‌ی بومی سازی آن، خطاهای یافت نشدن کلیدها را توسط ILogger آن لاگ می‌کند (و هیچ استثنایی را مشاهده نخواهید کرد). به همین جهت لاگ کردن را در برنامه‌ی خود فعال کنید و خروجی آن‌را جهت یافتن عباراتی مانند search for بررسی کنید (دقیقا عنوان می‌کند که کجاها را برای یافتن معادل‌ها بررسی کرده‌است و چیزی یافت نشده).
- برای مثال اگر از قالب پیش‌فرض ASP.NET Core 2.1 استفاده می‌کنید، لاگ کردن در کنسول و همچنین دیباگ آن فعال است (بدون نیاز به تنظیم اضافه‌تری). در اینجا برنامه را در حالت dotnet watch run اجرا کنید (این دستور را در ریشه‌ی پروژه اجرا کنید) و سپس در کنسول جاری، عبارات لاگ شده را بررسی کنید. یا پنجره‌ی debug در ویژوال استودیو نیز همینکار را انجام می‌دهد.
بررسی لاگ‌های برنامه جزو الزامات کار با برنامه‌های NET Core. است. در اینجا کمتر استثناءها را مشاهده می‌کنید و چون یک فریم ورک توکار Logging را به همراه دارد، همه‌جا از آن برای گزارش مشکلات، در پشت صحنه استفاده می‌شود.
نظرات مطالب
یافتن Contextهای Dispose نشده در Entity framework
- همه شاید از الگوی واحد کار استفاده نکنند.
- کسانی هم که از الگوی واحد کار استفاده می‌کنند شاید بد نباشد بررسی کنند که در پایان کار Context و Connection زنده‌ای هنوز وجود دارد یا خیر.
- همه جا امکان استفاده از الگوی واحد کاری که از یک Context در طول یک درخواست استفاده می‌کند، نیست. خصوصا در مکان‌هایی که وهله سازی آن‌ها را نمی‌توان تحت کنترل خودکار IoC Containerها در آورد؛ مثلا در یک Role Provider که راسا توسط ASP.NET وهله سازی می‌شود و یا یک وظیفه‌ی فعال پس زمینه.
- گزارشی که در انتهای کار روش فوق تهیه می‌شود، مستقل است از نحوه‌ی بکارگیری و مدیریت وهله‌های Context. همچنین مستقل است از Code-first یا Db first و غیره. قابلیت interceptor آن، بحثی است عمومی.
- «هدف مقاله فعلی پیدا کردن وهله‌های dispose نشده درون متدهای برنامه است»
نهایتا از هر روشی که استفاده کنید، در متدی مشخص، وهله سازی می‌شود و شاید در جایی Dispose و یا خیر. در اینجا می‌شود از این نوع مکان‌ها گزارش گرفت.
نظرات مطالب
تغییر عملکرد و یا ردیابی توابع ویندوز با استفاده از Hookهای دات نتی
- نگارش 1.1 آن‌را از اینجا دریافت کنید.
- لطفا برای گزارش خطا از قسمت مخصوص بازخوردهای پروژه آن در سایت استفاده کنید.
همچنین در این حالت فایل ErrosLog.Log آن‌را هم فراموش نکنید (ریز خطاها در آن ثبت می‌شوند).

اگر پروژه را خودتان کامپایل کرده‌اید (که اینطور به نظر می‌رسد با توجه به پوشه debug)، برنامه اجرا نمی‌شود چون تمام فایل‌های exe و dll همراه easy hook را برای اجرا نیاز دارد و این‌ها باید کنار فایل اجرایی اصلی برنامه همانند بسته‌ای که برای دریافت در سایت قرار گرفته، کپی شوند.
این نکته در متن هم ذکر شده؛ قسمت «چند نکته تکمیلی مهم برای کار با کتابخانه Easy hook» انتهای بحث: «برای توزیع هوک‌های خود باید تمام فایل‌های همراه کتابخانه easy hook را نیز توزیع کنید و فقط به چند DLL ابتدایی آن بسنده نباید کرد»
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #11
- روش شما هم خوبه.
- یک روش متداول دیگر، ذخیره سازی تاریخ شمسی و میلادی با هم هست در یک جدول. این روش سازگاری بهتری با کوئری‌های datetime توکار بانک‌های اطلاعاتی داره. اما ... این کوئر‌ی‌ها یکجا مشکل پیدا می‌کنند و آن هم گروه بندی بر اساس ماه‌های شمسی است که تطابقی با ماه‌های میلادی ندارند و اگر قرار باشد برای آن کوئری ویژه‌ای بر اساس datetime میلادی نوشت، به کوئری بسیار پیچیده و کندی خواهیم رسید. اما گروه بندی بر اساس ماه‌های مقادیر فیلد شمسی ذخیره شده بسیار سریع است (مثلا تهیه گزارش لیست خلاصه جمع حقوقی تمامی کارکنان در یکسال، گروه بندی شده بر اساس ماه‌های شمسی؛ ... آن‌هم فقط با نوشتن یک کوئری ساده و نه بیشتر).
- روش دیگر نوشتن یک TextBoxFor سفارشی است که تاریخ میلادی دریافت کند و شمسی نمایش دهد. بعد از ترکیب Model binder فوق استفاده شود برای دریافت مقدار نهایی آن.
نظرات مطالب
نحوه ایجاد یک گزارش فاکتور فروش توسط PdfReport
- فونتی که در قسمت DefaultFonts تعریف می‌شود (که در اینجا متدهای تنظیم اندازه و رنگ نیز وجود دارند) در حقیقت فونت اصلی جدول گزارش است. اگر هدر و فوتر، فونتی رو معرفی نکنه، این فونت برای آن‌ها هم استفاده خواهد شد (در حالت‌های DefaultFooter و DefaultHeader). اما می‌شود هدر و فوتر سفارشی هم تعریف کرد؛ با هر نوع طراحی و هر نوع فونت دلخواهی که صلاح می‌دونید (مراجعه کنید به مثال InlineProvidersمجموعه مثال‌ها، که در آن خاصیت PdfFont مستقل هم وجود دارد).
- به علاوه در اینجا حتی می‌شود بنابر شرایط و مقادیر سلول‌ها، فونت و رنگ خاصی را به مقادیر یک سلول اعمال کرد. نمونه‌اش در مثال CustomCellTemplate وجود دارد.
- در این حالت‌های خاص باید IPdfFont را پیاده سازی کنید. یک نمونه پروایدر ساده ساز در اینجا به نام کلاس GenericFontProvider برای اینکار تدارک دیده شده. مثالی در این مورد: InjectCustomRows جهت مقدار دهی CellBasicProperties.
نظرات مطالب
تعرفه مصوب سال 1390
این تعرفه صرفا برای تعیین نرخ نسبی حوزه ی IT در کشور است که برای مقابله با عده ای سودجو که بازار این بخش را به ... کشیده اند و حرمتی که از آن باقی مانده قابل بیان نیست و افرادی که در این حوزه فعال است گاه سود های بسیار کلانی از راه های بسیار ساده کسب می کنند؛ارائه شده است.مشکلات یک فعال در حوزه ی نرم افزار پایه ای تر از این صحبت هاست... .کمی آن سو تر - حقوق سالانه  ی یک مهندس نرم افزار براساس گزارش سایت یاهو چیزی در حدود صد هزار دلار در سال برآورد شده است(10 شغل برتر دنیا - آمار سال 2010).خوب در هیچ صنفی اختلاف تا این حد فاحش نیست و این خود معضل این بخش در کشور را بیانگر است!کاری که (طبق گفته ی  مقاله)"حقیقتا جز کارهای بسیار سخت" است و این سطح درآمد برایش معرفی می شود(واقعا دید مردم از نرم افزار و IT و ... در کشور چیست؟-مشکلات پایه ای ترند!)