using System;
using System.Reflection;
using System.Windows;
using System.Windows.Controls;

namespace DNTProfiler.Common.Behaviors
{
    /// <summary>
    /// Smooth scrolling VirtualizingStackPanels, without sacrificing virtualization.
    /// </summary>
    public static class PixelBasedScrollingBehavior
    {
        private static readonly MethodInfo _setScrollUnit = typeof(VirtualizingPanel)
            .GetMethod("SetScrollUnit", BindingFlags.Public | BindingFlags.Static);

        private static readonly MethodInfo _setCacheLengthUnit = typeof(VirtualizingPanel)
            .GetMethod("SetCacheLengthUnit", BindingFlags.Public | BindingFlags.Static);

        private static readonly MethodInfo _setCacheLength = typeof(VirtualizingPanel)
            .GetMethod("SetCacheLength", BindingFlags.Public | BindingFlags.Static);

        public static bool GetIsEnabled(DependencyObject obj)
        {
            return (bool)obj.GetValue(IsEnabledProperty);
        }

        public static void SetIsEnabled(DependencyObject obj, bool value)
        {
            obj.SetValue(IsEnabledProperty, value);
        }

        public static readonly DependencyProperty IsEnabledProperty =
            DependencyProperty.RegisterAttached("IsEnabled", typeof(bool), typeof(PixelBasedScrollingBehavior), new UIPropertyMetadata(false, handleIsEnabledChanged));

        private static void handleIsEnabledChanged(DependencyObject obj, DependencyPropertyChangedEventArgs e)
        {
            var listView = obj as ListView;
            if (listView == null)
            {
                throw new InvalidOperationException("This behavior can only be attached to a ListView.");
            }

            if (_setScrollUnit != null)
            {
                // It's .NET 4.5
                _setScrollUnit.Invoke(listView, new object[] { listView, /*Pixel*/ 0 });
            }

            if (_setCacheLengthUnit != null)
            {
                // It's .NET 4.5
                _setCacheLengthUnit.Invoke(listView, new object[] { listView, /*Pixel*/ 0 });
            }


            if (_setCacheLength != null)
            {
                // It's .NET 4.5
                var type = Type.GetType("System.Windows.Controls.VirtualizationCacheLength, PresentationFramework, Version=4.0.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=31bf3856ad364e35");
                if (type == null) return;
                var instance = Activator.CreateInstance(type, 100.0);

                _setCacheLength.Invoke(listView, new[] { listView, instance });
            }
        }
    }
}

<ListView ItemsSource="{Binding}"
               behaviors:PixelBasedScrollingBehavior.IsEnabled="True">

• بانک اطلاعاتی رایگان مکان یابی IP ها

• مروری بر برنامه Qt Creator

• لیستی از 101 مثال LINQ
  

• Azure Services Training Kit - April Update
  

• شرکت Red gate که پیشتر برنامه‌ی معروف Reflector را در جهت اهداف تبلیغاتی خود تصاحب کرده بود، اکنون در ادامه‌ی همین سیاست، کتاب Illustrated C# 2008 را نیز به رایگان ارائه داده است.
  

• سایت DelphiFeeds.com با طراحی جدید خود چند روزی است که متحول شده است. سایتی شبیه به سایت مهندس خودمان که بعد از عید معلوم نیست چه بلایی سرش آمده است و جای خالی آن احساس می‌شود، هر چند سایت IDevCenter نیز همین کار را به صورت تخصصی‌تری ارائه می‌دهد.
  

• Microsoft MED-V 1.0 در جهت توسعه‌ی اهداف مجازی سازی مایکروسافت ارائه شد.

private static void rotateImage(double angle, double scale, Mat src, Mat dst)
{
    var imageCenter = new Point2f(src.Cols / 2f, src.Rows / 2f);
    var rotationMat = Cv2.GetRotationMatrix2D(imageCenter, angle, scale);
    Cv2.WarpAffine(src, dst, rotationMat, src.Size());
}

using OpenCvSharp;
using OpenCvSharp.CPlusPlus;
 
namespace OpenCVSharpSample09
{
    class Program
    {
        static void Main(string[] args)
        {
            using (var src = new Mat(@"..\..\Images\Penguin.Png", LoadMode.AnyDepth | LoadMode.AnyColor))
            using (var dst = new Mat())
            {
                src.CopyTo(dst);
 
                using (var window = new Window("Resize/Rotate/Blur",
                                                image: dst, flags: WindowMode.AutoSize))
                {
                    var angle = 0.0;
                    var scale = 0.7;
 
                    var angleTrackbar = window.CreateTrackbar(
                        name: "Angle", value: 0, max: 180,
                        callback: pos =>
                        {
                            angle = pos;
                            rotateImage(angle, scale, src, dst);
                            window.Image = dst;
                        });
 
                    var scaleTrackbar = window.CreateTrackbar(
                        name: "Scale", value: 1, max: 10,
                        callback: pos =>
                        {
                            scale = pos / 10f;
                            rotateImage(angle, scale, src, dst);
                            window.Image = dst;
                        }); 
 
                    angleTrackbar.Callback.DynamicInvoke(0);
                    scaleTrackbar.Callback.DynamicInvoke(1);
 
                    Cv2.WaitKey();
                }
            }
        }
 
        private static void rotateImage(double angle, double scale, Mat src, Mat dst)
        {
            var imageCenter = new Point2f(src.Cols / 2f, src.Rows / 2f);
            var rotationMat = Cv2.GetRotationMatrix2D(imageCenter, angle, scale);
            Cv2.WarpAffine(src, dst, rotationMat, src.Size());
        }
    }
}

var resizeTrackbar = window.CreateTrackbar(
    name: "Resize", value: 1, max: 100,
    callback: pos =>
    {
        Cv2.Resize(src, dst,
            new Size(src.Width + pos, src.Height + pos),
            interpolation: Interpolation.Cubic);
        window.Image = dst;
    });

var resizeTrackbar = window.CreateTrackbar(
    name: "Resize", value: 1, max: 100,
    callback: pos =>
    {
        rotateImage(angle, scale, src, dst);
        Cv2.Resize(dst, dst,
            new Size(src.Width + pos, src.Height + pos),
            interpolation: Interpolation.Cubic);
        window.Image = dst;
    });

var blurTrackbar = window.CreateTrackbar(
   name: "Blur", value: 1, max: 100,
   callback: pos =>
   {
       if (pos % 2 == 0) pos++;
 
       rotateImage(angle, scale, src, dst);
       Cv2.GaussianBlur(dst, dst, new Size(pos, pos), sigmaX: 0);
       window.Image = dst;
   });

public class NumberedEntity : Entity, IMultiTenantEntity
{
    public string EntityName { get; set; }
    public long NextNumber { get; set; }
    
    public long TenantId { get; set; }
}

public class NumberedEntityConfiguration : IEntityTypeConfiguration<NumberedEntity>
{
    public void Configure(EntityTypeBuilder<NumberedEntity> builder)
    {
        builder.Property(a => a.EntityName).HasMaxLength(256).IsRequired().IsUnicode(false);
        builder.HasIndex(a => a.EntityName).HasName("UIX_NumberedEntity_EntityName").IsUnique();
        builder.ToTable(nameof(NumberedEntity));
    }
}

شاید به نظر، استفاده از این موجودیت ضروریتی نداشته باشد و خیلی راحت می‌توان آخرین شماره ثبت شده‌ی در جدول مورد نظر را واکشی، مقداری را به آن اضافه و به عنوان شماره منحصر به فرد رکورد جدید استفاده کرد؛ با این رویکرد حداقل دو مشکل زیر را خواهیم داشت:

• ایجاد Gap مابین شماره‌های تولید شده، که مدنظر ما نمی‌باشد. (با توجه به اینکه امکان ثبت دستی را هم داریم، ممکن است کاربر شماره‌ای را وارد کرده باشد که با آخرین شماره ثبت شده تعداد زیادی فاصله دارد که به خودی خود مشکل ساز نیست؛ ولی در زمان ثبت رکورد بعدی اگر به صورت خودکار ثبت شماره داشته باشد، قطعا آخرین شماره (بزرگترین) را که به صورت دستی وارد شده بود، از جدول دریافت خواهد کرد)

• مشکلات کارایی برای حل مسائل همزمانی

internal class NumberingPreInsertHook : PreInsertHook<INumberedEntity>
{
    private readonly IUnitOfWork _uow;
    private readonly IOptions<NumberingConfiguration> _configuration;

    public NumberingPreInsertHook(IUnitOfWork uow, IOptions<NumberingConfiguration> configuration)
    {
        _uow = uow ?? throw new ArgumentNullException(nameof(uow));
        _configuration = configuration ?? throw new ArgumentNullException(nameof(configuration));
    }

    protected override void Hook(INumberedEntity entity, HookEntityMetadata metadata)
    {
        if (!entity.Number.IsNullOrEmpty()) return;

        bool retry;
        string nextNumber;
        
        do
        {
            nextNumber = GenerateNumber(entity);
            var exists = CheckDuplicateNumber(entity, nextNumber);
            retry = exists;
            
        } while (retry);
        
        entity.Number = nextNumber;
    }

    private bool CheckDuplicateNumber(INumberedEntity entity, string nextNumber)
    {
       //...
    }

    private string GenerateNumber(INumberedEntity entity)
    {
       //...
    }
}

ابتدا بررسی می‌شود اگر پراپرتی Number مقداردهی شده‌است، عملیات مقداردهی خودکار برروی آن انجام نگیرد. سپس با توجه به اینکه ممکن است به صورت دستی قبلا شماره‌ای مانند Task_1000 وارد شده باشد و NextNumber مرتبط هم مقدار 1000 را داشته باشد؛ در این صورت به هنگام ثبت رکورد بعدی، با توجه به Prefix تنظیم شده، دوباره به شماره Task_1000 خواهیم رسید که در این مورد خاص با استفاده از متد CheckDuplicateNumber این قضیه تشخیص داده شده و سعی مجددی برای تولید شماره جدید صورت می‌گیرد.

private string GenerateNumber(INumberedEntity entity)
{
    var option = _configuration.Value.NumberedEntityOptions[entity.GetType()];

    var entityName = $"{entity.GetType().FullName}";

    var lockKey = $"Tenant_{_uow.TenantId}_" + entityName;

    _uow.ObtainApplicationLevelDatabaseLock(lockKey);

    var nextNumber = option.Start.ToString();

    var numberedEntity = _uow.Set<NumberedEntity>().AsNoTracking().FirstOrDefault(a => a.EntityName == entityName);
    if (numberedEntity == null)
    {
        _uow.ExecuteSqlCommand(
            "INSERT INTO [dbo].[NumberedEntity]([EntityName], [NextNumber], [TenantId]) VALUES(@p0,@p1,@p2)", entityName,
            option.Start + option.IncrementBy, _uow.TenantId);
    }
    else
    {
        nextNumber = numberedEntity.NextNumber.ToString();
        _uow.ExecuteSqlCommand("UPDATE [dbo].[NumberedEntity] SET [NextNumber] = @p0 WHERE [Id] = @p1 ",
            numberedEntity.NextNumber + option.IncrementBy, numberedEntity.Id);
    }

    if (!string.IsNullOrEmpty(option.Prefix))
        nextNumber = option.Prefix + nextNumber;
    
    return nextNumber;
}

public static void ObtainApplicationLevelDatabaseLock(this IUnitOfWork uow, string resource)
{
    uow.ExecuteSqlCommand(@"EXEC sp_getapplock @Resource={0}, @LockOwner={1}, 
                @LockMode={2} , @LockTimeout={3};", resource, "Transaction", "Exclusive", 15000);
}

public class NumberingConfiguration
{
    public bool Enabled { get; set; }

    public IDictionary<Type, NumberedEntityOption> NumberedEntityOptions { get; } =
        new Dictionary<Type, NumberedEntityOption>();
}

public class NumberedEntityOption
{
    public string Prefix { get; set; }
    public int Start { get; set; } = 1;
    public int IncrementBy { get; set; } = 1;
}

public static void AddNumbering(this IServiceCollection services,
    IDictionary<Type, NumberedEntityOption> options)
{
    services.Configure<NumberingConfiguration>(configuration =>
    {
        configuration.Enabled = true;
        configuration.NumberedEntityOptions.AddRange(options);
    });
    
    services.AddTransient<IPreActionHook, NumberingPreInsertHook>();
}

services.AddNumbering(new Dictionary<Type, NumberedEntityOption>
{
    [typeof(Task)] = new NumberedEntityOption
    {
        Prefix = "T_",
        Start = 1000,
        IncrementBy = 5
    }
});

public class Task : TrackableEntity, IAggregateRoot, INumberedEntity
{
    public const int MaxTitleLength = 256;
    public const int MaxDescriptionLength = 1024; 

    public string Title { get; set; }
    public string NormalizedTitle { get; set; }
    public string Description { get; set; }
    public TaskState State { get; set; } = TaskState.Todo; 
    public byte[] RowVersion { get; set; }
    public string Number { get; set; }
}

1. ViewUsers 
   
2. CreateUser 
   
3. EditUser 
   
4. DeleteUser 
   

npm install angular2-permission --save

import { Ng2Permission } from 'angular2-permission';
@NgModule({
  imports: [
    Ng2Permission
  ]
})

import { PermissionService } from 'angular2-permission';
@Component({
    […]
})
export class LoginComponent implements OnInit {
    constructor(private _permissionService: PermissionService) { 
        this._permissionService.define(['ViewUsers', 'CreateUser', 'EditUser', 'DeleteUser']);
    }
}

import { PermissionGuard, IPermissionGuardModel } from 'angular2-permission';
[…]
const routes: Routes = [
    {
        path: 'login',
        component: LoginComponent,
        children: []
    },
    {
        path: 'users',
        component: UserListComponent,
        canActivate: [PermissionGuard],
        data: {
            Permission: {
                Only: ['ViewUsers'],
                RedirectTo: '403'
            } as IPermissionGuardModel
        },
        children: []
    },
    {
        path: 'users/create',
        component: UserCreateComponent,
        canActivate: [PermissionGuard],
        data: {
            Permission: {
                Only: ['CreateUser'],
                RedirectTo: '403'
            } as IPermissionGuardModel
        },
        children: []
    },
    {
        path: '403',
        component: AccessDeniedComponent,
        children: []
    }
];

@NgModule({
    imports: [RouterModule.forRoot(routes)],
    exports: [RouterModule]
})
export class AppRoutingModule { }

{
    path: 'users/create',
    component: UserCreateComponent,
    canActivate: [PermissionGuard],
    data: {
        Permission: {
            Only: ['Admin', 'CreateUser'],
            RedirectTo: '403'
        } as IPermissionGuardModel
    },
    children: []
}

<button type="button" [hasPermission]="['DeleteUser']">
  <span aria-hidden="true"></span>
  Delete
</button>

<button type="button" [hasPermission]="[ 'Admin', 'DeleteUser']">
  <span aria-hidden="true"></span>
  Delete
</button>

<button type="button" [exceptPermission]="['GeustUser']">
  <span aria-hidden="true"></span>
  Delete
</button>

<button type="button" 
  [hasPermission]="['GeustUser']"
  onAuthorizedPermission="enable"
  onUnauthorizedPermission="disable">
  <span aria-hidden="true"></span>
  Delete
</button>

@Component({
    selector: 'app-user-list',
    templateUrl: './user-list.component.html',
    styleUrls: ['./user-list.component.css']
})
export class UserListComponent {

  constructor() { }

  OnAuthorizedPermission(element: ElementRef) {
    element.nativeElement.style.visibility ="inherit";
  }

  OnUnauthorizedPermission(element: ElementRef) {
    element.nativeElement.style.visibility = "hidden";    
  }
}

<button 
  [hasPermission]="['CreateUser']"
  [onAuthorizedPermission]="OnAuthorizedPermission"
  [onUnauthorizedPermission]="OnUnauthorizedPermission">
  <span aria-hidden="true"></span>
  Add New User
</button>

• فعال سازی فشرده سازی
• انتقال لاگ‌ها به یک سیستم راه دور
• حذف لاگ فایل‌های قدیمی از طریق اسکریپت نویسی
• حذف لاگ فایل‌های قدیمی توسط IIS Log File Cleaner

این روش ساده‌ترین روش موجود برای مدیریت لاگ هاست ولی روش نهایی نیست و باز به مرور زمان این روش هم کارایی خودش را از دست خواهد داد. این روش بیشتر شبیه خرید زمان می‌باشد تا اینکه یک راه حل نهایی برای حل مشکل باشد. البته این را هم باید مدنظر داشت که موقع تیک زدن گزینه بالا عملیات فشرده سازی باعث کند شدن سرعت کامپیوتر در حین آغاز عمل ذخیره سازی لاگ فایل‌ها هم خواهد شد. پس اگر قصد چنین کاری ذا دارید در ساعاتی که سرور کمترین فشار از طرف کاربران را دارد یا اصطلاحا پیک کاری آن پایین است انجامش دهید.

انتقال لاگ فایل‌ها به یک سیستم راه دور

همانطور که در بالا اشاره کردیم محل پیش فرض ذخیره سازی لاگ‌ها درمسیر

%SystemDrive%\inetpub\logs\LogFiles

قرار دارد و این محل ذخیره سازی برای هر سرور یا حتی یک وب سایت خاص در صفحه تنظیمات Logging مشخص شده است و شما در میتوانید این لاگ‌ها را حتی برای کل سرور یا مربوط به یک سایت خاص، به سروری دیگر انتقال دهید. این امکان می‌تواند به امنیت سیستم هم کمک فراوانی کند تا اگر دیسک محلی Local Disk هم دچار مشکل شد، باز خواندن لاگ فایل‌ها میسر باشد و با استفاده از ابزارهای تحلیل لاگ فایل ها، آن‌ها را مورد بررسی قرار دهیم. برای تغییر محل ذخیره سازی لاگ‌ها به یک سیستم راه دور، راه حل زیر را طی کنید.

در IIS وب سایتی را که میخواهید لاگ آن انتقال یابد، انتخاب کنید؛ یا اگر لاگ کل سیستم IIS را میخواهید انتقال بدهید نام سرور را در لیست درختی انتخاب کنید و از ماژول‌های سمت راست، ماژول Logging را انتخاب کنید و در قسمت Directory که محل ذخیره سازی فعلی لاگ‌ها را نوشته شده است، به صورت UNC آدرس دهی کنید. در آدرس زیر اولی نام سرور است Contoso-server1\\ و دومی هم Logs نام پوشه‌ای که به اشتراک گذاشته شده است.

حذف لاگ فایل‌های قدیمی با استفاده از اسکریپت

با این روش میتوانید لاگ فایل هایی را که بعد از مدتی معین که دلخواه شما هست، از سیستم حذف نمایید و اگر این اسکریپت را زمان بندی خودکار نمایید، می‌توانید از مراقبت مداوم و ثابت این کار نیز رها شوید.

با ستفاده از VBScript بررسی می‌کنیم که اگر مثلا عمر لاگ فایل به 30 روز رسیده است، باید حذف شوند. خط دوم کد زیر نهایت عمر یک لاگ فایل را مشخص می‌کند:

sLogFolder = "c:\inetpub\logs\LogFiles"
iMaxAge = 30   'in days
Set objFSO = CreateObject("Scripting.FileSystemObject")
set colFolder = objFSO.GetFolder(sLogFolder)
For Each colSubfolder in colFolder.SubFolders
        Set objFolder = objFSO.GetFolder(colSubfolder.Path)
        Set colFiles = objFolder.Files
        For Each objFile in colFiles
                iFileAge = now-objFile.DateCreated
                if iFileAge > (iMaxAge+1)  then
                        objFSO.deletefile objFile, True
                end if
        Next
Next

اسکریپت بالا تمامی subfolder‌ها را برای همه سایت‌ها بررسی کرده و لاگ‌های آنان را حذف می‌کند. ولی اگر دوست دارید این عملیات را تنها به یک وب سایت محدود کنید، باید مسیر را در خط اول دقیق‌تر مشخص کنید.

برای اجرای دستی اسکریپت در cmd تایپ کنید:

cscript.exe c:\scripts\retentionscript.vbs

ولی اگر میخواهید این اسکریپت در هر دوره‌ی زمانی خاص اجرا شود، یا زمان بندی Scheduling گردد، دیگر مجبور نیستید هر بار به فکر نگهداری از لاگ‌ها باشید.

زمان بندی اجرای اسکریپت

server manager (قابل تست در ویندوزهای سرور)  را باز کرده و از منوی Tools گزینه Task Scheduler را انتخاب کنید و در قسمت Actions گزینه Create Task را انتخاب نمایید. در کادر باز شده نام "Delete Log Files " را برای مثال برگزینید و در قسمت Security هم کاربری که اجازه اجرای اسکریپت را دارد مشخص کنید.

برگه Triggers را انتخاب کرده و گزینه New را انتخاب کنید و عملیات زمان بندی را تنظیم کنید و حتما بعد از زمان بندی مطمئن باشید که تیک Enabled فعال است.

در برگه Actions هم گزینه New را انتخاب کنید؛ در کادر باز شده از لیست Start a program را انتخاب کرده و در قسمت Program\script، دستور cscript را ذکر نمایید و به عنوان آرگومان ورودی Add arguments  هم مسیر اسکریپت خود را ذکر نمایید و کادر را تایید کنید.

برای آغاز زمان بندی در لیست وظیفه‌های فعال active task pane، وظیفه ای که الان ساخته اید را اجرا کرده و به مسیر ذخیره لاگ‌ها رفته و می‌بینید که لاگ‌های مورد نظر حذف شده‌اند؛ پس از صحت اجرای اسکریپت مطمئن می‌شویم. دوباره به لیست وظایف رفته و گزینه End را بزنید تا وظیفه، در حالت Ready قرار گیرد تا از همین الان فرایند زمان بندی اجرای اسکریپت آغاز شود.

حذف لاگ فایل‌ها با استفاده از IIS Log Cleaner Tools

ساده‌ترین ابزار برای مدیریت حذف لاگ فایل هاست که هر یک ساعت یکبار اجرا شده و لاگ فایل‌های تاریخ گذشته را که زمانش را شما تعیین می‌کنید، به سمت سطل زباله که البته درستش بازیافت است Recycle Bin انتقال میدهد تا از ضرر از دست دادن لاگ‌ها جلوگیری کند که بعدا شما میتوانید آن‌ها را به صورت دستی حذف کنید. همچنین عملیات خودکار حذف را نیز می‌توان متوقف نمود.

ابتدا برنامه را از اینجا  دانلود کنید. موقعیکه برنامه را اجرا کنید، در نوتیفیکیشن taskbar می‌نشیند و برنامه با یک پیغام به شما اعلام می‌کند، این اولین بار است که برنامه را باز کرده‌اید. پس یک سر به setting آن بزنید؛ با انتخاب گزینه‌ی settings برنامه بسته شده و فایل Settings.txt برای شما باز می‌شود که مدت زمان عمر لاگ فایل و مسیر ذخیره آن‌ها، از شما پرسیده می‌شود که مقدار عمر هر لاگ فایل به طور پیش فرض 30 روز و مسیر ذخیره‌ی لاگ‌ها همان مسیر پیش فرض IIS است که اگر شما دستی آن را تغییر داده اید، با پرسیدن آن، از محل لاگ‌ها اطمینان کسب می‌کند. در صورتی که قصد تغییری را در فایل، دارید آن را تغییر داده و ذخیره کنید و برنامه را مجددا اجرا کنید.

نکات نهایی در مورد این برنامه :

• اگر از ابزار IIS Cleaner Tool استفاده می‌کنید باید دستی سطل بازیافت را هم پاک کنید و هم اینکه میتوانید یک محدودیت حجمی برای Recycle Bin قرار دهید که اگر به یک حدی رسید، خودکار پاک کند تا مشکلی برای سیستم عامل ایجاد نشود که البته به طور پیش فرض چنین است.
• برنامه بالا به طور پیش فرض ریشه‌ی لاگ‌ها را حذف می‌کند. پس اگر میخواهید فقط سایت خاصی را مد نظر داشته باشد، آدرس دایرکتوری آن را اضافه کنید. البته چون این برنامه فقط روی یک دایرکتوری کار می‌کند و شما چند وب سایت دارید و مثلا میخواهید سه تای آن‌ها را پاکسازی کنید، چاره‌ی جز استفاده از اسکریپت‌های با زمان بندی ندارید.
• برنامه‌ی بالا فقط فایل هایی با پسوند log را به سطل بازیافت انتقال می‌دهد.
• برنامه‌ی بالا یک سرویس نیست و باید به طور دستی توسط کاربر اجرا گردد. پس اگر ریست هم شد باید دستی اجرا شود یا آن را به داخل پوشه startup بکشید.
• برنامه برای اجرایش نیاز به لاگین کاربر و مجوز نوشتن در آن پوشه را دارد تا به درستی کار کند.