استفاده از Async و Await در برنامههای ASP.NET MVC
علت استفاده از اکشن متدهای async در ASP.NET MVC
اگر نیاز دارید که برنامهی وبی، به شدت مقیاس پذیر را تولید کنید، باید بتوانید مجموعه تردهای سیستم را تا حد ممکن مشغول به کار و سرویس دهی نگه دارید. در برنامههای وب ASP.NET تنها تعداد مشخصی ترد، برای پاسخ دهی به درخواستهای رسیده، همواره مشغول به کار میباشند. در اینجا اگر این تردها را برای مدت زمان زیادی جهت اعمال IO مشغول نگه داریم، دست آخر به سیستمی خواهیم رسید که تردهای مفید آن، جهت پایان عملیات مرتبط بیکار شدهاند و دیگر ASP.NET قادر نیست از آنها جهت پاسخدهی به سایر درخواستهای رسیده استفاده کند.
برای مثال یک اکشن متد را درنظر بگیرید که نیاز است با یک وب سرویس، برای دریافت نتیجه کار کند. اگر این عملیات اندکی طول بکشد، به همین میزان ترد جاری درحال پردازش این درخواست، بیکار شده و منتظر دریافت پاسخ خواهد ایستاد و اگر به همین ترتیب تعداد تردهای بیکار، بیشتر و بیشتر شوند، دیگر سیستم قادر نخواهد بود به درخواستهای جدید رسیده پاسخ دهد و ASP.NET مجبور خواهد شد این درخواستها را در صف قرار دهد تا بالاخره زمانی این تردها آزاد شده و قابل استفادهی مجدد گردند. برای رفع این مشکل، استفاده از اعمال غیرهمزمان ابداع گردیدند تا در آنها ترد مورد استفاده جهت پردازش درخواست رسیده را آزاد کرده و به این ترتیب دیگر نیازی نباشد تا تردجاری، تا پایان عملیات IO بلاک شده و بدون استفاده باقی بماند.
در ASP.NET MVC 3 برای نوشتن اکشن متدهای async میبایستی از روش قدیمی مدلهای Async در دات نت مانند APM استفاده میشد و همچنین کنترلر جاری بجای ارث بری از کلاس Controller میبایستی از کلاس AsyncController مشتق میشد. به علت سخت بودن استفاده از آن، این روش و کنترلرهای async در نگاش 3 آن آنچنان مقبولیت و استفادهی گستردهای نیافتند. چون هر اکشن متد تبدیل میشد به دو قسمت Begin و End متداول روشهای APM. سپس در کشن متد دومی، نتیجهی این عملیات به View بازگشت داده میشد.
از ASP.NET MVC 4 به بعد، خالی کردن تردهای سیستم و استفادهی مجدد و مشغول به کار نگه داشتن مداوم آنها با استفاده از امکانات توکار زبانهایی مانند سیشارپ 5، سادهتر و خواناتر شدهاست.
البته باید دقت داشت که این بحث صرفا سمت سرور بوده و ارتباطی به مباحث غیرهمزمان سمت کلاینت، مانند Ajax ندارد (A در Ajax نیز به معنای Async است) و از دید مصرف کنندهی نهایی، نامرئی میباشد. کار Aajx در سمت کلاینت نیز خالی کردن ترد UI مرورگر است (و نه سرور) و در نهایت تهیهی برنامههایی با قابلیت پاسخدهی بهتر.
نوشتن اکشن متدهای Async در ASP.NET MVC
اولین کاری که باید صورت گیرد، اندکی تغییر امضای اکشن متدهای متداول است:
public ActionResult Index()
public async Task<ActionResult> Index()
زمانیکه به امضای متدی، async اضافه میشود، یعنی جایی در داخل بدنهی آن باید await بکار رود:
using System.Net.Http; using System.Threading.Tasks; using System.Web.Mvc; namespace Async11.Controllers { public class HomeController : Controller { public async Task<ActionResult> Index() { var url = "https://www.dntips.ir"; var client = new HttpClient(); // make sure you have an assembly reference to System.Net.Http.dll client.DefaultRequestHeaders.UserAgent.ParseAdd("Test Async"); var result = await client.GetStringAsync(url); return View(result); } } }
یک نکته در مورد WCF 4.5
از WCF 4.5 به بعد، در صفحهی معروف Add service references آن، با کلیک بر روی گزینهی advanced و تنظیمات سرویس، امکان انتخاب گزینهی Create task based operations نیز وجود دارد. این مورد دقیقا برای سهولت استفاده از آن با async و await سیشارپ 5 و مدل TAP آن طراحی شدهاست.
تعیین timeout در اکشن متدهای async
برای مشخص سازی صریح timeout در اکشن متدهای غیرهمزمان، میتوان از ویژگی خاصی به نام AsyncTimeout به نحو ذیل استفاده کرد:
[AsyncTimeout(duration: 1200)] public async Task<ActionResult> Index(CancellationToken ct)
استفاده از قابلیتهای غیرهمزمان EF 6 به همراه ASP.NET MVC 5
EF 6 به همراه یک سری متد و همچنین متد الحاقی جدید است که اعمال Async را پشتیبانی میکنند. اگر در حین انتخاب گزینهی ایجاد کنترلر جدید، گزینهی MVC 5 Controller with views, using EF را انتخاب کنید، امکان تولید اکشن متدهای async نیز به صورت پیش فرض پیش بینی شدهاست:
public async Task<ActionResult> Index() { var model = await db.Books.ToListAsync(); return View(model); }
به علاوه متد Find اکنون معادل FindAsync نیز دارد و همچنین SaveChanges دارای معادل غیرهمزمانی شدهاست به نام SaveChangesAsync .
البته باید دقت داشت که برای Where معادل Async ایی طراحی نشدهاست؛ زیرا نوع IQueryable صرفا یک عبارت است و اجرای آن تا زمانیکه ToList، First و امثال آن فراخوانی نشوند، به تعویق خواهد افتاد.
OpenCVSharp #10
هیستوگرام یک تصویر، توزیع میزان روشنایی آن تصویر را نمایش میدهد و در آن تعداد نقاط قسمتهای روشن تصویر، ترسیم میشوند. محاسبهی هیستوگرام تصاویر در حین دیباگ الگوریتمهای پردازش تصویر، کاربرد زیادی دارند.
OpenCV به همراه متد توکاری است به نام cv::calcHist که قادر است هیستوگرام تعدادی آرایه را محاسبه کند و در C++ API آن قرار دارد. البته هدف اصلی این متد، انجام محاسبات مرتبط است و در اینجا قصد داریم این محاسبات را نمایش دهیم.
تغییر میزان روشنایی و وضوح تصاویر در OpenCV
همانطور که عنوان شد، کار هیستوگرام تصاویر، نمایش توزیع میزان روشنایی نقاط و اجزای آنها است. بنابراین میتوان جهت مشاهدهی تغییر هیستوگرام محاسبه شده با تغییر میزان روشنایی و وضوح تصویر، از متد ذیل کمک گرفت:
private static void updateBrightnessContrast(Mat src, Mat modifiedSrc, int brightness, int contrast) { brightness = brightness - 100; contrast = contrast - 100; double alpha, beta; if (contrast > 0) { double delta = 127f * contrast / 100f; alpha = 255f / (255f - delta * 2); beta = alpha * (brightness - delta); } else { double delta = -128f * contrast / 100; alpha = (256f - delta * 2) / 255f; beta = alpha * brightness + delta; } src.ConvertTo(modifiedSrc, MatType.CV_8UC3, alpha, beta); }
پس از اینکه متد تغییر وضوح تصویر اصلی را تهیه کردیم، میتوان به پنجرهی نمایش تصویر اصلی، دو tracker جهت دریافت brightness و contrast اضافه کرد و به این ترتیب امکان نمایش پویای تغییرات را مهیا نمود:
using (var src = new Mat(@"..\..\Images\Penguin.Png", LoadMode.AnyDepth | LoadMode.AnyColor)) { using (var sourceWindow = new Window("Source", image: src, flags: WindowMode.AutoSize | WindowMode.FreeRatio)) { using (var histogramWindow = new Window("Histogram", flags: WindowMode.AutoSize | WindowMode.FreeRatio)) { var brightness = 100; var contrast = 100; var brightnessTrackbar = sourceWindow.CreateTrackbar( name: "Brightness", value: brightness, max: 200, callback: pos => { brightness = pos; updateImageCalculateHistogram(sourceWindow, histogramWindow, src, brightness, contrast); }); var contrastTrackbar = sourceWindow.CreateTrackbar( name: "Contrast", value: contrast, max: 200, callback: pos => { contrast = pos; updateImageCalculateHistogram(sourceWindow, histogramWindow, src, brightness, contrast); }); brightnessTrackbar.Callback.DynamicInvoke(brightness); contrastTrackbar.Callback.DynamicInvoke(contrast); Cv2.WaitKey(); } } }
پنجرهی دومی نیز به نام هیستوگرام در اینجا تعریف شدهاست. در این پنجره قصد داریم هیستوگرام تغییرات پویای تصویر اصلی را نمایش دهیم.
روش محاسبهی هیستوگرام تصاویر و نمایش آنها در OpenCVSharp
کدهای کامل محاسبهی هیستوگرام تصویر اصلی تغییر یافته (modifiedSrc) و سپس نمایش آنرا در پنجرهی histogramWindow، در ادامه ملاحظه میکنید:
private static void calculateHistogram1(Window histogramWindow, Mat src, Mat modifiedSrc) { const int histogramSize = 64; int[] dimensions = { histogramSize }; // Histogram size for each dimension Rangef[] ranges = { new Rangef(0, histogramSize) }; // min/max using (var histogram = new Mat()) { Cv2.CalcHist( images: new[] { modifiedSrc }, channels: new[] { 0 }, mask: null, hist: histogram, dims: 1, histSize: dimensions, ranges: ranges); using (var histogramImage = (Mat)(Mat.Ones(rows: src.Rows, cols: src.Cols, type: MatType.CV_8U) * 255)) { // Scales and draws histogram Cv2.Normalize(histogram, histogram, 0, histogramImage.Rows, NormType.MinMax); var binW = Cv.Round((double)histogramImage.Cols / histogramSize); var color = Scalar.All(100); for (var i = 0; i < histogramSize; i++) { Cv2.Rectangle(histogramImage, new Point(i * binW, histogramImage.Rows), new Point((i + 1) * binW, histogramImage.Rows - Cv.Round(histogram.Get<float>(i))), color, -1); } histogramWindow.Image = histogramImage; } } }
پس از محاسبهی هیستوگرام، یک تصویر خالی پر شدهی با عدد یک را توسط متد Mat.Ones ایجاد میکنیم. این تصویر به عنوان منبع تصویر هیستوگرام نمایش داده شده، مورد استفاده قرار میگیرد. سپس نیاز است اطلاعات محاسبه شده، در مقیاسی قرار گیرند که قابل نمایش باشد. به همین جهت با استفاده از متد Normalize، آنها را در مقیاس و بازهی ارتفاع تصویر، تغییر اندازه خواهیم داد. سپس به کمک متد مستطیل، خروجی آرایه هیستوگرام را در صفحه، با رنگ خاکستری مشخص شده توسط متد Scalar.All ترسیم خواهیم کرد.
همانطور که در این تصویر ملاحظه میکنید، با کدرتر شدن تصویر اصلی، هیستوگرام آن، توزیع روشنایی کمتری را نمایش میدهد.
کدهای کامل این مثال را از اینجا میتوانید دریافت کنید.
- Grid Panel
- Stack Panel
- Dock Panel
- Wrap Panel
- Canvas Panel
StackPanel
<StackPanel> <TextBlock Margin="10" FontSize="20">How do you like your coffee?</TextBlock> <Button Margin="10">Black</Button> <Button Margin="10">With milk</Button> <Button Margin="10">Latte machiato</Button> <Button Margin="10">Chappuchino</Button> </StackPanel>
نکتهی مهم اینکه میتوانید در اینجا از یک nested layout هم استفاده کنید بدین صورت که یک layout را داخل یک layout دیگر قرار دهید. کد زیر ترکیب دو stack panel را به صورت افقی و عمودی به ما نشان میدهد:
<StackPanel Orientation="Vertical"> <!-- Vertical is the default --> <Label Background="Red">Red 1</Label> <Label Background="LightGreen">Green 1</Label> <StackPanel Orientation="Horizontal"> <Label Background="Red">Red 2</Label> <Label Background="LightGreen">Green 2</Label> <Label Background="LightBlue">Blue 2</Label> <Label Background="Yellow">Yellow 2</Label> <Label Background="Orange">Orange 2</Label> </StackPanel> <Label Background="LightBlue">Blue 1</Label> <Label Background="Yellow">Yellow 1</Label> <Label Background="Orange">Orange 1</Label> </StackPanel>
Dock Panel
احتمالا به خاطر نامش، نحوه کارش را حدس زده اید. این پنل، اشیاء موجود را در 4 جهت و مرکز میچسباند. مشخص نمودن جهت چسبیده شدن هر کنترل توسط خاصیت DockPanel.Dock صورت میگیرد و مقدار Left، مقدار پیش فرض است. در صورتی که بخواهید المانی را در مرکز بچسبانید باید آن را به عنوان آخرین المان معرفی کرده و در Dock Panel مقدار خاصیت LastChildFill را با True برابر کنید.
<DockPanel LastChildFill="True"> <Button Content="Dock=Top" DockPanel.Dock="Top"/> <Button Content="Dock=Bottom" DockPanel.Dock="Bottom"/> <Button Content="Dock=Left"/> <Button Content="Dock=Right" DockPanel.Dock="Right"/> <Button Content="LastChildFill=True"/> </DockPanel>
به نحوهی تعریف خاصیت DockPanel.Dock دقت کنید به این نوع خاصیتها، Attached Dependency Property (شاید در فارسی بتوانیم خاصیتهای وابستگی متصل صدا بزنیم) میگویند. این خاصیتها نوع خاصی از خاصیتهای وابستگی هستند که به شما اجازه میدهند مقداری را به شیءایی نسبت دهید که آن شیء چیزی در مورد آن نمیداند. بهترین مثال در مورد این ویژگی، پنلها هستند که یکی از موارد استفادهی از آن را در بالا میبینید. هر پنل میتواند تا بی نهایت المان فرزند داشته باشد که هر المان باید خواصش توسط پنل مشخص گردد. ولی اگر پنل ما تعداد زیادی فرزند داشته باشد، نوشتن خواص هر کدام از فرزندها داخل تگ پنل، کاری غیر ممکن است. اینجاست که این نوع خاصیتها خودشان را نشان میدهند. پس به این نحو مقادیر، داخل کنترل هر تگ تعریف میشود ولی توسط پنل مورد استفاده قرار میگیرد. نحوهی نوشتن این نوع خاصیت: ابتدا یک پیشوند از نوع تگ پنل را در ابتدا آورده و سپس بعد از .(نقطه) نام خاصیت را ذکر میکنیم.
نحوهی تعریف این نوع خاصیتها در یک کلاس به صورت زیر است که برای شیء یا پنل canvas میباشد:
public static readonly DependencyProperty TopProperty = DependencyProperty.RegisterAttached("Top", typeof(double), typeof(Canvas), new FrameworkPropertyMetadata(0d, FrameworkPropertyMetadataOptions.Inherits)); public static void SetTop(UIElement element, double value) { element.SetValue(TopProperty, value); } public static double GetTop(UIElement element) { return (double)element.GetValue(TopProperty); }
<Button Content="Dock=Top" DockPanel.Dock="Top"/> <Button Content="Dock=Bottom" DockPanel.Dock="Bottom"/> <Button Content="Dock=Left"/> <Button Content="Dock=Left2"/> <Button Content="Right2" DockPanel.Dock="Right"/> <Button Content="Dock=Right" DockPanel.Dock="Right"/> <Button Content="LastChildFill=True"/>
Wrap Panel
این پنل بسیار شبیه StackPanel هست ولی مثل آن اشیاء را در یک سطر یا ستون ادامه نمیدهد؛ بلکه با رسیدن به انتهای پنجره، سطر یا ستون جدیدی را آغاز میکند. در stack panel با پایان پنجره، ادامه اشیا آن قابل مشاهده نبود ولی در این شیء با اتمام و رسیدن به لبهی پنجره، اشیاء در سر جدید (افقی) یا ستون جدید (عمودی) نمایش داده میشوند. این پنلها میتوانند در ساخت تبها و نوار ابزار استفاده شوند.
Canvas Panel
پایهایترین layout موجود در WPF است. موقعیت قرارگیری المانهای فرزندش بر اساس نقاط تعیین شده است.این پنل بیشتر برای رسم اشکال و گرافیک دو بعدی مناسب است و اصلا برای قرارگیری کنترلهای WPF روی آن توصیه نمیشود و مشکل winformها در آن رخ خواهد داد.
شروع ترسیم یک شکل دو بعدی روی آن بر اساس دوتا از چهار "خاصیتهای وابستگی متصل" صورت میگیرد که به شرح زیر هستند:
- Canvas.LEFT
- Canvas.RIGHT
- Canvas.TOP
- Canvas.BOTTOM
نمونه از کد نوشته شده آن به صورت زیر است:
<Canvas> <Rectangle Canvas.Left="40" Canvas.Top="31" Width="63" Height="41" Fill="Blue" /> <Ellipse Canvas.Left="130" Canvas.Top="79" Width="58" Height="58" Fill="Blue" /> <Path Canvas.Left="61" Canvas.Top="28" Width="133" Height="98" Fill="Blue" Stretch="Fill" Data="M61,125 L193,28"/> </Canvas>
ترتیب قرارگیری اشکال روی هم در canvas به ترتیبی انجام میگیرد که در XAML نوشته اید ولی میتوان با استفاده از خاصیت Canvas.ZIndex این ترتیب را تغییر داد.
<Canvas> <Ellipse Fill="Green" Width="60" Height="60" Canvas.Left="30" Canvas.Top="20" Canvas.ZIndex="1"/> <Ellipse Fill="Blue" Width="60" Height="60" Canvas.Left="60" Canvas.Top="40"/> </Canvas>
ViewBox
نمونهی کد زیر را تست کنید تا تفاوت بین دو Button را ببینید:
<StackPanel Orientation="Vertical"> <Button Content="Test" /> <Viewbox Stretch="Uniform"> <Button Content="Test" /> </Viewbox> </StackPanel>
در بخش دوم Layoutها مبحث گرید و ساخت Layout اختصاصی و تعدادی از خاصیتها را بررسی خواهیم کرد.
همانطور که در قسمت قبل گفته شد، در این قسمت با روش کار jQuery Mobile و pluginهای مربوط به Cordova آشنا خواهیم شد.
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8"> <title>Title</title> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1">
روال کار jQuery Mobile
از آنجایی که مستندات jQuery Mobile به قدر کافی کامل هست، نیازی نیست تا در مورد تک تک آنها مثال بزنیم و از اصل مطلب دور شویم. در هر مثالی که زده خواهد شد، در صورت استفاده از ویجتی خاص، با آن آشنا خواهیم شد.
لیست کامل اتریبیوتهای -data به همراه مقادیری که میپذیرند
شما میتوانید از امکانات Theme Roller برای شخصی سازی تمهای مورد نیاز استفاده کنید.
Cordova Plugins
از این قسمت http://plugins.cordova.io/#/viewAll و این قسمت http://plugreg.com/plugins میتوانید سراغ پلاگینهای مورد نیاز خود بگردید. برای مثال وارد بخش کانفیگ پروژه شده و از قسمت plugins و تب Core یکسری از پلاگینهایی را که در Cordova گنجانده شده است، مشاهده میکنید. با کلیک بر روی دکمهی Add میتوانید آن را دانلود کرده و از APIهای آن استفاده کنید.
برای مثال پلاگین Notification را به پروژه اضافه میکنم. سپس یک فایل js را با نام custom.js به فولدر scripts در ریشه پروژه اضافه کرده و محتوای فایلهای index.html , custome.js را به شکل زیر در نظر میگیرم:
$(function() { $("#alert").on('tap', function(event) { navigator.notification.alert("اطلاعات ذخیره شد",null, "alert", "تایید"); }); $("#prompt").on('tap', function(event) { navigator.notification.prompt("برای تائید نام خود را وارد کنید", onPrompt, "prompt", "تایید", "لغو"],"نام خود"]); }); function onPrompt(results) { navigator.notification.alert(results.buttonIndex + "\n" + results.input1, null); } $("#confirm").on('tap', function(event) { navigator.notification.confirm("حذف انجام شود؟", onConfirm, "confirm", ["بله", "خیر", "نمیدانم"]); }); function onConfirm(buttonIndex) { navigator.notification.alert(buttonIndex , null); } $("#beep").on('tap', function(event) { navigator.notification.beep(1); }); });
رخداد tap زمانی صادر میشود که کاربر، دکمهی مورد نظر را لمس کند و یکی از رخدادهای jQuery Mobile میباشد. بعد از نصب پلاگین Notification، با استفاده از navigator.notification میتوانید به متدهای مورد نظر که در بالا مشخص است، دسترسی پیدا کنید.
برای آشنایی با این پلاگین میتوانید داکیومنت آن را مطالعه کنید.
در کد بالا با استفاده از متدهای callback توانستهایم اطلاعاتی در مورد نوع عملکرد کاربر با notification ما بدست آوریم.
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8" /> <title>CordovaApp01</title> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1"/> <!-- CordovaApp01 references --> <link href="css/index.css" rel="stylesheet" /> <link href="jquery.mobile.rtl/css/themes/default/rtl.jquery.mobile-1.4.0.css" rel="stylesheet" /> </head> <body> <div data-role="page" id="page1"> <div data-role="header"> <h2> تست پلاگین Notification </h2> </div> <div data-role="content"> <a href="#page2" data-transition="pop" data-rel="dialog" data-role="button" data-inline="true" data-icon="back">page 2</a> <button data-role="button" id="alert" data-inline="true" >alert</button> <button data-role="button" id="confirm" data-inline="true">confirm</button> <button data-role="button" id="beep" data-inline="true" >beep</button> <button data-role="button" id="prompt" data-inline="true" >prompt</button> </div> <div data-role="footer"> <h2>من فوتر هستم</h2> </div> </div> <div data-role="page" id="page2"> <div data-role="header"> <h1>Header</h1> </div> <div data-role="content"> Content </div> <div data-role="footer"> <h1>Footer</h1> </div> </div> <!-- Cordova reference, this is added to your app when it's built. --> <script src="scripts/jquery-2.1.3.min.js"></script> <script src="cordova.js"></script> <script src="scripts/platformOverrides.js"></script> <script src="scripts/index.js"></script> <script src="jquery.mobile.rtl/js/rtl.jquery.mobile-1.4.0.js"></script> <script src="scripts/custom.js"></script> </body> </html>
در کد بالا 4 تا button دیده میشود که ویژگی data-role آنها مقدار button در نظر گرفته شدهاست تا توسط jQuery Mobile به عنوان button شناخته شوند و استایلهای لازم بر روی آنها اعمال گردد. قرار است طبق کد js ایی که نوشتهایم، با لمس کردن هر کدام از دکمهها، notification هایی نمایش داده شوند.
برای اینکار شبیه ساز YouWave را دانلود کرده و نصب کنید. سپس در قسمت toolbar ویژوال، گزینهی Device را به جای شبیه ساز Ripple انتخاب کنید. نرم افزار youwave را اجرا کنید حال اگر برنامه را اجرا کنید با خطای زیر مواجه خواهید شد:
Error447C:\Users\Administrator\Documents\Visual Studio 2013\Projects\CordovaApp-01\CordovaApp-01\bld\Debug\platforms\android\cordova\node_modules\q\q.js:126CordovaApp-01 Error448throw e;CordovaApp-01 Error449^CordovaApp-01 Error450Error : DEP10201 : Failed to deploy to device, no devices found.CordovaApp-01
adb connect localhost:5558
<a href="#page2" data-transition="pop" data-rel="dialog" data-role="button" data-inline="true" data-icon="back">page 2</a>
در مقالهی بعد، به مباحث Database در Cordova خواهیم پرداخت.
ادامه دارد...
قسمت اول
قسمت دوم
در تکمیل قسمتهای فوق بنده میخوام مثالی رو در این رابطه براتون بذارم، هدف از ارائه این مثال اتوماتیک سازی یک فرآیند روتین میباشد، به این صورت که در جایی که بنده مشغول به کار هستم یک سری لایسنس آنتی ویروس برای کلاینتها در یک شبکه با مقیاس متوسط تهیه گردیده است، حال یک نسخه رایگان نیز برای کاربرانی که قصد دارند آنتی ویروس را برای سیستم شخصی خود نصب کنند نیز موجود میباشد که نیاز به آپدیت دارد معمولا آپدیتها هر چند روز یکبار یا هر هفته در دو نسخه 64 و 32 بیتی ارائه میشوند، روال معمول برای دریافت آپدیت مراجعه به سایت و دانلود نسخههای مربوطه میباشد.
حال توسط کتابخانه قدرتمند Quartz.NET این فرآیند روتین را به صورت اتوماتیک میخواهیم انجام دهیم، استفاده از کتابخانه ذکر شده سخت نیست همانطور که در دو مطلب قبلی مرتبط ذکر گردیده، تنها پیاده سازی چندین اینترفیس است و بس.
namespace SymantecUpdateDownloader { using System; using System.IO; using Quartz; using Quartz.Impl; using System.Globalization; public class TestJob : IJob { public void Execute(IJobExecutionContext context) { new Download().Scraping(); } } public interface ISchedule { void Run(); } public class TestSchedule : ISchedule { public void Run() { DateTimeOffset startTime = DateBuilder.FutureDate(2, IntervalUnit.Second); IJobDetail job = JobBuilder.Create<HelloJob>() .WithIdentity("job1") .Build(); ITrigger trigger = TriggerBuilder.Create() .WithIdentity("trigger1") .StartAt(startTime) .WithDailyTimeIntervalSchedule(x => x.OnEveryDay().StartingDailyAt(new TimeOfDay(7, 0)).WithRepeatCount(0)) .Build(); ISchedulerFactory sf = new StdSchedulerFactory(); IScheduler sc = sf.GetScheduler(); sc.ScheduleJob(job, trigger); sc.Start(); } } }
مورد بعدی عملیات دانلود فایل میباشد که در ادامه مشاهده خواهید کرد، صفحه ایی که لینک فایلهای دانلود را ارائه داده است دو نسخه مد نظر ما را در ابتدا لیست کرده است و با استفاده از web scrapingمی توانیم موارد تعیین شده را استخراج کنیم برای این منظور از کتابخانه htmlagilitypack استفاده میکنیم، تطبیق دو مورد(لینک) اول جهت دریافت نسخههای 32 و 64 بیتی به کمک Regular Expression میسر است و همانطور که در شکل زیر مشاهده میکنید از سمت چپ تاریخ به صورت 8 رقم، سه رقم قسمت دوم و ارقام و حروف قسمت سوم است به اضافه پسوند فایل مشخص است :
public class Download { static WebClient wc = new WebClient(); static ManualResetEvent handle = new ManualResetEvent(true); private DateTime myDate = new DateTime(); public void Scraping() { using (WebClient client = new WebClient()) { client.Encoding = System.Text.Encoding.UTF8; var doc = new HtmlAgilityPack.HtmlDocument(); ArrayList result = new ArrayList(); doc.LoadHtml(client.DownloadString("https://www.symantec.com/security_response/definitions/download/detail.jsp?gid=savce")); var tasks = new List<Task>(); foreach (var href in doc.DocumentNode.Descendants("a").Select(x => x.Attributes["href"])) { if (href == null) continue; string s = href.Value; Match m = Regex.Match(s, @"http://definitions.symantec.com/defs/(\d{8}-\d{3}-v5i(32|64)\.exe)"); if (m.Success) { Match date = Regex.Match(m.Value, @"(\d{4})(\d{2})(\d{2})"); Match filename = Regex.Match(m.Value, @"\d{8}-\d{3}-v5i(32|64)\.exe"); int year = Int32.Parse(date.Groups[0].Value); int month = Int32.Parse(date.Groups[1].Value); int day = Int32.Parse(date.Groups[3].Value); myDate = new DateTime( Int32.Parse(date.Groups[1].Value), Int32.Parse(date.Groups[2].Value), Int32.Parse(date.Groups[3].Value)); if (myDate == DateTime.Today) { tasks.Add(DownloadUpdate(m.Value, filename.Value)); } else { MessageBox.Show("امروز آپدیت موجود نیست"); } } } DownloadTask = Task.WhenAll(tasks); } } private static Task DownloadTask; private Task DownloadUpdate(string url, string fileName) { var wc = new WebClient(); return wc.DownloadFileTaskAsync(new Uri(url), @"\\10.1.0.15\SymantecUpdate\\" + fileName); } }
ابتدا توسط متد LoadHtml خط 14 صفحه مورد نظر که حاوی لینکها میباشد رو Load میکنیم، سپس توسط یک حلقه foreach خط 16 مقدار خصوصیت href تمام لینکهای موجود در صفحه را استخراج میکنیم مثلا مقدار خصوصیت href در لینکها به صورت زیر میباشد :
http://definitions.symantec.com/defs/20130622-007-v5i32.exe
http://definitions.symantec.com/defs/20130622-007-v5i64.exe
همانطور که مشخص است در دو مورد فوق تنها نام فایل متفاوت میباشد، همانطور که بحث شد برای نام فایلها هم میتوانیم یک Pattern را به صورت زیر داشته باشیم :
(\d{8}-\d{3}-v5i(32|64)\.exe)
int year = Int32.Parse(date.Groups[0].Value); int month = Int32.Parse(date.Groups[1].Value); int day = Int32.Parse(date.Groups[3].Value);
البته لازم به ذکر است که کدهای فوق مسلما نیاز یه Refactoring دارند منتها هدف از ارائه این مثال آشنایی بیشتر با کتابخانههای فوق میباشد.
نکته آخر اینکه برنامه فوق به حالتهای مختلفی میتواند اجرا گردد مثل یک برنامه وب یا یک سرویس ویندوزی و ... ، بهترین حالت یک سرویس ویندوز میباشد، ولی در حالت خام در حال حاضر یک ویندوز اپلیکیشن ساده میباشد که بر روی سرور RUN شده است که در آینده به صورت یک سرویس ویندوز ارائه خواهد شد.
WinRT چیست؟
مایکروسافت جهت سهولت تولید برنامههای جدید Metro-style ، لمسی (touch-centric) و tablets ویندوز 8 ، اقدام به بازنویسی مجدد Windows-API کرده و نام آنرا WinRT گذاشته است. بنابراین همانند آنچه که در مورد API ویندوز از روز اول پیدایش آن مرسوم بوده، این API جدید، از نوع native (نوشته شده با CPP) میباشد و با کمک دات نت فریم ورک تهیه نشده است. این API جدید مبتنی بر فناوری قدیمی COM است، بنابراین مطابق معمول توسط هر نوع برنامه و سیستمی در ویندوز قابل دسترسی است. تفاوتی نمیکند که CPP یا دلفی باشد یا دات نت. به صورت خلاصه ویندوز 8 دو طراحی جدید (WinRT) و قدیم (Win32 API) را با هم پشتیبانی میکند. اگر آنرا صحیحتر بخواهیم معرفی کنیم، WinRT درحقیقت محصور کنندهی (Wrapper) همان Win32 API سابق است (در پشت صحنه همان dll های سابق ویندوز را بارگذاری و استفاده میکند) جهت تطابق با نیازهای دهه اخیر و سالهای پیش رو.
سازگاری دات نت فریم ورک با WinRT چگونه است؟
اینبار WinRT برخلاف Win32 API (که در زمان ارائه آن اصلا دات نتی در کار نبود)، جهت سازگاری با دات نت طراحی شده است. این طراحی جدید ILDasm metadata را در اختیار برنامه نویسهای دات نت قرار میدهد و به این ترتیب IntelliSense و قابلیتهای Debugging ویژوال استودیو همانند کدهای مدیریت شدهی دات نت جهت برنامه نویسی مبتنی بر WinRT در اختیار برنامه نویسها خواهد بود (فرمت ارائه شده، ECMA 335 metadata format میباشد). همچنین اشیاء COM متعلق به WinRT به خوبی توسط GC (آشغال جمع کن) دات نت جهت مدیریت بهتر حافظه، تحت نظر میباشند.
بنابراین از دیدگاه یک برنامه نویس دات نت، کل WinRT به صورت managed assemblies مشاهده میشود، اینترفیسهای آن همان اینترفیسهای دات نتی خواهند بود و کلاسهای آن نیز به همین ترتیب. این مشکلی بود/هست که با Win32 API در دات نت وجود دارد و دسترسی به آن به این سادگی و یکپارچگی میسر نیست (هر چند تا الان کل اینترفیس آن جهت استفاده در دات نت نیز ترجمه شده است). در اینجا شما ارجاعاتی را به فایلهایی با پسوند winmd یا windows metadata، به پروژهی دات نتی خود اضافه میکنید و سپس CLR قادر خواهد بود تا کلیه اطلاعات لازم جهت کار با WinRT را از آنها استخراج کند (این فایلها در پوشه C:\Program Files (x86)\Windows Kits\8.0\Windows Metadata و C:\Windows\system32\winmetadat ویندوز 8 قابل مشاهده و دسترسی هستند).
تفاوتهای مهم امکانات نمایشی WinRT با Win32 API کدامند؟
تفاوت مهم WinRT با Win32 API از دیدگاه برنامه نویسها، امکان دسترسی بیشتر به آن از طریق زبانهای مختلف میباشد. WinRT همانند Win32 API توسط CPP ، دات نت و سایر روشهای مرسوم دیگر قابل دسترسی و توسعه است. اما اینبار WinRT برخلاف Win32 API ، از طریق HTML و جاوا اسکریپت هم قابل توسعه است. در این حالت کدهای شما توسط Chakra JavaScript engine که از اینترنت اکسپلورر 9 به بعد ارائه شده، اجرا خواهد شد. بنابراین «برفراز» WinRT دو لایه نمایشی (presentation layer) قابل طراحی و دسترسی است. XAML و زبانهای متداول برنامه نویسی موجود مانند سی شارپ و وی بی دات نت و غیره. همچنین HTML/CSS هم مجال ابراز وجود یافته است. البته XAML تنها لایه نمایشی کلیه زبانهای قدیمی موجود مانند سی شارپ، وی بی دات نت، CPP و غیره خواهد بود. به همین جهت Expression Blend جدید نیز از HTML 5 پشتیبانی میکند.
همچنین در WinRT ، قسمتهای GDI و Message loop متداول Win32 API حذف شده است و از DirectX استفاده میکند. برای نمونه کدهای XAML شما توسط DirectX رندر میشود. البته این مطلب جدیدی نیست و از زمان ارائه WPF شاهد این مساله بودهایم.
وضعیت توسعه پذیری WinRT چگونه است؟
علاوه بر اینها، برخلاف Win32 API ، اینبار WinRT قابل توسعه است و Extensions SDK برای آن ارائه شده است.
آیا WinRT شاهد تغییرات امنیتی خاصی هم بوده است؟
نکتهی مهمی که در طراحی WinRT به آن توجه شده است، امنیت میباشد. برنامههای WinRT شبیه به برنامههای سیلورلایت در یک Sandbox اجرا میشوند. به این معنا که جهت ذخیره سازی اطلاعات خود از یک isolated storage استفاده میکنند. برای کار با file system نیاز به تائید کاربر دارند و خلاصه دیگر به سادگی نمیتوان از مرزهای این نوع برنامهها رد شد و سیستم عاملی را root کرد. برای نمونه برنامه نویسهای دات نت دسترسی به فضای نام System.IO.FileStream را دیگر نخواهند داشت و تنها قسمتی از دات نت «برفراز» WinRT و مدل امنیتی جدید آن معنا پیدا میکند. همچنین برفراز این API جدید، تولید مثلا Device drivers هم دیگر معنا پیدا نمیکند. این محدودیتهای امنیتی برای برنامه نویسهای native هم وجود دارد و تفاوتی نمیکند. کلا برنامههای جدید Metro-style در یک قرنطینهی کامل امنیتی اجرا میشوند. برای مثال اگر برنامهای نیاز به دسترسی به یک WebCam را داشته باشد، همانند برنامههای سیلورلایت ابتدا باید کاربر تائید کرده و سپس برنامه مجوز امنیتی کار با مثلا یک WebCam را خواهد یافت. همچنین تمام برنامههای جدید Metro-style باید جهت ارائه در فروشگاه جدید ویندوز 8، دارای امضای دیجیتال معتبر نیز باشند.
آیا جهت توسعهی برنامههای چندریسمانی و غیرهمزمان تمهیدات خاصی در WinRT پیشبینی شده است؟
در طراحی جدید WinRT به اعمال asynchronous به شدت توجه شده است. هر عملی که بیش از 50 میلی ثانیه طول بکشد به صورت خودکار تبدیل به یک عمل asynchronous خواهد شد تا برنامهها مرتبا در حین اجرای اعمال زمانبر هنگ نکرده و ترد اصلی برنامه را بلاک نکنند. علاوه بر اینها WinRT از طریق IAsyncOperation interface خود، امکان استفاده از واژههای جدید کلیدی async/await سی شارپ 5 را نیز مهیا میسازد.
آیا WinRT آمده است تا جایگزینی برای دات نت و سیلورلایت و امثال آن باشد؟
خیر. WinRT نگارش دوم Win32 API است با هدف توسعه پذیری، استفاده از دایرکت ایکس و فناوریهای جدید که عموما از شتاب دهندههای سخت افزاری هم بهرهمند هستند بجای GDI سابق، استفاده سادهتر در زبانهای دیگر به کمک فایلهای استاندارد Windows Meta data آن میباشد. همچنین این API جدید دسترسی به امکانات ویندوز را هم توسط HTML و جاوا اسکریپت، علاوه بر امکانات مهیای سابق میسر ساخته است. هم اکنون نگارش 4 و نیم دات نت در ویندوز 8 ارائه شده است و توسط هر دو سیستم سابق و جدید قابل استفاده میباشد. البته باید در نظر داشت که جهت استفاده از WinRT به دلایل محدودیتهای امنیتی اعمال شده به آن و همچنین استفاده از XAML به تنها عنوان لایه نمایشی سیستمهای متداول غیر HTML ایی، دات نت فریم ورک به امکانات و کلاسهای کمتری نسبت به حالت متداول کار با آن، دسترسی دارد (جهت درک بهتر این محدودیتها میتوان به طراحی سیلورلایت مراجعه کرد). این را هم باید اضافه کرد که ویندوز 8 توانایی اجرای هر دو نوع برنامههای سبک جدید مترو و متداول دسکتاپ قدیمی را دارا است.
جهت آشنایی بیشتر با WinRT میتوان به مجموعهای از ویدیوهای مرتبط آن مراجعه کرد:
http://channel9.msdn.com/Events/BUILD/BUILD2011?t=windows%2Bruntime
آیا یک توسعه دهندهی وب میتواند یک طراح وب هم باشد؟
class Visitor { visit(item){} } class BookVisitor extends Visitor { visit(book) { var cost=0; if(book.getPrice() > 50) { cost = book.getPrice()*0.50 } else{ cost = book.getPrice() } console.log("Book name: "+ book.getName() + "\n" + "ID: " + book.getID() + "\n" + "cost: "+ cost); return cost; } } class Book{ constructor(id,name,price){ this.id = id this.name = name this.price = price } getPrice(){ return this.price } getName(){ return this.name } getID(){ return this.id } accept(visitor){ return visitor.visit(this) } } var visitor = new BookVisitor() var book1 = new Book("#1234","lordOftheRings",80) book1.accept(visitor)
class Book{ constructor(id,name,price){ this.id = id this.name = name this.price = price } //code... }
- id
- name
- price
getPrice(){ return this.price } getName(){ return this.name } getID(){ return this.id }
accept(visitor){ return visitor.visit(this) }
class Visitor { visit(item){} }
class BookVisitor extends Visitor { visit(book) { var cost=0; if(book.getPrice() > 50) { cost = book.getPrice()*0.50 } else{ cost = book.getPrice() } console.log("Book name: "+ book.getName() + "\n" + "ID: " + book.getID() + "\n" + "cost: "+ cost); return cost; } }
- زمانیکه نیاز است عملیاتی مشابه، بر روی شیءهای متفاوتی از یک data structure انجام شود.
- زمانیکه نیاز است عملیاتی خاص، بر روی شیءهای متفاوتی از data structure انجام شود.
- زمانیکه میخواهید توسعه پذیری را برای کتابخانهها (libraries) یا فریم ورکها (frameworks) اضافه کنید.
طراحی یک تامین کنندهی عمومی سشن
public interface ISessionProvider { object Get(string key); T Get<T>(string key) where T : class; void Remove(string key); void RemoveAll(); void Store(string key, object value); }
یک نمونه پیاده سازی عمومی آن نیز برای کار با سشنها در برنامههای وب ASP.NET وب فرم و MVC، میتواند به صورت زیر باشد:
public class DefaultWebSessionProvider : ISessionProvider { private readonly HttpSessionStateBase _session; public DefaultWebSessionProvider(HttpSessionStateBase session) { _session = session; } public object Get(string key) { return _session[key]; } public T Get<T>(string key) where T : class { return _session[key] as T; } public void Remove(string key) { _session.Remove(key); } public void RemoveAll() { _session.RemoveAll(); } public void Store(string key, object value) { _session[key] = value; } }
private static Container defaultContainer() { return new Container(ioc => { // session manager setup ioc.For<ISessionProvider>().Use<DefaultWebSessionProvider>(); ioc.For<HttpSessionStateBase>() .Use(ctx => new HttpSessionStateWrapper(HttpContext.Current.Session)); ioc.Policies.SetAllProperties(properties => { properties.OfType<ISessionProvider>(); }); }); }
استفاده از تامین کنندهی سفارشی سشن در برنامه
پس از طراحی تامین کنندهی سفارشی سشن و همچنین معرفی آن به IoC Container خود، اکنون استفادهی از آن به سادگی ذیل است:
public class HomeController : Controller { private readonly ISessionProvider _sessionProvider; public HomeController(ISessionProvider sessionProvider) { _sessionProvider = sessionProvider; }